`Foggy`e hoş geldin, merhaba demeyecek misin?` Her şey böyle başlamıştı. •∆• Alıntılar 👇🏻 "Zorunda değilim Kandemir. Duydun mu, zorunda değilim! Az önce sen söyledin, ne istersem onu yapabilirim. Şimdi burdan defolup gidiyorum. Sen de ister gelirsin, ister kalırsın." "Hiçbir yere gitmiyorsun, Ömür. Beni zor kullanmak zorunda bırakma. Bu senin görevin, Kılıç`ın görevi. Bir kere buraya girdiysen maç bitene kadar çıkamazsın. Anladın mı?" "Sikeyim Kılıç`ı!" Kolunun karnıma bıraktığı ağırlıktan kaçmaya çalışıyordum ama milim kıpırdamama izin vermiyordu. "Kara gözlerini de sikeyim!" Duraksadı. Ben de duraksadım. Neden böyle bir şey dediğimi bilmiyordum ama daha onunla tanışalı saatler olmuşken sanki yıllardır aklımın içinde gezinip duruyormuş gibi hissediyordum. Bu yüzden ona karşı bir filtrem yoktu. Şaşkınlıktan açık kalan ağzımı eğlence pırıltıları taşıyan gözlerinin dudaklarıma düşüşü nefesimi kestiğinde fark ettim. Dudaklarımda olan bakışlarını gözlerime çevirip yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Ben kimdim, o kimdi, şu an burda ne yapıyorduk unutmuştum. "Nesi varmış kara gözlerimin? Hım?" Konuşuyordu, görüyordum ama algılama işinde sıkıntı yaşıyordum şu an. Fısıltıyla sordum. "Ne?" "Diyorum ki, nesi varmış gözlerimin? Ah pardon, kara gözlerimin." •∆• kandemir: Yarından itibaren Foggy`e daha sık gelip gitmeye başlasan iyi edersin. Maçlarımı takip edecek, analiz yapacaksın. kandemir: Zaten sana dövüş öğreteceğim bilgisi çoktan amcana gitmiştir, onu da aradan çıkartırız. omurdilaygocmen: Ben ne anlarım dövüşten be? Analiz yapacaksın diyor bana. omurdilaygocmen: İstersen hakemlik de yapayım? He? omurdilaygocmen: Sanki görmedin tanıştığımız gün kaçıp gitmek istedim maç sırasında.

“Dikenler kendini korumak içindir. Bazen de… yanlış insanların girmesini önlerken doğru insanın yaklaşmasına engel olur.” Berlin’den İstanbul’a sürüklenen Neriman, kimseye güvenmeyen, dokunmayan, yaklaşmayan bir kızdır. Ta ki okulun nazik , düşünceli basketbol kaptanı Can, onun yüzündeki çatlakları fark edene kadar. Bir kirpinin kalbi… Dokununca değil, dokunmaktan korkmadığında atmaya başlar.

Bir İtalyan Mafya`m kurgusudur. Tek gecelik bir hata ile peşine bir İtalyan mafyasını taktığını nereden bilebilirdi ki? Yer yer klişeler olabilir buna da dikkat çekmek isterim ve mantık hatalarını umursamanızı tavsiye etmem. Çünkü bu benim kendi evrenim ve içimden geldiği gibi yazıyorum, karakterlerin konuşmalarını ben yazıyor olabilirim ama aslında onların beni yönettiğini bilmelisiniz. İyi okumalar, şimdiden desteğin için teşekkür ederim ballı kurabiyemm ❤️‍🩹💞🍪🍯

Siz: Allah belanı versin senin Siz: serçe parmağını masanın köşesine vurursun inşallah Siz: tuvaletteyken peçete kalmasında bokunu peçetenin kartonuyla silmek zorunda kal Siz: Dünya ters dönsünde everest dağı bir yerlerine montelensin Siz: O kadar boyun var zeka sıfır Çınar: Ne pluyo ln • Kantinde onu ezen çocuğa mesaj atan Zuhal, sonrasında Çınar`ın onu merak edeceğini nereden bilebilirdi? Not: Küfür ve argo içerir

Tüm krallıkların ortasında barışın hakim sürdüğü, başarılı kişilerin okuduğu okul aslında sırlarla doluysa? Ailesi isyancı olduğu için damgalanmış, hiçbir sihir gücünü kullanamayan Savira Lysandra. En büyük ve en güçlü krallıklarından biri olan Drakvar Krallığının varisi Azerion Vaelkor. Burası sırlarla dolu bir okul. Sır tutamayan ölüme mahkumdur. Bir ejderhadan ne kadar uzak kalabilirsin? Kader bunun ne kadarına izin verir?

Yüzyılın kışı diyorlardı o seneki kışa... Yabani, bir kısrak gibi kişneyerek şahlanmış da şahlanmış alabildiğine hoyratça esiyordu poyrazı karayeli... Buzdan geceler hüküm sürerken, biri vardı yatağında ter döken. Onun adı anaydı... Yüreğine matem çökmüştü oğlu, her anacığım dediğinde. Ayağı taşa takılsa oğulların ve kızların, ne zaman anacığım deseler; her bir kelimenin hecesi kanatlanıp yol bulur ve anaların yüreğine konardı... Uyku tutmamış sabaha kadar, yasa bürünmüştü Edibe kadın. Oğlu, ateşler içinde "anacığım" diye inledikçe, anasının yüreğine kızıl oklar saplanmıştı. Biri daha vardı rüyasında kabuslar gören. Yaman`ı can evi, mahremi, sürekli kendisinden kaçıyordu... Sabah olup uyandığında bedeninde bir ağırlık vardı, elinde olsa yataktan hiç çıkmazdı. Emektar elleriyle gözlerini yokladı, gözleri hala ıslaktı. Bu yaşlarda neyin nesiydi? Sabaha kadar rüya görmüş ve rüyasında ağlamıştı ama gözlerindeki ıslaklık sanki gerçek gibiydi...

Bir yüzbaşı ve bir aşiret ağasının yolları Şırnak’ın topraklarında kesişti. Biri görevle, diğeri suskunluğuyla savaşıyordu. İki ayrı dünya, iki ayrı yemin… Ve aralarında, adı konmamış bir bağ vardı. Devletin sert gölgesiyle aşiretin susmayan sesi çatışırken, bir bakış her şeyi değiştirdi. “Meftun olduğum gözleri, küf yeşiliydi,” dedi adam. O an, ne emir kaldı ne kural. Bir dosya açıldı, geçmişle hesap kesildi, sadakat yeniden tanımlandı. Kimi zaman bir sorgu odasında, kimi zaman dağ yollarında yürüdüler. Ama asıl mücadele, kalplerinin sessizliğindeydi. Küf Yeşili, yasak bir yakınlığın, çözülmemiş sırların ve susarak anlatılan bir aşkın hikâyesi. Sınır çizgilerinin ötesinde, duyguların tam ortasında…

Siz hiç taksiye yolcu olarak binip şoföre aşık olarak indiniz mi?

Küllerinden doğdu. Önce av oldu sonra avcı..

0542*******: Ne hakla yaparsın lan bunu(22.22) 0542*******: Sana kırk kere demedim mi lan yapma diye(22.22) Siz: Anlamadım? (22.22) Siz: Kimsiniz? (22.22) 0542*******: Ecelinim oğlum bekle sen. (22.22) Siz: Oğlum falan ne oluyor? (22.22) 0542*******: Salağa yatma lan ibne(22.22) Siz: Düzgün konuşur musunuz? (22.22) Siz: Böyle giderse kabalaşacağım (22.22) 0542*******: Ne kabalaşması lan belasını siktiğim(22.22) Siz: Kızım lan ben! (22.23) Küfürlerimin sansürlenmediği, vazgeçemediğimiz türden; texting kitabımla karşınızdayım. 14.kitabım, umarım beğenirsiniz. Oylamayacaksanız hiç okumayın lütfen. İyi okumalarr🫶 /diğer kitaplarıma da göz atmanızı şiddetle öneririmm

Sessizlik, bazen bir sesin yapabileceğinden çok daha fazla şey anlatıyor. Bir sandalye gıcırdıyor uzakta. Adım söylenmiyor, ama sıranın bana geldiğini biliyorum.

“Bazen kendi ışığımızı ve karanlığımızı üretiriz. Bu karanlıksa parlak bir yıldızın ışığını bile söndürebilir." •───•☽⊹✩⊹☾•───• YILDIZINI KORU, geçmişin gölgelerinden kaçamayan cesur bir genç kadının, karanlık geçmiş ve tehlikeli sırlarla dolu yolculuğunu anlatıyor. Helin Yıldız, yalnızca bugünle değil, geçmişinde de taşıdığı ağır yüklerle de yüzleşmek zorundadır. Bir yangın vakasıyla başlayan olaylar, hem onu hem de okuru, düğüm düğüm olmuş bir geçmişe çekiyor. Her adımda yeni bir gerçek ortaya çıkıyor. Bir yangınla başlayan hikâye, derinlere gömülü acıların ve hiç kimsenin bilmediği gerçeklerin ortaya çıkışına uzanıyor. Peki, geçmişin gölgesi, en parlak yıldızın ışığını bile söndürebilir mi? Özellikle suç ve psikolojik gerilim unsurları içeriyor. Bu nedenle 13-14 yaş altındaki okurlar için uygun olmayabilir. Gizem, dram ve gerilim unsurlarını bir arada barındırıyor. Okuyucu hem merak içinde kalacak hem de karakterlerin duygusal yükünü hissedecek. Her yara bir güce,her karanlık bir ışığa dönüşebilir. “Per Aspera Ad Astra” (Zorluklar içinden yıldızlara) Not: Yazılanların hepsi kurgudur. Herhangi bir gerçek yanı yoktur.

Ölüm. İlk kez bir insanın elinde bu denli çekici görünüyordu. Yalnızca babasından alacağı intikam için bu yeteneğini kullanmaya kararlıydı. Ancak kılıç tutan elleri bana yönelse ona `Dur` demezdim. Onu kaçırdığımı sanıyordum ancak tek yaptığım kendimi ona hapsetmekmiş. * " Neden?" diyebildim çaresizce koyu mavi gözlerine bakarken. Ancak ben gözlerine baktığımı zannederken nefretten oluşan bir girdabı incelediğimi yeni fark ediyordum. Bu farkındalık bedenimi rüzgarda savrulan bir yaprak gibi titretmişti. Belimde hissettiğim sızıyla gözlerimi o yana çevirdim. Bu bir iğneydi. Gözlerim kayarken ayaklarımın da yerden kesildiğini hissedebiliyordum. Bana neler oluyordu! Karşılık vermeliydim. Kulağımda hissettiğim nefesle bedenim arkamda ki adama tamamen teslim olmuştu. " Appartenir " * - Neden korkuyorsun? Ruhumuzun şeytanın eline geçmesinden mi? - Hayır, ona verecek bir ruhumuz olmamasından.

"En derin korkularını sakladığını sanırsın. Oysa sırların, sen sustuğunu sandıkça daha da yüksek sesle fısıldar." Madeline, duyguların insanı zayıflattığına inanarak kendini herkesten saklamayı öğrendi. Ama ne kadar kaçarsa kaçsın, kulüp odasındaki sır dolu kutudan, Amber`ın samimi gülümsemesinden, Levi`nin umursamaz öfkesinden ve Tristan`ın takıntısından kurtulamıyor. Bir kutuya atılan isimsiz itiraflar, karanlık partiler, kayıp geceler ve cebine bırakılan bir not... Madeline, korkularının tam ortasında, gerçeği kimin sakladığını ve kimin kurban olduğunu anlamaya çalışıyor. Bu bir dostluk hikâyesi değil. Bu bir kaçış hikâyesi değil. Bu, saklanmakla yüzleşmek arasında sıkışıp kalan birinin, kendi karanlığını tanıma hikâyesi. Sırları gerçekten saklayabilir misin? Yoksa onlar eninde sonunda seni ele mi verir?

En güçlüsü oydu. Bunu değiştirecek misin?

Aşkı soluksuz, ihaneti sarsıcı bir serüven... Katre Vladimir`in esaretinden kaçıp Türkiye`ye gelmiştir. Ona yardım eden yabancı ise geçmişin beklenmedik ismidir. Katre bir yandan Kerem`in mirasını yönetirken bir yandanda Sergei ile dövmesindeki şifreyi çözmeye çalışıyordur. Derken bir gün asansör kapılırı açılır ve havayı dolduran o tanıdık kehribar kokusu kalbine keskin bir sızı gönderir. Dmitri buradadır ve onu bulmuştur. Peki Katre o gözlerde ne görecektir? Aşk mı? Nefret mi? Özlem mi? Pişmanlık mı?

Gökçe Ada Erdemir... Herkesin gözünde mükemmel, herkesin hayranlıkla baktığı, başarısıyla ve zarafetiyle parlayan bir öğrenci. Ama kimse bilmez; o gülüşün arkasında, sessiz bir fırtına saklıdır. Kalabalık sınıflarda, gürültülü koridorlarda, herkesin fark etmediği bir yalnızlıkla yürür. Her sınav bir sınavdan daha fazlasıdır onun için; her aile sözü, her küçük hata, içinde biriken sessiz çığlıkları büyütür. Dışarıdan bakıldığında her şey düzenlidir; notları yüksek, arkadaşları saygılı, hayatı kusursuz. Ama iç dünyasında, kimseye gösteremediği korkular ve bastırılmış duygular, geceleri sessizliğe karışır. Hayat, bazen en çok sessiz çığlıkları duyar. Ve belki de, Gökçe`nin karanlık dünyasına girecek tek kişi, onu anlayacak, en derin yalnızlığını paylaşacak ve hayatının en beklenmedik anında ona ışık tutacaktır.

Bazı sevgiler sınar, bazı sevgiler imtihan ederdi. Zorlukları aştırır, güçlü diye bilenen insanları yerle bir ederdi. Allah imtihan ettiği kullarını sonunda murada kavuştururdu. İyi peki ya Zerda bunca zamandır hayalini kurduğu o murada erişebilecek miydi? Zerda Diyarbakır`dan Ankara`ya uzanan bir imtihanın içerisinde kendini bulacaktı ve bir daha hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı. *KİTABIMIN TÜM HAKLARI SAKLI OLUP, HERHANGİ BİR ÇALINTI DURUMUNDA TÜM HAKLAR KULLANILACAKTIR.

Bir damla kan uğruna birleşen iki hayata intikam yemini dahil olursa. *** Düşman aşiretin kızıyla bir dama kan uğruna evlendiği için kızın konağa geldiği gün Mardini terk eden adam.. Düşman aşiretin oğluyla bir damla kan uğruna evlendiği gün evlendiği adam tarafından terk edildiği için intikam yemini eden kadın.. *** Başlama tarihi; 09.04.2025

"Bunları sen benim için ağla diye değil, benim gözümde kendi değerini anla diye anlattım birtanem. Bir şey başarmadığını düşündüğün her an, bana bak. Senin en büyük eserin, benim." Bu sözleri onun dudaklarından; her dinleyişimde kalbimin var olduğundan bile habersiz olduğum noktalarında birer kıvılcım alevlendiren sesinden duymak, kaç yıl geçerse geçsin hala gerçekmiş, sahiciymiş gibi hissettiriyor. Sanki ellerine hiç ailemin kanı bulaşmamış ve bu kanı içinde gizlediği Şeytan`ın İki Yüzü`nün ardına saklamamış gibi. Kitabın bütün hakları tamamiyle şahsıma aittir. Ve herhangi bir çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Nakano Nao: Itsuki... Nakano Nao: Sana çok kötü bir haberim var... Nakano Nao: Ama kızma, tamam mı ? Nakashima Itsuki: Söyle. Nakano Nao: Ama bak kızma... Nakashima Itsuki: Bu uyarıdan sonra nasıl sinirlenmemi bekliyorsun, orospu çocuğu ? Nakano Nao: Arabanı çizdim. Şu yirmi milyon yenlik olanı.... Görüldü. Nakano Nao: Itsuki ? Nakano Nao: Benden değerli değil, değil mi ? Nakano Nao: Itsuki ? Nakano Nao: Kapı çalıyor... Nakano Nao: Orospu çocuğu... Şeytan`ın İki Yüzü (Koi No Yokan) Karakterlerine ait bir texting kitabıdır. Ana kitaba bağlı değildir.

"Geçmişinden kaçamazsın… Hele ki geçmişin seni bulmuşsa" Bir gecede yaşanan saldırı, yalnızca bedende değil, zihinde de derin izler bırakır. Kalabalığın gürültüsü dağılırken geriye tek bir şey kalır: güvenin kırılganlığı. Yanındaki herkes bir anda yabancıya dönüşebilir, her bakışın ardında gizli bir sır saklanabilir. Eflin, `Mia" adıyla gömdüğü geçmişle yüzleşmek zorunda kalırken kendini karanlık bir oyunun içinde bulur. Gerçekle hayalin, dostla düşmanın birbirine karıştığı bu labirentte en yakıcı soru şudur Kime güvenebilirsin? Uyarı:Kitabın bazı bölümlerinde +1& öğeler vardır

​Kaderin cilvesi mi, yoksa intikamın en tatlı tuzağı mı? ​Onun adı, karanlığın en derinine kazınmış bir fısıltıydı. Karan , acımasızlığıyla nam salmış, merhameti sözlüğünden silmiş bir adam. ​lavinia ise, hayatını çalan adamın, yani düşmanının kızıydı. Masumiyeti, tehlikeli bir intikam oyununun ortasına düşmüş, ölüm çiçeği . ​Onları bir araya getiren şey ne aşktı, ne de tesadüf. Yalnızca yıkım vaat eden, kaçınılmaz bir kaderdi. Her dokunuş, yasak bir yemindi. Her bakış, en tehlikeli itiraf. ​Onun kollarında, düşmanının kanlı gölgesinde, Lavinia ait olmadığı bir dünyaya tutsak kaldı. Peki, bu imkânsız aşk, etraflarındaki iki düşman aileyi de ateşe vermeye yeter mi?

Pusulanın dört yönünün tam merkezinde onlar vardı. Geceleri sokaklarda gezinen, kendileri gibileri bulup onlara güçlerini kullanmayı öğretmek üzere gruplarına götüren onlardı. Kamer hayatının çıkmaza girdiğini bildiği bir anda kaderinin kollarında hiç bilmediği bir yere doğru sürüklenir. Gözlerini açtığında kendini bir efsanenin içinde bulur. Onlar Ay’ın Çocukları… Ay’ın Çocukları yıldız yapabilme gücüne sahip kimsesizlerdi.

Rüya, annesi evi terk ettiğinde hayatının ne yönde değişeceğinden pek emin değildi fakat okulunda düşman olduğu çocuk ile kardeş çıkmayı beklediğini de söyleyemezdi. Bir anda hayatına yeni giren iki abisi ve babası ile onu son yaptığıyla okula rezil eden ezeli düşmanı ailesi olmuştu. Okulunda ve evinde karşılaştığı zorluklarla nasıl baş edeceğini bilemeyen Rüya’yı yepyeni bir yol bekliyordu. Tüm bu yeniliklere alışması gerektiğinden bile emin olamayan Rüya’nın hayatının değiştiği yönün nasıl olduğunu görmek için onunla kızıl saçlı bir kara kedinin sırtında yolculuğa çıkmak ister misiniz? Emin olun ki pek bir keyifli olacak. Kızıl Saçlı Kara Kedi’nin yeni bölümleri her cuma akşamı yayımlanacaktır. Eğlence ve samimiyet dolu bir gerçek ailem hikayesi okumak isterseniz bu kitaba başlamanızı tavsiye ederim. Bol keyifli okumalar kara kedilerim.