Yazar:ZAY Kapak tasarım:Capcut 🤍

Yönünü kaybettiren, kendini bulduran kişi aynı kişi olabilir miydi? *** "Yıldızlar kayarken her zaman dilek tutardım seni kaybetmemek için." "Ama sen artık benim değilsin." *** Psikolog Mayıs Alkım Belgin Boksör Pars Sarper Akay

Öylesine yazıyorum yakında yeni uzun bir kitap yazacağım.

Aşk kadere karşı gelebilir mi? Nefret aşka engel olabilir mi?

BİR ÖLÜM KAÇ SIR SAKLAR? 🕯️ “Alevsar.” “Alev ve hasar kelimelerinin birleşimi.” “Senin gibi. Senin yaktığın ateşle kalbime bıraktığın hasar gibi.” 🕯️ Yaman Çakır, ailesinin geçmişindeki sırları çözmeye çalışan, intikamı, hırsı ve vicdanı arasında sıkışıp kalmış bir suç çetesi lideridir. Karısının ölümünden sonra etrafındaki herkese karşı güvenini yitiren Yaman’ın, beklenmedik anda, çocuk doktoru olan Gökçe’yle yolları kesiştiğinde ikisi birbirlerinin hayatında bir denge unsuruna dönüşür. Yaman’ın adalet arayışı ve içindeki çatışmalar, Gökçe ile arasındaki duygusal bağa zarar verecek midir? Peki, Gökçe, Yaman’ı anlamaya çalışırken, zaman zaman onun karanlığına kapılma riskiyle mücadele edebilecek midir? 🕯️ Gökçe, hayata karşı direnen, kendi yolunu bulmaya çalışan bir kadınken, Yaman otoriter ve kontrolcü yapısıyla onun karşısına çıkar. İlk başlarda birbirlerine meydan okuyan bu iki karakter, zamanla hem kendilerini hem de birbirlerini keşfetmeye başlarlar. Gökçe, tutsak olduğunu düşündüğü yerde aslında özgürleşirken, Yaman da kalbinin duvarlarını yavaş yavaş yıkar. Tutkulu bir mücadele, derin duygular ve kaçınılmaz bir çekim, onları geri dönüşü olmayan bir yola sürükler.

Reis-ül Konsya nın hayatı

Bazen bahar gelir, ama dallar çiçek açmaz. Güneş doğar, ama içindeki karanlığa ışık olmaz.  Bazı yaralar zamanla kapanmaz, bazı hikâyeler sona erse de izleri kaybolmaz .  Yağmur Karahan,henüz sekiz yaşındayken yemişti hayatın acımasız tokadını.  O günden sonra yıldızlar bir daha aynı ışıkla parlamadı. Kırık bir çocukluk, yaralı bir gençlik ve hep yarım kalan cümlelerle büyüdü. Her nefes alışında ruhu biraz daha eksildi, attığı her adımda daha da yok oldu.  Sonra Ozan geldi. Buz tutmuş ruhuna dokunan, bir anlığına da olsa ona güneşin hâlâ doğduğunu hissettiren adam. Onun varlığı, fırtınaların arasında sığınabileceği güvenli bir limandı. Ama huzur, Yağmur’un kaderinde hiçbir zaman uzun konaklamadı. Bir gece, bir kurşun, bir veda… Ve ardından gelen sessizlik. Şimdi Yağmur, zamansız bir kaybın enkazında, geçmişin izleri ile yüzleşiyor. Zaman durmuş gibi, ama aynı zamanda acımasızca ilerliyor. 
 Gerçekler, kalın bir sis perdesinin ardında gizleniyor. Ve bazen, o perdeyi aralamak, karanlığın içinde kaybolmaktan bile daha ürkütücü olabiliyor.

Henüz 20 yaşındaki Felix birgün okulunda düzenlenen kamp etkinliğine katılır.

bir kızın gerçek ailesini bulup hayatının değişmesi.

Dedesi yüzünden abisinin arkadaşı ile evlenmek zorunda kalan Neva Kuğu🦢 "Bilmiyorum ki müge kasıklarım feci ağrıyor yerimde duramıyorum" Arkamdan gelen sesle duraksadım bu savaş abiydi çapkınca güldü "ağrılarının sebebi olayım mı?"

hiç bir `CİNAYET`kusursuz değildir

İki genç kuzenin düğünde karşılaşması sonucu çıkan manzara

" Kalbine mi sıkayım ? Kalbime mi sıkayım Gülyâre. Söyle ne yapayım ?." Gökler ağlar mıydı insana ? Toprak ? Dağlar ? Ağlar mıydı ? Ağlardı. Şimdi gecenin bu kör vaktinde, iki yanındaki ormanda kanat çırpan kuşlar bile ağlıyordu Gülyâre`ye. Yiten umutlarına, hiç edilen sevdasına, bağrından sökülüp alınan evladına ağlıyordu gökteki kuşlar. Körpe yüreğinde büyüttüğü Sevdası ise şimdi dizlerinin dibindeydi. Gülyâre`nin elindeki silahı kendi büyük elleriyle kavrayıp tam kalbinin üzerine bastırdı Hazar. Dilindeki düğümü çözüp konuşurken takati kalmamıştı artık kadının. " Başka bir sonumuz olabilir Hazar. Yapma bunu ne olur ?..." ... Hazar. Gaddar Hazar. Kalpsiz Hazar. Merhametsiz Hazar. Herkese iyilik meleği olan ama Gülyâre`ye azap meleği olan Hazar. Herkesin gölgesinde nefes aldığı ama Gülyâre`in nefesini kesen Hazar. Ne yapacaktı şimdi. Tetiğe basıp yaktığı intikam ateşiyle kendini mi yakacaktı. Kendi sonu olupta, bir hiç uğruna kaybettiği kardeşlerinin üçüncüsü mü olacaktı ?. Yoksa vazgeçip intikam uğruna ruhunu tarumar ettiği kadından yeniden aşk mı dilenecekti. Hayır. Hayır bunu yapamazdı. Kardeşlerinin kanının üzerine mutlu sonlu bir rüyayı yaşayamazdı varlığı kabus olan bir adam. Buna hakkı da yoktu. Herkes sussa vicdanı buna izin vermezdi. Şimdi burada dizlerinin dibine yıkıldığı karısı halen Hazar`a umutla bakıyordu geldikleri sona rağmen. Başını salladı Hazar umutsuzca. " Bizim mutlu sonlu bir hikayemiz hiç olmayacaktı Gülyâre." Yutkundu. Sanki alacağı bir nefes onu bu cehennemden kurtaracakmış gibi. Ama yolun sonuydu onun için. Sonra denizlerle göklerin vuslatı gibi son defa birleşti iki çift mavi. " Oğlumuza iyi bakacağını biliyorum. Ama senden tek bir isteğim var... beni kötü bilmesin. Hak etmediğimi biliyorum ama yinede bencilce beni kötü bilmemesini istiyorum." "Yapma Hazar..." derken kelimeleri umutla dolu, sesi hiç utanmadan sıkılmadan yalvardığını gizlemiyordu Gülyâre. Hazar dinlemedi karısını. Tetiğe bastığında o küçük metal parçasının günahkar kalbini parçalamasına izin verdi. Sonra ne mi oldu ? Hiç. Koskocaman bir hiç. 🥀

Küçük kız televizyonda oynayan filmden bakışlarını çekerek merakla kıstı. Acaba babası ve annesi de böyle mi evlenmişti? Aklına takılan soru ile hızla oynadığı bebeklerini bırakıp koltukta oturan anne ve babasına doğru ilerleyerek heyecanla seslendi. "Anne!" Elindeki dosyadan başını kaldıran kadın kızına çevirdi bakışlarını. Onun merakla parlayan bakışlarının altından yine bir şey çıkacağını anlayınca gülümseyerek sorusunu bekledi. Annesinin gülen yüzünden daha da cesaretlenen kız babası ve annesinin arasına oturarak merak ettiği soruyu sordu. "Siz nasıl evlendiniz? Küçük işaret parmağı ile televizyondaki filmi göstererek sorularına devam etti. " Siz de onlar gibi seviyor muydunuz birbirinizi? Babam uzaklara gidince sende üzülüp ağlıyor muydun o abla gibi? " Kızının her sorusu kalbine bir kesik atarken, kadın yıllar önce evlilik teklifini aldığı o anları hatırladı ve boğazına oturan yumruyla sertçe yutkunarak o günkü sözlerini acıyla fısıldadı. "Bir film` de görmüştüm ; insanlar bir birlerini gerçekten seviyordu! " Kızı da tıpkı kendisi gibi küçük yaşına rağmen sevgiyi, aşkı filmlerdeki sahnelerle sorguluyordu. Belkide hayatının en büyük hatasını yaptığını bilmeden!

İlk kurgumdur umarım beğenirsiniz

Bir dünyada, kaybolmuş geçmişlerin ve bilinmeyen geleceğin arasında sıkışıp kalan iki ruh... Alaz ve Runa, birbirinden uzak, ama bir o kadar da birbirine bağlı. Reenkarnasyonun izleriyle şekillenen bu hikayede, kaderin onları birleştireceği anı beklerken, her adımda geçmişin ve geleceğin melodisi çalacak. Gerçekten kim olduklarını bulmak, bir araya gelmelerine neden olan gizemli melodiyi çözmek için mücadele ederler. Ancak bu yol, yalnızca aşkı değil, karanlık sırları da ortaya çıkaracak...

Mezun olduktan sonra bir kafe işleten Nazlı, dükkan sahibinin onu çıkarmasıyla yeni bir dükkan arayışına girer. Bu süreçte çocukluk arkadaşıyla yaşayan Nazlı, arkadaşıyla evden de çıkmak zorunda kalırlar. Böylece yeni bir mahalleye taşınan ikiliyi yeni maceralar beklemektedir. “Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: ya bir insan yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir.” der Tolstoy. Bizim hikayemiz de böylece başlamış oldu.

Her zaman büyük aşklar mıdır büyük acılar getiren? Bazen küçük aşklar da Büyük acılar doğurur....

Ekim çocukluk aşkı ile yeniden karşılaşıyor ve bir aşkı atılıyor

Bir havuz, bir adam ve bir tesadüf… Damla, her gün olduğu gibi seansına gelirken, bugün havuzda yalnızdır. Ancak, farkında olmadığı bir göz, onu izlemektedir. Alessio Costa, bir mafya adamı, suyun derinliklerinde kaybolan bu kadına ilgi duymaya başlar. Gizem, tehlike ve çekim… İkisi de birbirine doğru çekilirken, hayatları değişmek üzeredir.

Kitap tanıtımı yapıyorum. Şartlar; - Hem bu hesabı, hem de diğer hesabım (ozeanblau) takip etmeniz.(Takip ettiklerimden bulabilirsiniz.) Takipten çıkanın kitabı silinir. -Panonuzda veya kitabınızda kitap tanıtımı yapıyor diye hesabımı paylaşmanız.

Bu benim ilk kurgum bu yüzden yanlışlar olabilir ona göre okumaya başlayın lütfen. "Kaderimiz biz daha doğmadan yazılırdı. Tanrı her zaman bizim iyiliğimiz için bir yol çizerdi bize ama bazı şeyler bizim elimizdeydi. Tanrı bizim kötü biri olmamızı istemezdi bunu biz kendimiz yapardık. Kaderimizi Tanrı yazsa bile çoğu şeyi biz yapardık. Her zaman hayatta kötü şeyler olur ve biz o kötü şeylerde bile iyilik bulmalıyız. Sonuçta Tanrı bizim her zaman iyiliğimizi ister. Kötü bir haldeyken bile bilin ki Tanrı`nın bir bildiği vardır."

Yıllar önce bir çöp konteynırında bulunan 2 günlük RENATA, Ailesinin onu terk ettiği düşüncesiyle yetimhanede yıllanan RENATA, Yaşadıklarından dolayı sokak çocuğu olan RENATA, Ailesizliği ve kimsesizliği içinde bütünleşen RENATA, VE TAM 17 YIL SONRA ONU BULAN ABİLERİ! KARAYELLER! Sizce bir aile olabilecekler mi? Gelin hep beraber görelim! ( Herhengi bir çalıntı durumunda avukatımla muhattap olursunuz.)

Hayatı yalnızca resimden ibaret olan Görsel Sanatlar öğrencisi Kardelen Özdemir; aldığı nefesleri geçmişinden korumak için verdiği mücadeleden vazgeçtiğinde çocukluluğunu azat etmeye karar verdiği bir kış gecesi, başarılı intihar girişiminin, o gece sokağın köşesindeki ankesörlü telefondan yapılan ihbarla baltalanacağını da gözlerini tekrar açacağını da bilmiyordu. Bekaretini kaybetmiş bir ruh, gökyüzünde asılı kalmış. Nefretini, geçmişiyle harlayan küçük bir kızın boynuna dolanmış. Saflığın sembolü beyaz dolunay, o gece kana boyanmış. "Canının acısını yok saymak için salıncakta sallandığını hayal eden bir kız çocuğu tanıdım ben. Onu sevdim, onu var ettim; ondan nefret ettim, onu yok ettim." 07/08/2022 🌙

Birbirine ait olanlar, birbirlerini yara izinden tanırlar; çünkü bu yaralar, görünmez iplerle ruhlarımızı birbirine bağlar.