Acemi bir dille yazılmıştır

Belki de asla bir numarası olmayacaktım. Bana hiçbir zaman aşık olmayacaktı. Beni sevdiğini bile tam anlayamıyordum ama onun yanında olmak için inanılmaz bir çaba gösteriyordum. İdeal bir insan değildi. Dengesiz, ruh hali bozuk, ne dediğini bilmeyen şizofrenik bir kişiliği vardı. Benim en güzel tablom, tuvaldeki en güzel rengim, kitabımdaki en güzel karakterimdi. Filmimin başlangıcı değildi ama sonuydu. En güzel melodim, en güzel notamdı. Bana göreydi, benim içindi. Ona bağlanmak istemezken, tuzağa düşürülmüş yunuslar gibi ağlıyordum. O benim Gökyüzüm, Denizimdi... Bana aşık olmamasına dayanabilirdim ama bir başkasını sevmesine katlanamazdım.

Doğu`da yaşayan kadınlarin zorlukları

Adıyamanlı olan bir kızın hayatı gibi birşey

Aradığını buldun mu ? Ya da şöyle sorayım ‘’ ne arıyorsun?’’

Aşk nedir? Bu kelimenin anlamını yıllarca aradım ama bulamadım. Benim hayatımda aşkım anlamı sevdiğinim gözleri.. Yaşadığım coğrafyada ise acı.. (UYARI; Bu kitap Şiddet, Kan ve Argo kelimeler içermektedir. Kitap tamamen bana aittir ve Wattpad`de de yayındadır iki uygulamadan da yayımlayacağım. Kitaptaki olay ve karakterler tamamen hayal ürünüdür!)

Bir gün bir doktor gelip size bebekken hastanede karışmışsınız dese ne yapardınız? Ya da bir kişi yüzünden 17 yılınız çöp olsa? düşününce kulağa komik geliyor ama yaşayınca... ben arya tam 17 yıldır annem ve babam olduğunu düşündüğüm insanlarla yaşıyorum ha bide abim var ama abilik yaptımı.. o biraz şüpheli ve bu insanlar benden çocukluğumu aldılar gençliğimi aldılar. Ama artık kurtulacağım çünkü onların çocukları değilim . Gelin size yaşadığım hayatı anlatıyım umarım beğenirsiniz iyi okumalar;)

Angst Watty hesabimda var

Bazı sonlar aslında bir başlangıçtır. Keşke bu başlangıç için böyle bir son gerekmeseydi... ### Kitap türünde kararsız kaldım. Romantik ya da aşk denildiğinde aklınıza gelen şeylerin yanında kitapta aşk yok diyesim geliyor ama ana konu zaten iki kişinin arasındaki çekim olduğu için emin olamadım. Aşk var diyemiyorum, yok diyemiyorum. Deneme türü demek daha doğru olur...

En acılı ölümün ağlayarak olduğunu biliyor muydunuz? Canınız acırken ölmek.. Canımın acısını düşünürken uyku inine doğru sürüklüyordu beni. Hafif hıçkırıklarım boş depoda yankılanırken gözlerimi zorlukla kapattım. Her bir bıçak zerresi sanki gözlerimi yok ediyordu. Ellerim ve ayaklarım bağlı değildi çünkü bir yere gidemeyecek kadar canımı yakmışlardı. Ruhum ve bedenim acı için birbirleriyle rekabet içerisindeyken birinin gölgesine sığınmak istedim. Kapının açılmasını, kurtulmayı veya yok olmayı. Parmaklarım dâhi hareket etmiyordu ve bu daha fazla korku ve telaş salıyordu bedenime. Evet ben yok oluyordum. Ne biri beni gölgesine saklayacaktı, ne de kurtulacaktım. Ve evet ben bir daha uyanmayacaktım buna kanaat getirdim. Çünkü bu defa masalımın kahramanı da kucağımda acıyla yarışıyordu.

Birbirine tutulan iki çift göz.. Onların elinde olmayan bir hayat... Doktor Şerwan Berzan DAĞHANLI ve Geşa Dilda BOZKIRAN`ın hikayesi... Lütfen kurguma bir şans verin..

Eylem: “Nasıl aşka yenildin?!...” Fethi: “Düşümde bir şiir gördüm. Sendin; Lavanta kokuyordu...”

Șirin... Șirin Köksal... Bu hikayenin yaralı güvercini. Zamanın hoyrat rüzgarı savurdu beni. Yaralı yüreğim, mavi bir sevdaya tutuldu. Dindirdi acımı, şefkat dolu kalbi yuva oldu bana. Ne var ki bazen mutluluğun düşmanı en yakınındadır insanın. Kapanmamış bir intikam defteri beni kaçtığım geçmişe sürükledi ve tutkun olduğum mavinin yerini, habersiz olduğum gerçeklerin karanlığı aldı. Bir ileri bir geri sürüklendim zamanın tıkırtıları arasında. Oysa, gözleri gökyüzüm, varlığı umudumdu, gülüşü güneşim. Güvendeydim onun yanında. Her şeyden önce sırdașımdı. Kaç gün oldu bilmiyorum. Birkaç asra bedeldi ondan ayrı kalmak. Bilmiyorum, kavuşacak mıyım gökyüzüm olan adama?

Kadın bir akrep, adam bir katran. Bir kadın bir adama bu kadar haram, bir adam bir kadına bu kadar yara olamazdı. * Bu kitap Şah, Mat ve Son oyun olmak üzere 3 hikaye içermektedir. Hikaye geçişleri, bölüm başlarında belirtilecektir. * ŞAH Bedenindeki tüm acılar seni canlı tutar. Peki ya ruhundaki? Geçmişin kıvılcımı geleceği sıçrar ve bir ateş yanar. Anka kuşu misali küllerinden doğan, o ateşi tutar. Çemberin Efendisi... Korkusuzluğu acıdan beslenen genç adam; Uraz Kurt. Acıyı unutmaya yüz tuttuğu o yerde -Kalbinde- misafir ederse, eskisi kadar korkusuz olabilir mi? * MAT Her insanın geçmişinde pençe izleri olurdu. Derin yarıklar açan o pençe izlerine birçok anı gizlenirdi. Ve ne yazık ki Uraz`ın soyadı, kendi ruhunun beline öyle şiddetli bir pençe indirmişti ki, kuytuda saklanan geçmiş bile silinmişti. Geçmişi gün yüzüne çıkaran bu kitapta, belki de bilinen tüm doğrular yanlış, yanlışlar ise doğru çıkacak... Belki aşk, sahte bir gülüş olup; günler akrep ve yelkovanın ayrılığından sonra işlemeyi bırakacak. Kadın bir akrep, adam bir katran. Bir kadın bir adama bu kadar haram, bir adam bir kadına bu kadar yara olamazdı. * SON OYUN Kartlar açıldı. Piyonlar öne sürüldü. Kaleler yıkıldı. Filler öldü. Vezirler devrildi. Şahla şah karşı karşıya geldi. Acımasızlığını ikinci bir deri gibi üzerine giyen Uraz Kurt, sevgisini yaralayan bu acımasızlıkla başa çıkabilecek mi, yoksa sevgisini acımasızlığına mı kurban edecek? Masumiyeti gözbebeklerinin içerisinde taşıyıp koruyan Ayşin Şendoğan, kötülüğün bekçisi olan adamın nasırlı ellerine mi güvenecek, yoksa hayatını masumluğunu koruyarak mı sürdürecek? Devrildi Şah. Oldu Mat. Bitti oyun. Kapandı defter. Şimdi rakibini yenme zamanı. Tek bir kazananın olacağı bu hayatta, sevgi imkansızdı. Ancak tüm imkansızlıklar da aşkı doğururdu. Doğan aşk, peşinde ölümü de sürüklerdi. Peki bu hikayede ölen taraf kimdi?

"Can evinden vurulur herkes, can evi canından eder, göremezsin." Cengiz Çelebi Alkas, kurallarla değil adaletle yaşayan adam. Dokuz yıldır dilinden dökülen kelimelerle yönetilen bölge, bir gece yarısı kelimeleri sonlandırdı. Bir devir, bir gecede kapandı. Yeni bir devir o gecenin sabahında açıldı.

17 yaşındaki Eflal`in sıradan hayatı okula yeni gelen öğrenciyle sıradan olmaktan çıkar. Yeni gelen öğrencinin Aleksitimi (duyguları hissedememe) hastalığından müzdarip olduğunu öğrenince bir gün ona onun gibi olmak istediğine dair mesaj atar. Ruhsal acılar çeken Eflal, onun gibi olursa acı çekmeyeceğini düşünerek yardım ister. Not: Kitap agnst yani mutsuz sonla bitmektedir.

BU HİKAYEDE ; Bir anneanne ve peşinden gelen Anne dedeler ve bazı açıklanmayan sırları gözle görülür hale getirmeye çalışan bunun yanında ölen babasının ardında sadece basit bir trafik kazası bırakmadığını anlayan NARA` nın ve bu süreçte tanışacağı ve bu sayede babası hakkinda daha fazla sey anlamasında büyük rol oynayan MERSAL`i, en güzel kısımlar olan bu ikilinin ister istemez birlikte yaşayacağı maceraları okuyacaksınız ( okuyacaksınız!)

" Her doğum içimizdeki sancının sesidir. " "Değerli sağlık çalışanları, Portola Valley kasabasında çalışacak bir ebe aranıyor. Kaliforniya`nın eşsiz manzarası karşısında büyülenerek minicik bedenlerin doğuşuna yeniden şahit olmak ; anne ve bebek arasındaki o mucizevi bağın kasabamızdaki mimarı olmak istemez misiniz ? " Yurt dışında yaşayan ve son sevgilisinden de olaylı bir şekilde ayrılan Bahar Danielle Johansen, bu ilanı görür ve kötü anılarını geride bırakmak için mesleğine sarılmanın en iyi ilaç olduğuna karar vererek şehirdeki konforlu hayatı bırakıp hayalindeki kasabaya doğru yola çıkar. Bahar, kasabaya adım atar atmaz felaket bulutları başından ayrılmadığında aslında hiçbir şeyin ilanda yazıldığı gibi eşsiz ve büyülü olmadığını fark eder. Kandırıldığını anladığında kasabadan ayrılmayı düşünür; fakat birden işler tersine döner ve kasabadan ayrılamaz. O, yaşadığı yere alışarak kalbindeki aşk tohumunu ekmeye başladığı bir zamanda tüyler ürperten bir cinayetin ortasında kalıverir. Seçenekler arasında sıkışan yaralı ruhu, kalbindeki tohumun panzehrini aramaya başlar. Geçmişindeki ihanetlerden sıyrılamayan Bahar Danielle Johansen ile aşka inancı kalmayan Dedektif Brendan Wilder`ın hayatları bu kasabada kesişir.Kalplerindeki aşk tohumu tutkuyla harmanlanarak ruhlarında filizlenirken cinayetin soğukluğu bedenlerini ele geçirir. Üç tohum düştü zamana ; biri 1800`lü yıllarda filizlenirken diğeri 1979`un yaz yağmurlarıyla yeşerdi. Toprağa düşen sonuncu tohum 2016`nın sonbahar rüzgarlarıyla bir süre başka yollarda dans etti ve sonra yavaşça emilerek ıslak toprağa teslim oldu. Kalbinizin en derininde sakladığınız tohumu toprakla buluşturmanız dileğiyle .. B.A

İki yer altı mafyaları dosttur peki bu dostların torunları birbirine aşık olursa nolur Güçlü asil inatçı alev sade gökmen küçüklüğünden beri tüm sorumlulukları üstlenmişti alev dedesi yüzünden Ve alev ile aynı kaderi yaşayan barış barlas Akyol ile kader ağları birleşirse ne olur Alevin bu hikayede bilmediği çok şey vardır bu bilmediklerini öğrenince dayanabilir mi ?

"Hastaneye hep açılan yaralarımızı sardırmak için gittik.Oysa o yaraların daha çok açılıp kanaya bileceğini hiç düşünmedik. Tıpkı yaralarımıza merhem olacağını düşündüğümüz insanların daha derin yaralar açabileceğini düşünmediğimiz gibi." !Bu hikaye;Kan,şiddet,küfür vb. Uygunsuz ögeler içermektedir.Lütfen rahatsız olacaksanız ve +13 yaştan küçükseniz okumayın.! 💫Şimdiden İyi okumalar dilerim...💫 =)

Meleklerin küllerinden doğan kızın hikâyesi

"Ağabey!" Sesimde ki yakarışı duymuş muydu? Ona olan muhtaçlığımı görmüyor muydu? Ona yalvaran sesimi duyduğunu kasılan sırtından anlamıştım. Siyah gömleğinin ikinci bir deri gibi sardığı gövdesinde ki kaslar gerilmişti. Bir umut besledim dudağımın kenarında. O umut salisesinde filiz verdi. Ama ağabeyimin sekteye uğramayan adımları onu benden uzaklaştırdıklarında, zalim bir canavar hayata tutunmak için fazlaca mücadele eden filizi kökünden söktü. Benden o kadar uzağa fırlatmıştı ki, artık ona ulaşmam imkansızdı. Ben onu çok seviyordum, o da beni sevsin istiyordum sadece. Çünkü ağabeylerin kanatlarının altı, küçük kızları bütün kötülüklerden muhafaza eden o mağaraydı. Hıçkırıklarım çaresizliğimin resmiydi. Onun kopyası olan siyah gözlerimden sicimle inen gözyaşlarımı elimin tersiyle sildim. "Ağabey," diye hıçkırdım. "Ağabey ben seni çok seviyorum!" "N`olur bana sırtını dönme!"

"Böylesine severken..." Güçlükle nefes aldım. "Nasıl sileceğim seni içimden?" Yumruk yaptığım ellerimi hırsla göğsüne indirdim. Ona doğru sendelerken artık hiçbir şeye gücümün yetmediğini anlamıştım. Bedenimi bile artık zor taşıyordum, onun yere göğe sığmayan aşkını nasıl taşıyacaktım ki zaten? Ellerini belimin iki yanında hissettim. Düşmeyeyim diyeydi bu. Acıyla gülümsedim. Beni yıkan o değil miydi? Şimdi tutsa ne fark ederdi? Gözlerine baktım. "Sensizliği öğrettin..." Titreyen alt dudağıma dişlerimi geçirdim. "Ama seni nasıl ruhumdan söküp atacağımı öğretmedin ki," dedim isyanın umutsuzluğunun rengine bulanmış sesimle. « Yazık sevgime diyor birisi Güzel gözlü bir çocuğun bile O kadar korunmuş bir yazı yoktu Ne denmelidir bilemiyorum Sevgim acıyor... Gemiler gene gelip gidiyor Dağlar kararıp aydınlanacaklar... » Turgut Uyar

Suç dünyasına doğan Leyla, kaçtığı dünyaya kardeşinin ölümü ile beraber dönmek zorunda kalır. Devran, annesini bulmak adına çıktığı bu yolda kendini kaybetmiştir. Bu onların hikayesi. Ve bu hikayede tek bir kötü yok. Ellerime öfke tohumları verdiler, koca ömür toprağının başında. Savurdum yakınıma yöreme. Görmez oldum öfkemden etrafımı önümü. Şimdi öfkemden ve nefretimden paylarını aldılar.

``Ölüm bir eve girince ,sağ kalanları da biraz öldürüyor` `diyor Peyami Safa. Damarlarımdan kan yerine kin akıyordu benim. Bazı denizler aşıldı. Bazı yeminler edildi. Arkaya dönüp hiç bakılmadı buna rağmen kesişmemesi gereken bazı yollar kesişti. Rachel ama senin ağzından burnundan kan getirene kadar dövdüler. Üstünde uzaktan kumandalı bombayla annenin cenazesine götürdüler. Annenin kanına bulanmış saçlarını zorla kestiler. Açık denizlerde tükettiler bedenini. Her kimsen Rachel yada âLâ affet kendini . İtalya`dan İstanbul`a ... Meşaleleri yakın, intikam yemeği yakın...