"Her pusula daima Kuzeyi göstermez...Pusulasını Kaybedenlere..."

Siz hiç evlendiğimizde Evet dedikten sorna ne düşündünüz? Mutluluk? Aşk? Hayatını geçireceğin adam? Peki ya hiç evet der demez sizi korumak için kendini öne atan kanla kaplı olan kocanızın sizin kucağına düşmesi? "Hayat bazen hiç istemediğin anda istemediğin şeyleri yaşatır ya Hejam belki ben senin istemediğin kişiyim ama sen benim istediğim istediğim zaman bana gelen en güzel lütufumsun."

Lina Martin, İzmir`de sıradan bir hayatın gölgesine sıkışmışken, eline geçen birkaç fotoğraf tüm geçmişini yerle bir eder. Hiç tanımadığı babası ve varlığından haberi olmadığı abisinin, bir örgütle bağı olduğunu öğrendiğinde, kaderi artık ona ait değildir. Hukuk fakültesini bir kalkan gibi kullanarak Korhan`a giden Lina`nın tek amacı vardır: Geçmişini yok edenleri bulmak ve intikamını almak. Ama örgüt, göründüğünden çok daha acımasızdır. Kanla çizilmiş kuralları, aile bağlarını yasaklayan soğuk bir düzeni vardır. Lina bu dünyanın içine her adım attığında, daha fazla bataklığa saplandığını hisseder. Ve yolu, örgütün kurucu ailesinin tek varisi Karan Koral ile kesiştiğinde her şey değişir. Soğuğun ortasında alev gibi bir adam. Yakıcı, tehlikeli, ölüm kadar yakın. Onun yanında durmak Lina`ya güç verse de, aynı zamanda yaşamla ölüm arasındaki hattı inceltir. Çakallara karşı çakal gibi oynamak isteyen Lina, geçmişin sırlarını açığa çıkarırken, kendini de en büyük tehlikeye atar. Fakat bilmediği bir şey vardır: Bu oyunda herkes kendi geçmişinden kaçmaktadır ve bazen en büyük düşman, insanın kendi kanında saklanır.

Benim adım Gülnaz hatırlarda gizlidir benim adım ben içimdeki marazı bilirim her aynaya baktığımda yüzümden çok içimdeki yangını görürüm gözlerime sinmiş kırgınlıkları, dudaklarıma yapışmış suskunlukları taşırım benim hikâyem gül kokusuyla değil, dikenin kanıyla yazılmıştır kimse bilmez omuzlarıma yüklenmiş ağırlığı kimse duymaz gecelerime düşen sessiz çığlığı ama ben bilirim, içimde saklı kalan fırtınayı ve bilirim, bir gün o fırtına her şeyi yerle bir edecek… (ilk yayımlandığında yaklaşık 9k okunmuştu)

Ezo (Ezelê Ronî), henüz 16 yaşındayken kalbini dinledi, gençliğin cesaretiyle sevdiği adamla Mardin’in taş sokaklarından kaçıp evlendi. Rezanê Berfîn (Rezan Şevdar), onun ilk aşkıydı… Kavuşmalarıyla hayatları cenneti andıran bir yuva oldu. Küçük kızları Bukre, 2 buçuk yaşında, evin güneşi, annesinin nefesi, babasının gururuydu. Ezo ikinci çocuklarına hamileyken evde bir misafir belirdi: kocasının yengesinin doktor kardeşi Rezanê Nîhalî Aram (Nîhalê Aram). Ailesine iyilik ve şifa taşıyan bu kadın, Ezo’nun yuvasında fırtınaya dönüşecek kıvılcımı ateşledi. Rezan’la Nîhal’in göz göze gelişi, zamanla yasak bir ilişkiye kapı araladı. Bir yanda kan bağıyla örülmüş töre duvarları, diğer yanda tutkunun alevi yükseldi. Doğumuna yardım edilen gece… Ezo, kendi yatak odasında kocasının iç çamaşırını görünce, içindeki sarsılmaz güvenin yerle bir oluşunu anladı. Gerçek, göğsüne bir hançer gibi saplandı: İhanet sadece aşka değil, namusa edilmişti. Kucağında Bukre, karnında bebeği… Ezo gitmek istedi. Ama töre gitmesine izin vermezdi. Çünkü o artık bir kadındı, bir anneydi; ama aynı zamanda bir aşiretin görünmeyen zincirleriyle bağlı geliniydi. Aşk nefrete, nefret yangına dönmeye başladı. Çaresizliğin doğurduğu cesaret onu kaçmaya iterken; Rezan da töre de onun önünde katı birer kartal gölgesi gibi yükseldi. Ezo’nun tek suçu sevmesiydi… Nîhal’in tek suçu tutkuyu seçmesiydi… Rezan’ın suçu ise kalbiyle töre arasında sıkışıp kalmasıydı. Mardin’de bir kadın iki şeyle sınanır: Aşk ve Töre. Bazıları yenilir, bazıları küle döner… Ama bazıları kanadı kırık olsa da yüksekten uçmayı öğrenir. Bu roman, törenin gölgesinde doğan bir aşkın değil, törenin ateşinde doğan bir kadının hikâyesidir. gerçek hayat hikayesi

Maraş’ın sert coğrafyasında kök salmış Zalimoğulları Aşireti’nin başında, gücü ve gölgesi bile korku salan Kadem Ağa vardır. Kadem, toprak, para ve silahla hükmünü yürütse de yüreğinde kapanmayan bir yara taşır: çocuksuzluk. Sekiz yıllık evliliğine rağmen Kadem Ağa ile eşi Meryem Hanım bir evlada kavuşamaz. Aşiret büyükleri ve halk, Meryem’i “kısır ocak” diye damgalarken, Kadem bütün baskılara rağmen karısının arkasında durur. Fakat gururu ve sabrı bu sözlerle her geçen gün daha da sınanır. Bir gün Meryem Hanım, kocasının soyunu sürdürmesi için, kendi elleriyle Gurbet’i bu ocağa getirir. Gurbet, dağların kızı gibi asi, sert ama bir o kadar saf ve güzeldir. Meryem’in iyi niyeti, Gurbet’in kaderi ve Kadem’in ihtirası bir araya geldiğinde konağın dengesi altüst olur. Kadem, önce öfke duysa da zamanla Gurbet’in iradesi ve güzelliği kalbine işler. Gözleri Meryem’i görmez olur; gönlü Gurbet’e akmaya başlar. Bu durum Meryem’i içten içe tüketirken Gurbet’in kendi vicdanı da alev alev yanar. Üçünün de yüreğini dağlayan bu imtihan, aşiretin töresi, dağların sertliği ve kaderin çizdiği yollarla sınanacaktır. Kadem Ağa’nın gücü, Meryem’in sabrı ve Gurbet’in acısı, bir gün hepsini geri dönüşü olmayan bir karara sürükleyecektir. Zalimoğulları, güç, aşk, ihtiras ve acının Maraş’ın dağları kadar sarsıcı hikâyesidir.

Daha tamamlanmamıştır keyifli okumalar.

İstanbul’un yeraltı dünyasında, herkesin korkuyla andığı “Aslan Demirli” adında bir mafya lideri vardır. Sert, acımasız, ama adalet anlayışı kendine özgüdür. Ailesinin ölümünden sonra imparatorluğu demir yumrukla yönetir; duygulara yer yoktur hayatında. Ta ki bir gece, yanlış zamanda yanlış yerde olan bir kadını kurtarana kadar.


Hayat, bazen kâğıttan yapılmış birkaç yıldızın içine sığdıralacak kadardır. ☆ 06.09.2025`

Gerçek hayat hikayesi

Bu gerçek ailem kitabı farklı beş karıştırılmış çocuk ama iki çocuk ailesinden çalındı

Gonca Altıntaş İstanbul`da doktorluk yapmaktadır. Bir gün ansızın memleketi Diyarbakır`dan gelen telefonla, hemen Diyarbakır`a gider. Onu bekleyen olaylar çıkmaz bir hikâye yelken açar.

Yirminci yaş gününde mafyayla evlenmeye mahkum bırakılan Balım`ın hikayesi

Trabzonlu bir iş adamı, kapısının önünde bırakılmış küçük bir kız bebeği bulduğunda, hayatının hiç de tahmin etmediği bir serüvene adım atacağını bilmiyordu. Bu hikâye, zaman zaman gözlerinizi dolduracak, zaman zaman ise kahkahalara boğacak bir komedi-dram yolculuğu vaat ediyor.

Hayatının en büyük değişimini o gün çarşıda gördüğü kıza ilk görüşte tutularak değişen Devran Kozanlı Hayatında hep bir çaba ve zorlukla baş etmeye çalışan mutluluğun kendisini hiçbir zaman bulamayacağını düşünen Meva Arslanlı

Karanlığı düşünün, etrafta hiçbir ışık hüzmesinin olmadığını. Sadece hayal edin, o ıssızlığın içinde bir şule ne kadar kıymetlidir ademoğlu için. Korkmaz en basiti, yaşamı hisseder, umudu kazanır ve yahut yeniden doğar. Çünkü o karanlıkta ölüme terk edilişinin ardından kim veya ne olduğunu bilmediği bir nur ona el uzatmıştır. Kaan karanlıktı bu hikâyede Efsun ise o hale. Kaan karanlığında ölmeyi beklerken hayatta değer verebileceği parıltıyı gördü ve ona tutundu. Efsun ise Kaan için bu kadar kıymetli olduğunu bilmeden çekti çıkardı o kuyudan. Sonunda ise Kaan geçmişini, ağıl da bulduğu ziya nın gölgesinde bıraktı....

"Sana yardım edeceğim" sert ve erkeksi sesiyle konuşmuştu adam. Kelimeler ağzından hangi ara çıkmıştı hiç fark etmemişti. "Nasıl?" diye sordu kadın masmavi gözlerinden umut kırıntıları geçerken. Deli gibi merak ediyordu karşısında oturan daha bugün tanıdığı adamın ona nasıl yardım edeceğini. "Benimle evleneceksin" adamın ağzından dökülen iki kelime yetmişti kadının gözlerini irice açmasına. "Nee?" Allak bullak olmuş duygularına, mahv olmuş hisslerine, karışık düşüncelerine rağmen tek bir kelime çıkmıştı gökyüzü gözlü, gece karası saçlı kadının dudakları arasından... *** Acılı hayatlar... Kesişen yollar... İstanbul`dan Karadeniz`e kadar uzanacak sürükleyici bir aşk hikayesi... Efsa❤Yaman... Başlama tarihi: 02.10.2020

İki aile arasında sıkışıp kalan bir kızın hikayesi. 5 yaşında gerçek ailesinden kaçırılan bir kız çocuğu ve kaçırıldığı aile tarafından el bebek gül bebek yetiştirildiği bir hayat. Onu büyüten aileye çok bağlıydı lavin. Abilerine ve babasına olan sevgisi sonsuzdu. Ama lavin yaşadığı hayatın bir yalan üzerine kurulu olduğunu ve onu büyüten ailesinin gerçek ailesi olmadığını aslında kaçırıldığını öğrenirse ne olur? Gerçek ailem kurgusudur.

Ben bir ölümle doğdum. Annemin son nefesi, benim ilk suçumdu. O günden sonra ne zaman nefes alsam, biri daha ölüyordu. Babam bana hiç “kızım” demedi. Onun gözlerinde sadece yitirdiği kadının hayaletiydim. Bana sevgi değil, kurallar verdi. Merhamet değil, emirler. Oyuncaklar yerine silahlar, masallar yerine kanla yazılmış yasalar… Beni kız çocuğu gibi büyütmediler. Bir tehdit gibi eğittiler. Adımı duyanlar dizlerini bükmüyorsa, kurşunlarını hazırlıyordur. Ama bu hikâye yalnızca benimle ilgili değil. Bir ad var dudaklarımdan hiç düşmeyen. Henüz yüzünü görmedim. Henüz göz göze gelmedik. Ama adını biliyorum. Soyunu, damarlarındaki nefreti, bana miras bıraktıkları öfkeyi… Alaz Koral. Kanla beslenmiş iki isim. Hiç tanışmadan düşman olmuş iki çocuk. Ve o gün gelecek. Toprak, kanı emdiğinde, küllerin içinden sadece biri kalkacak. Ben Maria Rossi’yim. Kanla doğdum. Külle yükseleceğim. Ve bazı savaşlar… doğduğunda başlar.

Hayalle gerçek arasında bir rüya... Bu benim yaşamım değil; bana emanet edilen trajik bir sonla hapishanede ölen eski bir hocanın, bir mahkumun sigara kağıdına yazıp biriktirdiği notlardan....

Eski dönemde Anadolu`da geçen merhametin sevginin gücünü gösteren bir aşk hikayesidir. Güzelliği diyara nam salmış köylü kızı Gazel, o güzelliğe evvelden beri sevdalı olan yiğit bir delikanlı Cemal. Birbirlerine sevdalı iki yürek. Gazel ve Cemal birbirlerine duydukları derin aşkla kavuşacakları günün hayaliyle yaşarlar engeller çıksa da vazgeçmezler. Gazel sevdası Cemal`le vuslata ermeyi beklerken hayat hiç ummadığı yerden vurur onu amca oğlu Süleyman`a gelin ederek. Hayatını yedi yaşında ki oğluna adayan Süleyman amca kızını kurtarmak için çareyi nikahına almakta bulur. İki sevdalı yürek, üç farklı hayat ve küçük bir çocuğun dokunuşuyla değişen hisler bu davada hangisi galip gelir?

Şehrini korumak için yemin eden bir Fransız askeriyle, onu işgal etmek için emir alan bir Nazi askerinin yolları kesişir. Eşcinsel bir kurgudur. ﹏𓊝﹏𓂁﹏

bir tim ve bir kız bebek bir gece vakti askeriyenin lojman kapısına bırakılan bir bebek ve görevden yeni dönmüş 4 kişilik bir tim. Ay timi.

"Mantığın esiri olan Kroma, on yıl önce yitirdiği tüm güzelliği geri getirecek, buz tutmuş ruhlara dokunacak kadim bir tınının ilk yankısına hasretti..."

Dışardan duyduğum tıkırtı sesiyle kapıma doğru ilerledim. Karşı daireden sesler geliyordu. Bildiğin kadarıyla Leyla teyzeler tatile gitmişlerdi birkaç haftalığına. Nereden geliyordu bu sesler? Korkuyla kapı deliğine doğru ilerledim. Gördüklerim bir anda kalbimde deprem etkisi yaratmış ve nefes alışverişlerim hızlanmaya başlamıştı. Hızla kapıyı açtım. "Eralp, napıyorsun burada? Sen Leyla teyze ve Yeliz ile gitmemiş miydin?" Kaşlarını çatıp bana baktı. Ayakta duramıyor gibi duruyordu. Elinde anahtar vardı ama pek kapıyı açabiliyor gibi durmuyordu. "Sen kimsin?" Söyledikleriyle gözlerimi devirdim. Beni hiç görmüyordu zaten. Onun için vardım ama yoktum. Aynı Ateş ve gölgesi gibi. • silikAnlar: Dün gecenin ne kadarını hatırlıyorsun? Seninle iddiaya girdik hatırlayıp hatırlamayacağın hakkında. İddiayı hatırlıyor musun bari? eralpkaya: Kimsin? Böyleydi işte bizim ilişkimiz. Aylardır onu deli gibi seviyordum ama o bir kez bile beni hatırlamamıştı. Onun için ben kimdim ki? - TΛLIΛ SΣTΛ -