"Bazı kadınlar aşk için doğmaz... Bazıları kendi krallığını kurmak için yanar." Ceren, 24 yaşında, hayallerinin peşinden giden bir kadın. Güçlü, zeki ve kimsenin onayına ihtiyaç duymayan biri. Hayatın yükünü sırtlamış ama asla eğilmemiş. Aşkı küçümsemiyor, ama boyun eğmeyi de bilmiyor. Karşısına Mert çıkıyor-28 yaşında, sessizliğiyle konuşan bir adam. Ne hükmediyor, ne de pes ediyor. İkisinin yolları kesiştiğinde, bu bir "aşk masalı" değil; bu, iki güçlü ruhun savaşı, yakınlaşması ve belki de dönüşümü. Bu hikâyede, bir kadın kendi bedenine, kalbine ve hayatına sahip çıkıyor. Ve aşk? Sadece bir ödül değil, bazen bir meydan okumadır... İyi okumalar Başlama tarihi 12/04/2025 3,02 hikaye arasından #4özgürlük (wettpat)

Can havliyle kendimi yola attığımda bir tane bile araba geçmemesi inancımı kırıyordu. İçimdeki sesse aksini haykırıyordu. ÖZGÜRÜM diyordu son ses Yutkundum, karşıdan gelen arabaya umutla baktım dolu gözlerimden firar eden mutluluk göz yaşlarıyla hemen bir elime uzun geceliği tutarken sağ elimi sallıyordum. Arabanın farları açıldığında gözlerimi kıstım. Son model siyah jeep önümde durduğunda filmli camlardan hiçbir şey görünmüyordu. Hararetle tıklattım camlarını ve can havliyle konuşmaya başladım. “YARDIM ET BANA LÜTFEN” diye bağırdığımda sürücü kapısı usul usul açıldı. İçeriden çıkan kişiyse sadece benim değil ruhumun da katiliydi...

"Eğer bir sabah kalktığında, aynadaki yansımanı tanımıyorsan…” belki de başkalarının hayallerini giyinmişsindir. Belki de kendi sesini duyamayacak kadar çok susturulmuşsundur. Bu kitap, tam da o sabahlara uyananlar için yazıldı. Nehir`in hikâyesi bir kişinin değil, bastırılmış binlerce iç sesin çığlığıdır. Ve her kırık saatte, belki de kendi zamanımızı bulma cesareti saklıdır. Yolun nereye gittiğini bilmesen bile, kendi adımlarını atmaktan vazgeçme. Çünkü bazen kaybolmak, Gerçekten kim olduğunu bulmanın tek yoludur. Bu satırlar, yalnızca bir ergen psikolojisinden olgunluga doğru ilerleyen genç kızın hayalini,yolculuğunu anlatmıyor. Bir iç döküş, bir başkaldırış, bir itiraf. Aynı zamanda hepimizin içine fısıldanan o sessiz, ürkek soruyu taşıyor: “Ben kimim? Ve kim olmamı bekliyorlar?” Nehir’in hikâyesi bir tek ona ait değil. O, bastırılmış düşlerin, suskun hayallerin, Ve her sabah başkasının hayatını yaşamak zorunda kalanların sesi. Bu satırları yazarken, sadece Nehir’i değil; susturulmuş bir çocuğu, kırılmış bir genci,bir yetişkinin içindeki çözülememiş düğümü, görünmeyen ama hep hissedilen bir yarayı anlattım. Eğer bu sayfalarda kendinden bir kıymık bulursan, bil ki yalnız değilsin. Ve belki de… kırık saatler ülkesinde kayıp bir ruh, tam şu anda seninle aynı gökyüzüne bakıyordur. Ve belki, yolunu kaybettiğini düşündüğün anda, en doğru yöne bakıyorsundur aslında. – Papatya Güzeli

Gece, kendini bir örtü gibi dünyaya sererken, hiçbir şey ne karanlık kadar derindi, ne de yalnızlık kadar eziciydi. An, her şeyin kaybolmuş olduğu, aynı zamanda her şeyin yeniden başlayacağı andı. Alya Mira Karaca. Bir gecede yıkılan bir aile, sessizliğe gömülen bir geçmiş ve o geceyle birlikte yok olan bir kız çocuğu. Hayatı kanla silinen ve bir gecede her şeyini kaybeden bir kadın. O gece gökyüzü, iki kadının çığlığıyla yarıldı ama üç kadın mezara gömülmüştü. Sürgün edildiği topraklarda bir sır gibi yaşarken kimse, fırtınayı gözlerinde, geçmişi sırtında taşıyarak geceleri zihninde nasıl bir savaş alanı kurduğunu bilemedi. On yılı sadece geçmişin hayaletleriyle, hayatta kalmakla değil, aynı zamanda karanlıkta örülen sırlar ve bir amaçla geçirdi. Zihninde bir hesaplaşma, kalbinde ise on yıldır büyüyen bir intikam alevi vardı. Alya acısını içine gömüp uzaklara giden küçük bir kızdı ama dönen, o küçük kız değildi. Altay Karal Kurtviran. Karanlık dünyaya hükmeden, bu karmaşık ağın tam ortasında yer alan tehlikeli, güçlü ve esrarengiz bir adam bir adam. Yeraltı dünyasının labirentlerinde hüküm süren bir adam. Karanlık geçmişinde saklı tuttuğu büyük bir sır, gözlerinde hem ölümün karanlığı hem de hayatın en yakıcı arzusu var. Geçmişi sislerle örtülü, kimliği sayısız yalanla mühürlü. Kimsenin bilmediği büyük bir sırrı taşıyan bu adamın kaderi, Alya`nın intikam yolculuğuyla kesiştiğinde yalnızca Alya’nın değil, tüm dengelerin kaderi değişecek. Gerçekler ortaya çıktıkça, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı anlaşılacak. İntikamın ateşinde güçlenen bir kadın. Karanlığa hükmeden bir adam. Ve karanlığı yutan bir adalet. Ve karanlığın içinden doğan bir devrim. Bu yalnızca bir aşk hikâyesi değil. Bu, sessiz çığlıkların, yarım kalmış vedaların ve kadim hesapların hikâyesi. Küllerinden doğmuş bir kadının kendi gölgeleriyle yüzleşmesinin, acı ve karanlık arasında sıkışmış bir adamın kimliğini arayışının ve adaletin artık sadece mahkemelerde değil, sokak aralarında da kurulduğu bir dünyanın hikâyesi. Bu, güç ve özgürlük arayışının, adaletin acımasız yüzünün ve kadınların sarsılmaz cesaretinin, kadın gücünün sınırlarını zorlayan ve küllerin altından doğan bir yangının hikâyesi. Alya Mira Karaca`nın hikâyesi. "Bazen bir kadın, dünyayı yerinden oynatabilir."

"Hayat,nefes aldığın anlar değil,kalbine dokunan anlardır." Ölümün birleştirdiği iki genç birbirine ne kadar sağlam bağlanmış olabilir ki?

"Ne diyorsun sen?" Ayağa kalkarken "Diyorum ki..." diye başladı cümlesine, yerden baksırını alıp üzerine geçirirken de cümlesine devam etti. "... Benimle buraya gelmenin yalnızca iki nedeni var gibi göründü bana. Ya orada insanlara içindeki öfkeni atamadığın ve öfkeni benim üzerimde boşaltmak istediğin için geldin... Ya da para için..." Tüylerimin diken diken olduğunu, her hücremin öfkeden gerildiğini hissederken son eklediği şeyden sonra otomatik olarak elim yanağına gitmişti hızla. "Bu kez fiyatın ne?" **** Yaşamak için *topluma göre* yanlış yollar deneyen bir kızın hayat hikayesi... **UYARI: Gerçek bir hayat hikayesinden uyarlanmıştır.**

“Bakalım hangi yoldan ilerleyeceksin merak ediyorum.” Ellerimle göz yaşlarımı sildim ve biraz önce geri çekilerek açtığı boşluğu kapadım. “Sana yemin ediyorum Asil bir daha senin önünde asla güçsüz düşmeyeceğim, pes etmeyeceğim, asla ama asla bir daha senin önünde ağlamayacağım. Öyle bir an gelecek ki senin yüklendiğin yükün aksine tüm dünya üzerime gelip diz çökerek pes etmemi sağlasa ve sen dahil herkes pes etse bile ben sana inat yine de diz çökmeyeceğim.” “Benim pes ettiğim öyle bir an hiç gelemeyecek biliyorsun değil mi yazar?” Parmak uçlarımda ona tutunmadan yükseldim dimdik bir şekilde. “Burası benim dünyam Asil Kavas. Burada işler eninde sonunda benim istediğim düzeye gelir. Seni ayağa kaldırıp, kalabalığın başı yaptığım gibi peşindeki o kalabalığı da seninle birlikte dibe indirip kendimi yüzeye çıkarabileceğimi de en iyi sen bilirsin yanılıyor muyum?” Bir kolu belime sarılarak beni kendine çekince iyice ona yaklaştım tekrardan. “İddialı sözler fakat yerine getiremezsen altında kalırsın ve bu sefer seni sen bile kurtarmazsın bunu biliyorsun değil mi?” Başımı kaldırarak gözlerimi net bir şekilde gözlerine odakladım. “Hem de hiç olmadığım kadar.” Bir süre daha bakışları gözlerimde odaklı kalırken gözleri yavaşça dudaklarıma indi. “Neler yapabileceğini göreceğiz yazar.” Sinirli bir şekilde gülümseyerek geri çekildim. “En ön ve ortadaki izleyicim olacaksın Asil Kavas.” “Sahne senin ben oturmayı çoktan kabul ettim, o halde oyunun başlasın yazar…”

"Herkesin kendi kanadı vardır. Önemli olan, onları kırmadan uçmayı öğrenmek.”

Her şeyimizin ucunda ölüm vardı. Çünkü hepimiz biliyorduk, bu bir yaşam savaşı değil, ölüm hikâyesiydi. Ve her şeye rağmen devam ediyorduk. Ucunda ölüm olsa bile, belki bir yaşam da vardır diye... KİTAPPAD`DE "NİSYAN" İSMİYLE YAYINLANMIŞ İLK KİTAPTIR. 03.03.2025 UYARI: KİTAPTA GEÇEN KİŞİ, YER, ZAMAN, KURUM VE KURULUŞLAR TAMAMEN KURGU OLUP; GERÇEĞİ YANSITMAMAKTADIR. HER SAHNE KURGUDAN İBARETTİR.

Genç adamın bu topraklarda şahit olduğu yegâne gerçeklik, özgürlüğün ve aşkın savaşıydı.

"Özgürlük bazen bir maskenin arkasında başlar" Ama maske takılıyken işler ne kadar karışabilir? Bir kölenin hanımı ile yer değiştirmesi, Bir kızın özgürlük mücadelesi, dışarıya açılan duyguları... ..... Burada hapis kaldığınız süre boyunca insan yerine konulmazsınız. Buradaki çocukların kaderi çoktan bellidir. ...... —"Sen o kızsın?" Sesi emin olmak ister gibiydi ama zaten emindi de. Sıha başını hafifçe eğdi. —"Ben Elira Sıha. Kasaba kurumundan Huben Eyaleti adına alındım." ............... " O kapıların anahtarını sana vermeyi teklif ediyorum.”.... ........ Kapak tasarımında chatGpt`den yardım alınmıştır.

Sevmek nedir? Sevmek sadece onu görünce kalbinin hızlanması mı yoksa her gün görsen bile özlemek mi, Onun bir tebessümü için kendinden vazgeçebilecek olmak mı, Saç teline bile kıyamamak mı? Sevmek acıtır bazen kalbine öyle bir kıymık batar ki mutluluktan havaya uçtuğun zamanları bazen gözyaşları ile hatırlarsın anıların göz yaşında gizli kalır...

Savaşta kalmış genç bir kız ve ona özgürlüğünü vermeye ant içmiş bir askerin imkansız aşkı...

ELRENYA Gücün, kaderin ve ateşin diyarı. (Basılacak haliyle Elrenya, buradaki versiyonu ELRADA olacaktır bilginize, karışıklık olmasın.) Bir prensesin bileğinde yankılanan kehanet, dört krallığın dengesini sarsmak üzere. Ateşin öfkesine, rüzgarın özgürlüğüne, suyun dinginliğine ve toprağın sabrına hükmeden kadim sırlar, yeniden gün yüzüne çıkıyor. Bu topraklarda her element bir kader, her krallık bir sınavdır. Kimi zaman kaderin kendisi, ateşin ta kendisidir. Zamanın sisleri arasında, hiçbir haritanın çizmediği topraklarda, gökten bir ejderha indi yeryüzüne. Ve o ejderha, ilk nefesini toprağa üflediğinde, ateş fokurdadı, taş çatladı, dünya kıpırdadı. Alevin ortasında bir çocuk doğdu. Onun adı Karthor’du. Ateş onun damarlarında çağladı, iradesiyle volkanlar uyanırdı. O, Ateş Krallığı’nın ilk hükümdarı oldu. Ve sonra Karthor’a eş olacak kudrette biri doğdu: Valdyn. Ateşi harlayacak bir kraliçeydi o. Onunla birlikte krallık büyüdü, diyar şekil aldı. Sonra toprak ses verdi. “Hayatsız olan kurur.” Alevin yanındaki çatlaktan bir başka yaşam filizlendi: Ardından nehirlerin öfkesinden ve kayalıkların gözyaşından Veldoria yükseldi, Su Krallığı doğdu. Su büyüttü, yeşertti, doğayı besledi. Ticaret gelişti, bahçeler gül verdi. Lysvalis doğdu. Ve karanlıkta biri fısıldadı: “Her kömür, içinde bir elmas saklar.” Madenlerin derinliğinden yükselen yankıyla doğdu, Glyndral de. Ve Karanlığın içinde ışık olmayı seçti. Her biri bir kader, her biri bir halktı denge içinde. Ve bu denge... çok uzun süredir kırılmanın eşiğindeydi.

Bu, sadece bir aşk hikâyesi değil. Bu, susturulmuş bir neslin sesi. Sistemin gölgelerinde büyüyen, adaletin terazisine başkaldıran iki yüreğin savaşı. Yangın. Adını taşır gibi yaşar. Kuralların değil, kalbin sesini dinler. Dünya yanarken, onu seyretmektense ateşe benzin döker. Sarp. Buz gibi görünen, ama içinde dev dalgalar taşıyan bir hukukçu. Yasaların efendisiyken, duygularının kölesi olmaya direniyor. O, düzeni savunur. Ama o düzenin kimleri ezdiğini unutmaya çalışır. Bir mahkeme salonunda çarpışan iki kader… Birbirinden nefret etmek için her sebebe sahip iki insan, Ama aynı ateşin içinde kavrulduklarını fark ettiklerinde, Artık sadece adalet değil, Kalpleri de hüküm giyecek. “Ateş Kimi Yakar?” Aşkın mı? Adaletin mi? Yoksa her ikisinin de kaldıramayacağı kadar gerçek olan o tek cümle mi: Bazı savaşlar kazanmaya değil, yanmaya değer. Sınırlar çizildi. İki taraf hazır. Ve ateş çoktan yakıldı. Sen hâlâ izlemekle yetinecek misin, yoksa kendi yangınına adım atacak kadar cesur musun?

Üniversite için taşındığı yerde, o bölgeyi yöneten mafyayla düşman olan bir kızın hikayesi... Üniversite için yeni bir şehre taşınan ve şeytanların arasında yaşadığını bilmeden sadece hayatını güzelleştirmek için çalışırken şeytanların elebaşına aşık olan bir kız, Güneş... Şeytanların arasında yaşayan o meleği fark eden ve diğer şeytanlardan korumak isterken düşmanı olan o meleğe aşık olan şehrin sahibi, Savaş. *Şeytan ve melek tasvirleri sadece betimleme için kullanılmıştır, hikaye fantastik bir kurgu değildir.

Tamay, bebekliğinden itibaren yaşamını sürdüğü yetimhanede her şeyden habersiz son günlerini geçiriyordu. Teyzesinin yıllar süren aramasının sonucunda kendisini bulmasıyla bir aileye sahip olan Tamay, geçmişini annesinin ölmeden önce ona yazdığı defterden öğrenirken büyük sarsıntılar yaşıyordu. Bunun yanında teyzesiyle yaşama mücadelesine girdi ve hayat onu yoğun bir temponun içine iteledi. ... Zorlu ve fırtınalı bu süreçte geçmişin ona getireceği bu duyguya hiç hazır değildi: aşk. Somer Bozoğlu, isminin de anlamını taşıyarak bütün gücüyle ve yiğitliğiyle girdi Tamay`ın hayatına. Baktığında kaybolabileceğin kahverengi gözleriyle ve onu hem karizmatik hem de sempatik gösteren kıvırcık saçları ile aniden çıkmıştı genç kızın karşısına. Kendi yaşamının bir gününü bile ciddiye almayan bu zengin genç çocuk yıkım yaşayan bir kızın hayatını nasıl etkilerdi? ... Geçmiş ile gelecek arasına sıkışan, kendine birtakım sözler verip "2. Gazal" olma hayali kuran güçlü bir kızın hikayesi...

İris Vesper... Gelmiş, geçmiş en acımasız ve gizli katil. Ya da `Sis` mi demeliyiz? Gizli bir görev için acımasız Karun`un şirketinde işe başlayıp yakalanınca ne olacak dersiniz? Görev için aptal rolü oynayan bu zeki kadından süphe etmeleri de cabası tabi ki. Peki, İris kadar başarılı bir katil var dersek sizlere. Düzenlenen bir yemekte, iki katil ve bir Karun. Diğer katili bulmak sizin elinizde.

Savaşıyorduk, canımızı feda ediyorduk, bir kurşun kalbimizi delip geçerken bile son nefesimizi özgürlüğümüze veriyorduk. "Bu bir savaş, ve ben son defa özgürlüğümüz icin çırpınıyorum. Gökyüzündeki semaya bakmadan önce gözlerindeki vatanı koruyorum. Eğer bana bir ömür daha verilseydi gökyüzündeki vatanımı korurdum. Ama ben gökyüzündeki vatanıma kavuşuyorum." Bu kitapda geçen kişiler ve olaylar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Annelerin tanıştırdığı iki genç... Biri vatan sevdası ile yanıp tutuşan bir asker, diğeri ise silahlardan korkan, yüreğinde geçmişten kalan bir acı ile yaşayan bir öğretmen... "Beni istiyorsan şayet silahını bırakacaksın Özgür! Başka türlü olmaz bu iş!" "Yüreğimde ki yangının sahibidir bu vatan, nasıl bırakırım? Yapma, Leyla! Beni sınama bununla..." "Ya silahın ya ben Özgür!" Elleri barut kokan adamla,elleri mürekkep kokan kadının aşkını merak ediyorsanız, beklerim!

Çoğu avukat başkalarının özgürlüğü için savaşır öyle değilmi ama ben kendi hayatımın peşindeydim yılarca babamı annemin katili sanarak büyüdüm oysaki gerçekler farklıymış peki ben bu gerçekler karşısında nemi yaptım babamı hapisten çıkardım onun avukatı oldum ve eskisi gibi onu kendi timinin komutanı yaptım ama bir sorun vardı onunda adı aşk

Dünyadaki eşitlik dengesinin bozulması üzerine öldürülen kadınlar, baskı ve şiddetle büyüyen çocuklar artar. Bunun üzerine on farklı eyaletten on bir farklı özelliklere sahip genç kadın buna sebep olan gücü araştırmaya karar verir. Gelecek nesillerin özgürlüğünü korumak ve zorla ellerinden alınan güçlerini geri almak için savaşa giderler.

On altı yaşındayken kapatıldığı evde ,sekiz senedir Vedat Sayar`ın karısı olmaya mecbur bırakılan Nefes`in hayatındaki tek güzel şey yedi yaşındaki Yiğit`tir.Bu sekiz yıl boyunca gece gündüz gördüğü şiddete boyun eğmeyen Nefes,her fırsatta oğlunuda alarak kaçmaya çalışır.Ama her defasında yakalanır,kapılar tekrar üstüne kilitlenir ve yine şiddete maruz kalır.Her kurtulma girişimi başarısızlıklarla sonuçlanır.ta ki Tahir Kaleli ile karşılaşana kadar.

Ülkeniz savaş altında fakat hiçbir ülke evsiz yurtsuz kalan vatandaşları almak istemez. Başkanınız vatandaşları göndermek için isteyenin istediği vatandaşı alabileceğini söyler... "Kulağımda hissettiğim uğuldama ve yerdeki vücudumun titremesi arasında yanlızca birkaç saniye vardı. Kafamı hafifçe kaldırdım ve az önce bana bağıran adama baktım. Evet ben hikayenin başındaki aptal kız olabilirdim fakat bu hikayenin sonu böyle bitmeyecekti. Saç diplerimde yoğun bir acı hissetmemle kendime söz verdim. Ölümüm kölelik damgasının altında ezilerek değil, hür bir kadın imajı altında olacaktı. " ~Başkalarının arkasına saklanmak yerine hür ve özgürlük için mücadele eden bir kadının öyküsü. ~ (..Not; Yazım hataları ve bazı kusurlarım olabilir şimdiden anlayışınız için teşekkürler ... )

"Madem birinizin ölmesi gerekiyordu,o zaman bende birinizi öldüreceğim. Ama endişelenme sevdiğim,bu kişi sen olmayacaksın" Gözlerim kapanmak üzereyken duyduğum birkaç cümleyi de uyandığımda hatırlamak adına aklımda tutmaya çalıştım. "Sonsuza kadar elveda Eymen ve hem hayatına hem de hayatıma hoşgeldin güzelim"bir kahkaha sesi kulaklarımda özgürlüğüne kavuştu.