Birbirlerinin aynısı ama bambaşka hayatlarda filizlenen ve ikiz olduklarını bilmeden büyüyen iki kadın.. Tesadüfi bir karşılaşma, ardından sadece geçmişin kapısını değil, geri dönüşü olmayan bir yolunda perdesini aralayacaktır. Elçin’ in ölümü Efsun için hem bir yıkım hem de merak ettiği geçmişini bulmanın bir fırsatı olacaktır. Ama Tahir.. Tahir bir gülün en olmadık yerde açmasına sebep olacaktır. Kayıp Gül, kaybolan bir kimliğin, yanlış bir hayatın ve gizlice filizlenen bir aşkın dokunaklı hikâyesi. Kitabın tüm hakları bana aittir, çalanı dava ederim.

Düzenlenecektir* Viraha 1: Unuttuklarımız Viraha 2: Vazgeçtiklerimiz 🖤 Karanlığın içinden bir ses yükseliyor…
“Gerçek bazen en tehlikeli yalandır.” Bir adım atılıyor.
 Bir silah doğruluyor.
 Bir isim fısıldanıyor. Ve bütün sırlar, tek bir kurşunla dağılmaya hazır. Aybüke’nin adımları, artık geri dönülmez bir yolun taşlarına vuruyor.
Dost bildikleri, düşmana dönüşüyor.
Gölgelerden çıkan her yüz, yeni bir ihanetin habercisi. Dost ile düşman arasındaki çizgi bulanıklaşırken, en yakınında duranların bile yüzleri maskelerle gizlenir. Bir karar, bir adım, bir söz… 
Her şeyin kaderi değişir. Bu defa sadece hayatlar değil; gerçekler de ölümle sınanacak.
Ve gerçeğe en çok yaklaşan, en çok kaybedecek. İhanetin gölgesinde, aşkın sınavında, ölümle yüzleşirken…
 Bir tek soru kalır:
 Kime güveneceksin? “Benim yolumdan gel, seni en büyük kralları bile yöneten bir soytarı yapayım. Tüm dünyayı da senin şaklabanın.” Zaman daralıyor…
Her şey yanıyor… Bir çığlık. Bir dua. Bir kahkaha…
 Ve gerçek, herkesin kanını akıtacak kadar keskin. “Burası başlangıç değil.
Burası sonun doğduğu yer.” Sonra yalnızca o cümle kalıyor: “Öldürsene beni, Elmas. Hadi, öldür.” Bu defa sadece bir timin değil, bir milletin kaderi yazılacak. Ve kaderin adı: Vazgeçtiklerimiz.

Evt yeni kitabımla sizlerle beraberiz . Fatma Nur Sarıca tüm hakları bana aittir her hangi bir durumda adli işlem başlanacaktır. Okuyan ve destek olan herkese teşekkür ederim. “Gerçeklerle yalanların birbirine karıştığı, sevgiyle nefretin aynı bedende çarpıştığı bir hayat… Emir’in hikâyesi sadece bir çocuğun karışıklığı değil; kendi bataklığına saplanan bir ruhun haykırışı. Üvey bir ailede tek çocuk olarak büyüyen Emir, her gün biraz daha yalnızlığa gömülürken, aslında onu bekleyen koskoca bir aile ve gizlenen bir gerçek vardır. Bir DNA testiyle açığa çıkan sır, sadece hayatını değil, kalbini de alt üst edecek. Peki ya Emir, bataklığından kurtulabilecek mi, yoksa karanlık onu sonsuza kadar yutacak mı ? Başlangıç: 06:09:2025 Bitiş : (sezon finali)

Ateş geri verir mi aldıklarını? Külden geriye birşey kalır mı? İki kişiyle dönmeye başlayan dönme dolaptan geriye sadece bir kişi kaldı...

Efsun ile Ali… Geçmişin sırlarıyla intikam için bir araya geldiklerinde kaderin kalemi onların geleceğini çizmeye başlamıştı. Göğsüne mızrak gibi saplanan o kanlı gecede tanıştığı Ali, Efsun’un intikamına yoldaş olmuştu. Ailesine sürpriz yapmak için çıktığı yolun sonunda, onların ölümü ile yeni bir hayata başlayacağını bilemezdi Efsun. Kendisini büyüten baba gibi gördüğü adamın kızı ile intikamını almaya yemin eden Ali ‘Sen, beni büyütüp yetiştiren babandan kalan emanetsin’ diye verdiği sözlerin sarmaşık iplerinde ne kadar asılı kalabilecekti? Geçmişin karmaşıklığı, geleceğin sırlarıyla dolu olan bu hayatta, yaşama gayeleri ikisi için de ne olacaktı?”

1894 yılının Sislikoru`su, sürekli sisli ve kasvetlidir. Feraye, babasının acısını taşıyan, kasabalılar tarafından dışlanmış genç bir kadındır. Amacı, babasının ölümünün ardındaki adaletsizliği ispatlamaktır. Başkentten, kasabaya, her gece devriye gezecek askeri bir birlik gelir. Onlara komuta eden yüzbaşı Sancar Koralp, disiplinli ve soğuktur. Tek görevi, devletin kaderini değiştirecek olan “SİSLİKORU DEFTERİ"ni bulup yok etmektir.

Gökyüzü onun evi, sessizlik ise cezasıydı. Pilot Yüzbaşı Seren Turuvalı, bir zamanlar en yüksekten uçarken şimdi emirle yere çakılmış bir askerdi. Sevdiği adamı kaybetti, öfkesine yenildi ve yanlış bir tetik kararı onu kara harekâtına sürükledi. Emirler sorgulanmazdı… ama Seren artık yalnızca emirleri değil, kendi vicdanını da sorguluyordu. “Kanatlar Kırıldığında”, adaletin sustuğu, sessizliğin en ağır silah olduğu bir savaşın, bir kadının kendiyle hesaplaşmasının hikâyesidir.

Ecmel, İstanbul`daki zorlu hayatını geride bırakıp Hakkâri`deki bir askeri hastaneye tayin edilir. Geçmişinden kaçarken hiç beklemediği birine takılır gözü. Ancak ona yaklaşmak sandığı kadar kolay olmayacaktır. Arkadaşı Gül`ün aklına sokmasıyla Ecmel, eski ve kullanılmayan bir hattı eline alır ve Yüzbaşı`ya mesaj atmaya başlar. Yüzbaşı,bu gizemli mesajların arkasındaki kişiyi bulmak için her yolu denerken, Ecmel için de işler kontrolden çıkmaya başlar. Oyun sınırlarını aşarken, sırlar açığa çıkacak, dengeler değişecek ve belki de en tehlikelisi, kalpler hiç hesapta olmayan duygularla yüzleşecektir. Bir mesajla başlayan gizemli bir hikâye… { Kapak tasarımı: @inciliinur0 }

İkisi de aynı yangında birini kaybetti. Aynı acı, iki kalbi birbirine bağladı. Ama biri o yangının gerçeğini saklıyor.

Hera 16 yaşında bir lise öğrencisiydi. Bir yaz günü ailesinin "sosyalleşmek" adı altında zorla gönderdiği yaz kampında başına geleceklerden habersizdi. Ortaya çıkan bir virüs kamp alanında bir karantinaya neden olurken rahat davranan tek bir kişi vardı. O kişi ise rüya yoluyla geleceği görebilen Heradan başkası değildi. Neydi onun geleceği görmesini sağlayan? Neydi onu soğuk kanlı yapan? Neydi onu garip kılan? Tüm bu soruların cevaplarını arayan bir grup gencin gözüne takılmış fakat bunu fark etmemişti. Her iz mutlaka bir gün kendini hatırlatırdı, önemli olan sabırla izin kendini hatırlatmasını beklemekti...

Yeni bir okul. Eski bir sır. Ve onu tanımadan önce… kendini çözmesi gereken bir Azra. Karius Akademisi’ne adım atan Azra, yalnızca yeni bir düzene değil — geçmişin gölgesine de alışmak zorunda. Kehanet artık sessiz değil. Önceki iletkenin kaderi hâlâ karanlıkta. Ve savaş… gittikçe yaklaşıyor.

Efsun ilk defa ailesinden uzakta yaşayacak, can yoldaşı annesinden uzakta olacaktı. Üniversiteye büyük bir heyecan ve korkuyla başladı. Arkadaşları yavaş yavaş olmaya başladı. Kendi hallerinde voleybol oynarlarken öğretmeni Efsun’daki yeteneği keşfetti. Onu eğitti, okul takımına aldı. Voleybol sadece onun için bir oyun olmayacak, hayatının aşkını da bulmasını sağlayacaktı. Ancak o kişinin herkesten sakladığı bazı sırları vardı…

Geçmişin Zincirleri – Nisara "Abin yüzünden öleceksin." Bir mektup, karanlık bir gerçeği gün yüzüne çıkarıyor. Geçmişin gölgesinde kaybolmuş bir abi… Abisiyle yıllardır yüzleşmekten kaçan bir kadın… Ve ölümün, yıllardır gizlenen sırların ardında pusuda beklediği bir an. Karanlık bir geçmişin üzerine inşa edilmiş bir hayat, yıkılmaya çok yakındır. Aren`in nefret dolu bakışları, her adımda Nilda`yı bir zincir gibi sarar. Ve şimdi, tüm bu yılların ardından, yüzleşmek zorunda kalacağı bir gerçekle karşı karşıya. Bir mektup… Bir ölüm tehdidi… Ve kaybolan zamanın peşinden sürüklenen bir kader… Geçmişin zincirlerinden kurtulmak mümkün müdür, yoksa sonunda geçmiş, seni içine çeker mi? Geçmişin Zincirleri evrenine girmeye hazır mısınız?

‘’O şerefsizle hiç bir yere gitmeyeceksin!’’ Dediğinde sessiz kaldım, ateş gibi yanan bakışları bana döndüğünde volta atmayı bırakmış bedenini tamamen bana çevirmişti. ‘’Duydun mu?’’ ‘’Duydum Kerim abiciğim!’’ Dedim Hande’nin söylediklerine atıfta bulunarak. ‘’Ne abisi ulan? Siz beni komple delirteceksiniz!’’ Söylediğine karşılık ona doğru bir adım atıp çatık kaşlarımla söze girdim. ‘’Ne oldu? Hande söylerken hiç itiraz etmiyorsun ama!’’ Kafasını yukarıya doğru kaldırıp derin bir nefes bıraktığında adem elması yutkunmasıyla birlikte hareketlendi. ‘’Ya sabır!’’ ‘’Sana binlik tesbih alayım bol bol sabır çek… Bu kafayla seni ancak o keser!’’

Aynı kaderin dört farklı hayatı nasıl kesiştirdiğini hiç düşündünüz mü? Ilgaz, Oğuz, Tolga ve Çiğdem… Hayatın en sert rüzgârlarına tek başlarına direnen dört yabancı. Her biri geçmişin ağır yükünü omuzlarında taşırken, yolları beklenmedik bir şekilde kesişiyor. Birbirlerini tanımadan önce sadece kendi savaşlarını veren bu dört kişi, zamanla aynı kaderin mahkûmu olduklarını fark ediyor. Kırık dökük hayatlarının arasında kurdukları bağ, onların en büyük sınavı olacak. Aile kan bağıyla mı olur, yoksa insan seçtiği ailesiyle mi tamamlanır? Geçmişin gölgesiyle yüzleşmeye cesaret edenlerin hikâyesi… Bazı yollar yalnız yürünmez. ! Kitabımın tüm hakları bana aittir. Kopyalanması durumunda yasal işlem başlatmaktan kaçınmayacağım.!

Işılay, Ilgaz ve Ilgın... 17 yıl önce anneleri tarafından üçüzler ayrılmıştı. Işılay ve Ilgaz`ı yetimhaneye bırakan anneleri Ilgın ile Şanlıurfa`dan kaçıp İstanbul`a yerleşmişti. Işılay ve Ilgaz birbirine aile olurken Ilgın tek başına , annesinden sevgi göremeden büyümüştü. Kader üçüzleri 17 yıl sonra bir araya getirdi. Bundan sonra ne olacaktı ? Üçüzler birbirine alışacak mı? Kardeşleri, abileri ve babası ile mutlu olacaklar mı ? Yıllardır yalnız olan üçüzler bir anda kendilerini kocaman bir ailede bulurlar. Üçüzlerin yeni hayatına davetlisiniz.

Bazen gitmek, birini kaybetmek değil… onu korumanın tek yoludur. Esra ve Özkan, yıllar önce yarım kalmış bir hikâyenin iki tarafı. Yeniden karşılaştıklarında ikisi de aynı şirkette, aynı çatının altında, aynı kalp ağrısıyla sınanır. Aile baskıları, geçmişin sırları ve yarım kalmış cümleler arasında; ikisi de bir karar vermek zorundadır. “Gitmek Seni Korumaktı”; aşk, gurur, pişmanlık ve yeniden başlamanın mümkün olup olmadığını sorgulayan bir romantik dram romanıdır.

"Benim için, Lütfen benim için, Kelebeği Sev, Kelebeği Koru, Kelebeği Yaşat" Vuslat Argin Erezin, içinde taşıdığı yükler sessizdi. Gözlerinde sadece anlatamadığı hikayeler değil, aynı zamanda karanlık bir hayatın izleri vardı. Mafya dünyasının sert kuralları arasında büyümüş, yıllardır kaçamadığı bir dünyayla savaşan biriydi o. Elay Riva Arsev, başarılı bir psikologdu. İnsanların ruhundaki en derin yaraları görür, sabırla onarmaya çalışırdı. Vuslat ise kolay kolay kimseye açılmaz, kendi karanlık dünyasında yalnız kalmayı seçerdi. Ama Elay’ın sakin sesi ve kararlı duruşu, zamanla onun sert duvarlarını yıkabilecek miydi? İkisi çok farklı dünyalardan geliyordu. Vuslat, karanlık geçmişiyle ve suç dolu hayatıyla savaşırken, Elay iyileşmek isteyenlere ışık tutuyordu. Ama kader onları Aynı noktada, Aynı acıyla buluşturmuştu.

Sanırım zeka geriliği var dedi tanıyamadığım zeka yoksunu. Seninle anlaşabilmem mi bunu sana düşündürdü dersem,sinirimi bu kızdan çıkaracaktım ,seninle anlaştığımızı nereden çıkardın diyebilirdi ,tıkanırdım bu yoldan gidemezdim. A Ne o ne kadar zekamın geri olduğunu düşünsende yine de senden yukarda olması canını mı sıkıyor ? bana döndü. -Yani zeka geriliğini kabul ediyorsun deyip güldü. Eksikliklerini başkalarına laf çarpıtarak tamamlayabileceğini ,kendi boş benliğini bununla doldurabileceğini sanan ama sadece değersizliğini gün yüzüne çıkaran birinin laflarına haddini bildirmek için cevap vermek bile bu dünyaya gelmemi sorgulamama neden oluyor dedim. Tabiki şok olan gözlerle bana baktı . Cümlemin başıyla sonunu hatırlamadığına eminim.Bir dakika bakıştık ardından onu yalnız bırakarak kapıya doğru yürüdüm.

Kocaman anfi sınıfında soğuk rüzgarlar esiyordu iki dost ama aynı zamanda iki düşman keskin avcı bakışlarıyla birbirlerine bakıyorlardı.... Her zaman ki gibi.... İşte o tatsız olay ne miydi???? Tabikide platonik aşık oldukları kişi Michele Morrone.... ............ Bak işte onun doğum günü için bir motor aldım hemde en hizlisindan.... dedim imalı bir şekilde Gülsüm de altta kalmamak için elindeki anahtarı gösterdi O da bir şey mi ben ona araba aldım Mercedes .... Çıtayı biraz daha yükseltmek isterken araya Gamze girdi Gerçekten sizin varliginizdan haberi olmayan bir ünlü için kapistiginiza inanamıyorum bari kapisacaksaniz buna degen bir ünlü olmalı.... Ahhhh mesela Mads Mikkelsen .... Verdiği cevapla Gulsum ve ben büyük bir tiksintiyle ona bakarak Kendi adına konuş Gamze..... dedik... ................. Ve her şey o gün içerisinde gerçekleşmişti...... Ne mi oldu???? Sadece basit bir defterin içine yazdıklarımızın bizi böyle bir maceraya sürükleyeceğini dahi bilmiyorduk.....

"Kalbine mi sıkayım? Kalbime mi sıkayım Gülyâre. Söyle ne yapayım?" Gökler ağlar mıydı insana? Toprak? Dağlar? Ağlar mıydı? Ağlardı. Şimdi gecenin bu kör vaktinde, iki yanındaki ormanda kanat çırpan kuşlar bile ağlıyordu Gülyâre`ye. Yiten umutlarına, hiç edilen sevdasına, bağrından sökülüp alınan evladına ağlıyordu gökteki kuşlar. Körpe yüreğinde büyüttüğü sevdası ise şimdi dizlerinin dibindeydi. Gülyâre`nin elindeki silahı kendi büyük elleriyle kavrayıp tam kalbinin üzerine bastırdı Hazar. Dilindeki düğümü çözüp konuşurken takati kalmamıştı artık kadının. "Başka bir sonumuz olabilir Hazar. Yapma bunu ne olur?" - - - Hazar. Gaddar Hazar. Kalpsiz Hazar. Merhametsiz Hazar. Herkese iyilik meleği olan ama Gülyâre`ye azap meleği olan Hazar. Herkesin gölgesinde nefes aldığı ama Gülyâre`in nefesini kesen Hazar. Ne yapacaktı şimdi. Tetiğe basıp yaktığı intikam ateşiyle kendini mi yakacaktı. Kendi sonu olupta, bir hiç uğruna kaybettiği kardeşlerinin üçüncüsü mü olacaktı? Yoksa vazgeçip intikam uğruna ruhunu tarumar ettiği kadından yeniden aşk mı dilenecekti. Hayır. Hayır bunu yapamazdı. Kardeşlerinin kanının üzerine mutlu sonlu bir rüyayı yaşayamazdı varlığı kabus olan bir adam. Buna hakkı da yoktu. Herkes sussa vicdanı buna izin vermezdi. Şimdi burada dizlerinin dibine yıkıldığı karısı halen Hazar`a umutla bakıyordu geldikleri sona rağmen. Başını salladı Hazar umutsuzca. "Bizim mutlu sonlu bir hikayemiz hiç olmayacaktı Gülyâre." Yutkundu. Sanki alacağı bir nefes onu bu cehennemden kurtaracakmış gibi. Ama yolun sonuydu onun için. Sonra denizlerle göklerin vuslatı gibi son defa birleşti iki çift mavi. "Oğlumuza iyi bakacağını biliyorum. Ama senden tek bir isteğim var... beni kötü bilmesin. Hak etmediğimi biliyorum ama yinede bencilce beni kötü bilmemesini istiyorum." "Yapma Hazar..." Kelimeleri umutla dolu, sesi hiç utanmadan sıkılmadan yalvardığını gizlemiyordu Gülyâre. Hazar dinlemedi karısını. Küçük basit bir hareketle tetiğe bastı. Ölüm sesi karanlık ormanda yankılanırken o küçük metal parçasının günahkar kalbini parçalamasına izin verdi. Sonra ne mi oldu? Hiç. Koskocaman bir hiç. 🥀 🥀 🥀

Onlar yetimhanede tanıştı ve günün birinde ayrılmak zorunda kaldılar. Ayrılırken birbirlerine söz verdiler. Giden gelecekti, kalan bekleyecekti. Yirmi yıl geçti. Giden yana yakıla aradı, kalan sabırla bekledi. Ve bir gün... Birbirlerini buldular. Ama tanıyamadılar. ✋🏻 Bu kitabın rengi kırmızı. KAN KIRMIZISI ♟ Yeraltı Kulübü, İstanbul`un en gözde gece kulüplerinden biridir. Şaşaası göz kamaştıran bu mekânda cebinin doluluğuna güvenen herkes sınırsızca eğlenebilir. Ancak perşembe geceleri içeriye girebilmek için sahip olduğunuz statü ya da ensenizin kalınlığı geçerli olmayacak. Sadece özel kişilerin erişebileceği karta sahipseniz kapılar size açılacak ve perşembe gecesinin karanlığıyla tanışabileceksiniz. Düzenlenen kafes dövüşlerinde hiçbir kural yok, ancak Yeraltı Kulübü`nün dövüş gecelerinden bile üstün tuttuğu tek kural var. Nehir ise hayatını aksiyondan uzak tutmaya özen gösteren, kendi hâlinde yaşayan bir kadındır. Fakat kader her zamanki gibi kendi planını devreye koyduğunda ve hiç ummadığı birinin sahtekârlığı yüzüne çarptığında hayatı birden rayından çıkar. Bulaştığı pislikten yakasını kurtarabilmek için sunulan teklifi kabul etmek zorunda kalır. Kimilerinin sahip olduğu statü ve parayla bile elde edemediği o kart avucuna bırakılır. Ve Nehir bir gece vakti, eline tutuşturulan paketle, Yeraltı Kulübü`nün önünde kendisini bulur. Birincisi paketin içerisinde ne olduğunu tahmin etmektedir. İkincisiyse Yeraltı Kulübü`nün yıkılmaz kuralından habersizdir. ♟ Entrika, gizem, gerilim, aksiyon okumayı sevenlere hitap edecek bir kurgudur.

“Bir cinayetin ardında yalnızca katil değil, görünmeyen güçler de vardır. O güçler iki yabancıyı birbirine bağladığında, gerçeği öğrenmek bazen ölümcül bir aşka dönüşür.” Amber, kendini bildi bileli huzursuz rüyalara ve derin bir iç görüye sahipti. Fakat son zamanlarda gördükleri onu artık harekete geçmek zorunda bıraktı. Çünkü onu çağıran ölü masumlar vardı. Bu da onu bu zorlu yolculuğa çıkarabilecek tek şeydi.

Kaderi birdi onların. Daha ilkokul çağında vuruldu Kaya Saygıner o yanağında iki koca çukur taşıyan ela gözlü kız çocuğuna. İki inatçı keçiydi onlar ne birbirlerinden vazgeçer ne de bir araya gelirlerdi. Büyüdüler, birbirlerinin en büyük zaafları oldular. Hatalar yaptılar. Yalanlar söylediler. Birbirlerine hasret kaldılar. Aşklarından yanıp tutuştular. Ama kaderleri birdi işte onların. Eninde sonunda dönüp varacakları liman yine aynıydı. Ya kabullenecekler ya da yüreklerini kavuran ateşte kül olup sonsuzluğa ereceklerdi.

Bu kurgu minik fantastik kurgusudur iyi okumalarr💋 Beni kedi sanıyorsun... Oysa ben, gecenin ta kendisiyim. Karanlığın içinde gizlenen, kimsenin görmemesi gereken bir gerçek. Sana yaklaşmamam gerekiyordu. Ama sen, yağmurun altında bana dokunduğunda... Artık geri dönemedim. Benim sırrımı öğrenirsen, ya bana ait olursun... ya da karanlıkta kaybolursun.