Bu hikaye Aslı’nın hikayesi. Bu hikaye Aslı’nın bir çift kara göze yenilmesi’nin hikayesi

Normal gerçek ailem kitabidır

Doğduğundan beri zulm ve işkence gören 5 çocuk Mark Kelvin Cara Cyrus Berry Çocuklar bu eziyeten bıkıp evden kaçarlar çocuklar sokakta birbirleriyle ilgilenip birbirlerinin yaralarını sararlar bu yıllarca devam eder Şimdiki zaman

050**: Allah rızası için Anatomi notlarını atar mısın kimse not tutmamış. Siz: fotoğraf** 050**: Allah tuttuğunu altın etsin Siz: kimsin?

Ben Türküm.Ben Berrayım.sadece 17 yaşına bastığımda önceden anlaşmalı bir berdele mahkum olduğumu öğrendim.Berdel genelde Güneydoğu Anadolu bölgelerinde olmaz mı ? Ben izmirdeyim İzmir`de doğdum,büyüdüm. 17 yaşına girdiğinde mutlu olmam gerekiyordu ama pastamı üflediğim gibi o geldi ,gelmez olaydı.

Sürekli patlamaya hazır bir volkan gibi yaşayan, cesur ve genç bir kız... Turna, tam bir liseli gibi görünse de onun hayatı tam bir karmaşadan ibaret. Aslında en büyük savaşın ailesiyle yüzleşmekten olduğunu bilir. "Kimi aileler güven verir, kimi fırtına koparır. Peki ya senin ailende saklanan gerçek ne?"

Hayatını bir karışıklıkla değişen bir kızın hikayesi

Güneşe aşık bir çiçeğe ayçiçeği denilmesi kadar saçmaydı hayat. Ondan önce öyleydi tabii...

Babasının işleri yüzünden, Ankara`ya taşınan Mert, Geçmişteki yaşadığı olaydan sonra, Eceyle yeni bir sayfa açabilecek mi? Doğduğundan beri Ankara`da yaşayan Ece, Sevimli, tatlı ve eğlenceli. sınıfına yeni gelen çocukla anlaşabilecek mi? Keyifli Okumalar...💗

Başrolümüz Defne hoşlandığı çocuğa mesaj yazamak ister.Fakat yalnış kişiye mesaj yazdıysa en fazla neler olabilir. (Lise kurgusudur bir şans vermenizi tafsiye ederim …)

Barlas akgün ve Aras akgün 8 yaşlarında iki yetimlerdir. İki kardeş birbirlerine yıllarca sahip çıkmışlardır yetimhanede zulm görmelerine rağmen iki kardeş birbirlerine yıllarca sahip çıkmışlardır birbirlerini bırakmamışlardır Kim bilebilirdiki Küçük çocuklar büyüyünce en tehlikeli kişileri olacaklarını Günümüz İki kardeş yer altının en tehlikeli mafyaları haline gelmişlerdir iki kardeş mutlu bir hayat yaşarlarken Onlara gelen telefon mutluluklarını saklı kapılar ardına bırakacaktı.

0534***: küçükken yaptığımız şeylerin konusunu şimdi açmanın ne gereği var? Siz: intikam. 0534***: ne intikamıymış bu? Siz: aşk.

Hayat kimi zaman dimdik ayakta durmamı gerektiğini öğretirken çoğu zaman kimseye güvenmemem gerektiğini öğretmişti bana. Kırmızı ruj çoğu kişi için romatizm ve aşkı simgelerken benim için ise bir kadının kararlılığını , cesaretini ve asaletini simgelerdi. Bu çoğu kişiye saçma veya absürt gelebilir ama benim için böyleydi yani enazından Devin Neva Bellisoy için öyleydi. Babamın baskısından ve bütün acılarımdan kaçmaya çalışırken çıkmaz bir sokağa girmiştim fakat sonrasında bu çıkmaz sokağın benim hayatım olacağını bilmiyordum. Ailemden kaçarak İstanbul`a geldiğimde kendimi bir mafya öyküsünün içinde bulmuştum. Ve her gün , her geçen ay gittikçe onlarca , binlerce kadınlara tacavüz eden pislikleri , kadınları öldüren pezevenkleri bu dünyadan eksiltiyordum. Onların acı dolu bağırışları ve çığlıkları bana zevk veriyordu ve her pisliği eziyet ede ede öldürmeden önce her zaman kırmızı rujumu sürerdim. Buda benim tek eğlencemdi. Her işlediğim cinayette polislerin asla bulamayacağı kanıtları yok ederdim. Her işlediğim cinayette bir kağıda "DNB" yazarak cesedin elinin içine koyardım. Bütün cinayetlerimi saat tam 12:00`da yapardım. Fakat bir gün bu yolda Giray Göktuğ Aksoy ile karşı karşıya geleceğimi bilemezdim. İşte butün olay burda başlıyordu..

"Hayat işte,bir güldürüp,bir ağlatır,bir sevip,bir kırardı...Bir kafesi,gül bahçesine çeviren,bahçeyi ise bir mezarlığa... Sıradan bir aile kendi borçları yüzünden,borçlarını kapatmak amacıyla Bir aşiretten borç almak zorunda kalır. Zamanla bu borcu ödeyemez hale gelir. Aşiret ise borç yerine kızı alıp zorla kendi oğullarıyla evlendirilir.ilk başta bir birini sevmeyen bu ikili zamanla birbirlerine aşık olurlar.

Küçük yaşta babasını trafik kazasında kaybetmiş Lavinya, annesiyle beraber Almaya’ya taşınmıştır. Lavinya kendi ülkesinde yaşamak istediği için lisede Türkiye’ye taşınmıştır. Küçüklüğünden beri sürekli başını belaya sokan kızımız acaba yeni okulunda başına neler gelicek..

Arkadaşıma yazdığımı düşünürken bir mafyaya mesaj attım.

Öylesine yazıyorumm

İlk hikayem yanlişlarım hatalarım olabilir. Ama desteğiniz benim için çok önemli. Yorum ve beğenileriniz ile daha güzel şeyler çıkacağına inanıyorum. Birbirlerine kenetlenmiş dört cesur kadının hayatını konu alıyor ama hikayemiz daha çok Leyla karakteri üzerinden ilerliyor. Hakkımızda hayırlısi olsun bakalım iyi okumalar..

Derin bir nefes alarak odasına girdiğimde, elimdeki ütülü kıyafetleri yatağa bırakmak için adımlayacaktım ki ardımdan kapının kapanmasıyla korktum. Oda karanlık bir hal aldığında arkamı döndüm ve karartıyla karşılaştım. Boğazımdan akıp giden sıvının varlığını hissedebiliyordum. Sertçe yutkundum. Karartı bana doğru yaklaştı yaklaştı ve ayaklarının ayakkabılarıma değdiğini hissettiğimde nefesimi tuttum. "Karanlık da olsa, avına yakalanmış bir ceylan gibi titrediğini hissedebiliyorum." Sıcak nefesi yüzüme çarptığında elimdeki kıyafetler yeri boyladı. "Ve ben bu titremeyi bu gece dindireceğim."

"Attığım çığlıklar bile sessizdi çok sessiz..."

17 yaşında sıradan bir kızım. Herkes farklı olduğumu, yetenekli olduğumu iddia etse de onlardan ne farkım var ki. Ben de bu toplumun direttiği kurallara boyun eğiyorum. İstediğim şeylerden taviz veriyorum. Sadece istediğim kişiler tarafından sevilmek için.

Bade, eski okulunda zorbalık gördüğü için okul değiştirir ve bu yeni okulda gelişen olaylar.

05**: kimse için kendini üzme. göz yaşının değeri kadar etmeyen insanlar için o değerli göz yaşlarını akıtma 🌫

En yakın arkadaşının aldatılması üzerine arkadaşının sevgilisine mesaj atan ahu doğru numaraya mı mesaj atmıştı. Yazım hataları olabilir.

(KİTAPTA KENDİ SESLENDİRDİĞİM VİDEOLAR VARDIR. ) "Seni bırakacağım. Eğer kaçmaya çalışırsan veya çığlık atarsan ölürsün. Gerçi çığlık atsan bile burada kimse sana yardım etmez. Bu yüzden uslu bir kız ol ve sözümü dinle" Umudun bana sunduğu imkanı fırsat bilerek hemen kafamı onaylar anlamında salladım. Daha az önce elimde olan bıçaklarımın yokluğunu fark etmem uzun sürmüştü. Belki bir umut bıçaklarımı boğazına geçiririm diye düşünmüştüm. "Aferin uslu kız" Güçlü parmaklarını ellerimden ve ağzımdan bırakır bırakmaz hemen ondan uzaklaştım ve az önce yerde düşürtdüğü bıçağımın bir tanesini alarak ona doğru tuttum. Karşımda beni şaşırtan derecede yüzü güzel ve vücudu yapılı bir adam duruyordu. Üstüne giydiği siyah zırh ve belindeki uzun kılıç onu sanki bir muhafız olduğunu gösterir gibiydi. Başında kask yoktu. Bu yüzden yüzüne kan bulaşmış ve uzun dalgalı siyah saçları yüzüne düşmüştü. Yeşil gözleri bedenimi baştan aşağı süzerken titrek elimle bıçağımı ona doğru tutmaya devam ettim. Ondan deli gibi korkuyordum ve o da bunun farkındaydı. Biraz daha onu inceledikten sonra zırhındaki Mortimer İmparatorluğu`na ait arma dikkatimi çekti. Bu oydu. Zayne Robert karşımdaydı. Onu bulmuş olabilirdim fakat yinede emin olmalıydım. "B-ben Zayne Robert`ı arıyorum" dedim titrek sesimle. Karşımdaki adam hiç istifini bozmadan ciddi bir yüz ifadesiyle bana bakıyordu. "Neden?" dedi tek kaşını havaya kaldırıp. Hala elimdeki bıçağı ona doğru tutuyordum. Birşey olsa kazanma ihtimalim yüzde sıfırdı fakat ölmeye de niyetim yoktu. "Yardımına ihtiyacım var. " Artık sesim az da olsa titremeyi kesmişti. Karşımdaki adamın yarattığı gergin atmosfer kalbimi şiddetli bir gümbürtüyle attırıyordu. "Zayne Robert benim." İçim az da olsa rahatlamıştı fakat tam tatmin olamamıştım. Yalan söylüyorda olabilirdi. "Sana nasıl inananilirim?" Heralde canıma susamıştım. Adam beni şuracıkta öldürse kimsenin ruhu duymazdı ve ben kaşınmaya devam ediyordum. Karşımdaki adam bana yaklaştı ve elimdeki bıçağı umursamadan tam dibine sokuldu. "Adımı lekeleme köylü kız. Zayne Robert olmasam sence o yatan ceset ben mi olurdum?" Zayne Robert her zaman kazanırdı. Mortimer da dahil her yerde meşhur olan bir suikastçiydi. Mortimer armalı zırhıda oradan geldiğini gösteriyor olabilirdi. Ona inanıp güvenmekten başka çarem yoktu. Yardıma ihtiyacım vardı ve bu adamın yerde yatan cesetten daha kullanışlı olacağına emindim. Elimdeki bıçağı indirdim ve çantamın içinden dört altın keseyi ona doğru fırlattım. Artık omuzlarımı dikmiştim ve korkumu gidermiştim. Zayne şaşırmış olacakki bana baktı. "Devamını işini bitirdikten sonra vereceğim." Zayne bana bakıp ukalaca güldü. "Bak seeeen. Az önce korkudan altına yapacak olan köylü kızına özgüven gelmiş." Seni aptal diye geçirdim. Karşında prenses olduğunun bile farkında değilsin. Babam bu yaptıklarını öğrenseydi peşine bir ordu yollardı. Ama Zayne`e asla bir prenses olduğumu söylemeyecektim. Babam kesin kaçtığımı öğrenip çoktan peşime beni bulana ödül koymuştur bile. Ona söylersem kesin o da beni geri babama götürürdü.Elimi Zayne`e uzattım. "Anlaştık mı o zaman?" Zayne yeşil gözlerini mavi gözlerime kilitlemişti. Bana şüpheci bakışlar atarken elim havada onun sıkmasını bekliyordum. Sonunda Zayne eliyle elimi sıktı ve aklıma o parmaklarıyla ağzımı kapattığı geldi. Bu düşünceden sıyrılıp şu anki Zayne`e odaklandım. "Pekala köylü kızı. Kimi öldürüyoruz?"