Gerçekle hayalin sınırı yok olduğunda, akıl mı hükmeder kalbe, yoksa kalp mi aldatır zihni? Herkes kendi gerçekliğinde yaşar. Peki ya gerçek, yalnızca bir sanrıysa? Saklanan bir geçmişin izleri mi daha tehlikeli, yoksa geleceğe dokunma ihtimali mi? Ateşle buz, aynı soruda buluşur: Geçmiş mi yön vermeli kaderlerine, yoksa gelecek mi? Birbirlerinde cevap mı bulacaklar, yoksa daha fazla soru mu? Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. © Tüm Hakları Saklıdır.

Karmaşık bir hayatın içinde kısa bir mola vermek herşeyden uzaklaşıp kendine bir yeni bir hayat kurmak isteyen Zümra hayatın neler getireceğini hesap edemez ve bir hayatın karmasasinda kendisini bulur..

Blockpost mobile bir savaş ve video oyunudur bir sürü oyun türü vardır 1. Takımlı ölüm modu:oyun 5`e5 oynanır 10 dakika içinde bütün herkesi en çok sizin takımınız almalı ama ölünce diriliyosunuz ve 10 dakika bittiğinde en çok kişi öldüren takım kazanıyor 2. Gungame: her 2 kişi kill yaptığınızda bir silahınız değışır butün silahları 10 dakikada fulleyen takım kazanır 3. Zombie modu:oyun basladığında 1 veya 2 kişi zombi olur bu rasgele seçilir bütün insanların canı 100 iken zombilerin canı 2000, 3000 ,4000 veya 5000 olur siz onları öldürmeye onlarda sizi zombi yapmaya çalışır 3 dakikanın sonunda insanlar hayatta kalırsa takımları 1 puan alır eğer zombiler insanları 3 dakika önce zombi yaparsa zombi takımı 1 puan olur altı puan alan takım kazanır 4 free for al:herkes birbirine karşıdır refleksinizin yüksek olması gerekir 10 dakika sonra en ćok kişi öldüren kişi şampiyon olur şimdilik bu kadar kitabın 2.si gelecek

Yetişkinlere uygun hikaye! Lütfen 18 yaşından büyükler okusun! “-Anne ismimi sen koymuşsun babam söyledi. -Evet prensesim ismini ben koydum. -Peki anlamı ne anne? -İz demek meleğim. -İz mi? İz ne ki anne? -Yani şöyle anlatayım sana prensesim; İz bir şeyin geride bıraktığı işarettir. Sen bizim hayatımızda ki en güzel izsin. Senin var oluşun doğduğun andan itibaren çevrende dokunduğun her yere işaretini bıraktı. Seni gören herkes senin izinin yarattığı büyüye kapıldı.” 6 yaşında ki küçük Beliz’in annesiyle yaptığı son konuşmalarından biri buydu. Ne yazık ki bu konuşmadan kısa bir süre sonra hayat annesini Beliz’den koparmıştı. Bu ölümün ardından Beliz’in yaşamı artık bambaşka yollara çıkacaktı. Çünkü her kaybediş sadece o anda son bulmazdı. Her kaybediş tüm ömre bedel izdi… Beliz Atahan 21 yaşında yarı Türk yarı Yunan annenin ve Mardinli babanın tek kızlarıdır. Boran Şahmaran 28 yaşında Mardinli nam-ı diğer karanlığın şahı… Bu hikaye tüm renkleri içinde barındıran kadınla, tek renk siyaha sahip adamın hikayesi.

Kızın annesi öldürüldü ve babası öldürdü kızın annesi öldüğünden beri kız babasından çok darbe alıyor....

Savcı ve hanım ağa olan ARJİN EFSA AXİN Mardin topraklarına kadın ve kızları için Adalet sağlamaya çalışır 15 yıldır arjin efsaya aşık olan MİR BOTAN HAZNEDAROĞLU her şeye ve herkese rağmen aşkının arkasında durur. O Mardin`in ve tüm doğunun en büyük ve saygın ağasıdır

Eğlence amaçlı kitaptır ama...

Gülüşün Arkasındaki Karanlık", Bennur`un karanlıkla barış yaparak ışığını bulma yolculuğunu anlatıyor. İlk başlarda yalnız ve kaybolmuş hisseden Bennur, sonunda içindeki karanlıkla yüzleşerek yalnızca kendisini değil, etrafındaki dünyayı da değiştirmeyi başarıyor. Karanlık ve ışık arasındaki dengeyi bulması, ona güç veriyor ve çevresindekilere de ışık olma yolunu açıyor. Roman, ışığın ve karanlığın birbirini tamamlayan iki zıtlık olarak nasıl bir bütün oluşturduğunu keşfetmeye çalışıyor

Ece yeni hayatının ilk günü okulda olacaklardan habersizdir

Ortada buluştuğumuz anda hiç vakit kaybetmeden kılıç sesleri yükselmeye başlamıştı. Güçlerimizin son demlerindeydik, bizi diri tutan tek şey kazanma arzusuydu. Bana karşı bir hamle yapacağı sırada kılıcına sert bir şekilde vurup kılıcının elinden düşmesini sağladım. Artık savunmasızdı. Kılıcımı bir kez elimde döndürüp üzerine yeniden atıldım. Hamlelerimin ustalıkla üstesinden gelmişti. Tekrar bir hamle yaptığımda göğsünün orta yerinden kesmiştim onu. Dizlerinin üstüne çöküp kestiğim yeri eliyle tuttu, sanki iyileştirebilecekmiş gibi. Kılıcımı yere atıp tam önünde durdum. Miğferini kafasından çıkarmamla geriye doğru bir adım atmam aynı anda oldu. "O"nu yaralamıştım. Hiçbir şey demeden birbirimize baktık bir süre. En son dudakları gururla kıvrılmıştı. "Bunun galibiyet veya mağlubiyet olduğuna sen karar ver." diyip sırtüstü uzandı. Son nefesini böyle verdi.

Tek taraflı aşk

Bana okulda 1 saatin 60 dakika olduğunu öğrettiler. 1 dakikanın da 60 saniye olduğunu. Ama sensiz bir dakikanın sonsuza dek sürdüğünü öğretmediler. Kitap şöyle sonlandı; Tam pes etmek üzere olduğum bir gecede kafamın içinde verdiğim savaşı zorda olsa kazandı. O gecenin sabahına ben çıktım ama içimdeki kimseyi sağ bırakmadım... İYİ OKUMALAR DİLERİİİZ... Kitabı seveceğinize %99,99999 eminim. 1 bölüm okuyup kaçmayın ha 😁

Kapak Pinterestte ait. Bu kitap kimsesiz hissedenlere, çirkinliği vücut bulan, mükemmel olmaya, kusurları olan umut olmadığına inanan kızlara ve erkeklere ithafen yazılmıştı. Kim olduğumu, ne olduğumu, nasıl olacağımı artık kestiremiyorum. Dönüm noktası dedikleri o noktaya varmıştım, vararı da çok oldu. İleride nasıl yaşayacağımı bilmiyorum. Bilmek de istemiyorum. Şu an ne isem, ileride de aynısıyımdır. Bundan eminim. Buradayım, Yine buradayım, Hep burada olacağım. Hep kaçmayı becerdim, ama geri döndüm. Hep böyle oldu. Ben kaçtım, ben geri döndüm. Klasik döngü haline gelmişti benim için. Hiçbir şeyi beceremiyordum. Elimi attığım herşey elimde kalıyordu. Bardak alıyordum, bardak ortadan ikiye ayrılıyor, okuma kitabı alıyorum elimde yırtılıp kalıyor, bulduğum durumdan kaçmaya çalışıyorum geri dönmek zorunda kalıyorum. Kendi ayaklarıma geri dönüyorum. İnsan kaçtığı yere kendi ayaklarıyla geri döner mi? Ben dönüyorum. Hep dönüyorum. Yine buradayım işte. Hep olduğu gibi. İsteyerek ya da zorla. Önümde duran kayıt belgelerine baktım. Liyan Mehir Özdemir yazıyordu. 19 yaşında ve birçok kendi hakkımda bile bilmediğim şeyler yazıyordu. Alıp okumadım. Merak etmedim. Hep olduğu gibi. Ben kendimi merak etmem ki zaten. Kemse de beni merak etmez. Hep olduğu gibi, hep olacağı gibi,

Karanlığın bir parçası olarak doğmuştu ve bu doğuş kendi karanlığının aydınlanması için bir sebepti .

"Hayat sürprizlerle doluydu ve hayatın bana yaptığı en büyük sürpriz Ayça`ydı" 16.07.2021

Daha küçücük bir çocukken bir tercih sonucu babası tarafından terk edilen Aras karahan 11 yaşında hayattayken ölmüştü ve artık o Aras karahan değil Tunga Alkan`dı ve ülkede ün salmış bir örgütün suikkastıçisiydı hayattı bir doktorla tanışana kadar normal gidiyordu

Avukat yıllar önce ailesini katledenlerin kim olduğunu araştırmaya başladı, onun artık bundan sonra tek aklından geçirdiği şey ailesinin intikamını almaktı.Ama onu durduran şey duygularını kontrol edememesiydi. Mart başlayacak bekleyin...

Hani bazen insan sığamaz bir yerlere, aldığı oksijen bile onu boğar; ironiktir ki yaşama fonksiyonlarımızı yerine getiren madde onu öldürebilecekmiş gibi hissettirir. Bazen durup düşündüğümde gözlerimi o hisle dünyaya açmışım gibi hissederim. İçimdeki boşluğu dolduramadım bir türlü. Ne sığabildim bu dünyaya ne de kapı dışarı edebildim kendimi. Arafta kaldım hep. Yaşamaya çok hevesli değilim ama hikayemin nasıl biteceğini de merak ediyorum. Öyle bir his işte, anlatamıyorum.

"Ben sanki var olmak,kalabalık yaratmak için doğmuşum..."

Alt tarafı gece sokakta yürüyecek ne olabilir kiii

Bir insandan kopmak kolay mıydı?Yaşanmışlıklar, duygular, anılar, hayaller, umutlar... Bunca şeye rağmen, insan neden gitmek isterdi? Geride bıraktıklarını umursamıyordu. Yıktığı hayallerin, yitirdiği umutların, kırdığı kalplerin farkında bile değildi. Tek bildiği şey, kararlı olduğuydu. Yeni bir hayat kurmaya kararlıydı. Seçimleri onu korkutsa da... Geri dönmemeye karar vermişti.

Kızımız bir gün arkadaşının ısrarıyla bir numara salar oğlan mafyadır

"Adaletin kelepçelendiği bu sarayda, biz zincirleri kırmaya değil, yakmaya geldik!”

Açelya`nın etrafında geçen olaylara yer vermektedir. -Kalbinin gökkuşağın da bana yer var mı? -Var ama arkadaşım olarak

"Ben halledeceğim." Sustu, konuşmadan devam etmesini bekledim. "Senden istediğim dikkatli olman ve en ufak bir sezgide beni araman." Başımı onaylamaz anlamda salladım. "Ağabeylerim bile halledememişken sen nasıl halledeceksin Cihangir Ağa?" Sesim olduğundan daha soğuk çıkmıştı. Evet, kesinlikle bu konuda haklıydım. Kim töreye baş kaldırsa eğdirmeyi başarmışlardı bu devrin artık bir son bulması lazımdı. Yitip giden onca sevdanın ağıtıyla kan boyanmış töre yok olmalıydı. Derin bir nefes verdi. İradesiz bakışlarını bozmadan mırıldandı. "Ben ağabeyin değilim, demiştim."