⸻ Namazımı bitirdikten sonra yavaşça namazlığımın üzerine uzandım. “Allah’ım, o çok güzel seviyor. Ben onun sevgisine karşılık nasıl davranacağımı bilmiyorum. Onu gönlüme sevdir, yüreğimizi birbirine bağdaştır. Bizim için en hayırlısını sen bilirsin. Onu sevmek istiyorum. O bana ‘canım’ derken karşılıksız kalmak canımı acıtıyor. Ben onu sevmeye çalışacağım, sen de bana doğru yolu göster Allah’ım. Onunla çıktığım bu yolda bana rehberlik et.” diye dua ettim gözyaşlarım akarken. O gece, bana hediye ettiği namazlığın üzerinde saatlerce ağladım. O namazlığın üstünde, Rahman ve Rahim olan Allah’a yalvardım; onu yüreğime yazması, bana doğru yolu göstermesi için dua ettim. Ben, onu sevmek için çabalayacaktım ve biliyordum ki hiçbir emeği karşılıksız bırakmayan Yüce Allah, benim bu çabamı da görecek ve karşılıksız bırakmayacaktı. Sana yalvarıyorum Allah’ım… Onu gönlüme sevdir, çünkü o çok güzel seviyor.

Yıllardır yakalanamayan, her cinayetinde bir siyah gül, bir tarih ve bir sayı bırakan gizemli bir seri katil, "Kayıp Gölge" adıyla tüm ülkenin kabusu hâline gelir. Soruşturmanın başına getirilen Başkomiser Murat, katilin peşine düşerken bir yandan da kendi geçmişine dair karanlık sırlarla yüzleşmeye başlar. Bu zorlu davada ona, yeni tanıştığı ve işine fazlasıyla bağlı olan Amir Hazan eşlik eder. Aralarındaki görüş farkları ve gerginlik, iş birliğini zorlaştırırken; katilin zekice kurduğu psikolojik oyunlar ikisini de bir kumar masasına sürükler. Her ipucu bir seçimdir. Her seçim bir bedel. Kayıp Gölge, birbirine yabancı iki polisin, cinayetlerin ardındaki karanlık sırları çözmeye çalışırken hem birbirleriyle hem kendi geçmişleriyle verdiği mücadeleyi anlatan çarpıcı bir psikolojik olarak ilerlerler.

Bu bir şiir kitabıdır. Her bölümde farklı - ve bir - şiir bulunup birbirleriyle alakası yoktur. Sıralı ya da karışık okunabilir. Her şiiri bizzat kendim yazdım. Bazı şiirlerde eski kelimeler çok geçerken bazılarında daha moderndir. Bilinmeyen kelimeler en altta yazılır. Her hafta cumartesi 20.00 da yeni şiir.

Benim çocukluğum yoktu, ailem de… Vardı yalnızca o gözler. Ve o gözler gittiğinde, ben de kül oldum. ‘Gide gide bir söğüde dayandım dayandım O söğüdün allarına boyandım gelin boyandım O söğüdün allarına boyandım gelin boyandım Ben o yare dağlar kadar güvendim güvendim Güvendiğim dağlar elime geldi elime geldi Güvendiğim dağlar elime geldi elime geldi, Radyo da çalan şarkıya eşlik ediyordum. O kadar dalmıştım ki, bana bakan bir çift kehribar gözlerden haberim yoktu. En sevdiğim şarkıydı. Ve ben hiç olmayan çocukluğumu, hiç olmayan ailemi bu şarkıya gömmüştüm. ‘Ölem ben ölem ben Kurban olam ağzındaki Dile ben gelin dile ben Ölem ben ölem ben Kurban olam ağzındaki Dile ben gelin dile ben, kurban olam ben dediğimde o gözlere çeviriyordum akı beyaz içi mavi gözlerimi. ‘Yüce dağlar size var mı zararım zararım Yar yitirdim uğrun uğrun ararım gelin ararım Yar yitirdim uğrun uğrun ararım gelin ararım Ben o yari her gelenden sorarım sorarım Güvendiğim dağlar elime geldi elime geldi Güvendiğim dağlar elime geldi elime geldi, Ben hayatımda kimseye güvenmemiştim ki. Güvendiğim tek insan karşımda duruyordu. Onu da kaybedeceğimi ben nereden bilebilirdim ki? ‘Ölem ben ölem ben Kurban olam ağzındaki Dile ben gelin dile ben Ölem ben ölem ben Kurban olam ağzındaki Dile ben gelin dile ben, Öldüm ben öldüm. Kurban olduğum iki çift göze öldüm ben. Güvendiğim dağlara varmış zararım. Ben bilemedim. Ben bir yaralı kuştum, ve beş güzel dostun kardeşin arasında hep zarardım. Ben o yare dağlar kadar güvendim de o bana bakınca anlatmaya çalıştığımı gözümden niye anlamadı. Bu bir imtihan biliyorum… Ama bu sefer yüküm omuzlarımda değil, ruhumun derinliklerinde. Kalbim değil, bütün ben sınanıyorum. Tüm hakları saklıdır ve bana aittir. Gülfem&Ateş için bir söğüdün allarına hep birlikte bulanmak için buyurun.

“Sümeyra… Bir mesajla hayatı kararan, Bir gecede büyüyen Sümeyra” Alperen: “Söylesene Sümeyra… Ben senin sevdanla, Yanıp tutuşurken, Rabime yalvarırken, Sen bunları kimin, İçin yapıyordun…” Akgün: “Ben seni hiç sevemdim Sümeyra… Yemin ederim, Sevmeyi çok denedim, Ama ben seni sevmiyorum Sümeyra” Alperen:“Sana bakan gözlerimdeki şeyi görme, görsen de bilmezden gel Sümeyra” Sümeyra: “Ölmek istiyorum. Ölmek” Alperen: “Sarmaşık bir gül gibisin Sümeyra” Akgün: “Sen benim gözümde, güzel değilsin Sümeyra” Sümeyra: “Senin gözünden başkası Umrumda değildi” Alperen: “Sen Sarmaşık Gül’sün Sümeyra” Sümeyra: “Alperen haklıydı. Ben Sarmaşık Gül’düm”

ünlü ressam abisi olduğunu idda ettiği birinden tehdit edilirse?

İki farklı dağ, iki ayrı aşiret... Birinde yatağa mahkum bir adam: Mirza Altunhan. Diğerinde narin ama dimdik duran bir kadın: Gül Karahanlı. Aşiret töresinin gölgesinde, geçmişin kanlı hesaplarıyla şekillenen bir evlilik... Gül, abisinin işlediği bir günahın bedelini bedenini vererek öder. Mirza ise yıllar önce geçirdiği bir kazanın ardından yatağa mahkûm, sesi susmuş, yürüyemez bir adamdır artık. Ama gözleri konuşur. Gözleri, Gül`e dokunur. İntikamla başlayıp, şefkatle büyüyen bir beraberlik. Suskun bir aşkın gözlerle yazılan hikâyesi. Gül başta yalnızca merhametle yaklaşır Mirza`ya. Fakat zamanla kalbi, onun bakışlarındaki kırılmışlığı, içindeki çığlığı ve unutturulmaya çalışılan umudu duyar. Şefkatiyle kanatlanan bu aşk, yalnızca iki yüreği değil, iki aşireti de yeniden şekillendirecek. Ama Altunhan konağında fırtınalar eksik olmaz: Hırs dolu bir üvey anne... Karanlık emelleri olan bir üvey kardeş... Ve her şeyin üstünü örten töre duvarları... "Bir insan ne zaman gerçekten sağ kalır? Bedeni iyileştiğinde mi, yoksa kalbi dokunulduğunda mı?" "Altunhan ile Karahanlı`nın kalemle değil, kalple yazılmış hikâyesi..." Aşkın susarak bile haykırdığı bu roman, yüreğin en derin yerine dokunacak. ---

Bir şehirde herkes doğduğunda maske takmak zorundaydı; maskeler insanların kimliklerini, arzularını ve suçlarını gizliyordu. Hiç kimse birbirinin yüzünü göremezdi. Bir gün Nida adında bir kız, gizlice bir aynaya baktı ve kendi yüzünü gördü. Ayna ona, “Gerçeği görmek istiyorsan maskeni kırmalısın,” dedi. Nida, aynada karanlık ama çekici bir yansımasını fark etti; bu yansıma ona vicdanın amansız çağrısını hatırlattı. Hikaye boyunca Nida, maskeli insanların sırlarını ortaya çıkaracak ama her adımda kendi kimliğini kaybetme tehlikesiyle karşılaşacak. Sonunda ya maskesini kırıp özgür olacak, ya da şehrin en büyük yalanına dönüşecek.

Beni yakan ateş değildi, unutanlardı… Zamanla solan her hatıra, gül yapraklarımın bir parçasını kopardı. Küllerin içinde aradım kendimi; susan duvarlarda, küsmüş aynalarda, yanmaktan bıkmış gecelerde. Ama hâlâ buradayım. Solgun bir gül gibi görünsem de içimde hâlâ kıvılcımlar var. Ve her unutuluş, beni biraz daha hatırlattı hayata. Bu hikâye; terk edilenlerin, unutulanların, susarak bağıranların hikâyesi. Ve en çok da… Küller arasında bile açmayı bilen bir gülün.

Kitapta Ayana katil ve çok pis oyuncudur. Asil ise onun yaptıklarını ve sırlarını öğrenmesi için gönderilmiş Türk bir ajan.

"Seni seviyorum." dediğinde hızlanan kalbimi ona yansıtmadım. Gözlerimi gözlerine diktim ve şöyle dedim: "Yaradandan ötürü mü?"

Askı senden öğrendim ama beni bitirdin...

Okul zamanı yoğun bir gün geçiren karakterimiz gece uykusunda olağanüstü şeyler yaşar ve 2 hafta boyunca delirmemeye çalışır. Kitapta sadece iki haftalık bir dilim anlatılmıştır fakat bu süre daha uzundur. (spolier olmasın diye detay vermedim) Sürükleyici bir hikaye olması için çabalıcam ve bu kitap`ın tutacağından oldukça eminim. Umarım seversiniz ve okurken sıkılmazsınız. *GERÇEK BİR HAYAT HİKAYESİNDEN UYARLANMIŞTIR!!

"Küllerin arasından doğan bir çiçek, umudun en narin fısıltısıdır."

Geçtikleri her sokağın şiirini yazan görünmeyenlerdi, onlar. * "Bana bak! Benim askerimi tehdit edip, hiçbir şey olmamış gibi üste çıkma!" dediğinde kalın sesi bedenime hükmetmiş gibiydi. Tuhaftı ki bedenim sesine, beyaz bayrak sallamak için harekete geçmek üzereydi. Gerilen vücudum ile aniden aklıma gelenleri, bayrağı sallamamak için dile döktüm. "Türkiye Cumhuriyetine bağlı olan Milli Savunma Bakanlığı huzurunda, sadece vatanın bütünlüğü ve huzuru için asker olan birisi nasıl sizin askeriniz oluyor,"

Güzel Sanatlar`da okuyan Ayşe`nin hayatını konu alan genç kız edebiyatı türünde bir hikâyedir.

Hayatı darbeler,ağlayışlar ve çığlıklar üzerine kurulan iki kadın, geçmişinin gölgesinde yaşayan iki adam, mutluluğu görücü usulü bulan bir adam, hırsına yenik düşen her zaman sevdiği kadını tehdit ile elde etmeye çalışan bir adam. Sırf bir yalan uğruna karısına kötü davrandı adam, bilmeden dökmüştü incilerini güzel kadının...

ŞİDDET VE OLUMSUZ ÖGELER İÇERİR! "Her yerde kar var, kalbim senin bu gece." Bir yok oluşla başlayan, ardından sürükleyici bir aşk üçgenine dönüşen, intikam dolu bu kurguma, hepiniz HOŞGELDİNİZ!

Bir gün bana biri gül verdi hep bir gül geliyordu kapı çalıyor kapıya bakıyorum gül geliyor okuldan arkadaşlarım gül veriyor ve ben bu gülleri anılarına saklıyorum sonra bir gün küçük gül verdi biri bana Ben onu kitabımın hemde en sevdiğim kitabının arasına koydum 1 hafta sonra kurumustu ama eskisi gibi çok güzel diye daha sonra biri gelip oda benimle aynı şeyi yapmış ben güllere kıyamam parçalanmasına bile üzülürdüm Yanıma bir kız gelip bir gül kurulmuş ve onu gözümün önünde parçaladı masama koydu ve ben çok üzülmüştüm en hassas noktamdan vurmuştu beni ve bende bu kızı karşılıksiz bakmamıştım Devamı geliyor her bölüm kısa olacaktır teşekkürlet:))

elif ve beyza iyi arkadaşlarmış

90 yıllar da Aydının köyünde başlayan, bir sevdanın hikayesi. Baran Şirvan Diyarbakır`ın bağrından kopup Ailesiyle Aydın`ın köyüne geldiğinde, Sevdanın ateşiyle yanacağını nerden bilecekti. Gül bir iftira ile Kürt bir adamla zoraki evlilik kuracağını bilemezdi.. Bu hikaye tüm zorluklara rağmen sevdalarına sahip çıkan çiftin hikayesi.

Gece kalbimin sesiyle öğrenmiştim korkularımla yüzleşmeyi. Kalbim tüm korkularının sahip olduğu adamda duymuştu gecenin sesini ve kalbim o zaman durmuştu. İnsan kalbinin atmasıyla ölür müydü? Ben kalbimin atmasıyla ölmüştüm. Hiç bir bıçak açamazdı bu kadar derin yaralar. Ama hiç bir merhem kapatamazdı onun bende kapattığı yaraları. Ben bir lanettim. Bu lanet ise onun cennetiydi. Kiminin cehennemi kiminin cennetidir. Bazılarının cenneti ise cehennemin ortasındadır. Çünkü insan bilemez cehennemi yaşamadan cennetin kıymetini ve bilemez cehennemin kıyametini.

Yıllarca ailesi tarafından zorla çalıştırılan bir kız ve komşusu olan üniversiteli bir genç

Hayatın kaç kez dönüm noktası olurdu? Bundan da önemlisi hayatın dönüm noktasını oluşturan şey de neydi? Hisler bir bulmaca gibi olur olmadık yerlerde karşımızda beliren en büyük silahımızdı ve bunların en büyük laneti sanmak adındaki ruhumuzu belirli bir süreliğine ele geçiren hislerdi. Ancak her kötünün ardından iyinin geldiği gibi lanetlerin ardından da iyilikler gelebilirdi. Bu dünyada kötülükler pek çok kategoriye ayrılarak gözler önüne sunulmuştu ve lakin iyilikler, iyilik adı altında kalmıştı. Peki, kaç çeşit kötülük vardı? En acı verici olan kötülük, sayılamayacak kadar fazla olan kötülükler arasından hangisiydi? Bedenen ve ruhen olarak ikiye ayrılıp bu seçenekler arasından da parçalanarak büyüyen kötülüklerden hangisi daha acı vericiydi? Size son bir soru; Sonbahar, görülebilecek son bahar olduğu anlamına mı geliyordu?

Kara gül, Kara sevda demek midir?