“Kendimi hiçbir yere ait hissetmediğim bu dünyada ki savaşım, bitti.” Rozerin Sarya Taşkın’ın başına yıllar önce talihsiz bir olay gelir. Abisi cezaevine girince, babasını da kalp krizinden kaybeder. Kasaba büyükleri birleşip, onları Şanlıurfa`dan sürgün etmeye karar verdiğinde tek çareleri kabul etmekti. Yolları yabancısı oldukları İstanbul`a düştüğünde, tekerlekli sandalyeye mahkum olan annesi ve iki kardeşinin tüm sorumluluğunu üstlenmek zorundadır. Mücadeleyle geçen dokuz yılın ardından, hapisteki abisinin genel af sonucu çıkması hayatındaki tüm dengeleri alt üst edicekti. Trabzon’lu köklü bir ailenin kızıyla evlenmek istediğinde, karşılığında bekar oğulları için kardeşlerinden birini şart koşarlar. Bunu duyan Rozerin, vefa borcunu ödemenin bir yolunu bulmuştur. Peki, ya hayatın bambaşka bir planı varsa ?

Yüzümdeki saçı uzaklaştırdı ve kulağımın arkasına tıktı. "Bana ihanet etme. Sana Karanbey olmak istemiyorum." Etmeyecektim. Bana güvenmemesi anlayabiliyordum, ben bile hayatım boyunca ilk kez kendime güvenebiliyordum. Bunca zaman amacım ailemi bulmaktı, şimdiyse buna Hakan`a yardım etmek eklenmişti. "Sanırım senin gibi benim de yardıma ihtiyacım var. " Tekrar iç çektiğini duydum. "Hem de çok fazla." Başlangıç Tarihi : 01.12.2023

Bir kadın asker ama kimse onun asker olduğunu bilmiyor herkez onu doktor sanıyor birgüm bir timle kaçırılıyor ve olaylar başlıyor

Noyan & Lavinya… (İki farklı dünya🧨imkansız bir aşk) Takvimden bilmem kaçıncı yaprağı koparıp attım. Bugün günlerden neydi diye düşünüyorum. Bu sayı yapraklarının da ne önemi var ki? Komidinin üzerinde duran anahtarlarımı unutmuşum, sokağın kapısı kapanınca şimdi hatırladım. Adımlarımı gerisin geri sayamam. Geç kaldım geç kalınmaması gereken herhangi bir yere. Henüz neresi olduğunu bilmiyorum. Kül renginde bir kedi, balkonumun camını açık bulunca mutfak masasında duran küflü peyniri yemiş midir? Ben yemedim. İki gündür üzerinde uçuşan günün tembel sineklerini izliyorum. Onlar kahvaltısından oldukça memnun görünüyor. İştahlarını bastırınca pencere pervazında toplaşıyorlar. Saydığım günden beri uykusuzum. Kül tablasına söndürdüğüm sigara izmaritlerini de sayıyorum. İnsanların küçük, kesik uzuvları gibi üst üste yığın haline geldiler. Gramofonumdan yükselen taş plağın cızırtı sesinden uykuma dalamamış olabilirim. Aynı yerde takılı kaldı. Zaten eskimiş koltuğumdan kalkıp taş plağı susturmayı hiç istemedim. Sanırım zamanın bir noktasında kendim de takılı kaldım. Bu arada uzun bir caddenin sonundan, bir arka sokağa doğru yürüyorum. Adımlarım hatırlanmaya yakın ne uzun, ne de kısa. Her şey hep aynı tempoda. Yalnızca, benim duyduğum bir müziğin melodisi, yabancı birileri yanımdan geçerken ritmini artırıyor. Göğsümden taşan, kalbimin dolu dolu olan atış sesi olduğunu sanmıyorum. O, var olan ve henüz benim ulaşamadığım bir yerde kendi şarkısını söylüyor. Ben ise çoğunlukla susuyorum… {Anlatım da argo kelime, küfürlü konuşmalar ve yetişkin içerik geçebilir.}

Saçları şarap gibi kırmızı bu kadın daha ilk dakikadan bar`a girer girmez dikkatimi çekmişti. Kahretsin çok güzeldi vücudu ahenkle dans eden saçlarıyla çok güzel görünüyordu . 🌹🌹🌹🌹🌹🌹 Gece barda gördüğüm kadın şimdi karşımda ortağım olarak duruyordu.

(UYARI⚠ Kitap +18 olup şiddet ve Argo bulunmaktadır. RAHATSIZ OLANLAR OKUMASIN! ) "Benim gibi bir kadın mı?" Geri çekildiğinde kollarımı da serbest bırakmıştı. Bakışlarındaki alay dolu gülümseme ile kalbimde bir sızı hissettim. "Yapma ama Elisa! Bu yaşta bu başarı! Kimse bedenini satmadan bu kadar yükselemez. Merak etme seni yargılamıyorum. Sizin meslekte bu normal karşılanıyor ama benim dünyamda senin gibi kadınlar pek de hoş karşılanmıyor." HAYAT, BİR TERCİH MESELESİDİR. GEÇMİŞİN İÇİNDE GELECEĞİMİ YAZARKEN, BU GÜN KAYBOLDUM. GARDENYA. MASUM GÖRÜNEN BİR ÇİÇEĞİN HİKAYESİ..

Babasının ölümü sonrası katilini aramış ve bulan Mafya lideri Boran intikam ateşi ile kavrulur. Babasının katili olduğunu düşündüğü adamın öldüğünü fakat geriye tek kızının kaldığını öğrenir. (...) "Lamia Lival, hemşireyim"

Karnımdaki bebek sadece bir laneti beni o adama tutsak edecek bir lanet

‘‘Sessiz olsan iyi olur küçük. Sana zarar verecek değilim.’’ dedi sert sesiyle. ‘‘Şimdi seni bırakacağım. Sen de kuş gibi ciyaklamayacaksın.’’ Kafamı onaylarcasına aşağı yukarı salladım. Yavaşça elini ağızımdan çekti. ‘‘Kimsin sen?’’ dedim kaşlarımı çatarak. ***

"Aslı ! " adımı hiç bu kadar sinirli söylememişti. Bu öfkesinin gördüklerimden daha karanlık ve derin bir türüydü. Bu kez de yakalanamazdım. Yakalanırsam olacaklardan korkuyordum. Arkama bakmaya cesaretim yoktu. Sadece önüme bakıyordum ve ağlıyordum. Korku beni ele geçirmeye başlamıştı. Tekrar! Nereye gittiğimi bilmeden sadece koşuyordum, kaçıyordum. O kadar hızlı koşuyordum ki ciğerlerim yanmaya başlamıştı. Ağaçların arasında korkularımla savaşarak ilerliyordum, adımlarımın her biri umutsuzluğumu geride bırakıyordu. Ancak hızım, korkularımı paramparça etmek için yeterli değildi.

Defne her zaman dik durdu ne babasına ne başkasına boyun eğdi. Tâki yeni evinde yaşadığı şeylere kadar.

Tatmin etmeyen bedeller ve karşılıksız bırakılmış karanlık vaaatler, en masumlara edebedi kafes olacaktı. Ve onlar ilk kurbanlarını daha doğmadan seçmiş, onlara sadece itaat etmek düşmüştü. Ve bu kurallara ilk başkaldıran Mehla Karadan, en tehlikelilerin dokunulmaz zaafı olacağını bilmiyordu. Adımlarının onu sürüklediği Mölüh, ateşsiz bir cehennimdi. Dalgalarında alevlerin içinde kül edilir, bağırışlarını duyanlara ”Hatalar cezasız bırakılmaz” denilirdi. O ise kurallarına sadık bir imparator. Bir kadın için amaçlarından dönmeyecekti. Onu bilmeyenler kusursuz yanıyla kolayca bağlanırlardı. Lâkin bilenler yanlızca uzakta durup korkuyla izlerlerdi Hişin Talır`ı. ”Merhametime güvenmem büyük hata Anteste siye. Çünkü seni bulursam acımam demiştim.”

4lü bi arkadaş grubu düşünün. Bir eve tutsak ediliyorlar ve şifreleri çözmeye çalışıyorlar.Ama evin bazı kuralları var SES-SİZ-LİK!!!!!!!! Hiç konuşmadan ses çıkarmadan nasıl şifreleri çözücekler????? Her ses çıkarmalarında yeni şifre eklenen bir evde nasıl yaşıyıcaklar???? Hadi gelin beraber görelimm

"Beni gerçekten karanlığa hapsetmekle tehdit ediyorsun?" diyerek gülmeye başladı. Evet belki karşısındaki insan normal biri değildi fakat o da normal biri sayılmazdı. Sözlerine "Böyle bir durumda sadece bu benim için bir ödül olur." diye devam ederken gerçekten eğleniyor gibi görünüyordu.

Zayıflar, kaderin oyununda birer piyon olmaya mahkumdur. Güçlüler ise oyunu kuranlardır. Hayat, yanlış hamleleri affetmez. Bazen bir adım geri çekilmek, oyunu kazanmanın tek yoludur. Cesurlar ilerler, korkaklar saklanır, ama gerçek güç, zamanlamayı bilenlerdedir. Kılıcını erken çeken, ilk düşendir; sessiz kalan, en tehlikeli olandır. İnsan, en çok güvendiği ellerde kaybolur ve en büyük zafer, düşmanın hamlesini yapmadan önce kazanılır. Unutma, her söz bir silah, her bakış bir tuzaktır. Kazanmak isteyen, kaybetmeyi göze almalıdır. Ve unutma, bir piyon bile doğru anda hareket ederse, şahı devirir. Hayat, tahtaya dizilmiş taşlardan ibaret değildir. Kimi, başkasının hamlesiyle yürür; kimi kendi yolunu çizer. Kazanan her zaman en güçlü olan değildir, bazen en sabırlı olan kazanır. Kurallar yazılıdır, ama kazananlar kuralları bozanlardır. Cesaretin yoksa sadece bir piyon olursun, fakat aklın varsa en sonunda şah olmayı başarabilirsin. Şimdi düşün: Hamleni kendin mi yapacaksın, yoksa başkasının oyunu içinde mi savrulacaksın? Çünkü bu oyunda tereddüt edenler, en önce düşenlerdir. Şah olmayı hak etmeyen, piyon olarak ölür.

ORMANDA BİR CİNAYET EN FAZLA NEYE SEBEP OLABİLİR Kİ ?

Geçmişte zorbalanan bir erkek öğrenci Ortaokulda onu değiştiren ve ona değer veren kişiyi uzun süre görememiştir. Babası hakkında hiç bir fikri olmayan çocuk aslında bir mafyanın oğludur. Erkek öğrenci büyüdüğünde kızı takip ettirir ve kaçırır . Kurgu bir okul kurgusu değildir . ><><♡><>< Korkulukların üstüne oturduğumda kendimi serbest bıraktım ve kaydım . Kaya kaya indim merdivenlerden. Tam inceğim sırada biri önüme çıktı . Dengemi kaybedince kendimide o kişiyide düşürdüm. Ben pek bir hasar almadım ama altımdaki kişi için aynısını söyleyebilir miyim bilmiyorum. "Kızım senin amacın ne ?" Dedi maskeli yabancı . Ne diyecektim şimdi . Sizin bilmem kaç katlı evinizin merdivenleri çok uzun olduğu için üşendim ve böyle bir yol buldum mu diyeceğim. "Üşendim " dedim hala ben onun üzerindeydi o ise altımda . Kızım kendini topla böyle diyince bir garip oluyor . Ne işin var senin elin maskelisinin üstünde kalk çabuk haklısın valla dur kalkayım ben .

FANTASTİK BİR HİKAYEDİR. Yolları, kaderin onlar için yazdığı doğaüstü bir evlilik ritüelinde birleşti... Kanında yılan zehri olan suikastçı kadın, kurbanı için kaldığı hotelde yanlış odaya yerleşir. Bedenler arası geçiş yapabilen bir asker ile karşılaşır. Bu karşılaşma tüm gerçekleri ortaya çıkarır. İg: missyazarr_w Tiktok: missyazarr Wattpad: missyazarr

"Susun!" diyerek etrafa sitem attım. Elimin tersiyle göz yaşlarımı sildim ve kartları karıştırdım. Yıllar önce yaptığım gibi gene yaparım düşündüm. 8 kart açtım ve daire şekline getirdim. Ve son kartı ortasına koydum... "Yapamıyorum, göremiyorum. Olmuyor!" diyerek bağırdım ve ardından masanın üstünde duran kartları savurdum. Ayaklandım ve merdivenlere doğru koştum. Bir bir hızlıca indiğim basamaklar yağımın altından kayıyordu. Kılıcımı tek çekişte kından çıkardım ve en son basamaktan indim. Kabzasını sıkıca tuttuğum kılıcı bırakma niyetim yoktu. Onun Marco`yu öldürdüğü gibi bende onu öldürecektim...

"Hayatı altüst olmuş, kimsesiz bir kadın... Ve onu zorla kızına bakıcı yapan, karanlık sırlarla dolu tehlikeli bir adam. Esaret mi, yoksa beklenmedik bir kader mi? Birbirine tamamen zıt iki dünya, nefes kesen bir hikâyede çarpışıyor. Ancak bu hikâyede kim gerçekten tutsak, kim gerçekten özgür?"

Eymen &Ada tanimadiğim bir adamın esiri olacaktim gozlerim kapalıydı kendimi ona teslim etmiştim her seyimle belki o günden sonra beni yakip kül yapıcakbir ateş ...

Herkesin gelecek için planları vardır ama kaderin bizim için olan planını bilemeyiz!

Bir maskenin ardına saklanmış gizemli bir adam, kızın her anında onun nefesinde. "Ben senin nefesindeyim." Her sözü bir tehdit, her adımı bir bilmece. Kızın sınırlarını zorlayan bu adam, sadece izlemiyor; onun korkularını birer birer yüzüne vuruyor. Ve kafes... O kafes, sadece demirlerden ibaret değil. Onu saran korkular, anılar ve yapamayacağına inandığı seçimlerden örülü.

. "Bana itaat edeceksin! Babam parmağındaki yüzüğü taktırmak için babana milyonlar döktü." Gözlerimi kapatıp yaşları geri göndermeye çalıştım. "Bunların hiçbirini ben istemedim. Sana asla itaat etmeyeceğim." "Sen benim tutsağımsın Elmas Arıcı. Bu gördüğün şatafatlı ev, bu dünya, çevrendeki insanlar ve daha nicesi senin kafesin. Ve ben sana bu kafesi bile dar edeceğim."

" çok merak iyi değildir küçük hanım." Dedi sert mizacına nazaran alaycı bir ifade ile dudakları yana kıvrıldı ve ekledi, "Sonuçları ağır olur." Ne demekti bu ?