Umuda koşanlar hep engellere takılırmış...

İnsanın canını en çok ne yakar? Arkadaşla kavga? Aşk acısı? Anne baba kavgası? Ya da azıcık taze yenen azar? Herkesin canına tak eden nokta farklıdır. Buna göre çektiği acının da derinliği değişir. Fırtınalar kopar içinizde ve o acı öyle bir siner ki en derinlerinize, kimse içinizde ne fırtınalar kopardığını tam olarak kestiremez o acının. Ama bir gün öyle biri girer ki hayatınıza tam da o fırtınanın soğuk yeller estirdiği kalbinize; işte o insan anlar sizin fırtınanızı nasıl dindirmesi gerektiğini. Kader dediğimiz olgu, `Her şerde bir hayır vardır.` sözünü yüzümüzde acı bir tebessümle bize öyle bir anlatır ki, bir yanımız buruk bir acı ile kıvranırken bir yanımız içimizdeki fırtınayı dindiren insana sıkı sıkı bağlanmak ister ve bağlanır da nitekim. O yüzden kemerlerinizi iyi bağlayın, İstanbul`un en nadide semtlerinden birinde prensesler gibi büyümüş Erva-Eylül Sözeri kardeşlerin karşısına Karadeniz`in hırçın dalgalarıyla yetişmiş Yaman-Yağız Mertoğlu kardeşler çıkarsa ne olur görelim. Ve unutmayın; Herkesin hayatı hiç ummadığı anda değişir. Bir de; Her şeyden önce `Destek Olmaktır` AŞK.

“Yarım Kalanlar Kulübü" *Yağmur Çalışkan* —Yarım Kalanlar Kulübü sadece bir hikâye değil, herkesin kalbinde sakladığı ama hiç anlatamadığı duyguların sesi... —Bu kitapta; çocukluğuna uzanan yolları, yarım kalan sevgileri, sustuğum anları bulacaksın. Liva ve Miraç, belki bir hayal... —ama onların hikáyesinde kendini görmen hiç de uzak değil. —Çünkü bazı insanlar büyürken kırılır, bazıları severken eksilir. & —Ve bazen bir kitap, seni en çok sustuklarınla yüzleştirir. —Her sayfa bir iç çekiş, her kelime bir iz... Bu sadece bir son değil, belki de seninle başlayan bir başlangıç. #yarımkalanlarkulübü #yazarolmakistiyorum #yazarlar #romanhikaye #yenihikaye #Liva&Meriç *12.05.25* ~Yağmur Çalışkan~

Bu kitap sizi en mutsuz olduğunuz anda bulacak. Şehir uyurken, bazı kapılar sadece cesurlara açılır. Gece Yarısı Yaz Kulübü’ne adım atan çocuklar, görünmeyen sırları ve gizemli olayları çözmeye çalışırken birbirlerine ve karanlığın derinliklerine dair çok şey keşfeder. Her ipucu, her sessiz fısıltı onları daha büyük bir gizemin içine çeker. Bu yolculuk, hem dostluğun hem de merakın gücünü sınayacak.

Ahsa… Başını örtmek istediği için ailesinden şiddet gören, imanından dolayı yalnız bırakılan bir genç kız. Okumak hayaliydi, ama babası ona tek bir şart koydu: “Ya başını açar okursun ya da okuyamazsın!” Ve Ahsa, Allah için okuyamamayı seçti. Alparslan… Genç bir imam. Merhameti, imanı ve duruşuyla herkesin örnek aldığı bir delikanlı. Küçüklüğünden beri gönlünde sakladığı Ahsa ile bir gün yeniden karşılaşacağını bilmezdi. Ama Allah, ona bir emanet yükledi: Ahsa. Karanlık bir ailenin içinde ışığını kaybetmemeye çalışan bir kız… Ve o ışığı korumak için gönderilmiş bir imam… Bu, sabrın, imanın, emanete sahip çıkmanın ve Allah’a tevekkülün hikâyesi. ✨ “Emanete ihanet eden, Allah’a verdiği söze ihanet eder.”

gerçek hayatla yüzleşme gerçek bir hayattan uyarlandı

İnsan gözünün asla ulaşamayacağı kadar saklı bir yerde, dünyanın en görünmez vadisi uzanır. Bir zamanlar bu vadide; devler, kurt adamlar, sihirbazlar ve vadinin özgün sakinleri birlikte yaşardı. Ta ki devler ihanet edene kadar. Onların gözü artık sadece vadide değil, insan dünyasındaydı. Bu ihanet, görünmez vadiyi savaşın eşiğine getirdi. Ancak yaklaşan savaşın ortasında yalnızca kılıçlar değil, kalpler de sınanacak. İki dünya arasında sıkışmış kardeşler. Kalbini aşık olduğu insana adayan bir kurt adam. Ve bu aşkın gölgesinde, kardeşini korumak isteyen bir abla. Ancak kardeşi, kurt adamın geçmişten gelen kalp yarasına baskı kurmak üzere; o kadına aşık olmaya başlamaktadır. Her seçimin bir bedeli, her duygunun bir sırrı var. Ve şimdi herkes aynı fısıltıyı duyuyor: Yaklaşan bir savaş var. Ve zafer, her zaman iyilerden yana olur...

Eylül Baltacı geçmişini susturmak için psikologluğu bırakıp kelimelere sığınmış bir yazardır. Ama kelimeler bazen gerçeklerden kaçmak için yeterli olmayabilir. Hayatına tesadüfen giren Kerem Eylül’ün kelimelerindeki düğümü çözüp, geçmişindeki sır perdesini aralamaya çalışır. Ne var ki Kerem bir anda kendini acımasız gerçekliğin kucağında bulur. Peki gerçek her zaman gözümüzün önünde midir?

"Seninle ilgili en büyük yanılgım; beni düşündüğünü sanmamdı."

Umuda açılan küçük bir teknede 27 can… Hayaller peşinde koşan 2 adam ve çıkan fırtına…

Bir kızın acıdan umut, yalnızlıktan güç, karanlıktan ışık çıkarma hikâyesi… Bazen en karanlık an, en parlak başlangıcın kapısıdır. ... Küçücük yaşta yalnızlığın en ağır yüzüyle tanıştı. Ama bu, onun hikâyesinin sonu değil, başlangıcıydı. Hayat ona en sert darbeleri vurmuş olsa da Adenya, küllerinden yeniden doğmayı öğreniyor. Her adımda hem kendini hem de hayata tutunmanın anlamını keşfederken; dostluğun, sevginin ve cesaretin varlığını hatırlıyor. Kalbinize dokunacak, gözlerinizden yaş süzülürken içinizde bir umut kıvılcımı bırakacak. ... Ben Adenya Kara. Soyumuz kara değil ama kader kara be abla... ... Kader sandığım şey her geçen gün kedere dönüşüyordu...

“Aşkın Töresi” Ankara’nın gölgesinde, iki farklı dünyanın kesiştiği bir yerde… Bir yanda kanla yazılmış töre, diğer yanda kalple atılan bir yemin. Aile bağlarının ağırlığı, geçmişin sırları ve yasak bir sevda… Onlar, birbirine yaklaşmalarıyla her şeyi tehlikeye atan iki yabancıydı. Ve biliyorlardı; bu şehirde aşk, ya bir ömür boyu saklanır… Ya da bedeli canla ödenirdi.

LAURA Aşkın, sırların ve tehlikenin tam ortasında… Yarı Türk, yarı Fransız bir genç kız olan Laura, çocukluk hayali olan doktorluk mesleğini yapmak üzere İspanya’ya gider. Amacı sadece insanlara yardım etmektir… ama hayatın onun için çok başka planları vardır. Madrid sokaklarında adım adım ilerlerken, sadece tıbbi bir kariyerin değil, kalbini altüst edecek bir aşkın da içine sürüklenir. Ancak bu aşk, beraberinde karanlık sırları ve ölümcül tehlikeleri getirir. Laura, güvenle ihanet arasında sıkışırken; gerçek aşkı, dostluğu ve kendi gücünü yeniden keşfedecektir. Her karar, her bakış ve her fısıltı bir ipucu; her yol ayrımı ise geri dönülmez bir kader olacaktır. Bu roman; aşk, romantizm, gizem ve gerilim dolu kurgusuyla sizi sayfaların arasına kilitleyecek. Hayat bazen bir uçağın penceresinden başlar… ve bir öpücükle değişir.

Esin, annesinin ölümünden kalan derin boşlukla; Umut, kaybettiği hayatın sessizliğiyle baş etmeye çalışırken yolları kesişir. Zor zamanlarda kurulan bağlar, en derin yaraları gerçekten iyileştirebilir mi? Bu, kayıpların gölgesinde ilerleyen; kırılganlıkla cesaretin iç içe geçtiği bir yolculuğun hikâyesi. Her adımda geçmişin izleriyle yüzleşen iki yalnız ruh, geleceğe dair yeni anlamlar arar. Ve bu yol, nerede biteceği bilinmeyen, yaşanacaklarla şekillenen bir serüvendir. Yıkılmış hayatların içinde hâlâ ışık arayanlar için… Bu hikâye, senin hikâyen olabilir.

Kendi güzel yüreği,güzel bir hanımefendi; bu hanımefendinin zorlu bir zamanında karşısına çıkan, yaralarına merhem olmak isteyen, hayatı islam yolunda geçmiş, haramlardan kendini muhafaza etmiş; yakışıklı,edepli iffetli bir beyefendi. Ve sonrasında yaşanacak hüzünlü,mutlu,huzurlu,acılı zamanlar... Kitabımın benzerini yazmak durumunda veya çalıntı durumunda hukuki işlem başlatılacaktır.

Bazı aşklar tam karşındadır... Aynı sınıfta oturur, aynı teneffüslerde yanından geçer... Ama sen, onun kalbindeki fırtınayı asla bilmezsin. Buse`yi ilk gördüğü gün âşık oldu. Ama söyleyemedi. Yıllarca sessiz kaldı. Ve o sessizlikte başka bir hikâye başladı. Bir aşkın gecikmiş hali... Bir kalbin yıllarca susması... Ve zamanın, sevgiyi sınadığı bir yolculuk.

Bazı kelimeler fısıldamaz, haykırır... Ama çığlıklarını duyabilmek için okumak yetmez; hissetmek gerekir. Satır Arası Çığlıklar, dışarıdan sessiz ama içi paramparça olan ruhların şiiridir. Kimi zaman bir ayrılığın ardından, kimi zaman gecenin tam ortasında yazıldı. Bu kitap, bastırılmış duyguların, söylenemeyenlerin ve içe gömülen yalnızlıkların dilidir. Her dize, bir suskunluğun yankısı. Her sayfa, görülmeyen gözyaşlarının izini taşır. Okurken değil, içinden geçerken anlayacaksın. Çünkü bu şiirler sadece okunmak için değil. hissedilmek, tamamlanmak için var.

Her söz her kalbe dokunmaz

Selam Ben Aybalam evet doğru duydunuz Aybalam gerçek ailem sandığım kişiler ailem değilmiş bunu öğrendikten sonra hayatım altüst oldu ben sert ve komik bir mizaca sahibim bu da benim hikayem .Ha bu arada abilerim varmış sayısı belli deil her geçen gün artıyor da.

Kalbiyle gelen bir çocuk, ama kalbi orada olmayan bir kız... Barkın sevdi. Kendi gibi, sessizce, derinlerden, saklayarak. Rüya baktı, gördü... ama hissetmedi. Ona göre bu bir hikâyeydi, ama başlaması bile gerekmeyen bir hikâye. Arkadaşların zoruyla kurulan bir bağ, sonra alışkanlığa dönen sessiz bir bağ. Ama alışkanlıklar bazen sevginin kıyısından geçer. Ve işte o kıyıda, biri düştü... Diğeri yürümeye devam etti. Barkın hâlâ gözlerinin içine bakarken umutla, Rüya arkasını döneli çok olmuştu bile. Barkın farkedince, eski sevgilisine döndü. Ve Rüya aldatıldığını hissetti. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu bir vazgeçememe, kabullenememe, yanlış zamanda yanlış kalbe denk gelme hikâyesi. Ne aşktı ne de Aşık. Ama birinin canı çok yandı. Biri ise kırgınlığı, çaresizliği ve acıyı hissetti.

Bazı duygular ölmez, sadece derinlere gömülür. Nisan, iç sesini susturmuş, hayatla arasına görünmez bir perde çekmiş bir genç kadındır. Hissetmekten çok düşünmeye, yaşamaktan çok izlemeye alışmıştır. Ta ki bir gün, kütüphanede tanıştığı küçük bir çocuk, kelimelerin arasından uzanıp onun sessizliğini çatlattığında... ‘Belki’ kelimesi, Nisan için sadece bir ihtimal değil; suya düşmüş bir umut, karanlıkta parlayan bir kıvılcım, kalbin en kuytusundaki yaşam belirtisi olur. Bu hikâye, yavaşça açılan kalplerin, geçmişin yükünden sıyrılarak geleceğe akanların ve en çok da ‘belki’lere şans vermeyi seçenlerin romanıdır.

@dargınprenses:Çarpraz sorguya mı çekiliyorum? @sevimliteyze2343: Çarpraz değil ama isteme sorgusu sayabilirsin canım @dargınprenses: nE? @sevimliteyze2343: Oy kıyamam heyecanlandın mı sen? @dargınprenses: Noluyooo @sevimliteyze2343: Şu oluyor: ALLAHIN EMRİ PEYGAMBERİN KAVLİYLE SENİ OĞLUMA İSTİYORUM Bu kişi tarafından engellendiniz * * * Bir şaka uğruna yaşadığım şeylere hâlâ inanamıyordum. Bu depo da kaldığımızdan beri kaç defa bunu düşündüm bilmiyorum ama içimde ki suçluluk hissi şuan başımda ki yaradan yahut etrafımda ki ateşten daha çok canımı yakıyordu. Buradan kurtulabilir miyim bilmiyorum ama artık için bir konu da rahattı. Kader kurtulmuştu... Elhamdülillah... - RÜVEYDAAAAAAAAAA Arya`nın sesi ile gözlerimi zar zor da olsa araladığım da üzerime doğru yanarak düşen dolap hatırladığım son şey oldu. İşte o an benim için zaman durmuş herşey önemini yitirmişti... Yapabildiğim tek şey kollarımı yüzüme siper etmek... Gerisi zifiri bir karanlık... * * * Herşey de eğlence arayan kızın Filistin ile değişen duyguları....

Kendim olmak için korkularımın üzerine gitmeliyim, biliyorum. Keşke sadece söylendiği kadar kolay olsa bunu gerçekleştirmek... Tüm dünyaya meydan okumam gerekiyor belki, belki bütün sevdiklerimi kaybedeceğim bu savaşta, belki de kendimi feda edeceğim zafer uğruna. Ama devam etmeliyim, pes etmemeliyim, savaşmalıyım onlarla... Ancak böyle aydınlığa çıkabilir dünyam...

Bazı sözler vardır ki dudaktan değil, doğrudan yürekten dökülür. Bazı dizeler vardır ki bir kalemin ucundan değil, bir ömrün içinden süzülür. İşte okuyacağınız bu şiirler de yalnızca sözcüklerden ibaret değil; bir insanın yaşadıkları, hayal ettikleri, özledikleri ve sevdikleriyle yoğrulmuş içli bir serüvendir. Ben, Mehmet Aykurt… Hayatım boyunca kelimelere tutundum. Bazen hüzünle, bazen neşeyle, bazen de isyanla konuştum onlarla. Şiir benim için yalnızca yazmak değil, yaşamak demekti. Bu kitap, yıllar içinde biriktirdiğim duyguların, düşüncelerin, sevinçlerin ve acıların bir yansımasıdır. Her bir şiir, kalbimin bir köşesinden kopup gelen içli bir ezgidir. Bu dizelerde; Anadolu`nun kadim halk kültüründen, Bektaşi ve Alevi geleneğinin derin deyişlerinden izler bulacaksınız. Kimi zaman köyümün dağlarında esen rüzgârı , kimi zaman içimi sızlatan bir hasreti , kimi zaman da milletim için atan yüreğimi dile getirdim. Şiirlerimde bazen bir isyanın haykırışı, bazen bir köyün sıcaklığı, bazen hayat mücadelesinin izleri, bazen samimi bir dua, bazen hak edene yönelik bir beddua, bazen de yol gösteren bir nasihatin sesi yankılanır. Eğer bu satırlarda kendinize ait bir hüzün, bir tebessüm, bir hatıra bulursanız; bilin ki aynı duygularda buluşmuşuz demektir. Çünkü şiir, en çok da paylaşınca güzelleşir. Bu yolculukta beni yalnız bırakmayan herkese, özellikle kelimelere can veren, ruhuma yoldaş olan ilhama, sonsuz minnettarım. Kalpten kaleme… Ve oradan sizin gönlünüze. Mehmet Aykurt

Düşmanların dostlara, dostların ise düşmanlara dönüştüğü bir dünyada büyüleyici bir aşkın hikayesi... "Yalan söylüyorsun." "Öyle mi?" Bunu bir meydan okuması olarak görmesini istemiyordum ama yine de yüzümü çevirmedim. "Sana ait olmayan şeyleri istememelisin." dedim düşünmeden. Bedenim zincire dolanmış olmasaydı eminim daha ikna edici olabilirdim. Susuzluk boğazımı yakmıştı. Onu eğlendirmiş olmalıyım. Kısa ve içten bir kahkaha attı. "Ve bunu küçük bir hırsız söylüyor?" Bana doğru eğilip çenemi kendisine doğru kaldırdı. Bana bu kadar kolay dokunabilmesinin şaşkınlığıyla donakaldım. Parmak uçları soğuk yanaklarımdan boynuma doğru inerken doğrudan gözlerimin içine baktı. Tüm tüylerimi diken diken etmişti. "Hala anlamadın mı? Sen zaten bana aitsin." Kesinlikle şaka yapmıyordu.