Hazan, Annesinin ölümünden sonra dayısının zulmünden kaçan , bilmediği babasını bulan bir kadın, gerçek ailesiyle yaşadıkları, bir yandan anne olmaya çalışırken. Bir yandan kardeş olabilecek mi?

BİR YANDA KANUN, DİĞER YANDA KAOS. İKİSİNİN ORTASINDA ATEŞE YÜRÜYEN BİR KADIN. Bu, kör bir düğümün hikayesi. Kayıp bir kardeş. Sahte bir kimlik. Biri kanun, biri kaos. İki adam. Ve düğümün tam ortasında bir kadın: Umay Güneş. O, düğümü aşkla çözeceğini sandı. Ama aşk, düğümü daha da sıktı. Artık tek bir yol kalmıştı: Düğümü çözmek değil, kılıçla kesmek. Ve Umay`ın kılıcı, onun kamerası olacaktı. Her gün başkalarının kayıp hikayesini anlatan Sunucu Umay Güneş, bir gün kendi trajedisinin başrolü oldu. Umay Güneş için her şey, kardeşi Yekta`nın kaybolmasıyla başladı. Bu kayıp, onu sadece polis kayıtlarına değil, Yekta`nın "Ilgaz Yücel" adıyla yarattığı gizli hayata ve o hayatın merkezindeki acımasız lider Mirza "Alaz" Atahan`a götürdü. Soruşturmayı yürüten Amir Borahan, Umay`ın vicdanı olmaya çalışırken, Alaz onun zaafı oldu. Ama bilmediği bir şey vardı: Alaz, bu hikayedeki herkesin kaderini elinde tutuyordu ve Umay`ın aşkı, o kaderi değiştirmek için yeterli olmayacaktı. İhanetle bilenmiş bir kadın, şimdi en büyük kozunu oynamak için ekran karşısına geçiyor.

Acı dolu geçmişine rağmen dimdik durabilen güçlü kadın karakterin hayatı...

"Dünya adaleti bulamıyorsa, biz bulalım kürt kızı" "Ucunda ölüm olsada" haklılığıyla tekrar ettim "ucunda ölüm olsada" . . .

Siz Yeni cezayı yazmamışsınız komiserim Alındım gücendim Mina’nın yaşamı hız ve ölümün arasındadır. Yaşadıkları yüzünden kendini o kadar yok olmuş hisseder ki “ yaşadığını hissetmenin en iyi yolu ölüme yaklaşmaktır” diyerek her gece sokaklarda motorunun hızına abanır. Poyraz, kurallar içinde kendine inşa ettiği dünyada yaşamaktadır. Onun dünyasında her şey yasaklar ve olasılıklar olarak ayrılır. Her gece istisnasız ceza yazdığı kız onun yasağıdır. Peki poyraz bu yasağı da diğerleri gibi atlayacak mı yoksa hayatında ilk defa kurallarının dışına mı çıkacaktır. Peki kalp yasakları dinler mi? Sadece motorlar hızlı gitmez ki. Dikkat et Mina kalp hızın tavan yaparsa kaza yaparsın hayatta.

Hayat iki çizgi arasındaydı. Doğum ve ölüm. Başlangıç ve bitiş. Arada geçen süreye yaşam denirdi. Yaşamın hayat olması için iyi şeyler yaşamak gerekirdi. Geriye küllerin kalsa dahi küllerinden doğmak lazımdı. Küllerinden doğmak anka kuşuna özelse, anka kuşu olmak lazımdı… Ben küllerinden doğacaktım, küllerin karanlığına karşı aydınlık olacaktım. İçimdeki karanlık karadeliğe rağmen yaşayacaktım. Hayat buysa, ben seve seve göğüs gerecektim. Bu da benim karanlığımı aydınlığa çevirme hikayem…

Bol bol Heyecan,merak,mizah,ters köşe içerir..

Senden büyüğüm kızım! Abin sayılırım ben senin!" demişti küçük çocuk sinirle. "Değilsin lan! Değilsin işte?" diye cırladı küçük kız. "Lan mı?" gözlerini kocaman açarak şaşkınlıkla kıza bakıyordu çocuk. Ne kadar değişik bir kızdı bu böyle! Daha sonra kaşları hızla çatıldı. Boyundan büyük lafları vardı bu bücürün. Tam konuşacakken; "Kızım ayıp! Lan denir mi?" diye çıkıştı annesi, karşısındaki çocuğun annesine mahcubiyet dolu bir bakış fırlatırken. Emre abisi "Anne bir de kızına yarmagül diyoruz diye kızıyorsun" deyip bir kahkaha savurdu. Bunu duyan küçük çocuk da gülmeye başlamıştı! Küçük kız kaşlarını çattı usulca, sinirlenmişti onlara. Hemen bir şeyler düşündü ve basit planını o an uygulamaya koydu: hem abisi hem de o gıcık çocuk alınlarına birer taş yemiş ve kahkahaları, yerini tüm mahalleye yayılan, acı bir feryada bırakmıştı... 🖤Leyla Gül & Ömer 🖤 Yarmagül adında yayınlanan ilk ve tek kitappad kitabıdır... Tamamen şahsıma aittir!

#mahalle #çocuklukaşkı #yetişkiniçerik Çocukluktan gelen bir bir aşka sahip olan iki genç birlikte geçiremedikleri yılları hiç unutmadılar. Aydilge farklı yerlere savruldu zorluklarla karşılaştı. Yaman ise onu aramaktan asla vazgeçmedi. Ve zaferi yalnızca vazgeçmeyenler kazanırdı.

Eskişehir`den gelen bir Tarih Öğretmeni…  Beste Suerdem.. Hayatındaki tek ciddi ilişki annesinin bastırdığı çeyiz takımıyla sınırlı. Evlilik baskısından kaçarak geldiği İstanbul’da, iki yakın arkadaşıyla birlikte kurduğu bekar evinde hayata sıfırdan başlıyor. Sadece çamaşır makinesini değil, kendi hayatını da yeniden kuruyor. Ama hayat bu ya, tam “Kendi çağımı başlatıyorum” dediği anda, üst daireye çevik kuvvet kadar çevik ama duygular konusunda yavaş çalışan bir komşu taşınıyor. “Ya Tutarsa” dediği şey evlilik değil aslında. Bir kadının hem kendini bulma, hem de kahkahalarla kaybolma hikâyesi. Nasreddin hocanın `ya tutarsa` sözünü hayat felsefesi yapan Beste`nin hikayesine sizlerde hoşgeldiniz❣️

"Üç kara gül, üç mucize ve üç doğuş..." ☾ Küçük yaşta ailesini kaybeden Doğa, büyüdüğünde anne ve babasının katili olan kuzeni tarafından bir not buluyor. Bu sayede yıllar sonra katil, yeniden kızın peşine düşüyor. Doğa, davanın yeniden açılmasıyla birlikte Başkomiser Aral Şahin ile tanışıyor. Bunun dışında şehirde gerçekleşen canice katliamlar, dikkatleri üzerine çekmeye başlamıştır. Başkomiser Aral Şahin, bu ölümlerin sebebini de araştırmaya görevlendiriliyor. Katili bulma süreci, hayatın onlara olan sürprizleri, gerçeklerle yüzleşme ve beklenmedik olaylar arasında bir de aşk dahil oluyor. Onların hayatında aşkın ne kadar imkansız olduğunu ise çok geç öğreneceklerdir. "Geçmişin yangınları geleceğe küllerini savurdu ve küller, izini bırakarak uçup gitti..."

“Adalet mi önce gelir, aşk mı? Ya kalp ikisine de dayanmazsa?” Komiser Varkan Eren Erel, disiplinli, zeki ve görevine sadık bir polis. Onun için hiçbir dosya kişisel değildir — ta ki Beliz Türkmen’in adı bir suçun ortasında geçene dek… Beliz, kalp rahatsızlığıyla yaşamaya çalışan genç bir kadın. Sessizdir ama içine attığı çığlıklar büyüktür. Tek bir yanlış adım, onun sadece özgürlüğünü değil, canını da alabilir. Ve o adım, bir sabah sorgu odasında atılır. Yasa dışı örgütlere para aktarımıyla suçlanan Beliz, aslında masumdur. Ama gerçek ortaya çıkmadan kalbi durmak üzeredir. Varkan Eren için artık her şey değişmiştir. Bu bir görev değil; bir kurtarma savaşıdır. BR1356CE

"Üç haftalık kayboluşun ardından Defne Aydın`ın nasıl, ne şekilde Türkiye`ye döndüğü ise hâlâ belirsizliğini koruyor. Genç şarkıcının kaçırıldığı mı, yoksa kendi isteğiyle mi ortadan kaybolduğu soruları sosyal medyada gündem oldu. Ünlü ismin, Devran Arıkan ile ne tür bir ilişki yaşadığı ise henüz netlik kazanmış değil..."

Şarjörü doldurup atış kulaklığımı taktım. Karşımdaki hedefin kırmızı alanını delik deşik ederken rahatladığımı hissediyordum. Şarjördeki mermi bittiğinde atış kulaklığımı enseme indirip masanın üzerindeki mermilere uzandım. O sırada kulağıma dolan tok postal sesleri bana kimin geldiğini müjdeliyordu. Bir adamı yürüyüşünden tanıyor olmak garipti. Üsteğmen hala yanıma gelmemişti, merakla başımı geriye çevirdim. Arkamdaki masaya yaslanmış anlamlandıramadığım bakışlarla beni izliyordu. Bir eli yaslandığı masada, diğer eli de palaskasındaydı. Genelde omzuna asmaktan hoşlanmadığı bordo beresi ise tıpkı benimki gibi omzundaydı. Başımla kısa bir selam verip önüme döndüm. Tekrar pozisyon alıp hedefime odaklandım. Ben atış yaparken üsteğmen de yanımdaki alana girip atışa başlamıştı. Kavga eder gibiydik o an, kurşun seslerimiz ise sustuğumuz kelimelerimizi ifade ediyordu. İkimizin de kurşunları bitmişti, bakışlarımız birbirini bulduğunda yine o gizemli karaları karşıladı beni. Ben savaşmaya devam etmek ister gibi mermilere uzattım elimi, ama susmayı da beceremedim işte. ``Yurdunuzu arıyor gibisiniz üsteğmenim, gözleriniz sürekli bir arayışta sanki.`` Ona bir cevap hakkı tanımadan atış yapmaya başladım, silahımın tetiğine basmaya devam ederken yanımdaki adamın da pür dikkat beni izlediğini biliyordum. Son mermime de veda etmiştim. Başımı çevirdiğimde yine o bakışlara mahkum edildim. Aramızdaki birkaç adımlık mesafeyi sonlandırıp yanıma geldi, elini uzatıp atış kulaklığımı çıkardı. Aramızdaki tek engel o kulaklıkmış gibi biraz daha yaklaştı bana, gözlerime daha yakından baktı. ``Belki de yurdumu bulduğum için sürekli gözlerine bakıyorumdur teğmenim.`` Bordoya boyanırken aşka karışan iki yürekli askerin hikâyesi...

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. `İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.` Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.

O bir kahramandı.. o adalet olmayan bu yerde gerçek adaleti hak edene hakkını vermeye yemin etmiş bir adamdı..o Savaş Kralhan idi. Ve ben Zehra Kralhan olarak hep onun yanında olacak ona hep destek olacaktım..

O, kanun. Ben, kuralsız. Aynı gecede, aynı hat üzerindeyiz. Ve o hat bir kez aşıldı.

"aşk komiserim aşk, bildiğin delilik!"

HER GÜN BİR KISIM YAYINDA... Jenny Hale, ailesinin yeniden taşınmak istemesiyle kendisini Kantoga Kasabası`nda bulmuştu. Bu kasabaya taşınana kadar Kurt Adamlar ile ilgili efsanelere inanmıyordu ve kendisine her defasında bu varlıkların yaşadığını söyleyen arkadaşlarıyla dalga geçmişti. Her zaman dolunay geldiğinde değiştiği söylenen ve insanlar ile beslenen bu varlıkların geçmişte yaşadığına dair bir kanıt olmadığını söyler dururdu. Genç kız, kasabaya varmasının ardından bu efsanenin gerçekliği ile yüzleştiğinde gördüklerini kimseye söyleyemez. Zaten söylese de ona inanacak kimsenin olmadığını çok iyi bilmektedir. Peki, kasaba halkı da onun gibi bu varlığın gerçekliğini biliyorsa ve bu zamana kadar onlarla mücadele etmişse? Aradan geçen zaman zarfında genç kıza karşı düşmanlıkları daha da artarken kendilerini tekrardan onunla savaşırken bulurlarsa ne olacaktı? Kurtuluş kimin ellerindeydi? Jenny`nin kasabaya gelmesi mi laneti tekrar tetiklemişti yoksa lanet hep vardı da insanlar ortadan kalktığını mı sanmıştı? Bunu zaman ve yaşanan olaylar gösterecekti.

Belki de hayatının en beklenmedik döneminde girmişti Selin’in hayatına. Anıl, onun dünyasına öyle bir anda dahil olmuştu ki, doğru ile yanlışı ayırt etmek neredeyse imkânsız hale geliyordu. Bir hukuk öğrencisi olan Selin ile, aksiyonu yanında taşıyan polis Anıl… İki farklı dünya, tek bir şehire olan bağımlılık. Hayatının en olmadık döneminde gelen aksiyon ve Selin.

Kitap aşığı iki genç ve kazara bir karşılaşma . Tek taraflı bir aşk ne kadar sürer? İnsan sevmekten ne zaman bıkar? Kalbi buz tutmuş bir adama aşık bir kadın.

"Söylesene Güllü?" dedi tekrarlayarak. "Gönlünde büyük adam olabilmeyi başarabildim mi?" "Beni, senden gizleyen herkesi karşına aldığın günden beri..." Kurumuş dudaklarımı ıslatmama fırsat bile vermeden dudaklarıma kapanıp cayır cayır yanmama sebep oldu. ... • ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşı, aynı zamanda zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Günlerden bir gün Mirzalar, babasının polis oluşundan dolayı Ankara`ya taşınmak durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden yıllar geçer ve artık Gülfem ile Mirza büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olurken Gülfem Ankara`da yani, çocukluk arkadaşı olan Mirza`nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesi kazanmıştır. Gülfem okulu için Ankara`ya gittiğinde aile büyüklerinin ısrarları üzerine, Mirza ve ailesi ile birlikte aynı evde yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra yolları kesiştiğinde tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi? 170623 . . .

İkimizde tetiğe basıyoruz. Birimiz öldürürken birimiz ölümsüzleştiriyoruz. ~ "Bazen bir bakarsın ki bir fırtına hayatını yıkmak için değil de yollarını temizlemek için gelir." Sus dedi gönlüne Dicle. Alıp başını bilmediği akıntılara götürüyordu bu sevda onu. Çekilmek istedi inci olup bir kabuğa... Onu o derin yerden nefesi yeten çıkarsın yüzeye istedi. Suskun bir şekilde durdu Fırat. Biliyordu bir yerlerde Dicle ve Fırat`ın birleşeceğini. Hikaye belliydi ama imtihanları nasıl olacaktı bilmiyordu. Belki de imtihan dedikleri nasipten öte değildi. İkisi de birbirlerine gurbetti...

Defne Yanlız bir gün işe gitmek için evden çıkmıştı fakat işyerinde bulduğu not onun hayatını tamamen değişterecekti

*4 sene önce* Deniz elindeki bardağı yere fırlatıp "Mantıklı bir açıklaman bile yok bana!" dedi. Gözümden düşen yaşı önemsemeden "Deniz.." dedim. Hiç bir şey diyemiyordum. Benden boşanmalısın. Buna mecburuz. "Ne Deniz ne! Ya bi açıklama yap! Tamam diyeceğim! Onu bile yapmıyorsun!" Arkasını döndü. Elim karnıma gitti. Boğazımı temizledim. Bunu yapmalıydım. Mecburdum. "Boşan o zaman benden. Madem inanmıyorsun!" Şaşkınlıkla bana döndü. "Sana inanmama izin vermiyorsun!" Yavaşça koltuğa oturdum. "Açıklamam yok çünkü!" Deniz sinirle evden çıktı. *1 ay sonra* Boşanmıştık. Bitmişti her şey! Eve girince etrafa bakındım. Mutfağa girmemle ocaktan perdeye yanan ateşi gördüm. Ocağa yaklaşmamla bi anda patladı ve ben geriye savruldum. Karnımda hissettiğim acıyla inledim. Yerde sürüne sürüne çıktım mutfaktan. Gücüm kalmamıştı. Elimi karnıma koydum ve kendimi karanlığa bıraktım.