Yıllardır yakalanamayan, her cinayetinde bir siyah gül, bir tarih ve bir sayı bırakan gizemli bir seri katil, "Kayıp Gölge" adıyla tüm ülkenin kabusu hâline gelir. Soruşturmanın başına getirilen Başkomiser Murat, katilin peşine düşerken bir yandan da kendi geçmişine dair karanlık sırlarla yüzleşmeye başlar. Bu zorlu davada ona, yeni tanıştığı ve işine fazlasıyla bağlı olan Amir Hazan eşlik eder. Aralarındaki görüş farkları ve gerginlik, iş birliğini zorlaştırırken; katilin zekice kurduğu psikolojik oyunlar ikisini de bir kumar masasına sürükler. Her ipucu bir seçimdir. Her seçim bir bedel. Kayıp Gölge, birbirine yabancı iki polisin, cinayetlerin ardındaki karanlık sırları çözmeye çalışırken hem birbirleriyle hem kendi geçmişleriyle verdiği mücadeleyi anlatan çarpıcı bir psikolojik olarak ilerlerler.

Bileğime bağlanmış bir beyaz kurdele, arkamda geçmişim önümde kuklalar. Ya bir kukla olup emirlere itaat edecektim ya da düzene karşı gelip bir oyun kurucusu olacaktım. Üç yol, üç mezarlık. Altı ay ve altı intihar eden beden, Hayır. altı tane kurban. Ve kurbanların ilki Ayça Alkım. Bu bir varoluş savaşıydı. Gösteri oynanacaktı. Roller yeniden dağıtılırken, Bersu Alkım saklanmış yüzüyle bir oyuncu olacak. Oysa bir rol dahi istememişti. 6 kurban ve arkalarında kalan kuklalar, ya ipleri elimize alacaktık ya da o ipler bizi yönetecekti. Oysa ben bir balerindim. Çoktan ipleri birinin ellerine vermiştim. Kartlar yeniden dağıtılıyor kız kardeşimi öldüren adamı bulacaktım ve layığını alacaktı. Her şey güzeldi, ta ki 6 ay öncesine kadar. Şimdi kaybettiklerimizle ve kazanacaklarımız ile bir yola çıkıyorduk. Yanımda üç adam vardı. Güveniyle sırlarıyla gerçeklerin peşinde koşmama yardım eden üç adam. 6 Kurban, tek ortak yönleri ise 𝘚𝘪𝘺𝘢𝘩 𝘒𝘶𝘳𝘥𝘦𝘭𝘦. - Kitap kendi yazım dilimle beraber bütün hakları bana aittir. Psikolojik, Polisiye, Dostluk ve Sırlar gibi konular yer alır. İyi okumalar dilerim.

Şimdi dur ve bir nefes al... Çünkü birazdan okuyacakların, sadece bir hikâyeden fazlası. Her bölümde, seni kendine çekecek bir parça bıraktım. Bir harf. Bir iz. Bir yara. Hepsini toplarsan, belki beni anlarsın. Belki kendini. Ya da belki sadece daha çok kaybolursun. Ama bak, seni uyarmış olayım: Bu oyun, herkesin sonuna kadar götürebileceği bir oyun değil. Bazıları yolda ağlar, bazıları vazgeçer. Sen hangisisin? Yaralarını taşıyıp sona kadar gelebilecek misin?

Bir ceset. Sol kolunda kızgın bir demirle basılmış gelincik figürü ve ona ait olmayan organlar. Katilin ritüelleri, geçmişin karanlık sırlarını mı taşıyor, yoksa çok daha derin ve tehlikeli bir mesaj mı barındırıyor? Gazeteci, gerçeğin peşinde koşarken kendini tehlikenin tam ortasında buluyor. Her cevabın daha büyük bir tehlike doğurduğu bu dünyada, kimse güvende değil. Babasının ölümünden sonra miras kalan yalnızca mal varlığı değil; korku ve kaçınılmaz bir yüzleşme olan genç bir kadın, hayatta kalmak için her adımda gölgelerde saklanıyor. Onu koruyan bir isim, görevi ile içindeki aşkı arasında sıkışmış durumda, ama bu oyun onu ne kadar ayakta tutabilir? Gelincik’in izleri, geçmişin gölgeleriyle örtülmüş. Organ kaçakçılığı, yarım kalmış davalar ve intikam dolu ritüeller… Bu davada herkes bir sır taşıyor ve her sır, bir adım daha yaklaşan bir tehdit anlamına geliyor. Bir sonraki kurban kim? Bu kanlı ritüellerin ardında ne var? Ve en önemlisi, sırlar açığa çıktığında kim hayatta kalacak? Karanlık sırlar, tehlikeli oyunlar ve derin izler… Cesaretin varsa, bu hikâyenin içine dal. Ama dikkat et; bazı gerçekler, öğrenilmeyecek kadar korkutucudur.

Ayağıma bakıyordu,kafamı eğip baktığı yere bakınca,dövmeme baktığını anladım. “Bi anlamı varmı serçe’nin” dedi. O an istemsizce gözlerim doldu ve boğazım düğümlendi. Derin bir nefes alıp, “Beni simgeliyor..” dedim gözyaşlarım eşliğinde…

Bildiğiniz tüm mafya kurgularını unutun gitsin bu kitap klasiğe meydan okuyor hazırsanız başlıyorum:))✨

Yaşamak için sadece 3 günü kaldığını öğrenen Aren, bu kısa sürede sınırlarını tamamen aşar; işlenebilecek en vahşi suçları işler ve dünyaca tanınan bir seri katile dönüşür. Fakat sonra bir hata yapıldığını, aslında 30 günü kaldığını öğrenir. Bu kez zaman onun için daha uzun, ama çok daha karanlık bir yoldur. Aren, kalan 30 günü boyunca cinayetlerine daha planlı, daha acımasız ve daha sembolik şekilde devam eder. Artık yalnızca ölümü beklemiyordur; onunla yarışan bir dehşete dönüşmüştür.

Yıllar önce terk yettigi Mardine geri gelir ve berdele kurban gider

"Aslı ! " adımı hiç bu kadar sinirli söylememişti. Bu öfkesinin gördüklerimden daha karanlık ve derin bir türüydü. Bu kez de yakalanamazdım. Yakalanırsam olacaklardan korkuyordum. Arkama bakmaya cesaretim yoktu. Sadece önüme bakıyordum ve ağlıyordum. Korku beni ele geçirmeye başlamıştı. Tekrar! Nereye gittiğimi bilmeden sadece koşuyordum, kaçıyordum. O kadar hızlı koşuyordum ki ciğerlerim yanmaya başlamıştı. Ağaçların arasında korkularımla savaşarak ilerliyordum, adımlarımın her biri umutsuzluğumu geride bırakıyordu. Ancak hızım, korkularımı paramparça etmek için yeterli değildi.

İstanbul`un neon ışıklarının yansıdığı lüks bir yalı... Boğaz`ın serin esintisine karışan keskin bir koku. Ağır perdelerin ardında, beş sarhoş ruh ve altıncı bir sessizlik. Kristal vazodaki solgun çiçekler, geceye sinen dehşetin sessiz tanığı. Alkolün buğulu perdesi ve uyuşturucunun çarpıttığı gerçeklik arasında, kim avcı kim avdı? Her biri metropolün karmaşasında kaybolmuş bu beş kişi, şimdi bir cinayetin gölgesinde birbirlerine yabancılaşıyor. Belki de en büyük sır, kurbanın soğuk bakışlarında değil, hayatta kalanların kaçamak cevaplarında saklı. Gerçek su yüzüne çıktığında, İstanbul`un ışıltısı bile bu karanlığı örtmeye yetmeyecek. Zira bu yalıda, sarhoşluğun ardındaki sır perdesi çok daha kalın...

Benim kocam öz oğlumuzu öldürdü Benim kocam sevdiğim adamı öldürdü Benim kocam sırf ablam onu istemediği için bütün nefret bana kustu Ben şilan ablam yüzünden kuzenime kurban giden şilan

Allah der ki; " Kimi benden çok seversen, onu senden alırım." Ve ekler; " onsuz yaşayamam deme, seni onsuzda yaşatırım." Burası İstanbul. Dışından güzelliğiyle yakar. Ama içine girdiğinde seni yakar. Derdi yok, ama içindekilerinin suçu çok. İçine girince, bu şehir niye bu kadar karanlık dersin. Karanlık sokaklarında, beni kurtar diye bağırırsın. Ama sesini kimse duymaz. Merak etme, kimse duymuyorsa ben duyarım. Sen şimdi diyeceksin ki, sen ölmedin mı? Hayır. Cinayetin başkomiseri Yavuz Kılıç ben. Öldü sanılmıştım, geri döndüm. Her zaman olduğu gibi adaletin peşindeyim, İstanbul’un karanlık köşelerinde adaleti arayanlar. Bu şehirde sessiz kalanların sesi, kaybolanların iziyiz biz. Yeniden buradayım ve bu karanlık sona erecek... Efsanenin 4. Kitabı.

Herkes Mardin’i iyi tarafıyla bilir mesela kültürel evler mimarlar yemekler görenekseller ama kimse Mardin’in o korkunç tarafını görmeyi cürret edemez ederse bilsin ki sıradaki kurban o dur 🥀🥀…

Bir beyin takımının gizemli bir cinayetle karşı karşıya kalması ve bu cinayeti nasıl çözdükleri. Tüylerinizi ürpertecek o korku dolu ve esrarengiz kitap. İyi okumalar canlarrrrrr...

çocuklar kurban , aileler ise cellat olur. O gün kader cellatlar ile iki kurban seçti , ilk kurban bekledi...Sadece yenilgiyi bekledi diğeri ise kaçtı hiç olmadığı kadar hızlı, hiç olamadığı kadar azimle kilometrelerce kaçtı... Bekleyen öldü kaçan ise cellatlarla kaplı bir konakta yaşamak zorunda kaldı. Cellatlar yenileni yediği gibi kaçana da ızdırap çektirebilmek için haince planlar yaptı bu kurbanın kalan iki ihtimali vardı ya kaçacak yada teslim olacaktı .

Çocuk yaşta babası tarafından birkaç koyun karşılığı satılan ve çok zulüm gören bir kadının hayatını anlatmaktadır. . . . . . DİPNOT:ÜNZİLE ŞARKISINDAN ESİNLENEREK YAZILMAKTADIR.

Korku kitabıdır cin içerir

Kusursuz işlenmiş bir cinayeti çözmek ne kadar sürer? Her detayında farklı bir olay ortaya çıktıkça davayı üstlenen polis ve aslında suçlu olmasına rağmen suçlu olmayan katil nasıl bir durumun içine girecek? Polis ya davayı kapatıp cinayeti örtbas etmeye karar verirse bu hikaye nasıl devam edip bitecek?

Ejderhanın tanrılardan üstün olduğu bir düyna da insan olmakta zor, tanrılara karşı olmakta zor. Ejderhanın gözyaşı ile doğan bir ırk, OD, insan kadar aciz ama ejderha kadar güçlü de olabilir tanrıların düşman olmak için karşılarına çıkamadığı bu soy yok olabilmeye ilk defa bu kadar yaklaşmıştı. tüm düşmanlar teker teker saldıracak kadar mert değil hepsi onları yok etmek için ellerinden gelen ne varsa yapmaya hazır bir şekilde bekliyor

Her katilin kendinden daha zayıf bir kurbanı daima vardır. Bazıları kurbanlarını kandırarak tuzağa çeker. Onları yavaş yavaş ve canını yakarak yok eder. Birde bu oyunda katilim diyip aslında kurban olanlar vardır. Her iki türlü bu oyun bir tarafın zaferiyle biter buna bir nevi kanlı kumar diyebiliriz. Avcı kurbanıyla hayat kumarı oynar. İşte tamda burada kurban zannedilen ama aslında avcı olan 7 farklı çocuk var. Onlar bilmedikleri bir antlaşmayı imzalayıp her yeri kan kokan bir katil eğitim merkezine düştüler. Burada öldürmeye programlı eğitildiler ve öğrendiklerini onları eğitenlere karşı kullandılar ve aralarında bir özgürlük savaşı başladı. Ancak unutmayın her savaşın bir galibi olur. Sizce bu savaşı kim kazanır eğiten mi eğitilen mi gelin hep beraber öğrenelim

Yüzümdeki kar maskesinden dolayı görmeyeceğini bilsem de tek kaşımı kaldırdım. "Niye beni kaybetmek istemiyormuşsun? Yoksa elinde şantaj yapıp kullanabileceğin kimse kalmadı mı?" Cümlemi bitirir bitirmez kafamı araba camından çıkarıp arkamızdaki polis arabasına bir el daha ateş ettim. "Ne kadar dramatiksin. Ama aynı zamanda ironik." Mermilerimin bitmesiyle tekrar arabanın içine girdim. Torpido gözünü açıp içinden mermileri aldım. Hızlıca şarjörü değiştirirken laf yetiştirmeyi de ihmal etmiyordum. "İroni yapmayı severim. Sen de sorulardan kaçmayı seversin galiba? Sorduğum soruya cevap vermediğin ilk an değil bu." Şarjörü yenilediğimde tekrar kafamı çıkarıp ateş etmeye devam ettim. "Seni kaybetmek istemiyorum." Direksiyonu aniden sağa kırmasıyla dengemi kaybedip geri koltuğa yapıştım. Sinirle kafamı ona çevirdim. Yüzündeki kar maskesine rağmen içinde bulunduğumuz şu durumdan fazlasıyla eğlendiğini hissedebiliyordum. "Çünkü iyi bir müzik bulmak hiç de kolay değil dedektif." | Kitapta şarkı sözlerine yer verilmiştir! |

"Bu hiç etik değil." mırıldanışıyla gülümsedim. "Etik olmayan ne? Bu mu?" dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Belimi saran parmakları sıklaştı. "Danışanım olman etik değil. Evet kesinlikle danışanım olman" gülümseyerek başımı salladım. "Haklısın danışanın olamam. Kimse danışanıyla bunu yapmaz." Dudaklarına yaklaştığımda bu kez dudaklarımı kavrayan o oldu. Beni yakıp kavurmaya meyilli bir şekilde kucağına aldığında olacakların farkındaydım. Göreceklerinin de ama izin veriyordum. Sözlü olarak duymuştu zaten. Görmesinde bir sakınca yoktu, benim gözümde... Gördükleri canını yakacaktı, yakmıştı, bacak aramda olan yanık izlerini gördüğünde, bileklerimdeki kesik izlerine yaptığını yaptı. Önce göz yaşları aktı yaralı bölgeye. Kapanmış yaralarım yandı göz yaşlarıyla. Daha sonra sıcak dudaklarını bastırdı o yanıkları oradan almak ister gibi. (Hikayenin uzay ile hiçbir ilgisi yoktur. Yalnızca kadın karakterimin isminin anlamı uzay olduğundan koyulmuş bir isimdir.) Bu kitapta geçen hiçbir olay ve olaylar bütünü gerçek değildir. Tamamı ile kurgulanmıştır.

“Yeryüzündeki her insan bir çiçektir. Senin güvenip kalbinin kapılarını ardında kadar araladığın, kalbine aldığın insanlar; orada koskocaman bir çiçek bahçesi oluştururlar. Ve bizler, her daim bir başkasının kalbindeki onlarca çiçekten yalnızca biri olmak için çabalayacağız.” • • • ⚠️UYARI⚠️: Bazı yerlerde küfür, argo sözcük, rahatsız edici ögeler, ölüm ve yaralanma gibi sahneler olabilir. Lütfen dikkat ediniz.