Masaya parmaklarımı tek tek vurarak düşünmeye çalıştığımda aklıma hiçbir şey gelmiyordu. Nedendi? Niyeydi? “Ne yapacağız?” diye sordu masadan birisi. Ben de bilmiyordum. “Aradığımız kişi, siyah saçlı bir kadın.” İşime Erçin ailesinden başka birisi karışmazdı, bu güç kimse de yoktu. Dostluktan düşmanlığa evrilmiş bir aile. Ve siyah saçlı bir kadın. Zeynep Hena Erçin. Bir zamanlar onu görüp bildiğim, ve beni unutmasını sağladığım kadın. Düşmanım. “Zeynep Erçin.” dedim sadece. Herkesin gözü bana döndüğünde bir süre konuşmadım. “Onu öldüreceğim.” “Bizzat ben yapacağım bunu.” Onun sonu olacaktım, bilmeden.

Ben bulutlara bile anlam yükleyen insanım. Bana öyle anlamsız anlamsız bakma...

Karakterin içsel çatışmaları, yalnızlık hissi, kendini keşfetme süreci ve ilişki arayışındaki belirsizlik, drama türünün temel unsurlarını taşıyor.

Yüzbaşı Aras Demir, sınır ötesinde mahsur kalan sivilleri kurtarmaya çalışırken, cesur öğretmen Elif Yalçın`la yolları kesişir. Çocukları koruma mücadelesi sırasında, korku ve kaosun ortasında doğan umut dolu bir bağ, onları bir araya getirir. Hayatta kalma savaşı, sadece düşmanla değil, aynı zamanda kendi içlerindeki duygularla da gerçekleşir. *Yazılanlar tamamen hayal ürünü olup, kurgusal karakterlerden oluşmaktadır.*

Yavuz, Nazelif`e doğru bir adım attı. "Şakağından öptüğümden beri çok dincim." Gülümsedi Nazelif. "Pozitif enerji mi verdim?" "Vallahi yaptın bir şeyler." diyen Yavuz bu kez izin almadan yaklaştı Nazelif`in şakağına. Önce ellerini kavradı. Gülümsedi. Gülümsemesiyle öptü şakağından. Geri çekilmek istemedi... "Yavuz?" dedi Nazelif. "Bir gören olacak." "Olsun." dedi Yavuz azıcık geri çekilip. "Olmasın." dedi Nazelif. Dinlemedi Yavuz. Bir kez daha yaklaştı şakağına. Bir öpücük daha bıraktı. Nazelif farklıydı, bambaşkaydı. Çok güzeldi... "Nazelif?" dedi Yavuz sol şakağına öpücük bırakıp. "Çok güzelsin." "Yavuz?" dedi Nazelif. Sağ şakağından öptü Yavuz. "Çok özelsin." . . Asker & Doktor

yaşayacaklarından habersiz 18. yas gününe hazırlanan Alesta`nın doğum gününde alacağı bir haber sonrası hayatı tamamen değişir.

Kaslı kollarını anında duvara sabitledi ve beni kafese aldı. ‘’Yani seni şu an burada öpsem hiçbir şey hissetmezsin öyle mi?’’ diye yineledi. ‘Ne öpmesinden bahsediyorsun çekil önümden saçmalamayı kes beni etrafındaki diğer salaklarla karıştırma’ Kafasını sallayarak cık cıkladı ‘’Yanlış cevap, soruma cevap ver’’ gözlerinin içine sinirle baktım. Ares her zamanki Aresti işte. Beni kışkırtıp gidecekti. ‘Evet hiçbir şey hissetmem’ dedim. (NE DEDİM BEN!) Gülerek yüzünü biraz daha yakınlaştırdı. ‘’Görelim o zaman’’ Dudakları usulca dudağıma değerken ne yapacağımı şaşırmıştım. Sanki vücudum kitlenmişti, sıcaklık bedenimi sardı. Ustaca dudaklarımla oynaşırken ben tepki veremiyordum daha önce hiç öpüşmedim çünkü! Aklım başıma geldiğinde tüm gücümle onu ittirdim fakat yerinden sendelemedi bile. Bu hareketimden rahatsız olarak tüm vücudunu bana yasladı. Sıcaklık iyice bedenimi sararken alt dudağımı hafifçe ısırarak çekti dudaklarını. ‘’Hala bir şeyler hissetmediğine emin misin Hera?’’ gözlerimin içine baktı. Sanki içimi görüyormuş gibi. Ona karşı hala birşeyler hissettiğim doğruydu ama ben dersimi almıştım, bunu onun bilmesine gerek yoktu.

+16 yaş ve üzeridir. Kitapta tetikleyici kısımlar olabilir. Bunun bilincinde olalım lütfen. "Ya biz de sevilseydik? Bıraksaydık gökyüzü gibi ağlamayı? Sarsaydık yaralarımızı teker teker..." Acı, Vespera`nın hayatının bir parçası olmuştu; her adımda, kayıplarını ve kırık kalbini taşırdı. Zephirion ise çoktan kayıptı.

istihbaratta ekibiyle birlikte ajanlık yapan Deren Aktunç ve ekibinin şimdiki hedefleri Sinan Kozanlılardır. ancak bu diğerlerine benzemeyecektir. çünkü delil yetersizliğinden tutuklanamayan bu mafya adamın bilgileri oldukça gizlidir. Bu adamın şirketine gizlice sızmayı başaran Deren, Sinan Kozanlıların oğlunun asistanlığını yapmaya başlamıştır.

Denizlerin karanlık derinliklerinde, bir gemi ve onun tayfası hayatta kalma mücadelesi veriyor. Leviathan, Balya Badra limanından yola çıkarken, kaptanı Artemisli Hakan ve Yakamoz Korsanları, tehlikelerle dolu bir dünyada kendi kaderlerini yazmaya kararlı. Bir yanda ölümcül fırtınalar ve korsanların acımasız yüzü, diğer yanda düşman donanmasının soğuk nefesi… Ancak en büyük tehlike, tayfa arasındaki sırlar ve geminin geçmişine gömülü, açığa çıkmayı bekleyen gölgeler olabilir. Şans ve cesaretin sınırlarını zorlayan bu hikâyede, her bir yolculuk yeni bir macera, her karar bir ölüm kalım savaşıdır. Leviathan’ın güvertesine adım atmaya cesaretin var mı?

Aile & Asker kurgusu 🪷 Kitaptan küçük bir alıntı⤵️ 🪷 Gözlerime bakmaya devam ederken sordu. “Sen benim kim olduğumu biliyor musun?” kafamı aşağı yukarı salladım. “Abim!” dedim gür bir sesle. “Abimsin sen benim!” Afalladı. Ona, sen uzaylısın desem bu kadar şaşırmazdı hani. “Ne?” dedi. “Nil ben. Kardeşinim!” 🪷 21.08.2024🍭

Belki bir rüyanın peşinden koşmak birçoğunuza saçma gelebilir ama insan sezgilerini görmezden gelemez✓ Eğer rüyalarınız sizi aşka çağırıyorsa mesafeler buna engel değildir✓ Aşk her zaman inanmaya ve yaşamaya değerdir✓

-Romantik- Çingene kızıydı ne bir yurdu vardı ne bir memleketi. Anasız babasız yetimdi. Sadece göç etiği yerlere yüreğindeki masumiyetin meşalesini taşıyordu... Adam onun masumiyetini alıp kalbine hapsetti hatta öyle derinlere sakladı ki, kendinden bile gizledi... Kız adamın iyi yüreğine sığındı adam onun sahipsiz kalbine. Birlikte yandılar aşkın narına birlikte yürüyüp gittiler uzak diyarlara. Gün geldi hasret çığ gibi büyüdü kalplerinde. Genç adam yine iyi yüreğine mağlup oldu. Ön yargılıydı insanlar merhametten yoksun... Kıramadılar kalplerindeki pas tutmuş zincirlerini de acımasızca yaktılar yıktılar. Kimi hastalıklı bir aşka yenildi kimi ön yargılarına. Yok, saydılar tüm insanların hamurunun çamurdan olduğunu. Buna rağmen bizimle olma dediler git dediler senin aramızda işin yok dediler. Aslen hesaba katmadıkları bir tek doğru vardı; o da aşkın ve sevginin gücü... Onun için kaybeden kendileri kazanan aşk oldu...

Öztürkpamirr; Ne oldu? Korkuyor musun kar tanesi? Peldasezerr; Ne münasebet beyefendi?

Ülkemizin kanayan yarası olan Çocuk Gelin konusuna tepki olarak yazdığım ve bir sürü mesaj aldığım kitabımdır. Gerçek bir hayat hikayesinden esinlenilmiştir.

Ana karakterimiz dolunay güneşin ikizinin yaptıklarının kendisinin başına patlaması

Aşkın en saf, en tesadüf hali… İhanete uğradığı gece kendini bir anda tanımadığı ancak bir o kadarda tanıdığı insanların olduğu düğünde bulan genç kız ve her ne kadar istemesede gizli saklı yaşadığı hayatının içine o kızı dahil eden adamın hikayesi. Bu tesadüfen karşılaşmanın, en ufak yardımın, kaderin cilvesinin dem vurduğu hikaye “Bu evlilik olacaktı o çocuk doğacaktı peki nasıl güvenecektim ben? Daha yeni darbe yemişken sevdiklerimden...” Ailesinin parçalanışını izlemişti ardından o parçaların dünyanın dört bir yanına dağıldığını öğrenmişti. Bir mezar bile yoktu elinde gidip ağlayacağı, içini dökeceği. O çocuğa ağlamamayı öğretmişlerdi o da ağlamamıştı ne çok içine atmıştı oysa nasıl parçalamıştı içerlerini de kimse duymamıştı... Annem hep anlatırdı babamla nasıl tanıştıklarını, aşkın nasıl bir şey olduğunu. Anlatmadığı tek bir şey vardı oysa... Ben hiç annemden ihaneti dinlememiştim, mesela kapalı odalarımda hiç ihanet yoktu... Oyun başlamıştı artık, geri dönüşü yoktu bunun. Ya şah mat ya tik tak Ya kazanacaklardı Ya zamana kurban gideceklerdi Oyunun ilk bölümü bitmiş kan dökülmüştü Oysa daha yeni başlamıştı Kimseye güvenilmeyecekti En yakının dahi olsa, Kanından, canından da olsa Hiç kimseye güvenilmezdi Kim suçlu kim mağdur? Ortaya çıkmadan rahat nefes yoktu artık. Alçin KIZILGÖREL & Pars KANDOĞAN Wattpad Başlama Tarihi; 04022023 Wattpad uygulamasında yazmaya başladığım ve uygulama kapandıktan sonra buraya taşıdığım kurgumla sizlerleyim keyifli okumalar!

-Gitarınla bir şey çalsana, ben de dans edeyim. -Ne çalmamı istersin? -Hangi şarkı beni, sana hatırlatıyorsa.

Lisa son sınıf olan selinin 1 arkadaşı vardı.Taki ilk okul arkadaşı gelene kadar.Üniver sitede bir ev tutan Selin ve Zehra yı neler bekliyor olacak. Yeni bölümler gecike bilir ama atacağım Umarım beğenirsiniz. Bu kitap bitince yeni bir kitap yazmayı düşünüyorum oda bu kitabın devamı olacak

Biz Güz çiçekleriydik. Koparmaya,yok etmeye çalıştılar ama bilmiyorlardı, her darbede daha çok toprağa saçıldık. Defne, anne ve babasını bir tren kazasında öldü bilmektedir. Kendisi çeşitli tranvalardan sonra hafıza kaybı geçirmiştir. Yetiştirme yurdunda kalmaktadır. Can dostu Selda tüm sırlarını bilmektedir. Onu sürekli göz hapsinde tutan bay gizemlinin kim olduğunu bulabilecek mi? Hafızası yerine gelirken can taneleri onu acıta acıta geçmişe sürükleyecek mi?

Bu kitap hakkın pek birşey söyleyemiyeceğim çünkü müthiş bir spoi veriririm okursanız daha iyi olabilir. Ana karakterler tasarlanmıstır bölümler kısmından görebilirsiniz iyi okumalar <3

Alina, ailesinden bir çok kez şiddete maruz kalmış bir kızdır. Em sonunda babasının oma uyguladığı şiddetten dayanamayarak evden kaçar. Yedi yaşında olan Alina, parkta yalnız başına otururken yanına bir çocuk yaklaşır. Alina ile sohbet ettikten sonra uzaklaşır. 15 yıl sonra çocuk tekrar Alina ile konuşa bilmek için bir oyun kurar. Sayılamayacak kadar çok olan insanlar oyuna davet edilir. Fakat bu insanların bilmedikleri şey, oyunların ne kadar korkutucu olduklarıdır. Her turda ondan fazla kişi ölmezse herkesin öleceği bu oyunda konuşan ölüyordu. Ve oyunu kazanmak için takım arkadaşlarını öldürmen gerekiyordu. -N. Nur Gür

Annem beni sokak lambasının altında bırakıp o adama gidince ben ağladım ışık titredi.

Taş gibi adam Taş gibi adamdı az konuşandı Çok enteresandı yandı, yandı... sonunda kafayı sıyırmıştım gülerek şiiri söylemeye devam ettiğimde karşımdaki adamın sabrını sınıyordum resmen - güzelim sakinleşmeye çalışıyorum ama sen sürekli sınırlarımda dolaşıyorsun - işaret parmağımla kendimi göstererek ben mi dedim - evet sen güzelim sinirlenmiştim bir tek senin sınırların mı var korkusavar benim de sınırlarım , kırmızı çizgilerim var sen onları ihlal edebiliyorsun ben artık sınırlarında olmak istemiyorum senin kalbinde olma... cümlenin devamını getirmeye cesaretim yoktu her neyse saçmaladım işte. yüzümde saklayamdığım kırgınlıkla baktım gözlerine keşke ikimizinde ortak sınırları olsa kesişim kümesi gibi.. korkut yüzüme uzun uzun bakıp iç geçirdi yanıma yaklaştı kulağıma fısıldadığı cümleler yüzünden vücudum sanki yaşam fonkiyonlarını yitirmişti - sınırlarımı yavaş yavaş yok ettiğinin farkında bile değilsin beni kendi sınırlarının içine aldın kardelen çiçeğim. belki de sana sınırsızım . not - -

Elaena Everglade, insan topraklarının soğuk ve acımasız sarayı Trevil`de büyüyen bir fey. Kanını saklamak zorunda olduğu bu dünyada, üvey ailesinin baskıları ve babasının koruyucu sevgisi arasında bir gölge gibi yaşamaktadır. Ancak kader, sessiz bir nefesle başlamaz; o, yıldırımlar kadar yıkıcıdır. Yasaklanmış sihrin yeniden yükseldiği, krallıkları yok eden kehanetlerin gün yüzüne çıktığı bir dönemde, Elaena kendini karanlık sırların ve ihanetlerin ortasında bulur. Kendi kimliğini ve gücünü kabullenmek, sadece hayatta kalmak için değil, tüm bir dünyanın dengesini korumak için şarttır. İki dünya arasındaki ince çizgide yürüyen Elaena, yıldızların fısıldadığı bu kadere karşı koyacak mı, yoksa karanlık ve ışık arasındaki bu savaşta kendi yerini mi bulacak? "Ay ve Güneş Sarayı", karanlıkla yoğrulmuş güç, ihanet ve fedakârlığın iç içe geçtiği bir hikâye sunuyor. Hiçbir sır ebedi kalmaz; Elaena’nın sırrı, yalnızca onun değil, iki dünyanın kaderini değiştirecek.