Safa sana yazmadığım şeyleri buraya yazmaya karar verdim... 1 yıl oluyor seni tanıyalı...

"Bilmiyorum sen ne içinsin, Bir umudu saklar gibi ellerinle, Avucuna sığdırdığım bedenimle, Yolunu bulmuş gibisin. Bilmiyorum sen ne içinsin, Belki de bir rüzgara hayat olmak için, Gökyüzüme gelensin. Bilmiyorum sen ne içinsin, Yüreğime dokunan ellerinle, Hayat vermek için bedenime gelensin. İşte sen de bir şaire, hayatı sevdirensin. Benim içinsin."

Aynı tarihte, on dört eve birer mektup geldi. Gönderen kısmını okuyan herkes şaşkındı. Dört sene önceki kendileri tarafından yollanmıştı bu mektuplar. Bugünkü kendilerine. {01▪07▪2017}genel kurgu

Alt-üst olan hayatlar, zorluklarla karşı karşıya kalınan bir sevda ve bu hikayeyi anlatan mektuplar... Yıllar sonra genç yüreklerde filizlenen taptaze bir aşk... "Korkuyorum Sibel, gözlerime bakınca anlayacaksın diye." - Eylül 2022

Sanki kızın acılarını hissetmiş gibi bir anda yağmur başladı. Ama yağmur kızın içinde yanan ateşi söndüremezdi. Kız soğuğun ve yağmurun altına sığınacak bir çatı arıyordu. Yağmur damlaları yavaş yavaş Toprak`ın saçlarına düşerken hala koşmaya devam ediyordu. Artık evinde çektiği çileler yetmişti ona, o gün kendine bir söz verdi... 🗝🕊

Geçmişin Zincirleri – Nisara "Abin yüzünden öleceksin." Bir mektup, karanlık bir gerçeği gün yüzüne çıkarıyor. Geçmişin gölgesinde kaybolmuş bir abi… Abisiyle yıllardır yüzleşmekten kaçan bir kadın… Ve ölümün, yıllardır gizlenen sırların ardında pusuda beklediği bir an. Karanlık bir geçmişin üzerine inşa edilmiş bir hayat, yıkılmaya çok yakındır. Aren`in nefret dolu bakışları, her adımda Nilda`yı bir zincir gibi sarar. Ve şimdi, tüm bu yılların ardından, yüzleşmek zorunda kalacağı bir gerçekle karşı karşıya. Bir mektup… Bir ölüm tehdidi… Ve kaybolan zamanın peşinden sürüklenen bir kader… Geçmişin zincirlerinden kurtulmak mümkün müdür, yoksa sonunda geçmiş, seni içine çeker mi? Geçmişin Zincirleri evrenine girmeye hazır mısınız?

- 2 bölümlük kısa bir hikâyeden oluşmaktadır ancak üzerinizde yoğun bir etki bırakabilir. Mektup tarzı bir hikâyedir. Mehmet Turhanlı, eşi Semra ile boşanmak üzeredir ve evleri ayırmışlardır. Taşındığı eski konakta tahta arasına sıkıştırılmış mektuplar bulunur. Bu mektupları okuyan Mehmet Bey, kendini hiç beklemediği bir anda Mâhur ile Nedîm`in imkansız aşkı arasında bulur. Nedîm tarafından yazılan mektupları okudukça bu iki âşığın yaşadıklarını ve hikâyesini öğrenir ancak "son" mektubu okuduğunda bu hikâyenin yarım kalmış olduğunu anlar. Ve "son" mektubu sahibine yani Mâhur`a ulaştırmak için yola çıkar. - Konu, karakterler, içinde geçen mektuplar ve sözler tamamen bana aittir! Lütfen kullanmayın!

"Kaoslu zamanlardan geçiyoruz. Evet zorlu, çoğu durumda yaşamın aleyhinde gibi görünebilir, öyledir de. Kuşku yok ki insan ve doğa adeta yeniden vahşice fethedilmeye çalışılıyor. Pandemiler, yangınlar, seller, savaşlar, derin yoksulluk, açlık, soykırım savaşları; mültecileştirilen, yurtsuzlaştırılan, köksüzleştirilmeye, kimliksizleştirilmeye ve anlamsızlaştırılmaya çalışılan yaşamlar…" "Kadın`ın kaleminden.." Yazar, gazeteci, sanatçı

Sevgilim, bana senin beni unuttuğunu ve artık yoluma bakmamı söylüyorlar. Söyle bana, uğruna kendimi bu denli kaybetmişken senden nasıl vazgeçeyim? Sarılışını, öpücüklerini, geçirdiğimiz şehvetli geceleri, sabahları yanımda uyandığında yüzünde oluşan o sevimli gülüşlerini... Söyle bana ben nasıl unutacağım seni? Sen sevgilim, kalbimden böylesine dolup taşmışken ben nasıl vazgeçeyim? Yol göster bana birtanem, ben sensizlikle sınanmaktan çok yoruldum. Eğer bir gün bu günlük sana ulaşırsa ve bu satırları okuyorsan aç o şarkıyı, bizim şarkımızı. Hatırlamadığın için şarkıyı yazıyorum, biliyorum ki unutmak hiç istemezdin sevgilim. Tak kablolu kulaklıklarını, aç sevdanın son vuruşunu. Bu sana yazdığım son satırlar, çünkü sanırım artık hatırlayacağına dair olan umutlarımı yitirmek üzereyim. Umarım şarkıyı dinlediğinde bizim için tekrar sende bir ışık yanar. Çünkü seni karanlıklara bırakmak istemezdim. 19.09.2025 Seni çok seven, V.

Laviniam, kalbim... Bizi ayıran en gerçekti ölüm. Canice ölümdü onu benden ayıran. Peki neden hatırlamıyorum gerçekleri? Neden öldüğünü bulamıyorum? O kadar severken nasıl öldürdüm onu? Sevgi için çırpınırken bulduğum sevgiyi nasıl öldürdüm? Neden öldürdüm?

Meryem, okuduğu tatlı komedi romanına öyle hayran kalmıştı ki, bir dilek diledi ve kendini o neşeli mahallenin içinde buldu! Artık "Cıvıl Cıvıl Çıkmazı"nın sakiniydi ve kitabın yakışıklı sakarı Kerem`le tanışması an meselesiydi. Ancak Meryem`in gelişiyle kitabın komik akışı değişmeye başlayınca işler karışır. Acaba Meryem, bu nostaljik dünyanın tadını çıkarıp aşkı, arkadaşlığı ve aile sıcaklığını doyasıya yaşayabilecek mi? Yoksa kendi dünyasına dönmenin bir yolunu mu aramalı? Kahkahalarla dolu bu fantastik macerada Meryem`i neler bekliyor? Unutmayın, her şey bir dilekle başladı!

Ukrayna` ya göreve giden tim... Savaş sonrasını incelemek, halka yardım için gönderilen Rast timi... Üsteğmen asker, savaşta kimsesiz kalmış küçük kadını, saklandığı yıkık harabeden söker alır... Dünyanın yeni nesil hastalığıydı, yalnızlık. Kalabalık gözüken topluluklar bile yapayalnız. Yalnız o, o adam şifayı fena halde kapmış. İki hasta insan, birbirlerine şifa olabilecekler mi? "Siyah kediler uğursuzluk getirir" derler ya, o benim siyah kedim. Tüm şansım ve uğurumla... -ASKERİ KURGU- Bu kitaptaki olaylar, kişiler tamamen hayal ürünüdür, gerçekle bir bağlantısı yoktur. Kitap kapağını tasarlayan Sevgili: bataklikyakamozu` na teşekkürlerimi sunuyorum.

Bir gencin başından geçenleri, hayattan öğrendiği gerçekleri ve yaşadığı farkındalıkların altında ezildiği bir savaş. Herkes Azrail`i bekleyecek diye bir gerçek yok. Bazen onu sen davet edersin. Bu benim intihar mektubum. Hayatımı sonlandıracağım güne kadar başımdan geçenleri yetiştirebildiğim kadarıyla sizlere sunacağım. Bence fena bir hayat yaşamadım. Tanımadığım sen, kendine çok iyi bak.

Zor bir hayatı olan Nefha yaşama olan inancını yitirmeye başlar.Aylar sonra ilk kez dışarı çıktığında Bay Gri adında bir adamla tanışır.Saat 17:17`de on yedinci bankta buluşmaya karar verirler.Nefha`nın yaşamak için artık bir sebebi vardır.

Nedim, rüyasında ringde birini öldürmek üzereyken onu durduran bir kızı rüyasında defalarca görür. Geceleri uykusunu kaçıran bu kız kimdi bilmiyordu. Uykusuz geçen geceleri büyük bir maça hazırlıklarına pek yardımcı olmazken ne yapacağını bilemiyordu. Mardinli Güzel Yarim`deki Nedim karakterinin aşk hikayesi ve hayatını detaylandıran bu kitap, önce Mardinli Güzel Yarim`i okumayı gerektirmez. "ᴀꜰɪᴛᴀᴘ, ɢᴜᴢᴇʟ ᴠᴇ ᴀʏᴅɪɴʟɪᴋ ʏᴜᴢʟᴜ ᴋᴀᴅɪɴ." 🄽🄴🄳🄸🄼 🌹🄸🅂🄸🄻🅃🄸 .

FRAGMAN: Bir Kelebeğin Ömrü Kadar Aşk Rüzgar, eski bir sandığın tozlu kapağını araladığında, zamanın fısıltısı duyuldu. İçinden çıkan sararmış bir fotoğraf, genç bir kadının hüzünlü gülümsemesini taşıyordu. Gözlerinde, Boğaz`ın derin sularında kaybolmuş bir aşkın yası vardı. Yanında duran yakışıklı adamın bakışlarında ise, sonsuzluğa uzanan bir sevda... Bu fotoğraf, Asel`in eline geçtiğinde, hayatının rotası beklenmedik bir şekilde değişecekti. Bilmediği bir geçmişin, unutulmuş bir aşkın izleri onu İstanbul`un gizemli sokaklarına sürükleyecekti. Her köşe başında bir sır, her fısıltıda bir ipucu saklıydı. "Boğazın fısıltısını dinle, Asel," diyordu sandıktan çıkan o tek cümle. Ama bu fısıltı, sadece dalgaların sesi miydi? Yoksa yüzyıllık bir aşkın yankısı mı? Asel, bu fısıltının peşine düşerken, kendi kalbinin derinliklerinde de bir arayışa girecekti. Kayıp bir aşkın hikayesi, onun kendi geleceğine ışık tutacaktı. Ama bilmediği bir şey vardı: Aşk, bazen bir kelebeğin ömrü kadar kısaydı ve en güzel anılar bile, acı bir vedayla sonlanabilirdi. İstanbul`un büyülü atmosferinde, geçmişin izlerini sürerken, Asel, aşkın en kırılgan ve en güçlü yanıyla yüzleşecekti. Acı, kayıp, umut ve yeniden doğuş... Hepsi, bu kadim şehrin taşlarına sinmişti. Peki, Asel, bu yarım kalmış aşkın sırrını çözebilecek miydi? Ve en önemlisi, kendi kalbindeki o derin boşluğu doldurabilecek miydi? BİRİNCİ BÖLÜM: Sandığın Sırrı ve Bir Şehrin Çağrısı Asel, dedesinden kalan eski evin tavan arasında, tozlu kutuların arasında kaybolmuştu. Çocukluğunun geçtiği bu ev, şimdi anılarla dolu bir labirent gibiydi. Güneş ışığı, çatının kırık kiremitlerinden süzülerek loş bir aydınlık yaratıyordu. İşte o köşede, diğerlerinden daha eski ve yıpranmış görünen bir sandık ilişti gözüne. Merakına yenik düşerek sandığın kapağını araladı. İçinden çıkanlar, onu bambaşka bir dünyaya taşıdı. Sararmış mektuplar, solmuş çiçekler, bir zamanlar canlı renklerini taşıyan ipek bir mendil... Ve en altta, sedef kakmalı, zarif bir kutu. Kutuyu eline aldığında, içini hafif bir ürperti kapladı. Sanki bu kutu, uzun yıllardır saklanan bir sırrı fısıldıyordu. Kapağını yavaşça açtı. İçinde, az önce fragmanda bahsettiğim o hüzünlü gülümsemeli fotoğraf ve arkasında titrek bir el yazısıyla yazılmış o tek cümle vardı: "Boğazın fısıltısını dinle, Asel." O an, Asel`in hayatı bir dönemece girdi. Bu fotoğraf kimindi? Bu cümle ne anlama geliyordu? Ve neden bu kutu, bunca yıl sonra onun eline geçmişti? İçinde yeşeren yoğun merak duygusu, onu İstanbul`a doğru bir yolculuğa çıkmaya itecekti. Bilmediği bir çağrı, kalbinin derinliklerinden yükseliyordu...

Burası sırlar kasabası gibidir. Minval`e herkes cebinde bir sırla girer. Onu iyi sakla çünkü burada kimse sırların ortaya çıkmasını sevmez. Minval`in en büyük ironisidir bu. İnsanlar bir çok şeyi kaybedebilirdi. Çorabının tekini, tel tokalarını, ellerindeki telefonu, kumandayı, duygularını, hislerini ve sevdiklerini. Şüphesiz hepsi çok zordu. Mezarın başında dikilmiş 6 genç, 6 yabancı ve 6 benzer... amaçları savaşmak, düşman kesilmek ama şimdi bir aradalar. Tüm ayrılıklara, tüm hatıralara ve kesiklere rağmen, hayat sırıtarak onları bir araya getiriyordu. Yapmaları gereken tek şey el ele tutuşmakken birbirlerini iterek yeniliyorlardı. Mezarın altındaki bedenin anlatmak istediği şeyde buydu ama kulaklarını kapadılar. Beste o gece hapları yutarken yalnızlıktan yakınmış, ardındakilere kalabalıklar dilemişti ama mektubu açan hiç olmamıştı. Hayat oyunu kurmuş, taşları dağıtırken birisini çalmıştı. İyi şanslar 6 benzer. Bazen küçük kasabalar, büyük şehirlerden daha tehlikeli olabilir.

"Kovan" adındaki telefon uygulaması aracılığıyla mutlak diktatörlük altında tutulan bir halk, ve bu halkın son umudu olan yeni doğmuş saf bir bebek ile onun idealist babasının hikayesidir. Bir bilim adamı olan baba, günlüğüne bu şeytani uygulama hakkında keşfettiği karanlık gerçekleri yazar ve gelecek nesillerin insanlığı kurtarması adına onlara armağan eder.

Unutulan değil , fısıldanan bir sır.. 1955 baharında, Sivas’ta bir sahaf dükkânında bulunan eski mektuplar, genç bir kadının hayatını değiştirir. Ayla, merakı ve gazetecilik tutkusu peşinde, geçmişin izlerini sürmeye başlar. Her satır, onu bilinmeyen hikâyelere, unutulmuş sokaklara ve zamana yenik düşmüş duygulara götürür. Bu yolculukta karşısına çıkan Turan, sert mizacı ve ketum tavırlarıyla Ayla’nın sabrını sınarken, hiç beklemediği şekilde yoluna eşlik eder. Birbirine tamamen zıt iki insan, aynı gizemin peşinden giderken farkında olmadan kendi hikâyelerini de yazmaya başlar. Zamanın unuttuklarını, bir mektup hatırlatabilir mi?

Mektuplarda bırakılan ipuçlarını çözersen bulursun sana olan aşkımı. Bir mektupla başlayan tarihi bir macera.

"Benden ayrılışının onuncu yılında, henüz Kırklarımın başında son günlerimin tadını çıkarmaya çalışıyorum sevgilim. Bu amansız derde kalbim daha fazla dayanamayacak gibi görünüyor Sofia, bu acı haberi sana böyle vermek istemezdim aşkım ama evlendiğini öğrendiğimden beri kederle dolu bir mateme düştüm ve artık kurtuluşum yok ÖLÜYORUM..." Titreyen bedeniyle derin derin nefes almaya çalıştı Sofia ve aşığına tekrar baktı, on yıl ondan çok şey çalmıştı, gençliğini, içindeki tutkuyu, derin denizleri anımsatan gözlerinin maviliğin, hayatının aşkını çalmıştı, ama çalamadığı tek şey içindeki aşk olmuştu. Dudaklarını aralayarak bir kaç kelimenin dökülmesine izin verdi. "Sana nasıl yardım edebilirim bilmiyorum, şuan benden kalbimi iste sana söküp vereyim, Victor, bana ne istersen söyle yapayım." Sevgilim sözcüğü düğümlendi boğazında söyleyemedi Sofia, her ne kadar aşığı karşısında oturuyor olsada bu sözcüğü kullanarak şuan ki kocasına ihanet edeceğini düşünüyordu. "Senden hiç bir şey istemiyorum Sofia, sadece son bir dans aşkım ölümümden önce son bir dans, hayatın bizden çaldığı aşk, umut ve tutukunun uğruna son bir dans istiyorum benim için ölümün son dansını yapar mısın?"

Ben avukat olmuştum... Ama ne zorluklarla ve kimleri kaybetmiştim bu sevda uğruna? Şimdi bi adam çıkıyor karşıma. Yazıyor mektubunda...

Bir sevdiceğe Mektuplar

Sadece okumak yeterli değildi, iş adamıydı, beni babam öldürdü. *Babaları tarafından nefesi tükenen tüm çocuklara...* #çocukcinayetlerinedurde -------- Kapakta kullanılan görsel Henn Kim adlı sanatçıya aittir.

Annesiz olmak isteyen seslenişler, geçmeyen kirlerin üzerine mezarsız ölüler bıraktılar. #kadıncinayetlerinedurde