DİKKAT! (Yüksek dozda aksiyon, şiddet, kan ve işkence içermektedir! ) Deliliği dillere destan, özel yetiştirilmiş Yüzbaşı Fatih Keskin ve ekibinin her bir üyesi bir orduya bedel timi Kızıl Hilâl ile birbirinden zor görevlerin altından kalktıkları nefes kesici mücadelelerine tanık olacağız. Ve tabi aşklarına, kayıplarına, fedakârlıklarına, göze aldıkları imkânsızlıklara gönlümüzü bırakacağız. "Cana can, kana kan hakkımdır intikam! "

Yasemin... Kalbi yaralı bir genç kız... Ve yaralarını saklayan bir maske... Bu kitap yaralarına ilaçlar arayan bir kızın hikayesi... Bu kitap bir genç kızın iyileşme hikayesi... Bu kitap bir kızın en gerçek ilaç olan rabbine sığınmakla tanışmasının hikayesi... Bu kitap tüm acılarına rağmen umutlu hayaller kurmayı bırakmayan kızların hikayesi... Her şeye rağmen bitmek bilmeyen umutlu hayallerin hikayesi

533: Merhaba. 533: İdil. 560: Merhaba Ilgaz 533: Napıyorsun 560: Öyle oturuyorum sen 533: Oyun oynuyorum 560: İyiii 560: Ne oynuyorsun 533: Pubg mobile 560: Güzell 533: Sen bir şey oynuyor musun 560: Pubg mobile oynuyordum sonra bıraktım 560: Şimdi FC Mobile oynuyorum ama giremiyorum derslerden dolayı 533: Hiç oynamadım 560: Öğretirim:) 533: Bakarız 560: Aynen

Bir rüya yedi saniye sürer. Peki ya o yedi saniye, gerçekliğin mühürlendiği yer ise? Annesinin kaybıyla sarsılan İnci, dağılan evliliğinin enkazından kaçarken kendini tuhaf bir uyanışın eşiğinde bulur. Her gece gördüğü rüyalar, yalnızca bilinçaltının oyunu değildir artık; onlar, başka bir dünyanın sesi, başka bir düzenin çağrısıdır. Kardelenler, bir baykuşun kanat çırpışı ve unutulmuş bir dil... Hepsi onu Moryveil`e götüren mühürdür. Yas, dostluk ve kadınların içsel dayanıklılığı üzerine kurulu bu hikâye, rüya ile gerçek arasındaki sınırları sorgularken okuru da kendi iç kapılarına götürüyor. Yedi saniye... Bazen bir ömre bedeldir.

Kendi hayatımın belirli dönemlerinden ilham alarak yazdığım şiirlerdir. Acılarımı, umutlarımı, kaybedişlerimi, hayallerimi ve yıkılıp gitmiş, meçhule yol almış duygularımı yazmayı amaçladığım bu kitabıma hoşgeldiniz… Aynı duyguları, aynı kırıklıkları paylaşmamamız dileğiyle…

Ve ben, onlarca duygunun arasından bana iyi gelemeyecek olanını seçtim. Aşık oldum. ✨ TÜM HAKLARI SAKLIDIR.

İçini yiyen seni bitiren ne dirki kuru kuru seni yakan

İki Cumhuriyet Savcısı`nın çocukluktan gelen bağı ve aralarına giren mezarlar, duvarlar, dikenli yollar.. ᴏ̈ʟᴍᴇᴋ ɪ̇sᴛᴇᴍɪʏᴏʀᴜᴍ sᴏɴ ʏᴇᴍɪɴ-ᴀşᴋ ʜɪᴋᴀʏᴇsɪ- ɪ̇sɪᴍsɪᴢ ɢᴏ̈ᴢʟᴇʀ-ᴛᴇxᴛɪɴɢ ᴘᴀʀᴍᴀᴋʟıᴋʟᴀʀ ᴀʀᴅıɴᴅᴀ şᴀʀᴋı ᴏ̈ɴᴇʀɪʟᴇʀɪ 𝟺𝟿𝟽 ᴋᴍ-ᴛᴇxᴛɪɴɢ ɴᴀᴘıʏ`ᴏsᴜɴ ᴍᴇsᴇʟᴀ-ʏᴀʀı ᴛᴇxᴛɪɴɢ ʙᴏᴋs ᴛᴏʀʙᴀsı-ᴛᴇxᴛɪɴɢ ᴀᴋıʟsıᴢ ɪʟᴇ ᴋᴀʟᴘsɪᴢ-ᴛᴇxᴛɪɴɢ sᴇɴ ʙɪʟᴍᴇᴢsɪɴ-ᴛᴇxᴛɪɴɢ ᴀʏ ʏᴜ̈ᴢʟᴜ̈ᴍ-ʏᴀʀı ᴛᴇxᴛɪɴɢ Kitaplarımı okumanızı öneririm. İyi okumalarrrr.

"Sen kimsin? Benim için niye bu kadar çabalıyorsun sen? Ne ifade ediyorum senin için ben?" "Eğer kendine benim penceremden bakabilseydin bu soruyu sormaya utanırdın, ay yüzlü kadın." Yılların yalnızlaştırdığı bir hayatım vardı. Yaşamak için, çabalamak için, her şeyi düzeltmek için en saçmasından bir nedenim yoktu. Sadece hayatta kalmam için zorunluluklar vardı. Ama kazara tanıştığım o adam, kendisi bile bilmezken bana yeniden yaşamayı öğretti. Sebebim aşk oldu... 27 yaşındaki Aybige KARACA, Mersin`e zorunlu görevle atanan bir doktordur. Nişanlısını ziyarete gittiği gece bir trafik kazasına karışır. Zaten çalkantılı olan hayatı bu vesileyle alt üst olmaya karar vermiştir. Aybige hayatını düzlüğe çıkarmak için savaşırken yeni bir aşkın tohumunu ekebilecek midir, uğruna savaştığı hayatını kaybedecek midir? 

Futbolu hayatının odak noktası haline getirmiş Atakan Taha Sarıca ve takımın sosyal medya hesabını yöneten Rüya İris Sarısoy. Olay sadece bununla bitmiyordu. Rüya İris Sarısoy, aynı zamanda da gizli tutkusunu, yani şarkıcılığı bir yandan da yürütmeye çalışıyordu. Fakat, beklenmedik bir detay vardı. Atakan Taka Sarıca, olaya dahil olacak ve aslında Rüya İris`in sandığının aksine, bir reva olarak değil, bir deva olarak girecekti hayatına. 18.05.25

"Dalga geçtiğimi söyleyen kim ? Neden böyle davrandığını biliyorum . Yani neden görmezden gelmek istediğini en azından şimdi daha iyi anlıyorum her şeyden önce kendini kariyerine vermek istiyorsun bu yıllar geçse de değişmedi bu yüzden gizlice sevdim seni ama inan sevmek kötü bir şey değil ki . Ayrıca ben sabırlı bir adamım şimdi işte 2 yıl lise 6 yıl da tıp desen ben beklerim seni 8 yıl babandan istemek için. “ demiştim. "EMİRHAN KARABEY" ~NAZLI (LAVİN)KORKMAZ ~ Bir amacı olmalı insanın yada bir hedefi. Ama bu öyle yada böyle bir amaç değil. Kendini,çevresini,hayatını değiştiren bir amaç. Bazense bu amaç için çabalamalı insan , öyle bir amaç olmalı ki bakış açısını değiştirmeli, yapabileceklerinin gücüne varmalı insan.Öyle bir amaç ki tam boşver dediği anda sıfırdan başlatmalı ama daha güçlü daha yıkılmaz... Her şey bitti derken başlamaz mı yeni maceralar,yeni hayatlar,yeni hayaller... Hayaller bir insan için çok önemlidir.Amacı olmayan bir insanın hayali olamaz. Olsa bile sadece hayalinde kalır. Ama bir amaca bağlanırsa hayalleri hayalden öte olur . Hayallerimizin baş kahramanları genelde annelerimizdir yada en azından benim için öyle. 16yıl bir yalana inandırılan Nazlı(LAVİN) KORKMAZ hayatına dair oynanan bu kötü oyunda rol model olarak aldığı annesinden kopabilecek mi? Hayatına rol model olarak aldığı annesiyle birlikte mi başındaki zorlu oyunlardan kurtulmayı başarabilecek yoksa tüm zorluklar karşısında yalnız kalmayı mi tercih edecek? Nazlı hayatı bu denli değişirken karşısındaki kendisinin de yaşadığı o hem ilk hem saf sevgiyi yaşamayı mi seçecek yoksa reddetmeyi mi ?

Hayal ettiklerimiz gerçek olur mu? Gerçek olmadıkları için mi adı hayaldir?Peki mutluluk zor bulunan birşey mi? Hersey bu kadar zor olamaz?, olmamalı...

Bu kitapta Ömer Efe geçer.

Hayatına son vermek isteyen bir kadın ve ölümün tanrısı. Silva intihar etmek üzere bir uçurumdan atladığında kendini beş tanrının hükmettiği Wienor`da bulur. Ölüm Krallığı`nda Ölüm Sarayında kendini bulan Silva yaşama son bir şans vermek isterken büyük bir tehlike sinsice diyara sızmaktadır. Ölüme ardından da Ölüm Tanrısına çekilen Silva kendinin de normal bir insan olmadığını öğrendikten sonra tehliklerle ve aşkıyla karşı karşıya kalacaktır. En korkunç sonun, ölümün tanrısıyla mutlu bir son düşlemek mümkün mü, üstelik kıyamet bu kadar yakınken? "Dile Ay Işığı, iste, emret. Ben de senin için her şeyi mümkün kılayım." Başlangıç Tarihi: 31.08.2024

"Relicta, anlamı ne?" "Terk edilen." "İnsanlar terkedilir kiraz çiçeğim" "İnsanlar terk eder Arel"

Gerçekler ve Hayaller arasındaki esaret...

Yıllar önce açılan bir hediye şimdi tekrar açıldı ve içindeki karanlık gizem gün yüzüne çıkarıldı. karanlık bir zaariflikle hepsinin ruhunda dolaştı ve onları kendi içine esir aldı, ölümün sırrı karanlığın içinde bir fısıltı ile "yeni oyun arkadaşların seni bekliyor, hazır mısın?" Bundan sonra bir dönüş yolu yoktu hazır olmasan da sen bir kuklaydın, süre başlamıştı. İpler dağıtılmış, saat kurulmuştu... tik tak tik tak unutmak, bazen unutmak için değildi, korumak içindi de, kötü olan hatıralar her şeyi unutturdu, bir kişi de iki kişi varoldu... ama bazı kötü hatıralar unuttuğumuz sandığımız anda geri dönerlerdi, her ipucu geçmişte saklı bıraktığımız günahlarımızı gün yüzüne çıkarırtırdı. ve bu defa kaçış yolu yok, unutmak yok, kötü anılara bile yer vermek yoktu çünkü oyun başlamıştı ve sizler bir kuklaydınız, karanlığın içindeki sırlar bittikten sonra oyun bitecekti ama bizde bitmiş olacaktık. bizler kuklaydık, sırlarımız ise bir ölümün ellerindeydi, buradan kurtulsak bile ruhlarımız her zaman burada kilitli kalacaktı...

Ben kim miyim? İçinde kendinden bin parça rengarenk dünyası varken dışarıda yapayalnız, mavi bir noktayım. Ben Berra Derin. Hayal dünyamın senaristi oranın oyuncusuyum. Hayaller diyarında yaşayan, dış dünyaya açılan kapılarını zincirlemiş biriyim...

Bu kitaptaki olayların gerçek mi yoksa bir hayal mi olduğunu anlayacak olan bir kişi var sadece... Oda bu kitabı okuduğunda anlayacak .

Gerçek sandığın her şey… sadece bir hayalse? Peki ya o hayal, yaşadığın tek gerçekse? Bazen uyanmak, ölmekten daha ağırdır. Bazı acılar rüyadan uyanınca geçmez. Ve bazı hikâyeler... sadece birinin kaleminden dökülen yalandır. Bu bir hayat hikâyesi değil. Bu, kimin gerçekten yaşadığını sorgulatan bir düşün içinde, üç farklı sona açılan tek bir kapı.

"Sana gerçek olanlar ve yalnızca hayalden ibaret olanların daimi savaşını anlatmamı ister misin?" Çocukların öğrenmesi gereken şeyler her zaman toz pembe mi olmak zorunda? Güneş ve Gece annesinin insanları kesip biçtiği, öldürdüğü bir ortamda ne öğrenebilirdi? Pamuk şeker yapmayı mı? İnsan öldürmeyi, onların çığlıklarına kulaklarını tıkamayı öğrenmişlerdi. Bu çığlıklar bir gün kesilecek, Güneş`i sessizliğe mahkum edecekti. Habersiz yapılan bir baskın sonucu hem ikiz kardeşini hem de annesini yitiren Güneş, farklı paralel evrenlerde onları ararsa en fazla ne olabilirdi? Aşık olabilirdi. Canından öte insanların yalanları ortaya çıkabilirdi. Bütün hayatının çıkar için olduğunu öğrenebilirdi. İkizini tekrar bulabilirdi. Sonsuz dostluklar kurabilirdi. En önemlisi yaşamayı öğrenebilirdi. Tozlu ve karanlık bodrum. Sırlar. Yalanlar. Tutulmayan sözler. Gerçek dışı varlıklar. Büyük bir kehanet! "Edersen dostuna ihanet, üzerine leke bu kehanet, yansıması olandan kork, merhamet dile, merhamet dile, söylersen yalanı gerçek, gözleri seni hapsedecek, boğulursan orada, af dile, af dile." "O gece annem giderken sesimi, kardeşim giderken çocukluğumu da götürmüştü." "Ama unutma Gece, bu bir yok oluş öyküsü."

ㅤㅤㅤㅤ(Soru ←?¿→ Cevap)ㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤㅤ Senin dünyanı keşfetmek için 200 soru.

Alekstimia hastası olan Zahir duygularını zirvede yaşayan bir rejisör ile tanışır

𖤐Gece ıssız bir ada kadar sessizken, çöl bir orman kadar serindi.𖤐

`Kimseye fısıldayamadıklarım İçimde haykırdıklarım` Günlük yazmayı ne zaman mı bıraktık; huzurlu olduğunu sandığımız bir akşam yemeğinden sonra, kendimiz olabildiğimiz tek yerin ortaya sere serpe dökülüp hissettiğimiz hiçbir şeyin dikkate alınmayacağına emin olana kadar dillere malzeme edildiği gün. İçimizden geçenin bilinmesinden korkuyoruz, öyle korkuyoruz ki bir başkası görür ihtimaliyle yazdıklarımızı yırtıp atıyoruz. Evet başkası göremiyor olabilir belki; ama biz de hislerimizi bir daha okuma,, okurken mutlu olma, üzülme, sinirlenme lüksünü sonsuza kadar kaybediyoruz. Bu benim günlüğüm. Okunmasından korktuğum günlere inat herkes okuyabilsin diye tüm çıplaklığıyla yazıyorum. Çalınmış hayatıma hoş geldiniz. "Günlüğünün okunmasından korkanlara ithafen" *canyez pinterest/yt music/spotify: | benden hayatımı çaldılar | - canyez