"Anla artık; intikam falan umurumda değil. Ben seni seviyorum." Ben daha ne olduğunu anlayamadan dudakları dudaklarımı buldu. Aslında bu benim ilk öpücüğüm değildi ama çok daha özel olduğunu hissediyordum. Alt dudağımı iki dudağının arasına alıp öpmeye devam etti. Ben de daha fazla dayanamadım ve ellerimi saçlarına götürdüm. Kimse bana kendimi böylesine garip hissettirmemişti. Bu çok başka bir şeydi ama anlayamıyordum.

Ailenin biricik kızı üveyse...

İlk bakışta hissettik birbirimizi. Bu hikaye nereye varacak bilmeden, Tekrar karşılaşır mıyız bilmeden, Birbirimize ne kadar iyi geliriz bilmeden.

Adım Josef Auri Ardner ama herkes bana Auri der. 27 yaşındayım.Dün doğum günümdü 17 Nisan Çarşamba fakat kimse pasta getirmedi.Sadece borcum olan Guleti ve adamları beni biraz dövdüler.Aslında her Çarşamba dayak yerim ve bu benim tek rutinim oldu. Ailemi hiç tanımadım, beni büyüten bay ve bayan Ardner`de onları hiç tanımamış.Onlar ölünce kimsem kalmadı. Kendimi büyük bir boşlukta hissettim ve onlardan kalan biraz para, fazlaca kredi ile girişimciliğe atıldım.Geleceğin teknolojisi olarak gördüğüm kripto para sektörüne girdim.Arkadaşım Daw ile kendi çevreci Token projemizi çıkarmıştık.Proje ile ilgili gittiğim konferanslar bir hayli artmıştı. Prag`da yaşayan Josef, Blockchaın girişimi başarısız olduktan sonra maddi olarak çok zor duruma düşer.Çeteler`den borç alır ama başı beladan kurtulmayan Josef iyice batağa saplanır.Üstüne üstlük kız arkadaşı da onu terk eder ve ruhsal bunalımlarıyla baş başa kalır.Hiç ummadığı bir anda iş teklifi alır ve hayatında yeni bir sayfa açtığını zanneder.Fakat bu iş onun düşündüğü gibi para kazanma arzusu üzerine kurulu değildir.Bu iş farklı hayatların yaşam mücadelesi üzerine kuruludur.Artık hayatı eskisinden çok farklı olarak, Vampirler ve oyunlar üzerine kurulmuştur.

“Bu delilikse ben zaten deliyim. Onun için bir hiç olmaktansa cehennemi olmayı yeğlerim.” *** Liora Teniz, bir gece hayatında hiç görmediği bir adam tarafından kaçırılır. İlk ve ikinci hayatı onun ellerinde son bulur fakat yine kaçırılacağı o geceye geri dönmekten kurtulamaz. Üçüncü hayatında ise yaşayabilmek için yeraltı dünyasının frenkıranı ile sözleşmeli bir evlilik yapmak zorunda kalır. Bu kez ölmemek için öldürmeyi göze almalıdır.

Lyeane, yeni adım attığı bu yabancı dünyada, bildiği tüm gerçeklerin aslında ustaca örülmüş birer yalandan ibaret olduğunu öğreniyor. Ve herkes arasında, bu dünyanın kalbinde özel bir yere sahip olmasına alışamıyordu. Elfan diyarında asla sahip olamadığı her şeye burada sahip oluşu, genç kızı bu dünyaya hem daha çok bağlıyor hem de aklını kemiren büyük sırrın kapılarını aralıyordu. Ve bundan sonra aşkı, dostları ve ailesi için canını verebilecek kadar onları korumaya kararlıydı. --- Lyeane & Darven

Solen, bir yayınevinde editörlük yapan genç ve güzel bir kadındır. Bir gün şirketin genç, yakışıklı ve bir o kadar da gizemli Türk asıllı yabancı bir adam tarafından satın alındığını öğrenir. İşte her şey o zaman değişmeye başlar. Chris ve Solen arasında geçenleri merak ediyorsanız kitaba göz atmanızı öneririm.

acı bir geçmişi olan güven problemi yaşayan hayatı öğrenmeye çalışan bir grup genç

"Çok merak ediyorum Gazel?" Diye mırıldandım sert çıkarmaya çalıştığım bir sesle. Gazel`in yumrukları yavaşladı. Bir süre bekledi ama sonra bana döndü. Acı kahveleri yüzümü incelemeye başladığında benim gözüme ilk çarpan göğsünde, tam kalbinin üzerinde olan ize takıldı ve aklımda bir söz canlandı. Yüreğinde iz taşıyan. Kadının söylediği bu söz geldi aklıma, düşünceler taşmak için yer aradı ama şu anki acım daha baskın geldi. "Neyi?" Diye sordu Gazel. Aklımdaki düşünceleri bir kenara atıp birkaç adımda Gazel`e yaklaştım ve tam karşısında dimdik durdum. Boy farkımız yüzünden başımı kaldırmak zorunda kaldım. Acı kahveleri, elalarımla buluştuğunda benim gözlerim dolmaya başlamıştı. Onunkiler ise cansız bir nesneye bakarmış gibi hissizdi. "Senin gibi aşağılık bir adam, nasıl olurda o çocuklara yemek verip, gülümseyebilir." Gözlerimdeki göz yaşları akmak için çabaladı. Kalbimin külleri tekrar yakıldı ve küller daha da çoğaldı. "Tek vicdansızlığın benim kardeşime miydi?" Dedim sesimin titremesine engel olamayarak. Gerçekten tek vicdansızlığı benim kardeşime miydi? Ne yapmıştı benim Umut`um ona? Neden kıymıştı benim aileme? Gözlerimdeki yaşlara daha fazla tutamadım ve göz yaşları yanaklarımdan süzülerek akmaya başladı. Ben aylar sonra ilk göz yaşımı Umut`un yanında değil, onun katilinin önünde döktüm.

Gücün bile tükettiği bir savaş uğruna yola çıkan ikiz kardeşler Niora ve Yiora bu yolda Feda edecek ve feda olacaklardır fakat ihtiyaçları olan gücün arayışına giren ikiz kardeşleri bu yol uğruna ne tufanlar ne yağmurlar bekleyecek buna tercihleri karar verecektir.

İstemediği bir evliliğe zorlanan bir kadındı, Derya. İstemiyordu çünkü geçmişinde hatırlamadığı sevgilisine söz vermişti, onun ile evleneceğine. Ama bilmiyordu ki, evleneceği kişinin unuttuğu sevgilisi olduğunu. Geçmişin küllerinden doğan bu aşk gizlenen gerçeklerle sınanacak. Bazen en büyük sır, kalbin en derininde saklı o tek kelimedir... ♥ "Sen hâlâ benim Mavişim’sin… Ben de senin Ateşin.”

Bilinmezliğe ne kadar karşı koyabilirsiniz? ... Boynumdaki soğuk demir aniden tenimden ayrılıp yere düştüğünde baygın bakışlarım pencereden yatağın yanına kaydı. Bir yandan uzun süre nefessiz kalmanın etkisiyle öksürüyor, derin derin soluklar alıyordum. Yatağın yanında benden başka bir kişi olması gerekirken iki kişi vardı. Biri beni az önce öldürmeye çalışan kişiydi ve yüzü bana dönüktü, yatağa daha yakın bir yerde duran kişiye korkuyla bakıyordu. Kimdi beni ölümün huzurlu kollarından ayıran? Boynumdan süzülen sıcak kanımı hissettiğimde elimi morardığına emin olduğum boğazıma götürdüm, az önce bıçağın açtığı biraz derin, ince ve uzun olan yarayı tuttum ama acı hissetmedim. Beni öldürmeye çalışan adam, arkası bana dönük olan uzun boylu adama bıçağı savurdu ama sanki orada hiç kimse yokmuşçasına bıçak adamın içinden dumana temas etmiş gibi geçip gitti. Görüntüyü gördüğümde gözlerimin irileşemesini engelleyemedim, ne yani hayaletler gerçek mi? Yoksa bu başka bir şey mi, sonunda kafayı mı yiyiyorum? Açıklama: İnce, karanlık sınırlar... Berfin, zihninde sürekli yaşadığı karanlık bir mağaradan sıyrılmaya çalışırken bir yandan da geçmişini hatırlamak için çabalıyor. Bir gün yaşadığı korkunç bir olay sonrasında hafızasını kaybeden Berfin, terapilerle geçmişine dönmeye çalışırken rüyalarında ve gerçek hayatta yaşadığı olaylar arasındaki ince çizgiyi fark edememeye başlar. Karmaşık duygularla baş etmeye çalışırken yaşadığı her olay onu daha da derin bir kuyuya itiyor. Berfin, geçmişini aydınlatmak için verdiği mücadelede hem kendi iç dünyasıyla hem de dış dünyadaki zorluklarla karşılaşıyor. Bu kurgu, hafıza kaybı, kimlik arayışı, fantastik evren gibi derin konuları ele almaktadır. Berfin`in içsel yolculuğuna eşlik ederken, insanın zihninin karmaşıklığı ve dayanıklılığı hakkında düşündürücü sorularla karşılaşacaksınız. Roman; fantastik, psikolojik gerilim, gizem gibi unsurlarını bir araya getirerek sizi ilk sayfadan son sayfaya kadar sürükleyici bir deneyime davet ediyor. Yayımlanma Tarihi: 13/03/2025 NOT: Bölümlerin başındaki "༆" simge bölümlerin kendisi olduğunu ifade etmektedir. Bölümlerin başındaki "༄" simge bir sonraki bölümün kısa bir kesiti olduğunu ifade etmektedir.

“Bazı isimler fısıltıyla anılır, çünkü yankısı felakettir.” Tanrıların unuttuğu bir aşk, ölümsüzlerden gizlenen bir çocuk ve kadim bir lanetin ilk kıvılcımı... Valhara’nın derinliklerinde, gölgeler yıllardır bir sırrı saklıyor. Kimin doğduğu değil, neden doğduğu sorulmalı. Zamanın yankıları hâlâ duvarlarda çınlarken, kayıp bir ilahın varisi yeryüzünde yürümeye başlar. Ve onun uyanışı, sadece kehanetleri değil, tanrıların bile kurallarını yerle bir edecektir. Valhara, kanla yazılmış bir yeminle yeniden şekillenecek. Ama bazı uyanışlar kurtuluş değil, hatırlanması yasaklanmış bir başlangıçtır.

Hikayemiz aynı üniversitede Birbirinden oldukça farklı beş kişinin onlarla aynı görüşte olmayan Esra`yı okuldan göndermek için kurdukları tuzakla başlar. Bu tuzaklar en çok kendilerini etkileyecek ve zamanla içlerinde ki gerçek kimlikleri ortaya çıkaracaktır. Oyunlarla gerçeklerin iç içe olduğu... Kendileriyle ve birbirleriyle hesaplaşmaların yaşandığı... Duyguların Bazen siyah bazen beyaz bazense gri olduğu bir hikaye. Onların dünyasına hoşgeldin :)

Ateş Çağan hatırlayamadığı çocukluğundan kalan travmalarıyla boğuşan genç bir adamdır. Geçmişi zihnini parçalamakla kalmamış aynı zamanda ruhu ve bedeninde de kalıcı izler bırakmıştır. Öyle ki, Ateş Çağan kendi adını bile kendisi koymak zorunda kalmıştır. Aysis İlay, unutamadığı çocukluğundan kalan travmalarıyla boğuşan genç bir kadındır. Geçmişi anılarını kirletmekle kalmamış, aynı zamanda geleceğine dair umutlarını da yok etmiştir. Öyle ki, Aysis İlay aynaya bakmaktan bile nefret etmektedir. Ateş kızgın bir korken Aysis buzdur. Ateş yanarken Aysis donuyordur. Kavuşmak ölüm, ayrılık kurtuluştur. Aşkın çağrısı ise kaçınılmazdır.

Yurda geldiğimde her şeyin sıradan olacağını sanıyordum. Ta ki ortak kattaki 17. Koridor bana ait olmayan notlarla dolana kadar. Kim bıraktı bilmiyorum. Ama biri beni izliyor. Okulda herkesin tanıdığı Arven Ravin’le yollarım kesiştikçe, bu koridor daha da daralmaya başlıyor. Arven kusursuz görünüyor… ama kasabada onun soyadı fısıltıyla anılıyor. Uzak durmam gerektiğini biliyorum. Ama bazı şeyler insanı kendine çeker. Tıpkı bazı koridorlar gibi. Ve ben, yanlış kapının önünde durduğumu hissediyorum. Bu bir başlangıç mı, yoksa son mu… henüz bilmiyorum.

“Bazen kendi ışığımızı ve karanlığımızı üretiriz. Bu karanlıksa parlak bir yıldızın ışığını bile söndürebilir." •───•☽⊹✩⊹☾•───• YILDIZINI KORU, geçmişin gölgelerinden kaçamayan cesur bir genç kadının, karanlık geçmiş ve tehlikeli sırlarla dolu yolculuğunu anlatıyor. Helin Yıldız, yalnızca bugünle değil, geçmişinde de taşıdığı ağır yüklerle de yüzleşmek zorundadır. Bir yangın vakasıyla başlayan olaylar, hem onu hem de okuru, düğüm düğüm olmuş bir geçmişe çekiyor. Her adımda yeni bir gerçek ortaya çıkıyor. Bir yangınla başlayan hikâye, derinlere gömülü acıların ve hiç kimsenin bilmediği gerçeklerin ortaya çıkışına uzanıyor. Peki, geçmişin gölgesi, en parlak yıldızın ışığını bile söndürebilir mi? Özellikle suç ve psikolojik gerilim unsurları içeriyor. Bu nedenle 13-14 yaş altındaki okurlar için uygun olmayabilir. Gizem, dram ve gerilim unsurlarını bir arada barındırıyor. Okuyucu hem merak içinde kalacak hem de karakterlerin duygusal yükünü hissedecek. Her yara bir güce,her karanlık bir ışığa dönüşebilir. “Per Aspera Ad Astra” (Zorluklar içinden yıldızlara) Not: Yazılanların hepsi kurgudur. Herhangi bir gerçek yanı yoktur.

Kırmızı çizgi… Evet, herkesin bir kırmızı çizgisi vardır. Bazılarının kırmızı çizgisi zaafı, bazılarınınki ise gücü olurdu. Beste Demir, kendini basit bir kız sanarken kazandığı bursla bir koleje başlar. Bu kolej basit bir kolej değildir; içinde birçok sır bulundurmaktadır. Beste ise bu sırların arasında kaybolmaya başlarken biriyle tanışır: Atlas Soydan… Okulun sahibi, tipik bir ana karakter gibi gözüküyor ama aslında sırların etrafında döndüğünden, kardeşi dediği insandan bile şüphe edeceğinden habersizdir. Bu hikâyenin kırmızı çizgisi sırların ta kendisidir; öğrenilmemesi gerekirken bir konfetinin patlaması gibi ortaya çıkan ve hayatları derinden etkileyecek, değiştirecek olan… Bu hikâye, her şeyin mükemmel olduğunu sanan zengin bir oğlan ve hayatı karışık ilerleyen bir kızın, karanlık geçmişleriyle sınanmasıdır. Bu hikâye; anlatılmayan hisler, nefretten aşka dönen duygular, gittikçe derinleşen sırlar ve karanlık bir geçmiş içerir. Keyifli okumalar 🤍 Spotify’de playlist yaptım kırmızı çizgi adlı.

"Geçmişin kanı geleceği kirletir " Lüks ve ihtişamın ardında saklanan karanlık sırlar, aşk ve ihanetin harmanladığı bir oyun

Defne, kankası`nın gidişiyle kendi halinde takılır. Arkadaşı`nın gidişinden tam altı ay geçmesine rağmen dayanamayan Defne, arkadaşı`nın annesinden telefon numarasını alır ve sövmeye başlar. Ama sövdüğü kişi, hiç sövmemesi gereken kişidir.!

Guizliden gizliye onu sevdiğimi yeni yeni hissettim. Seviyordum onu evet doğru duydunuz ben. Burak Karadağa aşıktım onu tüm kalbimle seviyordum Peki o bana karşı birşeyler hissediyormuydu.

28.09.2025`de yazıldı. Bazı insanlar birbirini bulmak için değil, zamanı sınamak için karşılaşır. İkra, 2016 yılında İstanbul’un eski bir semtinde, taşındığı dairenin tavan arasında eski bir defter bulur. Defterdeki yazılar, 1952 yılında yaşamış bir gazeteci olan Aras Demiral’a aittir. Sayfalarındaki cümleler öylesine derindir ki, İkra kendini yazıların sahibiyle tuhaf bir bağ içinde bulur sanki her satır, yıllar öncesinden ona yazılmış gibidir. Aras, zamanında doğru şeyleri yazmak için geç kaldığına inanmış bir yazardır. İkra ise, geçmişi bırakmakta zorlanan bir tarihçidir. İkisi de kendi dönemlerinde yalnızdır; ama kelimeler, aralarındaki yetmiş yıllık boşluğu aşmayı başarır. Bir defter, bir cümle ve bir rastlantı... Bazen kaderin en sessiz anında, zaman yanılır. Ve yanlış zamanda gelen biri, insanın hayatındaki en doğru kişiye dönüşür.

Bir Yankı, Bir Düşüş, Bir Fısıltı

Beş yıl önce yaşanan çarpıcı bir hadisenin sonucunda birçok insanın hayatını etkileyecek olan kader çoktan ağlarını örmüştü bile.Kaçış ya da bir kurtuluş yoktu.Sonbaharın silkeleye silkeleye düşüremediği yaprak bir fısıltı ile titreyerek acı içinde kıvrılıp kendi isteği ile yere düşecekti. Şüphenin yönlendirdiği kalpler aklın hükmedemediği bir bedeni, sırf intikam için hareket ettirecekti. Kalp şüphenin yarattığı ateşte cayır cayır yanarken akıl ona dur demeyecekti. Zehre Özden İstanbul Üniversitesi Gazetecilik bölümü son sınıf öğrencisiyken, ta uzak doğudan değişim öğrencisi olarak gelen melez adamın hayatına girmesiyle yeni bir döngünün kapılarının aralanacağından habersizdi. Sevginin getirdiği bağ aşkla taçlanırken şüphenin getirdiği kuruntu onu çıkmaz bir sokağa sokacaktı. Beş yıl önce polis annesinin şehit olduğundan eminken, şimdi ise Gizil isimli gizli bir kişiden gelen kutu ile doğru bildiği tüm gerçeklerden şüphe duymaya başladı. İlk başta kendisi ile dalga geçildiğini düşünse de sonrasında ona annesinin bir eşyasının gönderilmesi ile artık ona inanmaya karar verdi. Ancak bilmiyordu ki o artık şüphenin bir oyuncağıydı. Çünkü şüphe içe bir kere düştü mü yakmadık yer,dağlanmadık yürek bırakmazdı.

Herkesin geçmişi vardır. Ama bazıları geçmişiyle aynı okulda okur. Bazen kapılar kazara açılmaz. Bazıları özellikle açık bırakılır. İçeride kalanlar, dışarıya anlatılamaz. Dışarıdakilerse ne olduğunu asla tam bilemez. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu bir arkadaşlık hikâyesi değil. Bu... her şeyin birbirine karıştığı bir hikâye. Kimin ne zaman değiştiğini fark etmediğiniz… Ve fark ettiğinizde artık çok geç olan...