Zeki oğlan ve onun aksine dersler ile arası sıfır olan kız aşkı. Belki birbirlerinin tam anlamı ile ters iki insanlardı ama zıt kutuplar birbirini çekerdi

Arkadaşımın abisi❤❤ Eylül❤‍🩹 Minel🤍 Tuğra💚 Göktuğhan🖤 (Konuşmaları yanlardaki kalplere göre olacak mesela ❤‍🩹koyduysam Eylül konuşuyor)

Bu kitap tam kavuşacakken önüne bir engel çıkanlara Yıllardır bekleyenlere Ve mutsuz sonlara gelsin

Eylül hayatındaki en önemli krarlardan birini alamıyordu. Aşk mıydı kariyer miydi o da bilmiyordu Kalbindeti ateş sönmeyen bir kandilen ibaretti...

"Bir intikam acı ve bir doktorun aşk hikayesi."

Mavinin Yeşili`ni final yaptıktan sonra devam edeceğim, bir fikriniz olsun diye paylaşmak istedim^^ Bir yola çıkarsın, ne olacağını bilmeden. Cesursan şayet ne olacağını umursamadan devam edersin yoluna. Her ne olursa, karşına ne çıkarsa, bıkmadan usanmadan savaşırsın. Düştün mü? Kalkarsın. Pes mi etmeyi düşündün? Önüne bir kapı açılır, bu düşünceden vazgeçersin. Nerde olduğunu bilemedin kayıp mı oldun? Dostluklar bunun içindir. Dostunun ışık tuttuğu yoldan korkmadan geçersin. Aşık mı oldun? Canın mı yandı? Tükendiğini mi hissettin? Göz yaşların yanaklarını mı ıslattı? ... Cevap yok. Ne bir çıkış kapısı ne de bir yol yok önünde. O cesaretinin nereye gittiğini bilmiyorsun. O dostların nereye gittiğini bilmiyorsun. Tek bildiğin. Acı çektiğin. Mahkumsun o acıya. Mahkumsun küle dönen bir kalbe. Mecbursun yaşamaya. Her ne olursa olsun dik durmaya. Bundan sonra ne cesaret yardım eder sana ne de dostların. Senin acın seni alakadar eder her zaman... "Kalbimin küllerini dört bir yana savurdum. Sana dair tek bir anı bile kalmasın diye..." ..... Bir kalp küle dönüyorsa şayet, o kalp gerçekten sevmiş demektir. Eylül Tuna & Demir Varol

"Yanan Eylül ve Yalan Aşk Hikâyesi" Bir rüzgarsız sonbahar ayında yeni hayatına adapte olabilmek amacıyla geçmişini ardında bırakan Eylül, bunun kolay olabileceğini düşünmez ancak yeni hayatın getireceği süprizleri de hesap etmez. Öyle ki Yeni Türkiye`nin en meşhur şehrinde karşılaşacağı iki adam kurduğu bütün hayalleri ve üstlendiği dengeleri altüst edecektir. Çünkü tesadüf sandığı iki adam aslında hiç uğramasını istemeyeceği kaderidir. Ve kaderi en az geçmişi kadar ıstırap verici ve lekelidir. Eylül yeni şehrinde ve insanlarında kaybolup gitmeye razı gelmez ancak kader tüm planları darmaduman edecek kadar güçlüdür. Hâl böyleyken yine harabelerin altından kalkabilecek miydi? Veya harabe sandığı benliğin altında ezilip gidecek miydi? ~

Galip`in kopardığı düğme Eylül`ün ayaklarının dibine düşerken Galip gözlerini Eylül`ün gözlerinden ayırmadan, "Evet çok kalın kafalıyımdır! " diyerek bir düğmesini daha kopardı. "Laftan da anlamıyorum! " demesiyle bir tane daha kopardı. "Sözden de anlamıyorum! " ve bir tane daha. "Oldukça kabayım! " bir düğme daha yeri boyladı. "Zorbayımda aynı zamanda! " son düğmede yerle buluşurken, Galip yüzünde yaptığından gayet memnun bir ifadeyle Eylül`ün gömleğini kollarından sıyırdı. Eylül çattığı kaşları ve sıktığı dişleriyle bakarken burnundan soluyordu. "Başın göğe erdi mi?! " diye sordu sinirle. "Daha değil. " diyen Galip`in elinden Eylül`ün kurtuluşu yoktu artık. Bazen ne yaparsanız yapın hayat size dönüp tebessüm bile etmez. Hele ki bir sonbahar Eylül-seniz.

Kendi sokaklarındaki apartmanda su zehirlenmesi ile karantinaya alınan 2 kardeş.

Ve kapıyı açtığımda öğretmenle göz göze geldik kafamı sağa çevirdiğimde ne göreyim Fatma çok eskiden okuldan bir arkadaşım olasan sevindimki onu görünce her neyse öğretmene dönüp"merhaba ben yeni öğrenci nereye geçeyim " " istediğin herhangi bir yere oturabailirsin" dedi öğretmen soğuk bir tavırla bende Fatma'nın yanına öturdum herkes tekli oturuyordu sanırım ama tek bir yer boş değildi bende oraya oturdum yanımdaki kız" yalnız herkes tekli oturuyor" diyerek ağız yüz yapmıştı bende " başka boş yer olsaydı otururdum" diye yanıt verdim kız daha abana bişey demedi ders sanırım biyolojiy di yani tahtaya baktığımda öyle görünüyor her neyse öğretmen dersin bitimine 10 dk kala beni tahtaya çağırdı " gel bakalım tanıt kendini" diyerek ben de tahtaya çıktım ve kendimden emin bir şekilde konuşmaya başladım biraz utandım ama bu konuşmamda bir etki göstermedi " merhaba ben Derya 16 yaşındayım en sevdiğim şey kitap okumak ve yazmak " " bukadarmıydı yani" dedi ordan kıvırcık saçlı bir kız öğretmen " tamam arkadaşlar arkadaşınızı sıkmayalım bukadar " bende kafa sallayarak yerime oturdum bugün eve erken gitme kararı aldım oyüzden matematik dersimi işletim okuldan ayrıldım eve doğru yola koyuldum erken çıktığım için servisle gidemedim yoldayken annemi aradım

Ait olduğum yeri bulmama yardımcı olan bütün ait olmadığım yerlere çok teşekkürler.

Bir yüzbaşı ve örgüt liderinin karısı...

Bir varmış, bir yokmuş... Bütün destansı masallar böyle başlar değil mi? Önce bir varmış derler, birileri var olur, o birilerinin masalları var olur. O masallar yaşamlarını sürdürdükçe büyür, büyür ve o birileri fark etmeden kendilerini birbirlerinin masallarının içinde bulurlar. Masallar değildir artık onun adı, masaldır. O birilerinin tek bir masalı vardır artık. Ne yaparlarsa yapsınlar o masalın içinden çıkamazlar. Sonu olmayan bir labirentte hararetle çıkışı ararken kah yakınlaşır, kah uzaklaşırlar ama asla o masalın içinden çıkamazlar. Sonra bir yokmuş derler ve açılır labirentin kapıları. O destansı masal, o zorlu masal bir saniyede yok oluverir. Ne o birileri kalmıştır geriye, ne de o birilerinin masalları. O an anlarlar, o labirentte çıkışı bulmak için geçirdikleri zaman, labirentin çıkışında hissettikleri yokluktan daha değerli olmuştur. Ve o an anlarlar bu yok oluşun artık geri dönüşü yoktur. Destansı masal masallığını yitirip destan olarak kalmıştır ve hep öyle kalacaktır...

Bu hikaye gerçek yaşanmış bir aşk hikayesini anlatıyor

Demet & Taner `seni değerli kılan bu`

Melis&Vedat `Mutlu musun`

Her hikayenin bir başı birde sonu vardır... Her son renkli değildir gökkuşağı misali... Ancak siyahta bir renktir.. Değil mi?

Ya Hazal`ın aşkı ikisind büyük gelecekti ve yeni bir aşk doğacaktı. Ya da Akın`ın zamanla aşka olan nefreti herşeyi yakıp kavuracak ve ikisini de bu azapta yakacaktı.