Aşk, bazen bir silahın gölgesinde doğar. Ve bazı yazgılar, kınayla değil kanla mühürlenir. Heja, Mardin`in taş avlularında narinliğiyle büyümüş bir genç kadındır. Ancak bir sabah, abisinin düşman aşiretin kızını kaçırdığı haberiyle dünyası yerle bir olur. Uçurum kenarında alınan bir kararla, iki düşman ailenin kanı durdurulur-ama bir bedelle: berdel. Heja, sevmediği bir adamla; Baran ise adını bile duymadığı bir kızla evlenmeye zorlanır. Bir taraf için fedakârlık, diğer taraf için mecburiyettir bu evlilik. Ama içten içe, kırgın bakışlar, susturulmuş hayaller ve geçmişin kanlı gölgeleri arasında bir kıvılcım belirir. Baran`ın kalbinde bir şeyler kıpırdamaya başlar. Heja`nın sessizliği, içindeki fırtınaya dönüşür. Kimi kaderini seçemez, ama bazıları o yazgıyı yeniden yazmaya cesaret eder...

⸻ Namazımı bitirdikten sonra yavaşça namazlığımın üzerine uzandım. “Allah’ım, o çok güzel seviyor. Ben onun sevgisine karşılık nasıl davranacağımı bilmiyorum. Onu gönlüme sevdir, yüreğimizi birbirine bağdaştır. Bizim için en hayırlısını sen bilirsin. Onu sevmek istiyorum. O bana ‘canım’ derken karşılıksız kalmak canımı acıtıyor. Ben onu sevmeye çalışacağım, sen de bana doğru yolu göster Allah’ım. Onunla çıktığım bu yolda bana rehberlik et.” diye dua ettim gözyaşlarım akarken. O gece, bana hediye ettiği namazlığın üzerinde saatlerce ağladım. O namazlığın üstünde, Rahman ve Rahim olan Allah’a yalvardım; onu yüreğime yazması, bana doğru yolu göstermesi için dua ettim. Ben, onu sevmek için çabalayacaktım ve biliyordum ki hiçbir emeği karşılıksız bırakmayan Yüce Allah, benim bu çabamı da görecek ve karşılıksız bırakmayacaktı. Sana yalvarıyorum Allah’ım… Onu gönlüme sevdir, çünkü o çok güzel seviyor.

Bu benim ilk kitabım. Ben böyle tatlı kurgulara bayıldığım için o tarz bir kurgu yazmaya karar verdim olayların bir kısmını gerçekten yaşadım ama tabi biraz değiştirerek yazacağım çünkü ben yaşadığımda yarım kaldı. Umarım Sena ve Semihin hikayesi yarım kalmaz. Not: Eksik veya absürt bulduğunuz yerlerde fikrinizi belirtmenizi rica ediyorum❤️

o geceden sonra artık hiçbir şey aynı olmadı…

Aslı Karaca bir sır öğrendi. Kimsenin bilmemesi gereken, kapatıldığı sanılan bir gerçek. O günden sonra hayatı yavaş yavaş değil, ani bir hızla değişti. Adresler, yüzler, sesler… Ve en tehlikelisi: güven. Kerem Yalçın, düzenin içinden gelen bir adamdı. Takip etmeyi bilen, kaçmamayı öğrenmiş biri. Aslı’yla yolları kesiştiğinde bunun geçici bir temas olduğunu sandı. Ama bazı karşılaşmalar plan dışıdır. Bazı aşklar, tam da kaçarken başlar. Şehir daraldıkça bağları sıkılaştı. Tehlike yaklaştıkça hisler derinleşti. Evlilik bir sığınak değil, bir taraf seçimi oldu. Ve hayat, geri dönülmez bir eşikte durdu. Kaçarken Sevdik; aşkın bir lüks değil, bir risk olduğu, tutkunun korunmak değil meydan okumak anlamına geldiği, bir kadının, bir adamın ve doğmamış bir geleceğin hikâyesi. Bazı insanlar birbirini sakin zamanlarda sever. Bazıları ise hayatta kalmaya çalışırken.

Naz ve Demir bir yıldır aynı evde yaşayan iki arkadaş. Her şey netti... ta ki Naz temizlik sırasında Demir’in defterini bulup kendisine duyduğu gizli aşkı öğrenene kadar. Şimdi hiçbir şey eskisi gibi olamayacak...

Aden seslerin içindeki sessizlikte kimseyi bulamayacağını düşünüyordu.Yalnızdı,ıssızdı ama en çok yardıma muhtactı. Nereden bilebilirdi bir adamın gelip kalbine ses olacağını.

Birbirlerinden nefret etmeleri gerekiyordu. Tartışmak kolaydı, uzak durmak imkânsız. Kader onları aynı yere sürükledikçe nefret yerini kahkahaya, inat ise inkâr edilen bir aşka bıraktı. Ve evet… bu ikisi buna hiç hazır değildi.

Ya bir sabah bir mesaj tüm hayatınızı değiştirirse? işte o an içimi bir korku kapladı mesajda yazan cümle hiç normal bir cümle değildi yazan cümle herkesi korkutur bir şekildeydi Bilinmeyen numara: o silahlar yarın elimiz ulaşsın yoksa o çok sevdiğin aileni gözlerinin önünde öldürürüm. Herşey daha mı farklı olacak yoksa normalmi olacak?

Leyla Akata… Annesinin ani kaybıyla sarsılmış, sevdiği adamın ihanetini sırtında bıçak gibi taşıyan, ruhu yorgun ama bakışları hâlâ umut arayan genç bir kadın. Ve tam da hayatın en ağır günlerinde, hiç beklemediği bir anda… Çetin Ediz Karanlı. Yaşça büyük, görmeden hisseden, bakmadan tanıyan, Leyla’ya ilk cümlesinde bile kendi gölgesini unutturan adam. Onun için bu hikâye bir “ilk görüş.” Aralarında kayda değer bir yaş farkı vardır… Ama kalp dediğin yaş hesabı yapmaz. Belki de, bazen kader kocaman bir şakayla başlar… Bir Garfield mesajıyla...

Ne olursa olsun bir birinden vazgeçmeyen iki insan...

Yakında burada...

Sümeyra`nın istanbul`a çıkan tayiniyle başlayan hikayesi... Zorlu sınavlarla imtihan olacak bir aşk... Öğrencilerine umut olmayı isteyen bir öğretmen... Romantik komedi tadında bir hikaye... Ömer ve Sümeyra`nın hikayesi

Sevda bir uçurumda kuruldu ama o uçurumdan bir aile atladı kaçtı saklandı hayatını topladı damla seçimlerle bırakıldı ya sevdiği adamla başlayacaktı bu savaşa ya da ölümün kucak açtığı bir zehirle Karadeniz`in hırçın serin suları ona seçimi gösterecekti ...🦋

Gözlerimi konsey üyelerinde gezdirirken, yanımda bana dimdik bakan Adama döndüm. benden çok daha büyük durmasına rağmen sanırım ona aşık olmuştum. ona baktığımı fark etmiş olacak ki, diğerlerini susturup bana yöneldi. "Adın ne senin bücürük? " bana bücürük demesi sinirlerimi bozsa bile tartışmak istemedim. "Hümeyra, ama sen bana Meyra de. " Aramıza bu kadar hızlı yakınlık koymam onu güldürmüştü. "Büyüdüğünde ne olmak istiyorsun peki Meyra? " yakışıklı yüzünü izlerken bana hep soru sorsun istedim. "Market çalışanı olacağım. " cevapım sadece yakışıklıyı değil, tüm konsey üyelerini güldürmüştü. Artık herkes bizi dinliyordu. "Hayallerin sence de çok kolay değil mi? " artık tek hayalim oydu. "Değil, markette çalışırsam tüm çikolataları yiyebilirim. " yine herkes güldüğünde kendimi kötü hissetmeye başladım. hayallerim onlara saçma gelebilirdi belki ama en azından masumcaydı. "Seni babanın yanına götürmemi ister misin? " hiç düşünmeden başımı kabul edercesine sallayınca ayağa kalktı. Eğildi ve küçük ellerimi kendi ellerinin arasına aldı. 𝘣𝘪𝘭𝘦𝘮𝘦𝘻𝘥𝘪𝘮 𝘣𝘶 𝘦𝘭𝘭𝘦𝘳𝘪𝘯 𝘬𝘢𝘯𝘭ı 𝘰𝘭𝘥𝘶𝘨̆𝘶𝘯𝘶. 𝘝𝘦 𝘣𝘦𝘯𝘪𝘮 𝘺ı𝘭𝘭𝘢𝘳 𝘴𝘰𝘯𝘳𝘢 𝘣𝘶 𝘦𝘭𝘭𝘦𝘳𝘥𝘦 𝘩𝘢𝘺𝘢𝘵 𝘣𝘶𝘭𝘢𝘤𝘢𝘨̆ı𝘮ı. Meyra&Barlas

"Küçücük bir kararın hayatını ne denli değiştireceğini asla bilemezsin." Eğer gitmeseydi o gün müdür odasına, şikayetini dile getirmeseydi, onu yönlendiren kişi farklı bir öğretmen olsaydı tanışmayacak mıydı onunla? Dalgalı saçlarına dokunamayacak, misket gözlerine bakamayacak mıydı? "Senin yanında dünyam değişiyor. Yaşadığımı hissettiriyorsun bana."

"Zehra Naz, uçaktan indiği an ciğerlerine dolan o keskin iyot kokusuyla İstanbul’un beton griliğini zihninden sildi; Trabzon’un hırçın rüzgarı, okumuş bir veteriner olarak döndüğü bu topraklarda onu bir yabancı gibi değil, hasretle bekleyen bir fırtına gibi karşılamıştı. Dayısı Amirim’in ve kuzeni Eyüphan’ın dünyasındaki o bitmek bilmeyen aile kavgalarını, kulaktan dolma düşmanlık hikayelerini hep bir `eskilerin meselesi` diyerek rafa kaldırmıştı; o, ruhları iyileştirmeye gelmişti, yaraları derinleştirmeye değil. Ancak valizini bagaja yerleştirirken kendisine dikilen o kapkara, tekinsiz bakışların sahibiyle göz göze geldiğinde, ne üniversitede okuduğu kuramlar ne de analiz yeteneği imdadına yetişti. Karşısında duran o adamın yüzünde, Karadeniz’in tüm hırçınlığı ve Furtuna ailesinin o sarsılmaz inadı okunuyordu. Zehra Naz o an anlamıştı; bu memlekette sadece deniz taşmıyordu, insanın kalbi de hiç ummadığı bir uçuruma doğru böyle taşıp gidiyordu."

“Konuşalım.” Hiçbir şey demeden sinirle ona döndüğümde bu galiba biraz yanlış bir karar vermiştim. Çünkü burun burunaydık. Yutkundum. Gözleri dudaklarımdaydı. Ellerimi göğsüne koyup itmeye çalıştım ama geri çekilmedi. “Çekil konuşalım.” Gözlerime baktığında sanki biraz farklı bakmıştı. Sever gibi bakmıştı. Sanki benim için her şeyi yapabilir gibi. Geri çekildiğinde elimi tutup beni odasına çıkardı. Beni yatağına ilerletip oturttu. Daha sonra kapıyı kapattı ve kilitledi önümde diz çökerek durup ellerimi avuçlarının arasına alıp derin bir nefes aldı. “Özür dilerim.” Özür dilemişti. Ateş Demirhan benden özür dilemişti. Gözlerim şaşkınlıkla açılırken gözlerime baktı. Asu ve Ateş.

"Neden yaşıyorsun?derdim kendime. Gözlerini gördüm. İşte o an sustum Pera." ... Biri karanlık biri aydınlık., Biri siyah biri beyaz. Biri gece biri gündüz. Kim bilir belki ikisi de zifiri. Isolde Pera Dubois ve Tunga Yiğit Çelikkan... Geçmişleri iç açıcı değil ama ya gelecekleri?

Gözlerinin içinde kaybolmak , en güzel kayıp

bır gece vaktıydı senı benden ayıran bılmezdık kı ıkımızde sadece sevmektı gercekten sevmek ne demektı bır ruya gordugumu sanmıstım . ama bır kabusun ıçınde yasıyormusum sabah vaktıydı seher yolunu gozluyordum . soguk mazım cıgerıme ıslenmıs gıbıydı

Bir enemies to lovers serisi

⭐ “Bazen kalp, en çok kavga ederken hızlanır.”

2 yıl önce savcı Ukde Peri Şahin mesleğine bir bağlılık duyarken Karşısına çıkan yeraltı bölge lideri Vural Alp Yargı`ya meftun olur ama hamile kalması üzerine Vural onu terk eder ve sorumluluk almaz. Peri ise hayatına sevam ederken 3 ay sonra karnındaki 5 aylık bebeğini bir gece kanlar içinde kaybeder. O günden sonra Vural`ı içeri attıracağına yemin eder

Futbolcu ve Motorcuların aşk hikayesi texting