Siz: Allah belanı versin senin Siz: serçe parmağını masanın köşesine vurursun inşallah Siz: tuvaletteyken peçete kalmasında bokunu peçetenin kartonuyla silmek zorunda kal Siz: Dünya ters dönsünde everest dağı bir yerlerine montelensin Siz: O kadar boyun var zeka sıfır Çınar: Ne pluyo ln • Kantinde onu ezen çocuğa mesaj atan Zuhal, sonrasında Çınar`ın onu merak edeceğini nereden bilebilirdi? Not: Küfür ve argo içerir

Adım Josef Auri Ardner ama herkes bana Auri der. 27 yaşındayım.Dün doğum günümdü 17 Nisan Çarşamba fakat kimse pasta getirmedi.Sadece borcum olan Guleti ve adamları beni biraz dövdüler.Aslında her Çarşamba dayak yerim ve bu benim tek rutinim oldu. Ailemi hiç tanımadım, beni büyüten bay ve bayan Ardner`de onları hiç tanımamış.Onlar ölünce kimsem kalmadı. Kendimi büyük bir boşlukta hissettim ve onlardan kalan biraz para, fazlaca kredi ile girişimciliğe atıldım.Geleceğin teknolojisi olarak gördüğüm kripto para sektörüne girdim.Arkadaşım Daw ile kendi çevreci Token projemizi çıkarmıştık.Proje ile ilgili gittiğim konferanslar bir hayli artmıştı. Prag`da yaşayan Josef, Blockchaın girişimi başarısız olduktan sonra maddi olarak çok zor duruma düşer.Çeteler`den borç alır ama başı beladan kurtulmayan Josef iyice batağa saplanır.Üstüne üstlük kız arkadaşı da onu terk eder ve ruhsal bunalımlarıyla baş başa kalır.Hiç ummadığı bir anda iş teklifi alır ve hayatında yeni bir sayfa açtığını zanneder.Fakat bu iş onun düşündüğü gibi para kazanma arzusu üzerine kurulu değildir.Bu iş farklı hayatların yaşam mücadelesi üzerine kuruludur.Artık hayatı eskisinden çok farklı olarak, Vampirler ve oyunlar üzerine kurulmuştur.

"Lina Arven`in hayatı bir anda altüst olur; bir anda kendini karanlık bir savaşın ortasında buluyor. Krallığını ve sevdiklerini korumak için hem düşmanlara karşı hem de kendi içindeki korkulara ve kırılganlıklara karşı savaşmak zorunda. Her köşede tehlike, her adımda ihanet ve her nefeste bir sır gizliydi. Babasının izinden yürüyerek, gölgelerle dolu şatolardan, ateşle sarılmış koridorlardan ve gizemli ormanlardan geçerken, Lina hem cesaretini hem de zekâsını sınayacaktı. Ancak bu yolculuk sadece fiziksel bir mücadele değil; gerçek savaş, kalbinin derinliklerinde, korkularıyla yüzleşirken, öfkesini ve kararsızlığını kontrol etmeyi öğrenmekle kazanılır. Çünkü gerçek güç kılıçlarda değil, içinde saklıdır.

0542*******: Ne hakla yaparsın lan bunu(22.22) 0542*******: Sana kırk kere demedim mi lan yapma diye(22.22) Siz: Anlamadım? (22.22) Siz: Kimsiniz? (22.22) 0542*******: Ecelinim oğlum bekle sen. (22.22) Siz: Oğlum falan ne oluyor? (22.22) 0542*******: Salağa yatma lan ibne(22.22) Siz: Düzgün konuşur musunuz? (22.22) Siz: Böyle giderse kabalaşacağım (22.22) 0542*******: Ne kabalaşması lan belasını siktiğim(22.22) Siz: Kızım lan ben! (22.23) Küfürlerimin sansürlenmediği, vazgeçemediğimiz türden; texting kitabımla karşınızdayım. 14.kitabım, umarım beğenirsiniz. Oylamayacaksanız hiç okumayın lütfen. İyi okumalarr🫶 /diğer kitaplarıma da göz atmanızı şiddetle öneririmm

"Geçmişinden kaçamazsın… Hele ki geçmişin seni bulmuşsa" Bir gecede yaşanan saldırı, yalnızca bedende değil, zihinde de derin izler bırakır. Kalabalığın gürültüsü dağılırken geriye tek bir şey kalır: güvenin kırılganlığı. Yanındaki herkes bir anda yabancıya dönüşebilir, her bakışın ardında gizli bir sır saklanabilir. Eflin, `Mia" adıyla gömdüğü geçmişle yüzleşmek zorunda kalırken kendini karanlık bir oyunun içinde bulur. Gerçekle hayalin, dostla düşmanın birbirine karıştığı bu labirentte en yakıcı soru şudur Kime güvenebilirsin? Uyarı:Kitabın bazı bölümlerinde +1& öğeler vardır

17 yaşında ki Nehir YKS senesinde ki bir öğrenci olarak kendini derslere kapatmış kalbini de hayatına zarar vermemesi adına çikolataya kaptırmıştı. Biraz da İnstagram var tabi. Okulunda ki popülerliği sayesinde instagram da tanınan Nehir’in hayatı ev-okul ve instagram arasında gidip geliyordu. Ta ki o güne kadar… Bir anda yabancı numaradan aldığı mesajla çakılan Nehir’in önünde iki seçenek vardı. Ya her zamanki gibi hemen abisine koşacaktı bu duruma karşı. Ya da bu sefer kendi çözecekti bu durumu… 05*********: Çikolata güzeli, istediğin kadar görüldü at mesajlarıma. Sen bana cevap verene kadar pes etmeyeceğim. *Bu kişiyi engellediniz*

Kendi zihninin cehenneminde boğulan Helena`nın önünde tek bir yol vardı, o da anlamsız hayatına bir son vermek. Ya da, hayatın anlamını yeniden bulmak... Helena`nın cehennemdeki günlerine son vermek için can atan Kurtan`ınsa daha büyük bir sınavı vardı. Helena`yı kendi cehenneminden uzak tutmak. 𝐵𝑢̈𝑡𝑢̈𝑛 𝐷𝑢̈𝑛𝑦𝑎 𝑘𝑎𝑟𝑠̧ı𝑚𝑑𝑎 𝑑𝑢𝑟𝑢𝑟𝑘𝑒𝑛, 𝑠𝑎𝑑𝑒𝑐𝑒 𝑡𝑒𝑘 𝑏𝑖𝑟 𝑘𝑖𝑠̧𝑖 𝑦𝑎𝑛ı𝑚𝑑𝑎 𝑑𝑢𝑟𝑠𝑎 𝑦𝑒𝑡𝑒𝑟𝑑𝑖. 𝑂 𝑘𝑖𝑠̧𝑖 𝑑𝑒 𝑧𝑎𝑡𝑒𝑛 𝑘ı𝑦𝑎𝑚𝑒𝑡 𝑘𝑜𝑝𝑠𝑎 𝑦𝑎𝑛ı𝑚𝑑𝑎 𝑘𝑎𝑙𝑚𝑎𝑦𝑎 𝑑𝑒𝑣𝑎𝑚 𝑒𝑑𝑒𝑟𝑑𝑖... AY KUŞAĞI SERİSİ İKİNCİ KİTABIDIR, İLK KİTAP OLAN TEMPERSİTAR`I OKUDUKTAN SONRA OKUMANIZ ÖNERİLİR. Bu isimle yayınlanan ilk ve tek kurgudur, tüm hakları saklıdır.

Leyla Akata… Annesinin ani kaybıyla sarsılmış, sevdiği adamın ihanetini sırtında bıçak gibi taşıyan, ruhu yorgun ama bakışları hâlâ umut arayan genç bir kadın. Ve tam da hayatın en ağır günlerinde, hiç beklemediği bir anda… Çetin Ediz Karanlı. Yaşça büyük, görmeden hisseden, bakmadan tanıyan, Leyla’ya ilk cümlesinde bile kendi gölgesini unutturan adam. Onun için bu hikâye bir “ilk görüş.” Aralarında kayda değer bir yaş farkı vardır… Ama kalp dediğin yaş hesabı yapmaz. Belki de, bazen kader kocaman bir şakayla başlar… Bir Garfield mesajıyla...

Kimsenin birbirinin arkasından konuşmadığı , herkesin birbirini kolladığı , birlikte eğlendiği, birlikte üzüldüğü , komşuluğun ölmediği, çocukların sabahtan akşama kadar sokakta oynadığı bir mahalle düşünün. Yakamoz Mahallesi .İşte bu güzel mahallenin birde güzel ruhlu bir tarih öğretmeni var : Ahu Yaman. Bu hikaye Ahu`nun hikayesi. Bize katılın, Ahu`nun hikayesini birlikte okuyalım. ____________________________________________________________________________________________________________ ``Bize gelen belgeye göre, Ahu hocanız farklı bir okula tayin edilecektir. Daha fazla karmaşa çıkarmanızı, kargaşa koparmanızı istemiyorum. Lütfen sakin olun ve derslerinizi dinlemeye devam edin. `` Burcu hocanın yaptığı açıklamadan sonra başımı önüme eğmiştim. Sınıfta ilk birkaç dakika süren sessizlik sonrasında Batuhan`ın gür sesi sınıfı doldurdu. ``Başka bir okula tayin edilecek öyle mi ? Ben zaten `` böyle bir hocayı bize nasıl verdiler? `` diye şaşırmıştım. Çünkü biz size göre iyi olan hiç bir şeyi hak etmiyoruz, değil mi? Biz kendilerinden hiç bir şey beklenmeyen çocuklarken o , bize istediğimiz her şey olabileceğini gösteren tek öğretmendi. Bizim için uğraştı. Siz ` liseyi bile bitiremeyecekler , nasılsa bunlardan bir şey olmaz. ` diye tüm kapıları kapatıp çıktığınızda , o bize ışığı gösterdi. `` Sizden de olur dedi. Şimdi bu öğretmeni bizden alacaklarını söylüyorsunuz ve diyorsunuz ki kargaşa çıkrtmayın, sakin kalın ; size inanan tek öğretmeni elinizden alıyoruz ama siz sessizce oturun diyorsunuz, öyle mi ? Öyle yağma YOK! Batuhan`ın tüm sınıfı inleten sesiyle gözümden bir damla yaş aktı. Okulda kalayım ya da gideyim, fark etmezdi artık. Ben başarmıştım , ben bu çocuklara kendi yüreğimdeki umutla yol göstermiştim. Benim çocuklarım başarmıştı artık vazgeçmeyeceklerdi ; kendileri için çabalayacaklardı...

Sümeyye Beyza yetimhanede büyümüş sevgi görmemiş bir kızdır. Birgün gerçek ailesi onu bulur. Bakalım şimdi neler olacak

“Dikenler kendini korumak içindir. Bazen de… yanlış insanların girmesini önlerken doğru insanın yaklaşmasına engel olur.” Berlin’den İstanbul’a sürüklenen Neriman, kimseye güvenmeyen, dokunmayan, yaklaşmayan bir kızdır. Ta ki okulun nazik , düşünceli basketbol kaptanı Can, onun yüzündeki çatlakları fark edene kadar. Bir kirpinin kalbi… Dokununca değil, dokunmaktan korkmadığında atmaya başlar.

Dinlemek için ne gerekir? Kulaklarını tıkasanda duyman yazılmışsa duyarsın. Nasibinde varsa o ses kalbine yazılır... Bazen... Sadece dinlemek yeter. Gerçek kurum kuruluş kişilerle ilgisi yoktur. Tamamen kurgudur.

İlk bakışta hissettik birbirimizi. Bu hikaye nereye varacak bilmeden, Tekrar karşılaşır mıyız bilmeden, Birbirimize ne kadar iyi geliriz bilmeden.

Çatık kaşları yenilediğim pansumanda dolaşıyordu şimdi. Gözleri alınmış gibi mi bakıyor onun? “Cenk abi aradı Şehmus peşindeymiş.” Bakmadı ama bana. Bir şey söyleyeceğimi anladığı an çevirdiği kafasıyla Hareket eden ellerim havada kalınca, İlk defa kalbimin üstünde böylesine büyük bir ağırlık hissettim. Beni görmezden geldi.

Mira`nın sessizliği ve dışarıdan gördüğü Atlas`ın gerçekte öyle biri olmadığı ile sıradışı hikaye.

Gazel Alya Yalaz... Sıradan bir üniversite öğrencisi, sıradan bir hayat. En azından öyle sanıyordu. Ta ki birinin onu izlediğini fark edene kadar. İki yıldan fazla süredir peşinde olan bir katil, Gazel`e takıntılı hâle geliyor. Ona yaklaşan herkes birer birer ölü bulunurken, Gazel her gün biraz daha köşeye sıkışıyor. Nereye gitse, kimi sevmeye kalksa... gölgeler onun peşini bırakmıyor. Katil, sadece onu izlemiyor. Onu "sahipleniyor." Kim olduğunu bilmiyor. Ne istediğini bilmiyor. Ama bildiği tek şey var: Bu oyun, artık sadece korkudan ibaret değil. Bu, Gazel`in hayatta kalma savaşı.

Bazı sevgiler sınar, bazı sevgiler imtihan ederdi. Zorlukları aştırır, güçlü diye bilenen insanları yerle bir ederdi. Allah imtihan ettiği kullarını sonunda murada kavuştururdu. İyi peki ya Zerda bunca zamandır hayalini kurduğu o murada erişebilecek miydi? Zerda Diyarbakır`dan Ankara`ya uzanan bir imtihanın içerisinde kendini bulacaktı ve bir daha hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı. *KİTABIMIN TÜM HAKLARI SAKLI OLUP, HERHANGİ BİR ÇALINTI DURUMUNDA TÜM HAKLAR KULLANILACAKTIR.

Ortaokuldan beri beni zorbalayan kişinin babamın arkadaşının oğlu olduğunu ve iş yüzünden evlenmemiz isteniyordu Benim hayatımı mahveden biriyle asla ama asla evlenmezdim Ta ki o güne kadar…

"Bunları sen benim için ağla diye değil, benim gözümde kendi değerini anla diye anlattım birtanem. Bir şey başarmadığını düşündüğün her an, bana bak. Senin en büyük eserin, benim." Bu sözleri onun dudaklarından; her dinleyişimde kalbimin var olduğundan bile habersiz olduğum noktalarında birer kıvılcım alevlendiren sesinden duymak, kaç yıl geçerse geçsin hala gerçekmiş, sahiciymiş gibi hissettiriyor. Sanki ellerine hiç ailemin kanı bulaşmamış ve bu kanı içinde gizlediği Şeytan`ın İki Yüzü`nün ardına saklamamış gibi. Kitabın bütün hakları tamamiyle şahsıma aittir. Ve herhangi bir çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Nakano Nao: Itsuki... Nakano Nao: Sana çok kötü bir haberim var... Nakano Nao: Ama kızma, tamam mı ? Nakashima Itsuki: Söyle. Nakano Nao: Ama bak kızma... Nakashima Itsuki: Bu uyarıdan sonra nasıl sinirlenmemi bekliyorsun, orospu çocuğu ? Nakano Nao: Arabanı çizdim. Şu yirmi milyon yenlik olanı.... Görüldü. Nakano Nao: Itsuki ? Nakano Nao: Benden değerli değil, değil mi ? Nakano Nao: Itsuki ? Nakano Nao: Kapı çalıyor... Nakano Nao: Orospu çocuğu... Şeytan`ın İki Yüzü (Koi No Yokan) Karakterlerine ait bir texting kitabıdır. Ana kitaba bağlı değildir.

Bütün benliğini vatanına adayan, onun aşkıyla tutuşan bir asker için ay yıldızdan başka sevda olamazdı. Kanının son damlası, bayrağının dalgalanması, son nefesi, milletinin istikbâli için feda edilirdi. Gönüle kor gibi düşen bir yaren bile, şehidin son örtüsüne el bastıran o kutlu yemini bozdurmazdı. Üsteğmen Selçuk Atagün`ün hayatı, kendisini vatan yemini ve sevdası arasında bıraktıracak bir kadınla tanıştığında tamamen değişecekti.

Kaçtığımı sandığım şey geçmişim değildi. Sadece bir süre sessiz kalmıştı. Zaman herkes için ileri akar sanıyordum. Benim için durduğu anlar vardı. Sızdığı, geri döndüğü, nefesimi kestiği anlar… Bazı yüzler vardır;ama tanımadığını söyleyemezsin. Bazı bakışlar, yaşanmamış anıları hatırlatır. Ve bazı karşılaşmalar, tesadüf olamayacak kadar tanıdıktır. O an anladım. Bu bir yabancı değildi. Ama artık bildiğim kişi de değildi. Dokunmadık. Yaklaşmadık. Ama aramızda, kelimelere sığmayan bir şey vardı. Zaman bazen bir çizgi değildir. Bazen bir sırdır. Ve bazı hikâyeler, tam da zamanın ardında başlar.

Gerçekleşen bir kehanet son bedenlerine hapsolan reenkarne ruhlar...

Yüzyılın kışı diyorlardı o seneki kışa... Yabani, bir kısrak gibi kişneyerek şahlanmış da şahlanmış alabildiğine hoyratça esiyordu poyrazı karayeli... Buzdan geceler hüküm sürerken, biri vardı yatağında ter döken. Onun adı anaydı... Yüreğine matem çökmüştü oğlu, her anacığım dediğinde. Ayağı taşa takılsa oğulların ve kızların, ne zaman anacığım deseler; her bir kelimenin hecesi kanatlanıp yol bulur ve anaların yüreğine konardı... Uyku tutmamış sabaha kadar, yasa bürünmüştü Edibe kadın. Oğlu, ateşler içinde "anacığım" diye inledikçe, anasının yüreğine kızıl oklar saplanmıştı. Biri daha vardı rüyasında kabuslar gören. Yaman`ı can evi, mahremi, sürekli kendisinden kaçıyordu... Sabah olup uyandığında bedeninde bir ağırlık vardı, elinde olsa yataktan hiç çıkmazdı. Emektar elleriyle gözlerini yokladı, gözleri hala ıslaktı. Bu yaşlarda neyin nesiydi? Sabaha kadar rüya görmüş ve rüyasında ağlamıştı ama gözlerindeki ıslaklık sanki gerçek gibiydi...

Siz; kim olduğumu merak edersen hiç çekinme ara beni Kimliksiz; psikopat herif ararım merak etme Kimliksiz; bulursam ne yapacağıma inanmazsın... Siz; ben seni muhatap almıyorum. Yürü anca gidersin... Kimliksiz; kim olduğunu öğrendiğim zaman kaçacak delik arayacaksın; benden söylemesi...