Ben, Beritan… Töre evliliğinin, yani berdel geleneğinin kurbanı olan bir kadınım. Kendi isteğim dışında, hiç beklemediğim bir anda, bilmediğim bir hayata sürüklendim. Karanlık bir noktaya, soğuk bir yabancıya, hiç tanımadığım bir adama adım atmak zorunda kaldım. Ve o adımı atmamdaki sebep ne sevgi ne de istekti. Sadece bir kefaretti… Bir bedeldi. Bir borçtu. Ve benim kaderim, abimin hayatını kurtarmak için ödenen bir anlaşmaya sıkışıp kaldı. Bana öğretilen tek şey, bir kadının varlığının ailesinin borçlarını kapatmak için kullanılabilecek bir araç olduğuydu. Ve ben de o araç olmuştum. O adam… Tanımıyordum onu. Gözlerinde bana ait hiçbir şey yoktu. Ne bir tanıdıklık ne de bir sıcaklık… Sadece derin, uçsuz bucaksız bir soğukluk. Aramızda ne bir bağ vardı ne de bir ortaklık. Aynı çatı altında yaşayan, birbirine mecbur iki yabancıydık. Ve bu evlilik… Bir anlaşmaydı. Bir zorunluluk. Ama her geçen gün, her dakika, her nefeste… İçimden bir şeyler kopuyordu. Aşk yoktu. Sevgi yoktu. Aramızda yalnızca intikam vardı. Kırılmış, kararmış kalplerin oluşturduğu dipsiz bir boşluk… O adamın varlığında kayboluyordum, gözlerindeki soğuklukta eriyordum. Onun da bana karşı bir hissi yoktu. Ne bir ilgi ne de bir beklenti. Sadece birbirimize yabancıydık. Ve bu yabancılık, her geçen gün daha da büyüyordu. Ama sonra fark ettim… Sessizlik, bazen kelimelerden daha fazlasını anlatır. Onun gözlerine her baktığımda, o buz gibi bakışların ardında bir şeylerin gizlendiğini hissediyordum. Acı mıydı, öfke mi, yoksa geçmişin küllerine gömülmüş bir pişmanlık mı, bilmiyordum. Ama orada bir şey vardı. Ve beni en çok korkutan şey şu: Ya o soğukluğun ardında saklanan şey, bir gün bana dokunursa… Ya ben de değişirsem? Bu bir oyun değil. Bir masal hiç değil. Kimse mutlu bir son vaat etmiyor. Ama içimde bir korku var. Ya bu zorunluluk, hislerimi benden çalmak yerine bana bilmediğim bir şeyi öğretirse? Ya nefretin içinde sıkışmış duygular, zamanla başka bir şeye dönüşürse? Ya o adam, bir gün bana gerçekten bakarsa… Ve ben de ona bakmaya başlarsam? Bilmiyorum. Tek bildiğim şey, içimde sessizce büyüyen bir ihtimal. Ve en çok korktuğum şey, o ihtimalin bir gün gerçeğe dönüşmesi…

Devin doğduğu gün hastanede annesi ve babası tarafından gizemlice terk edilen bir kızdır. Annesi ve babası tarafından hiç bir zaman haber alınamamıştır. Bir gün çalıştığı yerdeki gizemli olaylardan ve cinayetlerden şüphe duymuş ve bir bağlantıları olduğu fark etmiştir. Devinin bu işi araştırmasıyla hayatının dönüm noktası başlar.

Mervan Ağa tabancayı havaya kaldırdı, namluyu ağır ağır çevirdi. Ağalara baktı. Sesi bu kez buz gibi çıkıyordu."Ben birini istiyorsam alırım. Kimse de bana engel olamaz! Engel olmak isteyen varsa... buyursun gelsin!" Derin bir sessizlik oldu. Kimse cevap veremedi. Kimse kımıldayamadı. Mervan Ağa tabancayı indirdi ve öfkeyle arka odaya yürüdü. Kadınların olduğu odaya girince orada da fırtına gibi esti. Herkes panikle geri çekildi. Bir tek Avşin kalakaldı. Elinde tepsi vardı. Öylece duruyordu. Gözleri kan çanağı gibi şişmiş, ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Titreyen dudaklarıyla bir şey söylemeye çalıştı ama sesi çıkmadı. Mervan Ağa bir an durdu. Onu öyle görünce içi bir anlığına yumuşar gibi oldu. Ama hemen ardından Diyar`ın yüzü geldi gözünün önüne. Diyar`ın kardeşi... düşmanın kanı...

Müjgan Alkaya, otuzlarının başında bir doktordur. Bir gece ansızın küçük kuzeni, geçirdiği kaza yüzünden felçli kalmıştır ve artık yürüyemeyecektir. Müjgan kardeşten öte sevdiği kuzenini iyileştirmek için onlarca doktor gezmiştir fakat olumlu sonuç alamamıştır. En son çare olarak başarılı bilim insanı olan,hem yakın arkadaşının ağabeyi hem de eski sevgilisi Atilla`dan yârdım istemiştir. İstenilen bir yardım hem eski aşıkları tekrar bir araya getirmiş hem de varolduklarını bile bilmediği sırları aydınlatmaya başlatmıştır...

"Mantığın esiri olan Kroma, on yıl önce yitirdiği tüm güzelliği geri getirecek, buz tutmuş ruhlara dokunacak kadim bir tınının ilk yankısına hasretti..."

Doğduğu gün hastanede yapılan büyük bir hata sonucu yanlış aileye verilen, otizmli 17 yaşındaki bir genç kızın gerçek ailesine kavuşmasıyla başlayan sancılı uyum sürecini anlatıyor. Yıllardır bildiği düzenin bir anda değişmesi, yeni bir ev, bambaşka yüzler ve hiç bilmediği duygularla dolu bir yolculuk... Hem onun hem de gerçek ailesinin dünyası altüst olur.

bir tim ve bir kız bebek bir gece vakti askeriyenin lojman kapısına bırakılan bir bebek ve görevden yeni dönmüş 4 kişilik bir tim. Ay timi.

Ben o uçurumdan atlayalı çok oldu,düşmeyi bekliyorum sadece.

Hazal, yaşadığı bir olay üzerine yıllardır zorla tutulduğu yerden kaçmak zorunda kalır. Hiç beklemediği bir anda karşısına çıkan ve bazı şeylerin karşılığında onu koruyabileceğini söyleyen deniz gözlü adam, Hazal`ın hiç tahmin edemeyeceği biri çıkmıştır. Hazal peşindekilerinin pençesinden kurtulmak için asla tanışacağını bile düşünmediği bu adamla bir anlaşma yapar. Fakat çıktığı bu yeni yol hiç de umduğu gibi olmaz. Birdenbire klanların yönetiminde olan yeraltı dünyasının tam merkezinde olan Hazal; sandığından bile çok daha fazla tehlikeli olan bir dünya, çözülmesi gereken sırlar, ağlarını gittikçe ören yalanlar, her geçen gün daha da artan şüpheler ve daha çok fazlasıyla kendisini karşı karşıya bulur. Peki bu koyu deniz mavisi gözlü adam, vadettiği gibi onu koruyacak mıdır? Yoksa Hazal`ın kendisini asıl koruması gereken kişi o mudur? (YAKAMOZ üç kitaptan oluşacak bir roman serisidir. Birinci kitap tamamlanmıştır. İkinci kitap devam etmektedir.) NOT: Cinsellik ve işkence gibi sahneler mevcuttur. Wattpad’de yayınlanma tarihi: Şubat 2022 Kitappad`de yayınlanma tarihi: 16 Ocak 2025 Wattpad’de çok daha aktifim. Wattpad`deki tüm güncel bölümler burada da yayımdadır. İyi okumalar dilerim.

Her şey ufak bir hatayla başladı. Ufak hata birisinin on yedi yılını aldı. Ve bir gün aldığı bir telefonla tüm düzeni sarsıldı. Güneş, adı gibi hiçbir zaman parlak, canlı ya da sıcak olamamıştı. Renklerini küçükken soldurmuşlardı. Bu, Güneş`in kendisini bulma serüveni, ailesiyle bir olma hikayesidir.

Daha tamamlanmamıştır keyifli okumalar.

Henüz 11 yaşında… Oyuncaklarının arasına saklanmış bir çocukluk, hastane kokusuyla erken boğulmuştu. Lösemi, daha ilkokul sıralarında en yakın arkadaşı gibi yanına oturmuştu. Ama o, hastalığın gölgesinde bile ışığını kaybetmeyen bir çocuktu. Serumu koluna takılırken bile hemşireye gülümser, “Bu benden sana bir sihirli su olsun” derdi. Herkes onun bu neşesine şaşırır, gözyaşlarını saklardı. O ise bir gün bahçede özgürce koşacağını, saçlarının rüzgârda savrulacağını hayal ederdi. Hastanenin penceresinden gökyüzüne bakar, bulutları hayal gücüyle şekillendirirdi: Bazen dev bir ejderha, bazen de rengârenk balonlar olurdu. Her bulut, ona geleceğin güzel günlerini fısıldardı. Annesi başucunda dua ederken o, annesinin elini sımsıkı tutar ve şöyle fısıldardı: “Merak etme anne… Benim içimde kocaman bir güneş var. Hastalık ne kadar uğraşırsa uğraşsın, o güneşi söndüremez.” İşte bu küçücük yürekte, koca bir umut saklıydı. Hastalığa rağmen hayallerinden vazgeçmeyen, içindeki güneşi hiç söndürmeyen bir umut…

Benim adım Gülnaz hatırlarda gizlidir benim adım ben içimdeki marazı bilirim her aynaya baktığımda yüzümden çok içimdeki yangını görürüm gözlerime sinmiş kırgınlıkları, dudaklarıma yapışmış suskunlukları taşırım benim hikâyem gül kokusuyla değil, dikenin kanıyla yazılmıştır kimse bilmez omuzlarıma yüklenmiş ağırlığı kimse duymaz gecelerime düşen sessiz çığlığı ama ben bilirim, içimde saklı kalan fırtınayı ve bilirim, bir gün o fırtına her şeyi yerle bir edecek… (ilk yayımlandığında yaklaşık 9k okunmuştu)

Hayat, bazen kâğıttan yapılmış birkaç yıldızın içine sığdıralacak kadardır. ☆ 06.09.2025`

M Guard serisi/1 Jaxon Ryhs Carrington & Vivienne King ❝Zor zamanlar bir fırtına gibidir, ya her şeyi dağıtır ya da birlikte sığınacak bir liman inşa etmemizi sağlar. Gerçek mutluluk, o fırtınaları atlatıp yan yana durabildiğinizde başlar.❞

Evla bir doktordu, insanları iyileştirmek için yetiştirildi. Tufan ise bir yırtıcıydı, insanları bastırmak için eğitildi. Aynı duvarın gölgesinde, aynı çeperin altında yollar kesişti.

Hayatının en büyük değişimini o gün çarşıda gördüğü kıza ilk görüşte tutularak değişen Devran Kozanlı Hayatında hep bir çaba ve zorlukla baş etmeye çalışan mutluluğun kendisini hiçbir zaman bulamayacağını düşünen Meva Arslanlı

Sesizce attığım adımlar ,artık sesiz değildi…

İstanbul’un sessiz boğaz kıyısında, yılların tozunu üzerinde taşıyan eski bir yalı vardı. Zamanın unuttuğu bu yerde, duvarların arasında saklı sırlar, toprak kokusuyla karışmış eski sayfalarda hayat bulmayı bekliyordu. Ayla elinde büyükannesinden kalma yıpranmış günlüğüyle yalıya ilk adımını attığında, geçmişin ve geleceğin ince bir çizgide buluştuğunu henüz bilmiyordu. O an, hayatının en büyük macerasının başlangıcıydı. Aşkın, gizemin ve çözülmeyi bekleyen sırların...

Bir yanlış arama Bir ölüm sessizliği Ve geri dönüşü olmayan bir başlangıç... Bir yanlış arama bazen hayatın en doğru başlangıcı olabilir ... Ama aşk, düşmanlar arasında hiç bu kadar tehlikeli olmamıştı.

SEİN GKMGLMCGKMLFBMVLDGMTOIJKPĞFFMBFDBÖSDLŞG

Siz hiç evlendiğimizde Evet dedikten sorna ne düşündünüz? Mutluluk? Aşk? Hayatını geçireceğin adam? Peki ya hiç evet der demez sizi korumak için kendini öne atan kanla kaplı olan kocanızın sizin kucağına düşmesi? "Hayat bazen hiç istemediğin anda istemediğin şeyleri yaşatır ya Hejam belki ben senin istemediğin kişiyim ama sen benim istediğim istediğim zaman bana gelen en güzel lütufumsun."

Birbiriyle tamamen farklı olan iki kişi düşünün. Birisi kurt adam birisi vampir. Amaçları ve görevleri farklı olan iki farklı ırk. Bu iki düşman aniden yakınlaşırsa. ❗ Homofobik olanlar gelmesin❗

Bir bakış... Bir an... Ve o andan sonra verilen emir. "O kızı bulun." Yanlış olan bir şeyler vardı. Doğru olmayan ve can yakıcak olan şeyler. O gün bir kız sessizliğin içinden çekilip alındı. Ama hesaplanan, planlanan gerçekleşmedi. ▪️Tüm hakları tarafıma aittir.

Bu gerçek ailem kitabı farklı beş karıştırılmış çocuk ama iki çocuk ailesinden çalındı