Bir karı koca düşünün kendi seçimleri yüzünden üçüz çocuklarının doğumda öldüğümü zannediyorlar. Ama aslında üçüz çocukları parla,Atilla ve dorukhan çok farklı hayatları yaşayan insanlar olmuşlar. 17 yaşanan kadar şüren bu yanlış,aslında sadece küvezdeki nöbetçi doktorun hatası yüzünden gerçekleşen bir sorun. Ve ben sizi davet ediyorum!!! Evet ,evet davet. Sizi Ailesi yüzünden panik atak hastası olan parla`nın, Kalp hastalığı yüzünden yaşıtları gibi doya doya gençliğini yaşayamayan dorukha`nın Ve Bir yıl önce ailesini trafik kazasında kaybedip ,tüm hayatı darma duman olmuş atillanın hayatına davet ediyorum.

Güzel doktor Amber,eski polis Sinâ ve küçük kızı Derin’in hikayesi ❤️

Sanat galerimin açılışı için son dokunuşları yaparken, Kintsugi sanatını kullandığım vazoya ilgiyle baktım. Lacivert vazodaki sır, geceyi andıran derin bir deniz gibi; çatlaklar ise altınla ışıldıyordu. Her bir kırık bana geçmişin bir anısını fısıldıyordu. Kırık her bir parçayı altın rengiyle onardım. Vazonun üzerinde küçük küçük yıldızlar serpiştirmiştim; kuzey yıldızını andıran, yol gösteren ışıklar. Onlara bakarken içim gururla doluyor. Kırılan vazo mucizevi bir şekilde bir araya geldi. Parçaları belli oluyor ama orada işte, hâlâ güçlü. Bu sanat kalbimde kırgın bir kalbin yeniden doğuşunu hatırlatır gibi çarpıyordu. Altın çizgiler galerinin loş ışıklarıyla parlıyor, küçük yıldızlar zemindeki gölgelerle dans ediyordu. Gözlerim ondan ayrılmıyor. Güzel, öyle değil mi? Kırıldığı için utanmıyor. Aksine, kırıldığı yerlerden ışıldıyor… Tıpkı biz insanlar gibi. Bir eşya parçalanır; kırıklar ortaya çıkar, eksikler görünür. Ama işte tam o noktada Kintsugi ortaya çıkar. Altın, gümüş veya platinle bir araya getirilir parçalar. Parçaların birleştiği yerler, ışığı yansıtan çizgiler gibi parlar; geçmişin yükünü, zamanın acısını ve tekrar doğmanın güzelliğini anlatır. Kintsugi, kırılmışın yeniden doğuşu; tam da bu yüzden, kusursuzlukla değil, kırılganlıkla güzeldir. Her altın çizgi, yaşanmışlık ve sabrın şiirsel bir izidir; her çatlak, bir ruhun hikayesini taşır. Sanat galerisi, sohbetlerin uğultusu ve kadehlerin tok sesleriyle doluydu. Yaklaşan ayak sesleri bana tanıdık bir koku taşıdı: vanilya ve sandal ağacının sıcak karışımı, hafif tütün notalarıyla Kaan’a özgü bir koku. Gözlerimi özlemle birkaç saniyeliğine kapattım, anılar zihnimde film şeridi gibi akarken, kalbim hafifçe hızlandı. Gözlerimi açtığımda, Kaan önümde duruyordu. Galerinin kalabalığı, bir an için tamamen silinmişti. Sanki zaman sadece ikimizin etrafında dönüyordu. “Biliyor musun,” dedi Kaan, sesi fısıldar gibi ama her kelimesi ağır ve anlamlı, “Bu vazo… Kırık parçalarını bir araya getirdiğin o şaheser, senin ellerinden çıktı. Her çatlağı onardın ve ortaya gözle görülür bir masal çıkardın. Bizim masalımız gibi." Sesinin derinliği, gözlerindeki kararlılık beni içine çekti. "Biliyorum, kalbini ve güvenini kırdım. Ama ben hâlâ bize karşı büyük bir umut besliyorum. Bu vazoyu onardığın gibi, biz de kırılan her parçayı birlikte onarabiliriz. Nare… Senin için her şeyi yaparım. Bu zamana kadar da sadece seni korumaya çalıştım." Kalbim hızla atarken, nefesimi topladım ve karşılık verdim. “Boşanmamızı ailem için ertelediğimi biliyorsun. Her şey benim için fazlasıyla zor lütfen daha fazla zorlaştırma Kaan." deyip derin bir nefes aldım. Kaan tedirgin bir şekilde ellerime doğru uzandı. “Bekleyeceğim. Ne kadar sürerse sürsün, her kırık parçamızı birlikte onaracağız. Ve sana ait kalacağım, Nare… Senden asla vazgeçmeyeceğim.” Acının tebessümü dudaklarıma yansırken, bakışlarımı birleşen ellerimizden onun gözlerine doğru çevirdim. "Çaban nafile. Artık her şey için çok geç. Sen... Beni kaybettin Kaan. Eskiden sana hissettiğim huzur, güven, umut... Kalbimde bir parçası bile kalmadı. Seni dünyadaki tüm duyguların en güçlüsüyle seven bir kadını kaybettin." Onu bırakmamdan korkar gibi elimi daha sıkı tuttu. Kalbimde fırtınalar koptu, düşmemek için onun beni tutmasına izin verdim. Belki de son kez yan yana duruyorduk. Çenesini omzuma dayadı ve derin bir nefes aldı. Dışarıdan görenlerin imrendiği aşkın acı verici ateşinde yanıyorduk.

Dünyaca ünlü yakışıklı bir piyanist ve cafe sahibi genç,güzel bir kadın bir araya gelirse neler olur 🤭🤭

Meriç ve Müge’nin Floransa tatilinde tanışmalarıyla başlayan olaylar zincirine hepiniz davetlisiniz

Bu hikaye bir kahkaha ile başlamıştı; bir anın içinde saklı kalan sonsuzluk... Payiz Karaca, elleriyle şekillendirdiği taşlara hayat verirken, kendi bedeninin yavaş yavaş sessizliğe gömüldüğünü fark edemiyordu. İlker Demirkan, onu izlerken zamanın akışını unuttu; çünkü onun için zaman, Payiz`in gözlerindeki umut ve saklı hüzünle duruyordu. Bu hikaye, aşkın en narin halini anlatıyor; suskunluğun, fedakarlığın ve kayıpların iç içe geçtiği bir zamanda, iki ruhun bir arada kalma mücadelesini... "Zamanın İçinde Donmak" zamanın acımasızca durduğu anlarda bile sevmenin ve yaşamanın mümkün olduğunu fısıldayan, kalbe dokunan bir yolculuk.

Çocukluklarından beri sürekli didişen 2 genç,yıllar sonra yeniden karşılaşır ve birbirlerine aşık olurlarsa sizce neler olur 😉Kapak için @leydiasteria arkadaşımıza çok teşekkürler ❤️

Bir oyuncak müzesi. Bir ceset. Ve yüz yıl öncesinden gelen bir sır... İstanbul`un köklü bir semtinde, her köşesi nostalji fısıldayan bir oyuncak müzesinde işlenen dehşet verici cinayet, şehri sarsar. Kurbanın elinde, eski ve meşhur bir ressama ait olduğu iddia edilen bir palet fırçası bulunması, olayın basit bir hırsızlık olmadığını gösterir. Bu cinayet, sadece bugünü değil, geçmişin tozlu sayfalarını da kanla boyamıştır. Dosya, mesleğinde analitik zekasıyla tanınan, Gizemli Kızlar Dedektiflik Bürosu`nun en keskin dedektifi Nazlı Deniz`in masasına düşer. Nazlı, ilk başta modern bir cinayetle karşı karşıya olduğunu düşünürken, derinlere indikçe kurbanın ve katilin izlerinin sanat tarihine karıştığını keşfeder. Cinayet, efsanevi bir ressamın yüzyıl önce kaybolan eseri etrafında dönmektedir. Nazlı, tarihi eserler, kayıp tablolar ve sanatı uğruna her şeyi göze almış bir ruhun peşine düşmek zorundadır. Peki, bir oyuncak müzesindeki cinayet ile tarihin derinliklerindeki bir sanat skandalı arasında nasıl bir bağ olabilir? Katil, geçmişin gölgelerinden gelen bir hayalet mi, yoksa fırça darbelerinin arkasına saklanan modern bir deha mı? Nazlı Deniz, esrarengiz tabloların, sahte belgelerin ve unutulmuş sırlar zincirinin içinden geçerek, ressamın yüz yıllık lanetini çözmek zorunda. Tarihin Tozlu Paleti; sanat, cinayet ve dedektifliğin ustalıkla harmanlandığı, nefes kesici bir polisiye serüven sunuyor.

COTDS, kullanıcı adım olan Carnival Of The Dead Souls (Ölü Ruhlar Karnavalı) ‘un kısaltmasıdır. Bu seride, dinlediğim şarkılardan esinlenerek yazdığım yazıları göreceksiniz her farklı bölümde. Şarkıyı dinlerken hissettiklerim, düşündüklerim, kafamda oluşan senaryo gibi etkenlerin birleşmesi işe yazdığım bu kısa yazılarda şarkı sözlerine birebir bağlı kalmamaya özen gösterdim -şarkı sözleri zihnimde oluşan senaryoya ne kadar etki ediyorsa o kadarıyla sınırlı kalmaya çalıştım-. *Bölümlerin başlarında şarkı adı, şarkıcı belirtilmektedir.*

Sanat köşesi, sessizliğiyle bile savaş alanına dönüşebilirdi. Jennie için tuval fısıltıların diliydi; her renk ölçülü, her çizgi dengeliydi. Lisa içinse çizim bir çığlıktı; sert, keskin ve kaotik. Birbirinden farklı iki sanatçı, aynı sergi için aynı tuvalin başına zorla getirildiğinde işler yalnızca sanatla sınırlı kalmayacaktı. Rekabet, küçümseyici sözler ve susturulamayan bakışlar… Hepsi giderek daha karmaşık bir çekime dönüşüyordu. Peki, fırçaların birbirine değmesi sadece renkleri mi karıştıracaktı, yoksa kalpleri de? JenLisa fanfiction

Herkes doğar, büyür ve yaşar… Peki gerçekten “yaşamak” nedir? Bu roman, hayatta kalmak ile yaşamak arasındaki derin uçurumu, insanın kendi iç sesine ve karanlık yanlarına yaptığı yolculuğu anlatıyor. Bir yanda umutla örülü hayaller, diğer yanda yalnızlıkla sınanan kalpler… Her bölümde, yaşamın öğretilmeyen yüzüyle yüzleşecek, satırların arasından kendi hayatınıza dair izler bulacaksınız. “Yaşamak hiç öğretilmedi…” Belki de bu yüzden en çok, birbirimize hikâyelerle tutunuyoruz.

Bu kitapta bir Japon şiir sanatı olan HAİKU konusunda bilgiler vereceğim. Haiku`nun tarihçesi, özellikleri ve nasıl yazıldığını anlatarak kendi yazdığım Haiku`lardan örnekler sunacağım. Lise yıllarından beri Haiku yazıyorum ve çok seviyorum. Yüzlerce Haiku yazdım ve sosyal medyada yayınladım.

Nova, dedesinden miras kalan gizemli bir palet keşfeder. Bu palet, dünyanın kaderini değiştirebilecek büyüklükte bir güce sahiptir. Nova`nın hayatı, paleti keşfettikten sonra kökten değişir. Ancak bu değişim, onun için sadece başlangıçtır. Karşısına çıkan Thane, gizemli bir karaktere sahiptir ama paleti korumasına yardım eder. Paleti korumak kolay olmayacaktır. Beklenmedik olaylar ve düşmanlar, Nova`yı paleti canı pahasına korumaya zorlar. Nova paletin sırlarını çözmeye başladıkça, kendini de keşfeder.

Özel Karay Müzik Koleji’nde resitalden önce bırakılan resitalden sonrakiyle aynı olmayacak. Herkes yalana bulaşacak. Yalanlar resitali kanla başladı; yalanla son bulacak. Sanat Karay herkesin korktuğu, okulun istenmeyen kızıyken katılımın zorunlu olduğu piyano resitalinde kaderinin notalarını yalanların çaldığından habersizdi. Piyanonun tuşlarından akan yalan onunda parmaklarına bulaşmıştı. Artık gerçeği bulmaktan başka çaresi yok. Tabii onunda… Onun adı Devrim. Devrim Dinçer Demiralp. Yalanlar resitalinin baş şüphelisiyken, deliller onun aleyhine işlerken yanında bir tek o vardı. Sanat. Yalanlar resitali onları bir araya getirdi. Etraflarını saran engeller, karanlık sırlar ve ihanetlere rağmen gerçeği bulabilecekler mi? Üzerlerine bulaşan yalandan kurtulabilecekler mi? Bu hikayenin adı Yalanlar Resitali. Bu hikaye yalan söyleyen aptalların değil; yalanlar resitalinin kurbanlarının hikayesi. (Not: Kitap, hassas temalar ve şiddet unsurları içermektedir ancak özendirici veya teşvik edici değildir.)

Başlangıcını yağmurlu bir günün üstlendiği, biraz buruk ama içler ısıtan bir aşk hikayesi. Bu hikayenin Ana karakterleri Işık ve Burak olsada en büyük rolü Kitaplar ve sanat üstlendi.

“Bazen her şey göründüğü gibi değildir. Özellikle ruhsal sağlığı bozuk bir deliyseniz.”

Leya, Küçüklükten beri ailesinden gördüğü sevgi ve ilgisizlik, şiddet, çocuklar arasında dışlanma sonucunda birini çizmiştir. Ancak bu sadece bir çizim olarak kalmayacak, hayali arkadaşı olacaktır. Resim konusunda çok yetenekli olan Leya, gündüzleri portre çizip para kazanırken geceleri sokak sanatçılığı yapmaktadır. Ancak insanlar şikayetçilerdir ve gizli gizli yapar. Bir gün polise yakalanır ama yakalandığı polis hayali arkadaşının, Kuki`nin tıpa tıp aynısıdır. Hem fiziksel, hem mental. Ancak ikisi de birbirini tanımıyordur…

"Gözleri koyu, derin. Saçları rüzgârda savrulmuş gibi hafif dağınık. Dudaklarında hiçbir zaman tamamlanmamış bir cümle... Ve göz göze geldiklerinde içini saran o tanıdık olmayan his: Tanıdığı birini hatırlamak gibi, ama hiç tanımamış olmak gibi."

Sık ağaçların arasından görmek istediğim son manzaraya erişti gözlerim, var gücümle daha hızlı koştum. Uçurum bana kollarını açmış bir şekilde bekliyordu. İlerledim ağaçların arasından sıyrıldığımda kollarımı iki yana açıp denizin ufkunda görünen parlayan aya hisrerik bir gülümsemeyle söylediğim son sözlerimdi. “Son bir kez.” Uçurumdan aşağı süzüldüm. Mehir kalbi ve geçmişi yaralı genç bir kız. Sungur karanlık dünyasında kalbi taşlaşmış bir adam. Hayat onları bir araya getirdi, eşsiz bir aşk hikayesi ile birbirlerine bağladı.

Küçük hayatların Büyük hikâyesi

Güzel Sanatlar`da okuyan Ayşe`nin hayatını konu alan genç kız edebiyatı türünde bir hikâyedir.

Attığı her adımla büyülenen Merih kafasını kaldırıp uzunca baktı etrafa. İçerisi sıcak ve nemliydi. Ama güzel kokular geliyordu burnuna. Gölün hemen ardında gördüğü çiçeklerle o güzel kokunun nereden geldiğini anlaması uzun sürmedi. İçerisi yeşillikler ve çiçeklerle kaplıydı. Bir seraya benziyordu. İlerledikçe başta rengarenk olan çiçeklerin ardından kıpkırmızı çiçekler karşılamaya başladı onu. Merih dikkatlice bakmaya çalıştı. Daha önce hiç görmediği bir çiçek türüydü bu çiçekler. Ve gittikçe daha da sıklaşıyor her yeri sarıyordu. Tek kelime dahi etmeyen Alçin nihayet durduğunda Merih de durdu. Doğruca Alçin`in sırtına bakarken Alçin yönünü hafifçe ona doğru döndü. "Korumanı istediğim annem ve kardeşlerim işte bunlar." Merih`in çatık kaşları düzeldi. Yavaşça birkaç adım daha atarak Alçin`in yanına geldiğinde durdu. İçinde bir şeylerin koptuğunu hissederek yutkunurken soru soramadı, hiçbir şey söyleyemedi. Yalnızca şaşkınlıkla bakıyordu. Çünkü tam karşısında duran şey mezarlıktan başka bir şey değildi.

Anajajsjasjajajaiajjajajajakakwkwjdbdbdbbddbdbdbdhbddjjdbdhdhdisjs

Güneşi Yakalamak kitabının karakter kartları. Yapay zekayla benim tarafımdan hazırlanmış olup reklam, promo vb harici kullanılması yasaktır. Kitabın her yeni bölümüyle beraber güncelleniyor, takipte kalın!

Yeni bir uygulama: Kitappat. Kelimelerini saklayanların, cümlelerinin yankısını duymak isteyenlerin gizli durağı. Sema, içine yazıp kimseye göstermediği sözlerini ilk kez burada paylaşır. Küçük cümleler, basit notlar derken panosuna gelen yorumlarla kendi dünyasının da başkalarının kalbine değdiğini fark eder. Oyun gibi başlayan yazma süreci, beklenmedik bir anda tanımadığı biriyle Fatih’le kesişir. Ve tam her şeyin yönü belli olacakken gerçek ortaya çıkar: Fatih hiç de sandığı kişi değildir. Bir isim, bir avatarın ardında gizlenmiş; aslında bambaşka biri.