"Suçunu kabul etmeyen birini nasıl yola getireceksiniz?" "Bu kız ya çok iyi bir oyuncu ya da gerçekten de psikolojik sorunları var." Bakışları Caner`i bulduğunda beklentiyle kendisine baktığını gördü. "Onu kendi silahıyla vuracağız." "Nasıl?" "Psikolojisini kullanarak."

Bir insan bir insanın kalbi olabilir miydi ? Peki bir insan bir insanın yolu olabilir miydi Ailesi, aşkı, canı pâhasına koruyacağı yoldaşları olabilir miydi Onlar kim mi ? ERTUNGA Adının geçtiği yerde toprağı inleten tüm kansızların korkulu rüyası ERTUNGA TİMİ Gelin onların hayatlarını birlikte okuyup yazalım genişletelim

Yeni bir kurgu ile karşınızdayım. Farklı hayatlara sahip olan 2 genç kız ama aynı acıları yaşıyorlar. Biri gününü gün ederken diğeri İslam`ın getirdiği emirler doğrultusunda hayatını sürdürüyor. Biri eğlence ortamlarından çıkmazken diğeri o ortamlarda bulunmuyor. Ama ikiside çok iyi arkadaş.. 😍😍

Herkesin kendine sorması gereken bi soru vardır adamım. Ben kimim demeli insan kendine. İçimden geçen şarkı sözünü fısıldadım. "Ben kimim? " Ben Lâl, bi ekim sabahı bu saçma salak dünyaya gelmiş dünyaya geldikten iki hafta kadar sonra zorla ailesinde kabul görmüş ve zorla o eve girmiş. Öyle zorlama olmuş ki bu durum sırf yetimhaneye gönderilmeyim diye hastane görevlileri tarafından hasta olmamama rağmen hastaneye yatırılmış büyük ihtimalle o sırada da karışmıştım. Ben Lâl. İsmimi bile sessiz sakin bi bebek olduğum için bana bakan hemşireler vermiş 17 yıl önce ilk anneme hemşire söylemiş ismimi "bu kızın ismini Lâl koyduk biz ." Demiş. Orda ağlayan o bebek şimdi büyüdü ve bugün diğer annesine söyledi. "Benim ismim Lâl." Ama hemşireler koymuş demeyi yediremedim kendime. Sizin gibi onlar da sevmezdi beni diyemedim. Sadece Lâl dedim. Ben Lâl. Konuşmayı gerçekten sevmiyorum, belki bugüne kadar kimseyle yakın olamadığım için Lâl olmuşumdur onu da bilmiyorum ama tek bi kişinin yanında vazgeçiyorum ismimden. Tek bi kişi söküyor dilimdeki kilidi. Ben Lâl. Bu dünyadaki tüm kimsesizlikleri tatmış kendi kendime kimse olmuştum. Ben yalnızlığıma sığınmış yalnızlığımı bu dünyadaki tek arkadaşım yapmıştım. Ben Lâl, defalarca kez terk edilmiştim ama tek bi terk edişi yedirememiştim kendime. Ben Lâl asla Lâl olmayı istememiş ama Lâl olmak zorunda bırakılmıştım. Ve ben Lâl, şimdi feriştahı gelse Lâl olmayı bırakmaz bıraktırmalarına izin vermezdim.

"Bana ocüymüş gibi bakmayı kes. İnsanım." Ciğerlerime hapsettiğim nefesi saldım. Dakikalardır o ağacın ardından beni izlediğini anlatmayacağımı düşünüyorsa eğer yanılıyordu. Çünkü kendini fazlasıyla belli etmişti. Derin bir nefes aldıktan sonra dolunaya baktım. Bu gece beni aydınlatmak ona düşmüştü. "Ayrıca göbeğin sana pek yardımcı olmuyor. O ağaç senden birkaç beden daha küçük." Beklediğim gibi birkaç homurtu duyduğumda ağacın arkasına saklanan genç çocuk kendini açık etti. Titreyen bedenini gördüğümde sıkkın bir nefes bıraktım. "Şu gözlerini çek üzerimden velet."dişlerimi sıkarak söylediklerim onu daha da korkutmuş gibi titremesi arttığında kendimden bir kez daha iğrendim. Üzerimde üniformam ile birçok çocuğun hayalini süslerken başka bir çocuğu benliğimle korkutuyordum. "Korkacak bir şey yok. Bir tanıdık." Kaşlarımla arkamdaki mezarı işaret ettiğimde çocuk kalkan kaşları ile bana sanki bir hayaletmişim gibi bakmaya devam etti. "Ne var ulan?! Babamızın mezarına ziyarete geldik işte! Niye mezardaki benmişimde dirilmişim gibi bakıyorsun?" Sağ elinin işaret parmağı titrek bir şekilde havalanıp arkamdaki açık mezarı işaret ettiğinde "Babanın mezarını mı kazdın yani?"diye sordu. Sanki çok normal bir şeymiş gibi sakince omuzlarımı silktim. "Senin mezarını mı kazmalıydım?" "Hayır tabiki de!"diye cırladığında diğer eliyle hızlıca ağzına kapattı. "Abla Allah`ını kitabını seversen senin akşam akşam başka işin yok muydu ya?!" "Niye lan? Bu akşam müsait değil miydi?"

Aile & Asker kurgusu 🪷 Kitaptan küçük bir alıntı⤵️ 🪷 Gözlerime bakmaya devam ederken sordu. “Sen benim kim olduğumu biliyor musun?” kafamı aşağı yukarı salladım. “Abim!” dedim gür bir sesle. “Abimsin sen benim!” Afalladı. Ona, sen uzaylısın desem bu kadar şaşırmazdı hani. “Ne?” dedi. “Nil ben. Kardeşinim!” 🪷 21.08.2024🍭

Ben nisa ece hayatım büyük bi kaza ile başladı önce ağladım sonra büyüdüm tam herşey bitti derken bir olay daha başıma çıktı...

🌵Zor bir hayatı olan bir kadın düşünün hayatına son verecekken bir insan sayesinde hayatının değiştiğini işte bu hayatı değişen kadının hikayesini yazıyorum vatanına bağlanan bi kadının 🌵kadına bağalan bi adam adama bağlanan bir kadın ve bu ikilinin sarsıntılı aşkı 🥹❣️🥰 ALINTI : 🌵🌵Kaktüs nasılsın diyen barışa baktım bana kaktüs diye lakap takmıştı niye kaktüs dediğini sorduğumda beni kaktüse benzetiyomuş ; "kaktüs dikanlerle kaplı kimse eliyemiyor ama çok ihtiycın olabilir düşün suzsuz kalsan o sana su verebilir sende aynı öylesin dışın dikenlerele kaplı sana dokunanın canı yanıyor kimse dokunmak istemiyor ama içindeki o saf suya ulaşmak çok da zor değil sen çok temiz kalpli bi kadısın kaktüs "çok çook ,duygulanmıştım kardeşim bunu bana açıkladı gerçekten de öyleydim...

Sedef hayatı zorluklarla dolu bir genç kadındır. Yirmi iki yıl sonra hayatına giren biyolojik ailesi ise Sedef`in hayatında ki zorlukları eksiltecekler mi? Yoksa zorluklara yeni bir zorluk daha ekleyecekler? Bunu zaman gösterecektir. "Ben Sedef Kılıç, babasının her zaman güçlü kalmak zorunda olan varisi; annesinin her zaman hanımefendi olmak zorunda kalan prensesiyim. Kısacası ailemin hiçbir şeyiydim." Biyolojik ailem kurgusudur.

Hava kuvvetlerinin gözdesi Pilot Üsteğmen Güneş Balım Karayel ve Kara kuvvetlerinin gözdesi Kıdemli Üsteğmen Giray Baran Karayel ... İki zıt karakter , iki kardeş ... Hayatlarının 26 yılını birbirlerine aile olarak yaşayan ikizler , gelen bir telefonla öz ailelerini bulurlar ... (Hikaye tamamen kurgudur ve her şey hayalidir)

"Bir zehir var içimde, günden güne katranlaşan. bir zehir var içimde, günden güne yok olan. Beni Görkemli Soykamer ilan etiller. Lakin görkemliliğim kanla kaplı, yakılmış kanatlarımla eskisinden eser kalmayacak." Çetrefilli Sırlar Serisi - 2 Kapak Tasarımı: kirikcicekpapatya (Wattpad) ORİJİNAL KURGUDUR!

Asker gerçek ailem kurgusu tüm rütbeler kafama göre tüm kurallar cezalar kafama göre olacak Eğlenmek için yazıyorum Asena Kurt Asker rütbesi Kıdemli üsteğmen 28 yaşında 2 yıllık sızma operasyonu için 26 yaşında göreve gider 28 yaşında geri dönecektir yani 1 hafta sonra Teröristlerin içinde bella olarak biliniyor ve onların arasında çok önemli biri çünkü başlarını kurtardı 15 haziranda doğdu Anne babasının yanından 18 yaşında ayrıldı çünkü babası ona çok kötü davranıyor piskolojik şiddet uyguluyor okula gitmesine izin vermiyor çalıştırıyor ama asena açıktan okuyup bordo bereli sert mimik kullanmayı sevmeyen tepkisiz bir asker oluyor Hiçbir timde görev yapmamış hep tek gizli görevlere çıkmış anka lakabıyla tanınan kimliğini kimse bilmeyen çok güçlü ve çok iyi rol yapabilen bi asker Hakkaride doğdu İki arkadaşı var aynı yaştalar Açelya doktor ve Asya asker aynı rütbedeler onunda timi yok gizli görevlere gidiyor kod adı ateş ve birbirlerini canlarından çok seviyorlar ve sadece birbirlerine karşı yumuşaklar Üçününde tahini hakkaride Birlikte yaşıyorlar

Çok az abi-kardeş bölümleri vardır.Onun dışında normal Askeri kurgu. İlk 3-4 bölümü klasik ilerliyor ama hikayenin ana konusu hayal gücümden esinlenilmiştir.... Lütfen oylama yapmadan geçmeyiniz.... Tiktok_@burcin286 YouTube _@Kitaplar_Ruhum604

Ayaz ve Bade bu evli çiftin birbirlerine sevgisini kaybetmiş bir evliliktir. Boşanma sürecinde iken Bade`nin hamile olması Ayaz ile yakınlık kurmasını sağlayacak. Bu süre zarfında yeni kişilerin eklenmesi ile iki aileyi birbirine daha çok karışacak. Ayaz ile Bade yeniden birbirlerine karşı hisler oluşması meydana gelebilecek mi? "Bade" Bana doğru döndü onun ormanı andıran kahverengi gözleri ile denizi andıran mavi gözlerimle buluştu.Bi dakika o ağlamışmıydı ama daha ona söylememiştim merak ettim doğrusu bu duygusuz kadın niye ağlamıştı ona sormayacaktım bu soruyu acımamam lazım,gidip kurtulmam lazım. "Ayaz" İsmim duyuldu bu odada.Onu beklemeden hemen konuşmaya başladım. "Bade artık bunu bitirmeye ge..."sözümü kesip bana bakmaya devam ederek bombayı patlattı. "Hamileyim"

Askeri kurgudur.. Kod adı: çakı... Herşeyini vatanına adamış bir asker... Kimsesi olmayan yalnızca bir kız kardeşi olan ,vatan sevdalısı,yiğit ,mert bir asker ... Kız kardeşinin teröristler tarafından vahşice katledilmesi üzerine ,tek başına savaştığı dev mücadelenin öyküsü ... Kimsesi olmayan biri neler yapabilir? Canını yaktığınız biri nasıl bir canavara dönüşebilir? İşte bunun öyküsü ... Keyifli okumalar ...

Aleda`nın bir gecede tüm hayatı değişir. Önce yıllardır yaşadığı ailesinin yalan olduğunu anlar. Sonra gerçek ailesinin yanına gitmek istememesine rağmen gitmek zorunda kalır ve oraya alışamamasıyla devam eder. Eğer gerçek ailem temalı bir kitap arıyorsan benim kurguma bayılacaksın. Hemen kooooş :)

Kollarını gelişi güzel bir şekilde açtı. Alaycı bir tavırla "Burası benim alanım hoca" dedi sona doğru sesi ciddi çıkmıştı. Bir, adım atarak "Ve siz alanıma girmiş oldunuz" dedi. Gözlerini gözlerimden ayrılmadan. Küçük bir kahkaha attım. Ben de aynı onun gibi kollarımı iki yana açtım "Bu Bursa da benim o zaman Akın bey" Aynı şekilde baktı ardından dudakları alaylı bir şekilde kıvrıldı an saniyesinde ciddileşti Tek tek kelimelere basarak ciddi bir sesle konuştu. "Burası.. Tehlikeli.. yer.. Girmeyin!!"

Yonka`da yaşayan Bade, hayatındaki en büyük kayıpla yüzleşirken sonunun ne olacağını o da bilmiyordu.

Timinin yaptığı bir hatayı üstlenerek ceza alan üsteğmen Hazen, hatasının bedeli olarak bulunduğu karargaha yeni gelecek olan Alaca timinin aralarına yeni katılacak üyesi ile yer değiştirir. Yeni timi Hazen`e önyargılı yaklaşırken timin komutasında ise Hazen`in yıllardır görüşmediği ve bir zamanlar bulmak için çok uğraştı abisi vardır. Hazen abisinin sebebini bilmediği nefreti ve yeni timinin ön yargısı ile mücadele ederken sürpriz bir kişide Hazen`i aklamak ve eski timinin ceza almasını engellemek için mücadele etmektedir. Tüm bu karmaşaların ortasında, her şey düzene oturmak üzereyken geçmişten çıkagelen biri ise Hazen ve abisi Gökmen arasındaki iplerin iyice gerilmesine sebep olacaktır. ###NOT: Bu hikayedeki olay, yer, zaman, kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçeklikle hiçbir bağlantısı bulunmamaktadır.###

Küçük yaşından itibaren yetimhanede kalan Ecemin yurt müdürünün eylemlerinden kurtulmak istemesi fakat bunu kimseye söylemeden yapması gerekmektedir.

Barlas akgün ve Aras akgün 8 yaşlarında iki yetimlerdir. İki kardeş birbirlerine yıllarca sahip çıkmışlardır yetimhanede zulm görmelerine rağmen iki kardeş birbirlerine yıllarca sahip çıkmışlardır birbirlerini bırakmamışlardır Kim bilebilirdiki Küçük çocuklar büyüyünce en tehlikeli kişileri olacaklarını Günümüz İki kardeş yer altının en tehlikeli mafyaları haline gelmişlerdir iki kardeş mutlu bir hayat yaşarlarken Onlara gelen telefon mutluluklarını saklı kapılar ardına bırakacaktı.

Kimdim Ben Siyah Melek diye bağıran kana susamış insanların önündeki ringde rakibini vahşice ölesiye döven o asi kız mı Yoksa zengin iş adamı Yavuz Bey`in güzeller güzeli şımarık prenses kızımı Sahi kimdim benKimdim Ben Siyah Melek diye bağıran kana susamış insanların önündeki ringde rakibini vahşice ölesiye döven o asi kız mı Yoksa zengin iş adamı Yavuz Bey`in güzeller güzeli şımarık prenses kızımı Sahi kimdim ben

Bir göz gezdirseniz kendinşzi kaybedersiniz. :)

Hayatta herkesin bir zayıf noktası vardır. Sert bir dünyanın en acımasız kurallarına boyun eğmiş bir mafya babası bile bazen bir istisna yapar. Onun için bu istisna, 9 aylık annesiz büyüyen oğluydu. Küçük bedenine rağmen, bu bebek kocaman bir boşluğu dolduruyordu babasının kalbinde. Silahların gölgesinde, kanlı hesaplaşmaların ortasında dahi onun varlığı bu sert adamı yumuşatıyordu. Oğlunun gülen yüzü, ona merhametin hâlâ mümkün olabileceğini hatırlatan tek şeydi. Dünyası bu küçük çocuğun etrafında dönerken, babanın hayatına aniden giren genç bir kız işleri karıştıracaktı. Bu genç kızın hayatı, tesadüfler zinciriyle bu karanlık dünyaya çekilecekti. Gözyaşı ve mutluluğun iç içe geçtiği anlar arasında kendini bulduğunda, sadece 9 aylık bu minik çocuğa değil, onun babasına da farkında olmadan bir bağ hissedecekti. Ancak bu bağ sevgiyle mi yoğrulacak yoksa trajedinin ağırlığı altında mı ezilecekti? “Bir Mafya Babasının Hikâyesi” senin yazdığın bu duygusal çıkmazın derinliklerine dalacak:

Daha yazacak çok şey var, ama önce mendilim kurusun. "Sevmek bazen bir uçurum kenarında durmak gibidir; tutunacak bir dalın varsa, düşmekten korkmazsın. Peki ya o dal, kendi gövdesinden kırılmışsa?"