19.10.2025🥀 İnsan kendisinde olan yarayı bir başkasında hiç konuşmadan da olsa tanır. Onlar birbirlerini yaralarından tanıdılar.

Düzenlenecektir* Viraha 1: Unuttuklarımız Viraha 2: Vazgeçtiklerimiz 🖤 Karanlığın içinden bir ses yükseliyor…
“Gerçek bazen en tehlikeli yalandır.” Bir adım atılıyor.
 Bir silah doğruluyor.
 Bir isim fısıldanıyor. Ve bütün sırlar, tek bir kurşunla dağılmaya hazır. Aybüke’nin adımları, artık geri dönülmez bir yolun taşlarına vuruyor.
Dost bildikleri, düşmana dönüşüyor.
Gölgelerden çıkan her yüz, yeni bir ihanetin habercisi. Dost ile düşman arasındaki çizgi bulanıklaşırken, en yakınında duranların bile yüzleri maskelerle gizlenir. Bir karar, bir adım, bir söz… 
Her şeyin kaderi değişir. Bu defa sadece hayatlar değil; gerçekler de ölümle sınanacak.
Ve gerçeğe en çok yaklaşan, en çok kaybedecek. İhanetin gölgesinde, aşkın sınavında, ölümle yüzleşirken…
 Bir tek soru kalır:
 Kime güveneceksin? “Benim yolumdan gel, seni en büyük kralları bile yöneten bir soytarı yapayım. Tüm dünyayı da senin şaklabanın.” Zaman daralıyor…
Her şey yanıyor… Bir çığlık. Bir dua. Bir kahkaha…
 Ve gerçek, herkesin kanını akıtacak kadar keskin. “Burası başlangıç değil.
Burası sonun doğduğu yer.” Sonra yalnızca o cümle kalıyor: “Öldürsene beni, Elmas. Hadi, öldür.” Bu defa sadece bir timin değil, bir milletin kaderi yazılacak. Ve kaderin adı: Vazgeçtiklerimiz.

​12 yaş. O yaştan geriye kalan tek şey, göğsüne mühürlenen bir kurşun iziydi. ​Babası, karanlık bir gecenin tam kalbinde katledildiğinde, Ada Çelik`in hayatı küle döndü. Ancak o küllerin arasından bir intikam ateşi doğdu; zehirli bir yemin. O, yalnızca bir hedeften ibaretti: Yıkım. ​Şimdi geri döndü. ​Hedefinde, babasının ölümünün üzerindeki perdeyi tutan, yalan üzerine kurulu bir imparatorluk var: Zirve Holding. Ve o imparatorluğun tepesinde, Ada`nın kalbine giden tüm yolları kapatan, buz gibi bir varis duruyor: ​Sarp Kara. ​Soğukkanlı, karizmatik ve tehlikeli. O, Kara`nın en parlak ve en keskin gölgesi; babasının acımasız yöntemlerini modernleştiren, zeki bir lider. ​Ada, attığı her adımı ezberlediği bu oyunda, Sarp`ın giderek artan merakı ve delici bakışlarıyla karşı karşıya. Nefret, hesaplaşmanın tek yakıtıyken; arzu, beklenmedik bir mayın tarlası oluyor. O, öfke ve çekimin kesiştiği o tehlikeli, ince çizgide yürüyor. Güvenmek, yeniden ihanet etmektir, ama bu yolda yalnız kalmak, yıkıma davetiyedir. Kendi geçmişinin gölgeleriyle de yüzleşmek zorundadır. ​İhanet. Tutku. İntikam. ​Bu kez sadece bir kalp kırılmayacak. Bu kez, Ada`nın ateşi, Kara ailesinin Zirve diye adlandırdığı o imparatorluğu, temelinden sarsacak. ​Çalınan hayatların bedeli, ne kadar Kara olabilir? ​“Bu eserin tüm telif hakları yazara aittir. İzinsiz kullanılması hâlinde hukuki takip yapılacaktır.”

Bir yara iyileşmeden kapanırsa, iz bırakır. Ben o izin adı oldum.” Amerika’dan döndüğünde tek isteği sakin bir hayat yaşamaktı Doğa Ertem’in. Ama babasının geçmişi, yeraltının karanlığında hâlâ nefes alıyordu. Bir gecede, babasının yerine geçmek zorunda kaldı — dövüşçüleri tedavi etmek, sessiz kalmak, korkularını bastırmak… Ta ki o gece, kanlar içinde getirilen adamın gözlerini görene kadar. Savaş. Sert, öfkeli, ama bir bakışıyla Doğa’nın içindeki düzeni paramparça eden bir adam. Ve onun ardında duran, Aras Demiralp. Yeraltı dünyasının soğuk, tehlikeli lideri. Doğa için hem lanet, hem de kurtuluşun ta kendisi. Bu dünyada herkesin bir bedeli vardır. Ve Doğa, kalbiyle borcunu ödemeye hazırdır. “Yanmayı seninle öğrendim, Aras. Şimdi… küle dönüyorum Savaş`a yani.”

Gece kadar karanlık bir geçmiş şehir ışıkları kadar parlak bir sır... İstanbul`un kalbinde, soğukkanlı ve güçlü bir CEO olan Görkem, her şeyin kontrolünü elinde tutan bir adam. Ama tek bir kadının silüeti, yıllar önce aklına kazınmış ve unutulmayan bir gölge gibi onu takip ediyor. Larin, geçmişini geride bırakmaya çalışan, sert, yalnız ve hayatta kalmayı öğrenmiş bir kadın. Artık onun yakı koruması. Ama o Görkem`i tanımıyor... Ya da tanıdığını sanıyor. Birbirlerinden kaçtıkça, kader onları aynı noktaya sürüklüyor. Gizemli bir bağ, çözülemeyen sırlar ve kalbin en köşelerinde filizlenen bir aşk... Lotusun Gölgesinde, karanlıkla ışığın, gücün ve kırılganlığın, aşkın ve tehlikenin buluştuğu büyüleyici bir hikaye.

"Bu arada siz beni kaçırmadınız ben hazırlandım ve kendi isteğimle geldim. Ayrıca bu patronunuz ne zaman gelecek yine kimi öldürmüşüm merak ettim. Ay ben çok fazla sisteme girdim hatırlamıyorum da sizin adınız nedir" ses yok. Bir anda içeri bir adam girdi. "Demek Ahu Kaya sensin?" evet. "Çok tanıdık bir isim" bana yaklaştı "Ben de Bora Çelik yani Girdap" bu sefer büyüğümü bulduğumu hissediyorum ama umarım sen değilsindir.

Babasının ölmüyle İstanbul’a gelen Ece hiç beklemediği şeylerle karşılaşıcak İlk kitabım kusurum oldursa görmezden gelin ve destek olursanız çok sevinirim

Ailem yüzünden ülkenin en tanınan başarılı iş adamına satıldım. Ama gerçekler çok başkaydı…

MAHALLE KURGUSUDUR Ukde Kalan Sevda isminde ilk kitaptır. "Bazı aşklar ukde kalır, sen bende ukde kaldın, kuğu..." Not: Yalnız kuş kitabımın yan kitabıdır.

Yağmurlu günleri çok severim ama eğer evdeysem ve camdan izleyebiliyorsam.Ama sen seversin yağmurlu günleri,yağmurun saçlarını ıslatırken insanların yüzünde gördüğü görüntünün hoşuna gideceğini bilirsin.Keşke bilmeseydim.

Beria daha 16 yaşında ailesinin baskısına dayanamayarak evden kaçar ve arkadaşıyla yaşamaya başlar. Bir süre sonra kendine tamamen yeni hayat inşa etmiş Beria kendini çok zor durumda bulduğu bi zamanda karşısına yarı yabancı yarı Türk mafya olan Ares Oner çıkar...

Zorla evlendigim kişi mafyayadı... Korkmayın onun en büyük zafı bendim

“Senin sevgin neydi biliyor musun? Ben söyleyeyim. Senin sevgin, eline gizlice sakladığın bir hançerdi. Soğuk, pırıl pırıl, neredeyse güzel bile sayılacak kadar estetik ama ölümcül. Ve sen, o hançeri sevecen bir dokunuş gibi yaklaştırdın kalbime. Ben bunu sevgi sandım. Saflık sandım. İçimi ısıtan bir şey zannettim.Ama meğer o dokunuş, kanatacak ilk kesiymiş.” Elini elime aldım ve kalbime doğru götürdüm. “İlk başta acıtmadı. Yavaşça soktun içeri o hançeri. Daha ne olduğunu anlamadan batmaya başladı. Bir yandan gözlerime baktın, diğer yandan çevirmeye başladın o ucu. Her kelimen, her suskunluğun… içimde yeni bir çizik açtı. Ben hâlâ "seviyor beni" sanıyordum. Hâlâ "değişir" diyordum. Ama sen benim kalbimi oyarak içeriye kendini yerleştiriyordun." Elini kalbime daha çok bastırdım. “ İçimde seni buldun. Kendini yerleştirdin en derinime. Ama oraya sevgiyle değil, şiddetle, acıyla, kanla girdin. O hançerin bıraktığı boşluğa kendini sığdırdın. Sonra da adına ‘aşk’ dedin. Yaptığın her şeyi temize çekmek için ‘vicdan’ dedin. Kendini affetmek için ‘pişmanlık’ dedin. Ama bu sevgi değildi. Bu, benim kalbimin üzerine kurulmuş bir mezardı. İkimizin adını kazıdığın, ama yalnızca benim yattığım bir yerdi. Elini çektim ve boşluğa doğru savurdum. “Senin sevgin, beni büyütmedi.Beni parçaladı. Beni yok etti. Ve ben buna rağmen seni sevdim. O hançer hâlâ içimdeyken bile, seni korumaya çalıştım. Sana iyi gelmeye çalıştım. Yarası olan bendim ama seni teselli ettim.Kanayan bendim ama senin ellerini tuttum. Meğer sevilmek sandığım şey, yavaş yavaş ölmekmiş. Sen benim ölümümü izledin.”

Beni hemen buradan çıkmam gerekiyordu kalbim her an göğsünden çıkacakmış gibi atıyordu bir an önce buradan kurtulup abimi bulmam gerekiyordu. Abime atılan bir iftira sonucunda buraya gelmiştik Ama keşke gelmeseydik buraya gelerek kendi zindanıma adım atmış oldum kendi ayaklarımı kendimi buraya hapsettim ve bir anlık boşluktan faydalanıp kaçmam gerekiyordu ve kaçmayı başarmıştım Ancak şu an yapmam gereken en önemli şey abimi bulup buradan defolup gitmekte Eğer bir kez daha yakalanırsan bu sefer sonu ölüm olacaktı tam arkamı dönüp koşacakken arkamdan duyduğum Gür sesle dizlerimin bağı çözüldü ve nefes almayı bıraktım sanki. "İşte buradasın "

Demir ve İnci Kâinat biri polis biri avukat olan çift yumurta ikizleridir. Etafta organlarından olan ölü çocuklar bulunmaya başlamıştır. Onlara bunları yapanları aramaya koyulurlar. Geçmişte anne ve babasını elim bir kazada kaybeden ikizler kendilerini bu dava peşinde değil bir anda kendi geçmişlerinin peşinde bulurlar. Bakalım onları geçmişte neler bekliyordur.

Bilgeler der ki, kaderimiz biz daha doğmadan yıldızlara işlenmiştir. Bize yazılan kader zamanı gelince harekete geçer. Ben kaderimle yaklaşık 6 ay önce karşılaştım. Bu ulvi planda payıma düşen ise iki büyük güç arasında basit bir piyon olmaktı. Ya ben Doğan Karahanlıyı bitirecektim ya o beni. Not: Bu kitap bazı bölümlerde şiddet ögeleri içermektedir. Rahatsız olabilecek okuyucuların geçmesi tavsiyemdir :)

Ahu, hayatı boyunca yanlış bir yerde büyüdüğünü bilmeden yaşadı. Doğumda başka bir bebekle karıştırıldı, üvey ailesinin şiddetiyle büyüdü ve sonunda kaçıp kendi yolunu çizdi. Dövüşerek, yarışarak ve hayatta kalmayı öğrenerek kendini güçlendirdi. Ancak geçmişi onu bırakmadı. Gerçek ailesi onu bulduğunda, bambaşka bir dünyanın içerisindeydi—kan, güç ve kurallarla dolu bir mafya dünyasının. Yedi abi, onlarca kuzen ve kocaman bir aşiret… Hepsi onun kim olduğunu sorguluyor, kabul etmeye yanaşmıyor. Ama bilmedikleri bir şey var: Ahu artık o küçük, korunmasız kız değil. O, dövüş ringlerinde "Gece", yarışlarda "Gece`nin fısıltısı", mafya dünyasında ise "Anka" olarak anılan biri. Ama hiçbir unvan, gerçek aile olmanın ne demek olduğunu ona öğretemedi. Şimdi, Ahu hem kendi yerini bulmalı hem de onu küçümseyenlere kim olduğunu göstermeli. Kan bağı her şeyi belirler mi, yoksa aile olmak daha fazlasını mı gerektirir?

Güneş sabah 7 de doğmuştu.Sarı saçları yeşil gözleri kırmızı dolgun dudakları çok tatlı gözüküyordu.Güneş annesinin kucağında yatıyordu.Kapı açıldı ve içeri kocası,metresi ve Güneşin abileri içeri girdi.Büyük abisinin kuçağında bir bebek vardı.Kocasının metresinin karnı büyüktü.Oda doğurmuştu.Güneşin abisi annesine yaklaştı ve kuçağındaki bebeği gösterdi."Bak Leyla Damla çok güzel bi bebek doğurdu ama senin doğurduğuna bak"dedi.Leyla hanımın gözünden bir yaş düştü.O zaman anladı kızı çok acı çekecekti.

Mafyam........ Doktorum............. Umudun olmadığında aydınlatan elimden tutan mafyam ~Nida Güneş karaarslan~ Benim yanlızlığıma ilaç olan doktoruma ~Alaz karaarslan~

Siz- *fotoğraf* Siz- bak ne güzeldik harcadın bizi Siz- Allah senin belanı versin adi herif Siz- umarım hiç mutlu olmazsın 576- chi sei? ( kimsin?) Ne? Ne diyor bu salak Siz- ne diyorsun şerefsiz herif 576- Non capisco cosa stai dicendo. Chi sei? ( ne dediğini anlamıyorum kimsin?) Ne diyor kesin küfrediyor Siz- bende senin capisco ( görüldü ) Siz- görüldü yemişiz 576- kimsin ne istiyorsun? Siz- benim ben Alina iki günde unuttun mu? 576- yanlış numara alina Siz- sen şerefsiz Samet değil misin? 576- hayır Siz- kimsin o zaman 576- Dante vico alina onu aldatan eski sevgilisine yazacakken numaraları karıştırıp İtalyan mafyaya yazarsa ne mi olur? gelin öğrenelim.

Bir kızın mafya tarafından kaçırılması... Baskacı aileye sahip olan kızı bir mafya kaçırır ve onu korumaya yemin eder. "Sen benimsin, hep benim olacaksın"

Birileri vardır hep kaybeder birileri ise kaybedenlerden priv kasarak hayatını yaşar. Ben kaybedenlerin tarafındaydım. Neye göre kime göre bilinmez. Koca 20 yıl kızının acısını çeken bir aile ve kendi ayakları üzerinde durmasını bilen Derin.. Kader onları bir şekilde bir araya getirmişti. Sırada birbirlerine verecek şans kalmıştı.

"Tefeciden para alıp kaçarsam ne olur?" "Seni bulur."

Yusuf Kaplan, Türkiye`nin saygın ve güçlü iş adamlarından biriydi. Vatansever ve şerefli bir insandı. Onun için her şey yolunda giderken, düşmanları tarafından iftiraya uğradı. Yolsuzluk, teröre yardım ve yataklık suçlamalarıyla hakkında yakalama kararı çıkarıldı.

Teşkilat’ın Devşirme kanadında bir amir olan Aylin; ikinci dosyasında ailesinin katili olan ve aynı zamanda bir zamanlar devlete çalışmış bir mafya babası olan Asaf Atalı’nın oğlu, gecelerin prensi Alparslan Atalı’yı öldürmek için Atalı’ların içine sızar. Alparslan’a yakın koruma olarak girdiği ev ise, onun Kara Delik’i olur. Mümkünmüş gibi her zamankinden daha yalnızdır artık Aylin… Her zamankinden daha kayıp. Bir Kibrit çakmak için, önce küle dönüşmek gerektiğini bilemez. O çoktan yanmıştır ama… Aynı zamanda yakmak gerekir bazen. Kara Delik, korkunç bir sondur ama aynı zamanda sonsuzdur da. Silahlar her zaman kötülük için patlamaz onun dünyasında. Bazen, düzeni sağlamak için kaba kuvvete başvurmak gerekir. Güç zayıfın elinde olursa kaosun, güçlünün elinde olursa cehennemin gölgesi düşer yeryüzüne. Güçlü zayıfa, Siyah Beyaza karışırsa… O zaman Dünya`nın sonu gelmiş demektir. “Kaos bizden çalar, devlet bize geri verir.” Tüm hakları saklıdır.