Hukuk fakültesini birincilikle bitiren Mısra ilk iş günü sevdiği adamı şüpheli bir ölümle kaybeder. Altı yıl sonra gelen bir mesaj her şeyi altüst eder: "Zaman daralıyor." Emre gerçekten ölmüş müydü? Yoksa yaşıyor muydu? Sizde Mısra`nın hikayesini okumak istiyorsanız, ne duruyorsunuz? Mısra sizi bekliyor.

Bir gün çarpıştığı adam ve ansızın kapısına dayanan geçmiş, Ahunaz`ın hayatını nasıl değiştirecek? Prensesler gibi büyütülen Ahunaz`ı, o geçmişin karanlık kuyusunda neler bekliyor? Bana uzun uzun baktı. Gözlerinin içi hâlâ o bildik, tehlikeli gölgelerle doluydu. Sonra sesi alçaldı, ama vurgusu daha ağırdı: "Ahunaz... O masumiyetini, güzelliğini, kalbini... güzel olan neyin varsa, hepsini koparacaklar senden."

Eski dönemde Anadolu`da geçen merhametin sevginin gücünü gösteren bir aşk hikayesidir. Güzelliği diyara nam salmış köylü kızı Gazel, o güzelliğe evvelden beri sevdalı olan yiğit bir delikanlı Cemal. Birbirlerine sevdalı iki yürek. Gazel ve Cemal birbirlerine duydukları derin aşkla kavuşacakları günün hayaliyle yaşarlar engeller çıksa da vazgeçmezler. Gazel sevdası Cemal`le vuslata ermeyi beklerken hayat hiç ummadığı yerden vurur onu amca oğlu Süleyman`a gelin ederek. Hayatını yedi yaşında ki oğluna adayan Süleyman amca kızını kurtarmak için çareyi nikahına almakta bulur. İki sevdalı yürek, üç farklı hayat ve küçük bir çocuğun dokunuşuyla değişen hisler bu davada hangisi galip gelir?

Benim adım Gülnaz hatırlarda gizlidir benim adım ben içimdeki marazı bilirim her aynaya baktığımda yüzümden çok içimdeki yangını görürüm gözlerime sinmiş kırgınlıkları, dudaklarıma yapışmış suskunlukları taşırım benim hikâyem gül kokusuyla değil, dikenin kanıyla yazılmıştır kimse bilmez omuzlarıma yüklenmiş ağırlığı kimse duymaz gecelerime düşen sessiz çığlığı ama ben bilirim, içimde saklı kalan fırtınayı ve bilirim, bir gün o fırtına her şeyi yerle bir edecek… (ilk yayımlandığında yaklaşık 9k okunmuştu)

Diyarbakır’ın sert dağlarıyla, Batman’ın asi rüzgârları arasında yıllardır süren bir düşmanlık vardı. Bedirhan, kudretiyle saygı duyulan bir aşiret ağası; Zelal ise düşman aşiretin güzelliğiyle dillere destan kızıydı. Bir gece alınan karar, iki gencin kaderini çok değiştirecekti. Bedirhan, Zelal’i kaçırdı; çünkü aşkları, töreye ve kanla yoğrulmuş geleneklere meydan okuyordu. Bu yol, iki aşireti ateşe sürecek; aşkları ise hem en büyük güçleri hem de en büyük sınavları olacaktı. Oysa kader, hiç kimsenin tahmin edemeyeceği oyunlarla onları sınayacaktı.

Belki de karar vermek için çok erkendi veya geç. Her şeyin bir sebebi olmalıydı...

Mardin’in dağlarına yaslanmış, töreyle çerçevelenmiş bir köyde iki kız kardeş yaşar: Hançer ve Narin. İkisi de sessizdir, ikisi de kaderinin gölgesinde büyümüştür… ama törenin zulmü önce küçük olanı bulur.Daha 15 yaşına girdiği gün, regl olduğu an, köyde bir kadın değil “evlendirilebilir bir mal” sayılır Narin. Babası, kendinden yaşça büyük, acımasızlığıyla bilinen Mahmut Çavuşla berdel karşılığı vermeye kalkar. Narin’in feryadı sadece ablası Hançer’in yüreğine işler. Ablasının ilk gecesinde, kocası ona yaklaşırken, Narin gözlerinin önüne getirilince Hançer dayanamaz, kız kardeşini çekip kaçırır. Fakat töre kaçanı affetmez; aşiret adamları geceyi yarar gibi peşlerine düşer.İki kardeş, can havliyle bir kamyonetin kasasına saklanır. Ama bu öyle sıradan bir kamyonet değildir. Kamyonet, Urfa’nın en güçlü aşireti Kendaliler’in ağası Cemşab Kendala aittir. Kızları kirli elbiseler, korku dolu gözlerle bulan Cemşab, onları teslim etmek yerine ırgat olarak çalıştırır, çünkü Hançer’in bakışında bir şey vardır: Cesaret. Kırılmamış bir boyun. Sessiz bir asi rüzgâr.Cemşab, yıllardır töreden payına düşeni görmüş, sessiz ama adil bir adamdır. Fakat abisi Tahir, gücün, kanın ve kadının üzerinde hüküm kurmayı seven bir ateştir. Tahir, Hançer’in güzelliğini görür görmez ona göz koyar. Böylece iki kız kardeş yeni bir cehennemin kapısına adım atar.Aşk Cemşab başta Hançer’i bir bela, bir yük, bir belirsizlik olarak görür. Hançer ise onu bir “ağa”, bir “engizgah” olarak… İkisi de birbirine duvar gibidir. Ama zaman geçtikçe Cemşab, Hançer’in kız kardeşini korumak için gözünü kırpmadan ölümle bile kavga edişine şahit olur. Hançer de Cemşab’ın adalet duygusunda saklı bir yarayı hisseder: Ağalık içinde sıkışmış bir adamın özgürlük özlemi. Nefret yerini merheme bırakır, merhem ateşe döner, ateş aşka… Ama bu aşkın adı töre defterine yazılmamıştır.Aşiret, Mardin aşireti tarafından sıkıştırılır: “Kızları geri verin. Yoksa kan akar.” Cemşab, iki kardeşi korudukça kendi ailesi ile savaşmaya başlar. Tahir ise Hançer’i elde etmek için kardeşine bile ihanet etmeye hazırdır. Bu aşk sadece iki kişinin değil; iki aşiretin, iki kaderin, iki ateşin kavgasına dönüşür.

noktasıznokta:Anası mezar dikecekmiş Çok saçma değil mi? 8`ler şimdi bunu bitirdi Nasıl bir kodlama ya bu Neyse nasılsın? Umarım rahatsız ediyorumdurrr Rahatsız etmekten asla gocunmam!

"Bir kalbe iki aşk da sığıyormuş sevgilim; bir vatan bir sen..." Küçüklüğümden beri bir kalbe iki sevginin sığacağına hiç inanmazdım. Bir sevgi varsa bununla yetinmeliydik. Biri varsa diğeri eksik olmalıydı. Annem varsa babam,babam varsa annem olmayacaktı. Böyle de oldu. Hayatımın hiç küçümsenemeyecek kadar büyük bir bölümünü buna inanarak geçirdim. İki sevgiyi asla aynı anda hissetmedim. Bir kalbe iki sevgi sığmıyordu buna emin olmuştum. Sonra gerçek ailem geldi. Bana bir kalbe iki sevginin sığacağına inandıran annem ve babam vardı. Abilerim,hatta kardeşim bile vardı. Çok sevdiler, çok istediler. Anne,baba ve çocuktan oluşan o ailenin içine düşmek beni hiç olmadığı kadar afallattı. Ne yapacağımı asla bilemedim. Ailem vardı bu çok güzel bir şeydi. Abilerim benden nefret ediyordu bu çok kötü bir şeydi. İçine düştüğüm bu ehvenişer yani kötünün iyisi hâli kendi içimde çok uzun sürdü. Ne onlara kendimi açabildim ne de aramızdaki duvarları indirebildim. Beceriksizce kendi çapımda sevdim onları yalnızca. İçimde kimseye hissettirmediğimi sandığım savaşım hiç bitmedi ama ben hepsini çok sevdim. Zaman gerçekten her şeyin ilacıydı. Birdenbire kaldıramadığım o duvarlar kendiliğinden yıkılmaya başlayınca daha iyi anladım bunu. Bir şey istediğimiz anda olmuyorsa zorlamamak gerekiyordu. Daha güzel daha doğru bir anda bizi öyle veya böyle buluyordu. Ve bunlar olurken tüm savaşlarımın, gözyaşlarımın ve acılarımın şahidi ve mükâfatı olan adamlar benimleydi. Şahit abim, mükâfat sevgilim. Abimle kurduğumuz küçük dünyamıza inat,bizden bağımsız kurulan büyük dünyayı ben çok sevdim. 21/09/2021 💫 Kapak: @okyanus_grisi Bu bir KURGU`dur. Gerçek meslek, kişi ve kuruluşlarla alakası yoktur. Aile+aşk kurgusudur💙

Gerçek hayat hikayesi

bir tim ve bir kız bebek bir gece vakti askeriyenin lojman kapısına bırakılan bir bebek ve görevden yeni dönmüş 4 kişilik bir tim. Ay timi.

Olmamaması gereken yerde olmaması gereken yakınlıkta

Instagram: azimet340 Bu hikayemin bütün hakları saklıdır ve tarafıma aittir. En ufak kopyalama taklit v.s olursa hukuki işlemler başlatılacaktır. ******* Bildiginiz bütün beşik kertmesi hikâyelerini unutun. Babaları askerde söz verdi, Kadir ve Kader`in geleceği yazıldı. Peki onlar bunu kabul edecekler mi?

Instagram: azimet340 Bu hikayemin bütün hakları saklıdır ve tarafıma aittir. En ufak kopyalama taklit v.s olursa hukuki işlemler başlatılacaktır. ******* Bildiginiz bütün beşik kertmesi hikâyelerini unutun. Babaları askerde söz verdi, Kadir ve Kader`in geleceği yazıldı. Peki onlar bunu kabul edecekler mi?

O gökyüzü ben ise yılzdılardım

Ateş Çağan hatırlayamadığı çocukluğundan kalan travmalarıyla boğuşan genç bir adamdır. Geçmişi zihnini parçalamakla kalmamış aynı zamanda ruhu ve bedeninde de kalıcı izler bırakmıştır. Öyle ki, Ateş Çağan kendi adını bile kendisi koymak zorunda kalmıştır. Aysis İlay, unutamadığı çocukluğundan kalan travmalarıyla boğuşan genç bir kadındır. Geçmişi anılarını kirletmekle kalmamış, aynı zamanda geleceğine dair umutlarını da yok etmiştir. Öyle ki, Aysis İlay aynaya bakmaktan bile nefret etmektedir. Ateş kızgın bir korken Aysis buzdur. Ateş yanarken Aysis donuyordur. Kavuşmak ölüm, ayrılık kurtuluştur. Aşkın çağrısı ise kaçınılmazdır.

Karanlığı düşünün, etrafta hiçbir ışık hüzmesinin olmadığını. Sadece hayal edin, o ıssızlığın içinde bir şule ne kadar kıymetlidir ademoğlu için. Korkmaz en basiti, yaşamı hisseder, umudu kazanır ve yahut yeniden doğar. Çünkü o karanlıkta ölüme terk edilişinin ardından kim veya ne olduğunu bilmediği bir nur ona el uzatmıştır. Kaan karanlıktı bu hikâyede Efsun ise o hale. Kaan karanlığında ölmeyi beklerken hayatta değer verebileceği parıltıyı gördü ve ona tutundu. Efsun ise Kaan için bu kadar kıymetli olduğunu bilmeden çekti çıkardı o kuyudan. Sonunda ise Kaan geçmişini, ağıl da bulduğu ziya nın gölgesinde bıraktı....

Sahra en güzel beyaz kurda dönüşüyordu beyaz kürküne nazaren ateş rengi gözleri vardı

Trabzonlu bir iş adamı, kapısının önünde bırakılmış küçük bir kız bebeği bulduğunda, hayatının hiç de tahmin etmediği bir serüvene adım atacağını bilmiyordu. Bu hikâye, zaman zaman gözlerinizi dolduracak, zaman zaman ise kahkahalara boğacak bir komedi-dram yolculuğu vaat ediyor.

Sema hayatı boyu az konuşan ve hatta bazen hiç konuşmayan bir kızdı onun böyle olmasının nedeni ailesi idi. Gerçek ailesinde şaşırtıcı derecede herkes ona iyi davranacak ama bilmedikleri şey ise kızlarının fazla kavqacı olduqu idi. Bunuda çok erken zamanda anlayacaklardı.

Aslı abisinin arkadaşı merte aşık olması

"Ne çocuğu? " "Kız çocuğu" dedi bana Onların hikayesi böyle başlamıştı. Tek isteği mezun olmak ve bunu babasına bunu göstermek isteyen bir kızdı Fatma, ama ölümle beraber yeni kişilerin ona geleceğini nerden bilebilirdi ki.... ( İki üç bölüm yanılamıştı ama biraz daha değişiklik yapıp yeniden yazdım)

Şehrini korumak için yemin eden bir Fransız askeriyle, onu işgal etmek için emir alan bir Nazi askerinin yolları kesişir. Eşcinsel bir kurgudur.

"Sonuçlara göre....." Tek bir adım hayatımda bir çok şeyi değiştirecekti. Ya geri.. Ya ileri .. Seçimim en başında belliydi.... ** Gerçek ailem hikâyesidir. Güzel şeyleri keşfetmek için sabır ve tek bir adım yeterlidir. ** Olumsuz öğeler içerebilir !!!

Heykel, usta ellerden doğar. Serttir, soğuktur ama içinde kıpırtılar vardır. Kendini kusursuz sanır, güzelliğine inanır. İlk gururu, ilk benliği: "Ben bir sanat eseriyim." Threeshot!!