İstanbul’un parıltılı gökdelenleri geceleri ışıl ışıl parlar, ama sokak aralarında sefalet ve sessizlik kol gezer. Halk, bir avuç güçlü adamın elinde oyuncak olmuşken, gizemli bir figür karanlıkta dolaşmaktadır. Onun adı Gece Efendisi. Gerçekte ise, deli rolü oynayan zeki ve takıntılı bir adam: Efsan Atabey. Şehir onu alaya alır, “deli” der, korkar ama aynı zamanda fısıltılarla ondan bahseder. Oysa kimse bilmez: deliliğinin ardında sakladığı şey bir intikam planıdır. Ve planın merkezinde artık bir isim vardır: Belediye başkanının kızı, mimar ve model İnci Efsun Bilgiç. Onların ilk karşılaşması sadece bir inci kolye ile başlar. Ama kısa sürede İnci, Gece Efendisi’nin oyunlarının tam ortasında bulur kendini. Babasına duyduğu sadakat ile bu karanlık yabancıya karşı hissettiği merak ve korku arasında parçalanır. Efsan’ın cümleleri delilikle zekânın sınırında dolaşırken, İnci her an “kaçmalı mıyım, yoksa onunla yürümeli miyim?” sorusuyla karşı karşıya kalır. Çünkü bu hikâyede aşk, güvenilmez bir köprü; ve entrika, şehri sarsacak bir yangın. Geceyi seçersen, sabahı kaybedersin. *** NOT: Tüm hakları şahsıma aittir. Kopyalanması ve çalınması kesinlikle yasaktır. @dadaaaa

İki kızın küçük yaşta kaybolması ve ileride karşılaşması olaylar düzeyinde kardeş çıkmaları peki ya anneleri Eğer sende merak ediyorsan hemen OKU!!!!!

Siz:Bana bak balıkçı, Gürel soyadında birisini bizim çay tarlamıza adımını attığını veya bizim restoranımıza geldiğini görürsem seni mahvederim!(20.34) Eren:Bu bir tehditmi? (20.34) Siz:Ne anlamak istersen o. (20.34)

Şu toprağın altında benim cennetim yatarken Ecmel, söylesene ben nasıl nefes alırım, yokluğunda cehenneme dönen bu yeryüzünde? Senin bedeninin alamadığı her nefes için yansın bu ruhum en derin cehennemlerde. *** Yazılış Tarihi: 01.05.2020 Bitiş Tarihi: 01.08.2020 Yazar: Büşra Yörük

Herkese güven zordu benim için. Hayatta hep doğru insanı bulamazdım. Vazgeçtiklerim vardı, sevipte vazgeçtiklerim. Hayatıma iyi gelenler vardı, iyi geliyor sandıklarım. Ve ben, ben artık doğru sevgi ve güveni buluyordum. Kendim deniyordum. Güven bulunan en zor şeydi. ________________________________________________ Çünkü hep geride kalanlar anılar olurdu. Herşey giderdi, herşey unutulurdu ama anılar gitmez, unutulmazdı. ________________________________________________ "Sen niye bu kadar tatlısın dansçı kız?" "Bilmem? Belki sadece yakışıklıma tatlıyımdır?"

İlk kitabım. Bu deneyimi benimle paylaşın.

Afra Demirkan... Şehit anne babanın, Üsteğmen kızı. Ve birde Barlas Atasoy, aslında belkide bir Tozlukaya... Sırlarla dolu bir mafya ve askeri kurgu. Gölge Timin sırları, İngiltere`de açığa çıkacaktı. "Aşk ulaşılamayacak kadar kutsaldır..." *Kitap bana aittir, izinsiz kopyalamak yasaktır. Aksi takdirde gerekilen hukuki işlemler yapılacaktır bilginize...

Bu benim ilk kitabı. Lütfen hata olursa söyleyin ve affedin. Anlayışınız için teşekkürler. Ben Ayla. Ayla Demir. 15 sene önce karıştırıldım. Minik yasima ragmen çekmediğim şey kalmadı. Hayat beni yine ve yine unuttu. Umarım hatırlamaya başlamıştır.

"Ben gözlerimi dünyaya yumalı çok oldu, karanlıktan başka bir şey göremedim asla." Ama senin ışığın kalbimin gözlerini alıyor diyemedi. Gözlerini hayata hiç açamayan bir delikanlı, hayata gözlerini yummak için gün sayan bir genç kızla tanıştığında alıştığı konforsuz düzenden çıkar. Özüm, anne babası boşandıktan sonra zaten defalarca ölümü dilemişken son yıllarda annesi tarafından şiddet görüyordur. Abisi ise mecburen babasının yanında kalıyordur fakat elinden geldiğince kardeşini korumak için okulda ona adeta siper oluyordur. Abisi defalarca sınıfta kaldığından artık aynı sınıflarda okumaya başlarlar ve son yılda aralarına yeni bir öğrenci katılır. Adını sanını bilmedikleri bu delikanlının gözleri, yalan dünyanın aldatıcı görsellerine yumulmuştur. İki gencin arasında geçen dramatik ilişkiyi, bir o kadar da gençliği, dostluğu, aşkı ve ne olursa olsun kendimizi kusurlarımızla kabul etmeyi en güzel şekilde anlatan YARA BANDI şimdi sizlerle! Kulaklıklarınızı takın ve işaret parmağınıza bir yara bandı sarın, bizden biri olduğunuz müddetçe iyiliğe hep inanacaksınız. "Yara bandı yaraya aşıksa belki, çünkü aşıkların kavuşması hasta ziyaretinden daha kısa sürer. Biz hep yara bandı takalım, ruhumuzda ki yaraların başka türlü kapanacağı yok."

Bu dünyada bazı insanlar sakin ve huzurlu bir hayat yaşarken, bazıları için yaşam hep zor geçer. Kimi zaman bu zorluklar sessizce yaklaşır, kimi zaman ise aniden, kalbe saplanan bir acı gibi gelir. Bir zamanlar, birbirine sıkı sıkıya bağlı ama ayrı takılan üç farklı arkadaş grubu vardı. Hepsi aynı yetimhanede büyümeyr mahkum edilmiş, küçük yaşta yalnızlığın ve korkunun ne demek olduğunu öğrenmişti. Günün birinde gizemli bir adam onları evlat edindi, ama ne yazık ki aradıkları mutluluğu yine bulamadılar.Yanlızlığa ve sessizliğe mahkum edildiler. 20 yıl geçti, büyüdüler… Fakat kalplerinde hâlâ o küçük, sevgiye muhtaç çocuklar yaşardı. Tam da hayatlarının karanlıkla kaplandığını düşündükleri bir anda, Yaşam adında bir kız çıkageldi. Peki bu kız, onlara yeniden gülümsemeyi öğretecek bir umut ışığı mıydı? Yoksa kaderin yeni bir sınavı mı?..

Gecenin içindeki karanlık tarihinin en büyük utancını gizlerken ayaklarım bir idam ipinin üzerinde yürürcesine hafif ve düzensizdi. Kaderimi etkileyecek kararı ilk kez benim verdiğim o noktadaydık. Veyl noktasındaydık. İşin acıtan tarafı bu noktada yalnız değildim. Bir cambaz gibi yürüdüğüm bu ipte, elimde tuttuğum terazi kaderimi belirliyordu. Terazinin bir ucunda bir zamanlar aşkından kör olduğum o adam vardı. Birlikte nikâh masasına oturmaya hazırlandığım, her zaman güvendiğim o adam. Güvenimi parçalara ayırıp kırıklarını sırtıma saplayan o adam. Kenan Revan. Diğer ucunda ise her zaman görünüşüyle korktuğum, buna rağmen beni her zaman koruyan ve her daim destek veren o adam vardı. Beni ailesine dahil eden ve gerçekten sevildiğimi hissettiren adam. Hükümdar Dağlı. Terazinin kolları kalbimin iki tarafına uzanıyordu. Hangisini kendimle birlikte aşağı çekeceğim benim elimdeydi. Hangisini seçecektim? Beni nikah masasında terk eden sevdiğim adamı mı, yoksa beni koruyan ve bana aşık olduğunu söyleyen o adamımı? Hangisini seçecektim? Aklımı mı yoksa aşkımı mı? İşte burası veyl noktasıydı. Aklın ve mantığın çatıştığı o yerdeydik.

Siyah ve beyaz... Beyaz masumiyeti temsil eder, siyah ise yolsuzluğu... Beyaz iyiliği temsil eder, siyah ise kötülüğü... Beyaz gündüzü temsil eder, siyah ise geceyi... Beyaz düzeni temsil eder, siyah ise dağınıklığı... Beyaz umudu temsil eder, siyah ise umutsuzluğu... Beyaz aydınlığı temsil eder, Siyah ise karanlığı... Hangisi olmalıydı peki siyahmı, beyazmı? Cevap her ne olursa olsun siyah ya da beyaz olmadan bu dünya olmazdı. Peki siyah ve beyazı beraber düşündüğümüzde? Siyah ve beyaz beraber olduklarında zıtlığı temsil ederlerdi, tıpkı Emir ve Can gibi... Emir siyahı temsil ediyordu, ya da siyah Emir`i temsil ediyordu... Can beyazı temsil ediyordu, ya da beyaz Can`ı temsil ediyordu... İkisi birbirlerinin tam tersiydi ama birbirleri olmadan yaşayamazlardı, onlar ikizlerdi; dışarıdan bakıldığında birbirlerinin tıpatıp aynılarıydı ama aslında bir o kadarda farklı... Tıpkı siyah ve beyaz gibi.

İstanbul`un sosyete ailesinden `Asilzade` ailesinin son zamanlarda günleri zor geçmekteydi. Ailenin son veliahtı Eliz Asilzade, şartları şımarıklıkları yüzünden zorluyor, babasının üzerine çok gidiyordu. Annesini hiçbir zaman dinlemeyen Eliz, o gün dinlemişti. Ve suçu başkasına atmayı başardığında hayatında ilk defa sır saklamayı öğrenmişti. "Bozulduğu zaman insandan daha korkunç yaratık yoktu."

Rize`nin ileri gelen aşiretlerinden Karacan ve Atalay aileleri yıllar öncesine dayanan düşmanlığını devam ettirirken, başları bir kez daha Fırtına Deresi yüzünden belaya girecekti. İki düşman ailelerin gençleri kara sevdaya tutulduklarının farkındaydı, fakat ikisinin de inatları Rize`yi savuracak kadar güçlüydü. "Aşk imkânsız olan birçok şeyi mümkün kılabilir miydi?"

“Yarım Kalanlar Kulübü" *Yağmur Çalışkan* —Yarım Kalanlar Kulübü sadece bir hikâye değil, herkesin kalbinde sakladığı ama hiç anlatamadığı duyguların sesi... —Bu kitapta; çocukluğuna uzanan yolları, yarım kalan sevgileri, sustuğum anları bulacaksın. Liva ve Miraç, belki bir hayal... —ama onların hikáyesinde kendini görmen hiç de uzak değil. —Çünkü bazı insanlar büyürken kırılır, bazıları severken eksilir. & —Ve bazen bir kitap, seni en çok sustuklarınla yüzleştirir. —Her sayfa bir iç çekiş, her kelime bir iz... Bu sadece bir son değil, belki de seninle başlayan bir başlangıç. #yarımkalanlarkulübü #yazarolmakistiyorum #yazarlar #romanhikaye #yenihikaye #Liva&Meriç *12.05.25* ~Yağmur Çalışkan~

Karadeniz’in sert rüzgarları arasında, Gökçe doğar; adı gibi güzel ama bahtı kara bir kız. Ailesinin geçmişindeki karanlık sırlar ve lanet, daha doğduğu ilk anda hayatını gölgeler. Çevresindeki herkes onun geleceğinden korkar, ama Gökçe içinde bir umut kıvılcımı taşır. Henüz çocukken, Alaz’la başlayan sevdası ve birlikte geçirdikleri masum günler, gelecekte yaşanacak fırtınaların sadece ilk habercisidir. Ve o gün gelir; hayatları bir anda darmadağın olur, çünkü Gökçe’nin bırakmak zorunda kaldığı bir savaş başlamıştır.

İstanbul’un arka sokaklarında doğdu bu hikâye. Çürümüş taşların, kanla sulanmış toprağın altından. Alara adını verdiğimiz bir yürek; yetimhanenin soğuk demir yataklarında şekillenen, sokakların acımasız döngüsünde büyüyen, intikamın keskin dilinde olgunlaşan bir yürek. O, yalnızca bir suçlu değil. Bir kurban. Bir avcı. Belki de hepimizin içinde saklanan en karanlık, en vahşi, en insan yanımız. Bu kitap, onun labirentinde ilerlerken sizleri de kendi “ters odalarınızla” yüzleşmeye davet ediyor. Çünkü bazen en büyük sırlar, en tanıdık yüzlerin ardında saklıdır.

Türk Dili ve Edebiyatı fakültesinden mezun olan Ahsen ilk öğretmenliğini yapmak için Mardin`de bir lise ye atanır . Bu süreç okula alışma dönemini , kendince yazdığı kitaplarını ve her gün kitapçıda rastladığı adamı konu alır . Eğer sade bir tarz ve mizah seviyorsanız bu kitap tam size göre.

Instagram: azimet340 KİTAP KAPAK TASARIMI @hayalliruzgarlar Garanti veriyorum. Hikayeyi bitirdiğinizde ben bu hikayeyi neden daha önce görmedim diyeceksiniz!! KİTAPPAD ve Wattpad de Kan Borcu isimli ilk fantastik ve mafya hikayesidir. Hikâyenin bütün hakları şahsıma aittir. En ufak taklit veya kopyalama da gereken yapılacaktır. Ateş Yıldırım. Ela Dinçer. Kırmızı bir göz geleceğe açılan bir pencere olabilir mi? Kırmızı bir göz olacakları ve ölecekleri görebilir mi? Bulunamayan bir kan Ateş`in geleceğini değiştirebilir mi? Yetişkinler için uygundur. Bunu bilerek okuyunuz. "Kan grubu ne biliyor musunuz ?" Dediğinde iki adam baktı sadece. AB Rh negatif dedi dede sıkıntıyla. Hemşirenin bakışları değişti. Bin kişinin sadece yedisinde olan bir kana sahip olmak nasıl bir kaderdi. Şansı varsa kan bankasında vardı. Yoksa ne olacaktı, yada yetmezse. ***** "Bana artık kan borcu var Ateş Yıldırım`ın. Zamanı geldiğinde isteyeceğim." Yaman Bey sayıklar gibi konuştu. Kan borcu.! Kan borcu.!

Melike ile heja yakın arkadaştı avşinin araya girmesiyle farklı şehirlere gittiler 7 yıl sonra melike büyük bir şirket sahibi olmuştu heja ise küçük bir sıtajyer hayat onları tekrar bir araya getirmişti heja bir şirkete iş görüşmesine gittiği sırada onu melikenin odasına yönlendirdiler melike hejayı gördüğünde elleri buz kesti melike o kadar çok istiyordu ki neden beni bırakıp avşinle takımaya başladın neden onun yüzünden benlen aranı bozdun melike nekadar çok geçmişi unutmak istesede geçmiş hep peşinden geliyor du Her pazar yeni bölüm

Babası yüzünden annesini kaybeden Dilem, annesinin katilleri ceza almadığı için avukat olur. Bir gün hiç ummadık bir yerde biriyle karşılaşır. Bu kişi onun hayatını tamamen değiştirir. -Kitaplarım her ayrıntılarıyla kurgudan ibarettir. İyi okumalar.

Sevgi ile büyütülen kızın sevgi ve kötülük arasında kalmışaşkı

Asya kan durulması için anlaşmalı evlilik yapar ama kan durmaz ailesi teker teker öldürülmeye başlarlar.

Meysa babasından şiddet gören bir kızdır Yasir ise onu babasından korumak için elinden geleni yapan biridir

Yıllar sonra ise kader onları tekrar bir araya getirecekti. Mirhan çocuklu aşkı olduğunu bilmeden Liyanın habersiz resimleri çekecek ve bir kez daha aşık olacaktı. Liya Yeşil gözlü çocuğu hiç unutamamıştı. Çünkü ona söylediği şarkıyı unutamamıştı. “Teklif ediyorum benimle evlenir misin?” "Geçmişim,çocukluğumun, geleceğim gözümün önünde tek tek ölüyordu. Oysa ben vuslatı beklerken, kalbimden hançer yemiştim."