Liora Teniz, bir gece hayatında hiç görmediği bir adam tarafından kaçırılır. İlk ve ikinci hayatı onun ellerinde son bulur fakat yine kaçırılacağı o geceye geri dönmekten kurtulamaz. Üçüncü hayatında ise yaşayabilmek için yeraltı dünyasının frenkıranı ile sözleşmeli bir evlilik yapmak zorunda kalır. Bu kez ölmemek için öldürmeyi göze almalıdır.

Elara, sıradan bir geceden yaptığı astral seyahatin onu bambaşka bir evrene sürükleyeceğini asla tahmin etmez. Hayatta yalnız kalmak,ruhun bedeninden ayrılması gibidir. Ve elara bunu laf üzerinde bırakmayıp deneyimlemek istedi. Astral evreninde hayatta kalmaya çalışıyor,kimse sesini duymuyor. İsteyerek geldiği bu evrenden kurtulmaya çalışıyor. Astral diyarda karşısına çıkan gizemli birisi, hem rehbercisi hem de kalbinin hiç bilmediği bir sızısı oldu. Peki o , gerçek dünyaya uyanacak mı... Yoksa astral tutsak olarak kalmayı mı seçecek ? Astral kapılar açılıyor. Kaçmak mı, kalmak mı? Seçim Elara`nın.

Her çiçek, gömülü bir sırla açar. Ölüm, bir son sanılırdı. Ama Murat ve Zeynep için ölüm, başka bir dünyanın kapısını araladı. Bazen, bir bahçe sadece bir bahçe değildir. Bazen, bir kapı açılır ve sizi tanımadığınız bir dünyanın ortasında bulursunuz. Zairgotola’nın gölgelerle örülü sarayında, yasla ve sırlarla büyüyen bir ulusun ortasında gözlerini açtılar. Onlar artık yalnızca misafir değildi; yalanla yazılmış kaderin mahkûmlarıydılar. Zeynep’in dudaklarından dökülen tek bir yalan, tüm gerçekliklerini değiştirdi. Ama bu bahçede hiçbir şey göründüğü gibi değildi. "Unutabilir misiniz? Yeniden tanıyabilir misiniz? Aynı anda hem geçmiş hem hiç yaşanmamış bir hikâyeye başlayabilir misiniz?"

HAYAT BENİM İÇİN HEP DURGUN GEÇİYORDU TAKİ ONU GÖRENE KADAR DÜNYAMI ALT ÜST EDİP BENİ DURGUN ÇİÇEĞE DÖNÜŞTÜRENE KADAR.

Urfa`nın küçük bir köyünde yaşayan,güzelliğiyle tüm köyün dilinde ismi gibi nazlı olan,Her zaman neşeli,heycanlı yerinde duramayan kıpır kıpır bir kız. kır çiçeklerinin arasında koşmayı,gezmeyi,dans etmeyi sever.Hayatı hep rengârenk görür.Peki ya haytında sadece gözleri gibi siyah rengine yer olan köyün ağası Baran,onun içinde hayat böyle rengarenk mi? Herkez onun korkusuzlugundan,acımasızlığından bahseder,insanlar karşısına geçmekten korkar,ismi bile insanların kaplerini sızlatmaya yeter.Bakalım bu ikilinin aşkı nasıl olucak.Baran ağa hayatına diğer renklerinde alıcak mı,yoksa nazlı Baran`ın siyahına mı bürünüçek? (İLK KİTABIM ÇOK HEYCANLIYIM:)ŞİMDİDEN HOŞ GELDİNİZ KİTABIMA ✨

Nesli Ay`a dayanan Elementerler, Dünya`nın düzenini korumak için var olmuş ve elementlere hükmeden bir ırktır. Helena ise bir Elementer olduğundan habersiz, ona bir kafesteymiş gibi hissettiren hayatına devam etmektedir. Ta ki, Çağrı`ya kadar. Çağrı ile birlikte Alderwild Akademisi`ne giden ve bir Elementer olmakla yüzleşen Helena`yı bekleyen şeylerden sadece birkaçı; zorluklar, arkadaşlıklar ve en önemlisi de aşk... Bir yandan Dünya`nın düzenini korumak için elinden geleni yapacak, bir yandansa ihanetin avcunda eriyip gitmemek için mücadele verecek... "Helena Lincoln`ün hikayesi buraya kadardı. Bir kafeste başlamıştı ve cehennemde son bulacaktı." ••• Bu isimle yazılan ilk seridir! Gelişmeleri, karakter görsellerini, tanıtım videolarını ve kitap alıntılarını @aykusagi.serisi Instagram hesabından takip edebilirsiniz.

Kendi zihninin cehenneminde boğulan Helena`nın önünde tek bir yol vardı, o da anlamsız hayatına bir son vermek. Ya da, hayatın anlamını yeniden bulmak... Helena`nın cehennemdeki günlerine son vermek için can atan Kurtan`ınsa daha büyük bir sınavı vardı. Helena`yı kendi cehenneminden uzak tutmak. 𝐵𝑢̈𝑡𝑢̈𝑛 𝐷𝑢̈𝑛𝑦𝑎 𝑘𝑎𝑟𝑠̧ı𝑚𝑑𝑎 𝑑𝑢𝑟𝑢𝑟𝑘𝑒𝑛, 𝑠𝑎𝑑𝑒𝑐𝑒 𝑡𝑒𝑘 𝑏𝑖𝑟 𝑘𝑖𝑠̧𝑖 𝑦𝑎𝑛ı𝑚𝑑𝑎 𝑑𝑢𝑟𝑠𝑎 𝑦𝑒𝑡𝑒𝑟𝑑𝑖. 𝑂 𝑘𝑖𝑠̧𝑖 𝑑𝑒 𝑧𝑎𝑡𝑒𝑛 𝑘ı𝑦𝑎𝑚𝑒𝑡 𝑘𝑜𝑝𝑠𝑎 𝑦𝑎𝑛ı𝑚𝑑𝑎 𝑘𝑎𝑙𝑚𝑎𝑦𝑎 𝑑𝑒𝑣𝑎𝑚 𝑒𝑑𝑒𝑟𝑑𝑖... AY KUŞAĞI SERİSİ İKİNCİ KİTABIDIR, İLK KİTAP OLAN TEMPERSİTAR`I OKUDUKTAN SONRA OKUMANIZ ÖNERİLİR. Bu isimle yayınlanan ilk ve tek kurgudur, tüm hakları saklıdır.

Bir insanın iç dünyasındaki hissettiği eksikliğin peşine düşmesi onu ne kadar derin maceraya sürükleyebilir birlikte takip edelim.

Trabzon`dan Mardin`e uzanan bir hikaye Elimden tutan adam beni hiç bilmediğim bir şehre, bilmediğim bir eve ve tanımadığım insanların içine getirdi."Oğlum elinden tuttuğun kız kimdir?" Diye soran pala bıyıklı, aklar düşmüş, hafif kilolu bir ağa gibi duran yaşlı adam "Nişanlım sevdiğim kadın." Diyen elinden tuttuğum adama baka kaldım. Daha ben onu tanıyalı bir hafta olmuştu. Benim gibi şok olan karşımdaki kişiler "Ne nişanlısı? Sen zaten Evin`le nişanlısın."Diyen yaşlı kadın. Bu annesi olsa gerek. Duyduklarımla bir kez daha şok yaşadım. Ne demek başkasıyla nişanlı? Kendi kendime sorduğum soruyu yanıtlayan elimden tutan Nişanlım olduğunu söyleyen Siyam oldu. "Onunla hiç bir zaman nişanlı olmadım. Size onu sevmediğimi söyledim. Onu kardeşim gibi gördüğümü söyledim. Ama siz kendi kafanıza göre oynamaya devam ettiniz." Dedi ve bana döndü. "İster kabul edin ister etmeyin. Ben Açela`ýı seviyorum onunla evleneceğim. Ha yine de yok diyorsanız bundan sonra ne adımı duyar, nede beni görürsünüz." Dedi elimden tuttuğu gibi beni merdivenlere doğru yukarı çıkardı. Arkamızda şaşkın bakışlar bırakarak çıktık.

Hafızasını kaybetmiş bir kadın gözlerini ormanda açar. Yabancı bir adamın özel mülkünün sınırları içerisindedir. Onu buraya getiren kaybettiği zihni midir yoksa yabancı adam aslında yabancı değil midir? "Her insan, onu tanıdığın zamandaki senden ibarettir."

Bu kitap yüz yıllardır sevdiği kadının ona geri gelmesini bekleyen bir vampir kontu`nun aşk hikayesidir.

"Hayır kütüğüme değil...Nikahıma alacağım..." _________ "Sana neden inanayım Kuserli kızı?!" "Soyadınızı veren o makama geri dönmek istemez misin Şah oğlu?!" ________ 15 yaşımdayken bir Zifir`in omzunda ağlamıştım acizliğimden... birde şimdi Emir`in göğsünde ağlıyordum eksikliğimden... ________ Beklemediğim anda elimden her şeyimi alacak dediğim adam, beni kendi zindanımdan çıkaracağını nerden bilebilirdim... Zaaflar insanın kendine sıktığı en can alıcı tek kurşun muydu?... Yoksa bağzı zaaflar nefes almanın tek yolu mu?... Kitapta dovüş sahneleri, tehlikeli eylemler bulunmaktadır!!!!!

2025 yılında yazdığım aşk, tutku ve romantizm içerikli şiirlerim...

Kendi halinde yaşayan tıp fakültesi öğrencisi Kayra bir gün fazla miktarda paraya ihtiyacı olduğu için ek iş aramaya başlar.Arkadaşı sayesinde bulduğu tekerlekli sandalyeye bağlı bir adamın bakımını üstlenme işini başta kabul etmez fakat sonra kararı değişir. Bakacağı adam yani Doğan önceki nişanlısı yüzünden kadınlara güveni olmayan ketum bir iş adamıdır. Kader yine de ağlarını örer ve onları bir araya getirir. Peki onlar bir arada kalmayı başarabilecekler midir? "Benimle hiç konuşmayacak mısınız?" Yüzünde herhangi bir duygu belirtisi yoktu."Pekâlâ bende kendi kendime konuşurum.Yapmadığım şey değil sonuçta" yine tepki vermedi.Hep yaptığı gibi sadece yüzüme baktı.

Herkes onu ‘Kartal’ diye bildi. Adını ise sadece geçmişi fısıldadı... Çünkü o isim, kanayan bir yaraydı. Kartal’dı o… Gökte süzülen bir yalnızlık. Adıysa toprağın altında bir sır gibi gömülüydü. Ve onu ortaya çıkaracak tek kişi, bir kadın… ve sadece bir geceydi.”

Sanki insanların ayakları altında ezilen, her adımda biraz daha değersizleşen bir araziydim. Kara topraklarım susuzluktan, en çok da değersizlikten çatlamıştı; ne bir yeşerme ümidi ne de uğruna uğraşılacak bir verim kalmıştı. Herkes ezip geçmiş, kimsenin ayak basmayacağı bir çöle dönmüştüm adeta. Ta ki bir gün, avuçlarında masumiyetin safiyetine sahip izlerle küçük bir erkek çocuğu gelene dek. Hiç tereddüt etmedi, avuçlarında gizlediği beyaz nilüfer tohumunu kurumuş kara topraklarımda sakladı. Yıllardır çektiğim su hasreti, küçücük bir erkek çocuğunun küçücük elleriyle bana emanet ettiği o umutla son bulmuştu. O umut bana o gece yağmuru getirdi. O umut beni o gece bataklığa dönüştürdü

"Şehrin sahibiydi. Aren Sergei Markov." "Onun eli, benim cehennemim." Lina Aslan, Tuna ile ilişkisinde giderek daha derin sorunlarla karşılaşır. Tuna, uyuşturucunun karanlık ve kontrolsüz bataklığına saplandıkça öfkesini kaybeder, ilişkilerini yıpratır. Lina, bir gün Tuna`yı uyarmak ve konuşmak için yemeğe davet eder. Yemekte Tuna yeniden kriz geçirir, öfkesine yenik düşerek Lina`ya tokat atar. Tam o anda, Yeraltı dünyasının en güçlü ve korkulan figürlerinden biri, şehrin gerçek sahibi Aren Sergei Markov içeri adım atar. Aren, acımasız bir kararlılıkla Tuna`nın elinden Lina`yı kurtarır, gözünü kırpmadan Tuna`yı vurur. Lina, ilk kez gerçek bir güven duygusunu hissederken, bu güven kısa sürer. Aren`in düşmanları, İstanbul`un karanlık köşelerinden peşlerine düşer. Lina, eski yaşamını geride bırakmak zorunda kalır; artık kendini, tehlike ve ihanetin iç içe geçtiği bir dünyanın tam ortasında bulmuştur. Hayatını korumak için tek çaresi, şehrin hakimi ve acımasız patronu Aren`in yanına sığınmaktır. Artık her adımı, her nefesi tehlikeyle dolu bir oyun sahnesinde atılacaktır. "Bir yabancıydı. Bir kurtarıcı. Bir katil. Hangisiydi bilmiyordum. Ama bir şeyden emindim: O gece bir ceset kaldırılacaktı, ama asıl ölen ben olmuştum." "Kediden kaçtın... ama artık aslanın evindesin, Burası merhametle değil, kanla kuruldu. Ve burada hayatta kalmak istiyorsan korkuyu selamlamak zorundasın."

Güzel doktor Amber,eski polis Sinâ ve küçük kızı Derin’in hikayesi ❤️

Bu hikaye, iki intikamcının birlikte çıkarttığı intikam ateşinin gittikçe aşkla harlanmasını anlatacak. Peki siz, bu ateşi okumaya hazır mısınız? Talia Katy ve Minho Slav artık aynı ateşin içindelerdi.

"Tefeciden para alıp kaçarsam ne olur?" "Seni bulur."

defne 4 senedir murata aşıktır ama murat onun varlığının bile farkında değildir , muratı kaza gecirmesi sonucu defne Yusuf diye murata yazar , murat Yusuf bir oyun kurar ama asıl oyunu murata defne kurar bu hikayede canı yanan defne nin anonim bir şekilde Muratan intikamını okuyacağız peki ya defne murata kıyamaz ve murat defne ye aşık olursa

“Korkuyor musun?” Küstah gülüşü yine dudaklarında yer etti. O dinginliğiyle aldatan bir okyanustu. Derinlerinde kıyamet saklıydı. “Senin cesur olmana gerek yok.” Uzanıp oturduğum sandalyeyi aniden kendine çekti. Yüz yüze, birbirimize fazlasıyla yakındık ama o yetinmeyip üzerime eğildi. “Bütün adımları sana doğru ben atarım.” Büyük elini yüzüme yerleştirdi. Başparmağı dudağımın kenarını okşarken, gözlerinin odağı okşadığı noktadaydı. “Kaçarsan kovalarım.” Yutkundum. Tüylerimi diken diken ediyor ama aynı anda kalp atışlarımı hızlandırıyordu. Bu yepyeni, çok yabancı olduğum bir şeydi. “Ve kollarıma geldiğinde…” Diliyle dudaklarını nemlendirdi. Burası çok mu sıcaktı? “Ne yaparsan yap arkanda dururum.” O belaydı. Uzak durmam gerektiğini zihnim haykırıyordu ama ben ona çekiliyordum. Güce duyduğum hayranlıktandı belki de ama Alaz Moralı tanıdığım en etkileyici adamdı. Ve bütün planlarımı kenara koyup kendimi ona bırakma arzusu uyandırıyordu.

Alt tarafı bit pazarında ki saıtıcı kadının bana verdiği yakut taşlı kolyeyi aldım. Ve… Nereden bilebilirdim ki bu kolye sayesinde kendimi bambaşka bir diyarda bulacağı mı? *𝑨𝒓𝒐𝒏 𝑨𝒏𝒅𝒓𝒆𝒂𝒔 𝑺𝒊𝒍𝒗𝒆𝒓𝒔&𝑲𝒆𝒊𝒓𝒂 𝑨𝒏𝒅𝒆𝒓𝒔𝒐𝒏*

Genç kadın evinde oturup kitap okuyorken aniden kapısı çaldı. Bakışları dış kapıya kitlendi ve hemen ayaklandı. Birisini beklemiyordu. Beklediği kişinin geleceğini zannetmiyordu doğrusu. Artık gelecek birisi de varmıydı bilmiyordu. Adımları hızlı hızlı kapıya gelip delikten bile bakmadan açtı. Karşısında duran iri cüsseli insan çok çok yakından tanıdığı biriydi ama aynı zamanda hiç ama hiç tanışamadığı kişiydi. Yeşil gözleri adamın üstüne sabitken konuşamayacağını anlayan adam omzunu kapı pervazına dayayıp karşısında kısa kalan kadına bakıp konuşmaya başladı. " istiyorum " dedi net bir şekilde. " seni tanımayı, seni görmeyi, senin hakkında olan her şeyi bilmek, duymak istiyorum" Genç kadının elleri kapı kulpunun üzerinde adeta uyuşmuş gibiydi. Ne diyeceğini hatta cümle kurabilir mi ondan bile emin değildi. Genç adam konuşamayacağını anlayınca omuzunu dayadığı yerden doğrulup koyu gözlerini kadının gözlerine kenetlemişti. " yalnızca ben " dedi ihtiyaç ve muhtaç şekilde. " ve yalnızca sen" İstiyordu, muhtaçtı ve ondan başkasıyla olamazdı. Tamamen kurgusal bir kitaptır. Kendi şahsıma aittir. Okunur okunmaz bilmiyorum ancak yazmaya bir şans verdim umarız sizde verirsiniz...

Deli dalgalar gibi vurdun yüreğime, bir çift göz yaktı kavurdu beni, bu dağlara haykırsam aşkımı dağlar hayran kalırdı sana...