Parla: Birşey söyleyeceğim... Parla:Cevap vermediğine göre bu söyle demek sanırım? Parla:Söyle desene lan! Parla:Sen söyle demeden söylemiyorum ulan inadım inat! 🍬 Yaşadığınız evin arka bahçesinde peçeteye sarılı bir hat bulsanız ne yapardınız? Polise götürmek? Görmemiş gibi yapmak? Ya da en mantıklısı yok etmek... Parla ve arkadaşları arka bahçede buldukları hatla biraz sınırları zorlayıp eğlenmek için hattı başka bir telefona takarlar fakat işler Parla için pekte beklenildiği gibi olmaz, eğlenmek istedikleri kişi Parla`nın dik kafalılığı yüzünden çoktan ona takmıştır bile... !!!! Kurgu tamamiyle şahsime ait olup çalınıp kopyalanması veya başka bir yerde yayınlanması dahilinde hukuki işleme başvuracağımı belirtmek isterim. Kapak fotoğrafı; Pin

Urfa`nın küçük bir köyünde yaşayan,güzelliğiyle tüm köyün dilinde ismi gibi nazlı olan,Her zaman neşeli,heycanlı yerinde duramayan kıpır kıpır bir kız. kır çiçeklerinin arasında koşmayı,gezmeyi,dans etmeyi sever.Hayatı hep rengârenk görür.Peki ya haytında sadece gözleri gibi siyah rengine yer olan köyün ağası Baran,onun içinde hayat böyle rengarenk mi? Herkez onun korkusuzlugundan,acımasızlığından bahseder,insanlar karşısına geçmekten korkar,ismi bile insanların kaplerini sızlatmaya yeter.Bakalım bu ikilinin aşkı nasıl olucak.Baran ağa hayatına diğer renklerinde alıcak mı,yoksa nazlı Baran`ın siyahına mı bürünüçek? (İLK KİTABIM ÇOK HEYCANLIYIM:)ŞİMDİDEN HOŞ GELDİNİZ KİTABIMA ✨

"Geçmişinden kaçamazsın… Hele ki geçmişin seni bulmuşsa" Bir gecede yaşanan saldırı, yalnızca bedende değil, zihinde de derin izler bırakır. Kalabalığın gürültüsü dağılırken geriye tek bir şey kalır: güvenin kırılganlığı. Yanındaki herkes bir anda yabancıya dönüşebilir, her bakışın ardında gizli bir sır saklanabilir. Eflin, `Mia" adıyla gömdüğü geçmişle yüzleşmek zorunda kalırken kendini karanlık bir oyunun içinde bulur. Gerçekle hayalin, dostla düşmanın birbirine karıştığı bu labirentte en yakıcı soru şudur Kime güvenebilirsin?

Yüzyılın kışı diyorlardı o seneki kışa... Yabani, bir kısrak gibi kişneyerek şahlanmış da şahlanmış alabildiğine hoyratça esiyordu poyrazı karayeli... Buzdan geceler hüküm sürerken, biri vardı yatağında ter döken. Onun adı anaydı... Yüreğine matem çökmüştü oğlu, her anacığım dediğinde. Ayağı taşa takılsa oğulların ve kızların, ne zaman anacığım deseler; her bir kelimenin hecesi kanatlanıp yol bulur ve anaların yüreğine konardı... Uyku tutmamış sabaha kadar, yasa bürünmüştü Edibe kadın. Oğlu, ateşler içinde "anacığım" diye inledikçe, anasının yüreğine kızıl oklar saplanmıştı. Biri daha vardı rüyasında kabuslar gören. Yaman`ı can evi, mahremi, sürekli kendisinden kaçıyordu... Sabah olup uyandığında bedeninde bir ağırlık vardı, elinde olsa yataktan hiç çıkmazdı. Emektar elleriyle gözlerini yokladı, gözleri hala ıslaktı. Bu yaşlarda neyin nesiydi? Sabaha kadar rüya görmüş ve rüyasında ağlamıştı ama gözlerindeki ıslaklık sanki gerçek gibiydi...

Bir insan herkesten ve her şeyden kaçabilirdi, kaderi hariç. Kader, insanın kaçamayacağı tek gerçekti. Beren, Aren`in dönüşüyle yüzleşirken, kaderin ne kadar kaçınılmaz olduğunu derinden hissediyordu. Aren`in gözlerinde gördüğü tanıdık bir parıltı, onu hala sevdiği adamın geri döndüğüne inandırıyordu, ama içindeki bir his, gerçeğin bambaşka olduğunu fısıldıyordu. O gece, İtalya`nın karanlık sokaklarında yankılanan siren sesleri, her şeyi değiştirmişti ve artık dönüşü olmayan bir yoldaydılar.

Çocukluk, birlikte koştuğunuz sokakları, paylaştığınız sırları ve ilk kalp atışlarını hatırlamak demekti. Onlar da öyleydi; birbirlerinin gülüşünü, birbirlerinin sessizliğini tanıyorlardı. Kimse bilmiyordu ki o masum gülüşler, bir gün ağırlığını taşıyamayacak bir hüzne dönüşecekti... Kader çocukken onları ayırdı ve iki birer yabancıya dönüştürdü. Ve bazı aşkların izi, zaman geçse de silinmez.Kalbe vurulur ve mühürlenir.

Her şey ufak bir hatayla başladı. Ufak hata birisinin on yedi yılını aldı. Ve bir gün aldığı bir telefonla tüm düzeni sarsıldı. Güneş, adı gibi hiçbir zaman parlak, canlı ya da sıcak olamamıştı. Renklerini küçükken soldurmuşlardı. Bu, Güneş`in kendisini bulma serüveni, ailesiyle bir olma hikayesidir.

533: Merhaba. 533: İdil. 560: Merhaba Ilgaz 533: Napıyorsun 560: Öyle oturuyorum sen 533: Oyun oynuyorum 560: İyiii 560: Ne oynuyorsun 533: Pubg mobile 560: Güzell 533: Sen bir şey oynuyor musun 560: Pubg mobile oynuyordum sonra bıraktım 560: Şimdi FC Mobile oynuyorum ama giremiyorum derslerden dolayı 533: Hiç oynamadım 560: Öğretirim:) 533: Bakarız 560: Aynen

Kitap okumayı çok seven bir çağrı merkezi operatörü bir gün ünlü bir futbolcudan mesaj alır. Futbolcunun hesabının çalındığını düşünerek gönderisinin altına `Abi galiba hesabın çalınmış` yazar. Sonra aslında hesabın çalınmadığını öğrenir ve futbolcunun teklifini reddeder. *** "Diş macununu ortasından mı altından mı sıkarsınız?" "Altından. Siz?" "Ben de altından sıkarım." Mutluydum. Çünkü diş macununu ortadan sıkmayı sevmiyordum. Ama evdekiler sıkıyordu. Abimin gülmemek için dudaklarını bastırıp kafasını çevirdiğini fark ettim. Ne yani soramaz mıyım? Benim için önemli olamaz mı? Tamam. Eğer diğer görüşleri hoşuma gitse ve diş macununu ortadan sıksa sorun etmezdim. Ama soracağım soruları unutmuştum. Aklıma gelen ilk soruyu sordum ben de. #abi # #aile # #arkadaşlık # #aşk # #evlenmek # #evlilik # #eğlence # #eş # #futbol # #futbolcu # #genç # #gençkurgu # #gençkız # #helal # #helalsevda # #islam # #islami # #kitap # #komik # #mesaj # #mizah # #operatör # #sevmek # #texting # #yorum

#mahalle #çocuklukaşkı #yetişkiniçerik Çocukluktan gelen bir bir aşka sahip olan iki genç birlikte geçiremedikleri yılları hiç unutmadılar. Aydilge farklı yerlere savruldu zorluklarla karşılaştı. Yaman ise onu aramaktan asla vazgeçmedi. Ve zaferi yalnızca vazgeçmeyenler kazanırdı.

Mafya kurgudur. Aşk, işkence ve argo kelimeler bulunur.

Yirmi beş yıldır başka bir beden de yaşayan kız bir tanrının varisi oldunu öğrenir ve çağrıya kulak verir.

Her şey hakkında umudunu kaybeden bir kız... Yemekte tanıştığı çocuğun ona umut olacağından bihaberdi...

O sırada Senanur`un sesi duyuldu; "Eğer biraz daha gözlerini üstüme dikersen silahtaki kurşun kafatasında olur haberin olsun" dedi. Silahın namlusu ise en büyük biyolojik abisi olan Ertuğrul`a doğruydu. O sırada arabadan birisi indi ve Senanur`un gözleri şaşkınlıkla açıldı. Gelen kişi MİRAN KESKİN`Dİ. Wattpad hesabım da aynı isimdir

Belki de aşk, kaçarken bile aynı yöne giden iki yabancının farkında olmadan birbirine dönüşme hikâyesidir. Kaçışların kaderle kesiştiği bu yolculuğa hazır mısın?

BİR DELİ KOÇARİYLE, LAZ KIZININ HİKAYESİ

05* Aynı kelimeleri tekrar etmekten nefret ederim o yüzden soruma cevap ver kimsin? Siz Beni bırak sen kimsin? 05* Yüzbaşı Siz Memnun oldum bende halaybaşı Dikkat! Bu kitap tamamen eğlencesine kaleme alınmış bir kurgudur. Dolayısıyla kitapta geçen olay, kişi, zaman, mekan gibi unsurların gerçek hayatla hiçbir ilgisi yoktur. Wattpad platformunda yazılmış, daha sonra Kitapped`e taşınmıştır.

"Araf cennet ve cehennem arasındaki demekti ama bana göre cehennemdi" Karavas, kimsenin gerçekten özgür olmadığı; adımların bile kurallarla ölçüldüğü bir okuldur. Lirya bu sisteme sadece adımıyla bile ters düşerken, Araf Karavas ailesinin soğuk ve ulaşılmaz veliahdıdır. Bir anlaşma onları sahte bir ilişkiye mecbur bıraktığında, ikisi de bilmedikleri bir savaşın içine düşer: Kurallar, yalanlar ve yasak duyguların başlamasına izin vermez… ama kalp asla izin istemez.

Sanat galerimin açılışı için son dokunuşları yaparken, Kintsugi sanatını kullandığım vazoya ilgiyle baktım. Lacivert vazodaki sır, geceyi andıran derin bir deniz gibi; çatlaklar ise altınla ışıldıyordu. Her bir kırık bana geçmişin bir anısını fısıldıyordu. Kırık her bir parçayı altın rengiyle onardım. Vazonun üzerinde küçük küçük yıldızlar serpiştirmiştim; kuzey yıldızını andıran, yol gösteren ışıklar. Onlara bakarken içim gururla doluyor. Kırılan vazo mucizevi bir şekilde bir araya geldi. Parçaları belli oluyor ama orada işte, hâlâ güçlü. Bu sanat kalbimde kırgın bir kalbin yeniden doğuşunu hatırlatır gibi çarpıyordu. Altın çizgiler galerinin loş ışıklarıyla parlıyor, küçük yıldızlar zemindeki gölgelerle dans ediyordu. Gözlerim ondan ayrılmıyor. Güzel, öyle değil mi? Kırıldığı için utanmıyor. Aksine, kırıldığı yerlerden ışıldıyor… Tıpkı biz insanlar gibi. Bir eşya parçalanır; kırıklar ortaya çıkar, eksikler görünür. Ama işte tam o noktada Kintsugi ortaya çıkar. Altın, gümüş veya platinle bir araya getirilir parçalar. Parçaların birleştiği yerler, ışığı yansıtan çizgiler gibi parlar; geçmişin yükünü, zamanın acısını ve tekrar doğmanın güzelliğini anlatır. Kintsugi, kırılmışın yeniden doğuşu; tam da bu yüzden, kusursuzlukla değil, kırılganlıkla güzeldir. Her altın çizgi, yaşanmışlık ve sabrın şiirsel bir izidir; her çatlak, bir ruhun hikayesini taşır. Sanat galerisi, sohbetlerin uğultusu ve kadehlerin tok sesleriyle doluydu. Yaklaşan ayak sesleri bana tanıdık bir koku taşıdı: vanilya ve sandal ağacının sıcak karışımı, hafif tütün notalarıyla Kaan’a özgü bir koku. Gözlerimi özlemle birkaç saniyeliğine kapattım, anılar zihnimde film şeridi gibi akarken, kalbim hafifçe hızlandı. Gözlerimi açtığımda, Kaan önümde duruyordu. Galerinin kalabalığı, bir an için tamamen silinmişti. Sanki zaman sadece ikimizin etrafında dönüyordu. “Biliyor musun,” dedi Kaan, sesi fısıldar gibi ama her kelimesi ağır ve anlamlı, “Bu vazo… Kırık parçalarını bir araya getirdiğin o şaheser, senin ellerinden çıktı. Her çatlağı onardın ve ortaya gözle görülür bir masal çıkardın. Bizim masalımız gibi." Sesinin derinliği, gözlerindeki kararlılık beni içine çekti. "Biliyorum, kalbini ve güvenini kırdım. Ama ben hâlâ bize karşı büyük bir umut besliyorum. Bu vazoyu onardığın gibi, biz de kırılan her parçayı birlikte onarabiliriz. Nare… Senin için her şeyi yaparım. Bu zamana kadar da sadece seni korumaya çalıştım." Kalbim hızla atarken, nefesimi topladım ve karşılık verdim. “Boşanmamızı ailem için ertelediğimi biliyorsun. Her şey benim için fazlasıyla zor lütfen daha fazla zorlaştırma Kaan." deyip derin bir nefes aldım. Kaan tedirgin bir şekilde ellerime doğru uzandı. “Bekleyeceğim. Ne kadar sürerse sürsün, her kırık parçamızı birlikte onaracağız. Ve sana ait kalacağım, Nare… Senden asla vazgeçmeyeceğim.” Acının tebessümü dudaklarıma yansırken, bakışlarımı birleşen ellerimizden onun gözlerine doğru çevirdim. "Çaban nafile. Artık her şey için çok geç. Sen... Beni kaybettin Kaan. Eskiden sana hissettiğim huzur, güven, umut... Kalbimde bir parçası bile kalmadı. Seni dünyadaki tüm duyguların en güçlüsüyle seven bir kadını kaybettin." Onu bırakmamdan korkar gibi elimi daha sıkı tuttu. Kalbimde fırtınalar koptu, düşmemek için onun beni tutmasına izin verdim. Belki de son kez yan yana duruyorduk. Çenesini omzuma dayadı ve derin bir nefes aldı. Dışarıdan görenlerin imrendiği aşkın acı verici ateşinde yanıyorduk.

Noksanın anlamı "EKSİKTİR!" Efnan`ın hayatı, hep yarım yamalak, noksan geçmişti. Gencecik bir kızdı, aklı hep çocukluğunda kalmıştı. Gerçi, yaşamak nedir bilmemiş, hayatın en büyük darbelerini, ailesinin "EKSİK" adı altında her defasında yüzüne vurulması ile yaşamış bir candan ibaretti. Onun adı NOKSAN`dı. Lakin yenilgilerinin hayatına dahil ettiği gerçekleri de vardı. `Geçmişin İzi!" Geçmişte yaşattığı gerçeği gün yüzüne çıkarmak isterken, EKSİK`le yolları kesişmişti. Onunla hiç ummadığı bir yolda karşılaşmış ve beraber yolculuk etmeye başlamışlardı. Bir kurşun, onaları birbirine bağlamıştı. Getirdiği gerçekler insanların yalanlarına tabi tutulmuştu. Adım Efnan. Anlamı; Cennette ki güzel gözlü kız demek. Kaderin bana yaşattığı şey... `NOKSANLIK!" Ardımı hiç bırakmamıştı... `Efnan Keleş `Berzan ŞahinKara @Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veyahut kopyalama işleminde. Yasal işleme başvurulacaktır.

​Kaderin cilvesi mi, yoksa intikamın en tatlı tuzağı mı? ​Onun adı, karanlığın en derinine kazınmış bir fısıltıydı. Karan , acımasızlığıyla nam salmış, merhameti sözlüğünden silmiş bir adam. ​lavinia ise, hayatını çalan adamın, yani düşmanının kızıydı. Masumiyeti, tehlikeli bir intikam oyununun ortasına düşmüş, ölüm çiçeği . ​Onları bir araya getiren şey ne aşktı, ne de tesadüf. Yalnızca yıkım vaat eden, kaçınılmaz bir kaderdi. Her dokunuş, yasak bir yemindi. Her bakış, en tehlikeli itiraf. ​Onun kollarında, düşmanının kanlı gölgesinde, Lavinia ait olmadığı bir dünyaya tutsak kaldı. Peki, bu imkânsız aşk, etraflarındaki iki düşman aileyi de ateşe vermeye yeter mi?

"Üsteğmen... Evlensen ya benle." Dört kelime. İki hayatı bilinmez bir oyuna sürükleyen dört kelime. Peri`nin sığınacak bir liman ararken tutunduğu tek adam. Ve Mahir`in aklını susturup kalbini dinlemek zorunda kaldığı tek kadın.

Hayatı zorlu geçen bir kadın süresinin azaldığını görerek dahada panik olur...

Rüya, annesi evi terk ettiğinde hayatının ne yönde değişeceğinden pek emin değildi fakat okulunda düşman olduğu çocuk ile kardeş çıkmayı beklediğini de söyleyemezdi. Bir anda hayatına yeni giren iki abisi ve babası ile onu son yaptığıyla okula rezil eden ezeli düşmanı ailesi olmuştu. Okulunda ve evinde karşılaştığı zorluklarla nasıl baş edeceğini bilemeyen Rüya’yı yepyeni bir yol bekliyordu. Tüm bu yeniliklere alışması gerektiğinden bile emin olamayan Rüya’nın hayatının değiştiği yönün nasıl olduğunu görmek için onunla kızıl saçlı bir kara kedinin sırtında yolculuğa çıkmak ister misiniz? Emin olun ki pek bir keyifli olacak. Kızıl Saçlı Kara Kedi’nin yeni bölümleri her cuma akşamı yayımlanacaktır. Eğlence ve samimiyet dolu bir gerçek ailem hikayesi okumak isterseniz bu kitaba başlamanızı tavsiye ederim. Bol keyifli okumalar kara kedilerim.

Gerçekleşen bir kehanet son bedenlerine hapsolan reenkarne ruhlar...