CASUSLUK AKADEMİSİNDE EĞİTİM GÖREN BİR KIZ İLE MAFYA LİDERİNİN AŞKI... BAŞ DÖNDÜRÜCÜ BİR OYUN, SONSUZ BİR AŞK. KALP SERİSİ 1. KİTABI. Sarsıcı. Beklenmedik. İlgi Çekici. Güç, aşk ve intikam arasında kaybolan masum ve gerçek kimliğini bilmeyen bir kız. Onu her ne pahasına olursa olsun korumaya yemin etmiş bir mafya lideri. Elini kalbime götürdü. "Beni burada hissetmelisin. Çünkü tam buradan ipliklerle bağlandık. Seni zorlamayacağım. Kendi kararınla beni seçeceğin günü bekleyeceğim." Sözleri zihnimi karıştırdı. Ama aramızdaki bağ, kelimelerle ifade edilemeyecek kadar özeldi. Biz buyduk, kaçınılmaz bir kaderin parçası gibiydik. Lucas kapıya yönelmeden önce kulağıma eğildi ve ekledi: "Şimdiden benim olduğunu sen de hissediyorsun, S." Geri çekildiğinde kelimeler istemsizce dudaklarımdan döküldü. "Senin değilim," dedim, içimdeki karışıklıkla. Lucas hafifçe gülümsedi, bu seferki gülümsemesi daha sakin ve anlayışlıydı. "Henüz değil," dedi, "ama olacaksın. Ve bu, senin kendi seçimin olacak." "Benim tatlı işkencemsin S."

"Suçunu kabul etmeyen birini nasıl yola getireceksiniz?" "Bu kız ya çok iyi bir oyuncu ya da gerçekten de psikolojik sorunları var." Bakışları Caner`i bulduğunda beklentiyle kendisine baktığını gördü. "Onu kendi silahıyla vuracağız." "Nasıl?" "Psikolojisini kullanarak."

Bere, duvarların ötesini görmek için mor valiziyle bir plan yapar. İşler doğru giderken hiç beklemediği etkenler zombiler ve insanlar çıkar.

Sevmek için aşık mı olmalı insan? Aşık olunmadan sevemezmiydik birini? Korkamazmıydık sevgimizden. Merak edemezmiydik sevdiğimizi. İlla aşık mı olmalıydık? Ya aşk geçici bir duyguysa ve biz sadece geçiçi bir şeye aşk diyorsak. Peki ya sevgi geçicimiydi? Bunu kim bilebilirdiki. Karşılıklı mı sevilirdi her zaman. Kahverengi bir göze hayran kalmasıyla başladı Bartının hikayesi. Bartının , gözlerine hayran kalmadı sonucu başladı Defnenin hikayesi. Peki ya kahverengi gözler. Yeşil gözleri sever mi?

İnşaat Mühendisi olan Efil, çalışmaya başladığı şirketin kaderi olacağını bilmiyordu . SÖNMEZ şirketinin patronu olan Turgay Karan SÖNMEZ ile aslında önceden karşılaşmışlardı. Fakat Efil bunu fark etmemiş , Turgay unutmamış..

"Savaş.." dedim ismi dudaklarımdan dua niteliğinde dökülürken. Bir yandan elimdeki keki çırparken dudaklarımı tekrar adını zikretmek için araladım. "Sav-" derken belime dolanan kollarını hissetmemle gülümsedim. "Yavrum.." dedi güçlü bir nefes çekerek. Yüzümdeki gülümseme büyüdü. "Sana çikolatalı kek yapıyorum." Dedim sanki her yaptığımı ona onaylatma ihtiyacıyla. "Hım.." dedi topuzumdan fırlayan saçlarımı kulağımın arkasına iteleyerek. "Bana yapıyorsun." Dedi başka bir ihtimali yok sayarak. Gülümsemem sesli bir kıkırtıya dönüştü. "Ama ama.." diyerek yüzümü ona döndüm. "Sen de bu gece benimle dans edeceksin.." cümlemi bitirmeden kollarını iki yana yasladı. Tezgahla arasında kalan bedenimle gözlerimi gözlerine diktim. "Mihri.." dedi sesi yenilgiyle çıkarmış gibi. Bana yenilmek bir zaferdi oysa ona göre. "Tamam ulan. Sen ne dersen tamam.."

Asker konulu bir kitaptır, kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Ruh, insanın dipsiz bir kuyusudur. Sen ruhunda dolaştığını sanırsın ama onun ne kadar derin olduğunun hiçbir zaman farkına varamazsın. Ta ki biri çıkıp orayı talan edene kadar. "Yanacaksınız, yakacaklar. Canınızın acımasını önemsemeyecekler." Parmaklarına sarılı urganı sertçe gerdi. Parmak boğumları giderek beyazlaşırken gözleri, alev topuna dönüşmüştü. "Nefesinizi kesecekler." İki farklı asker; Asena Eyşan Boduroğlu ve Mete Mert Çakır. Birbirlerinden haberi olmadan aynı göreve atanırsa en fazla ne olabilir ki? "Bugün bir tehdit mektubu aldım MMÇ`den gelmiş." *Tüm hakları saklıdır.*

Ben Mavi. Gökyüzü kadar parlak olamayan,su kadar berraklığını zamanla yitirmiş bir kadın. Altı yıl önce bir oğlum olmuş,kocamdan boşandığım an tüm hayatımı ona adamıştım. Küçük oğlum…Aras… Bu mektup sana…

"ya size kimsiniz diyorum" "Sana sus dedik" "Ve gözlerimi neden bağladınız? Yüzünüzü görmemi istemiyor musunuz?" "Ya o çeneni kapa ya da ben kaptmasını bilirim" "Tamam her şeyi geçtim ama beni neden kaçırdınız?" Şakağımda soğuk bir metal hissettim. "Pe-peki tamam sustum. Sakin olun" Şu an her ne kadar cesur ayaklarına yatsam da korkudan geberiyorum. Korkumu belli etmemek için yarım saattir bir şeyler saçmalıyorum. "Son bir şey daha sorabilir miyim?" "HAYIR!" mübarek bu nasıl bir ses, kulağımı deldi. "Tamam ya" Bir kaç dakika sonra başımdaki adamlardan birinin telefonu çaldı. "Buyrun efendim" "..." "Evet efendim hallettik" "..." "Tamam efendim hemen getiriyoruz" Adam telefonu kapattı ardından ayaklarımdaki ipin çözüldüğünü hissettim. "Ne oluyor?" "Senden kurtuluyoruz" "Peki ben sizden kurtuluyor muyum? "Tch, hayır "

Babasından intikam almak isteyen ALARA Ve intikam için ona yardım eden Bora

Bir tarafta topraklarında deniz yoluyla uyuşturucu ve kadın ticareti dönmesini istemeyen Trabzonlu Karabulut ailesinin büyük oğlu Kartal, Diğer tarafta o topraklarda hüküm sürmeye çalışan Gürcü Baron Amiran Tamaradze`nin kukla olarak kullandığı adamın kızı Aslı. Trabzon`un Deli Fırtınası ve her şeyden habersiz genç bir kız. "Bu deniz ne dost ne düşman tanır; herkesi sürükleyen karanlığın sonunda sadece denizin kendisi kalır." . şiddet, tutsaklık, gerilim, korku bu mini hikâye bunlardan ibaret. psikolojik.

“Viper... indir o silahı, bir yere gitmiyorum...” diye yalvaran sesini duydum, ama artık fark etmezdi. Yıllarca savaştım, içimdeki bu öfke ve acıyla. Artık kaçacak yerim kalmamıştı. Onu sevdiğimi sanmıştım, belki de bir zamanlar doğruydu, ama gerçek şuydu ki... bu dünyada kimse sevgiye layık değildi. Benim dünyam karanlıktı ve o karanlıkla barışmıştım. Victor birden üzerime atladığında silahı almaya çalıştı, o anda panikledim ve tetiği çektim. Boşluğa doğru ateş eden silah, sanki dünyamı da paramparça etmişti. Bir anda elimden kayıp gitmişti silah. Yere çöktüm ve bağırmaya başladım, o anın içinde başka hiçbir şey yoktu, sadece o yankılanan sesim. Victor yanıma geldi, gözleri üzerimdeydi ama ben artık tükenmiştim. İçimdeki her şey bitmiş, yorulmuştum. Yorulmuştum yaşamaya, savaşmaya, duygularımla baş etmeye. Her şeyin ağırlığı omuzlarıma çökmüş gibiydi, bu savaşın kazananı yoktu, sadece yitip giden bir ben vardım.

"Birbirini öldürmek için tutulan iki Katil" Ben beyazım. Siyah kadar yalnız. Mavi kadar sonsuz. "Tanrı evreni yaratmadan önce sonsuz bir boşluk vardır derler ya seni o boşluğa sakladım ben seninle ben...insanlar sonumuz geldiğini sandığında ve biz ise o boşlukta birbirimize sarılıyor olacağız. sen ve ben sonsuzluğa hükmedecegiz daima` saçımdan tırnaklarına kadar sizlamistim o gün bedenim agriyordu. kanıyordum. gökyüzü hiç olmadığı kadar kasvetli ve dünya bir o kadar dardı sigamiyorudm. her aldığım nefes son nefesimmis gibi göğsüme batıyordu... her aldığım nefes son nefesimmis gibi göğsüme batıyordu.. sanki...sanki ruhum bedenimi terk ediyor da ölümün sancısını çekiyordum...

Dünya üzerinde en güçlü silah ateşlenmiş insan ruhudur. Amara ve Michelle’nin aşkı kavga ve öfke ile başlamışken. Vito ve Anna’nın aşkı saf ve imkansız aşk gibi başlamıştır. Bir yanda can derdi, bir yanda aşkları, bir yanda sevdikleri... Bütün bunlar olurken SİLAH işe yarar mı? Bir insanın ruhu kanla temizlenir mi? Aşkın gücü her şeyi sonlandırır mı? Suikastçı ve bir baronun sağ kolu birlikte çalışıp içlerindeki ruhu birbirlerine kaynata bilecekler mi?...

Hande sevgilisinin olduğu yarışa gider ve tüm gerçekleri öğrenmeye başlar.

Askeri kurgudur.. Kod adı: çakı... Herşeyini vatanına adamış bir asker... Kimsesi olmayan yalnızca bir kız kardeşi olan ,vatan sevdalısı,yiğit ,mert bir asker ... Kız kardeşinin teröristler tarafından vahşice katledilmesi üzerine ,tek başına savaştığı dev mücadelenin öyküsü ... Kimsesi olmayan biri neler yapabilir? Canını yaktığınız biri nasıl bir canavara dönüşebilir? İşte bunun öyküsü ... Keyifli okumalar ...

[İki tehlike serisi 1. Kitap] Seni sevdiği için bir erkek neler yapabilirki? O zaman buna karakterimiz cevap versin. "Senin için dünyaları yakar yıkarım"

Her şeyiyle onu dünyaya getiren ailesinden nefret eden Feza, bir intikam peşine takılır. Ailesine onun kadar nefret duyan dayısı onun her anında ve her gününde yanındadır ve ona yardım etmek için olaya el atmıştır. Fakat, bazı şeyler olması gerektiği gibi gitmemiş ve Feza, iki tarafında isteğiyle olmayan intikam bitene kadar bir evliliğe sürüklenmişlerdi. Feza, bir gün uyanmıştı ve her şey bambaşkaydı. Gülümsemesi, mutluluğu, üzüntüleri, ağlaması, huzuru ve dertleri başkaydı. Artık o başka biriydi.

Kan dolu bir küvette huzur bulan bir insanı daha doğrusu bir seri katili kim düzeltebilirdi?

Alengirli bir asker kitabı textingi yakışıklı askerleri hepsi burda jssjjsksl Sarp, Yağız ve Erdem, üst teğmen rütbesine sahip yakın arkadaşlardır. Pera, Mira ve Nil ise aynı şehirde lise eğitimi alan üç sıkı dosttur. Canları sıkıldığı için görüntülü sohbet uygulamasına giren kızların karşılarına 2 asker çıkmasıyla kısa süreli şoka uğrayan kızlarımızın kızgın halde kendini bir anda kamera karşısında duran adamla daha da şok olurlar Hayat başrol kızımızın çeşitli yollarla Sarp`ın telefonunu bulmasıyla başlayan olayların babasının bir anda hastaneye kaldırılmasıyla devam etmesi. Sonrasında Pera ve Sarp`ın hayatları beklenmedik bir şekilde iç içe geçmesini sağlar. Bu karşılaşma, aralarındaki bağı sınayacak ve hayatlarını değiştirecek olayların başlangıcı olacaktır. ---

"Bir kader,bin düğüm.." ⚓️

Hava Kuvvetlerinde Olan Kadın Ve Kara Kuvvetlerinde Olan Adamın Hikayesi. ~ASKER KURGUSUDUR~ AÇ

Eski bir asker artık ülkenin en iyi güvenlikçisi. Özel görevler. Kurulan anlaşmalar. Ortaya çıkan gerçekler. Güzel dostluklar. ALINTI “ sen kımsin?” konuşan adamın bozuk bir Türkçesi vardı. Cüsseli yapısı ve eğitimli görünüşü ile yabancı bir paralı asker olması olasıydı. “ Mekanın sahibiyim. Asıl siz kimsiniz.” “ bizım senınle de mekanın la da işımız yok. Alparslan Kutlu. Onu bıze ver.” “ Sorumun cevabı bu değil. Kimsin?” sinirlenmiş görünüyordu. Üzerime yürüdü. Korumalar namluyu ona çevirmişlerdi. Sakin bir şekilde korumalara silahları indirmelerini işaret ettim. Adam ise tükürürcesine konuşmaya başladı. “ Bak kadın bizım senınle işımız yok bırak öyle kalsın. Yoksa canın yanacak. Alparslan’ı bıze ver.” “ Benim mi senin mi.” Kolumdan tutup beni kendine doğru çekti. Oldukça sıkıyordu. Moraracağına emindim. “ Buradakı herkesle bırlikte seni gömerım. Alparslan’ı getır.” Tereddüt etmeden gözlerine baktım ve sordum. “ nereye” Anlamamıştı. Bana baktı. “ Diyorum ki deliği, kafana mı, kalbine mi yoksa başka bir yerine mi istersin. Kırmızı sana çok yakıştı da.” Alnını işaret ederek gülümsedim. “ eğer kolumu hemen bırakmazsan alnında bir delik açmak ile başlayacaklar.” Üzerindeki keskin nişancı lazerini fark ettiğinde gerildi. Elini ittirdim. “ Bırak!” “ Bunun bedelını odersın. Benı vurursanız adamlarım buradakı herkesi oldurur.” Deyip beni ittirdi. Dengemi zor da olsa sağlayıp ona baktım. “ O zaman bende hepinizi vururum. Ortada sorun diye bir şey kalmaz. Galiba hala idrak edemedin. Burası benim mekanım ve burada oyunun kurallarını ben belirlerim. Silahlarınızı indirin yoksa sonuçları ağır olur.” “ Blof yapıyorsun. Ama ben yapmıyorum. Bu son şansın aptal kadın.” O bana aptal mı demişti. Kendi aptallığının farkında bile değildi. “ öyle mi. Demek blof yapıyorum. Tamam hadi doğrulayalım.” Kulağıma dokunup emir verdim. “ Uyarı atışı yapın.” Bunu der demez adamların kulaklarında çizikler oluşmuştu. Karşımdaki çam yarması geriye yalpaladı. Kulağının yanından geçen kurşun onu sarsmıştı. Buna ölüme yakın olmak diyorduk. Gülerek konuştum. “ Bu sözümü kulağına küpe yap canım. Tanımadığın birine düşmanlık yapma. Bakarsın en büyük hatan olmuş.” Temkinli hareketler ile etrafına bakındı yanındakiler de etrafa bakınıyorlardı. Kurşu sıyırmıştı kolay değildi.

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. `İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.` Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.

Kim demiş kader ağlarına yakalanan iki sučlu aşık olmaz diye. Bence oldu.... Fakat sahiden kader mi bu? Yoksa başrol erkeğimizin pişmanlık duymaması ičin sunduğu bir oyun mu? Yedi denek adam.... Yedi acı dolu çocuk...... Çocukluğu yalanla ve deneylerle gečmiş Ateş Şihle.... Ve hiç bir suçu yokken suç olduğu sanılıp satılmış bir kız..... Çocukluğu satın alınan bir kadın.... Çiçek Eryılmaz...... Ve yolları kesişen iki aşık......