Eylem yeni geldiği okulda ilk gününü geçiririr , bazı arkadaşlıklar yapar ve bu arkadaşlar yapar bu onu tehlikeye sürükler ve onu o tehlikeden kurtaran kişiye minnet duyar. Bu minnet sevgisi aşka dönüşür

Kimsesiz olduğu için arkadaşlarından gördüğü zorbalıklara dayanamayıp intihar eden Sıla, yıllar sonra karşılarına Aslı olarak çıkar. İntihardan sonra hafızasını kaybettiği için sevinen arkadaşları zamanla yaşattıklarını yaşamaya başladıklarında bir terslik olduğunu anlarlar. Ancak anlamak çözüm getirmeyecektir. Geçmişte bembeyaz olan Sıla, simsiyah olan Aslı olarak karşılarındadır.

"Bazı kız çocukları doğarken masallarla değil, yaralarla sarılır… Onların hikâyesi `bir varmış bir yokmuş`la değil, `hep yok sayıldım`la başlar."

İtalyan bir mafya ve iş için İtalya`ya giden bir Türk kızı🖤🤍

Çiçekler güzel olduğu için değil, mezarlarda da açabildiği için değerlidir: tıpkı sevginin çirkin bir kalpte bile filizlenebilmesi gibi. Ölüm her zaman vardı bizlere; doğarken, öğrenirken, yaşarken ve ℎ𝑖𝑠𝑠𝑒𝑑𝑒𝑟𝑘𝑒𝑛. Hep ölmüştük aslında.

Bazen bir gün, her şeyin özeti olabilir. Sabah uyanıyorsun ama neden kalktığını bilmiyorsun. Sokağa çıkıyorsun, kimse gözünün içine bakmıyor. İşe gidiyorsun, sistem işliyor ama içinde bir şey duruyor. Bu hikâyede ne büyük olaylar var ne kahramanlar. Sadece biri var - herkes gibi görünen biri. Günlük hayatın sessiz çığlıkları, iç sesle dış dünyanın çatışması, kalabalıklar içinde görünmez olmak... Eğer bazen "burada olmamalıydım" hissine kapılıyorsan, bu sadece bir hikâye değil. Bu, bizim hikâyemiz olabilir.

Ellerim kanlıydı. Ellerimde kan vardı. Bu ellerde ruhunu öldürmüş bir kadının kanı vardı. Görünmez olmuştum artık göremiyordum kendimi, hoş aynadaki yansımam her ne kadar tersini de söylese işime geliyordu belki. Sol tarafıma dönmeden önce kesik bir nefes verdim ve bakışlarımı kendini asmış olan adama çevirdim. Şey sanırım intihar etmiş...

Bi asker ile doktor bu iki kelimenin baş harflerinin birleşimi ASDOK...

BİR ÖLÜM KAÇ SIR SAKLAR? 🕯️ “Alevsar.” “Alev ve hasar kelimelerinin birleşimi.” “Senin gibi. Senin yaktığın ateşle kalbime bıraktığın hasar gibi.” 🕯️ BİRİNCİ KİTAP: ALEVSAR İKİNCİ KİTAP: İNKİSAR Yaman Çakır, ailesinin geçmişindeki sırları çözmeye çalışan, intikamı, hırsı ve vicdanı arasında sıkışıp kalmış bir suç çetesi lideridir. Karısının ölümünden sonra etrafındaki herkese karşı güvenini yitiren Yaman’ın, beklenmedik anda, çocuk doktoru olan Gökçe’yle yolları kesiştiğinde ikisi birbirlerinin hayatında bir denge unsuruna dönüşür. Yaman’ın adalet arayışı ve içindeki çatışmalar, Gökçe ile arasındaki duygusal bağa zarar verecek midir? Peki, Gökçe, Yaman’ı anlamaya çalışırken, zaman zaman onun karanlığına kapılma riskiyle mücadele edebilecek midir? 🕯️ Gökçe, hayata karşı direnen, kendi yolunu bulmaya çalışan bir kadınken, Yaman otoriter ve kontrolcü yapısıyla onun karşısına çıkar. İlk başlarda birbirlerine meydan okuyan bu iki karakter, zamanla hem kendilerini hem de birbirlerini keşfetmeye başlarlar. Gökçe, tutsak olduğunu düşündüğü yerde aslında özgürleşirken, Yaman da kalbinin duvarlarını yavaş yavaş yıkar. Tutkulu bir mücadele, derin duygular ve kaçınılmaz bir çekim, onları geri dönüşü olmayan bir yola sürükler.

GİRİŞ Adımı ben seçmedim. Kiminle evleneceğime de karar vermedim. Beni bir masa başında, sessiz bir barış uğruna takas ettiler. Ve o gün anladım… Bazı kadınlar sevilerek değil, susturularak gelin edilir. Ben susmadım. Bu hikâye, kalbi berdel edilmiş bir kızın sesi.

Bir gazeteci. Bir seri katil. Ve ikisinin de çocuklukları aynı yangında yandı. Maral, geçmişinden kaçtığını sanıyordu. Ama Merza’da biri geçmişi kazımaya başladı. İz bırakmayan cinayetler, zakkum çiçekleri ve bir gölge: Hayalet. O, kötülüğü cezalandırdığını söylüyor. Ama ya kötülük tanımı yanlışsa? “İyi İnsan Mezarlığı”, suçun, sistemin ve suskunluğun iç içe geçtiği bir şehirde geçen psikolojik ve politik bir roman. Bazen bir çığlık bile delil olabilir. Ve bazı hayaletler sadece geçmişte yaşamaz.

Bileğime bağlanmış bir beyaz kurdele, arkamda geçmişim önümde kuklalar. Ya bir kukla olup emirlere itaat edecektim ya da düzene karşı gelip bir oyun kurucusu olacaktım. Üç yol, üç mezarlık. Altı ay ve altı intihar eden beden, Hayır. altı tane kurban. Ve kurbanların ilki Ayça Alkım. Bu bir varoluş savaşıydı. Gösteri oynanacaktı. Roller yeniden dağıtılırken, Bersu Alkım saklanmış yüzüyle bir oyuncu olacak. Oysa bir rol dahi istememişti. 6 kurban ve arkalarında kalan kuklalar, ya ipleri elimize alacaktık ya da o ipler bizi yönetecekti. Oysa ben bir balerindim. Çoktan ipleri birinin ellerine vermiştim. Kartlar yeniden dağıtılıyor kız kardeşimi öldüren adamı bulacaktım ve layığını alacaktı. Her şey güzeldi, ta ki 6 ay öncesine kadar. Şimdi kaybettiklerimizle ve kazanacaklarımız ile bir yola çıkıyorduk. Yanımda üç adam vardı. Güveniyle sırlarıyla gerçeklerin peşinde koşmama yardım eden üç adam. 6 Kurban, tek ortak yönleri ise 𝘚𝘪𝘺𝘢𝘩 𝘒𝘶𝘳𝘥𝘦𝘭𝘦. - Kitap kendi yazım dilimle beraber bütün hakları bana aittir. Psikolojik, Polisiye, Dostluk ve Sırlar gibi konular yer alır. İyi okumalar dilerim.

"Alt tarafı yepyeni bir liseye geldim en fazla ne olabilir ki?" dedi Elif ama olacaklardan kendisi bile habersizdir.

Geçmişinden kaçmaya çalışan bir aşiret kızının tüm sırları tek tek ortaya dökülürse ne olur?

Aynanın karşısında gördüğü beden, oynayan filmin son sahnesiydi...

Hiç imkansız diye görünen birine, yıllarca uzaktan hayran olabilir miydi insan? Mira olmuştu. Ve onun varlığı bile,zamanı geldiğinde Turanın tüm dengelerini değiştirecekti.

Bir gün sende sever misin beni? Seni hiç bir zaman karım olarak görmeyeceğim. Beni hiç bir zaman karın olarak görmeyecektin. O benim karım! Kardeşim dediğin insana dokunacak kadar aşağılık mısın? Sen benim karımsın! Karını sevgiline hizmetçi ettirdin! Çok pişmanım! Dilan ve Savaşın arasındaki ilişkiye yakından göz atalım mı?

Biraz dram biraz edebiyat ve romantiklik seviyorsanız, Ahsen`in hayatına bir şans vermenizi tavsiye ederim. İyi okumalar.💙✨ Okuduğunuz her şey hayal ürünüdür.

selamü allahku nasıl başkacamı bilimiyorum evlatlar hariç hepsin insanlar ben çok sinir ve üzüyor acama ben saf ve mahametli olduyum için mi beni üzüyor nemiş o abla kisi baba hastamış sen bulaya gelmiyorumsu didiyor ama bir denesi demiyor ki ben ne çekti yada ne dedi var onu annemisi olacak si benin deli dedi sanki içi bir yapmamış gibi benin suradı annem ben asıma cıttı çünkü bu yaşadım bütün surlusu o annem bu elim de beyzalık ve kafdaki sikilik ve bütün hastalık oları yüşüde beni dogulan ailemi şuçu eşim de şule bir sucuvar beni çok üzüyor çünkü benim hatdam omadın birdiyi hate beni suluyor sanki insan dogun aileni yanın gitmek istemesim ama dogun ailem ben oley çetiki o istanbul gittice kendim sanki cehnnem gimişim gibi his ettiyorum istanbul büyük ama ben küçük ve tara yapacı yaptı kötülük benim sormaya gimiyor ama beni dogun ailem ben yaptı kötük sorma gidiyor size soruyorum? sizsin osadınız gidermidin size kötük yapma dogun aileniz siz nacayım çk şereler var ama nasıl başlim bilimiyorum kısca hayatım anadım size mılakıyorum? kızca ben çok çektidiker ben onalar kızkınım ve güvemiyorum beni dogun ailem ben için vadalılı olamadı beni dogun ailem hep salaranı oldu ne madi ne de manevi yadım etimediler 🪞herkes kendi bakısın

Bir mahalle kurgusunu hep kızın dilinden okuduk. Bu hikayede karşılıksız seven bir erkek. Peki onun aşkı nasıl? Başına neler gelecek. Sevdiği kıza aşkını itiraf edecekken tamamen kaybetmesi sonunda neler olacak. Kul hayal kurarken kader gülermiş.. Herşey bitti dediği zamanda hayatın tepetaklak olması onlara neler yaşatacak? Gelin hep beraber bu hikayeye ortak olalım.

"Bir iddiaya girelim," dedim ve serçe parmağımı ona doğru uzattım. "Eğer yılsonuna kadar hatırı sayılır bir kulüpten teklif alırsan sen kazanmış olursun. Ama eğer alamazsan, ben kazanırım." "Kabul," dedi serçe parmağını benimkine kenetlerken.

Babasıyla annesinin bir kavgası sonucu kız kardeşi ve annesiyle dedesinin yanına yani Mardindeki aşiretlerin giden Aryanın hikayesi......

“Ya bana da bir şey yaparlarsa.” Korkudan titreyen ellerimi ustalıkla gizlemiştim ama sesim beni ele veriyordu. Asıl korkumun ona zarar gelmesi olduğunu söyleyemedim. Bu kadar erken olmazdı. “Seni korurum.” Gözleri bende değil yoldaydı. Direksiyordaki ellerini öyle bir sıkıyordu ki parmak boğumları bembeyaz olmuştu. Bütün bu olanlar onu da sarsmıştı ama duruşundan asla ödün vermiyordu. “Ya koruyamazsan. Onu koruyamadığın gibi beni de koruyamazsan.” Sert ama bir o kadar da gerçekleşmesi olası cümlelerimle bana döndü. Uzun kirpikleri, kızarmış mavi gözlerini gizleyememişti bu sefer. “Seni koruyamazsan bile intikamını alırım Serçe.”

Hayatı yalnızca resimden ibaret olan Görsel Sanatlar öğrencisi Kardelen Özdemir; aldığı nefesleri geçmişinden korumak için verdiği mücadeleden vazgeçtiğinde çocukluluğunu azat etmeye karar verdiği bir kış gecesi, başarılı intihar girişiminin, o gece sokağın köşesindeki ankesörlü telefondan yapılan ihbarla baltalanacağını da gözlerini tekrar açacağını da bilmiyordu. Bekaretini kaybetmiş bir ruh, gökyüzünde asılı kalmış. Nefretini, geçmişiyle harlayan küçük bir kızın boynuna dolanmış. Saflığın sembolü beyaz dolunay, o gece kana boyanmış. "Canının acısını yok saymak için salıncakta sallandığını hayal eden bir kız çocuğu tanıdım ben. Onu sevdim, onu var ettim; ondan nefret ettim, onu yok ettim." 07/08/2022 🌙

Ben kim miyim? Ben namıdiğer "ÇUL ÇÜRÜTEN". Bu lakap rahatına düşkün,kaygısız,tasasız ve aşırı rahat kişilere söylenen bir deyim olsada benim yaşam stilimdir.. Rahatlık benim doğamda var ve herkes bunu kabullenmiş, bana elleşmeden ötede oynarlar. Peki benim gibi mükemmel özelliklere sahip bir insanın hayatı nasıl tepe takla olur gelin okuyup öğrenelim...