Yıllar önce aşık olduğu çocukluk aşkını tekrar bulan Alçin ona yazmaya karar verir, ama o değişmesede çocuk artık değişmiştir ve bu Alçin`i hayal kırıklığına uğratır. Fakat aşkının değerini anlayan Poyraz atık peşinden koşmayan kızın yokluğu ile ne kadar büyük bir hata yaptığını fark eder ve kovalama sırasının kendisinde olduğunu anlar. Artık kaçma sırası Alçin`e geçmiştir bu karışık aşk işi oyuna döner, bakalım genç aşıklar kavuşabilecekler mi?

Her bedenin benliğinin altında başka bir hikaye yatar. Her hikayenin bir acısı, Her acının bir zaafı vardır. Peki ya zaaflar öldürür mü? Zaaflarını gizleyen, kapalı perdelerin ardına saklayan, hâlâ çocuk olan yetişkinlerin hikayesi. Bir ajan merkezi tarafından daha çocukken ajan olarak yetiştirilen Filiz, bir gün görevi için bir cinayet işler. Her şey yolundadır. Görevinin tamamlandığını sanıyordur. İki yıl sonra öldürdüğü adamın çok daha karanlık işleri olduğunu öğrenene dek. İnsanların üzerinde deney yapılarak üretilen bir çeşit ilaç ürettiklerini öğrenen Filiz ekibiyle birlikte bu çeteyi çökertmek için harekete geçer. Ama bu görevde aşkı bulacağından ve geçmişiyle yüzleşeceğinden habersizdir. "Ya şah sandığımız aslında sadece bir piyonsa?" ŞAH ve MAT birbirinin kimsesi olmuş, kimsesiz çocukların hikayesi...

🕯"Ölülerin hatıraları, yaşayanların kabusudur. Bir ölü, hiç ölmeyenlerin en büyük korkusudur."🕯 Geçmişleri bir noktada kesişen ve kendilerini katliamların merkezinde bulan seri katillerimiz hem geçmişlerinden kaçıp hemde geleceklerini inşaa etmeye çalışıyorlar. Karanlık ve pis hayatlar temiz gelecekleri hak ediyor. Peki ya kendilerine kurulan tuzaklardan kurtulabilecekler mi? Kader.....kader......kader her şeyin cevabı bu kelimede saklı Herkesin hayatını kirleten O DÜŞMAN ne kadar temiz kalabilir? Geçmişten gelenler geleceği değiştirecek. Yıllardır süregelen dostlukların sarsılmasına hazırlıklı olun. Kirli dünyalarında temiz kalmayı başaramayan katillerin kendilerine yeni bir dünya inşa etmeye çalışmalarına hazır mısınız? Gizem, şüphe ve ihanetin hiç eksik olmadığı, soluksuz okuyacağınıza emin olduğum bir "katliam kurgusudur"

Kalp akıl işi değildi. Kalbe söz geçiremezdin. Eğer sevdiyse, sevme diyemezsin. Dinlemezdi. Onu sevmek istememiştim ama en çok da onu sevmiştim. O ise beni hiç sevmemişti. Onun için çocukluğundan öylesine bir hatıraydım sadece. Nazlı`ydım ben. Nazlı Aladağ. Babasının Nazlı kızı. Annesinin baş belası. Abilerinin kıymetlisi. Onunsa hiçbir şeyi. Emre. Benim kalbimin en büyük yanlışı. ************ Hâlâ eski Naz`sın." "Değilim," dedim keskin bir tonla. Eski Nazlı severdi onu, çok aşıktı ona. "Çok zaman geçti üstünden. Büyüdüm ben." "Evet," dediğinde gözleri gözlerimi buldu. Gözlerimin içine bakarak konuştu. "Büyümüşsün." "Niye geldin?" Sesim istemsiz sitemli bir şekilde çıkmıştı. "Sıkılmıştın buralardan, öyle diyordun abime en son?" abime dediğim kısmı özellikle bastırmıştım. "Naz, sen bana sinirli misin?" "Ben sana niye sinirli olayım, Emre?" dedim kendimle çelişip, sinirli konuşurken. "Sen benim hayatımda mısın ki sana karşı herhangi bir duygu besleyeyim?" Şaşırmıştı. "Biz beraber büyüdük, Naz. Değil miyim hayatında?" "Değilsin!" dedim bir hışımla. "4 yıl oldu, Emre. 4 yıl. Öyle senin her yaz burada olmandan bahsetmiyorum ben. 4 yıldır hiç gelmedin sen. Arayıp sormadın bile. Sence sen benim hayatımda mısın?" ***

"Sevgi görmeden büyüyen bir kadın… Geçmişin hesabını kapatmaya kararlı bir adam… Ve bir evlilik, her şeyi değiştirecek bir kader..." Rojda Dilan Karadağlı, ailesinin ağır yükü altında büyüdü. Hayatı boyunca ne sevildi ne de gerçekten anlaşıldı. Şimdi ise yeni bir başlangıcın eşiğinde… Ama bu başlangıç gerçekten onun kurtuluşu mu, yoksa daha büyük bir felaketin habercisi mi? Kağan Alp Demirkıran’ın gelişiyle birlikte geçmişin gölgeleri tekrar canlanıyor. Fakat bazı sırlar vardır ki, açığa çıktığında sadece bir kalbi değil, koca bir dünyayı yerle bir edebilir. " Geçmiş kimsenin kaçamayacağı bir gölgedir..." AŞİRET KURGUSUDUR!! KÜFÜR ARGO KELİMELER İÇERİR...

"Benimle evleneceksin, Liya Delfin." Dediğinde başka çarem olmadığını o an tekrar anladım. "Temas yok." "Temas yok."

Varlığını kaybettiğim ruhumun ayak izlerini takip ederken karşılaştığım anılarımdan birkaç dakika... Közleri ruhumu yakan hayatımın ödettiği bedeller sayesinde dimdik duran bedenim... Çoktan ateşe verilip yanıp kül olmuş bir hayatım vardı. Ruhum yoktu. Yangın, ruhumu bile yakıp köze çevirmişti ve varlığının artık bir önemi olmayan ruhum yürüdüğü yollarda yanık ayak izleri bırakıyordu. Ruhumun boşluğuyla kıvranan bedenim o ayak izlerini takip ederken her adımda eski bir anıyla karşılaşıyor, yeni bir anıyla doluyordu. Yanıp kül olmuş ruhumu, ayak izlerini takip ederek aramaya devam mı edecektim yoksa bedenimi dolduran yeni anılarla yeni bir ruha mı sahip olacaktım... Bir adım attım. Bir adım daha ve bir adım daha. Umutlarımın parçalanıp gittiği ve umutlarımın yeniden doğduğu o yere geldim...

Bir aşk hikayesi...

Onlar iki çocukluk arkadaşıydı yıllar önce onları ayıran şey aileleri babalarının şehit olmasıydı ama ikiside babalarının şehit töreninde birlikte değildi ikisininde oturup birbirine içini dökeceği gün yanyana değillerdi ki babalarının şehit olması üzerine ikisininde annesi öldü acıdan...ama ikiside birbirinden ayrı memleketlerinde işlerini yaptılar birisi yüzbaşı oldu birisi doktor oldu hayallarindeki meslekleri yaptılar ve yıllar sonra onları birleştiren yer hastaneydi yüzbaşı yaralı bir şekilde hastaneye girdi sonra o tanıdık simayı gördü ve bu aşk yıllar önce daha çocukken başlamış bu aşk yine flizlendi ama bakalım mutlu bir son olacakmıydı bu aşk olacakmıydı...

Ellie ve Amy çocukluk arkadaşıdır. Küçüklüklerinden beri en büyük hayalleri Kristal Akademisinde katiplik bölümüne gitmekti. Artık zamanı gelmişti Kristal Akademisi`ne gitmişlerdi fakat hiçbir şey bekledikleri gibi olmadı karşılaştıkla sorunla beraber hayalleri altüst oldu...

Hayata dair hatırladığım ilk andaydım. Yine aynı evin bahçesinde eli yüzü toprak içinde kalmış ben ve karşımda onun ne kadar zaman geçerse geçsin çözemeyeceğim bakışları. "Dönmüşsün." İki yıl sonra karşımda onu böyle görmek her şey tamamlandı hissi vermişti. Ya da her şey asıl şimdi yarımdı ve yeni başlıyordu. "Döndüm."

Tatlı bir çocukluk aşkı♡

Her yer karanlıktı. Karanlık ve soğuk. Canımın yandığını hissediyordum ama yinede bu işkenceye son veremiyordum. Gözlerimi açınca her şey bitecekti. Farkındaydım ama bu sefer gözlerimi açamıyordum. Her seferinde açılıp bu işkenceye son veren gözlerim bu sefer açılmıyordu. Karanlıkta ne yapacağımı bilmeden kollarımı kendime sarmış vücudumu ısıtmaya çalışıyordum. Bunun gerçek olmadığını bildiğim halde. Etrafıma bakındım. Bir el vardı. Evet, bir el vardı ve bana uzanıyordu. Sonra o elin sahibinin gölgesi belirdi bir anda. Simsiyah bir gölge. Vücudumu tam o elin olduğu yere çevirdim. Gölgenin bile bir cüssesi vardı. Bana doğru bir adım attı, yaklaştı. Uzaktan bile şiir gibi gelen sesiyle "Gel, tut elimi." Diyordu birkaç adım daha yaklaşırken. Dediğini yapmak konusunda şüpheleydim. Gitmelimiydim yoksa olduğum yerde kalmaya devam edip bu işkenceden kurtulmayımı beklemeliydim. Bilmiyordum. Bildiğim tek şey gerçek olmamasıydı. O daha da yaklaşırken ben olduğum yere sanki çivilenmiş gibi bekliyordum. Ne geri gidiyordum ne de ileri bir adım atıyordum. Ona doğru gidemiyordum ama ondan da gidemiyordum. Araftaydım.

İlk hikayem olduğu için saçma , acemi gelebilir. Kusura bakmayın . İnanıyorum ki insan yaza yaza öğrenir ve siz bu hikayeyi okuyup bana yanlışlarımı, eksiklerimi söyledikçe gelişeceğim. "Bir gün şakayıklara sormuşlar: Siz gerçek misiniz? onlar da demiş ki: "Hayır, şakayık. " Y.A Zeynep♡Yavuz

Mükemmel bir aile hayatı, yada sadece görünümü böyle olan bir ailemi demeliyim? Sorunsuz bir hayat, sadece o zamana kadar. Aybars Güngör, mutlu aile tablosunun aykırı çocuğu herkes gibi normal bir hayat yaşıyabilirdi lâkin, O olaydan sonra Aybars artık büyük bir cehennemin içine düştü. Kurtuluşu olmayan yada öyle sanılan

Çocuklar büyür ve değişirlerdi. Alışkanlıkları, yaşam tarzları yaşadıklarıyla şekillenir, birçok şey unutulmaya mahkum bırakılırdı. Peki ya çocukluk aşkları? Kalır mıydı sonsuza dek? Yoksa unutulurlar mıydı? Ölüme aşık bir kadını döndürebilir miydi hayata? İnandırabilir miydi tekrar sevileceğine? Yoksa yetmez miydi gücü hiçbirine? Öylece kayıp gider miydi sevdiğim ellerinden? Bazı visaller mahşere kalmıştı ancak masal devam edecekti geride kalanlarla...

Ben Sena Kandemir.Bir akşamda bütün hayatı altüst olmuş ve o günden sonra tekerlekli sandalye ile yaşamını sürdürmeye çalışan ben.Hayatın artık benim için yaşanılacak bir yer olmadığını düşündüğümde karşılaştığım bir insan ve yaşadığım duygular…Sizde benim hikayemi okumak ister misiniz?

İki çocuk aynı yerlerde büyüyüp, ayrı kalmak zorunda kalıp tekrar karşılaştığı zaman...

HİRAETH FİNAL YAPTIKTAN SONRA BÖLÜMLER YÜKLENECEKTİR Aşıklar Mahallesine hoşgeldiniz… Buyurun geçin kendinize sıcacık bir aile ortamı bulun. Bu küçük yaşta yarım kalan bir aşkın kavuşma hikayesi, bu arkadaşlığın temsilcisi ve en önemlisi ailenin özlemi…

Saklambaç kitabının anı defteridir Karakterlerimiz; Bengü, Işıl, Nur, Sude, Su, Yiğit ve Kerem`in cocuklukları bu defterdedir. Hepsinin hikayesi ayrı ayrıdır.

İsmini biliyorlar, hikayeni değil. Küçüklüğünden beri ailesi tarafından istenmeyen bir kızın, güvenini yitirmesiyle hayatı zor bir hale gelir. Hayata zorla tutunmaya çalışan Mehya`nın karşısına bir şansın çıkması ve bu şansa tutunmasının hikayesi.

Hava Kuvvetlerinde Olan Kadın Ve Kara Kuvvetlerinde Olan Adamın Hikayesi. ~ASKER KURGUSUDUR~ AÇ

Buğlem... Parmak uçlarına saklamıştı tüm anılarını,tuşlara her dokunuşunda o anları hissederdi,dokunmasa hatırlayamayacaktı o anıları...Sönüp kalacaktı şafak sökerken;herkes konuşacak o susacaktı... Alptuğ... Tanımadığı,kokusunda huzur gözlerinde mutluluk gördüğü kadının her bir hücresini ezberlemek istediğinde bir yara izinde takılı kalacaktı. O yara izinin hüküm sürdüğü geçmişe gideceklerdi. Duvarda asılı üniformayı görünce başlayacaktı tüm hikaye... Parmak uçlarından,daktilonun tuşlarına akan bir hikaye...

Birce Arslan; Beni sıradan bir kadına benzetenlerin düştüğü en büyük hata, ne kadar derin saklandığımı görememeleri. Girdiğim her odada dikkatli bakman gerek. Yoksa tıpkı diğerleri gibi beni yalnızca parlayan gözlerimden ibaret sanırsın. Ama bil ki, her adımımda, her bakışımda senin görmediğin şeyler saklı. Tamer Alp… O farklı. Benim gölgeme saklanmam yetmez ona. Zaten yetmezdi de… Tek bir bakış atıyor; ve ben, ne kadar inkar etsem de, gözlerimi kaçırmak zorunda kalıyorum.” Tamer Alp Tekin; “Bu şehirde herkesin bir hikayesi vardır ama Birce’ninki, sanki o hikaye bambaşka dünyalardan yazılmış gibi. Kimseyi kendine kolay kolay yaklaştırmaz, her zaman bir adım geride, gizlidedir. Ve o gizemi çözmek… Beni durduramazsın. Ama bu oyunda kazananın kim olacağını kimse bilemez. Birce’nin gözlerinde her sır, her cevap saklı ama açmak için anahtara ulaşmak, her şeyden tehlikeli. Göze aldığım risk ise, aklımı ve kalbimi kaybetme pahasına bile olsa, asla vazgeçmeyeceğim bir savaş.” Birce ve Tamer Alp, iki farklı uçta ama aynı tehlikeli oyunun tam ortasında, şehrin en karanlık köşelerinde karşı karşıya gelirler. İhanetler, saklanan sırlar, tehlikeli bağlar… Bu öyküde her şey, onları ya birbirine mahkum edecek ya da uçuruma sürükleyecek.

Çocukluklarının geçtiği mahallede oyun oynayan Ahmet, Feride ve Sıla, yıllar içinde yolları ayrılarak büyüdüler. Bu hikâye, büyümenin getirdiği değişimleri, hayatın farklı yönlere savurduğu insanları ve geçmişin izlerinin hiç silinmediğini anlatıyor. Ahmet ve Feride, yeniden karşılaştıklarında, çocukluk anılarının hâlâ kalplerinde bir yerlerde yaşadığını fark ederler. Ama artık bambaşka iki insan olmuşlardır. Peki, ileride yüzleşmek, onları tekrar bir araya getirebilecek mi?