Elif gibi bu dar-i Dünya`da dimdik ayakta duran sadece Allah Teala`nın huzurunda acizliğini gösteren bir kul. Elif ; Tek başına Anne olmaya hazırlanan 25 yaşında bir kadındır. İslam`ın gerekliliğini elinden geldiğince yerine getirmeye çalışan birisidir. ### Musab ; mesleğinden kaynaklı olarak da sert duruşlu ama içi merhametli 32 yaşında bir baba ### Bizim şer sandığımız bir durumda ne hayilarlar gizli. İmtihanda bu işte o şer ile karşılaştığında sabredicekceksin ve onun sonucunda sukrediceksin. Teslimiyet... İtmînân kelimesinin sözlük anlamı, sıkıntıdan sonra sükunete ermek, karışıklıktan sonra düzelmek şeklinde ifade edilebilir. Kur`an`da isim ve fiil olarak hemen on üç yerde geçen bu kavram, kalp ve gönlün bir şeye güvenip bağlanması ve bu güvenle huzura ermesi demektir.

Ezgi, mezuniyet gecesinin sabahında hayatının altüst olduğu bir gerçekle yüzleşir. Babasının kumar borçları yüzünden, kendisini tanımadığı bir adamla evlendirmeye çalışan ailesi tarafından ihanete uğrar. Ancak annesinin fedakarlığı ve sevgisi sayesinde, ezilen kız Rize`ye kaçar ve orada anneannesinden kalma eski bir eve sığınır. Yeni taşındığı mahallede, Ezgi hem dostlukların hem de aşkın izini sürerken, mahalledeki ağır başlı ve sert görünüşlü abisi Barlas`a kalbiyle teslim olur. Bu hikâye, acı dolu geçmişin gölgesinden umut dolu geleceğe doğru atılan cesur bir adımın, aşkın ve dostluğun yeniden inşa edilişinin öyküsüdür.

Eflin Şanverdi Alaz Karabey

Öncelikle tüm yazarlarıma iyi günler diliyorum, Dm den kendi kitaplarınızı yazın bende her bölüm bir kişinin kitabını tanıtayım. ❣️

Klasik eğlence için yazılmış bir gerçek Ailem kurgusudur

Yüzümdeki saçı uzaklaştırdı ve kulağımın arkasına tıktı. "Bana ihanet etme. Sana Karanbey olmak istemiyorum." Etmeyecektim. Bana güvenmemesi anlayabiliyordum, ben bile hayatım boyunca ilk kez kendime güvenebiliyordum. Bunca zaman amacım ailemi bulmaktı, şimdiyse buna Hakan`a yardım etmek eklenmişti. "Sanırım senin gibi benim de yardıma ihtiyacım var. " Tekrar iç çektiğini duydum. "Hem de çok fazla." Başlangıç Tarihi : 01.12.2023

Yüreğimin Yürüdüğü Yol On bir yaşında nişanlanmış, on üç yaşında evlendirilmiş, 14’de anne olmuş, çocukluğunu yaşayamadan yaşlı bir adama eş, huysuz bir kaynanaya hizmetçi seçilmişti, Zelal. Boyunca iki evladı, omuzlarına yüklenen ağır sorumlulukları ve ömrünü tüketen yatalak bir koca… Dünya ona hep zindan olmuştu. Kayınvalidesi ölünce, yıllarca kocasına bakmış, kocası öldüğünde bile zincirleri çözülmemişti. Yatalak kaldığı süreçte tedavisi için çok çabalanmış, ardında bıraktığı borçla soluğu kesilmişti. Töre gereği borç babası öldüğüne göre artık Zelal’in ve çocuklarının sırtına yüklenmişti. 16’sındaki erkek evladını çalışmaya, 15’indeki kızını ise gelinliğe sürüklemek istemeyen Zelal, kayınlarının gölgesinde, çaresizlik onu daha da köşeye sıkıştırdığı yerde bir çalışmak için bir çiftliğin kapısını çaldı. Tam da o sırada, toprak zengini çiftlik sahibi Awir Düşan, ile tek oğlu Behram’ı çıkardı karşısına. Askerde mayına basarak iki bacağını kaybetmiş bir gazi, yıllardır tekerlik sandalyesine bağlı yaşıyor. Awir Düşan kalp hastası, her sabah ölür müyüm korkusuyla uyanıyor, ölmeden önce gözünün çiçeğini evlendirmek istiyor. Onun derdi ne torun ne de miras, onun tek derdi evlasının bakımını sağlayacak bir eş fakat karşısına çıkan her aday ya açgözlüdür ya da mecbur bırakılmış… Awir Düşan, Zelal’in borcunu kapatır; karşılığında onu Behram’a eş yapar, ona bir sözleşme imzalatır. Zelal, çocukları için kabul eder, fakat kendini satılmış gibi hisseder. Behram ise önce bu evliliğe karşı çıkar, ama Zelal’in acılarına tanık oldukça ona duyduğu saygı, yavaş yavaş sevgiye dönüşür. Bu hikâye, töreyi bahane gösterip mazlumu ezen, ahlaksız ahlak bekçilerinin aç gözlü dünyasından geçer… Çaresiz bir kadının çocukları için göze aldığı sorumlulukla başlayan bir zorunluluğun, kalbin sessiz adımlarıyla aşka evrildiği yolculuğudur. Ve belki de gerçek iyileşme, yaraları sarmakta değil; yaralarla birlikte yaşamayı öğrenmekte saklıdır. Yüreği güzelim, rahmetle ve mağfiretle uyu… #müjdeaklanoğlu #hasremyayınları #yüreğiminyürüdüğüyol

....... O sırada karşı dairenin kapının açıldığını duyunca refleks olarak o tarafa dönmüştüm. İşte o an aşık oldum...

Yeniden mutlu olabilecek miyim ? Yeniden masum bir şekilde gülümseyebilecek miyim ? Yeniden mutlu anılar biriktirebilecek miyim ? Benim için bu soruların cevabı hayır . Artık mutlu olma umudumu yitirmiştim. Peki benim tüm tramvalarımın , tüm üzüntümün tüm yaşadıklarımın sebebi olan ailem gerçek ailem değilse ? Yeni bir aile yeni bir hayat demek olabilir mi ? Ölümü isteyen ben tekrar hayata tutunabilecek miyim ? Peki onun son isteğini yerine getirebilecek miyim ? Bilmiyorum . Ama bunu denemeden bilemem . Bu yüzden denemeye karar verdim. Hiç umudum yok ama belki bir umudum olur. Ben Emily Aslan bunu denemeye kara verdim.

"Sen bana yol, ben sana yoldaş." Dışarıda çalan davul zurnanın sesi odayı doldururken Efnan derin bir nefes almış, kabarık gelinliği ile dikkatlice yatağın üzerine oturmuştu. Kalbi heyecan ve korkuyla karışık atıyordu. Dalgın gözleri avuç içinde gördüğü küçük kırmızılığa takılmış, hafifçe tebessüm etmişti. Kınası çok güzel tutmuştu ve kınasının tutması onu oldukça sevindirmişti. Derken dışarıda çalan davul zurnanın sesi bir an da kesilmişti. Bu düğün bittiği ve damadın güvey odasına yolcu edileceği manasına geliyordu. Elleri heyecandan mı bilinmez titremeye başlamıştı. Birazdan odaya kocası gelecekti. Kalbi şuanda kesinlikle korkuyla atıyordu. Damadın arkadaşlarının gülme ve bağırma sesi odayı doldururken, odanın kapısı sertçe açılmış ve tüm heybetiyle kocası içeri girmişti. Yaklaşık bir doksan boylarında, esmer tenli, kara gözlü, kara kaşlı ve oldukça fazla iri yarı bir adamdı. Efnan bu adamın altında net ezilirdi! Kocasının yavaş adımlarla yanına yaklaştığını hissetmişti. Genç adam tam önünde durmuştu. Efnan resmen yanında küçücük kalmıştı! İçine dolankorkuyla kırmızı duvağın altından yalnızca karşısındaki duvara bakabilmişti. Kocasına bakmaya cesaret edememişti. Sertçe yutkunmaktan ve bu gecenin çabucak bitmesini istemekten başka elinden hiçbir şey gelmiyordu. Pars elindeki kırmızı kadife kutuyu tek kelime etmeden açmış ve yüz görümlüğünü çıkarıp nazikçe karısının boynuna takmıştı. Önce besmele çekmiş, daha sonra karısının süslü kırmızı duvağını nazikçe kaldırmıştı. Efnan`ın ay gibi parlayan yüzü,  cennet gibi yemyeşil gözleri, al al olmuş yanakları ve dolgun dudakları ile öyle güzeldi ki! Ellerini kaldırıp genç kızın küçük yüzünü avuç içine almıştı. Resmen avucunda kayıp olmuştu suratı. Eğilip genç kızın alnına öpücük kondurmuştu. "Efnan..." Genç kızın ondan korktuğunu hissedebiliyordu. O yüzden sakin ve naif davranmak istiyordu. "Dokunmam" dedi güven veren sesiyle "Sana sen istemediğin sürece dokunamam. Elim eline bile değmez. Rahat ol cennet gözlü kız."

Kötü kadının tek şansı aşktı 5 erkek ve birinin aşk ölçerini %100 yapmalı o kim olcak ???

Dışardan duyduğum tıkırtı sesiyle kapıma doğru ilerledim. Karşı daireden sesler geliyordu. Bildiğin kadarıyla Leyla teyzeler tatile gitmişlerdi birkaç haftalığına. Nereden geliyordu bu sesler? Korkuyla kapı deliğine doğru ilerledim. Gördüklerim bir anda kalbimde deprem etkisi yaratmış ve nefes alışverişlerim hızlanmaya başlamıştı. Hızla kapıyı açtım. "Eralp, napıyorsun burada? Sen Leyla teyze ve Yeliz ile gitmemiş miydin?" Kaşlarını çatıp bana baktı. Ayakta duramıyor gibi duruyordu. Elinde anahtar vardı ama pek kapıyı açabiliyor gibi durmuyordu. "Sen kimsin?" Söyledikleriyle gözlerimi devirdim. Beni hiç görmüyordu zaten. Onun için vardım ama yoktum. Aynı Ateş ve gölgesi gibi. • silikAnlar: Dün gecenin ne kadarını hatırlıyorsun? Seninle iddiaya girdik hatırlayıp hatırlamayacağın hakkında. İddiayı hatırlıyor musun bari? eralpkaya: Kimsin? Böyleydi işte bizim ilişkimiz. Aylardır onu deli gibi seviyordum ama o bir kez bile beni hatırlamamıştı. Onun için ben kimdim ki? - TΛLIΛ SΣTΛ -

Aşk yürek ister dedikleri doğruymuş siz hiç yıllar sonra nefret ettiğiniz adam ile evlenir miydiniz.Ya da zamanında onunla evlenmemek için kaçıp yıllar sonra sırf kanınız dan olan birinin ölmemesi için evlenirmiydiniz . Ben kaçtım kaderimden evlenmekten kaçtım ama kader peşimi bırakmadı...

Her aşk açılan yaraları iyileştirebilir mi "Asla" dedi kapanmayacak yaraları kimse iyileştiremez.

Savaş, en ölümcül anlarda bile bir kalp çarpıntısıyla son bulabilirdi, o benim kalbimi paramparça edip gitmişti, geriye ise yalnızca hiçlik kalmıştı.

İkı çiftin pişmanlığı

`Genç adam karşısında hissettiği kıza bir adım yaklaşıp "ben körüm ama sen kalpsizsin" dedi. Genç kızın gözlerinden art ardına yaşlar süzüldü. Tek kelime etmedi, ağladığını bilsin istemedi. Yüzünü yere indiren adama baktı, uzun uzun haklı söze ne hacetti. O adam kendisine hep yumuşak davranmış, itse bile ondan vazgeçmemişti ama artık sabrı taşmıştı sanırım diye düşündü. Bu zamana kadar ağzından tek kötü kelime, cümle duymamıştı ama o da insandı. Onu yeterince zorladığını düşündü. Sesinin titremesine engel olmaya çalışarak "ö-özür dilerim" dedi. Zaten hali hazırda olan çantasını ve ceketini alıp çıktı. Genç adam olduğu yerde olup bitene anlam vermeye çalıştı. Hani o korkardı, bir kalbi kırmak Kabe yıkmak gibiydi, şimdi ne olmuştu bildiğini neden uygulamamıştı? Arkasında duran koltuğa çöktü ve başını ellerinin arasına alıp titrek bir nefes verdi.` Bu hikaye bakan ama göremeyen Ömer ile gören ama bakmasını bilmeyen Zehra`nın hikayesidir.

Klişe diyebiliriz karıştırılma gerçek ailem kurgusu ama kendimce "Hayatını bildiğini sanırken, bir anda her şeyin yalan olduğunu öğrenseydin ne yapardın?" "Çiftlik evine bomba gibi düşen bir gerçekle sarsılır Yakut ailesi 9 yıldır öldü bildikleri kızlarının hem kendi öz kızları olmadığını hemde yaşadığını öğrenirlerse... Yıllarca öz kızı / kardeşi olarak bildikleri küçük bebeğin mezarına giderken bir anda değişen hayatlar... "Safir adı gibi safir mavisi gözlere sahiptir, süt gibi beyaz teni, kumral dalgalı saçları, dolgun pembe dudakları, kızarık yanakları ile çok güzeldi. Bir gün okuldan elinde karnesi ile sevinçle evine döndüğünde öğrenir tüm gerçekleri... Peki şimdi ne olacaktı Safir ne tepki verecek? Öz ailesine alışabilecek mi? Hadi gelin bu küçük kızımızın hayatına bir göz atalım

Sessizlik, bazen en yüksek sesle fısıldayan sırlarla doludur. Her adımda bir gizem, her gölgede bilinmeyen bir iz... Gözlerimiz gördüklerini unutsa da, gölgeler hiçbir zaman unutmaz. Bu psikolojik gerilim odaklı dramada, bilinmeyenle yüzleşmekten kaçış yok.

Azra kendi halinde bir genç kız ama hayatında bilmediği bir şey var 1 yıldır ona takıntılı halde olan motorcu karşısına çıkarsa nemi olur hadi beraber okuyalım

Bu bir geçmişin veya geleceğin hikâyesi değildi. Onun da dediği gibi, kirletilmemiş bir gök yüzünün meselesiydi.

Defne henüz onbir yaşında küçük bir kızken annesi Süreyya Hanım ve kız kardeşi Bahar ile birlikte teyzesinin düğünü için Mardin`e gider. Defne`nin teyzesi Diyar, yörenin en büyük aşiretlerinden Bozatlı aşiretinin ikinci ağası Dündar Bozatlı ile evlenmeye hazırlanmaktadır. Mardin`deki ilk günlerinde Midyat`ın en büyük aşiretlerinden biri olan Bozatlı aşiretinin ağası Ali Haydar Bozatlı`nın en büyük oğlu olan Kartal Bozatlı ile tanışır. İkilinin küçük yaşlarda başlayan arkadaşlığı zaman içinde büyük bir aşka dönüşür.

Tahir`in böyle samimi içten halini en son ne zaman gördüğünü hatırlamıyordu. Belki de çok eskilerde onunla evlendiği ilk zamanlardaydı o günler. O zamanlar hep bir umudu vardı ama sonra düştükleri kısır döngü iyi olan ne varsa yok etmişti. Belki doğru söylüyordu Tahir ama bunların önemi kalmamıştı. Öyle ya insanın umudu kalmayınca geriye kalanların da bir önemi olmuyordu. "Birşey söylemeyecekmisin Leyla?" "Umarım bu söyledikleri yapar bundan sonra iyi biri olursun." "Bu da ne demek?" "Bundan sonra ben yokum demek." "Gidemezsin Leyla. Bensin yaşayamazsın." Bir adım yaklaştı karısına adam ama Leyla geri adım atıp eski mesafeyi korudu. "Leyla... Beni seviyorsun." "Seni eskiden seviyordum." "Eskiden demek... Eskiden! Ne değişti birkaç günde. Daha günler önce tedaviyi kabul edersem gitmeyeceğini söyleyen sen değilmiydin?" Sesi yükselmeye başladı Tahir`in. "Evet bendim. Eğer o gün söylediklerimi kabul edip beni eve hapsetmeseydin belki geri dönüşümüz olabilirdi." "Herşey bitmiş konuşma! Nasıl çabalıyorum görmüyor musun?" Tahir`in sonunda kendini tutamayarak bağırıp elindeki ilaç dolu şişeyi duvara fırlatmasıyla Leyla`nın dudakları acıyan, umutsuz bir ifadeyle büküldü. Duvarda parçalanıp yerlere dağılan cam parçalarına baktı ilk defa yaşamadığı hayal kırıklığıyla, sonrada delirmiş gibi odanın içinde dört dönen adama. Onun sabrıda çabasıda bu kadardı... 🥀🥀🥀 Sevdası uğruna bebeğini yitiren Leyla ve Hırsları uğruna her şeyini kaybeden mesleği elinden alınan Tahir`in hikayesi. - - - ❗️Bu kitapta ismi geçen olay kişi ve kurumların gerçekle hiç bir ilgisi yoktur.❗️

"Feyza aba! İbrahim Ağabey! Feyza aba! İbrahim Ağabey!" Bağrış sesine elindeki süpürgeyi atıp kırılacak gibi çalınan kapıya koştu genç kız. Kamil hem bağırıyor hem kapıyı yumrukluyordu. Kapıyı açtığında nefes nefes kalmış karşılıklı iki ev arasında koşan çocuğu kollarından tutup kendine çevirdi. "Ne oldu Kamil, İbrahim ağabeyler evde yoklar... bana de ne diyeceksen." Kamil bir elini göğsüne koyup nefesini toplamaya çalıştı. Tıkanıp kalmıştı zavallı çocuk koşmaktan. "Dok-tor- aba doktor..." "Ne olmuş doktora?" "Millet doktoru lojman- lojmanda kıstırdı öldürecekler." "Ne diyorsun sen Kamil?" "He Vallaa doğru diyom... güya bu doktor Aliye nin namusuna tasallut etmiş... köylü de toplanıp lojmanı bastı. Ortalık savaş meydanına döndü yetişmezsen öldürecekler doktoru." - - - Karalar köyünün delisi Feyza ile yıllardır lanetlerle anılan, kimsenin çevresinden bile geçmek istemediği köye sürgün giden genç doktor Esat`ın hikayesi.

17 yıl önce karışan 2 bebek 17 yıl sonra biyolojik ailesine kavuşması "Her bir evin içinde farklı duygular her bir pencerenin arkasında farklı bahaneler benim peceremin arkasında çok acı çekmiş bir kız yatıyor yerde"