"Ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu?" Elimdeki silahı usulca belime yerleştirip ela gözlerine iliştim sessizce. İrislerindeki kahverengi bölümlerden yeşil tonlara geçen bir orman vardı; sanki içinde kaybolmuştum. "Hayatımda bu kadar emin konuşmadım belki de." Yüzümdeki gülümsemeden sinir olmuş olmalı ki narin elleriyle saç tutamlarını geriye attı. "Bak! Bizden olmaz! Yan yana bile getirmezler. İhtimali bile olmayan bir hayalin peşinden gidiyorsun!" Sesindeki sert ton bile, ona olan hayranlığımın önüne geçemiyordu. "Kim önüme durursa, ben de onu yok ederim!" Sesindeki tehlikeli tınıyı hissetmişti. "Ben hâlâ onu seviyorum!" Sadece gülümsedim. Bu dizeler canımı yaksa da gözlerimdeki yumuşaklığı kaybetmeden, silah tutmaktan nasır tutmuş ellerimle narin, yumuşak yüzünü avuçlarımın içine aldım. "Sen artık bana çekiliyorsun, benim en güzel hasretim. Gözlerinin doluluğundan tut, ellerinin titremesine kadar tüm benliğinle bana çekiliyorsun! Bu ne demek, biliyor musun? Aramıza girenin ölüm fermanı yazılmış demek oluyor."

Spot ışıkları başkalarının üzerindeydi. Ama gerçek hikâye sahne arkasındaydı… Siena Cruels duygularıyla baş etmeye çalışırken, Luna Hale enerjisiyle her ortama ışık saçıyordu. Rowan Skye, her zamanki gibi herkesi korumaya çalışırken, Nova Blair kendi iç savaşlarıyla boğuşuyordu. Zane ve Milo Carter ikizdiler—biri sahnenin yıldızı, diğeri arka plandaki kahkaha. Kai Vexley geçmişinden kaçıyordu, Eli Rowe ise ilk defa bir yere ait hissetmek istiyordu. Bir kurs. Bir sahne. Birbirinden bambaşka hayatlar. Hayal Sahnesi sadece bir kulüp değildi, onları değiştiren yerdi. Dans ettikleri yalnızlıkları vardı. Yazıya dökülmüş kırıkları. Müziğe gizlenmiş sırlar, dramaya taşınmış kalpler... Aşk, dostluk, hayal kırıklığı ve yeniden başlama cesareti. Bu hikâyede roller değişebilir, ama bir gerçek var: Sahne arkası bizdik.

"Bir itiraf ister misin?" Yutkunup yüzüne baktım. "Ne itirafı?" Gülüp gözlerimden gözlerini çekip gökyüzüne baktı. "Biri var gülüşü güldürüyor, nefesi yaşama isteğimi arttırıyor." Eliyle yıldızları gösterince oraya baktım çok parlak bir yıldız gösterdi. "O yıldız gibi işte milyonlar içinde böyle parlıyor."

17 yaşında annesini kaybeden Arin kimsesiz kalması ile köylü ile evlendirilmesine karar verir. Ancak Diyarbakır`ın Ağalarından olan Hozan ağa kızın yaşlı birisi ile evlenmesini istemeyerek kızı oğluna ister.

"Kızımı koyuyorum" diye bağırdı Samet Arslan. Herkes şaşkınlıkla ona bakıyordu. "Emin misin Samet Arslan? Kaybedersen kızını da kaybedeceksin" "Benim gözümde bir hiç o" dedi. Gözlerinde nefret anımsanamazdı. "O zaman başlıyoruz" diye fısıldadı kuzey Asıl savaş şimdi başlıyordu

Yaralı bi kızın askerlik macerası.

Gerçek aşk bir algoritmada saklı olabilir mi? Ya da o sadece bir glitch midir? Ada Soylu: Mikro influencer, büyük beklentiler. Sosyal medyada “kendin ol” diyor ama hangi filtreyle olduğunu söylemiyor. Bir gün yeni bir dating uygulamasında sırf eğlencesine sahte bir profil açıyor: Asena X. Ama işler beklediğinden hızlı gelişiyor. Çok hızlı. Virale düşecek kadar. Ege Canpolat: Yazılım mühendisi, romantik komedi izlerken gözlerini devirenlerden. Aşk uygulaması yapıyor ama kendisi hâlâ “yükleniyor...” modunda. Ta ki sistem bir hata verene kadar. O hatanın adı: Asena X. Swipe’ların, ghost’ların, story`lerde edilen laf sokmaların arasında; iki yabancı hem birbirini, hem kendilerini çözmeye başlıyor. Ama bu aşk... Henüz beta sürümünde.

Zeynep, küçük yaşlardan itibaren hayatın zorlu yüzüyle tanışmış, ailesine destek olabilmek için gençliğini işlerle geçirmişti. Üniversite hayali ertelense de asla vazgeçmemiş, sonunda kazanmayı başarmıştı. Tam her şey yoluna girmeye başlamışken, üçüncü sınıfın sonunda annesini kaybeder. Zeynep’in tek dayanağı olan annesi artık yoktur. Babasının onu, kendi yaşında bir adamla evlendirme isteği ise bardağı taşıran son damla olur. Kaçmaktan başka çaresi kalmayan Zeynep, bir gün kendisini ölümün eşiğinden kurtaran Aras’la yollarının yeniden kesişeceğinden habersizdir. Belki de bu karşılaşma, hayatının en büyük sınavı olacaktır… "Kimi zaman bir kaçış, aslında yeniden başlamaktır..." Kitabımın tüm hakları saklıdır izinsiz olarak kopyalanması ve paylaşılması durumunda gerekli işlemler başlatılacaktır bilginize.

Yanlışıkla girdiği grupta 4 erkekle karşılaşan Asel bakalım neler yapacak.

[Şiddet,kendine zarar verme gibi ögeler içermektedir!] Çocuktum ve yaşadığımız şeylerin kaderimiz olduğunu düşündüm. Büyüdüm ve anladım,bizim kader dediğimiz başkalarının tercihlerinin sonucuydu. İlahi adaleti bekledim. Sandım ki zamanla herkes yaptığının bedelini ödeyecek. Olmadı! Şans kötülükten taraf oldu! Bir tarafta sevdiğim adam ve geleceğim. Diğer tarafta geçmişim ve annem. Aşk durdurmaya yetmedi beni. Geçmişin beni yönetmesine izin verdim. Geçmişin kuklası olmayı kabul ettim. Herşeyi kaybetmeyi göze alarak. Belki de en çok kendimi yok ederek.

Asilesini katleden krallığın sonunu getirmeye ant içmiş bir suikastçı, Ve o krallığın lanetli olarak anılan karanlık veliaht prensi.

Bu kitap annesi babası yüzünden ölen. Bir yandan yarım günlük işte çalışıp küçük kız kardeşine bakarken bir yandan okulunu okumaya çalışan ve depremde enkaz altında kalan başrolün hikayesini anlatıyor. Okumaya doyamıyacaksınızz. Kitap kapağı tasarımı madamegül e ait.

esin Kayaya anonim olarak yazmaya başlar ve puff..... spoi yemek istemiyosanız AŞŞAĞIYI OKUMAYINN!!! "imkansızlıklarıma imkan oldun sandım. Cennete giden yolda cehenneme düştüğümde anladım bazı aşklar yarım kalmalı" ~imkansız aşkımıza~ Eğer yine o anı yaşasaydım yine seni seçerdim bencil biriyim. Affet "benim için ölme benim için yaşa sevgilim" Kayboldum. kendi karanlığımda. Yapayalnız kalakaldım orda.Veda bile edememişken sana, yaşamayı seninle tatmışken, ellerimden kayıp gitmen hayatın en acı gerçeğiydi. Acımıycaktım acıyamazdım.Kalbim bu kadar acırken daha fazla kimseye acıyamazdım. Hani sen demiştin ya kafanı çevirip baktığında gökyüzü, yanında ben olduğum sürece bize inan. Göremiyorum artık gökyüzünü çünkü güneşimi soldurdular. Sen beni bana rağmen severken nası hem beşiğim hem tabutum olabildin? Bencilsin. Kendine iyi bak sevgilim. -sensizlikten ruhsuzlaşan sevgilin- gelmeyeceğini biliyorum ama inanamıyorum. Belki de kabullenemiyorum. Beni sensizliğe alıştırmayı sen seçtin gerçekten bencilsin... (dayanamayıp okudun demii!"

Beste, Kerem ve aşklarıni anlatan bir adet hikaye bırakıyorumm

0533: Abi bize 4 lahmacun 2 ayran (23.42) Siz: Ay noluyo (23.45) Siz: Kardesim yanlıs numara lahmacuncu degil burası Siz: Ayrica bu saatte ne lahmacunu be kafayı mı yedin 0533: Abicim lahmacun yemenin saati mi olurmuş

Aşk, dram içeren bir hikaye

Girenin yandığı bir bar düşünün giren yanar kalan kül olur oranın sahibi ise Şeytanın ta kendisidir ya o Şeytanla kalbi paramparça olmuş bir kız tanışırsa?

Ben Bahar 24 yaşındayım özel bi şirkette yönetici asistanıyım Herşey ev sahibim ile kavga etmemle başladı aslında iş yerime yakın diye tuttuğum evden beni çıkarmak isteyince bende mecbur başka ev bakmaya başladım tam istediğim semtte çok tatlı müstakil bi ev tuttum tek bahçe içinde yan yana iki ev vardı ama sorun etmedim . Ta ki onunla tanışıncaya kadar KAPAK TASARIMI ŞAHSIMA AİTTİR ALINMASI DURUMDA OLAY ÇIKARIRIM. Wp kanalıma bakmayı unutmayın karakterlerin görsellerüni ordan paylaştım.

Noktalı virgüldü onlar. Tek onlar değil, hepimiz. Zihniyle savaşanlar, kendine düşman olanlar, ağlayanlar, korkanlar, hayatından vazgeçenler, ruhuna yabancılaşanlar... Biliyorum, en yakından tanıyorsunuz hepsini. İşte bu yüzden noktalı virgülüz biz. Hikayesi devam edenlerdeniz. Bütün hücrelerimiz `VAZGEÇ` derken `YAŞA` diyen tek bir parçaya tutunanlardanız. Düşmekten kanlar içinde kalmış dizlerimizi bir yara bandıyla kapar yine koşmaya devam ederiz. Ruhumuz bedenimize tutsakken Özgürlüğü düşleyenlerdeniz. O halde sizde tekrarlayın ` Hikayem bitmedi, devam ediyor.` Çünkü bu hepimizin hikayesi... " -Peki sence... Sen tam olarak kimsin Özgür? - Ben Özgür Akal. Bipolarım... "

Kitap +18 ögeler barındırıyor. Güçlü kadın kitabı sevenlere tavsiye ederim. ~Alita~ Eğer ki herkesi yakan ve öldüren bir zehir isen kendi panzehirini üretmeye mahkumsun... Yangına yürümekten korkmuyordum, bu evrendeki tek yangının ben olacağıma yemin etmiştim... Bir ayaz esecek bir çok şeyi yıkacak ama an gelecek ki güneş kadar yakıcı bir engele takılacak. O ayaz o sıcakta öyle bir yanacak ki kendi soğukluğunu unutacak. Herkesi yakan güneş ayazı üşütecek herkesi üşüten ayaz bir güneşi ısıtacak....

-Ölüm benim Peri Kızı sende benim çiçeğimsin. Adının ya kendisisin. Sen ölümün çiçeğiysin.

Her sabah,evet neredeyse her sabah saat sekizi beş kala dükkanın önünde belirirdi bu kara gölge. Uzun boylu,sert bakışlı ve sessiz bir ruhtu. Sadece siyah güller alır ve parasını tezgâha bırakıp,tek bir kelime etmeden çıkıp giderdi. İki hafta öncesine kadar bir ismi bile yoktu aslında. Şimdilerde ise onun gölgesini veya suskun cüsseli vücudunu dükkanın önünde görsem,Siyah Gül Adamı diye geçirirdim içimden. Evet,ona bu ismi takmıştım sessiz ve suskun olan Siyah Gül Adamı.

Hiç, kendinize aykırı içinizdeki kişiliğinizden dolayı sahtekar gibi hissettiniz mi? Ama onun içinde değildi. Onun iki tane hayatı var. Biri asla tanınmaz diğeri kesinlikle tanınır. Biri sevmez sevilmez, diğeri çok sever sevilir. Önce kendi benliğini sonra da içindeki harareti dindirmek için "mantıklı insanları" öldürmeye başladı. "Hataya mahal yok" demekten hatadan başka bir şey bulunmaz oldu. Ve bu hatalarla hikayesine istemediği karakterler sokuyor. O, sevmez sevilmez. Peki ya öldürdüğü kişiliği? Kalbine gömdüğü kişiliğini bir başkası çıkartmaya başlayınca aklı allak bullak olur. Ama o, hani sevemezdi? İşte bu yüzden bu hikayeye şans verin derim. (Kendimce bir şeyler deniyorum. Bir cinayet hikayesinde gerilim ve dramdan başka şeyler de olması gerektiğini düşünüyorum. kafa yormalık sadece cinayetten ibaret olmaması taraftarıyım) Kısacası eğlenmenize bakın:)

Elini belime koydu. Kendine iyice çekip ben ne olduğunu anlamadan, şakağımdan öptü. Ve karşımızdaki adamlara baktı "Gördüğünüz üzere hayat arkadaşım olmadan yaşayamam. Çok zamanı kalmadı. Ne kadar isterseniz size hemen veririm. Yeterki karıma uygun bir dönür bulun." Dedi elimi avucunun arasına aldı. Sonra dudaklarına doğru götürdü. Gözlerimin içine bakarak bir buse bıraktı. O an içimdeki kelebekler şaha kalkmış gibi uçuşuyordu.

Şimdi siz bir savcıyla, bordo bereli bir askerin hikayesini okicaksınız. Ölümler ve ölümler kalanlar ve kalanlar hepsi bu hikayenin birer parçası.