Soru ←•→ Cevap Senin dünyanı keşfetmek için 200 soru.

"Sana gerçek olanlar ve yalnızca hayalden ibaret olanların daimi savaşını anlatmamı ister misin?" Çocukların öğrenmesi gereken şeyler her zaman toz pembe mi olmak zorunda? Güneş ve Gece annesinin insanları kesip biçtiği, öldürdüğü bir ortamda ne öğrenebilirdi? Pamuk şeker yapmayı mı? İnsan öldürmeyi, onların çığlıklarına kulaklarını tıkamayı öğrenmişlerdi. Bu çığlıklar bir gün kesilecek, Güneş`i sessizliğe mahkum edecekti. Habersiz yapılan bir baskın sonucu hem ikiz kardeşini hem de annesini yitiren Güneş, farklı paralel evrenlerde onları ararsa en fazla ne olabilirdi? Aşık olabilirdi. Canından öte insanların yalanları ortaya çıkabilirdi. Bütün hayatının çıkar için olduğunu öğrenebilirdi. İkizini tekrar bulabilirdi. Sonsuz dostluklar kurabilirdi. En önemlisi yaşamayı öğrenebilirdi. Tozlu ve karanlık bodrum. Sırlar. Yalanlar. Tutulmayan sözler. Gerçek dışı varlıklar. Büyük bir kehanet! "Edersen dostuna ihanet, üzerine leke bu kehanet, yansıması olandan kork, merhamet dile, merhamet dile, söylersen yalanı gerçek, gözleri seni hapsedecek, boğulursan orada, af dile, af dile." "O gece annem giderken sesimi, kardeşim giderken çocukluğumu da götürmüştü." "Ama unutma Gece, bu bir yok oluş öyküsü."

El ele yan yana bile hasrettim sana o an üstüme bastıran yağmurun altında yolun ortasında oturmuş önümden geçip giden hayatıma tek bir kelimeyle ayrılan adamın gidişine baka kaldım.

Alekstimia hastası olan Zahir duygularını zirvede yaşayan bir rejisör ile tanışır

DİKKAT! (Yüksek dozda aksiyon, şiddet, kan ve işkence içermektedir! ) Deliliği dillere destan, özel yetiştirilmiş Yüzbaşı Fatih Keskin ve ekibinin her bir üyesi bir orduya bedel timi Kızıl Hilâl ile birbirinden zor görevlerin altından kalktıkları nefes kesici mücadelelerine tanık olacağız. Ve tabi aşklarına, kayıplarına, fedakârlıklarına, göze aldıkları imkânsızlıklara gönlümüzü bırakacağız. "Cana can, kana kan hakkımdır intikam! "

Gerçek sandığın her şey… sadece bir hayalse? Peki ya o hayal, yaşadığın tek gerçekse? Bazen uyanmak, ölmekten daha ağırdır. Bazı acılar rüyadan uyanınca geçmez. Ve bazı hikâyeler... sadece birinin kaleminden dökülen yalandır. Bu bir hayat hikâyesi değil. Bu, kimin gerçekten yaşadığını sorgulatan bir düşün içinde, üç farklı sona açılan tek bir kapı.

𖤐Gece ıssız bir ada kadar sessizken, çöl bir orman kadar serindi.𖤐

Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

Bu kitaptaki olayların gerçek mi yoksa bir hayal mi olduğunu anlayacak olan bir kişi var sadece... Oda bu kitabı okuduğunda anlayacak .

`Kimseye fısıldayamadıklarım İçimde haykırdıklarım` Günlük yazmayı ne zaman mı bıraktık; huzurlu olduğunu sandığımız bir akşam yemeğinden sonra, kendimiz olabildiğimiz tek yerin ortaya sere serpe dökülüp hissettiğimiz hiçbir şeyin dikkate alınmayacağına emin olana kadar dillere malzeme edildiği gün. İçimizden geçenin bilinmesinden korkuyoruz, öyle korkuyoruz ki bir başkası görür ihtimaliyle yazdıklarımızı yırtıp atıyoruz. Evet başkası göremiyor olabilir belki; ama biz de hislerimizi bir daha okuma,, okurken mutlu olma, üzülme, sinirlenme lüksünü sonsuza kadar kaybediyoruz. Bu benim günlüğüm. Okunmasından korktuğum günlere inat herkes okuyabilsin diye tüm çıplaklığıyla yazıyorum. Çalınmış hayatıma hoş geldiniz. "Günlüğünün okunmasından korkanlara ithafen" *canyez pinterest/yt music/spotify: | benden hayatımı çaldılar | - canyez

Schlimazel,şanssızlığı kronikleşmiş, sürekli olarak şanssız olan ya da kısaca "doğuştan kaybedenlere" denir.

Bir rüya yedi saniye sürer. Peki ya o yedi saniye, gerçekliğin mühürlendiği yer ise? Annesinin kaybıyla sarsılan İnci, dağılan evliliğinin enkazından kaçarken kendini tuhaf bir uyanışın eşiğinde bulur. Her gece gördüğü rüyalar, yalnızca bilinçaltının oyunu değildir artık; onlar, başka bir dünyanın sesi, başka bir düzenin çağrısıdır. Kardelenler, bir baykuşun kanat çırpışı ve unutulmuş bir dil... Hepsi onu Moryveil`e götüren mühürdür. Yas, dostluk ve kadınların içsel dayanıklılığı üzerine kurulu bu hikâye, rüya ile gerçek arasındaki sınırları sorgularken okuru da kendi iç kapılarına götürüyor. Yedi saniye... Bazen bir ömre bedeldir.

Futbolu hayatının odak noktası haline getirmiş Atakan Taha Sarıca ve takımın sosyal medya hesabını yöneten Rüya İris Sarısoy. Olay sadece bununla bitmiyordu. Rüya İris Sarısoy, aynı zamanda da gizli tutkusunu, yani şarkıcılığı bir yandan da yürütmeye çalışıyordu. Fakat, beklenmedik bir detay vardı. Atakan Taka Sarıca, olaya dahil olacak ve aslında Rüya İris`in sandığının aksine, bir reva olarak değil, bir deva olarak girecekti hayatına. 18.05.25

Yıllar önce açılan bir hediye şimdi tekrar açıldı ve içindeki karanlık gizem gün yüzüne çıkarıldı. karanlık bir zaariflikle hepsinin ruhunda dolaştı ve onları kendi içine esir aldı, ölümün sırrı karanlığın içinde bir fısıltı ile "yeni oyun arkadaşların seni bekliyor, hazır mısın?" Bundan sonra bir dönüş yolu yoktu hazır olmasan da sen bir kuklaydın, süre başlamıştı. İpler dağıtılmış, saat kurulmuştu... tik tak tik tak unutmak, bazen unutmak için değildi, korumak içindi de, kötü olan hatıralar her şeyi unutturdu, bir kişi de iki kişi varoldu... ama bazı kötü hatıralar unuttuğumuz sandığımız anda geri dönerlerdi, her ipucu geçmişte saklı bıraktığımız günahlarımızı gün yüzüne çıkarırtırdı. ve bu defa kaçış yolu yok, unutmak yok, kötü anılara bile yer vermek yoktu çünkü oyun başlamıştı ve sizler bir kuklaydınız, karanlığın içindeki sırlar bittikten sonra oyun bitecekti ama bizde bitmiş olacaktık. bizler kuklaydık, sırlarımız ise bir ölümün ellerindeydi, buradan kurtulsak bile ruhlarımız her zaman burada kilitli kalacaktı...

Seçilmiş bir dilek. Sihirli bir ağaç. Farklı bir evren. Eliz için hayal gücüne sığmayan bir macera başlıyor. Siz de katılın.

Herkesin bir hayali vardır. Çoğumuz da gerçekleşmesi için çabalarız. Bazen çabalarımız meyve verir, bazense bir hiç uğruna çabalamış oluruz. Önümüze binbir türlü engel çıkabilir. Bazen bu çevremiz olur. Mesela karşı komşumuz veyahut herhangi bir tanıdığımız. Bazen ailemiz olur. Ki bence en zor geçilmesi engel ailedir. Aile herşeydir. Dünya üzerindeki kan bağınızın olduğu sayılı insan topluluğudur. Bu yüzden bazı şeylere onlar istediği için boyun eğmek zorunda kalabiliriz. Ama bu demek değil ki onlar için hayatımızdan hayallerimizden vazgeçelim. İstediği şeyi kafasına koyan birinin önüne kimse çıkamaz. Bu onu büyüten anne-babası olsa bile. Annemin `Asker olursan benim senin gibi kızım olmaz` diyen sesi kulaklarımda çınlarken yazmıştım tercih formuna o okulu. Yine annemin sesi çınlarken açmıştım sonuçların açıklandığı internet sitesini. Anneme o okulu kazandığımı söylerkende aynı ses çınlıyordu kulaklarımda. 3-4 yaşlarında polis olmaya karar vermiş; 10-11 yaşlarında da asker olamaya karar vermiş ve tonlarca yemin etmiştim olacağıma dair. İlk başlarda daha yaşım küçük olduğu için ailem çok ciddiye almamıştı. Ama zaman geçtikçe fikrimin değişmediğini görüp vazgeçrimek için çabalamışlardı. Ama ben ailemin bütün çabalarına rağmen o okula gitmiştim. Her şey o kadar yolundaydı ki anca bir rüya bu kadar yolunda giderdi herhalde... Ama sonrasında başıma gelenler... *Kitap tamamen bana aittir! Herhangi bir telif hakkı ihlali sonucunda yasal işlem başlatılacaktır! Lütfen emeğe saygı gösterelim!* Anlaşıyınız için teşekkür ederim. Keyifli okumalar dilerim...

Mahalle... Sıcacık simit kokusunun annelerin terlik sesiyle yarıştığı yer. Akşam ezanıyla boşalan sokaklar, herkesin birbirini hâlâ adıyla çağırdığı o yer. Ve işte o gün... Altı yıldır kimsenin görmediği Ali Demir, üniformasıyla mahallenin köşesinden göründü. Elinde sadece bir sırt çantası, bakışlarında yılların yorgunluğu vardı. Ama mahalle aynıydı. Bakkal Şükrü, hâlâ ekmeğin arasına fazladan peynir koyuyordu. Çocuklar hâlâ top oynarken "arabaaaa!" diye bağırıyordu. Ve o hâlâ... O kız hâlâ o evdeydi. Zeynep. Simsiyah gözleri, asi kaşları, ama artık suskun gülüşüyle başka biri olmuştu. Çünkü Ali gittiğinden beri çok şey değişmişti. Ama en çok o değişmişti. Ali`nin mahalleye gelişi, sadece bir dönüş değil; eski yaraların kabuğunun kalkmasıydı.

Hilal çok başarılı bir kadın askerdir. İlk timini helikopter kazasında kaybetmiş, bir daha da bir time girmemiştir ta ki bir görev dönüşüne kadar. O gün her şey değişir. Devamı kitabım PENÇE de...

İsimsiz Gözler kitabı yazdığım 3.kitap olacak. Umarım içeriğiyle beğeneceğiniz bir kitap olur. Baht Oyunu ve Son Yaz dizisinden karışık uyarlanılmıştır. Bu arada kapak fotoğrafı benim kendi çektiğim fotoğraftır, hiçbir yol ve yöntem ile alınması uygun görülmemektedir. Eğer alınırsa kitappad.com adresine şikayette bulunacağım. İyi okumalarrr... 🩵

Bir annenin içinde kalan ukdesiydi o. Ayyaş bir babanın bankası. Kumar borcu için satılan, hayalleri elinden alınan bir kızdı Ukde. Yeni hayatında karşısına çıkan insanlar ona neler katacak ya da ondan neler alacaktı...

Yüzünde bir telaş vardı ve bu biraz tedirgin olmamı sağlıyordu. “Şey abi” tam cümlesini tamamlıyordu ki kapının açılması ile bizim ve odadaki herkesin gözleri kapıya döndü. Buradaydı 3 yıl sonra. Tam kapının önünde duruyordu ve direkt bana bakıyordu.

Masallar bir varmış bir yokmuşla başlardı,benim masalım bir yoktu,hatta hiç yoktuyla başladı. Ailem yoktu,gözlerimi bir yurtta açmış ve bütün yaşlarımı burada geçirmiştim. Yıllardır yaşadığım bu yerden beni almaya gelen gizemli adamda kimdi? Neden hiç bilmediğim bir yere getirilmiştim sahi ben kimdim?

"Dalga geçtiğimi söyleyen kim ? Neden böyle davrandığını biliyorum . Yani neden görmezden gelmek istediğini en azından şimdi daha iyi anlıyorum her şeyden önce kendini kariyerine vermek istiyorsun bu yıllar geçse de değişmedi bu yüzden gizlice sevdim seni ama inan sevmek kötü bir şey değil ki . Ayrıca ben sabırlı bir adamım şimdi işte 2 yıl lise 6 yıl da tıp desen ben beklerim seni 8 yıl babandan istemek için. “ demiştim. "EMİRHAN KARABEY" ~NAZLI (LAVİN)KORKMAZ ~ Bir amacı olmalı insanın yada bir hedefi. Ama bu öyle yada böyle bir amaç değil. Kendini,çevresini,hayatını değiştiren bir amaç. Bazense bu amaç için çabalamalı insan , öyle bir amaç olmalı ki bakış açısını değiştirmeli, yapabileceklerinin gücüne varmalı insan.Öyle bir amaç ki tam boşver dediği anda sıfırdan başlatmalı ama daha güçlü daha yıkılmaz... Her şey bitti derken başlamaz mı yeni maceralar,yeni hayatlar,yeni hayaller... Hayaller bir insan için çok önemlidir.Amacı olmayan bir insanın hayali olamaz. Olsa bile sadece hayalinde kalır. Ama bir amaca bağlanırsa hayalleri hayalden öte olur . Hayallerimizin baş kahramanları genelde annelerimizdir yada en azından benim için öyle. 16yıl bir yalana inandırılan Nazlı(LAVİN) KORKMAZ hayatına dair oynanan bu kötü oyunda rol model olarak aldığı annesinden kopabilecek mi? Hayatına rol model olarak aldığı annesiyle birlikte mi başındaki zorlu oyunlardan kurtulmayı başarabilecek yoksa tüm zorluklar karşısında yalnız kalmayı mi tercih edecek? Nazlı hayatı bu denli değişirken karşısındaki kendisinin de yaşadığı o hem ilk hem saf sevgiyi yaşamayı mi seçecek yoksa reddetmeyi mi ?

Bu kitapta tandi hür fikirlerimle yorumlama yapcam yorumlara fikir verebilirsiniz

"Bazı kalpler, göz göze gelmeden de l Tunay... Namazını aksatmayan, hayalleri büyük, kalbi derin bir kız. Açık ama inançlı. Sessiz ama duygulu. Hedefi belli: Polis olmak. Hayatını belli bir düzende yaşarken, hiç beklemediği bir anda bir grup mesajıyla sarsılıyor. Tanımadığı biriyle tanıdık bir his arasında sıkışıyor. Başta inkar ediyor, "Heves," diyor. Ama kalp inkarı sevmez. Ve bazı duyguların sesi, suskunlukla duyulur. O, Karadeniz`in sert rüzgarlarında yürüyen bir adamla tanışacak: Baturalp. Ciddiyetiyle, suskunluğuyla, beklenmedik cümleleriyle kalbine dokunacak. Tunay`ın dünyası değişecek. Aşk mı? Belki. Karşılıksız mı? Kim bilir. Ama şüphesiz: Sessiz bir çarpışma.-