HERKESEE MERHABAAA İLK KİTABİMI YAZIYORUMM Taşacak bu denize bağımlı olduğum için bi karadeniz kurgusu yazmaya karar verdim biraz şive yazamayabilirim böyle umarım beğenirsiniz

Savaş, en ölümcül anlarda bile bir kalp çarpıntısıyla son bulabilirdi, o benim kalbimi paramparça edip gitmişti, geriye ise yalnızca hiçlik kalmıştı.

Aras Karahan: 32 yaşında. İstanbul yeraltı dünyasının en güçlü isimlerinden biri. Soğukkanlı, kontrolcü, karanlık ama zeki. Ela Yalçın: 24 yaşında. Bir kafede çalışan sade ama keskin zekâlı bir genç kadın. Geçmişinde sakladığı büyük bir sır var. Mekan: İstanbul – gecelerle yaşayan bir şehir.

Oyuncuğa yıllarca ara vermiş, özel hayatını medyadan sır gibi gizleyen bir oyuncu ile yapım şirketi sahibinin hayatı bir noktada kesişir...

Benim adım Gülnaz hatırlarda gizlidir benim adım ben içimdeki marazı bilirim her aynaya baktığımda yüzümden çok içimdeki yangını görürüm gözlerime sinmiş kırgınlıkları, dudaklarıma yapışmış suskunlukları taşırım benim hikâyem gül kokusuyla değil, dikenin kanıyla yazılmıştır kimse bilmez omuzlarıma yüklenmiş ağırlığı kimse duymaz gecelerime düşen sessiz çığlığı ama ben bilirim, içimde saklı kalan fırtınayı ve bilirim, bir gün o fırtına her şeyi yerle bir edecek… (ilk yayımlandığında yaklaşık 9k okunmuştu)

Siz hiç evlendiğimizde Evet dedikten sorna ne düşündünüz? Mutluluk? Aşk? Hayatını geçireceğin adam? Peki ya hiç evet der demez sizi korumak için kendini öne atan kanla kaplı olan kocanızın sizin kucağına düşmesi? "Hayat bazen hiç istemediğin anda istemediğin şeyleri yaşatır ya Hejam belki ben senin istemediğin kişiyim ama sen benim istediğim istediğim zaman bana gelen en güzel lütufumsun."

Olga Romanova, şehrin en soğuk yüzlü mafya liderlerinden birinin yetiştirdiği, gölgelerde büyümüş bir kadındır. Karanlığın dilini de, intikamın sessizliğini de en iyi o bilir. Yıllar önce hayatını altüst eden bir olay, onu aynı kişinin karşısına tekrar çıkarır: Marcus Galina. Bir zamanlar düşmanıydı—şimdi ise hem en büyük tehdidi, hem de aklından çıkaramadığı tek kişidir. Şehirde başlayan kanlı hesaplaşma, Galina ile Marcus’u istemeden aynı savaşın içine çeker. Her adımda daha çok sır ortaya çıkar, her seçim onları ya kurtuluşa ya da yıkıma götürür. Bu hikâyede… Kimse masum değil. Kimse güvende değil. Ve karanlık, bu kez ikisinin de kapısından geri dönmeyecek kadar yakın. “Vahşet bazen kanla değil, suskunlukla başlar.”

"Karanlık mı ışığı tüketir, yoksa ışık mı karanlığa diz çöktürür ?" Bir adam, ondan çalınan hayatın hesabını sessizce biriktirdi; karanlığını büyüttü, öfkesini bekletti. Geri döndüğünde ise en zayıf noktayı hedef aldı: Bir babanın dünyasını... bir kızın kaderini. Işığın içinden çekilip gölgelerin kucağına bırakılan genç kadın, bir anda korkunun, çaresizliğin ve tutkuya dönüşen bir esaretin ortasında kaldı. Babası, yıllar sonra fark ettiği hatalarının ağırlığıyla kızını geri almak için kirli oyunlara başvururken; adam, kalbine sinsice sızan o ışıltının, planlarını yakıp kül etmeye başladığını anlayacaktı. Karanlıkla aydınlığın birbirine karıştığı o yerde, ihanetin, öfkenin ve yasak duyguların hükmettiği bir savaş başladı. Ve hiçbiri şunu hesaplayamadı. Bazen en büyük tehdit, tutulmaması gereken bir kalptir.

Karanlik Gece olduğunda ay varolmus demektir ay varoldugunda gece aydinlanmis demektir. Keyifli okumalar...

Lily, kardeşinin ölümünün ardında bir kazadan çok daha fazlası olduğuna inanıyordu. Herkesin talihsiz bir kaza olarak gördüğü bu olayın aslında bir cinayet olduğunu düşünerek, kardeşinin katilini bulmak için kasabanın karanlık sırlarıyla yüzleşmeye karar verir. Bu arayış, onu gerçeğin gerçekten bir cinayet mi yoksa yalnızca talihsiz bir kaza mı olduğunu sorgulatan bir yolculuğa sürükler.

Bu ilk kitap yazisim umarım beğenirsiniz konusu gerçek ailem kurgusu okudum ama beğenmedim umarım güzel bir kitap çıkar

Hayatının en büyük değişimini o gün çarşıda gördüğü kıza ilk görüşte tutularak değişen Devran Kozanlı Hayatında hep bir çaba ve zorlukla baş etmeye çalışan mutluluğun kendisini hiçbir zaman bulamayacağını düşünen Meva Arslanlı

DÜZENLENİYOR❗️ Kitabımın içeriği Taekwandocu kız gerçek ailesini bulur. Abisinin en yakın arkadaşı var ve kızdan hoşlanmaya başlar kısacası gerçek Ailem var,texting var okuyunnn🤍🌺

Hayat, bazen kâğıttan yapılmış birkaç yıldızın içine sığdıralacak kadardır. ☆ 06.09.2025`

friendtolovers kurgusudur. tuğra; bal çiçeğini neden bu kadar çok sevdiğini öğrendim, tuğra; sebebi gerçekten hayran olunası bir sebepti, tuğra; çiçekleri çok severim, tuğra; ama şimdi bal çiçeklerini daha çok seveceğim, tuğra; umarım hep böyle kalır bal çiçeği :,) tuğra; iyi ki varsın bade, tuğra; hep iyi ki olarak kalacaksın benim için, tuğra; canım arkadaşımsın sen benim, dostum sırdaşım :-D görüldü√√ » Bir tarafta onu arkadaşı olarak gören Tuğra, bir tarafta ona delicesine aşık olan Bade. Bu iki taraf için her şey oldukça zorlu ilerleyecektir. Özellikle Bade Korhan için. Onun tek isteği sevgisinin karşılığını alabilmek ve onun sevdiği kadar kendisinin de sevilmesi. Bunlar olursa, Badenin aşamayacağı hiçbirşey yoktur bu hayatta. ¶ yayınlanma tarihi: 21 kasım 2025

"Feyza aba! İbrahim Ağabey! Feyza aba! İbrahim Ağabey!" Bağrış sesine elindeki süpürgeyi atıp kırılacak gibi çalınan kapıya koştu genç kız. Kamil hem bağırıyor hem kapıyı yumrukluyordu. Kapıyı açtığında nefes nefes kalmış karşılıklı iki ev arasında koşan çocuğu kollarından tutup kendine çevirdi. "Ne oldu Kamil, İbrahim ağabeyler evde yoklar... bana de ne diyeceksen." Kamil bir elini göğsüne koyup nefesini toplamaya çalıştı. Tıkanıp kalmıştı zavallı çocuk koşmaktan. "Dok-tor- aba doktor..." "Ne olmuş doktora?" "Millet doktoru lojman- lojmanda kıstırdı öldürecekler." "Ne diyorsun sen Kamil?" "He Vallaa doğru diyom... güya bu doktor Aliye nin namusuna tasallut etmiş... köylü de toplanıp lojmanı bastı. Ortalık savaş meydanına döndü yetişmezsen öldürecekler doktoru." - - - Karalar köyünün delisi Feyza ile yıllardır lanetlerle anılan, kimsenin çevresinden bile geçmek istemediği köye sürgün giden genç doktor Esat`ın hikayesi.

"Kalbine mi sıkayım? Kalbime mi sıkayım Gülyâre. Söyle ne yapayım?" Gökler ağlar mıydı insana? Toprak? Dağlar? Ağlar mıydı? Ağlardı. Şimdi gecenin bu kör vaktinde, iki yanındaki ormanda kanat çırpan kuşlar bile ağlıyordu Gülyâre`ye. Yiten umutlarına, hiç edilen sevdasına, bağrından sökülüp alınan evladına ağlıyordu gökteki kuşlar. Körpe yüreğinde büyüttüğü sevdası ise şimdi dizlerinin dibindeydi. Gülyâre`nin elindeki silahı kendi büyük elleriyle kavrayıp tam kalbinin üzerine bastırdı Hazar. Dilindeki düğümü çözüp konuşurken takati kalmamıştı artık kadının. "Başka bir sonumuz olabilir Hazar. Yapma bunu ne olur?" - - - Hazar. Gaddar Hazar. Kalpsiz Hazar. Merhametsiz Hazar. Herkese iyilik meleği olan ama Gülyâre`ye azap meleği olan Hazar. Herkesin gölgesinde nefes aldığı ama Gülyâre`in nefesini kesen Hazar. Ne yapacaktı şimdi. Tetiğe basıp yaktığı intikam ateşiyle kendini mi yakacaktı. Kendi sonu olupta, bir hiç uğruna kaybettiği kardeşlerinin üçüncüsü mü olacaktı? Yoksa vazgeçip intikam uğruna ruhunu tarumar ettiği kadından yeniden aşk mı dilenecekti. Hayır. Hayır bunu yapamazdı. Kardeşlerinin kanının üzerine mutlu sonlu bir rüyayı yaşayamazdı varlığı kabus olan bir adam. Buna hakkı da yoktu. Herkes sussa vicdanı buna izin vermezdi. Şimdi burada dizlerinin dibine yıkıldığı karısı halen Hazar`a umutla bakıyordu geldikleri sona rağmen. Başını salladı Hazar umutsuzca. "Bizim mutlu sonlu bir hikayemiz hiç olmayacaktı Gülyâre." Yutkundu. Sanki alacağı bir nefes onu bu cehennemden kurtaracakmış gibi. Ama yolun sonuydu onun için. Sonra denizlerle göklerin vuslatı gibi son defa birleşti iki çift mavi. "Oğlumuza iyi bakacağını biliyorum. Ama senden tek bir isteğim var... beni kötü bilmesin. Hak etmediğimi biliyorum ama yinede bencilce beni kötü bilmemesini istiyorum." "Yapma Hazar..." Kelimeleri umutla dolu, sesi hiç utanmadan sıkılmadan yalvardığını gizlemiyordu Gülyâre. Hazar dinlemedi karısını. Küçük basit bir hareketle tetiğe bastı. Ölüm sesi karanlık ormanda yankılanırken o küçük metal parçasının günahkar kalbini parçalamasına izin verdi. Sonra ne mi oldu? Hiç. Koskocaman bir hiç. 🥀 🥀 🥀

Bir damla kan uğruna birleşen iki hayata intikam yemini dahil olursa. *** Düşman aşiretin kızıyla bir dama kan uğruna evlendiği için kızın konağa geldiği gün Mardini terk eden adam.. Düşman aşiretin oğluyla bir damla kan uğruna evlendiği gün evlendiği adam tarafından terk edildiği için intikam yemini eden kadın.. *** Başlama tarihi; 09.04.2025

Bir fırtınayla açıldı kapı. Selim elindeki kitabı bıraktı. Diğer hikâyelerden alakasını kesecek efsunlu bir okyanusa düştü. Korkusu boğulmak değildi. Okyanusun yalnızlığına üzüldü sadece. Ve kıyılarında gezinmeye hevesliydi. Sağanak yağmura, karanlık geceye rağmen...

Mardin’in kadim topraklarında, törelerin hükmünün kanla yazıldığı sert bir dünyada, Timuraslanbeyli Aşireti’nin en küçük kızı Züleyha, ailesinin acımasız geleneğine başkaldıran asi ruhu ve özgürlüğe susamış kalbiyle büyür. Güçlü, korkulan ve saygı duyulan bu aşiretin içinde Züleyha; sert bir baba, töreye teslim olmuş bir anne ve büyük kardeşlerinin gölgesinde sıkışmış haldedir. Züleyha’nın kaderini değiştiren ise, yıllardır kan davalı oldukları Harmanbeyli Aşireti’nin oğlu Yusufa duyduğu yasak aşktır. Ailelerin kanlı geçmişine rağmen filizlenen bu gizli sevda, yıllarca saklı kalır. Fakat Züleyha’nın Yusuf’tan hamile olduğunu öğrenen ailesi, törenin hükmünü yerine getirmek için onu zorla evlendirmeye karar verir. Züleyha, kendi rızası olmadan, üvey amcası Camer ile evlendirilir. Camer, küçük yaştan beri ona saplantılı bir aşkla bağlıdır ve bu ilişki Züleyha için bir kader mahkûmiyetine dönüşür. Züleyha, yasak meyve misali hem Yusuf’a hem de kaderini mühürleyen Camer’e bağlı bir çıkmazın içinde solup gider. Aşk, töre ve kan arasında sıkışan Züleyha`nın hikâyesi; özgürlüğün bedelini, sevdanın yarasını ve töreye boyun eğmeyen bir kalbin direnişini anlatır. Gerçek hayat hikâyesidir

Ezo (Ezelê Ronî), henüz 16 yaşındayken kalbini dinledi, gençliğin cesaretiyle sevdiği adamla Mardin’in taş sokaklarından kaçıp evlendi. Rezanê Berfîn (Rezan Şevdar), onun ilk aşkıydı… Kavuşmalarıyla hayatları cenneti andıran bir yuva oldu. Küçük kızları Bukre, 2 buçuk yaşında, evin güneşi, annesinin nefesi, babasının gururuydu. Ezo ikinci çocuklarına hamileyken evde bir misafir belirdi: kocasının yengesinin doktor kardeşi Rezanê Nîhalî Aram (Nîhalê Aram). Ailesine iyilik ve şifa taşıyan bu kadın, Ezo’nun yuvasında fırtınaya dönüşecek kıvılcımı ateşledi. Rezan’la Nîhal’in göz göze gelişi, zamanla yasak bir ilişkiye kapı araladı. Bir yanda kan bağıyla örülmüş töre duvarları, diğer yanda tutkunun alevi yükseldi. Doğumuna yardım edilen gece… Ezo, kendi yatak odasında kocasının iç çamaşırını görünce, içindeki sarsılmaz güvenin yerle bir oluşunu anladı. Gerçek, göğsüne bir hançer gibi saplandı: İhanet sadece aşka değil, namusa edilmişti. Kucağında Bukre, karnında bebeği… Ezo gitmek istedi. Ama töre gitmesine izin vermezdi. Çünkü o artık bir kadındı, bir anneydi; ama aynı zamanda bir aşiretin görünmeyen zincirleriyle bağlı geliniydi. Aşk nefrete, nefret yangına dönmeye başladı. Çaresizliğin doğurduğu cesaret onu kaçmaya iterken; Rezan da töre de onun önünde katı birer kartal gölgesi gibi yükseldi. Ezo’nun tek suçu sevmesiydi… Nîhal’in tek suçu tutkuyu seçmesiydi… Rezan’ın suçu ise kalbiyle töre arasında sıkışıp kalmasıydı. Mardin’de bir kadın iki şeyle sınanır: Aşk ve Töre. Bazıları yenilir, bazıları küle döner… Ama bazıları kanadı kırık olsa da yüksekten uçmayı öğrenir. Bu roman, törenin gölgesinde doğan bir aşkın değil, törenin ateşinde doğan bir kadının hikâyesidir. gerçek hayat hikayesi

Gerçek hayat hikayesi

Yolunu kaybeden yaprak, elbet birgün evini bulur... Rüzgar dindiğinde.

"Kabuğu olmayan biri için duygular tehlikelidir"

``Beni seviyorsun Leyla!`` ``Seni eskiden seviyordum.`` ``Eskiden demek... eskiden ha! Ne değişti birkaç günde. Daha günler önce tedaviyi kabul edersem gitmeyeceğini söyleyen sen değil miydin?`` ``Evet bendim. Eğer o gün söylediklerimi kabul edip beni eve hapsetmeseydin belki geri dönüşümüz olabilirdi.`` ``Herşey bitmiş konuşma! Nasıl çabalıyorum görmüyor musun?`` Tahir`in sonunda kendini tutamayayarak bağırıp elindeki ilaç dolu şişeyi duvara fırlatmasıyla Leyla`nın dudakları acıyan, umutsuz bir ifadeyle büküldü. Duvarda parçalanıp yerlere dağılan cam parçalarına baktı sonrada delirmiş gibi odanın içinde dört dönen adama. Tahir`in sabrıda çabasıda bu kadardı. ``Nasıl çabaladığını görüyorum ama sana inanmak gelmiyor içimden Tahir. Hoşçakal.`` _ _ _