"Sevdim demedim,çünkü bazı şeyler dile geldiğinde eksilir."

Hem bir prenses hemde suikastçı olan Rayla bir anda kendini ormanda diğer ülkelerin prens ve prensesleriyle bulur. Yanlarındaki mektuptaysa peşlerinde 47 katil olduğu yazıyordur. Peki bunu onlara yapan gerçekten aileleri midir? Buradan güvende çıkabilecekler midir? Aşk sonlarını getirecek midir? Peki ya sırlar ortaya dökülecek midir?

İşinden kovulan Leyla yağmurlu bir gecede evine doğru oldukça üzgün bir şekilde gidiyordu. Tenha bir sokakta görmemesi gereken bir cinayete tanık olur. İş arkadaşını ihanetinden dolayı bir sokakta ölürdü karadenizli mafya Poyraz Aksoy. Ama hesaba katmadığı bir şey oldu. Cinayete biri tanık oldu. Poyraz ve Leyla`nın kaderi o yağmurlu gece de birbirine bağlandı. Bu kitapta Poyraz ve Leyla`nın zorunluluklardan doğan aşklarını okuyacağız. Keyifli okumalar dilerim.

"İndir şu silahı! Elindeki şey oyuncak değil" Yüzümde alaycı bir gülümseme oluştu.Silahı kalbine daha çok bastırdım. "Benim kalbimde oyuncak değildi ama sen çok güzel oynadın, bende elimdeki silahı kullanarak seninle çok güzel oynayacağım" "Ben senin aşık oldun adamım, Kali!" Kali.... ölüm anlamına gelen lakabım "Sen benim yıllarımı çaldın, kalbimi değil Zodyak! " Kuşlar uçtu, orman sessizliğe gömüldü, ölü beden toprağa kavuştu...

3 tane sınıfın sınıf başkanları toplanır ve okul yönetimi ile konuşup okulu korku evine çevirirler Bu korku evine gelen bazı hocalar ve bu 3 sınıfın öğrencileri eğlence amaçlı katıldıkları etkinlikte hapsolurlar ve okul gerçekten korku evine dönüşür, cinayetler işlenir. Ana karakterimiz Mira ve arkadaşları sınıf başkanlarını ve katili bulup okuldan sağ çıkmanın peşinde.

İntikamın peşinden giderken hayatından vazgeçmek ve başka biri olmak zorunda kalan Erdem, geçmişinin gölgesinden kaçarken, karanlık bir dünyada kayboldu. Hedefi, kardeşini yok eden Dönence Çark`ını devirmekti. Daima döneceğini sandıkları o çarkı durduracaktı.

Isabella Wizard... Adaleti kendi elleriyle yaratan, kendinden önce sevdiklerini düşünen arkadaşlarıyla eğlenmek için gittiği ülkede hayatının aşkını bulan...

Sevgili kurbanım, Ben ecel. Adı ölüm olan. Mahşerin kapılarını siz kurbanlarına açan.

Geçmişinden kaçmak için adına kadar her şeyini değiştiren bir kadın ve acımasız bir baş savcı... Yolları kesiştiğinde her şey bir tesadüfen ibaretti fakat sonra her şey değişti, birbirlerine mahkumdular ama hesaba katmadıkları bir seri katil onların yörüngesinde dolaşırken neler olabilirdi ki? SENİN İHANETİN KALBİMDEKİ ESARETİMDEN DAHA AĞIRDI...

𝑙𝑎𝑛𝑒,19 𝑦𝑎şı𝑛𝑑𝑎 ü𝑛𝑖𝑣𝑒𝑟𝑠𝑖𝑡𝑒 𝑖ç𝑖𝑛 𝑐𝑎𝑙𝑖𝑓𝑜𝑟𝑛𝑖𝑎𝑛ı𝑛 𝑡𝑒𝑛ℎ𝑎 𝑏𝑖𝑟 𝑠𝑜𝑘𝑎ğı𝑛𝑑𝑎 𝑏𝑖𝑟 𝑎𝑝𝑎𝑟𝑡𝑚𝑎𝑛𝑑𝑎 𝑦𝑎ş𝑎𝑦𝑎𝑛 𝑔𝑒𝑛ç 𝑏ş𝑟 𝑘ı𝑧𝑑ı.𝐴𝑚𝑎 𝑜𝑛𝑎 𝑏𝑖𝑙𝑖𝑛𝑚𝑒𝑦𝑒𝑛 𝑏ş𝑟 𝑛𝑢𝑚𝑎𝑟𝑎𝑑𝑎𝑛 𝑔𝑒𝑙𝑒𝑛 𝑚𝑒𝑠𝑎𝑗 𝑣𝑒 𝑎𝑟𝑑𝑎𝑟𝑑𝑎 𝑔𝑒𝑙𝑒𝑛 ö𝑙ü𝑚𝑙𝑒𝑟 𝑜𝑛𝑢𝑛 𝑖ç𝑖𝑛𝑒 𝑑üş𝑒𝑛 𝑘𝑢ş𝑘𝑢𝑦𝑎 𝑠𝑒𝑏𝑒𝑝 𝑜𝑙𝑑𝑢...

Herkes isterdi sevdikleriyle mutlu olmak. insan sevdiği biri yanındayken kendini mutlu ve huzurlu hissediyordu, Fakat hayat insanlara her zaman mutlu olmaları için bir şans vermezdi. katili bulduktan sonra hayatının bir düzene girdiğini sanan Asya, yanıldığının farkında değildi. Bir yaz günü birbirinden tamamen ayrılmış arkadaş grubunu bağlayan şey yeni bir oyundu. her zaman iki katil vardır sözünü bilirmisiniz? bilmiyorsanızda bu kitapta öğreneceksiniz. Not: yapboz adlı kitabın devam serisidir ❗❗❗

Patroniçe Serisi Birinci Kitap Lotus Çiçeği Tüm hakları saklıdır.

Ölüm onları bir araya getirmişti. Aralarında koca bir mezar varken mutlu olamazlardı.

Aleda`nın bir gecede tüm hayatı değişir. Önce yıllardır yaşadığı ailesinin yalan olduğunu anlar. Sonra gerçek ailesinin yanına gitmek istememesine rağmen gitmek zorunda kalır ve oraya alışamamasıyla devam eder. Eğer gerçek ailem temalı bir kitap arıyorsan benim kurguma bayılacaksın. Hemen kooooş :)

Vahşice işlenen bir cinayet. Onu çözmeye çalışan Azrail lakaplı polis memuru. Peki katili bulabilecek mi? Kapak tasarımı @lodosunkalemi tarafından yapıldı. Kendisine teşekkür ederim

O bir canavar olmuştu. Beni önemsemeyen biri olmuştu bizim sonumuz çoktan belliydi. O beni babam gibi ortada bırakmıştı. Hiç sevmemişti. İhaneti sevmediği gibi, beni de sevmemişti. Ona hep ihanetleri hatırlatmıştım. 𝐊𝐨𝐫𝐤𝐮𝐭`𝐭𝐚𝐧 Sessizdim, babam karışmasın diye. Konuşmadım, annemin midesi bulanmasın diye. Saklandım, beni dövmesinler diye. Sustum, 𝓸 𝓰𝓲𝓽𝓶𝓮𝓼𝓲𝓷 𝓭𝓲𝔂𝓮. Büyüdüm, herkesi öldürdüm. Bir cani oldum. "Liyan sen beni hiç anlamadın, sadece kendini gördün. Senin geçmişinde olduğumu tahmin etmedin. Kendini anlatırken kendimi anlatmama izin vermedin!" 🌑🌊.

Freyan Krallığındaki Locusanatio Şifa Mekanı`nında akıl hastaları bir anda öldürülmeye başlanır. Kimliği belirsiz katil, kurbanların üzerinde hep aynı simgeyi bırakır. Karga... Bu olayı çözmek üzere oraya gizli bir ekip gönderilir. Beş kişilik ekip orada hiç beklemeyecekleri olaylarla karşılaşır. O halde sizi içeriye alalım mı?

Küçüklüğümden beri ağır travmalar geçiren Alya`nın psikolojisi iyiye gitmez, taki yetimhanede yaşadığı zorbalıklardan onu koruyan Alev`le karşılaşana kadar.

"Öldürsene Beni" Bazen yaşamak, ölmeyi dilemekten daha ağırdır. Bir mesajla başladı her şey. Bir kadın, yaşamakla ölmek arasında sıkıştı. Bir adam, ölümü sunarken yaşamayı öğretmek istedi. Herkese ölüm kokarken kadına yaşam olmak istedi. Peki bu istek gerçekleşecek mi? Bade ve Kılıç. Bu ölüm kokan hayata doğan iki insan. Hayatları, ölüme yalnızca bir nefes uzaklıkta. Oyunların ve entrikaların ortasında, her adım zehirle çizilmiş. Bu oyunda sağ kalmak istiyorsan... sen de oynayacaksın. Unutma kızım, bazen yaşamak için önce yanman gerekir. Bade Araz, yanan kelebek. Göz göre göre yakılan bir kalbin isyanı. Unutma kelebeğin her kanat çırpışı ölüme bir adım daha yaklaşması Kılıç Alpacı, ölüm kokan adam. Elleri ölüm kokan adam yaşatır mı kelebeği Cehennemde geçen bir masalın başrolündeki adam size ateşten başka ne vaadebilir ki? Zehirle mühürlenmiş bir öpücük, kanla yazılmış sadakatler ve yanmak pahasına özgürleşen bir kadın. Bu hikâyede herkesin bir oyunu var. Ama unutma… bazı oyunlar sadece hayatta kalmak için var Bu bir aşk değil, bu bir hayatta kalma savaşı. Ve karanlığın ortasında yanan bir sorunun cevabı var mı? Bir bataklıkta insan temiz kalır mı?

Крупин ailesinin karanlık hayatına şanssızca düşen iki ışıktı onlar: Дикий ve Проклятый… Rusya`nın ıssız sokaklarına doğduklarından beri aşina olan ikizler çok küçükken kaybetmişlerdi her şeylerini. Babaları, düşmanlarının karısından sonra ikizlerinin de peşine düşeceğine emin olduğu için onları birer savaşçı haline getirene kadar eğitmişti ve artık savaşmak için arkasında güvenebileceği çocukları vardı. Benim lakabım Дикий. Bana Vahşi dediler çünkü kadın başıma hastanelik ettiğim onlarca adamları, şirket sistemlerine saniyeler içerisinde sızıp el koyduğum paraları kendilerine yedirememişlerdi ve bu onlara çok vahşice gelmişti. Kardeşimin de lakabı Проклятый. Ona Lanetli dediler çünkü onun plan ve strateji becerisi, her bilgiye erişebilme ustalığı ve hackerlık numaraları herkesi korkutmuştu ve bu onlar için bir lanetti. Gerçek adımızı bile bilmeden bahşettikleri bu lakaplarla Крупин ailesinin karanlık hayatına şanssızca düşen iki ışıktık ve biz, kendi kendimizin eğitmeni olmuştuk. Birlikte yürüdüğümüz her yol, sırtımızda onca yük olmasına rağmen, bizim için hep daha fazla ışık ve daha az karanlık demekti. Ama bu ışık, sonradan öğrenmemiz gereken acı bir gerçeği saklıyordu: Işığın olduğu her yerde, karanlık da vardı. Ve biz, o karanlıkla baş edebilmek için büyütülmüştük. Her adımımız bir tecrübeydi; her hatamız ise kaybedilen bir fırsattı. "Savaş, hayatta kalmak için gereklidir," derdi babamız. "Ama unutmayın, bir savaşçı yalnızca kendi kaderini şekillendirebilir. Ne kadar güçlü olursanız olun, yalnızsanız kaybedersiniz." O günden sonra, Дикий ve Проклятый birbirlerinden başka kimseye güvenmedik. İntikam için büyütüldük; ama intikamın acımasız yolu, bizi başka yerlere sürükleyecekti. Artık ne annemizin sevgisi vardı ne kuzenimizin yol göstericiliği vardı ne de babamızın desteği. Kendi yollarımızı çizecektik ve her kararımız yalnızca bize aitti. Ve tek bir hedefimiz vardı: İntikam.

Dünyaca aranan katil, Sıla arkadaşının ölümü ile aşık olacağı kurbanını bulur sorun şu ki öldüreceği kurbanıda bir katildir...

Benim için normal bir gündü, yada ben öyle sanıyordum. Tüm işlerimi bitirince elime telefonumu aldım. "baş belası"12 cevapsız çağrı görünce şaşırmadım. Bir şey isdeyecekdi sanırım, çok beklemeden geri aradım. Bir kaç kere çaldı, normalde açardı hemen. Bu işte bir tuhaflık vardı. Yada ben kafamda kuruyordum. Telefonu kapatıp, mesaj atmak için"mesajlar" kısmına girdim. "baş belası" kısmına girdim, bir konum vardı. Biraz incelediğimde atılan konumun bir hastaneye ait olduğunu fark ettim.

Merih bir süre karanlık gökyüzüne baktı. Ardından elinde tuttuğu kağıdı kaldırıp kaşlarını çatarken, sakince açıp kağıdı okumaya başladı: "Sevgili Komiser. Bana verdiğiniz ismin hakkını vereceğime söz veriyor ve beni bulmanı dört gözle bekliyorum. Bir yıl sonra yine ve yeniden. Oraya kendimden düşen bir parçayı bıraktım, onu iyi sakla. Çünkü Görünmeziniz yeniden sahalarda.. Ve unutma… Meleklerde Görünmezdir. Ve bu gece, oraya… Bir melek uğradı. Yeniden görüşene kadar kendine iyi bak. Gözüm üzerinde olacak. Saygılarımla. Görünmeziniz. :) " Merih, kafasını kağıttan kaldırıp sinirleri bozulmuş bir ifadeyle gülerek kafasını kaldırıp gökyüzüne baktı. Onunla oynuyordu. Cinsiyetini dahi bilmediği bu mahlukat, onunla oynuyordu ve Merih, ona cevap dahi veremiyordu! “ Oyun istiyorsun demek…” dedi kendi kendine yavaş bir sesle.. Elinde tuttuğu kağıdı özenle katladı. Gülümsedi. “ Oynayalım bakalım. ‘ Görünmez.’ ” Başlama tarihi: 4 Nisan 2025

................

Mafya olan Atlas ve katil olan Efşan nasıl karşılaşacaktılar? Oydu herkese ölümünü bulaştıran mafya. Ben bir katildim ancak o gerçekten korkunçtu korkmama sebep oluyordu. Ve ben her zaman ondan nefret edecektim; ölümüne. Bu adam beni hep korkutuyordu. Hayatımda ilk kez birinden korkuyordum. Çünkü; 𝘉𝘢𝘣𝘢𝘮𝘢 𝘣𝘦𝘯𝘻𝘪𝘺𝘰𝘳𝘥𝘶, 𝘧𝘢𝘻𝘭𝘢𝘴ı𝘺𝘭𝘢.