Başını tekrar eğdi ve beni bir kez daha öptü. Bu sefer daha kısa, ama daha yoğun bir öpücüktü. “Beni öldürmeyeceğine söz vermiştin…” dedim kısık bir sesle. Ne diyeceğimi bilmiyordum ve düşünebildiğim ilk şeyi söylemiştim. Ardından alnını benimkine yasladı, sesi fısıltı gibi çıktı. “Ama seni mahvedebilirim Lina… Öyle bir mahvederim ki, kendini benden istemeden kurtaramazsın.” dediğinde inanamaz gözlerle ona bakıyordum. “Sana zarar vermem Lina. Ama seni bırakmayı da düşünmüyorum.” Ayağı kalkmak için hamle yapacakken gözlerim ağırlaştı. Az önce hazdan dolayı bir iğne vurdu da ben bunu hissetmemiş miydim? Kesinlikle sorunun cevabı evetti çünkü tam olarak boynumda keskin bir sızı hissediyordum!

doğum gününde yabancılar tarafından kaçırılarak başka Bir hayat yaşatılması için başka bir ülkeye kaçırılan Nefha Lerin Solkan onu bulması ve ülkeye geri getirmesi için görevlendirilen Asaf Nical Öztürk

•Türkiye`de profesyonel olarak dedektif olan Alaeva, hayatı bir mafya çetesi yüzünden atılan iftira ile kararır.• •Emekleri boşa gider, ellerinin arasından tüm çabaları kayıp gider ve artık son noktaya gelmiştir.• •Ve hayatının en karanlık kısmında bir ışık doğar.• •Ama bu ışık onu aydınlığa değil karanlığa götürecektir• •Dipnot:Gt var.• •İnstagram: @beyazgecelerinkizi •

On beş yıl önceden gelen bir hesaplaşma... Eva`nın ailesinin kilisede bir ayine kurban giderken o olanları çaresizce izlerken annesinin verdiği hançerle kurtulup oradaki beş adamı öldürmesi sonucunda hapishaneye girer ya da bilerek hapise girmesi mi sağlanmıştır... Hapishane de varlığı güç ve korku salan bir adamın onu izlediğini görür bu yüzü sanki önceden görmüştür ama bir türlü kim olduğunu çıkaramaz. Aslında bu ayin de görünenden fazlası vardır on beş yıl önce yapılan bir hata şimdi bütün ailenin yok olmasına sebep olmuştur.

“Yeni bir ülkede, güçlü ailelerin gölgesinde olan Alya, sırlarla dolu bu dünyada kendi yolunu bulmak zorunda.”

Karanlığın ve sisin esiri olan Kuzey topraklarında güç Romanov ailesinin lanetlenen soyuna geçmişti. Artık güç Çar ailesinde değildi. Ülkede ve kıtada hakkında sayısız dedikodu olan lanetli Romanov ailesi, lanetini bir güç gibi kullanıyordu. Kuzey ile savaşa giren herkes lanetli Romanov ailesinin ne kadar güçlü olduğunu biliyordu ama bilmedikleri şey; güney topraklarından bir kızı anlaşmalı evlilik için neden istediğiydi. Hem de hanedan kanı taşıyan bir Paşa kızını.

Suikastçı Serisi I. Kitap

Onlar sıradan bir ikiz kardeş değil… onlar tek bedende iki yara, aynı kalpte iki çığlık ve birbirinin aynasında savaşan iki yarıydı. Biri ateş, biri buz. Biri yumruğuyla dünyayı susturur, diğeri zekâsıyla ölümün bile önüne geçebilir. Birinin öfkesi karanlığı deler, diğerinin sessizliği gölgeleri susturur. Biri düşerse, diğeri de düşer. Birini yok sayan, ikisini birden karşısına alır. Biri Vahşi: Öfkesini yumruklarıyla konuşan, kanın ve savaşın dilinden anlayan. Diğeri Lanetli: Sessizliğiyle plan kuran, gölgelerin içinden zafer inşa eden. Bir gecede çocukluklarını kaybettiler. O andan sonra, dünya onlar için yalnızca tek bir kelimeye indirgendi: İntikam. Onların oyunları artık iplerle bebek sallamak değil, gölgelerle hesaplaşmaktı. Çünkü o gece bir söz verdiler: “Bizi kıran herkes, bizimle kırılacak.” Kaybettikleri her şeyin karşılığını almak için büyüdüler ve artık durdurulamazlar. Ama kanla yoğrulan bu yol, onları sadece düşmanlarıyla değil, kendi içlerindeki karanlıkla da yüzleştirecekti. Ve şimdi dünya, ikizlerin intikamıyla sarsılacak. Kardeşlik, ihanet, yeraltı savaşları ve acımasız bir hesaplaşma… Bu sadece başlangıç. Rusya’nın buz gibi sokaklarında kan dökülürken, ikizler düşmanlarını tek tek yere indirecek. Yeraltı ringlerinde yumrukların, bıçakların ve kurşunların konuştuğu her an, onların hayatta kalma savaşı daha da kızışacak. Her dövüş, yeni bir düşman… Her darbe, yeni bir yara… Her gece, yeni bir hesaplaşma. İkizler sadece düşmanlarını değil, kendi kaderlerini de boğaz boğaza sıkıştırıyor. Ve bu yolda tek bir kural var: Ya onlar kazanacak… Ya da yer altı dünyası kaybedecekti.

Kalbim artık bedenime yeterli gelemiyor, nefes alamıyordum ama yinede koştum. Koştumki hayatta kalabileyim, bacaklarımı çizen dalları umursamadan ormanın içinde koştum. Kalbim atmayı bırakmış, bedenime oksijen gitmiyordu ama hayatta kalmam gerekiyordu. Ölmek istemiyor, yaşamak istiyordum. Bu yüzden bedenime alınmayan oksijeni bile umursamadan koştum, arkamdan gelen silah sesleri artarken tek amacım vardı. Sevdiğim adama ulaşmak.

-KESİT- ≈Ellerini saçlarından geçirdi. Konuşacak takati kalmamışken cevabını çok güçlükle verdi. Burnundan solurken onu izledim. Yine kısık sesiyle mırıldandı. "Beni, sana karşı yalan söylemeye mecbur bırakma..." Tekrar nefes almaya çalıştı komutan. Bunu yaparken bile zorlanıyordu. Gözlerini açtığında mavilerime baktı. İlk kez gözlerinden bir duygu geçtiğini gördüm. Şahit olduğum şey bir yalvarıştı. Kurcalamamı istemiyordu. Kırmadan dökmeden söylemeye çalışmasını anlayabiliyordum. Usulca başımı olumlu bir şekilde salladım. Sustum ve ona karşı koymayı bıraktım.≈ Tüm geçmişim tek bir sonla kaybolmuştu. Benliğimin varlığından yoksundum. Evlatlık alındığım bu aileden kurtulmuştum. Şimdi geriye yapmam gereken tek bir şey kalmıştı. Bu seri katil davasını çözmek. Tüm garajımı delillerle kaplarken olayın büyüklüğünün farkına varamıyordum. Lakin şimdi görüyordum ki dünya çapında ki bir seri katil olayını üstlenmiştim...

"Ben bu hayatı istemedim.." "Üzgünüm malysh, seni ben yanımda istedim.." "Sen katilsin.." "Bir tek senin olmayacağım.." "Senden nefret ediyorum!" "Seni sonsuz bir aşkla seviyorum lyubov moya!" OKUNULMASI GEREK! NOT1: Hikayenin isminin anlamını geçtiğimiz bölümlerde öğreneceksiniz, daha da ilginç olsun diye önceden bilgi vermek istemiyorum..) NOT2: Bu hikaye Rus mafyasıyla ilgili olduğu için bazı rus kelimeleriyle karşılaşacaksınız. Ama bölümün hemen sonunda kullanılmış kelimelerin anlamları verilecekdir..) NOT3: Başrol kadın Azerbaycanlı olduğu için bazı azeri kelimeleriyle de karşılaşacaksınızdır. Onların da anlamını bölüm sonunda vereceğim..) NOT4: Hikaye 18+ ve yaş aralığı, küfür ve şiddet içerir. Bunları göz önünde bulundurarak hikayeye başlarsanız daha iyi olur..) NOT`ları okuduğunuz için teşekkürler.. İyi eğlenceler arkadaşlar..) Başlama tarihi : 01.03.2024 Bitme tarihi :

Mafya&ajan kurgusudur? Peki emin miyiz Ajan kurgusu olduğuna? °°° FBI tarafından Dünyaya hükmetmeye başlamış,Yer altında adı bile anildiginda herkesin korkulu rüyası haline gelmiş olan Vladimir Niko Carlosu öldürmek için gizli bir göreve gönderilmiştir. Ama işler istediği gibi gitmez ve kendisini yalanlarla dolu bir dünyanin içinde bulur. Arya, Arya Arıkan. Geçmişi yaralarla dolu geleceği bilinmezliklerle yazılmış olan kişi... Vladimir Niko Carlos, geçmişi kanlara,geleceği ölümlerle yazılmış kişi... Unutma her gerçek seni bir adım daha yaklaştıracak; Ya hakikate, Ya ihanete....

Adam, bir çift yeşil`e aşıktı. Kadın, bir çift mavi`den nefret ediyordu. Adam kadın için her şeyi gözden çıkarırdı. Kadın, ilk adamı gözden çıkarmıştı. Adam, kadın için dünya`yı yakardı. Kadın, adamı yaktığı dünyayla beraber yakardı. Balamir ve Maria... Geçmişin küllerinden doğan bir yalan uğruna birbirlerini bittirmeye yemin etmiş iki düşman. Aşk`mı bu? İhanet mi? Yoksa yakıcakları cehennemin orta yerinde yanacaklardı kader mi? "YERALTI FERİŞTAHI " Yeni bir aşk Damarına kadar ihanet Ve yeraltına sığmayacak bir intikam hikayesi... Yakacaksın. yanacaksın. ama en çokta seveceksin.. Bu isimde ilk kurgu

"Kurşunlar yön seçmez. Ama ajanlar seçmek zorundadır." Türkiye`nin en iyi saha ajanlarından Eflal Sare Balkan, görevlerini layığıyla yerine getiren asil vatanın korkusuz evlatlarından biridir. Rusya’nın en yetenekli ajanlarından olan Boris Orlov ise sadece kendi kurallarına güvenir. İki ülke, ortak bir tehdit karşısında güçlerini birleştirir. İki zıt karakter, istemeden aynı cephede yer almak zorunda kalır. Ve bu ortaklık, sadece mermilerle değil, geçmişin hayaletleriyle de sınanacaktır. Zaman daralıyor. Düşman her yerde. Ve Eflal ile Boris, sadece hedefe değil, birbirlerine de tutunarak hayatta kalmak zorundalar. Bu görevde tek kural var: Ya birlikte savaş, ya birlikte düş.

Her yanış bir çizik, her çizik bir gizleniş... Hiç bitmeyecekmiş gibi yanan bir mum gibiydim. Etrafı aydınlatıyordum ama hiç bir zaman sonsuz bir ömrüm yoktu. 🕯 Gözlerimi tekrar aralarken bu sefer elalarıyla göz göze geldiğimde genzimi yakan acı ve boğazımdaki yumru kayboldu. Dudaklarımda hazır bulunan gülümseme kendini belli ederken "Hala her şey sensin" dedim. Ama o bunun tersini kanıtlamak istermiş gibi başını iki yana salladı. "Her şey ben değilim, her şey sensin" dedi. Onun dudaklarında da bir gülümseme belirdiğinde içimde oluşan heyecanla ona doğru biraz daha yaklaşacakken söyledikleriyle durdum. "Her şey sensin, yakan da yıkan da sensin!" gözlerindeki alev beni içine almışken durmadı. Yakmaya devam etti. "Her şey sensin ama her şeyin içinde hiç bir şeysin Pera!" Ve ben o gün kendime ait olan her şeyi hiç düşünmeden büründüğüm mumda yakmıştım.

Rusya`nın derinliklerinde, gizli bir araştırma üssü aniden çöker. İçinde barındırdığı deneylerin kötü giden sonuçları, virüslü canlıların etrafa yayılmasına neden olur. Korku ve kaos, çevredeki yerleşim birimlerini sararken, hayatta kalma mücadelesi veren insanlar için tehdit giderek büyür. Hükümet, bu durumu kontrol altına almak için özel bir müfreze ekibi kurar. Ekip, virüsün kaynağını araştırmak ve yerel halkı korumak için üssün bulunduğu bölgeye intikal eder. Beş yıl sonra, ekip üyeleri çürüyen parçaların arasında bir yaşam izine rastlarlar: Bir kadın, gözlerinde belirsizlik olan. Ekip belgeleri incelediğinde, kadının felaket sırasında ölü olarak kaydedildiği ortaya çıkar. Fakat kadın, hiçbir şey hatırlamamaktadır. Ekip, kadının peşindeki sır perdesini aralamaya çalışırken, hem geçmişin gölgeleriyle yüzleşmek hem de onun kaybolan hafızasını geri kazandırmak zorundadır. Ancak, etraflarındaki tehditler giderek artmakta ve her adımda yeni sırlar açığa çıkmaktadır. Kadının kaybolmuş hafızası, sadece kendi hayatını değil, tüm insanlığın kaderini de etkileyen bir bulmacanın anahtarı olabilir.

”Alaca, Alaca… Sen hiç koştun mu senden kaçana?” ⛓️ 17 yaşında bir trafik kazası sonucunda hafızasını kaybeden Alaca, yıllar sonra sağlığına kavuşup yeniden yaşamaya başladığında benzer bir kaza sonucu babasını kaybeder. Evine gönderilen bazı mektuplarla babasının ölümünün bir kaza olmadığını öğrenir. Babasının ölümünden sonra aralarının daha çok açıldığı annesi ile vedalaşmaya gittiğinde annesinin yatağını kanlar içinde bulur. Gizli bir numaradan gelen "Evden çık." mesajıyla, kendini babasının iş yerinde bulur. Daha önce hiç gitmediği boks akademisinin gizli ringinde antrenman yapan Börü ile tanıştığında; hayatının başladığını hisseder. Sadece babasının katilini bulmaya çalışan genç kız, kendini hiç beklemediği kör bir kuyunun içinde bulur. Bu bir katili bulma hikayesi değil. Kendini bulma hikayesi. Hayatın çıkmaz sokaklarında, derin sularında, karanlık ormanlarında; bir kuzunun, bir geyiğin, bir kuşun; sürüyü uzaktan koruyan kurda güvenmesinin hikayesi. Bilmeden düştüğü kör kuyuda, kaçmanın değil; sevmenin onu kurtaracağını fark etmesinin hikayesi. ⛓️ "Karadut musun sen?" "Ne?" "Lekesi kaldı." 🗝️ Gözleri en karanlık gece, yıldız düşmüş yüze.

Ölüm kıyısından karanlıklara mum tutarak çıkmalıydım bu ölüm çemberinden. ° • ° • Askeri kurgu x Mafya

Bazen insanın kalbi kırılır ama öyle kırılır ki dünyadan silinmek ister. Ne var ki genelde bunu yapamaz, onun yerine yaşadığı hayatı ve başına gelen olayları kabullenmek zorunda kalır. Hasretin Haritası romanında ise ana karakterimiz Tamerlan bunu kabul etmez ve yaşadığı coğrafyayı arkasında bırakarak yepyeni bir serüvene atılır. Peki, yaşadığı coğrafyadan fiziken çıkmış olsa da acaba eski hayatı onun peşini bırakacak mıdır?

Bu kadar soğuk muydu görüş odaları? Bu kadar acı veriyor muydu? Demir kapı açıldığında bakışlarımı kapıya yöneldi, karşımdaki sandalye çekildiğinde gelen kişiye baktım. "Güzelim." Dedi Fatih. Yüzüne baktım. "Seni çok özledim." Nefesi yakındı, kokusunu hissediyordum ama dokunamıyordum, imkansıza sürüklemişti aşkımızı. "Az kaldı." Tebessüm etti. "Çok az kaldı, buradan çıkınca yarım kalan hikayemiz tamamlanacak. Sen ve ben." Yutkundum. Parmağımdaki yüzüğe baktım. sevgimizi, aşkımızı, hayallerimizi süsleyen o yüzüğe. "Neden konuşmuyorsun?" Diye sordu Fatih. Simsiyah gözlerine baktım, boynunda adım yazıyordu. "İlsu?" Göbek adımı kullanmıyordu, gerçek adım onun daha hoşuna gidiyordu. "Bir sorun mu var güzelim?" "Ben yapamıyorum." Dedim. Gözyaşım süzülmeye başladı. "Seni beklemek istemiyorum." Gözyaşımı silip omuzlarımı dikleştirdim. "Bir mahkumu kim bekler ki? Konuştum avukatlarla 6 yıl hapis yiyebilirmişsin, bekleyemem." "Lan ne diyorsun sen!" Diye bağırdı. Gözlerine baktım öfkesi o`nu ele geçirmişti. "Lan 6 aydır beraberiz, 1 haftadır buradayım ve sen beni bekleyemem diyorsun! Bu mantıklı değil! O kadar söz, o kadar yemin o kadar mutluluk vaadi yalan mı? Bana bak! Bak bana İlsu!" Yutkundum. Sırtımı geriye verdiğimde parmağımdaki Papatya yüzüğe baktım. "İlsu!" Dedi yine. Yüzüğü parmağımdan çıkardım. "Verdiğin sözlerden vaz mı geçiyorsun? Beni terk mi ediyorsun?" "Ben seni değil," Tebessüm ettim. "Bizi terk ediyorum." *Başlangıç Tarihi: 06.01.25

iki farklı dünyanın iki farklı başarılı ismi. Geçmişleri beraberdi ancak gelecekleri için durum aynı olamamıştı. yapılan bir kaç hata ve kazılan kuyular kaderin silesini bir çırpıda silmişti. Ancak ipin iki ucu hala sımsıkı tutuluyor ve ümitle besleniyordu. Gelecek pek uzak değildi veya da çoktan yaşanmıştı.

❄️🩰 RUS MAFYA LİDERİ VIKTOR VOLKOV & BALERİN VERA VASILIEVA Rus Mafya | Balerin | Romantik Gerilim | İlk Görüşte Aşk | Bilinmeyen Aile "Buzla kaplı bir kalp, güneşin sıcaklığına dayanamaz. Peki, buz eridiğinde geriye ne kalır?" Buzdan Kalp & Güneş. Vera Vasilieva, Londra`da parlayan bir bale yıldızıyken, büyükannesinin ani ölümüyle hayatı altüst olur. Rusya’ya dönüşü, onu sadece geçmişin gölgeleriyle değil, aynı zamanda tehlikeli bir mafya ağının merkezindeki gerçeklerle yüz yüze getirir. Bale tutkusuna tutunmaya çalışırken, karşısına Viktor Volkov çıkar. Yakışıklı. Soğuk. Güçlü. Tehlikeli. Aynı zamanda Vera’nın kalbine işleyen, unutulmaz bir adam. Viktor, sadece bir mafya lideri değil, Vera`nın geçmişiyle derin bağları olan bir adamdır. Ona ilk görüşte aşık olur; buz tutmuş kalbi, Vera`nın ışığında erir. Ancak tehlike her adımda yaklaşır. Çünkü bu karşılaşma rastlantı değil—kaderin karanlıkla yazdığı bir senaryodur. Viktor, kendi gölgeleriyle savaşırken bu tehlikeli dünyadan Vera’yı koruyabilecek midir? Gerçek aşkın bedeli ne olabilir?

Her insan küçükken kırılmıştır illaki, insan kırıldıktan sonra ya sürekli kırılıp üzülür ya da bir defa kırıldıktan sonra onu kıran kişiye taş kesilir dediklerini duymaz kısacası artık o onun gözünde bitmiştir. Küçüklüğünde kalbi kırılmış ve büyüdüğünde taş kesilmiş bir kız duruyor karşınızda bu kişi Farah gülce Ulusoy’du, onun bir kalbi yoktu artık onun kalbi taş kesmişti. Küçüklüğü onun için bir imtihandı, kişi dünyaya imtihan olmaya gelirdi yaşadığı hayat boyunca geçirdiği zaman imtihandır ona yıllar sonra Türkiye’den ayrılarak Rusya’ya gelmişti çünkü Farah artık dünyaca ünlü bir balerin ve dansçıydı. Farah Ulusoy dans ve baleyi aynı anda yapıyordu ve bu işte çok başarılıydı binlerce kişi onu dinlemek için geliyordu. Pekâlâ o mutlu muydu hayır pek sayılmaz o mutluluk nedir bilmiyordu artık o duygusuz birisine dönüşmüştü, artık üzülmüyor ağlamıyordu. Farah artık büyümüş ve olgunlaşmıştı o 20 yaşındaydı, duyguları ve yaşamındaki zorlukları onu zorlasa bile dünyalarca ünlü bir balerin olmuştu. Aynanın karşısına geçip saçlarıma şekil vermeye başladım, saçlarımın çok fazla yıpranmaması için sadece gösterim olduğu zamanlarda saçlarımı şekillendirip ısı kullanıyordum. Çoğu zaman asık suratlıydım çok soğuk olduğum söyleniyordu ama hayranlarıma daha doğrusu buralarda olamam onların sayesinde olduğu için aileme gülümsüyordum gülümsemeyi sevmiyordum gülümserken çok fazla yoruluyordum somurtmak bir insana bu kadar mı yakışır diyorlardı hepsi yalancıydı. Hepsinin gözlerine baktığım zaman gerçekleri görebiliyordum bu özel bir güç değildi sadece 6.hissim kuvvetliydi, giyinme odama girerek dolabımın içinden siyah tüllü elbisemi alarak aynanın karşısına geçtim, üzerimde nasıl duracağını düşündüm. Sevgili annem Monozza her güne bir video kaseti bırakmıştı ,annemin ismi Arap kökenliydi kendisi de Arap olduğu için monozza ismi onlar için gayet normaldi. Kaseti yerleştirerek ekrandan annemi izlemeye başladım, vaktim kısıtlıydı ama her gün yaptığım gibi makyaj yaparken onu izleyebilirdim. Gözlerime koyu renklerle vurgulayarak kırmızı bir ruj sürdükten sonra yerimden kalkarak aynaya karşı “harikasın Farah” Rusya’da kendime ait bir evim vardı kapımı kilitleyerek arabama doğru ilerledim. İstikamet ruhlarını kaybetmişler müzesiydi. Yarım saatlik bir mesafem vardı, kendiliğinden açılan radyomu kapatarak arabamın içine hakimlik sağlayan sessizlik ile yoluma devam ettim. Düz yolda ilerliyordum müzeye yakın bir yere oturmayı tercih etmiştim ışıklarda durduğum zaman karşıdan karşıya geçmeye çalışan teyzeye dikkat kesilmiştim, sol bacağı ilk adım attığında aksarken ikincisinde sağ bacağı aksıyordu bir adam geldiği zaman yanına yardım etmek için teklif etmişti kadın anladığım kadarı ile teklifini kabul etmiş karşıya geçtikleri zaman da adam kadına acıdığı için para vermişti. Yalancıydı. Yola devam edip müzenin önünde park edip arka koltuktan siyah uzun kabanımı aldım, üzerime giydikten sonra arabadan inip dışı gösterişli olan binaya girdiğimde çalışanlar sıra halindeydi ,rastgele bir çalışan “merhabalar Farah hanım, lütfen bu yandan” arkasından ilerleyerek perdenin arkasında beklemeye başladım çok fazla gürültü ve çocuk sesi vardı arkadan el işareti yaparak “çocukları dışarıya çıkartın” adam “ama” itiraz ederek” çıkarın dedim” kabanımı çıkartarak karşımdaki boydan aynalara bakarak “az kaldı.” Gözlerimi kapatarak `umiy tatamanaa li altawfiq” ışıklar kapandığında opera müziği başladığında perde de açılmıştı gözlerimi yumarak etrafımda tur atarak seyircilere doğru ilerledim gözlerimi açıp sağ ayağımı yukarıya kaldırıp tekrar döndüm. Dans hareketlerini yapıp bir andan da bale ye uyarlamaya çalışıyordum, aynı zaman da kendimi dansa kaptırmamaya uğraşıyordum, kaptırdığım an süre yi unutup dansa devam ediyordum. Şarkı bittiği zaman seyircilerin önünde eğilerek” Spasibo za prosmotr.” seyirciler alkışladığı zaman bakışları tanıdık gelen birisini gördüm evet fazlası ile değişmişti benim gösterimde benim hayatımı yerle bir eden birisinin ne işi vardı. Kalbimin sıkışması ile dayanmaya çalıştım, içeriye girip haplarımı atmam gerekiyordu ama ben içeriye giremiyordum beynim komut vermeyi durdurmuş ve karşımdaki adamdan gözlerini alamıyordu o ise yanındaki kadınla konuşmaktan beni fark etmemişti bile Yıllarımın katili Atilla vasilievaydı. “İki insan da yıllarca birbirlerini görmek istediler, aynı yerlere gitmek istediler bilmiyormuşçasına karşılaşmak istediler evren onları karşılaştırdı ama onlar birbirlerini fark edemediler.”

(Bölümler uzundur.) Yıllar önce öldü diye gösterilen ve karanlık bir odada renklerin ne olduğunu bilmeden, ışığı görmeden büyüyen bir kızın hikayesi. BU HİKAYENİN HİÇ BİR KURUM VEYA KURULUŞLA ALAKASI YOKTUR. İÇİNDE OLAN HER ŞEY TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. (Kitabın adı Gri Asker fakat asker ve askeriye, olayların içinde aman aman geçmiyor.)

Yüreğimdeki yangın hiç dinmesin istedim, çünkü yakan sendin.