Trabzon`dan Mardin`e uzanan bir hikaye Elimden tutan adam beni hiç bilmediğim bir şehre, bilmediğim bir eve ve tanımadığım insanların içine getirdi."Oğlum elinden tuttuğun kız kimdir?" Diye soran pala bıyıklı, aklar düşmüş, hafif kilolu bir ağa gibi duran yaşlı adam "Nişanlım sevdiğim kadın." Diyen elinden tuttuğum adama baka kaldım. Daha ben onu tanıyalı bir hafta olmuştu. Benim gibi şok olan karşımdaki kişiler "Ne nişanlısı? Sen zaten Evin`le nişanlısın."Diyen yaşlı kadın. Bu annesi olsa gerek. Duyduklarımla bir kez daha şok yaşadım. Ne demek başkasıyla nişanlı? Kendi kendime sorduğum soruyu yanıtlayan elimden tutan Nişanlım olduğunu söyleyen Siyam oldu. "Onunla hiç bir zaman nişanlı olmadım. Size onu sevmediğimi söyledim. Onu kardeşim gibi gördüğümü söyledim. Ama siz kendi kafanıza göre oynamaya devam ettiniz." Dedi ve bana döndü. "İster kabul edin ister etmeyin. Ben Açela`ýı seviyorum onunla evleneceğim. Ha yine de yok diyorsanız bundan sonra ne adımı duyar, nede beni görürsünüz." Dedi elimden tuttuğu gibi beni merdivenlere doğru yukarı çıkardı. Arkamızda şaşkın bakışlar bırakarak çıktık.

Bir dilek hakkım olsaydı o gün ölmeyi dilerdim...

Elif Asaf`ını kaybetmişti, hemde bir uçak kazasıyla. Onun gidişiyle hayatı durdu. Ruhunun rengi siyaha büründü. Fakat yıllar sonra karşısında tekrar kocasını görünce bir rüya sandı. Sımsıkı o rüyaya tutundu. Taki bütün gerçekler omzuna çökerken o rüyadan uyanmak zorunda kaldı.

Patroniçe Serisi Birinci Kitap Lotus Çiçeği ***** Babasının ölümünden sonra hafıza kaybı yaşar ve o geceden bir yıl sonra uyanarak, kendisini hiç tanımadığı bir adamın evinde bulur. Seçil`in sır dolu geçmişi onun bir türlü peşini bırakmazken, hiç tanımadığı gizemli adamdan etkilenmeye başlar. Ancak işler istenilen şekilde gitmez ve geçmişten hatırlamadığı insanlarla yeniden karşılaşarak evinde kaldığı adam hakkında bir takım şüpheler duymaya başlar ve bu işin peşine düşer. #thellotus #sadecenisa #NNURY Tüm hakları saklıdır.

Hayatları için bir dönüm noktası olan eğitimden sonra Lebip Meran`ın çıkmış olduğu bir yurdışı görevinden dönüş esnasında bir kaza sonucu ortadan kaybolması ve hafızasını kaybetmesi... ardında kalan iki ekibinde bu olay sonrası bambaşka yerlere dağılmasına sebep olmuştu. Onları ayıran bir görevken hepsini bir araya tekrar toplayan şeyde bir görev olacaktı bu belki de kaderin onlara oynadığı bir oyundu Ardında neleri bıraktığından bihaber olan Lebip Meran tüm düyasını iki can parçasına adamışken diğer yanda tüm düyasını oğlundan ve işinden ibaret hale gelmiş olan Yalım Kaner Talaz...

Bir fincan kahvenin kokusu, geçmişin karanlık izlerini silebilir mi? Zeynep`in küçük ve huzurlu kahve dükkanı, Ankara`nın kalabalığına inat sessizliğiyle var. Ama onun hafızası da bu dükkân kadar sessiz... Beş yıl önce yaşadığı bir kazayla kim olduğunu, nereden geldiğini, neyi unuttuğunu bilmiyor. Bildiği tek şey, tarçın kokusunun onu hep geçmişine götürdüğü... Kuzey, karanlıkla kol kola yürüyen bir adam. Ankara yeraltı dünyasının en soğukkanlı isimlerinden biri. Ama o da bir şey arıyor: Kaybettiği kadını. Unutulmuş bir yüzü. Tarçın kokusunu takip ettiğinde bulduğu şeyse, geçmişin en kanlı sırrı. Zeynep`in sandığı geçmiş bir yalan. Kuzey`in unuttuğu gelecek, Zeynep`te gizli. Ve bu hikâyede sadece bir kişi hayatta kalacak: Gerçeği ilk hatırlayan. "Tarçın Kokan Geçmiş" Bir aşkı, bir hayatı ve bir kadını hatırlamak için geç mi kalındı?

“Hatırlamıyorsun.” Hatırlamıyor muyum? Neyi Hatırlamıyorum? Unutmuşum Unutturdurmuşlar. “Ama her şeyi öğreneceksin” Öğreneceğiz.

Bir insan, adını dahi hatırlamıyorsa… gerçekten var olabilir mi? Genç bir kız(?), sonsuza uzanan bir ormanın ortasında gözlerini açtığında, ne geçmişini ne ismini hatırlar. Yalnızlık, ilk anda eksik sayılmaz; ta ki görünmeyen bir ses ona geçici bir kimlik fısıldayana, narin bir çiçek göğsüne nefes olana ve adımlarının yanına sessiz birkaç yürüyüş ekleyenene kadar. Fakat uzatılan her el şefkat taşımaz: bedenlerin dili, merhametin mi yoksa vahşetin mi ağır bastığını acımasızca hatırlatır. Bu dünya gerçekten yaşaması gereken bir yer midir, yoksa çoktan ölmüş olması gereken birinin sığınağı mıdır? O, bu dünyaya tesadüfen mi düşmüştür, yoksa biri onu bilerek mi çağırmıştır? Verdiği kararlar, karşılaştığı canlılarla kurduğu bağlar… gerçekten “doğru” mudur, yoksa bir yerlerde geri dönülmez bir çizgiyi çoktan aşmış mıdır? “BEIVA: Ebediyetten Fâniliğe”, hafızasını kaybetmiş bir yabancının adım adım kendine, çevresindekilere ve bilinmeyen bir düzene dair en ağır sorularla yüzleştiği, felsefi ve duygusal bir yolculuğun ilk halkasıdır. Bu dünyaya adım attığınızda, belki de asıl soruyu kendinize soracaksınız: Korkmanız gereken asıl şey onlar mı… yoksa içinizde saklanan siz misiniz?

0538*******: Sana anılarını geri vermek istiyorum. (02.14) 0538*******: Sensizliğe dayanırım sanmıştım, yanılmışım. (02.14) 0538*******: Affet. (02.15) Yalanlar, yanlışlar ve kayıplar. Anlık bir güvenle bindiğim trenin beni altı yıl geçmişe götüreceğini bilseydim, daha önceden biletimi alırdım. Ya da kaçak binerdim. 🍊 Siz: Ben nasıl bileceğim doğruları söylediğini, anlattığını? (17.03) Siz: Dahası ben nasıl hatırlayacağım her şeyi? Sen geldin, girdin hayatıma ve ben öylece her şeyi hatırladım mı? (17.05) Siz: Bu mu yani? (17.05) Siz: Adını, yaşını bilmiyorum. (17.06) Siz: Kim olduğuna dair hiçbir fikrim yok. (17.06) Siz: KAHRETSİN Kİ DE KİMSE BANA BİR BOK ANLATMIYOR. (17.06) Siz: Sıkıldım artık bilinmemezlik saçmalıklarından, anlatılmayanlardan. (17.07) Siz: Bana bir şeyleri hatırlatmak mı istiyorsun? 17.07) Siz: İznim var. Hatırlat. (17.08) Başlangıç: 29.04.23

Sevgilim, bana senin beni unuttuğunu ve artık yoluma bakmamı söylüyorlar. Söyle bana, uğruna kendimi bu denli kaybetmişken senden nasıl vazgeçeyim? Sarılışını, öpücüklerini, geçirdiğimiz şehvetli geceleri, sabahları yanımda uyandığında yüzünde oluşan o sevimli gülüşlerini... Söyle bana ben nasıl unutacağım seni? Sen sevgilim, kalbimden böylesine dolup taşmışken ben nasıl vazgeçeyim? Yol göster bana birtanem, ben sensizlikle sınanmaktan çok yoruldum. Eğer bir gün bu günlük sana ulaşırsa ve bu satırları okuyorsan aç o şarkıyı, bizim şarkımızı. Hatırlamadığın için şarkıyı yazıyorum, biliyorum ki unutmak hiç istemezdin sevgilim. Tak kablolu kulaklıklarını, aç sevdanın son vuruşunu. Bu sana yazdığım son satırlar, çünkü sanırım artık hatırlayacağına dair olan umutlarımı yitirmek üzereyim. Umarım şarkıyı dinlediğinde bizim için tekrar sende bir ışık yanar. Çünkü seni karanlıklara bırakmak istemezdim. 19.09.2025 Seni çok seven, V.

Ailesi tarafından sevgi görmeyen Kardelen aşık olduğu adamla bir yuva kurar. Kendi küçük ailesiyle mutlu bir şekilde yaşarken gerçekler bir bir ortaya çıkar. *** Not; argo, küfür ve şiddet bulunur. Lütfen rahatsız olacaklar okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Kapak tasarımı ChatGPT tarafından yapıldı. Lakin görsel benim tarif ettiğim şekilde oluşturuldu. Kurgunun ismi ise tamamen şahsıma aittir.

TANIDIK KARIM | YARI TEXTİNG ❤️🐞🖤

Lâl ve hilâl`in ailesini bulması. (Not: gerçek ailem kurgusu değildir. Aile kızlarını sonradan buluyor ama gerçek ailem kurgusu değil) Diyip geçmeyelim. Buldular bulmasına da, mutlu olacaklar mı? Bu kitapta ikiz olan Lâl ve Hilâl`in ailesini bulmasından sonra yaşadığı olaylar konu alıyor. Hem mizahi olarak eglenceli, hem dram, hem de konusal olarak zevk alacağınız düşünüyorum. Umarım doğru düşünüyorumdur - Ben Hilâl. Kendi hâlinde ikiziyle yetimhanede yaşayan, klasik bir kızım. Hayır kendimi basit görmüyordum ama normal bir insandım işte. Hayatı yaşamayı seven, neşeli, mutlu, enerjik bir kızdım. Ailesiz, yetimhanede büyümem bir yanımı buruk yapsa da ben o yarayı ikizimle kapatmıştım. Birbirimizi sarmıştık. Takii onlar gelene kadar, ruhum sömürülene kadar. - İyi okumalar dilerim.

Tanrıya yalvardım o gece, uyuyana kadar. Yalvardım ona, bana yardım etmesi için. Köşeye sıkışmıştım, kaçacak yerim, sığınacak başka bir evim yoktu. Yalvardım o gece, her şeye rağmen dimdik ayakta durabilmek için. Özür diledim ondan, başıma gelenler nedensiz değildi belki de. Belki de bir cezaydı. Belki de kendimi affettirmem gerekirdi. Dua ettim tüm gece her şeyin yaşanmamış olması için, her şeyi unutabilmek için… Uyarı!!!Kitabın bazı bölümlerinde şiddet içerikli ögeler bulunmaktadır.

Biz Güz çiçekleriydik. Koparmaya,yok etmeye çalıştılar ama bilmiyorlardı, her darbede daha çok toprağa saçıldık. Defne, anne ve babasını bir tren kazasında öldü bilmektedir. Kendisi çeşitli tranvalardan sonra hafıza kaybı geçirmiştir. Yetiştirme yurdunda kalmaktadır. Can dostu Selda tüm sırlarını bilmektedir. Onu sürekli göz hapsinde tutan bay gizemlinin kim olduğunu bulabilecek mi? Hafızası yerine gelirken can taneleri onu acıta acıta geçmişe sürükleyecek mi?

"Hayat; her zaman olduğu gibi yine Yavuz Atak`ın yüzüne gülmemişti, gülmüyordu. Ve bu gidişle de hiç gülmeyecek gibiydi." [Kapak tasarımı kendi şahsıma aittir.]

"Bir hayat, kayıplarla şekillenir; ama gerçek güç, kaybettiklerimizle değil, geriye kalanlarla ileriye adım atabilmekte yatar."

Dalardı hayallere çok O daha çocuk “İstiyorum gökyüzü olmak!” Annesi dedi çocuğa gök Çocuk geç yandığını etti fark Hafızasını kaybeden Zerrin, hayata tutunmaya çalışırken yaşadıkları arasında sıkışıp kalır. Ona edilen ihanetler, sadakatsizlikler onu paramparça ederken yanında hiç beklemediği insanları bulur. Onlarla tekrar hayata bağlanır.

"Kalbime ne yaptığına bak" dedi. Gözleri dudaklarıma kaymıştı. Heyecandan benim kalbimde güm güm atıyordu. ༻𝘉𝘢𝘯𝘢, 𝘴𝘦𝘯𝘴𝘪𝘻 𝘩𝘦𝘳 𝘨ü𝘯ü𝘯 𝘤𝘦𝘩𝘦𝘯𝘯𝘦𝘮 𝘰𝘭𝘢𝘤𝘢ğı𝘯ı 𝘴ö𝘺𝘭𝘦𝘮𝘦𝘮𝘪ş𝘭𝘦𝘳𝘥𝘪

"En büyük dileğimdin; Hem gerçekleşmesini deliler gibi istediğim hemde gerçekleşmesinden çok korktuğum." ... "Evlenmek için kaçarlarken trafik kazası geçirip birbirini tamamen unutan çiftin, iki yabancı gibi yeniden tanışıp birbirine aşık olmasının anlatıldığı gözyaşı dolu bir hikaye." ... "Hayat ikisine de ikinci bir şans vermişti ama tek bir farkla; birine yaşaması birine ise veda etmesi için." ... "Doğumda canı yanar diye `baba` olma hayalimden vazgeçen biriydim ben. Şimdi nasıl canını en çok yakan kişi olurum?" ... "Zamanın yokluğuna alıştırması gerekmiyor muydu? Neden gün geçtikçe canımı daha çok acıtıyor?" ... "Onlarınki ailelerine ve çevrelerine rağmen kısacık zamanda büyük bir aşka dönüştü. Aşk uğruna her şeyi göze alıp kaçma planları yaptılar ama evliliğe giden yolda ani bir kaza ikisinin de geçmişine bir silgi vurdu" ... - Ask gerçekten söylendiği gibi büyüleyici miydi? Bu hikayede, iki Yabancı olarak yeni bir hayata başlayan ve geçmişlerinden bir haber yeniden tanışan Ekin ve Ömer`in duygu ve gözyaşı dolu imkansız hikayesi anlatılmaktadır. .... Okurken gözyaşlarınızı tutamayacağınız imkansız bir aşk hikayesi. ... Alınması / Çalınması / Kopyalanması durumunda yasal işlem yapılacaktır. -Türü #Romantik/Dram

İki kumar.Çifte kumar.Birisi zehrini bulaştırdı diğeri sevgisini.İşk kumarda kaybettim ama ikinci kumarda yüklü miktarda kazandım…

Gecenin karanlığı, hiçbir zaman sessiz olamaz; her köşede bir fısıldama, her gölgede bir iz vardır ve hiç kimse, içinde gizli kalan korkuları bir gün ortaya çıkmadan önce fark edemez. Gözlerinin içinde şeytanlar var, ateşle oynuyorlar ama sen o ateşle beni yakmıyorsun. Neden? Küllerle yaşamanın nasıl bir his olduğunu çok iyi biliyorum çünkü.

Yatağın dibinde durup gözlerimin içine baktı. Sanki daha derinleri görebilirmiş gibi. "Bana yabancıya bakar gibi bakma" Kaşlarım çatılırken kollarımı göğsümde birleştirdim. "Kusura bakma ama hafızamı kaybetmiş biri olarak seni hatırlamıyorum, bu yüzden de sana nasıl bakabilirim söyler misin?" Öne doğru eğilip yüzünü yüzüme yaklaştırdı. "Aşkla, sevgiyle, şefkatle bak ama yabancıymışım gibi bakma" 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 LİLYA BELİZ SUNA & DUHA MAHİR ALACA 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Benden alınan onca yılın hesabını kim verecek? İmtikamını benim yerime alan da kim?

Büyük kaza sonucu hafıza kaybı geçiren 6 genç,Melodi de onlardan biri ama hangisi ya da gerçekten onlardan biri mi? Belki o da ailesine kavuşur ama Melodi kurtuluşuna ihtimal vermiyor. Bakalım ne olacak Melodi kurtulacak mı? Ailesi Melodiyi tanıyacak mı?