Yirmi üç yılını altın bir kafeste geçirmiş Morrigan Everhart özgür bir kuş gibi arkasına bakmadan kaçtığında ilk durağı teyzesinin otelidir. Lanetleriyle bir esinti gibi kulaktan kulağa yayılan bu otel teyzesinin ani kaybıyla ona miras kalır. Ancak yağmurlu bir yas sabahında mezarlığa Viremont`lar adına gönderilen bir çelenk yaşayan son Viremont `un habercisidir. Cassian Viremont; İnsanlara göre kendine has duruşu, zarif dokunuşlarının ruhundan bir parça taşıyan notalara temasıyla oluşan resitaliyle şöhret bulmuşken ; Morrigan `a göre gecenin gölgelerine sığınan , otelin bir diğer mirasçısı olan ölü bir adamdır. Morrigan , bir gecede parmağındaki yüzükle nefretini kazandığı Cassian ile yalanların gölgesindeki sırları çözmek için ittifak yapar. Gölgelerden biri daha belirir: Raven. Unutulmuş bir lanetin bekçisi , hem katil hem kurban... Ve onun gölgeleri altında , hiçbir sır sonsuza dek gömülü kalmaz. "Bazı kapılar yalnızca içeriye girmek için değil, içinden çıkamamak için açılır. Bazı bakışlar bir hançer gibi saplanır, iz bırakmaz ama kanatır. Ve bazı adamlar... zamana hükmetmez ama zamansızlığa lanet bırakır.”

"Sen beni benim krallığımda tutsak ettin ve bir gün beni tutsak ettiğin bu krallığın yıkılacak! Ve emin ol ki bu yıkım benim elimden olacak!" ~Tutsak Bir Kraliçe...~

GÜÇ SANDIĞIMIZ KADAR KOLAY OLMASA GEREK? Yaşadıkça ölüme yaklaşıyorsak yaşam ölümün ta kendisi midir?Kendine bile yabancı olan kişi ölümü nasıl bu kadar yakından taniyabilir. Bir defa değil defalarca ölen biri nerede yanlış yapıyor olabilir? İstediği tek şey iyilik iken bu masum kız nasıl bu kadar duygusuz birine dönüşebilir. Zaten en sevdiklerimiz bizi zaaflarımızdan vuranlar değil midir? Ya da kanayan yaralarımızın üzerine daha derin yaralar açan? Kırgınlıklar sadece gözyaşlarında mı belli olur? Kimse içimdeki düşünce okyanusunda boğulduğumu göremiyor mu? ~Gecenin karanlığında parlayan o kutup yıldızıydım ve beni takip eden senin duygularındı~ Sorina✨☄️🪐

SIRADAN HAYATI OLAN IŞIL BİR GÜN KAFEDE GELEN 3 KİŞİ IŞILIN HAYATINI DEĞİŞTİNİR IŞIL ÇÖP KUTUSUNDA BİR CESED GÖRMESİNE KURU HANÇER GRUPUNA ZORLA ALINIR IŞIL İLK GÖREVİNİ MAFEDER SONRA ONA HERKES KIZAR IŞIL YAVAŞ YAVAŞ GRUPU ALIŞMALA BAŞLAR SONRA IŞIL VE ÇINAR BİR GECE YAKILAŞIR IŞIL VE ÇINAR BU GECEDEN SONRA KONUŞMAZ SONRA TEKRAR BİR GÖREVLEDE IŞIL VE ÇINAR SEVGİLİ OLUR VE ONU GRUPTAKİLERDEN SAKLANAR IŞIL VE ÇINAR ARASI DÜZGÜN GİDERKEN IŞILIN HAİNİ ORTAYA ÇIKAR AMA IŞIL GERÇEKTEN HAİN MİDİR? YOKSA DEĞİL MİDİR? IŞIL HAİN OLMAMASI IŞILI YIKAR YA IŞIL ZEHİRLİ DÖRTLÜ ŞEÇEKTEDİR YADA KURU HANÇERİ ŞEÇECEKTİR BAKALIM NELER OLACAKTIR?

Mısırda bütün büyücüler, büyü avcıları tarafından idam edildi bir tek küçük bir kız çocuğu kurtuldu.Şimdi avcılar onun peşinde...

Gezegenin en iyi ve en pahalı okulu, Maliyaz Koleji. Yüzlerce öğrenci. Ve bir katil… Nora, sıradan bir günde, sıradan bir akşamda öldürülmüştü ve ölümünü araştırmak isteyen beş yakın arkadaşı vardı. Elina, Derek, Teo, Ashley ve Austin… Böylesine güvenlikli, böylesine kaliteli bir okulda kim cinayet işlemeye cesaret edebilirdi? Dahası, bunun ortaya çıkması ne kadar uzun sürebilirdi? Maliyaz Koleji, aslında göründüğü kadar masum değildi... “Nora’nın kanını yerde bırakmayacağım. O katil cezasını çekmeli.” Lara Bülbül`ün Maliyaz Kolejinde Cinayet 1 Hançer isimli eseri, DLS Yayınları tarafından Nisan 2024 tarihinde yayımlanmıştır.

Gizemli bir katil, çocukluğundaki travmalarından dolayı çocuk, kadın demeden herkesi öldürüyor. Fakat bir hatasıyla Ankara’da kafasına koyduğu herkesi yakalamış, genç yaşına rağmen başarılarıyla tanınan Neva Komiser ve ekibinin radarına takılıyor. Peki bu zamana kadar yakalayamadığı hiç bir suçlu olmayan Neva Komiser bu katilimizi yakalayabilecek mi? Tabi ki bu katilimizi yakalarken gerçek ailesi ile tanışıp, aşk hayatına atılacak ve bu aşktan fena bir şekilde yara alacak. Okuyup görelim.

İnsanlığın son yüzyılını yaşadığı, dünya hükumetinin egemen olduğu bir evrende yaşamayı arzu eden son insanın ve yaşamayı sevdireceği kadının öyküsü... "Özür dilerim." diye mırıldandı yalnızca. Ses tonu kalbime binlerce bıçak aynı anda saplanıyormuşcasına bir acı hissetmeme neden oldu. Göğsüm yarılıyor, oradaki bıçaklar kalbimi parçalıyordu. Hayal kırıklığı yine kapımı çalmış, kilidi çevirip ona kucak açmamı bekliyordu. "Hayır." dedim. Sesimi kendim bile duyamıyordum. Çünkü yasak vardı. Konuştuğumuzu görürlerse hem bizi hem de artık olmayan ailelerimizi öldürürlerdi. "Sus." diye fısıldadım yalvarırcasına. Susmadı. "Başarabilirim sanmıştım. Üzgünüm. Seni yine hayal kırıklığına uğrattım." Görünmez hançer öldürücü darbeyi vurdu ve ruhum binlerce parçaya ayrıldı. Artık ne umut vardı, ne de yaşam. Umudum tamamen yok olmuşken mahvolmuş bu dünyayı iyileştirmek için yapacak bir şeyim kalmamıştı. Zaten benim de bundan sonra yapacağım tek şey dünyanın nasıl mahvolduğunu izlemek olacaktı.

İstanbulda Bir Hançer İle 20 Kurban

Amaris 6. yaşına geldiğinde kaldığı yetimhanedeki diğer çocukların türlerinin ortaya çıktığını görmüş ve 7. yaşına kadar bir türe sahip olmanın hayaliyle yaşamıştır. 1 sene sonra hayallerinin boşa gitmesiyle boşluğa düşen Amaris, o boşluktan kurtulmuş ve yaşı gelince türünü bulmak için bilge ejderhaların ev sahipliği yaptığı Flammons Dağlarına gitmek için kendine söz vermiştir. Bu kitapta birden fazla ırk vardır. Her şey sadece kurgu ve hayal ürününden ibarettir. O yüzden lütfen aklınızı kaybetmeyin!!!

Sherion diyarının sonu gelmemesi için annesinin ona verdiği hançer ile belirli ışık varisini öldürecek olan Alis,ve onun öldüreceği varis ile aynı okulunda geçirdiği maceralar ve daha önce gördmediği alışkanlıklar.

Ben sadece bir suikastçı değilim. Suikastın ta kendisiyim...

Bir madalyonun iki yüzü vardı. Neresinden bakarsan bak, arkası diğer tarafta kalır. Önemli olan; hangi niyetle baktığın, nasıl görmek istediğindir. Tersi düzü var mıydı? Var olduğunu düşünürsek olurdu. Hangi tarafını düz belirlersen senin doğrun o olur. Söylesene senin doğrun hangisi, sen hangi yüzü tercih edersin? Önü dediğin neresi olur, bunu nasıl belirlersin? Hayatta böyle değil midir? Neyin hangi yüzü olduğunu bilmeden bir seçim yaparız ama doğru mu yanlış mı olduğunu bilemeyiz. Her seçimin doğru mu yanlış mı olduğunu bilmeden bir yola gireriz. Bu yol çıkmaz sokak değilse ne mutlu ama ya çıkmaz sokaksa? O zaman ne yapmalıyız...

"Sadece kafamın içindeki düşünceleri toparlayamıyorum... Bazen o nefret ettiğim pazartesiler gelsin istiyorum. Akşam yemeğinde sevmediğim bir yemek olmasını, ailecek yemek yemek istediğim zamanlar, iş çıkışı trafiğe takılmak istiyorum. Eve geldiğimde beni bekleyen birkaç iş, bir kedim olsun istiyorum. Bu durumumda bunlar benim için sadece hayal. Sizbenim gitmemi istemiyorsunuz ama buna mecburum. Yorgunum, kendimi elli yaşında hissediyorum. Sadece kafamı toparlamak istiyorum. Herkesten ve her şeyden uzak. Sapphire Blue olduğumu bilmeyen insanlarla yaşamak istiyorum. Önüme sen bile çıksan öldürmekten çekinmem." 🥀 "Benim yanımda can güvenliğin yok. Garip bunun için para alıyorum." (since 2019)