Sanki insanların ayakları altında ezilen, her adımda biraz daha değersizleşen bir araziydim. Kara topraklarım susuzluktan, en çok da değersizlikten çatlamıştı; ne bir yeşerme ümidi ne de uğruna uğraşılacak bir verim kalmıştı. Herkes ezip geçmiş, kimsenin ayak basmayacağı bir çöle dönmüştüm adeta. Ta ki bir gün, avuçlarında masumiyetin safiyetine sahip izlerle küçük bir erkek çocuğu gelene dek. Hiç tereddüt etmedi, avuçlarında gizlediği beyaz nilüfer tohumunu kurumuş kara topraklarımda sakladı. Yıllardır çektiğim su hasreti, küçücük bir erkek çocuğunun küçücük elleriyle bana emanet ettiği o umutla son bulmuştu. O umut bana o gece yağmuru getirdi. O umut beni o gece bataklığa dönüştürdü

Her çiçek, gömülü bir sırla açar. Ölüm, bir son sanılırdı. Ama Murat ve Zeynep için ölüm, başka bir dünyanın kapısını araladı. Bazen, bir bahçe sadece bir bahçe değildir. Bazen, bir kapı açılır ve sizi tanımadığınız bir dünyanın ortasında bulursunuz. Zairgotola’nın gölgelerle örülü sarayında, yasla ve sırlarla büyüyen bir ulusun ortasında gözlerini açtılar. Onlar artık yalnızca misafir değildi; yalanla yazılmış kaderin mahkûmlarıydılar. Zeynep’in dudaklarından dökülen tek bir yalan, tüm gerçekliklerini değiştirdi. Ama bu bahçede hiçbir şey göründüğü gibi değildi. "Unutabilir misiniz? Yeniden tanıyabilir misiniz? Aynı anda hem geçmiş hem hiç yaşanmamış bir hikâyeye başlayabilir misiniz?"

Bir yüzbaşı ve bir aşiret ağasının yolları Şırnak’ın topraklarında kesişti. Biri görevle, diğeri suskunluğuyla savaşıyordu. İki ayrı dünya, iki ayrı yemin… Ve aralarında, adı konmamış bir bağ vardı. Devletin sert gölgesiyle aşiretin susmayan sesi çatışırken, bir bakış her şeyi değiştirdi. “Meftun olduğum gözleri, küf yeşiliydi,” dedi adam. O an, ne emir kaldı ne kural. Bir dosya açıldı, geçmişle hesap kesildi, sadakat yeniden tanımlandı. Kimi zaman bir sorgu odasında, kimi zaman dağ yollarında yürüdüler. Ama asıl mücadele, kalplerinin sessizliğindeydi. Küf Yeşili, yasak bir yakınlığın, çözülmemiş sırların ve susarak anlatılan bir aşkın hikâyesi. Sınır çizgilerinin ötesinde, duyguların tam ortasında…

YETİŞKİN İÇERİKLİ BİR KİTAPTIR!!! Geçmişte yaşadığı bir skandal yüzünden 5 yıl içeride yatan mafya lideri Aksel Kaçkın. Sonunda özgürlüğüne kavuşur. Lakin 5 yıl önce nişanlısını bu skandalda kaybeden Asker Karen Altay onun peşindedir. Sevdiği kadınla evlilik hayali kuran bir askerdi. Karen Altay. Ansızın bir gecede nişanlısını kaybetmişti. Gözünü bürüyen intikam ateşiyle bunu yapanların peşine düşer. "Ateşin adı Kaçkın`dı, barutun sahibi Altay. Aynı hikâyede buluştular. Patlamamak mümkün müydü?"

Teşkilat’ın Devşirme kanadında bir amir olan Aylin; ikinci dosyasında ailesinin katili olan ve aynı zamanda bir zamanlar devlete çalışmış bir mafya babası olan Asaf Atalı’nın oğlu, gecelerin prensi Alparslan Atalı’yı öldürmek için Atalı’ların içine sızar. Alparslan’a yakın koruma olarak girdiği ev ise, onun Kara Delik’i olur. Mümkünmüş gibi her zamankinden daha yalnızdır artık Aylin… Her zamankinden daha kayıp. Bir Kibrit çakmak için, önce küle dönüşmek gerektiğini bilemez. O çoktan yanmıştır ama… Aynı zamanda yakmak gerekir bazen. Kara Delik, korkunç bir sondur ama aynı zamanda sonsuzdur da. Silahlar her zaman kötülük için patlamaz onun dünyasında. Bazen, düzeni sağlamak için kaba kuvvete başvurmak gerekir. Güç zayıfın elinde olursa kaosun, güçlünün elinde olursa cehennemin gölgesi düşer yeryüzüne. Güçlü zayıfa, Siyah Beyaza karışırsa… O zaman Dünya`nın sonu gelmiş demektir. “Kaos bizden çalar, devlet bize geri verir.” Tüm hakları saklıdır.

Trabzon`dan Mardin`e uzanan bir hikaye Elimden tutan adam beni hiç bilmediğim bir şehre, bilmediğim bir eve ve tanımadığım insanların içine getirdi."Oğlum elinden tuttuğun kız kimdir?" Diye soran pala bıyıklı, aklar düşmüş, hafif kilolu bir ağa gibi duran yaşlı adam "Nişanlım sevdiğim kadın." Diyen elinden tuttuğum adama baka kaldım. Daha ben onu tanıyalı bir hafta olmuştu. Benim gibi şok olan karşımdaki kişiler "Ne nişanlısı? Sen zaten Evin`le nişanlısın."Diyen yaşlı kadın. Bu annesi olsa gerek. Duyduklarımla bir kez daha şok yaşadım. Ne demek başkasıyla nişanlı? Kendi kendime sorduğum soruyu yanıtlayan elimden tutan Nişanlım olduğunu söyleyen Siyam oldu. "Onunla hiç bir zaman nişanlı olmadım. Size onu sevmediğimi söyledim. Onu kardeşim gibi gördüğümü söyledim. Ama siz kendi kafanıza göre oynamaya devam ettiniz." Dedi ve bana döndü. "İster kabul edin ister etmeyin. Ben Açela`ýı seviyorum onunla evleneceğim. Ha yine de yok diyorsanız bundan sonra ne adımı duyar, nede beni görürsünüz." Dedi elimden tuttuğu gibi beni merdivenlere doğru yukarı çıkardı. Arkamızda şaşkın bakışlar bırakarak çıktık.

Tanımadığım bir çocuk hayatımı ne kadar değiştirebilirdi?

⚠️Kitap cinsellik ve şiddet öğeleri içermektedir! Başını biraz kaldırıp karısının alnına uzun bir öpücük kondurdu ve gözlerini görecek kadar geri çekildi. İlk aşkıydı Eftalya onun ve son aşkı... Gençken sürekli gittiği ve alışkanlık haline getirdiği bir mahalle restoranında okul harçlığını çıkarmak için çalışırken görmüştü onu. Masum yüzü, yaşadığı acılara rağmen insanların içini ısıtan gülümsemesi, duru güzelliği, temiz, saf kalbine, kısacası her şeyine aşık olmuştu onun. Çok geçmeden de karısı yaptı Eftalyayı. Sonra yaralarını öğrendi, acılarını, geçmişini... Öğrendiği gün yemin etti kendine eğer bir daha meleğinin kılına zarar gelecek olursa ne kendini affedecekti ne de o adamı sağ bırakacaktı... Aras, elini Eftalya`nın yanağından arkaya kaydırdı ve kumral, ipeksi saçlarını geriye itti. Uzanıp, kulağıyla çenesinin birleştiği noktaya bir öpücük kondurdu. Nefesini tenine çarparken yanağını öptü ve dudaklarının önüne geldiğinde durdu. "Seveceğim seni Eftalya, adını unutturana kadar seveceğim."

"Sana neden inanayım Kuserli kızı?!" "Soyadınızı veren o makama geri dönmek istemez misin Şah oğlu?!" Beklemediğim anda elimden her şeyimi alacak dediğim adam, beni kendi zindanımdan çıkaracağını nerden bilebilirdim... Zaaflar insanın kendine sıktığı en can alıcı tek kurşun muydu?... Yoksa bağzı zaaflar nefes almanın tek yolu mu?... Kitapta dovüş sahneleri, tehlikeli eylemler bulunmaktadır!!!!!

Kendi halinde yaşayan tıp fakültesi öğrencisi Kayra bir gün fazla miktarda paraya ihtiyacı olduğu için ek iş aramaya başlar.Arkadaşı sayesinde bulduğu tekerlekli sandalyeye bağlı bir adamın bakımını üstlenme işini başta kabul etmez fakat sonra kararı değişir. Bakacağı adam yani Doğan önceki nişanlısı yüzünden kadınlara güveni olmayan ketum bir iş adamıdır. Kader yine de ağlarını örer ve onları bir araya getirir. Peki onlar bir arada kalmayı başarabilecekler midir? "Benimle hiç konuşmayacak mısınız?" Yüzünde herhangi bir duygu belirtisi yoktu."Pekâlâ bende kendi kendime konuşurum.Yapmadığım şey değil sonuçta" yine tepki vermedi.Hep yaptığı gibi sadece yüzüme baktı.

2025 yılında yazdığım aşk, tutku ve romantizm içerikli şiirlerim...

"Yine geç kaldın" "Seni ilk bıraktığım yerde kalmalıydın; mezarda."

Bir bakış... Bir an... Ve o andan sonra verilen emir. "O kızı bulun." Yanlış olan bir şeyler vardı. Doğru olmayan ve can yakıcak olan şeyler. O gün bir kız sessizliğin içinden çekilip alındı. Ama hesaplanan, planlanan gerçekleşmedi. ▪️Tüm hakları tarafıma aittir.

Liora Teniz, bir gece hayatında hiç görmediği bir adam tarafından kaçırılır. İlk ve ikinci hayatı onun ellerinde son bulur fakat yine kaçırılacağı o geceye geri dönmekten kurtulamaz. Üçüncü hayatında ise yaşayabilmek için yeraltı dünyasının frenkıranı ile sözleşmeli bir evlilik yapmak zorunda kalır. Bu kez ölmemek için öldürmeyi göze almalıdır.

Herkes onu ‘Kartal’ diye bildi. Adını ise sadece geçmişi fısıldadı... Çünkü o isim, kanayan bir yaraydı. Kartal’dı o… Gökte süzülen bir yalnızlık. Adıysa toprağın altında bir sır gibi gömülüydü. Ve onu ortaya çıkaracak tek kişi, bir kadın… ve sadece bir geceydi.”

Urfa`nın küçük bir köyünde yaşayan,güzelliğiyle tüm köyün dilinde ismi gibi nazlı olan,Her zaman neşeli,heycanlı yerinde duramayan kıpır kıpır bir kız. kır çiçeklerinin arasında koşmayı,gezmeyi,dans etmeyi sever.Hayatı hep rengârenk görür.Peki ya haytında sadece gözleri gibi siyah rengine yer olan köyün ağası Baran,onun içinde hayat böyle rengarenk mi? Herkez onun korkusuzlugundan,acımasızlığından bahseder,insanlar karşısına geçmekten korkar,ismi bile insanların kaplerini sızlatmaya yeter.Bakalım bu ikilinin aşkı nasıl olucak.Baran ağa hayatına diğer renklerinde alıcak mı,yoksa nazlı Baran`ın siyahına mı bürünüçek? (İLK KİTABIM ÇOK HEYCANLIYIM:)ŞİMDİDEN HOŞ GELDİNİZ KİTABIMA ✨

Defile salonu, büyüleyici bir ışıltı içinde kaybolmuştu. Podyumun başında, yüksek sesle çalan müzikle birlikte modellerin adımları yankılanıyordu. Ama bir anda ışıklar Tamar`a odaklandı. O an, bir nefeslik sessizlik oldu ve hemen ardından flaşlar patlamaya başladı. Tamar, podyuma ilk adımını attığında, salon bir anda çılgınca heyecanlandı. Kameralar ardı ardına çekim yaparken, herkesin gözleri onun üzerindeydi. Altın rengindeki elbisesi, ışıklarla adeta parlıyordu. Her adımında zarafetiyle bütün salonu büyüleyen Tamar, topuklarının şık sesiyle her adımda gücünü ve özgüvenini sergiliyordu. Flaşlar, salonu aydınlatan bir ışık seline dönüşürken, Tamar’ın içi biraz karıştı. Bu kalabalık, bu gözler, hep ona bakıyordu ama o, gözlerini sadece podyumun sonuna odaklamıştı. Kapanışa yaklaşırken, bir an bir şey hissetti. Bir bakış, bir duruş… Gözleri podyumun sonundaki adamla kesişti. Vasil, ışıkların arasında, tüm kalabalığın içinden Tamar’a odaklanmıştı. Gözleri ona kilitlenmişti, bir şeyler vardı, bir çekim… Tamar’ın her hareketi, her zarif adımı, onun içindeki gizli merakı uyandırıyordu. Ama Tamar, sadece podyumu tamamlamaya odaklanmıştı. Defilenin sonunda, Tamar podyumu terk ederken, hala arkasında kalan bakışları hissediyordu. Her adımda, o bakışların ona olan etkisi, Tamar’ı huzursuz etti. O an, yalnızca bir model değildi; o, geçmişin ve geleceğin kesişim noktasıydı.

Hafızasını kaybetmiş bir kadın gözlerini ormanda açar. Yabancı bir adamın özel mülkünün sınırları içerisindedir. Onu buraya getiren kaybettiği zihni midir yoksa yabancı adam aslında yabancı değil midir? "Her insan, onu tanıdığın zamandaki senden ibarettir."

Oyunculuk eğitimi alan Lavinia Arıkan, Okuluna gitmek için bir otobüs seferi yapmaktadır. Otobüste 7 saatlik bir yolda karşısına oturan adam ile 2 saat boyunca bakıştıktan sonra konuşmaya başlar. ve işte o an kurgu başlar karşısında oturan adam, Kıdemli Üsteğmen Çağıl Mert Karadır. " Uzun bir süre bakışmanın ardından bana yazdığı mesajlar çok dikkat çekiciydi. Otobüsten indik ve son kez birbirimize baktığımızda bana söylediği tek bir cümle vardı ve bu bir şiirdi. otobüste karşılaştığım ve kendini bana çeken o adamın dilinden dökülen kelimeler: ___Sana gitme demeyeceğim. Üşüyorsun ceketimi al. Günün en güzel saatleri bunlar. Yanımda kal. Sana gitme demeyeceğim. Gene de sen bilirsin. Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim, İncinirsin. Sana gitme demeyeceğim, Ama gitme, Lavinia. Adını gizleyeceğim Sen de bilme, Lavinia.____ ve birbirimize baka kaldık. Arkama bakmadan ilerledim. ama aklımdan çıkmayan bir isim vardı kıdemli üsteğmen Çağıl Mert Kara.

Dünyaca ünlü yakışıklı bir piyanist ve cafe sahibi genç,güzel bir kadın bir araya gelirse neler olur 🤭🤭

Bir imza, iki ayrı yabancıyı tek bir çatı altında birleştirdi. Bir anlaşma ile başlayan evlilikleri, zamanla en büyük sınavlarına dönüştü. Çünkü yatak odasının duvarları, hiçbir anlaşmayı tanımadı. Bir bakış ve bir dokunuş bütün sınırları yok etti. Leyla Öztay`ın ve Rüzgar Sancaktar`ın hikayesine hoşgeldiniz.

defne 4 senedir murata aşıktır ama murat onun varlığının bile farkında değildir , muratı kaza gecirmesi sonucu defne Yusuf diye murata yazar , murat Yusuf bir oyun kurar ama asıl oyunu murata defne kurar bu hikayede canı yanan defne nin anonim bir şekilde Muratan intikamını okuyacağız peki ya defne murata kıyamaz ve murat defne ye aşık olursa

New York’un sert ve karmaşık sokaklarında, başarılı bir avukat olan Nicole, hayatının en sıradan gecesinde, kaderini tamamen değiştirecek bir adamla tanışır — Ateş. Gizemli, tehlikeli ve herkesin korktuğu bu adamın dünyası, Nicole’un inandığı tüm kurallara meydan okur.

Soğuk savaşın gölgesinde, farklı ülkeler için çalışan iki ajan, kaderin cilvesiyle birbirine bağlanır. Aşk, görev ve sadakat arasındaki ince çizgide yürürken, her karşılaşma hem heyecan hem de tehlike getirir. Ayrılıklar, özlemler ve gizli mesajlarla örülü bir hayat sürerken, kalpleri bir kez daha kavuşmak için mücadele eder. Her sayfa, ihanetin, cesaretin ve aşkın iç içe geçtiği bir dünyaya davet eder; okuyucuya hem kalp atışlarını hızlandıran bir gerilim hem de dokunaklı bir aşk hikâyesi sunar. Bakalım kalpleriyle en büyük savaşı veren iki insan kaderlerini bozup yeniden mi inşa edecek yoksa kaderlerine boyun mu eğecek?

Barlas ise yanımda oturmuştu. Sesinde en ufak tereddüt yoktu; net, güçlü, güven dolu. Polisler onu dikkatle dinliyor, başlarıyla onaylıyorlardı. Bir ara müdür kapıyı açıp içeri girdi, dosyaları topladı. "Barlas Bey, gerçekten kusura bakmayın. Sizi bu saatte yorduk." Barlas sandalyesinden kalkmadan sadece başını salladı. "Önemli değil. Önemli olan, bu işin kökünü kurutmak." Müdür saygıyla başını eğdi, sonra bana dönüp yumuşak bir sesle konuştu: "Hanımefendi, bu gece yalnız kalmanız tehlikeli. Eve dönemezsiniz. İsterseniz bir arkadaşınızda kalın. Ama asla yalnız başınıza değil." Sözler beni sersemletmişti. Dudaklarım aralandı. "Yani... nereye gideceğim?" Barlas o anda araya girdi, sesi kararlı ve tartışmaya kapalıydı. "Benim evime geliyor. En güvenli yer orası." Şaşkınlıkla ona baktım. "Ne? Hayır, ben-" Barlas bana doğru eğildi, sesi öyle kısık çıktı ki sadece ben duydum. "İtiraz etme. Seninle tartışacak vaktim yok. Ya benim yanımda kalırsın ya da seni asla affetmem."