Çok acı çekmiş ve duygularını her zaman saklayan bir ruh karanlıkta boğuluyodu .

Bir tarçınlı kek meselesi...

Canını kaybettiği gün özgürlüğüne kavuşursa bir insan ne gelir başına ya da kimin başına ne getirir? Hiç keşfetmediği yerleri başka bir kişiliğe bürünmüş bir kadın keşfetmeye kalkınca gideceği yeri ya kana bular ya da kan olur... Bir baba onu öldürmeden canını aldıysa bir daha birine güvenebilir mi? Kendi mi yara olur yoksa yara mı açar? Küçük Dide büyür mü? -Büyür... -Ama aynı kalmaz, Ahsen Dide olur...

“Ne diye geldin yine? Anlamaz mısın? İstemem diyorum! Ne kırkındaki adama varırım ne de kuma olurum. Şimdi kimin adını ağzına aldıysan onunla gidesin. Bir daha kapımıza gelme!” Günçiçek sinirle bağırırken Selma Hanım hızla yerinden kalkıp Günçiçek’in koluna girdi. Kızı sinirlenirsin karşısındakinin yaşına bakmaz saçını başını yolardı valla! “Sen git Gülten, ben sana haber edecem.” Gülten hızla yerinden kalktı. Allah var korkuyordu Günçiçek’ten. “Tamam abla,” dedi Gülten hızla evden çıkarken. Gülten’in gidişiyle Günçiçek kolunu annesinden kurtarıp karşısına dikildi. Gözlerinde hayal kırıklığı vardı. “Ne haberi ana! Beni babam yaşımda adamlara mı vereceksiniz?” Selma Hanım yanlış anlaşıldığını fark ettiğinde hızla konuştu. “Yok kurban olduğum, yapar mıyım heç? Bu sefer gelen ne baban yaşındadır ne de evli. Bu sefer gelen çevre köyden Fırat Beydir.” Günçiçek’in kaşlarını şaşkınlıkla havaya kalktı. Fırat Bey mi? Fırat bey merhameti tanınan bir Beydi. Lakin bir kusuru vardı. Dilsizdi. Hatta bundan dolayı LALO derlerdi Fırat Beye. Günçiçek’in boğazında sert bir yutkunma geçti. Ne yapacaktı? Kabul edecek miydi? Düşündü. Eğer kabul etmezse laflar asla dinmeyecek, diller kız kardeşlerine kadar uzanacaktı. Daha fazla düşünmedi. İçten içe pişman olmamak için dua ederken son sözlerini söyledi. “Kabulümdür. Gelsin Fırat Bey.”

Hayattaki tek şansım doktor olabilme yolunda olmamdı, geriye kalan tüm yaşantıma ise şansızlık demek bile çok basit kalırdı....

"Gülüşü öyle güzeldi ki benim siyahlarımın içinde kalmış bir beyaz gibiydi..." Ünlü bir iş adamının (aynı zamanda mafya) katıldığı davette bir kadınla tanışır. İkisi birbirlerine ilk görüşte aşık olur. Kadın küçük yaşta anne ve babasını kaybettiği için amcasının evinde kalır. Evde yengesi ve kuzeninden şiddet gördüğü için duygusal bir boşluktadır. Adam kadına numarasını verir ve görüşmeye başlarlar. Gelin hep beraber bu hikayede neler olduğunu okuyalım.

iyi okumalar dilerim :)

Başka topraklarda büyüyen Azize, Karadeniz`in yağmurlarına emanet şimdilerde... Mehmet Almanya`dan döndüğünde kızı Azize`yi memlekette bırakma kararı verir. Bunalımdadır ve ruhu gün geçtikçe eksilmektedir. Nice hayallerle çıktığı yolda elleri bomboş kalmıştır. Küçük Azize babasının niyetinden habersiz, memleketteki geniş ailesiyle tanışır. Bir tatilde olduklarını ve geri döneceklerini zannetmektedir. Fakat hayatlarının seyri derelere karışır, başka yönlere akar. Öğrenir Azize; Karadeniz hem sevdadır hem vedadır. Ve bir ömür yaşanacak topraktır. NOT: Wattpad uygulamasında kitap tamamlandı. Aynı isimle hâlâ yayında.

Hayatın acımasız darbeleriyle erken yaşta büyümek zorunda kalan bir kadındı Yağmur. Küçükken yaşadığı o acı gün, hayatı boyunca unutamayacağı bir kabustu artık onun için. Daha sekiz yaşındayken şahit olduğu bu dehşet, hayatını altüst etmişti ve, ne yaparsa yapsın toparlayamayacağını biliyordu. 
 hareketsiz biçimde yerde yatan annesi, başında dikilen babası ve elindeki bıçaktan yere damlayan kan damlaları. Gözünü kapattığı her an, o anı tekrar tekrar yaşıyordu sanki. Ve ne yaparsa yapsın asla unutamayacağını, bu yaranın ömrünün sonuna kadar kanayacağını biliyordu. 
 yüzünün bir daha gülmeyeceğine eminken, bir gün ansızın bir adam girer hayatına. Ona elini uzatır, ve karanlıktan çıkmasına yardım eder. Ona gülmenin ne olduğunu yeniden hatırlatır. 
 Yağmur, güzel günlere yaklaştığını hissediyordu ama yanılıyordu. Çünkü kul kurarken, kader gülüyordu

Yaşadığı küçük ve muhafazakar yere aykırı düşen İnci, geceleri Medea olarak sokaklarda serserilik yapmaktadır. Bunları yapanın tek kendi olduğunu düşünse de bir gece uzaktan gördüğü bir yabancı ona tek olmadığını fark ettirir.

Galatasaray`ın şampiyonlukları

“Aynı yaranın Farklı zamanlardaki acısıydık biz”

Norlacs huzur ve sevgi dolu bir krallıktı. Ta ki ANDROFOBİK adını koydukları bir katilin saraydaki ERKEK çalışanları öldürmeye başlamasına kadar.

“Bak bu uçak çok lüx yani zenginsin bir, kesinlikle sıradan bir Amerikalı değilsin iki, Hollywood filmlerinden çıkmış casuslar, askerler gibisin yani aksiyonun çok bol bu üç, korkmamak senden korkmamak, hadi söyle nereden bileyim beni tekrar o fanusun içine sokmayacağını? Bu da yapar dört.” “Ben zenginim bu doğru ama bu sadece hayatımızı kolaylaştıran bir unsur fazlası değil bir, sıradan olmamak benim suçum değil bu iki, askerlik benim mesleğim bu üç, Azra seni o fanusa sokmam gerekirse bunu sadece güvenlik zafiyeti nedeniyle yaparım ama eğer başka nedenlerle sokmam gerekirse ikimizi birden o fanusa kilitlerim bu da dört.” “Mr. George Brain Graham bu kadar laf kalabalığı için benim İngilizcem yetmez. Kısacası henüz aramızda bir sıfat yok, kız arkadaşın bile değilim nokta.” Azra arkasına yaslandı. Brain “Hı” diyerek tekrar koltuğuna yerleşti ve yüzünde tatlı bir sırıtış yer edinirken ellerini saçlarından geçirdi. “Sende haklısın, senin açıdan bakınca doğru karıcığım”

Henüz bir yol arkadaşı yoktu ve bundan memnuniyet duydu. Doğrusu meraklı bir hanımın suallerine veyahut yol boyunca politikadan konuşacak beylerden gına gelmişti. Aydın`a giderken olabildiğince hazır olmaktı tek derdi. Ardında bıraktığı her şey bir bir karşısına çıkacaktı. Yalnız annesi ve o adam olmayacaktı. Annesinin hatırası zihnine üşüştüğünde yutkundu. Keşke son bir kez görebilseydi onu. Lakin artık olmazdı. Yıllardır o kadar uzaklaşmıştı ki annesinin akıbetini önemsememişti bile. Mektuplarını dahi o meşum haber geldikten sonra okuyuvermişti. Hayırsız bir evlattı, biliyordu. Pişmanlık boğazına ilmeğini geçirdiğinde bakışları pencereden dışarıya değdi. Bir kadın elinde küçük çocukla koşturuyordu. O hareketlilik sebepsizce ilgisini üzerine çekti. Korkunç görünümlü iki adam peşlerinden bağırıyor, karşılarına çıkan herkesi deyim yerindeyse çiğniyordu. Görüntü bakış açısından çıkana kadar pencereye eğildiğini fark etmedi bile. Sırtını koltuğuna dayayıp biraz önce gördüğü şey üzerine kafa yormamaya çalıştı. Kuvvetle ihtimaldir karı koca çekişmesiydi gördüğü, onu ilgilendirmezdi. Yere bırakmış olduğu valizini üst raflara yerleştirirken bu sefer de koridorda bir hengâme koptu. Ne olduğunu anlamak adına çıkacakken biraz önce iki adamdan kaçan kadın, paldır küldür içeriye daldı. Kadın nefes nefese kalmış; çocuğu sıkıca tutmuştu. Mavi gözleri heyecanından ötürü irice açılmış olan kadın nihayet konuştuğunda Murat`ı büyük bir çıkmazın içine sürükledi. "Lütfen bizi saklayın!" *** Yıllardır o şehir, bu şehir gezen ziraat mühendisi Murat, kendini tekrar bulmak adına bir kozaya sarmıştı. Niyeti geçmişten olabildiğince uzaklaşmak olsa da başına gelecekleri bilse yerinden kımıldamaz; işinin başına geçerdi...

Simay Akça doğup büyüdüğü Bursa dan tıp fakültesi mezunu olarak ayrılır ve mesleği onu Ankara` ya sürükler. Henüz mesleğinin ilk gününde hastaneye getirilen genç bir adam ile karşılaşır. Adam ile karşılaştıktan sonra hayata hiç ummadığı kadar adrenalin ile geçer

Hazal, yaşadığı bir olay üzerine yıllardır zorla tutulduğu yerden kaçmak zorunda kalır. Hiç beklemediği bir anda karşısına çıkan ve bazı şeylerin karşılığında onu koruyabileceğini söyleyen deniz gözlü adam, Hazal`ın hiç tahmin edemeyeceği biri çıkmıştır. Hazal peşindekilerinin pençesinden kurtulmak için asla tanışacağını bile düşünmediği bu adamla bir anlaşma yapar. Fakat çıktığı bu yeni yol hiç de umduğu gibi olmaz. Birdenbire klanların yönetiminde olan yeraltı dünyasının tam merkezinde olan Hazal; sandığından bile çok daha fazla tehlikeli olan bir dünya, çözülmesi gereken sırlar, ağlarını gittikçe ören yalanlar, her geçen gün daha da artan şüpheler ve daha çok fazlasıyla kendisini karşı karşıya bulur. Peki bu koyu deniz mavisi gözlü adam, vadettiği gibi onu koruyacak mıdır? Yoksa Hazal`ın kendisini asıl koruması gereken kişi o mudur? (YAKAMOZ üç kitaptan oluşacak bir roman serisidir. Birinci kitap tamamlanmıştır. İkinci kitap devam etmektedir.) NOT: Cinsellik ve işkence gibi +18 sahneler mevcuttur. Wattpad’de yayınlanma tarihi: 18 Şubat 2022 Kitappad`de yayınlanma tarihi: 16 Ocak 2025 Wattpad’de çok daha aktifim. Wattpad`deki tüm güncel bölümler burada da yayımdadır. İyi okumalar dilerim.

Yazım yanlışları olabilir şimdiden kusura bakmayın şiddet ve olumsuz ögeler içermektedir rahatsız olanlar okumasın lütfen +18 olucaktır

Abisinin maçına giden kızın abisinin takımındaki çocuğun kaşının patlaması ile başlayan o hikaye.....

Gülşah 17 yaşında annesini kaybetmesi ve babasının başka bir kadınla evlenmesi üzerine Ankara`dan İstanbul`a abisinin yanına gider. Abisi 80 darbesinden sonra hapse girer ve babasının yanına Ankara`ya geri döner. Babası Gülşah ve kardeşini kabul etmeyince Gülşah`ın hayatta kalma mücadelesi başlar. Toplum baskısı yüzünden kardeşinin ustası Iraz Fazlıoğlu ile evlenmek zorunda kalır. Gülşah`ın ayakta kalma mücadelesi evlendikten sonrada devam etmektedir. 1980 yılında geçen bir mahalle hikayesi Instagram Singularity_mybook

Yonka`da yaşayan Bade, hayatındaki en büyük kayıpla yüzleşirken sonunun ne olacağını o da bilmiyordu.

Yıllar önce bir çöp konteynırında bulunan 2 günlük RENATA, Ailesinin onu terk ettiği düşüncesiyle yetimhanede yıllanan RENATA, Yaşadıklarından dolayı sokak çocuğu olan RENATA, Ailesizliği ve kimsesizliği içinde bütünleşen RENATA, VE TAM 17 YIL SONRA ONU BULAN ABİLERİ! KARAYELLER! Sizce bir aile olabilecekler mi? Gelin hep beraber görelim! ( Herhengi bir çalıntı durumunda avukatımla muhattap olursunuz.)

Ajan olan Park Min-jae her zaman ki gibi yeni görevinden. Fakat bu görevi diğerlerinden çok farklı geçeceğinden haberi yoktu. Görevi için Ünlü Kore mafyası Hyun-Woo`yu öldürecekti...

Öylesine bir masal işte

“Kim seni bu cehenneme kapattı kendi isteğinle burada değil misin sen” “Aç kapıyı” “S-sana zorla mı yaptırıyorlar” “Kapıyı aç!” “Gitmeyi aklından çıkar seni bulmuşken bırakmam Tamay bırakamam “ “Aç kapıyı aç aç aç dedim sana ne buldun sen ne gördün sen kimi buldun ya bittim lan ben bak bana Tamay mı var senin karşında bittim oğlum ben bırakın artık beni bırak bırak” masanın üzerinde bulunan her şeyi yere fırlatırken çoktan geçmiştim o sınırdan . Ben yine sınırı geçmiş ve acıya mahkum olmuştum. "Zihnimin karanlık kuytularına çekilerek izledim onu uzaktan. Sahi kaç kişi olmuştuk. Sayamıyordum artık delirmeye başlamış hatta çoktan kafayı bile sıyırmıştım. O kadar çok ben vardı ki benden başka artık onlar bile tanımıyordu birbirlerini."