Bir Bedel Meselesi

BAKIŞLARIM KARŞIMDAKİ ADAMA DÖNERKEN YILLAR ÖNCE BENİ TERK EDEN KOCAM OLDUĞUNU TEK BİR BAKIŞIYLA ANLAMIŞTIM. AMA O HÂLÂ 18 YAŞINDA TERK ETTİĞİ KARISI OLDUĞUMU BİLMİYORDU. ELLERİMİ UZATIRKEN KENDİMİ TANITMAKTAN GURUR DUYDUM. -MERHABA MİRZA BEY BEN AVZEM SONAT. YAZAR: BAHAR BOZKURT KİTAP: İNTİAŞK YAYINLANMA TARİHİ: 27/01/2025 DİKKAT: Ç(A)LINTI GİBİ BİR DURUMDA GEREKEN YERLERE BAŞVURACAĞIM!!! İYİ OKUMALAR DİLERİM HERKESE💐

Her zaman kendi ayaklarımın üzerinde duracak bir kadın olarak hayal ederdim kendimi. O kadın hiç kimseye hiç bir şeye boyun eğmeyen bir kadındı. Fakat gerçek şu ki şu anki benle küçükken hayallerini kurduğum ben birbirinden tamamen farklıydı. Bugün benim düğün günümdü. Herkes düğünde eğlenirken ben abimin yaptıklarınının bedelini ödüyordum. Bu bedeli ödeyen tek kişi ben değildim. Bu bedeli Alan Arî`de ödeyecekti...

"Bazı yollar rastlantı değil, kaderin fısıltısıdır..." Diyarbakır`ın tozlu sokaklarında, yoksulluğun gururla yoğrulduğu bir evde büyüyen Rojin Gürbüz, ailesine destek olmak için her sabah umutla uyanan genç bir kadındır. Sessizliğin içinde güçlü, gözlerinin ardında ise bir hüzün saklıdır. Kalbinde ne zenginliğe özlem vardır ne de hayalleri lükse dair. Bir yanda, köklü Karabey Aşireti`nin genç lideri Ömer Asaf Karabey... Güç, para ve saygıyla çevrili bir dünyanın adamı. Ama o dünyanın ortasında kalbini hiç kimseye açmamış, sessiz bir yalnızlık taşır içinde. Ta ki yolunu, sesini yükselten bir kızla kesiştirene kadar... Bir okul projesi vesilesiyle başlayan karşılaşmaları, zamanla hem hayranlığa hem de derin bir aşka dönüşecektir. Ancak biri gücün, diğeri onurun temsilcisi olan bu iki insanın yolu; sadece kalpleriyle değil, geçmişin gölgesiyle de sınanacaktır. "Aşk bir tohum gibidir, ne kadar bastırırsan bastır filizlenir."

Ailesinin kendisine yaptığı eziyetlerden kurtulmak için okuyup dr. olan Irmak.Yıllar sonra annesini araması ile antepe gelir ama annesinin arama sebebi babasının borcu yüzünden Aşiretten biri ile evlenmek zorundaydı . DİNİ KİTAPTIR İÇERİSİNDE AZ ŞİDDET VARDIR.

Bir asker ve köy doktorunun hikayesi. Kitaptaki her şey tamamen kurgudur hiç bir kurum ve kuruluştan alakası yoktur . İçerik tamamen bana aittir lütfen kopyalama yapmayınız.

Mardin midyatın sahibi zengin genç ağası sert acımasız bir piskopat ve tüm kızların hayali olan yakışıklılığa sahip Aziz Şahmaran naif zarif güzelliğe sahip bütün herkesi kapıya görücü diken sert bir duruşa ve kararlılığa sahip Avjin Gümüş

Bir trafik kazasında ailesini kaybeden Nuran, hayatta tek tutunduğu dal olan teyzesinin yanına, Mardin’in en güçlü aşiretlerinden biri olan ERENDAĞ konağına sığınır. Ancak bu konak, sıradan bir yer değildir. Her köşesi töreyle, kan davasıyla, suskunlukla örülüdür. Ve bu suskunluğun tam ortasında, bir adam durur: Şahin erendağdı. Şahin, ağalığın ve ailesinin yükünü sırtında taşırken, Nuran’ın hayatına istemeden girer. Nuran içinse o adam, hem kurtuluşun adı olur hem de en büyük yıkımın. Şahin onu öldürmesi gerekirken kurtarır. Çünkü bazen aşk, en beklenmeyen anda, en yanlış kişide filizlenir. Ama bu sadece bir aşk hikâyesi değildir… Bu, bir kadının yasını içinde taşıdığı, töreyle savaştığı, sevilmenin ne olduğunu ilk kez tattığı bir hayatta kalma hikâyesidir. Ve bir adamın, geçmişin kanlı yüküyle yüzleşerek kaderini değiştirme cesaretidir. Aşkın en ağır sınavı, törenin gölgesinde başlar. Ve bazen bir kalp, bir aşireti karşısına alır.

Doğunun sert topraklarında hüküm süren kanlı bir oyun... Bir kız kardeşin kaçırılmasıyla başlayan berdel, iki aileyi ölüme ve intikama sürüklüyor. Hazal Karahan... Gücüyle sarsan bir güzellik, cilveli bir gül... Kırılgan ama içinde fırtınalar kopan bir kadın. Sevgiye hasret, zalimlerin gölgesinde yaşam mücadelesi veren bir ruh. Azad Mirzahan... Kimse karşısında duramaz. Korkunun ta kendisi, acımasız ve kudretli bir ağа. Onun sözleri, hayatları biçer; gözleriyle kader çizer. Bir yanda kan, bir yanda umut... Bir yanda acı, diğer yanda aşk... Bu savaşta herkesin kaybedecek bir şeyi var. Ama asla vazgeçmeyen iki yürek, kaderin zincirlerini kırmak için yanıyor. “Kızıl Geline Ağıt”... Kanla yazılan, gözyaşıyla söylenen ve ölümsüzleşen bir destan. Hazır mısınız? Çünkü bu, sonsuza dek unutulmayacak bir mücadele. YETİŞKİN İÇERİK BARINDIRIR TÜM HAKLARI BANA AİTTİR VE SAKLIDIR.

Noksanın anlamı "EKSİKTİR!" Efnan`ın hayatı, hep yarım yamalak, noksan geçmişti. Gencecik bir kızdı, aklı hep çocukluğunda kalmıştı. Gerçi, yaşamak nedir bilmemiş, hayatın en büyük darbelerini, ailesinin "EKSİK" adı altında her defasında yüzüne vurulması ile yaşamış bir candan ibaretti. Onun adı NOKSAN`dı. Lakin yenilgilerinin hayatına dahil ettiği gerçekleri de vardı. `Geçmişin İzi!" Geçmişte yaşattığı gerçeği gün yüzüne çıkarmak isterken, EKSİK`le yolları kesişmişti. Onunla hiç ummadığı bir yolda karşılaşmış ve beraber yolculuk etmeye başlamışlardı. Bir kurşun, onaları birbirine bağlamıştı. Getirdiği gerçekler insanların yalanlarına tabi tutulmuştu. Adım Efnan. Anlamı; Cennette ki güzel gözlü kız demek. Kaderin bana yaşattığı şey... `NOKSANLIK!" Ardımı hiç bırakmamıştı... `Efnan Keleş `Berzan ŞahinKara @Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veyahut kopyalama işleminde. Yasal işleme başvurulacaktır.

Ailesinin ölümüyle hayatının dönüm noktasını yaşayan Bala ,şimdi Mardin`in en büyük aşiretlerinden biri olan Aslabeylerden Miran ile tanışarak ikinci dönüm noktasını yaşayacak keyifli okumalar . En parlak yıldızlara ✨

Yasmîn, annesiyle birlikte Zemheroğlu konağında çalışmaktadır. Zemheroğlu Mardin`in en köklü aşiretidir. Yasmîn`in babası bir gece ansızın annesini öldürüp, kaçtığında. Yasmîn kardeşiyle birlikte Zemheroğlu konağında yatılı çalışan olarak yarım kalan hayatına devam etmektedir. Tabii bilmediği birşey vardı, aşk. Nerden bile bilirdi ki Zemheroğlu aşiretinin ağası, Awir Hazar Zemheroğlu`nun ona göz koyduğunu!

Bazı hatalar bazı insanların şansı olurken, bazı insanların sonu olur. Düşmanın`ın kızıyla evlenirsin, nefretle kusucağını sanarken merhamet belirir yüreğinde. Oysa boran ateşhanın yüreğinde hiç merhamet ateşi filizlenmemişti. Ama o küçük kadına bakarken içinde beliren değişik duygulara engel olamıyordu. Boran Ateşhan`ın ve Afra şeyhanlının hikayesi. "Bu hikaye tamamen bana aittir @𝐀𝐲𝐥𝐢𝐧 kimsenin izinsiz kitabı kopyalayıp almasına rızam yok. Kitaptaki herşey kurgudan ibarettir. Kitapta yetişkin içererikli birçok sey bulunur +18, küfür, cinayet, kan vb. rahatsız olanlar okumayabilir. Okuyanlar için ise keyifli okumalar diliyorum💗"

Savcı ve hanım ağa olan ARJİN EFSA AXİN Mardin topraklarına kadın ve kızları için Adalet sağlamaya çalışır 15 yıldır arjin efsaya aşık olan MİR BOTAN HAZNEDAROĞLU her şeye ve herkese rağmen aşkının arkasında durur. O Mardin`in ve tüm doğunun en büyük ve saygın ağasıdır

Sevgisini başkasına harcamış biri sevebilir miydi tekrar? Geçmişi peşini bırakmazken önüne bakabilecek miydi? Aileden yaralı iki ruh birbirini sarabilecek miydi? “Bükre gibisin Gökşin. Onun kadar eşsiz, rahatlatıcı, dingin ama bir o kadarda yalnız.”

Mardin`di burası aşkların yarım kaldığı, genç kızların töre uğruna evlendirildiği şehir.. Azad ile Dilan bu töreye kurban gitmişti, Azad sevdiği kadın ile evlenirken Dilan acı çekiyordu.. DİLAN KOZAN,Mardin`de güzelliği ile tanınmış Dilan KOZAN, diğer lakabı ile ŞEHRAZAT, Şehrazat özgürlüğüne düşkün demekti peki Dilan bu özgürlüğe ne zaman kavuşacaktı,evleneceği adam ailesinin veremediği sevgiyi de özgürlüğüde verebilecekmiydi.. Mardinin en ün sanmış Ağası AZAD ŞAHİN bu özgürlüğü sevdiği kadına verebilecekmiydi yada bu şehrin yarım kalan aşklarına mı dönüştürecekti aşkını.. "Dilan`ım çek vur beni ama bu herif ile gitme, eğerki gidersen ben o zaman ölürüm"... Gelin beraber Mardin töresi yüzünden evlenen bu iki gencin aşkını okuyalımm. Bence kitabımı beğeneceksiniz bi şans vermeyi unutmayınn😊

"boşa başka anlam aramaya gerek yok katlandığım kadar seviyorum seni !"

Bu bir düşmandan aşka hikâyesi değildi. Bu tam da iki düşmanın hikâyesiydi. Karacaoğlu aşiretinin hanımağası Arjin Karacaoğlu Kandemir aşiretinin ağası Civan İlyas Kandemir. (...)Babamdan aldığım ani bir telefonla Mardin`e geldim. Tüm yol boyunca kötü bir şey olmaması için dua etmiştim. Konağa girdiğimde direkt olarak babamın yanına gittim. Elini öptükten sonra sarıldık ve yanına oturdum. "Nasılsın güzeller güzeli kızım?" "İyiyim babacım. Asıl sen nasılsın? Acil gelmemi istemişsin neler oluyor? Ters bir şey yoktur inşallah." Başını olumsuz anlamda sallarken gülümsemesi devam ediyordu. Eli saçlarıma gitti ve okşamaya başladı. "Ben bir karar aldım kızım(...)

Ölümün kıyısında yaşayan. Var olmak ve yok olmak arasında kalmış. Yaralı ruhuna rağmen o yaraları tek başına sarmaya çalışan. Bir kadın o Arin Bakırcı. Kırık kanatlarına rağmen uçmaya çabalayan ama her defasında yere çakılan biriydi o. Hayatı`nın sonuna kadar acı mı çekecekti, yoksa tüm acılara göğüs gerip savaşacak mıydı?

``Gül!!`` Kulaklarımda çınlıyordu adım. Kalbim heyecanla dolmuştu ama tepki veremiyordum. Bütün duygularımı anlatmaya yetecek kelimeler yoktu içimde. Ben neredeydim, kaybolmuş muydum bir anda? Hayatımın ellerimden kayıp gidişi gözlerimin önüne sürüklendi. Küçük bir toz bulutu zihnimin önünü kapattı. Nefes sıklığım ölümün pençesinde dolandı. Neden ben diye düşündüm, neden bu kadar çaresizlik vardı hayatımda. Vücudumun acısını bana unutturan tek şey üzerimde hissettiğim annemin dokunuşlarıydı hayalimce. Kendimi avutmaya küçükken başlamıştım. Annesizlik insana bu kadarını borçluydu çünkü. Şimdi sesini duymamla yaşadığımı hissediyordum tekrardan. Beni bilmediğim uçurumun kenarına çıkarıp alan o adam bana daha fazlasını vermişti. Uzaktan duyuyordum adımı haykırışını. Bu koca ormanın içinde çınladı ismim kulaklarımda. Ben miydim o? Endişeyle sesini titreten o acı ben miydim? Onu görmüştüm kırık toprakların etrafında. Koşar adım geliyordu bana sanki yerde canıyla cebelleşen kendisiydi. Belli belirsiz bakışımda korku gördüm. O belirsizlikte bile yana yakılan elinden kayıp giden bazı şeylere şahit oldum. ``Gül!`` Bedenimin yanına diz çöktü. ``İyi misin?`` Yüzümü avuçlarının arasına aldı kırmaya korktuğu bir kuru gül gibiydim. Elleriyle saçlarımı kenara itti. Her yanım toz toprak içindeydi. Ağzımı açtım kısık sesimle nefesler çeke çeke: ``Yekta?`` Dudaklarımı zar zor oynatıp konuşmaya çalıştım. Bedenimin yorgunluğu ben buradayım dercesine bağırıyordu. ``Benim Gül, dayan güzelim dayan bitti yanındayım.``

Mardine yeni taşınan bekar bir anne Gülperi Saraç. Mardinin korkulu kabusu Baran Harzemşah. Severek evlendiği kocasının onu en yakın arkadaşı ile aldattığını öğrenen Gülperi 3 yaşındaki kızı ile tek ailesi olan teyzesinin yanına, Mardine gider. Teyzesi Harzemşah konağında hizmetçi olarak çalıştığı için ablasının emanetini yanından ayırmak istemez bu yüzden Harzemşah konağında çalışmasını teklif eder. Gülperinin gidecek yeri olmadığı için kabul eder fakat hesaba katmadığı bir şey vardır. Harzemşah aşiretinin tek varisi Baran Harzemşah ona ilk görüşte aşık olacaktır. bu hikayede Gülperi ve Baranın aşkına engel olanlar mı kazanacaktı yoksa onların masum ve güçlü aşkı mı? Bu bir wattpad kitabıdır. Kopyala yapıştır yapılmıştır.

"Asla karım olamayacaksın. Duydun mu beni! KARIM DEĞİLSİN AMA BENİMSİN!" Duydukları ile gözleri anında doldu. Şervan genç kızın korktuğunu görerek üzerine doğru gitmeye başlaması ile Zühre geri geri adımlamaya çalıştı fakat kollarından sertçe tutulması ile durmak zorunda kalmıştı. Şervan elinin gücünü artırıken genç kız acı ile inledi. Kızın acı çekmesi hoşuna giderken elinin birini kızın çenesine götürüp sertçe sıkarak kendisine bakmasını sağladı. "Odama gel dediğimde geleceksin, berdelin kanunu budur! Karım olmayacaksın ama beni tatmin edeceksin!" Zühre duydukları ile sarsıldı. "Bırak beni bu olmayacak!" Diye bağırdı Zühre fakat kendisini yatakta bulması ile gözleri dehşetle büyüdü. Şervan Zührenin gözlerindeki korkudan tatmin olurken kızın üzerine doğru eğilerek ellerini iki yanına doğru yatağa bastırdı. "Neden? Berdeli kabul ettiysen seni becereceğimi de bilmeliydin." Zühre duyduklarının ağırlığı ile geri geri gitmeye çalışırken gözlerinden yaşları akıyordu. "B-ben bir şey yapmadım." dedi hızla sanki savunulacak bir şey yapmış gibi. Zührenin söylediklerini umursamadan genç kızın üzerine doğru biraz daha eğildi. "Az sonra imam nikahımız kıyılacak ve sen de bundan sonra cehennemim de yanmaya hazır olsan iyi edersin Zühre Şahmaran!" Wattpad kitabıdır! Wattpad: Damla_yazar Kitap kapağı: Damla_yazar

Gecenin bir adı vardır, herkesin bilmediği. Kalbinin kıyısında sessizliğe yaslanmışların, kelimelere değil, bakışlara inananların adını fısıldadığı bir sözdür o: Leyliyan. Geceye ait olan. Geceyle düşünen, geceyle hisseden, geceyle yaralanan... İlay, insanlara güvenmeyi unutmuş bir kız. Kalbinin kapılarını kimseye açmamış, hatta kendine bile. Gündüzler onun için kalabalık bir sessizlik, gecelerse içinden çıkamadığı bir düşün labirenti. Yüzünde taşıdığı sakinlik, içinde taşıdığı fırtınayı örtmeye yetmez çoğu zaman. O, görünmez kalmaya alışmış bir savaşçıdır. Savaş ise adının aksine sessizdir. Konuşmaz. Anlatmaz. Onun kelimeleri bir defterin sayfalarında can bulur. Kağıda dökülmüş bir iç dünya, görünmeyen bir ruh atlasıdır onun not defteri. Ve o defter, bir gün, tam da kelimelerden kaçan bir kıza açılır. İlay ve Savaş’ın yolları bir sokakta kesişir. Bir tesadüf gibi görünen ama aslında çok daha eski bir sessizliğin yankısı olan karşılaşma… Yıldızlar altında paylaşılan anlar, geceye fısıldanan sırlar ve kelimesiz bir yakınlık… Birlikte öğrendikleri tek şey vardır: Bazı duygular söylenmez. Hissedilir. Ve bazı insanlar, sessizliğiyle seni en çok anlayan olur. Ancak geçmiş, hiçbir zaman sessiz kalmaz. Savaş’ın sakladığı yaralar gün yüzüne çıkmaya başlar. İlay’ın güven duvarları çatırdar. Ve gece, bir sığınak olmaktan çıkar; içlerinde bir hesaplaşmaya dönüşür. Leyliyan, iki yabancının gecede birbirine tutunarak kendilerini bulma yolculuğu. Kırılganlıkla örülmüş bir bağın, her şeye rağmen hayatta kalma çabası. Bu, göz göze susabilenlerin; birbirini kelimesiz anlayanların hikâyesi. Bir gün bir defter açılır… Ve hiçbir şey eskisi gibi olmaz. “Sana hiçbir şey söyleyemedim. Ama her sustuğumda seni düşündüm. Bu deftere ne yazdıysam, seninle konuşamadıklarımdı.” - Savaş Varan`ın defterinden “Kimse beni görmemişti. Hep geçip gitmişlerdi yanımdan. Ama sen, hiç dokunmadan içimde bir şeylere değdin.” - İlay Alenya

Genç kız arkasına bakmadan koşuyordu biliyordu eğer bu seferde yakalanırsa hem kedi canından hemde karnındaki bebeğinden olacaktı genç kız arkasına baktında arkasından gelen adamları görünce daha hızlı koşmaya başladı O kadar hızlı koştu ki Ana yola geldiğinin farkında bile değildi bunu ona gösteren son hızla Üzerine gelen ve korna çalan araba oldu ama genç kız olayın şokundan donmuş ve hiçbir tepki veremiyordu İşte o gün başladı kömür çiçeğinin hikayesi O ormanda o sesin geldiği Tam da o yolun üstünde bir çiçek solmuştu ama onun yerine o çiçekten kalan enkazdan kömür çiçeği doğmuştu...

"Beni zorla aldılar.O, beni almak için herşeyi yapmaya hazırdı.Ama ben, ona asla teslim olmayacaktım." Zorla evlendirildik. Bir anlaşma.Bir aile çıkarı, bir yemin... Ve bir kadın,bir adam, birbirlerinden nefret ederken birbirlerine zorla bağlı kaldılar.Ama kimse, birinin kin tutarken diğerinin aşkı nasıl içinden geçecek hesaplayamazdı. O gün bana nefretle baktı. Ve ben ona her gün kırgınlıkla gülümsedim. Ama bir süre sonra , nefretin ne kadar yakın olduğunu farkettik. O gözlerdeki öfke, zamanla arzuyla karıştı Aşk bir tuzaktı. Nefret, bir savaş... Ama şimdi, birbirimizin içine düşmekten başka çağremiz yoktu. Bu bize oynan oyundu, Ve biz bu oyunda birer piyonduk. Söyle şimdi sevdiğim, bu oyunu kim kaybedecek?