devam ediyor 10s önce güncellendi
Berdel / Lorien: İhanet Günceleri
@minus_m
Okuma
422
Oy
27
Takip
5
Yorum
8
Bölüm
10
Eflâl İlzem Yıldırım
Aşk… Herkes için bir başlangıç sayfası; benim içinse sonunu önceden bildiğim bir hikâye. İçimdeki en zayıf halka. İnsan neye yakınsa oradan kırılırmış ya, ben de hep en çok sevdiğim yerden çöktüm. Aşk, bana güç değil, eksiklik hatırlatır. Birine bağlandığım an, kendi ipimi başkasının eline teslim ettiğimi bilirim. O tutarsa nefes alırım, bırakırsa düşerim. Ve düşmek… işte ben buna ölüm derim.
Kalbin hızla çarpması, adının dudaklarımdan dökülmesi, gözlerine bakınca içimde yükselen o sıcaklık… Bunların hepsi bana zaafımı hatırlatır. Çünkü ben kimseye bu kadar yaklaşmamalıydım. Yaklaştıkça kendimden uzaklaştım. Sevginin değerli olduğunu söylediler, ama kimse sevmenin bedelinden bahsetmedi. Kimse, insanın en çok sevdiği tarafından en kolay öldürülebileceğini söylemedi.
Bazen düşünüyorum; belki de ben aşkı hiç anlamadım. Ya da fazla anladım ve ondan korktum. Çünkü benim için aşk bir kapı değil, bir uçurum. Bir adım atıp kendini bıraktığında tutan olmazsa, düşüşün sesi yalnızca sende yankılanır. O yüzden aşka yaklaşmak bile ölümün nefesini ensemde hissetmem demek.
Belki de sorun bende. Belki de ben aşka dayanacak kadar güçlü değilim. Ama bildiğim tek bir şey var: Birine kalbimi verdiğimde, kendi mezarımı kazmaya başlıyorum. Ve aşk benim için hep aynı cümleyle biter:
“Zaafım oldun… ve her zaaf gibi beni öldürdün.”
İhanet, insanın kalbine saplanan en soğuk bıçaktır; acısı geç kalsa da izi hiçbir zaman silinmez. En çok güvendiğin, en fazla yaslandığın kişi tarafından yaralanmak, yalnızca bir duygunun değil, bir dünyanın yıkılmasıdır. Çünkü ihanet, sadece verilen bir sözün bozulması değil, aynı zamanda insanın kendine olan inancının da çatlamasıdır. Ardından kalan sessizlik, kırılmış bir güvenin ağırlığıyla daha da derinleşir. Ve insan, bir gün yeniden güvenir mi bilinmez ama ihanetin bıraktığı gölge, kalbin en gizli köşesinde hep kendini hatırlatır.
(…)
“Adı ‘İhanet Günceleri’ olabilir, ama satırlarında sevgi saklı; çünkü kalbim en karanlık sayfalarda bile umudu ve bağlılığı buluyor.”