Ben sana gel dedim ama sen gitmeyi seçtin...

İçkimden biraz daha içerken karşımdaki adamı fark etmiştim sadece bana kilitlenmişti ama bu o erenimdi öyle susup bakarken çantamı alıp ordan ayrıldım tam duvara tutuncakken düşüyordum kolumu tuttuğunda oradan uzaklaşmaya başladım. “Beray bir dinle” kolumu tutup kendine çevirdiğinde bir tane tokat atmıştım. “Hiç bir şey dinlemiyorum Eren beni o gün yağmurum altında bırakıp gittiğinde kim seni dinlediyse o dinlesin” Sesim yükselince sarılarak kendine bastırmıştı. Ondan uzaklaşıp “ne ölüme ne de dirime” diyip yürümeye başladım

Bir gün gözlerin yalnızca silüetleri görseydi… Bir gün en sevdiğin kişi sana en soğuk yüzünü gösterseydi… Ve kalbin, tüm bu acıya dayanamasaydı… İşte bu, duygu`nun hikâyesi. Sevgi mi daha acıtır, yoksa nefret m mi? O bunu Burak’ın soğuk bakışlarında öğrendi. O yaratıklarla büyüdü. Sevdikleri, artık sadece birer silüet.

Canımı yakıyordular. Sanki koca bir hiçmişim gibi... Yokmuşum gibi, kalpsizmişim gibi. Cansızmışım gibi. Doğruya duygusuzdum ben, duygusuz! Gebermesi gereken biri. Anlamıyordular, bugüne kadar sadece bir kişi anlamıştı. Onlar neden anlamıyordu, anlamak istemiyordular. Onların umurunda değildi, ama benim canım yanıyordu. Söyledikleri cümleler hiç çıkmıyordu aklımdan. Beni ben olmaktan çıkarmıştılar. Ben eski halimi istiyordum. Neşeli, umut dolu, hep mutlu, sürekli gülen o kadını istiyordum. Geri getirebilir miydiler? Hayır...

Sedef hayatı zorluklarla dolu bir genç kadındır. Yirmi iki yıl sonra hayatına giren biyolojik ailesi ise Sedef`in hayatında ki zorlukları eksiltecekler mi? Yoksa zorluklara yeni bir zorluk daha ekleyecekler? Bunu zaman gösterecektir. "Ben Sedef Kılıç, babasının her zaman güçlü kalmak zorunda olan varisi; annesinin her zaman hanımefendi olmak zorunda kalan prensesiyim. Kısacası ailemin hiçbir şeyiydim." Biyolojik ailem kurgusudur.

Kırgınlıklarla dolu bir kalp. Param parça olmuş bir beden. Acı içinde kalmış bir insan ve onun hayatından bazı kesitler.

Öylesine yazdım beğenen olursa bana iletsin gerçekten emek verdim

Klasik bir gerçek ailem kurgusudur.

Yılların verdiği bir zaman diliminde sokak müziği yapan genç bir kız varmış. Bu kız küçücük hayallerinin peşinden koşmayı pek sever. Hayat ona o kadar değersiz hissettirmiş ki, anlam veremezmiş çoğu kez. Ama yine de pes etmek değilde, usul usul gidermiş en çok varmak istediği yere Sıradaki hikâye yaşanması mümkünken yaşanamayan hayallere

Psikoljik sorunları olan hayatta kalmaya çalışan bir genç Onun hayatına girecek neşeli aynı zamanda kalbi kırıklarla kalan genç kız "Ruhunu kurtaramayan, yaşamanı sürderemez sen ruhunu kurtardın mi?"dedim gözleri bana öyle bir bakmıştı ki sanki ruhu elinden alınmıştı. "Benim bir yaşamamım yok güzel kız, o yüzden bir ruhum da yok" dedi onun bir ruhu yoktu, hayır onun bir hayatı yoktu. "Kimsin sen" demiştim dudakları yana kıvrıldı onu ilk defa gülümserken görmüştüm. "Ben karanlığın dibiyim ve inan bana bir karanlığa hiç girmek istemezsin."

Her şey onunla değişti ben bile , öfke , aykırı hatta soğuk bile... 🌙 Acının esir aldığı bir kız ve onu acıya esir etmiş suçlular... Genç kız her geçen gün tanrıya daha da yaklaşacağı günü beklerken , her şey içinden çıkılamaz bir hal almıştır. Bir tarafta onun geçmişi , bir tarafta geleceği dururken genç kız şimdiki zaman olarak kalmıştır. 🌙 "Sadece yanında olmama izin ver , söz veriyorum sana zarar vermeyeceğim." 🌙 Sen kırılmış, incinmiş küçük bir kız çocuğusun. Önüne verilmiş bu repliklere ve bu oyuna bağımlı kalmana gerek yok. Benim yanımda her zaman kendin ol. Asıl kızı oyna. Bana yaralarını aç ki , yaralarını sarmana yardım edeyim. Lütfen incinmiş kalbini tamir etmem için bana izin ver. Sadece bir kere seni sevmeme izin ver.

Hiç varlığından haberi olmayan insanlara aslında hep bir ışık saçtığımızı göstermenin zamanı değil mi ?

Patron ve stajer arasındaki tutkuyu , çekimi ve olayları anlatan bir kitap

Susarak Gittin; suskunlukların yıktığı, kırgınlıkların aşkla yoğrulduğu bir aşkın hikâyesi. Lara Saylan; İstanbul`un elit bir semtinde büyümüş, zengin ama sevgisiz bir ailenin tek kızı. Kuzey Demir ise; yetimhanede büyümüş, hayata tek başına tutunmuş bir polis. Sessizliğinde yara, gözlerinde fırtına var. İki kalp, aynı şehrin farklı sokaklarında, birbirlerine dokunamayan eller gibi… Geçmişin gölgesinden kurtulup, gerçek aşkı bulmak için mücadele edecekler. Sessizlikte kaybolan kelimeler, kırılan umutlar ve yeniden başlayan bir hikaye...

daha sonra yaz jrforejwofjsdkfopk34ıojrfjrıod refnıerjgtjj5j

Henüz bir aylıkken Abisi ile yetim kalan Elif yetimhane`de yaşamaya başlar aradan on yıl geçer ve Abisi ile kaçar ve bir adamla tanışırlar ve bu kişi Yaşar Karaaslan`dır. Abisi ile Karaaslan malikanesine taşınan Elif o günden sonra hayatı tamamen değişecektir.

Bir yüreğe kaç sevda sığar, kavuşmak yada kavuşamamak her şey sevdaya dahil mi? Unutabilir mi insan sevdiğini? Sevebilir mi kendisine ihanet edeni? Bir sevda kaç vazgeçişi kaldırır? Onlarca yıllık sevda ve reddediliş, bir bakışta unutulur mu? Bu Delal`in Siyama olan sevdası, bu Siyamin Delal`e geç kalmışlığı.

“Ay çiçeği olmak isterdim onlar güneşi her an görmek yüzümü ona çevirebilmek…”