"Zamansız Karşılaşma", hayatın zorluklarını yaşayan Elif`in bir sanal uygulamaya girmesiyle başlayan gizemli ve aşk yolculuğnu anlatıyor. Gerçek ile sanalın iç içe geçtiği bu dünyada, beklenmedik karşılaşmalar onu kendi varoluşunun sırrına götürecek.

Bazı vedalar can yakar. Bizim vedamız hiç beklemedik bir anda olmuştu fakat kalbi birbiri için atan herkes mutlaka bir gün kavuşur.

"Yolun, ay yıldızın ışığıyla aydınlansın, kızılcığım." Son sözleriydi bunlar. Gözlerim ellerime doğru indi. Kan içindeydiler. Onların kanı... Annem ve babamın kanı... "Anne," kuru bir sesle mırıldandım. Babama döndüm. "Baba." Bu gerçek değildi. Olamazdı. Keşke, dedim içimden. Keşke daha erken yetişseydim. "Beni bırakmayın." Yalvardım, onlara yalvardım; beni bırakmasınlar diye. Yalvardım, Allah`a yalvardım; onları benden almasın diye. "Vatan için can feda, bu ölüm değildir kızılcığım. Bu, şereftir." O benim babamdı. Benin güçlü, yiğit babamdı. Başçavuş babamdı. Nefret ettim. Ölümden nefret ettim. Ailemi katleden zalimlerden nefret ettim. Beni kimsesiz bırakan o kansızlardan nefret ettim. `sen kimsesiz değilsin,` diye fısıldadı içimden bir ses. `Ailen, bu vatan için şehit oldu. Al bayrak onların kanıyla yeniden yıkandı. Şehitler, kimsesiz değildir Asel.` Şehitler, kimsesiz değildir. Vatan, kimsesiz değildir. Ben, kimsesiz değildim. Şehitlerin kanıyla yıkanan al bayrağın ışığı benimleydi. Anne babamın uğruna şehit olduğu vatan benimleydi.

(TAMAMLANDI) "Çünkü ruhundaki İz`i gördüm Tavşan. Bana bakarken o izin sevilmesini isteyen o kadını gördüm. Benim gibi birini." Başlangıç Tarihi : 06/08/2023 Bitiş Tarihi : 26/09/2023

Vicdanını kaybetmiş yaratıklardan korkuyordum. Vampir ya da insan. Tiyatro seçmelerinde boy gösterene kadar okulda hiç görmediği o öğrenci, Mira`nın ve tüm Paşalar sakinlerinin hayatını değiştirecektir. Bu sefer bir rüya değil ve vampirler buradalar.

Kadim Işık Günümüzün sıradan lise öğrencileri, Mısır’da sıradışı bir okul gezisi sırasında kadim bir gücün uyanışına tanıklık ederler. Alya, Sena, Nevra, Lina ve İlay, Giza Piramitleri’ni gezerken bilinçsizce eski bir sırrı çözerek, kozmik taşların taşıyıcıları olurlar. Her biri, tarihin derinliklerinden gelen bu taşların gücüne sahip olunca, kendilerini başka bir boyuttan gelen tehditlerle ve taşların arayışında olan karanlık bir gücün peşinde bulurlar. Her taş, farklı bir ışık gücüyle şekillenir; birinin gücü hız ve keşif, diğerinin gücü savunma, bir başkasının gücü ise ışığı kontrol etme yeteneği taşır. Ancak bir taş, kayıptır ve gizemi çözülmemiştir. Geçmişin sırları, taşların sırrını ve geleceği şekillendirecek olan kadim gücü ortaya çıkaracaktır. Kızlar, dünyayı korumak için yalnızca taşların gücünü değil, birbirlerinin dostluğunu da keşfedeceklerdir. Kadim Işık, evrenin dengesini koruyan eski güçlerin, zamanın ve mekanın ötesine uzanan bir maceranın başlangıcıdır. Cesaret, dostluk ve keşif ile yoğrulmuş bu hikaye, beklenmedik bir şekilde bir araya gelen beş genç kadının kaderini ve evrenin sırlarını ortaya çıkarma yolculuğunu anlatır.

“Güzel bir gülüş,karanlık bir eve giren güneş ışığına benzer”

Nüzhet, hayatının olağan akışına bomba misali düşen Emir Kaan’la değişen düzeni ve duyguları ile baş etmek zorunda kalırken geçmişten gelen bir sırla hayatının iplerini elinden kaçırır. Fakat hayat aldığı kadar verirdi. Nüzhet elinden alınan gerçeklere karşılık hayatın ona sunduğu sürprizle tekrar hayatının iplerini ele alırken Emir Kaan’ın bu yeni hayatında hangi rolde olacağı ikisi içinde muammaydı. Her şeye rağmen Emir Kaan’ı affedebilir miydi? Her şeye rağmen gece, gün ışığını kabul edebilir miydi? ☯☯☯ “Ben ölmüş gibi hissederken, hatta neredeyse ölecekken sen yoktun yanımda.” Gözlerini yumdu. Göz pınarlarından yanağına inen damlalar kalbime aktı. Fakat bunları söylemek zorundaydım. Canımın acımasına rağmen, onun acı çekmesine rağmen. “...Sen yoktun, söz verdin ama yine de herkes gibi beni yarı yolda bıraktın.” Sona doğru kısılan sesim hıçkırıklarımla kesilmişti. Kollarımda hissettiğim nazik dokunuşla bir nebze kendime gelerek bakışlarımı ela gözlerine çevirdim. Ağlamaktan, belki de uykusuzluktan dolayı kanlanmış gözlerinde beliren pişmanlık ve acı, onu suçlar gibi söylediğim sözlere beni pişman etmişti. Gülümsedi yine de. Beni teselli eder gibi, haksızsın der gibi. “Yanılıyorsun, ben her zaman yanındaydım ama sen görmeyecek kadar bana kördün.”

İnsan kırıldığında o parçaları birleştirecek insanlar olmalı yanında.

Gece yeni başladığı okulun ilk gününde okul 3 günlüğüne bir gezi düzenler. Ancak bu sıradan bir gezi olmayacaktır. Yoğun kar yağışı sebebiyle buradan çıkmaları zorlaşacaktır. Ve orada hiç beklemedikleri olaylarla karşılaşacaklardır. Devamı kitapta...

Kalp akıl işi değildi. Kalbe söz geçiremezdin. Eğer sevdiyse, sevme diyemezsin. Dinlemezdi. Onu sevmek istememiştim ama en çok da onu sevmiştim. O ise beni hiç sevmemişti. Onun için çocukluğundan öylesine bir hatıraydım sadece. Nazlı`ydım ben. Nazlı Aladağ. Babasının Nazlı kızı. Annesinin baş belası. Abilerinin kıymetlisi. Onunsa hiçbir şeyi. Emre. Benim kalbimin en büyük yanlışı. ************ Hâlâ eski Naz`sın." "Değilim," dedim keskin bir tonla. Eski Nazlı severdi onu, çok aşıktı ona. "Çok zaman geçti üstünden. Büyüdüm ben." "Evet," dediğinde gözleri gözlerimi buldu. Gözlerimin içine bakarak konuştu. "Büyümüşsün." "Niye geldin?" Sesim istemsiz sitemli bir şekilde çıkmıştı. "Sıkılmıştın buralardan, öyle diyordun abime en son?" abime dediğim kısmı özellikle bastırmıştım. "Naz, sen bana sinirli misin?" "Ben sana niye sinirli olayım, Emre?" dedim kendimle çelişip, sinirli konuşurken. "Sen benim hayatımda mısın ki sana karşı herhangi bir duygu besleyeyim?" Şaşırmıştı. "Biz beraber büyüdük, Naz. Değil miyim hayatında?" "Değilsin!" dedim bir hışımla. "4 yıl oldu, Emre. 4 yıl. Öyle senin her yaz burada olmandan bahsetmiyorum ben. 4 yıldır hiç gelmedin sen. Arayıp sormadın bile. Sence sen benim hayatımda mısın?" ***

Sakin,sessiz,huzurlu mahalleler belki hayalimiz ama güneşli mahallesi çok daha farklı. Heyecan,aşk,mutluluk dolu bir mahalle . Dedikoducu teyzeler , mutlu olmak için çabalayan gençler… Güneşli mahallesi Ece’nin hayatını konu alıyor ama tabiki sadece Ece değil kahramanımız tabii asıl hikayeyi sadece okuyarak öğrenebiliriz:)

Güneş, Türkiye’nin sayılı zengin ailelerinin birinin ortanca kızıydı. Babasını yıllar önce kaybettiği için tüm iş onun omuzlarında kalmıştı. Bir gün bir kafeyeda bir adam görür. O adam onun hayatını değiştireceğinden haberi yoktu. Gittiği bir partide o adamla yani Demir’le tanışır ve hayatı bir anda değişir… Öğrendiği sırlar yüzünde ailesinden kopup kendine yeni sayfa açan Güneş, Demir’le berber yeni bir hayat kurar… Tabi bilmediği bir şey vardı. Demir hem iş adamı hemde yeraltı mafyalarından biriydi…

1999 yılında ağustos ayının o gününde pek çok gazetede aslında hemen hemen aynı şeyler yazıyordu. Herkesin daha net bir şekilde görebilmesi için de kocaman yazılmıştı. "FATİH`TE AKIL ALMAZ YANGIN." Bir insanın bu yazıyı gördükten sonra aklına pek çok şey gelebilirdi. Belki bir ormanın yandığı ya da bir çöplüğün... Bir evin yanıyor olduğunu düşünmek de seçenekler dahilindeydi. Bu başlığın altında yazan haberin detayları ise başlıktan daha çok insanı hayrete düşürüyordu. "Gece yarısı kundaklanan evde bir ölü... S.Y`nin yangın sonrasın evinin salonunda cesedi bulunurken maktulün yedi yaşındaki oğlu Y.A.Y sırra kadem bastı. Ondan hiçbir haber alınamıyor." O geceden sonra kaç kez daha gün doğdu. Doğan güneşin ardından kaç gece daha ay gökyüzünde dünyayı aydınlattı. Ama eski hâlinden eser yoktu. Güneş bir daha eskisi gibi aydınlatamadı o evi. Işıl ışıl parlamadı camlarının kenarındaki çiçek saksıları. Kıyametin koptuğu o gece bir daha asla aydınlanmamak üzere pek çok sırla beraber sonsuza dek karanlığa boğuldu o ev.

Mücadele içinde birbirine tutunan bir grup genç ve peşlerini bırakmayan kötü bir geçmiş. Ya geçmişe takılıp kalacak ve yok olacaklardı ya da birbirlerine tutunup geleceğe umutla bakacaklardı. Zorlu bir hayat sınavı onları bekliyordu. "KANIYORUZ GENÇLER NE ÖLÜYÜZ NE DİRİ!"

22 yaşındaki genç kız olan Lidya`nın önce yasak bir aşk yaşamasıyla ve daha sonra da seçimleri sonucu yaşamının nasıl evrilidiğini anlatan hikayesi

Sadece bir rakam değildi . O rakam belkide hayattını alak bulak edecek .

Babamı kaybetmiştim. Sevdiğim adam gözlerimin önünde babamı ellerimin arasında söküp almıştı. O günden sonra kimseyi sevmemeli ve değer vermemeliydim. Kendime aşkı yasaklamıştım. Dünyadan kopup tıpkı bir ölü gibi yaşamaya mecbur bırakmıştım kendimi. Fakat bir not , gizemli biri tarafından bana yazılan küçük bir not. Nereden bilebilirdim ki o küçük not kağıdının hayatımı değiştirebileceğini , nereden bilebilirdim ki beni tekrar eskisi gibi yaşatacağını.

İnsomnia hastası olup yalnızca senin kokun ile uyuyanilen eski nişanlın ile ortak bir cinayet davası çözmek zorunda kalsaydın. Ve katil her cinayetinde sizinle konuşsaydı. Bir an önce katili bulmalısınız. Bu kitap sizi ya korkularınız ya da ensenizde hissettiğiniz nefesin kölesi yapacak.

Tanya Monika annesi dışında başkası yoktur. Yurt dışında üvey babası tarafından annesi ile şiddete maruz kalıyor. Bir süre sonra Annesi ile ayrı kalmak zorunda kalıyor ve türkiye`ye öz babasının yanına gidiyor. Ancak babası ve Abileri tarafından istenmiyor. Tanya bu süre zarfında üvey babasından ve gerçek ailesinin baskılarından kaçmaya çalışacak. Tanya Monika hayatındaki bu engellere baş kaldırabilecek mi?

Gerçek Hayat Hikayesidir. Bir asker sadece düşmana karşı değil ,hasrete karşı da savaşır … Ruhuna gizlemişti ışıklı günlerin mutluluğunu , anlamak istedikleri ile anladıkları karanlığın içinde bir tilki gibi dolanıyordu …Yüzünü buz tutmuş yoldan kaldırdı ve derin bir nefes aldı ciğerlerine doğunun ve batının rüzgarı esiyordu memleketinin kokusu dans ederek geçmişti gözlerinin önünden , eline baktı dallardan çizilen yaraların yerini soğuk kabuklar almıştı. Boğazını temizledi ve komutanım dedi… son bir kez daha söyleyeyim mi , ardından kahkahalar atarak “ Vatansızın birini Kürdistan hayaliyle kandırıp dağa çıkarmışlar nerede benim bozuk keleşimle sarı torbam demiş “ deyiverdi Ali yanına yaklaşıp bokunu çıkarttın oğlum dedi, sesleri yavaş yavaş yankılandı.

Tüm hakları saklıdır. 2024 Haziran *hikayede argo, şiddet vb.+16 sahneler vardır dikkate alarak okuyun.* 🥀 “Ayça öldü İlyas! Onu sen öldürdün.” Diye konuştuğumda hıçkırarak ağlıyordum. Ellerini saçlarından geçirdiğinde “Onu ben öldürmedim!” dedi. Sinirlenmişti. Sinirlenmeye hakkı var mıydı? “Onu sen öldürdün. Kardeşimi sen öldürdün.” Dedim inatla. Aramıza koyduğum o iki adımı kapatarak bana daha da yaklaşarak elini yüzüme götürdü. Geri çekilmek istedim. Engel olmak için diğer elini de belime yerleştirip beni yakınında tuttu. “Bırak beni!” diyerek dişlerimin arasında konuştuğum da gözlerim iyice bulanık görmeye başladı. “Sen her zaman neye inanmak istediysen ona inandın Azra.” Baş parmağını yanağımda hareket ettirdiğin de yüzümü omzuma yatırdım. Eli boşta kalınca çenemi tuttu bu seferde. Acı çekiyordu ama bende acı çekiyordum. “Kaçma artık! Yapma bunu bana. Yapma kendine. Bırak beraber yaralarımızı saralım.” Dediğinde gülmeye başladım. Ağlarken güldüğüm için gözlerini kısarak beni izliyordu. Gülmeyi kesip “Benden ve Ayça’dan uzak dursaydın zaten iyi olurdum.” Dediğim de derin nefes alıp alnını alnıma yasladı. Geri çekilmek istiyordum ama gücüm bitmişti. Beni resmen onun elleri ayakta tutyordu. “Senden uzak durmam.”

🕯"9 Saniyeleri var" dedi soğukkanlılıkla ve devam etti "Ölmek için."🕯 Geçmişleri bir noktada kesişen ve kendilerini katliamların merkezinde bulan seri katillerimiz hem geçmişlerinden kaçıp hemde geleceklerini inşaa edebilecekler mi? Karanlık ve pis hayatların temiz gelecekleri olur mu? Peki ya kendilerine kurulan tuzaklardan kurtulabilecekler mi? Kader.....kader......kader her şeyin cevabı bu kelimede saklı.... Herkesin hayatını kirleten O DÜŞMAN ne kadar temiz kalabilir? Geçmişten gelenler geleceği değiştirebilir mi? Yıllardır süregelen dostlukların sarsılmasına hazırlıklı olun. Kirli dünyalarında temiz kalmayı başaramayan katillerin kendilerine yeni bir dünya inşa etmeye çalışmalarına hazır mısınız? Bütün bu soruların cevabı bir adım uzağınızda. Gizem, şüphe ve ihanetin hiç eksik olmadığı, soluksuz okuyacağınıza emin olduğum bir "katliam kurgusudur" 🍁"Geçmiş her zaman diliminde herkes için farklı bir anlam taşır. Kimine göre çocukluğu, kimine göre okul zamanları, kimine göre evliliğin ilk yılları. Bize göre ise geçmiş kademe kademe hatırlatır kendini; acı çektiğimiz zamanlar, çok acı çektiğimiz zamanlar ve daha çok acı çektiğimiz zamanlar...."🍁

Erikleri hep sevmişimdir, erik ağaçlarını da ama en çok yazlığımızda o iki evin ayrılmasına engel olan erik ağacını sevmişimdir . Bize bıraktığı anılardan dolayı belki de, bilemem. En son 16 yaşındaydım yazlıktaki çocukluk arkadaşlarımı göreli şimdi ise 21. 5 seneden daha fazlası değişmiştir üçümüzde de. Bu birkaç ayda o değişen 5 seneyi geri aynı şekle sokabilir miydik yoksa her şey çok mu değişmişti İşte bu yaz bunu fark edecektik. Hepimizin düşüncelerinin değiştiği bu yaz ona karar verecektik. Hepimiz değişmiştik ama yaz hep aynı yazdı... YAZILMAYA BAŞLANMA TARİHİ; 3 NİSAN 2024... KİTAPPAD’DE YAYIMLANMA TARİHİ; 1 EYLÜL 2024... TÜM HAKLARI SAKLIDIR!!!

Siz: Allah belanı versin senin Siz: serçe parmağını masanın köşesine vurursun inşallah Siz: tuvaletteyken peçete kalmasında bokunu peçetenin kartonuyla silmek zorunda kal Siz: Dünya ters dönsünde everest dağı bir yerlerine montelensin Siz: O kadar boyun var zeka sıfır Çınar: Ne pluyo ln • Kantinde onu ezen çocuğa mesaj atan Zuhal, sonrasında Çınar`ın onu merak edeceğini nereden bilebilirdi?