Yıllar önce anne ve babalarının ayrılması sonucu ayrılan ikiz kardeşler, yıllar sonra okullarında yaşadıkları pürüzden dolayı birbirlerinin yerine geçerler. "Bir... iki... üç... Önüm, arkam, sağım, solum, saklanmayan ebe. Senin gibi bir kızın yalan söylemesi ne kadar doğru, Upse?" "Upse mi, yoksa Gupse mi? Desem... yoksa sen mi gerçek ismini söylemek istersin?" ~Yazım tarihi:11/06/2025~

Dillerden dillere dolaşıcak bir aşk..... Güzelliği ile nam salmış bir kız.... Acımasızlığı ile konuşulan bir adam..... Herşeyin başlangıcı berdel olmuştu.....

Kapalı kız karıştığını öğrenirse ama bu kızın hem zengin hem zekiyse. Abileri bu kıza nasıl davranacak

20 yıldır süre gelen bir kandavası ve bu süreçte yitip giden nice canlar. Taş konaklarda nice anaların ağıtları yükselir AMED semaların. Daha 1azla kan dökülmesin nice yiğitler öllesin diye kendilerini feda eden iki kişi. Dilşah hazeroğlu: Daha 5 yaşında iken bozbeyli aşireti tarafından ailesi katledilmiş. 25 yaşına kadar amcası ve yengesinin yanında büyümüş ayrıca hazer oğlu aşiretinin hanım ağasıdır. Harun bozbeyli: Ailesi ile büyümüş 30 yaşındadır ve bozbeyli aşiretinin ağasıdır. bu iki genç bir düğünde karşılaşacaklar ama düşman olduklarını bilmeden harun bozbeyli çok fena tutulacak Dilşah hazeroğluna. Kader onları bir kan davası uğruna bir araya getirecek Dilşah hazeroğlu intikamını almadan evlenmeyecek.

Kendimi bir genelevin içinde bulmayı beklemiyordum. Senelerce o dört duvarın arasına hapsolacağımı da. Kaçmayı denedim. İzin vermediler. Bu dünyadan uzaklaşmayı da denedim. Engel oldular. Sonra gözlerinin ardında saklamayı başaramadığı vahşi bir hayvan taşıyan, gördüğüm en güzel gülümsemeye sahip genç bir polis geldi ve bana dışarıdaki dünyayı gösterdi. Sonsuz olasılıkları. Şansın varlığını. Hayatın belki de görmeye asla imkânım olamayacağı güzelliklerini. Karanlığın içinde bana bir umut verdi. Beni bırakmayacağını, benim için her şeyi yapacağını söyledi. Ve böylece hayatımı mahvetti.

Bu herif tam bir yılandı ve tüm zehrini çoktan içime akıtmıştı. En sonunda idealleri uğruna beni de harcamıştı.

Bir kızın hikayesi

Ben dalıp gitmişken, karşı koridordan çıkan kadın bir anda tüm dikkatim üzerinde topladı. Mekânın ışıkları adeta ona yönelmiş gibiydi; her adımı, her hareketi sanki sahnenin ortasında olduğunu fısıldıyordu. Siyah elbisesiyle zarif ve asil bir duruş sergiliyordu; kumaşının akışı, her hareketiyle birlikte adeta yaşam buluyor, mekânın havasını değiştiriyordu. Elbisesi uzun olmasına rağmen, bacağındaki derin yırtmaç, elbisenin naifliğini gölgelemiyor; tam aksine, hem cesur hem de sofistike bir çekicilik katıyordu. Beyaz teni, elbisenin koyu rengiyle büyüleyici bir tezat oluşturuyor, gözleri ekrandan fırlamış gibi ona kilitleniyordu. Yırtmacın arasından görünen uzun ve pürüzsüz bacaklar, sanki her adımda bir hikâye anlatıyordu; baştan çıkarıcı ama aynı zamanda zarif, dikkatlice dengelenmiş bir estetik gibiydi. Gözlerim istemsizce ayak bileklerine kaydı. İncecik bileğinde asılı duran zarif halhal, sadece bir takı değil, onun duruşunu ve karakterini tamamlayan küçük ama etkili bir imza gibiydi. Işığın bile bileğiyle oyun oynaması, onun doğal bir ışıltıya sahip olduğunu gösteriyordu. Yukarı doğru baktığımda, dalgalı ve hacimli saçlarının omuzlarına salındığını fark ettim. Her bir teli, ensesinden kayıp omzuna dökülüyor, hareket ettikçe ışığı yansıtıyor ve onu daha da büyüleyici kılıyordu. Sanki saçlarının ritmi, adımlarının melodisiyle uyum içindeydi. Ve yüzüne baktığımda... işte asıl sarsıntıyı o an yaşadım. Güzel demek yetersiz kalırdı. Bu kadın, güzelliğin çok ötesinde bir aura taşıyordu; büyüleyici, unutulmaz, neredeyse dokunulmaz bir varlıktı. Kim olduğunu bilmiyordum ama kesin olan bir şey vardı: Daha önceki davetlerde hiç görmemiştim. Görmüş olsaydım, bu yüz belleğime kazınırddı, bir daha asla silinmezdi. Gözleri, dudakları, hatta hafif tebessümü bile aklımda bir iz bırakıyordu; sanki her detay, özenle tasarlanmış bir sanat eserinin parçasıydı. Onu gözlerimle takip ediyordum, ama o bir an bile başını kaldırıp bana bakmadı. Varlığımı hissetmiyor gibiydi, ya da belki de sadece kendi dünyasında yürüyordu. Ardından beklenmedik bir şey oldu: Kadın, doğruca Halil İbrahim Bey’in yanına yürüyüp oturdu. Salonda onlarca boş masa varken, neden yaşlı bir adamın yanına oturuyordu? Bu küçük ama gizemli tercih, merakımı katbekat artırdı. İçimde bir heyecan dalgası yükseliyor, adeta her detayı ezberlemeye çalışıyordum. Kimin olduğu, neden orada bulunduğu, her bir hareketiyle anlatmak istediği hikâye… bütün bunlar zihnimde yavaş yavaş şekilleniyordu.

Hayat çok başka ve ben aile evinden ayrılıp başka şehre gidiyorum çünkü hep tehlikenin içindeyim ve hayatım boyunca korkuyla yaşayamam her şeyden uzaklaşıp yeni ve sakin bir hayat kuracağım ne olursa olsun hayallerinizin peşinden gidin ölümlü dünya ne olacağı belirsiz bari hayallerimizi yaşayarak ölelim ve hayat yoluna engel koysa bile ilerleyin her şeyin çözümü olduğu gibi o engelleri aşmanın da bir çözümü vardır ve hayat bir anda öyle bir şey koyar ki önünüze hayallerinizin dengesini kaybeder kendinizi bam başka bir yerde bulursunuz her şey ve herkes yabancı ve sen yapa yalnızsındır işte bazen bir yolculuk bin yol açabilir

Bu okulda silah , dövüş, okçuluk , kılıç dersleri veriliyor

İzge, tutkusu kadar zekâsıyla da öne çıkan genç bir gazeteciydi. Bir haberin peşindeydi. Fakat bir gece, mesafeli ama baş döndürücü bir yabancıyla yolları kesişti. Ve o tek gecenin sabahında, kendini Malta`daki Türk Büyükelçiliği`nde; bir daha hiç karşılaşmayacağını düşündüğü o yabancının karşısında buldu. İzge için artık geri dönüş yoktu. Her cevapsız soru onu daha da derine çekiyor, her bakış bu adama biraz daha bağlıyordu. PARADOKS, tutku, tehlike ve iç içe geçmiş sırlarla örülü bir aşk hikâyesi. 🪞 • Dark Romance • Zorunlu Yakınlık • Örgüt/Çete • Yetişkin İçerik

Sanki insanların ayakları altında ezilen, her adımda biraz daha değersizleşen bir araziydim. Kara topraklarım susuzluktan, en çok da değersizlikten çatlamıştı; ne bir yeşerme ümidi ne de uğruna uğraşılacak bir verim kalmıştı. Herkes ezip geçmiş, kimsenin ayak basmayacağı bir çöle dönmüştüm adeta. Ta ki bir gün, avuçlarında masumiyetin safiyetine sahip izlerle küçük bir erkek çocuğu gelene dek. Hiç tereddüt etmedi, avuçlarında gizlediği beyaz nilüfer tohumunu kurumuş kara topraklarımda sakladı. Yıllardır çektiğim su hasreti, küçücük bir erkek çocuğunun küçücük elleriyle bana emanet ettiği o umutla son bulmuştu. O umut bana o gece yağmuru getirdi. O umut beni o gece bataklığa dönüştürdü

Birbirlerinin aynısı ama bambaşka hayatlarda filizlenen ve ikiz olduklarını bilmeden büyüyen iki kadın.. Tesadüfi bir karşılaşma, ardından sadece geçmişin kapısını değil, geri dönüşü olmayan bir yolunda perdesini aralayacaktır. Elçin’ in ölümü Efsun için hem bir yıkım hem de merak ettiği geçmişini bulmanın bir fırsatı olacaktır. Ama Tahir.. Tahir bir gülün en olmadık yerde açmasına sebep olacaktır. Kayıp Gül, kaybolan bir kimliğin, yanlış bir hayatın ve gizlice filizlenen bir aşkın dokunaklı hikâyesi. Kitabın tüm hakları bana aittir, Kesinlikle kopyalanmasına ya da bir yerde paylaşılmasına hiçbir şekilde iznim yoktur. Kopyalanır, bir yerde paylaşılır veyahut değiştirilerek bile olsa ana tema çalınırsa gerekli işlemler başlatılacaktır.

Görevden dönen Umay asena karıştığını öğrenirse?? (Kızımız kapalı değildir)

Yalnızca yedi yaşında olan bir kız çocuğunun ölümü ve ardından getirdiklerini içeren bir kitap olacaktır. Kız çocuğunun ölümüyle beraber ablası her şeyini kardeşinin intikamına adar ve tabiki bunun bazı getirileri olur. Sizler Naz`ın alacağı intikamı, izleyeceği yolları okuyacaksınız. UYARI: +17 ögeler içermektedir. Kan, ölüm, şiddet gibi kavramlar olacaktır.

Ölüm, kabullenilmesi en zor gerçektir. Kimileri ölümle yaşar, kimileri ise ölüm hiç yokmuş gibi... Deniz, ölümü kabullenemeyen insanlardan yalnızca biridir. Sevdiği adam, Poyraz`ın ölümüyle hayatı birden altüst olur. Kendi canından geçecek kadar derin bir acı içindedir. Poyraz`ın yanına gitmeyi ve onunla yeniden kavuşmayı aklına koyduğu gece, izlediği bir reklam her şeyi sonsuza dek değiştirir. Bir imkan. Bir olasılık. Ve böylece içinde bir umut tohumu yeşermeye başlar. Ölüm artık bir son olmak zorunda değildir.

Gercek hayatımı anlatcam sınıfım eğlenceli bi sınıf. Her aksam bi bolum. Gelcek çarşamba gunleri en olaylı gunlerdir tavsiye istenirse dersle ilgili veririm

"Gülüşü öyle güzeldi ki benim siyahlarımın içinde kalmış bir beyaz gibiydi..." Ünlü bir iş adamının (aynı zamanda mafya) katıldığı davette bir kadınla tanışır. İkisi birbirlerine ilk görüşte aşık olur. Kadın küçük yaşta anne ve babasını kaybettiği için amcasının evinde kalır. Evde yengesi ve kuzeninden şiddet gördüğü için duygusal bir boşluktadır. Adam kadına numarasını verir ve görüşmeye başlarlar. Gelin hep beraber bu hikayede neler olduğunu okuyalım.

Sen bir ümit hüzmesisin... Derinsin, güzelsin, özelsin. Ve en əsası, sen - adı karanlığa karışmış bir kadın için soyadı umutsun.

“Çul Çürüten”, yalnızlıkla büyüyen bir ruhun, ait olduğu yeri bulma mücadelesini anlatıyor. Karışan bebekler kurgusuyla merak uyandırırken; sevgi, aidiyet ve içsel dönüşüm temalarıyla kalplere dokunuyor.

Açelya her zaman yanlız kalmaktan korkuyordu o gün o mahkemede kendi suçunu kendi belirledi

"Sen düşmanın kızı değiştirme artık beni"

İlk kitabım olucak umarım seversiniz...

Yasmin şiddetin içinde boğulmuş 16 yaşında bir kız ve hastanede karıştığını öğreniyor Klasik Abilerim!

Derin, 27 yaşında bir kadın... Güzel, zeki ve tehlikeli. Ailesinin yeraltı dünyasıyla kurduğu kirli bağlar, onu karanlığın tam kalbine sürükledi. Artık tek bir amacı var: İntikam. Ancak o karanlığın ortasında, Ateş’le karşılaştı. Yeraltının en güçlü adamı… Soğuk, acımasız ve kimseye boyun eğmeyen bir mafya babası. Derin onun düşmanı olmalıydı — ama kalbi farklı bir oyun oynamaya başladı. Aşk ve intikam arasında ince bir çizgi vardır. Derin o çizgide yürürken, ya tüm İstanbul’u yakacak… Ya da kendi kalbinde yanacak.