Eylül 28 yaşında bir kişidir hayatın monotonluğu ve yanlızlık onu derin bir depresyona sokmuştur. Ve intihar etmeye kalkışır ama bunu yaptığı gibi kendini birden 18 yaşında ki halinde bulur bunu fırsata çevirip kaybettiği ailesini geri hayata döndürmeye çalışır. Ama bilmediği bir şey vardı. Geçmişi değiştirmek gelecekte ne gibi sorunlara yol açacaktı. "Bir insan bir insana iki kere aşık olurmuydu ki, ben olmuştum, aynı yerde ,aynı zamanda kalbim bir kez daha ona çarpmıştı; sanki zaman yeniden başlıyordu, her şey ilk kezmiş gibi."

"Gülümsemek bir maskeydi bu ülkede, sakladığı en iyi şeyde gözyaşlarıydı."

" `Sen papatya seversin` dedi genç adam. `Papatyaları seviyorsun ama kendini sevmiyorsun. Benim için kendini sev. Çünkü sen benim papatyamsın. Sen bir papatyasın.` Benden ne istediğini anlamak zor değildi. Önemli olan benim yapıp yapamayacağım. İsteği çoğu kişinin zaten hayatına oturmuş masum bir istekti. Gözlerime baktı. Ellerimi tuttu. Onu sevmem ve kendimi sevmem dışında başka bir şey istemiyordu. Ama ben daha sevgi ne demek onu bile bilmiyordum. Sahi nasıl sevilir? " Kendisini aynada her gördüğünde daha fazla nefret eden bir kız ve onu tırnak uçlarına kadar sevdirmek isteyen erkeğin hikayesi. Akın, kızın daha önce herkes tarafından kırılmış kalbini nasıl onaracak?

Zor bir hayatı olan Nefha yaşama olan inancını yitirmeye başlar.Aylar sonra ilk kez dışarı çıktığında Bay Gri adında bir adamla tanışır.Saat 17:17`de on yedinci bankta buluşmaya karar verirler.Nefha`nın yaşamak için artık bir sebebi vardır.

“Sarılmakla boğulmak arasındaki farkı, zehirli bir sarmaşık öğretti bana. Bu kitap; ihanetin, psikolojik çöküşün ve kendi küllerinden doğma mücadelesinin hikâyesidir. Her sayfası gerçek bir hesaplaşma. Adını bile anmadığım O’na değil, kendime yazdım.”

Dreams Breaker, lige yeni çıktığında herkesin gözdesi olmuştu. Herkesin gözdesi olan bu takım bir anda düşmeye başlamıştı. Son 4 sezondur hiç bir maçı kazanamayan Dreams Breaker ne yapacaklarını bilmiyorlardı. Bu onların kendi aralarında sorunlara sebep olmuştu. Takım kaptanı Dean Haven ne yapacaktı?

Üniversitesi sınavında 3.senesine mezuna kalan Umay, bu sınav sürecinde kendisine çok yüklenmesi sonucu kendi içine kapanır ve uzun süre atlatamayacağı depresyona yakalanır. Bu süreçte kendi içine daha çok kapandığında Umay`a ellerini uzatıp, bu süreçten kurtarmaya çalışacak birisi vardır. Abisinin arkadaşı, kendisinin çocukluğunda hayran olduğu kişi... Canberk sevdalandığı Umay`ın kendini bu kadar yıpratmasına dayanamayarak içindeki tabuları yıkıp, Umay`a karşı adım atar. Bu adım nelere yol açacaktı? İkisinin kaderinde neler değişecekti? ... Bu kurguda şiddet, sizi rahatsız edecek boyutta cinsellik yoktur. Olmayacaktır. Fakat Umay`ın başlarda kendine karşı hissettiği duygular, kendine olan güvensizliği ve umutsuzluğu; size zarar verecek, ruhsal olarak etkileyecekse okumayınız. Merak etmeyin bu ruhsal durum sadece kişinin yaşadığı durumu anlatmak içindir.

Tokyo’nun kalabalık sokaklarında kaybolmuş bir genç kız, bir adımın her şeyi değiştirebileceğini fark edecek. Ama o adım, onu hayata mı bağlayacak, yoksa sonsuz bir boşluğa mı sürükleyecek?

Kapak Pinterestte ait. Bu kitap kimsesiz hissedenlere, çirkinliği vücut bulan, mükemmel olmaya, kusurları olan umut olmadığına inanan kızlara ve erkeklere ithafen yazılmıştı. Kim olduğumu, ne olduğumu, nasıl olacağımı artık kestiremiyorum. Dönüm noktası dedikleri o noktaya varmıştım, vararı da çok oldu. İleride nasıl yaşayacağımı bilmiyorum. Bilmek de istemiyorum. Şu an ne isem, ileride de aynısıyımdır. Bundan eminim. Buradayım, Yine buradayım, Hep burada olacağım. Hep kaçmayı becerdim, ama geri döndüm. Hep böyle oldu. Ben kaçtım, ben geri döndüm. Klasik döngü haline gelmişti benim için. Hiçbir şeyi beceremiyordum. Elimi attığım herşey elimde kalıyordu. Bardak alıyordum, bardak ortadan ikiye ayrılıyor, okuma kitabı alıyorum elimde yırtılıp kalıyor, bulduğum durumdan kaçmaya çalışıyorum geri dönmek zorunda kalıyorum. Kendi ayaklarıma geri dönüyorum. İnsan kaçtığı yere kendi ayaklarıyla geri döner mi? Ben dönüyorum. Hep dönüyorum. Yine buradayım işte. Hep olduğu gibi. İsteyerek ya da zorla. Önümde duran kayıt belgelerine baktım. Liyan Mehir Özdemir yazıyordu. 19 yaşında ve birçok kendi hakkımda bile bilmediğim şeyler yazıyordu. Alıp okumadım. Merak etmedim. Hep olduğu gibi. Ben kendimi merak etmem ki zaten. Kemse de beni merak etmez. Hep olduğu gibi, hep olacağı gibi,

Merak etmeyin, kahve edebiyatı yapmayacağım. Zira, sosyal medya ortaya çıktığından beri kahve kahve olalı böyle zulüm görmedi. İster papatya çayı, ister su ya da bir kadeh eşliğinde gelin dertleşelim.

Kendini derslerine vermiş olan Selinay, bir gün eğlenecek bir şey arar ve İtalyan birini aramaya karar verir. Fakat aradığı kişi, İtalya da köklü bir kulüpte yükselişe geçtiği an sakatlanan ve yarı Türk yarı İtalyan biridir.

Hayatı boyunca annesinin kendine çizdiği hayatı yaşamaya çalışan Ahu, babasının ve aldatan eski sevgilisinin ona bıraktığı travmalar yüzünden aşka olan umutlarını yitirmiş bir kadındır. Otuz yaşına gelmesiyle birlikte çevresinde evlilik baskıları oluşmaya başlar. Kırgın ve sarhoş olduğu bir gece, hiç ummadığı bir yerde kendisinden 3 yaş küçük Boran ile tanışır. Başlangıçta pek ilgi çekici görünmese de ikinci buluşmalarında tesadüfün onları aşka götüreceğini farkına varır ve birden bire kendini bir aşkın içinde bulur. Boran ailesi tarafından dışlanan ve kendini görmezden gelen biridir fakat Ahu`yla aşk yaşamaya başladığında ilk defa hislerini görmezden gelemez. Yaşadıkları bu aşk zaman zaman onlara iyi gelse de birbirlerine yaptıkları hatalar ve sorunlar ilişkilerini zedeler ve içinden çıkılamaz bir hale bürünür. Aşk yapılan hataları, söylenen kötü sözleri, kıskançlıkları, kırgınlıkları kısaca `her şeyi` affeder mi? Yoksa SİLİNMEZ bir iz bırakıp çekip gider mi? Ahu ve Boran`ın aşk yolculuğu ♥

Benim kavgam sadece benliğimle değil aynı zamanda yaşandığım hayatla.

Benim sorunumun geçmişle alakalı değil şuanımla alakalı. Kopamadığım geçmiş geleceği hayal etmeme engel oluyor. Geçmişim şuanıma çelme takıyor. Bana gelirsek eğer, Ben biraz imalat hatasıyım. Kelebek olmak için koza ördüğüm zaman karga olacağımı kimse düşünmezdi. Ben bile.. Hadi benim karga ruhumu merhaba deyin. "Beynimde yankılanıyor bir karganın sesi yoksa bu içimdeki ölünün habercisi mi?"

Hayat gayesi eğlence olan deli dolu, özgür ruhlu bir genç kızla, artık hayatın anlamını yitirmiş, umutsuzluk kokan bir hayata hapsolmuş melankolik bir delikanlı. Kim kimin rüzgarına kapılacak? Genç kız olgunlaşacak mı, yoksa delikanlı neşesini geri mi kazanacak? **** 0543: Bu kadar içten çağırma beni, bir gece ansızın gelebilirimm Siz: Tövbe euzübizmillah kimsin lan? 0543: Ben bile unuttum kim olduğumu, kimdim lan ben?

İntihar etmek üzere olan genç kıza ansızın bir gün kapı aralığından bir mektup gelir. İsimsizdir ve sonrasında ona ulaşacak bilinmeyen kadar da gizemlidir.

Sevgili Tanrım, bazen beni unutsanda babam olduğun için teşekkür ederim.

"Hayatınız bazen bir yoncaya ihtiyaç duyar."

Hayatı tepeteklak olan bir adamın yaşağıdığı psikolojik sıkıntılar ışığında kendini ve hayatı sorgulama serüvenini anlatanpsikoloji-deneme türü bir hikaye

X: kalktım baktım gecenin üçündeymişim (03:05) Y: ?? (03:07) X: ben nasıl bir kadınım, hiç sevilmemişim (03:08) Y: İyi misiniz? (03:09) X: bir dakika, ağlayıp gelicem. Yıllar sonra ilk kez birisi bana bu soruyu sordu (03:09) Y: Tanışıyor muyuz? (03:10) X: olur (03:10) Y: Tanışalım mı demedim (03:10) X: peki. (03:11) X kişisi offline Y: Hey, nereye gittin? Kalbini kırdıysam üzgünüm... (03:11) Y kişisi offline ------------------------------------------------------- DİKKAT! AŞIRI ÜZÜNTÜ İÇERİR :/

!!!Bu hikaye ağır depresyon içerir!!! “Bazı insanlar hayata bir sıfır geriden başlar. Yağmur ise hep yağarken başlamak zorunda kaldı…” Lisenin görünmeyen koridorlarında yankılanan fısıltılar, evin kapısında bekleyen bir yargı ve geceleri sessizce içe çöken yalnızlık… Yağmur, ne okulda ne evde kendine yer bulabildi. En yakın dostu Çağla bile bazen geride kalırken, içini kemiren sorular daha da büyüdü. Ama sonra Bulut geldi. Sırasından hiç kalkmayan, ama her şeyi gören bir çocuk. Yağmur’un parça parça olmuş sessizliğine kendi kırık yanıyla cevap veren biri. Birlikte, susmanın da konuşmak kadar güçlü olabileceğini; kalabalıkların arasında bile birbirini bulmanın mümkün olduğunu öğrendiler. “Bir yağmurda başlar her şey... Sonra biri çıkar, seni ilk kez gerçekten görür.” YAĞMUR , görünmeyenlerin, dışlananların ve kalbinde fırtına taşıyanların hikâyesi. Sessizliği delen bir dostluk, içe işleyen bir aşk ve ayağa kalkmayı seçenlerin hikayesi.

Yoshida Haru henüz 17`sinde bir gençtir. Son 3 yılını ablası ile yaşayan Haru, pro gamer olmanın yanı sıra lise 3. Sınıf öğrencisi olarak sıradan ve düz bir hayat yaşamaktadır. Hayatının böyle sürüp gideceğini düşünerek yaşayan Haru tâki "o" kişi ile tanışana kadar herşeyin değişeceğinden habersizdi...

19 yaşındaki Afra Mahperi, 9 yaşında bir araba kazasında annesini, 11 yaşında da bir boks maçında abisini kaybeder. Afra`nın babası bu olaylardan sonra kendini alkol ve kumara vurur. Afra yıllarca babasından şiddet görür, sefalet içinde büyür. 6 yaşından beri buz pateni yapan Afra, okuldan sonra babasını görmemek için hep buz patenine kaçar. Buz pateninde ustalaşır. Yarışmalara katılır. En son partneriyle katıldığı yarışmada asla çekmemesi gereken bir adamın dikattini çeker. İşte Afra`nın hayatı o adamdan sonra alt üst olur...

ben senin dünyanın bir parçası değilim kızım. üzülürüz, üzerler bizi.

Hayatının en dibinde daha da dip olmaz derken en diplere batan ve zirveye ulaşmak için çabalayan bir kızın dramı