"Hani bana ?" Diye sordum. Hayat ise bana "kıyamam sana" demedi. "Kayboldun balca" demeyi seçti.

Kara gülün anlamı kara sevda demek. Bir o kadar da umut demek. İnsan umudunu yitirdiğinde Bir hiç olur. Ona hayata bağlayan ise sevdası olur. Eğer sevdası ya da umudu kalmadıysa tek çare. Ölüm olur. •Rosa Nera = Siyah Gül

1999’un o uğursuz sabahında deprem sadece binaları yıkmadı… henüz birkaç günlük olan bir bebeği de ailesinden kopardı. Yıllar geçti. Ece, o depremde hayatta kalmış bir bebek olduğunu bilmeden başka bir aileyle büyüdü. Ta ki bir gün… karşısına üç yabancı çıkıp şu cümleyi kurana kadar: “Sen bizim kardeşimizsin.” Ece o an evlatlık olduğunu öğrendi. Ve yıllardır ait sandığı hayatı, bir anda tuzla buz oldu. Ama işin tuhaf yanı şu: o gün sadece bir gerçek ortaya çıkmadı… bir hikâye başladı. Çünkü ece’nin kalbinde en çok yer kaplayan kişi olan çocukluk arkadaşı rüya da bu ailenin içine dâhil oldu. Ve birbirine kan bağıyla değil, kalple bağlanmış iki kız kardeşe dönüştü. Şimdi bu evde: ▫️ geçmişin yasını tutan ama geleceğe tutunan bir rüya, ▫️ “Aşk`la işim olmaz” diyen bir çağrı, ▫️ yıllar sonra ilk kez kalbi atmaya başlayan bir ece, ▫️ ve kalbini asla kapatamamış bir tarık var. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu: > bir kayboluşun nasıl bir aileye dönüşmesinin, kalpten kalbe uzanan yolların nasıl bir ömürlük iyileşmeye dönüşmesinin hikâyesi. “Bazen bir deprem sadece binaları değil… senin sandığın hayatı da yıkar. Ama bazı yıkıntıların altında, yepyeni bir aile doğar.”

Defne`nin Anı Defterleri", Defne İnci Aksayar hayatındaki büyük bir değişimi ve kimlik arayışını günlüğüne yazdığı okuyacaksınız? Bir gün, Aksayar ailesinin avukatı kapısını çalar ve ona gerçek adının Defne İnci Aksayar olduğunu, biyolojik ailesinin yıllardır aradığını söyler. Bu haber, Defne`nin dünyasını altüst eder; bir yanda onu büyüten ve seven Aksu ailesi, diğer yanda kan bağını paylaştığı, sonra gelen Aksayar ailesi vardır.

Dört yaşında, yalnız, sessiz ve hep kucakladığı bir ayıcıkla hayata tutunan minik bir kalp... Açelya`nın dünyasında oyun arkadaşları yoktu, örülü saçlar hayaldi, gülümsemelerse çok uzaktaydı. Yetimhanenin soğuk duvarları arasında, tek dostu kahverengi peluş ayısı Momo`ydu. Ta ki o gün parkta karşılaştığı o adamla göz göze gelene kadar. Şahin, soğukluğuyla tanınan genç bir adamken, bir çocuğun peltek sesiyle yeniden gülmeyi hatırladı. Korkut Ailesi`nin kalabalık ama sevgi dolu evinde, küçük bir kız için yer açıldı. Küçük adımlarla girilen büyük bir hikâye başladı. Bu kitap; Açelya`nın yuva buluşunu, Bir ailenin eksik parçasını tamamlayışını, Ve kalbin yalnızca kan değil, sevgiyle de bağ kurduğunu anlatıyor. Kimi zaman gözlerin dolacak, kimi zaman kalbin ısınacak. Ama en çok da şunu hissedeceksin: Aile, bazen kanla değil, kalple kurulur.

KİRAZ MAHALLESİ🍒 Her mahallenin kendine özgü bir kokusu, bir rengi, bir sırrı vardır. Kiraz Mahallesi ise, umutla acının, sevdayla mücadelenin, geçmişle geleceğin kesiştiği bir yerdir. Yaren Çetinsoy, hayatın yükünü sırtında taşıyan genç bir kadındır. Bazen suskunluğu ile konuşur, bazen gözlerindeki derinlikte sakladığı sırlarla... Onun hikâyesi yalnızca kendi kalbinin değil, bir mahallenin kaderini de fısıldar. Çünkü kimi insanlar geldikleri yeri değiştirmez; varlıklarıyla oraya yeni bir ruh kazandırırlar. Kiraz Mahallesi`nin taş sokaklarında yankılanan her adım, aslında insanın kendi iç yolculuğuna da ışık tutar. Burada küçük görünen anlar, büyük anlamlar taşır; sıradan bir tebessüm bile yeri geldiğinde bir kalbi İyileştirir. Bu kitap, bazen en büyük gücün sessiz kalmakta değil, kalbini açabilmekte saklı olduğunu hatırlatır. Ve Kiraz Mahallesi, her satırında bize şunu söyler: "İnsan, en çok kendine tutunarak ayakta kalır... ve bazen kader, hiç ummadığın bir sokak başında seni bekler."

(erkek versiyon) gerçek ailem her an kalkabilir ama sonunu getirmeyi düşünüyorum. Eleştiriye tamamen açık sövebilirsiniz. Bu arada kitap fotoğrafındaki çocuğun gözleri mavi...

Kelimeler arasında saklı kalan sessizliklerin hikayesi, bir zamanlar sözcüklerin yetmediği yerde başlar. her şeyin farkında olmak iyi midir? Peki ya susmak? Gerçek Ailem kurgusudur.

Her şey daha ne kadar kötü olabilir dedikçe dahada kötüsü olması ne kadar hoştu, değil mi? Gerçek ailemi bulduğumda her şeyin düzelebileceğine bir an olsun inanmıştım ama geçmişim ve geçmişimdeki insanlar beni bırakmamıştı. Üvey babam hayatımı mahvetmişti. Ama o mahvettikçe, gerçek ailem ve sevdiğim adam beni toparladı. //You drew stars around my scars But now I`m bleedin`//

"Adını söylemedin." dedi. Güldüm. "Bir daha karşılaşacakmışız ya. O zaman söylerim." O da güldü. "O zamana ben öğrenirim zaten." "O halde kendine iyi bak Tunga." Bana sadece Yiğit adını söylemişti. Ben Tunga deyince bakışları merakla bana döndü. "Benim kim olduğumu biliyormuşsun!" Arabadan geri çekilip el salladım. O bana şaşkın şaşkın bakarken Sıtkı amca eski arabasıyla köy yoluna çıktı.

Kucağımdaki minik, onun uzattığı oyuncaklarla kendince gülüp, mırıldanıyordu. Ben ise sanki yerime çakılmış gibi, otura kalmıştım burada. Tek yaptığım Duru`nun saçlarıyla oynayarak oyalanmaktı. Onu ise ben oturduğumdan beri suratıma baktığını gayet hissede biliyordum. 1 hafta önce duyduklarımın şokuyla ne hiss edeceğimi bilmeyerek, suratına bile bakmıyordum. "Ahu." diye bana seslenmesiyle sadece "hm" dedim suratına bakamazken. Aniden çenemde hissettim parmaklar, kafamı ona doğru döndürdü. Bakışlarını kısaca Duru`ya değdirdikten sonra hayranmışcasına bana baktı. "Bizim de bundanımız olsun mu?" deyip beni hem dumura uğrattı, hem de bedenimdeki bütün kanın yüzüme hücum etmesini sağladı.

İleri gelen mafyalardan birinin kızı olan aslı doğum gününü kutlamak için bara gider ve en büyük mafyalardan biri olan hemde ailesinin düşmanı ile bir gece geçirir ve bundan sonrası ikisi içinde eskisi gibi olmaz .

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yüreği yanan adam sevdası için her acıyı çekmeye hazırdı. Gerçekleri öğrendiğinde ise yandığı kadar yakacaktı… “Baktım ki sen gelmiyorsun, sevdiğim… O halde ben de senin yanına gelecek her yolu denerim…” Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Kapak tasarımı ChatGPT tarafından yapıldı. Kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

Karadeniz, adının ağırlığını taşıyordu; siyah ve kudretli. Dalgaları, öfkesini kayalara savurarak hesap sorar gibiydi. İçinde tutamadıklarıyla birlikte dışına da savurarak geri toplayarak geriye çekiliyordu. Geride bıraktığı göçük, kırılmış ve yıpranmış sessiz bir iz gibi yere tutunuyordu. Ben o göçükte, hayatta kalmaya çalışan son kum tanesiydim. Yaşamla ölüm arasındaki o dar geçitte sıkışıp kalmıştım. Unuttuğum ne varsa hatırladıklarımdan daha ağır bir şekilde üzerime koca bir dalga gibi gelecekti. Bunu ne şimdi savaşırken ne de yaşarken anlayabildim; ben bunu kudretli dalgaların arasında boğulurken anladım. Boğulduğum kara sularda hiç ummadığım bir anda bir el kıyıya doğru çekti beni. Ve ben, o ele tutunarak kalmayı değil, o ele bağlanarak var olmayı seçtim. Karadeniz’in göğsünde sakladığı sırlarla örülü, acı, hayatta kalma ve yeniden doğma üzerine bir hikâye. ☸☸☸ ❝Senin gücün Göçmen Kızı, sesinle değil sessizliğinle titretir dünyayı; zira bazı kadınlar bağırmadan da devrim yapar. Ve sen susarak bastığın toprağa, boğulduğun denizlere, yandığın ateşlere ve tüm bu dünyaya adını öfkeyle kazıdın.❞

Gözlerinin içinde kaybolmak , en güzel kayıp

Geçmişin Zincirleri – Nisara "Abin yüzünden öleceksin." Bir mektup, karanlık bir gerçeği gün yüzüne çıkarıyor. Geçmişin gölgesinde kaybolmuş bir abi… Abisiyle yıllardır yüzleşmekten kaçan bir kadın… Ve ölümün, yıllardır gizlenen sırların ardında pusuda beklediği bir an. Karanlık bir geçmişin üzerine inşa edilmiş bir hayat, yıkılmaya çok yakındır. Aren`in nefret dolu bakışları, her adımda Nilda`yı bir zincir gibi sarar. Ve şimdi, tüm bu yılların ardından, yüzleşmek zorunda kalacağı bir gerçekle karşı karşıya. Bir mektup… Bir ölüm tehdidi… Ve kaybolan zamanın peşinden sürüklenen bir kader… Geçmişin zincirlerinden kurtulmak mümkün müdür, yoksa sonunda geçmiş, seni içine çeker mi? Geçmişin Zincirleri evrenine girmeye hazır mısınız?

Uzun zamandır çocuk sahibi olmanın hayaliyle yanıp tutuşuyorlardı. Yıllar boyu türlü tedavilere, türlü doktorlara gitmişlerdi; umutla başlayan her yolculuk, hüsranla bitmişti. Her başarısızlığın ardından kadının içindeki umut biraz daha sönüyor, yerini derin bir acıya bırakıyordu. O gece de konağın büyük salonunda dizlerinin üzerine çökmüş, hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Gözyaşları yanaklarından süzülüp ellerine damlıyordu. Kalbi sanki göğsünden çıkacakmış gibi atıyordu. Titreyen sesiyle, gözlerinden yaşlar boşalırken haykırdı: "Olmuyor Berdan, olmuyor! Ben artık dayanamıyorum... Beni boşa! Böyle olmaz. Üzerime kuma gelmesin, ben o acıyı kaldıramam. Boşa beni..." Hıçkırıkları konağın taş duvarlarında yankılandı. Bir kuş gibi çaresiz, bir çocuk gibi yaralıydı. Berdan donup kalmıştı. Yüreği karısının acısıyla paramparça olmuştu. Başını ağır ağır iki yana salladı, gözlerindeki kararlılığı bozmadan onun yanına diz çöktü. Yüzünü avuçlarının arasına aldı, titreyen dudaklarını alnına bastırdı. "Asla... Seni duydun mu? Asla boşamam. Sen benim nefesimsin. Çaresini bulacağız, mutlaka bulacağız. Bizim umudumuz tükenmez." Kadın gözyaşlarının arasından eşinin gözlerine baktığında, orada sarsılmaz bir inanç gördü. Umut, küllerin altından yeniden kıvılcım gibi parladı.

Aile kurgusu Yaren Turan`ın yeni ailesiyle tutunma çabası

Su Aden`in gerçek ailesinden sonra değişen hayatını anlatmaktadır.

Okumanızı tavsiye ederim.

Kitabın telif hakları bana aittir. Kopyalanması halinda dava açarım. Bilginize. Baştan söyliyeyim. 40.bölüme kadar texting sonra düz yazı. Bunu bilerek okuyun. Sonrasında olumsuz inceleme bırakmayın lütfen. Sıradan bir abi- kardeş ilişkisinden aşka ilerleyen bir tutku. En fazla ne olabilir ki? Sizi içeriye bekliyoruz. Alaz Kara: Giymişsin kısacık elbiseyi.(00:07) Baldırlar çırılçıplak meydanda.(00:08) Göğüsler açıkta(00:08) Sonra niye sinirlerin zıpladı diyorsun.(00:09) Al işte sana asıl nedenlerini yukarıda sıraladım.(00:10) Siz: Sen beni mi süzdün?(00:10) Alaz Kara: Ben seni niye süzeyim kızım?(00:11) Kendine gel.(00:11) Kendin çırılçıplak giyiniyorsun.(00:11) Sonra tüm suç Alazın oluyor.(00:12) Yok öyle yağma.(00:13) Böyle yaparak mahallelinin de ağzına laf verdiğinin farkında mısın?(00:14) İster istemez insanın gözü kayıyor yani.(00:15) Bilerek yaptığım bir durum değil.(00:16) Siz: Giydiğim kıyafet gayet zevkliydi bir kere.(00:17) Sen modadan ne anlarsın ki.(00:18) Ayrıca mahalle ne düşünürse düşünsün.(00:19) Alaz Kara: Dediğim dedik çaldığım düdük.(00:19) Kendi bildiğimi okumaya devam edeceğim diyorsun yani.(00:20)

🗡️🩺🗡️ “Bilmiyorum Delfin. İyi miyim kötü müyüm bilmiyorum. Ama bildiğim tek bir şey var o da…” beklentiyle bakıyordum yüzüne. O da gözlerimden bir umut ışığı görmek için bakıyordu bana. Ama korkusuzca baksa anlayacaktı benim içimdekini de. Acı bir şekilde tebessüm etti “O da seni çok sevdiğim. “ ben olduğum yerde mıhlanmış dururken o bir adım attı bana. “Ben senin her şeyini çok sevdim, Delfin. Rüzgarda uçuşan kumral saçlarını; sevindiğinde, üzüldüğünde, kızdığında koyulaşan yeşil gözlerini; kendinden çok sevdiklerin için atan o kalbini… Ben senin, sana ait olan her zerreni çok sevdim doktor. Senden hiçbir karşılık beklemeden, uzaktan ve acıtmadan sevdim. “ Gözlerim dolu dolu yüzümde tebessümle dinledim her bir kelimesini. Yüreği naif olsa da dışarıya göstermeyen o adam şimdi benim için yüreğini önüme sermişti. Belki de bu; hayatımda aldığım en güzel itiraf olarak kalacaktı benimle. 🗡️🩺🗡️ Annesinin ölümü ile hayatı değişin bir kadın:Delfin. Ve onunla aynı kaderi yaşayan bir adam:Safir. İlmek ilmek işleyen aşk ve verilen mücadeleler…

Nilüfer hastanede karışmış ve hiç bir bağı olmayan bir ailede 17 yılını geçirmiştir. 17 yılı ona bataklık eden bir aile. Diğer taraftan kızları onları sevsin diye her şeyi yapan başka bir aile. Gerçeği bilmeden geçen 17 yıl. Peki ya bir kız hayatını berrak sularda yaşarken diğeri neden bataklıkta yaşadı? Nilüfer değişen hayatıyla Allah`tan istediği gibi kurtuluş olarak görerek alışmaya mi çalışacak? 5 abi bir ikiz bir de kardeşi ona bu kurtuluşu çok mu görecekler? -Bir gerçek ailem kurgusudur. Benim ilk kitabım. Bana şans verirmisiniz:)

Siz: Allah belanı versin senin Siz: serçe parmağını masanın köşesine vurursun inşallah Siz: tuvaletteyken peçete kalmasında bokunu peçetenin kartonuyla silmek zorunda kal Siz: Dünya ters dönsünde everest dağı bir yerlerine montelensin Siz: O kadar boyun var zeka sıfır Çınar: Ne pluyo ln • Kantinde onu ezen çocuğa mesaj atan Zuhal, sonrasında Çınar`ın onu merak edeceğini nereden bilebilirdi? Not: Küfür ve argo içerir

Aile kurgusu. Öz kızlarını öldü sanan aile, Üvey kızlarını çok seven aile, Her şey ortaya çıkarsa sonra ne olur? Derin öz ailesin kabul edecek mi? Ya Derin’i ailesinden koparan kişi tanıdıkları biriyse, her şey açığa çıkınca ne olacak? Not, az miktarda bazı bölümlerde argo, küfür ve şiddet bulunmaktadır. *** Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraflar Pinterest’den alınsada kendim birleştirmiş olup, kurgunun ismi tamamen şahsıma aittir.