Geleceği görmek bir nimet mi, yoksa insanlığın en büyük laneti mi? 2197 yılında, dünya artık tek bir bilim konseyi tarafından yönetilmektedir. “Proje Janus” adlı devrim niteliğinde bir deney, her yılın sonunda iki geçit oluşturur. Bu geçitler, önümüzdeki bir yılın iki farklı versiyonunu gösterir. İnsanlık her yılbaşında bir seçim yapar — bir kapı seçildiğinde, o gelecek yaşanır… diğeri ise sonsuza dek silinir. Ancak yıllar geçtikçe insanlar fark eder: bu geçitler sadece geleceği göstermekle kalmıyor, onu şekillendiriyor. Ve bir grup insan, sistemin ardında yatan gerçeği öğrenmeye kararlıdır. Bir bilim insanı, bir gazeteci, bir asker ve bir veri analisti... Her biri farklı bir geçmişe, ama aynı soruya sahiptir: Gelecek gerçekten bizim seçimimiz mi, yoksa sadece bize sunulan bir yanılsama mı? Zaman, kader ve özgür irade üzerine sarsıcı bir bilim kurgu romanı. Her seçim, bir dünyanın yok oluşu anlamına gelir. Ve bu kez, her iki kapı da açık kalacaktır.

Ben kimdim? Görevim neydi? Bu sefer hangi bedenin içindeydim? Bu soruları kendime her gözümü açtığımda soruyorum. Çünkü artık kendi dünyamda değilde bir oyun dünyasının içinde olduğuma inanmaya başlamıştım. Seviye atladıkça bir sonra ki seviye dahada zorlaşıyordu. Bu oyunda sıkışıp kalmıştım. İki seçeneğim vardı; Ya tüm seviyeleri tamamlayıp kendi dünyama dönecektim yada oyunun içinde öylece ölüp gidecektim.

Zaman, insanın en eski aynasıdır. Ona baktıkça kendini görür, ama ne kadar baksa da onu tutamaz. Tarih, bu kayıp anların küllerinden doğar her döneme yeniden şekil veren görünmez bir el gibi. Bu kitap, zamanı durdurmak isteyen insanın hikâyesidir. Bir dua kadar sessiz, bir patlama kadar gürültülü… Zamanın akışına hükmetmeye çalışan insanın, aslında kendi varlığını silip silmediğini soran bir roman. Bilimle kaderin, akılla inancın, geçmişle geleceğin tek çizgide çarpıştığı yerde, yalnızca bir soru kalır: “Zamanı değiştirmek mi daha zordur, yoksa onu olduğu gibi kabullenmek mi?”

Daha başlık belirlemedim

Bu kitap ilk kitabın devamıdır

17 yaşındaki liora analjezi(acı hissetmeme) hastalığına sahiptir. Bu normalde sorun olmayacak olsada lioranın yaşadığı zamanda ve ülkede analteji, nöratopi, immün yetmezliği hastalığına sahip kişileri bir deney faresi gibi kullanıyorlardır ve liora da bu kişilerdendir. Bu hastalığa sahip olup olmadıklarını ise acımasız bir testle denerler. Çoğu kişi böyle insanların kaçamayacağını düşünsede liora azimle çalışır, çabalar, dener ve o gün gelir ve çatar peki liora çabalarının karşılığını alıp sınavı geçti mi? Yoksa emekleri hiçe gidip deney faresi olarak kullanılmaya mı başladı?

Yedinci Gün... Herşeyin başlangıçi

"Velmira Valenor, ailesini öldürmekle suçlanıyor, fakat gerçekte bu suçu üstlenmiyor. Gizemli bir akıl hastanesinde geçirdiği zaman, deha ve delilik arasında ince bir çizgide yürüyen bir hikayeyi ortaya koyuyor. ‘Nyx Sanctum’ adlı bu yer, sadece akıl hastalarını değil, dâhileri de barındırıyor ve her adımda karanlık bir sır daha açığa çıkıyor. Peki, Velmira gerçekten deli mi, yoksa bir sapkın dâhi mi?"

Kerem Ateş, rutin bir denetim için adım attığı Genesis Sağlık Tesisi`nde şüpheli bir düzenle karşılaşır. Aldığı riskli bir kararla, gerçeği ortaya çıkarmak için tesise sızar ve Bilim Lideri Nil Asena Tuğ ile karşı karşıya gelir. ​ Kerem’in elindeki bilgi, Genesis’in ve Nil’in tüm sırlarını ifşa etme tehlikesi taşımaktadır. Çıkan arbede sonucu ikisi de bilinci sıfırlayan deneysel bir makinenin kapsülüne hapsolur. ​ Nil, özel rezonatör yüzüğü sayesinde tüm anılarını korurken, Kerem geçmişine dair her şeyi kaybeder. Şimdi, hasarlı makineden kurtulmalarının tek yolu, birbirine güvenmeyen bu iki düşmanın iş birliği yapmasıdır. ​ Biri her şeyi bilen tehlikeli bir düşman, diğeri ise boş bir zihinle kaybolmuş bir ajan. Kurtuluşları Kerem`in unuttuğu sırları hatırlamasına bağlıdır. Ama o sırlar geri geldiğinde, aralarındaki zoraki çekim, aşk ve ihanet arasındaki ince çizgide bir sınav verecektir.

Projeck serisi devamı

Astra, küçük yaşlardayken annesi bir anda ortadan kaybolur ve babası bu konu hakkında hiçbir şey anlatmaz. Ancak Astra büyüdüğünde ve genç bir prenses olduğunda karşısına çıkan o adam sayesinde her şeyi öğrenir ve yeni bir varis uyanır.

Binlerce yıl süren denge… Işığın Kralı Elyon ve Karanlığın Hükümdarı Nareth, evrenin iki uç noktasında barışı korumak için birbirlerine bir söz verdiler: Kanla mühürlenmiş bir evlilik sözü. Ancak kader, bu sözü bir kez daha sınamaya kararlıydı. Elyon’un eşi, gizli bir planla kızlarını karanlıktan uzak tutmak isterken onları çok daha tehlikeli bir oyunun içine sürükledi. Büyük kız Serapheia, yasak bir aşka teslim olurken; küçük kız Lyra, masumiyetinin ardında farkında olmadan evrenin kaderini değiştirecek bir gücü taşımaktadır. Olimpiyatlar yaklaşırken, aşk, ihanet ve güç birbirine karışır. Bir yanda kalbini teslim ettiği adam, diğer yanda soyunun geleceğini belirleyecek bir antlaşma… Işıkla karanlık arasındaki çizgi silinirken, geriye tek bir soru kalır: Aşk, kaderi yeniden yazabilir mi?

Eğer bir not geldiyse ölüm senle dans ediyor demektir... Dikkat et ölme, öldürme, öldürülme yada... Öldürülmesinler

Cihangir, insanlığı ölümsüzlüğe bir adım daha yaklaştıracak proje için eşiyle birlikte ilk gönüllü olur. Ama her şey planlandığı gibi gitmez… Deney başlamadan kısa süre önce trajik bir kaza yaşanır ve Cihangir ölür. Bilim insanları, sözleşmeye sadık kalarak bedenini dondurur. Elli yıl sonra… Bir laboratuvarın soğuk ışıkları altında gözlerini açtığında, karşısında ne eşini ne de hatırladığı dünyayı bulur. Teknoloji, insanlar, şehirler... her şey değişmiştir. Ama en tuhafı, insanlık yerin binlerce metre altında yaşamaktadır.

Herkes bir kutabini yazsın bende tanitirim

> “İnsan zekâsının sınırlarını değiştirecek bir çalışmanın ortasında, dünyaca ünlü bir profesör Türkiye’de yatağında ölü bulunur. Soruşturmalar sonuçsuz kalır, halkın umudu sessizliğe gömülür. Yıllar sonra, görevinde hatasız ilerleyen bir ajan, bu kapatılmış dosyayı tekrar açmak üzere Türkiye’ye gönderilir. Ama geçmişte saklı sırlar, sadece bir adamın ölümünden ibaret değildir. Ve bazı zihinler… asla uyumaz.” ■ Tüm hakları bana aittir.

Her şey Uyanış döneminde başladı.İnsanlar kendi özgür iradeleri ile bir şeyler yapmaya başladıklarında farklı bir boyut bize kapılarını açtı; 5.boyut Tüm manifestler,çakra çalışmaları,dünyevi zevklerden uzaklaşmak...hepsi bizi Öz`ümüze döndürerek boyut kapısından geçmemiz için anahtar görevi gördü. Burada gizlememiz gereken bazı şeyler vardı;kokumuz ve korkumuz...

Bir örgüt, kadehlerimizin kalkışında ki sızılara ithafen belki de kuruldu ve şimdi de yıkılacak...

Uzak gelecekte insanlar, içsel ruhlarını yansıtan robotlarıyla savaşır. Bu robot savaşçıların (araba, drone, tank vb.) tek amacı, ruhsal direnç seviyesi olan Kavut`u yükselterek Kavut Arenası`nda galip gelmek ve büyümektir.

Yavuz aksoy kendi tarlasını biçerken yan tarlanın az bir kısmına zarar verırbu tarla sahibi de parasına ve malına kedinden daha çok değer veren Vedat arslana ayit olduğunu öğrenir.Bu konu ile ilgili konuşmak için Veda beyi arar. Vedat bey bunu duyunca deliye döner ve Aksoyların evine gider,Vedat Arslan sinirine hakim olamaz ve silahlar patlar. O olaydan tam 13 yıl geçmiştir ve bu mevzunun hayla bir sonuca varamamış,Vedat Arslan ona atılan suçu kabul etmemiştir. Bu olayların hepsi İstanbul’da ve bir çok ilde adı geçen Mert Arslanın kulağına giderse adananın Sarıçam ilçesinden bulunan Yeşiltepe gelir.

Tüm dünyayı saran bir felaket, insanlığın soğuk tenle kör gözler arasındaki arafta derin bir uykuya dalışı bu. Felaketin sonu var mı, yoksa sona yazılmış kehanetleri bir haritası mı? O yolun sonunu gözle görülür kılabilecek son bedenler var mı? Yoksa o yolu karanlığa mı bıraktı boş bedenler? Bir cevap ile ilerleyen adımların yankılanışı ya kulakları yakacak ya da bütün dünya sonsuz bir sessizlikle mi sınanacak? Tek bir cevap ve tek bir soru var: Hazır mısın?

Yani bu sadece bir hikâye değil, zihinsel bir yolculuk olacak.

Hafızasını kaybetmiş birisi ne ister ? İNTİKAM --Şimdi unut istersen.Ama unutursan bende unuturum, hatırlarsan bende hatırlarım.Karar senin ... --Eğer unutmazsam yaşamak isterim , yaşamanı isterim...Eğer unutmazsam yaşamak için bir sebebim olur ,sebebin olur... Eğer unutmazsam sana tekrar bir sebep veririm... Bize mutlu son yakışmadı ki.Herkese gülen hayat bize bakmamıştı bile.Sadece acı vermek için bakmıştı bize.Acı Çektirmek İçin...

Almeda, doğduğu andan beri “Carum” denilen dört duvar arasında tıkılı kalmıştır. Bazen bu durumdan bunalsa da sevdiklerinin yanında mutludur. Nasıl olsa dışarda aktif halde dolaşan virüs hakkında kimsenin kesin bir fikri yoktu. Carum’daki herkes oradan çıktıkları anda öleceklerini bilmektedir. İsteseler bile sistem tarafından kontrol edildikleri için çıkış mümkün değildi. Ta ki sistem belirli kişileri tek tek çıkarmaya başlayana kadar… Almeda ne yapacağını bilemediği bir anda karşısına çıkan inci çiçeği sayesinde yapması gerekenleri anlar. Bu sisteme son vermelidir. Belki kendisi ölerek belki de kendisi ölüm olarak…

Serinin 2. kitabıdır. İlk kitap burada yayımlanmamıştır.