öğle vaktinin en kavurucu olduğu zaman dünyaya gelmişti küçük kız bebek yine aynı zaman ve günde terk edildi bir yetimhane köşelerine atıldı hor görüldü ağladı sesini duyan olmadı düştü kaldıran olmadı saçını okşayan bir el olmadı minicik başıyla hayata tutundu herşeye rağmen bir ailesi olsun istedi peki buldumu o aileyi ya ilerde öz ailesi ortaya çıkarsa doğduğundan beri görmediği annesini görürse? hadi gelin hep beraber Selvinin hayatına göz atalım ❤️❤️❤️

Baran Tekin, genç yaşta hakim olmuş, adaletin peşinden koşan, derinlikli bir adamdır. Soğukkanlı ve mantıklı kararlar verirken, içindeki duygusal çatışmalarla başa çıkmaya çalışır. Ancak, adaletin doğru bir şekilde sağlanabilmesi için bazen kendini ve çevresini sorgulamak zorunda kalır. Tüm duygularını bir kenara bırakıp sadece doğruyu bulmaya odaklanmaya çalışırken, bazen insanları tanımadığını, olayları yeterince derinlemesine anlamadığını fark eder. Mira Kaygısız ise bir moda tasarımcısıdır; renkli, eğlenceli, her zaman esprili ve zeki. Yaratıcılığı ve mizahi yönüyle hayatına dokunan insanlara ilham verir, ama mesleğiyle olan bağları, modern dünyadaki hayatta kalma mücadelesini de beraberinde getirir. İnsanlarla ilişkilerinde doğal, güven verici ve enerjik olsa da, bir gün iş dünyasında büyük bir değişim ile yüzleşir. Kendi kimliğini bulma yolculuğunda, yaratıcılığı ile ruhunu özgürleştirmeye çalışırken, hayatının yolculuğunda tek başına ilerlemek zorunda kalır. İkisi de farklı dünyalarda yaşar; biri hukuk dünyasında, diğeri moda dünyasında. Ancak yolları kesiştiğinde, birbirlerine olan etkileri beklenmedik şekilde büyük olur. Baran, Mira`nın komik, renkli dünyasına adım attığında, onun yaratıcı bakış açısı ve özgürlüğü, hukuk ve adalet anlayışını sorgulamasına yol açar. Mira ise Baran’ın ciddi ve mesafeli dünyasında, derinlikli bir insan olarak fark edilmeye başlar. "Adaletin Renkleri", doğru ve yanlış, şıklık ve sade bir hayat arasındaki farkları sorgularken, iki karakterin birbirlerini bulmalarını, büyümelerini ve en önemlisi birbirlerinin hayatlarını nasıl dönüştürebileceklerini keşfetmelerini anlatan bir hikâye. İnsanlar arasındaki ilişkiyi, zıtlıkların güzelliğini ve içsel çatışmaların verdiği evrimi konu alırken, mizah ve derinlikli dramayı başarıyla harmanlayan bir hikaye. (Ve Herkesin Kendine Ait Farklı Bir Duruşu Var.)

Ben bir aşiret kızıydım. Kurallar, beklentiler ve "uygun eş adayları" arasında sıkışmış bir hayatım vardı. Ama kalbim mi? O, kitaplarda okuduğum imkânsız aşklara çoktan kaptırmıştı kendini. Yanlış numaraya mesaj atmadım. Mafya babasına âşık olmadım. Ama gidip kendi ellerimle bir üsteğmene musallat oldum. Masal sandım. Klişe bir hikâye yazacağım sandım. Ama hayat, o klişeleri bile aratacak kadar acımasızdı. “En fazla ne olabilir ki?” dedim. Ve her şey, tam da o soruyla başladı.

Abimin arkadaşı konulu mahalle kitabı. --- Tehlikenin ve Tutkunun Dansı Abisinin arkadaşına dört senedir aşık olan Ahu. Küçükken verdikleri sözü unutmayan on üç senedir Akasya altında bekleyen Baran. Kendisinden nefret ettiğini düşündüğü için Baran`a anonim olarak yazan Ahu karşılığını alacabilecek mi? Arkadaşının, kardeşine aşık olan Baran, Ahu`dan kaçtıkça ya daha çok yakınlaşırsa? (Kurgu tamamen bana aittir.)

Bahse girerim geçmişim ve geleceğim arasındaki savaşın ortasında hiçliğin sonsuzluğuna karışıp kaybolacağım. "Kazanma." Dedim kendi kendime. "Öyle kaybedişler var ki takdire şayan, kazanırsan kaybedeceksin."

On sekiz yaşına girecek olan Emma Hill, bunun heyecanı içerisindedir; ama on sekiz yaşına girerken kendinde beklenmedik özellikler keşfeder. Bu özellikleri kabul etmekten başka çaresi olmayan Emma Hill’i nasıl bir doğaüstü güç ve evren beklemektedir? Peki, siz Emma Hill ile bu evrene ortak olmak ister misiniz? ‼️Kitap; vampir, kurt adam, büyücülük içermektedir ve kitapta kan ve yetişkin içerikli tasvirler bulunmaktadır. Bunu dikkate alarak okuyunuz lütfen. 🙏🏼

Bir görev... Bir mağara... Ve kaderin değiştirdiği bir hayat... Atmaca Timi, esir düşen masum çocukları kurtarmak için ölümüne bir göreve çıkmıştı. Kurşunların arasında, yıkıntıların içinde, karanlığın kalbinde saklıydı umut. Komutanın karanlık gözleri o mağarada küçücük bir bebeğe takıldığında zaman bir an durdu. O an sadece bir kurtarma operasyonu değildi artık; o an bir hikâyenin başlangıcıydı. Bazen bir bebeğin nefesi, bir timin kaderini değiştirir. Bazen bir gönül bağı, savaşın ortasında bile bir ışık yakar. Ve bazen... karanlıkta doğan bir ışık, insanın en derin yarasına merhem olur. "Bazı bağlar gözle görülmez, kalple hissedilir." Ve işte bu bağ, gecenin en karanlık anında doğan bir umutla yazıldı... ❗❕‼️ şiddet vs. Vardır sadece taciz tecavüz gibi olaylar yok bilginize ‼️❕❗

Alara Soykamer onu aldatan sevgilisine olan sinirinden dolayı onu rahatsız etmeye başlar... Ama bilmediği şey aslında yazıştığı kişinin İtalyanın en tehlikeli ve ünlü mafyası olduğudur *Çerezliktir

Klişe diyebiliriz karıştırılma gerçek ailem kurgusu ama kendimce "Hayatını bildiğini sanırken, bir anda her şeyin yalan olduğunu öğrenseydin ne yapardın?" "Çiftlik evine bomba gibi düşen bir gerçekle sarsılır Yakut ailesi 9 yıldır öldü bildikleri kızlarının hem kendi öz kızları olmadığını hemde yaşadığını öğrenirlerse... Yıllarca öz kızı / kardeşi olarak bildikleri küçük bebeğin mezarına giderken bir anda değişen hayatlar... "Safir adı gibi safir mavisi gözlere sahiptir, süt gibi beyaz teni, kumral dalgalı saçları, dolgun pembe dudakları, kızarık yanakları ile çok güzeldi. Bir gün okuldan elinde karnesi ile sevinçle evine döndüğünde öğrenir tüm gerçekleri... Peki şimdi ne olacaktı Safir ne tepki verecek? Öz ailesine alışabilecek mi? Hadi gelin bu küçük kızımızın hayatına bir göz atalım

Kazanacağınız bir oyunun başına geçer miydiniz? Ben kaybedeceğimi bile bile bu oyun için adım atmıştım, korkuyor muydum? Ölesiye! Elden ne gelirdi. Bir kere o adımı attınız mı? Ya kaybederdiniz, ya da bir şekil kazanırdınız. Avucumun içinde fırlattığım zar, ya altıya altı olup kazanacaktım, yada birde bir olup kaybedecektim.

Azad sustu. Çünkü sevdiği halde gitmeyi seçenler sonunda sessiz kalır. Boran konuştu. Çünkü sevmeyi cesaretli yapanların, korkacak hiçbir şeyi yoktu.” Roza… İki adamın arasında sıkışmış kalbin adıdır. Biri geçmişiyle acıtan, diğeri sarmaya gelen… Bir veda, bir yüzleşme. Ve bir genç kızın en gerçek tercihi. “Beyaz Güvercin” Aşkın yarım kalanından, tamamlanma ihtimaline uzanan bir hikâye. Yüreğine dokunan satırlar arasında kendini bulduğun o kitap… sadece bir karakteri değil, kendini bulacaksın. Zamanı değil, kalbini emanet edeceksin her satıra. Benimle bu yolculuğa çıktığın için öncelikle hoş geldin. Bu hikâyede yalnızla satırlar arasında gezmeyeceksin; yeri gelecek suskun bir yüreğe, yeri gelecek cesur bir seçime tanıklık edeceksin. İki adamın arasında sıkışmış bir kızın, yüreğini kendi elleriyle özgürleştirme çabasını okuyacaksın. Bu sadece bir aşk hikâyesi değil; bu, kırılmalarda büyüyen bir ruhun kendini bulma serüveni. Ve inan bana, bu kitabı okumakla kalmayacak, hissedeceksin. Yüreğine dokunan satırlarda kaybolmaya hazır mısın?

*SONRADAN EKLENEN NOT* •∆• Arkadaşlar bölüm sıralarına dikkat ederek okuyun lütfen, karışık gözüküyorlar. Bir türlü düzeltemediğim için bu notu ekliyorum. •∆• Siz: Benimle alakalı bir şeyler hatırladın mı? (19:45) Siz: Mesajları okudun mu? (19:46) Enfal Yiğit: Okudum ama hatırlamadım. (19:50) Siz: YA HİÇ Mİ BİR ŞEY HATIRLAMADIN!?!?! (19:52) Siz: O kadar gün geçti, birazcık bile mi hatıralarında yokum? (19:53) Enfal Yiğit: Yoksun. (19:54) Siz: Sen görüşmeyeli ne kadar kırıcı bir köpek olmuşsun ya! (19:55) Siz: Ayıp ve de günah bu yaptığın. (19:55) Enfal Yiğit: Seni eskiden seviyor olmam şu an sevdiğim anlamına gelmiyor maalesef ki Aylin. (19:56) Enfal Yiğit: Kusura bakma geçen gün yazdıklarım için, sana çocuk iması yaparken kendi yazdıklarıma dair hiçbir şey hatırlamıyordum. (19:57) Siz: Ahmet Kural gibi eskiden sevdiğim kadın da de, tam olsun. (20:00) Siz: Bakıyorum kusura. Niye böyle buz gibi oldun? (20:01) Siz: Hiçbir şey hatırlamadığın için mi yoksa normalde de bu kadar soğuk bir kişiliğe sahip olduğun için mi? (20:02) Enfal Yiğit: Bilmiyorum Aylin. Takdir edersin ki normalimi, her şeyimi unuttum. (20:05) Enfal Yiğit: Neye nasıl tepki verdiğimi, nasıl bir insan olduğumu, aklına gelen her şeyi. (20:06) Enfal Yiğit: Seni. (Bu mesaj silindi.)

İKİ DÜŞMAN MAFYA AİLESİ, BİR EVLİLİK ANLAŞMASI... 🩸 Kanla yazılmış bir kader, 🔥 tutkuyla mühürlenmiş bir savaş. 💔 Aileler Arasında Savaş 💔 Düşmanlık, İntikam, ve Beklenmedik Aşk 🌹 Isabelle Rose Moretti: Ailesini kurtarmak için her şeyini ortaya koyan güçlü, zeki bir kadın. Bu evliliğin zorluklarının farkında, ama Luca’yı alt etmek için asıl savaşı kalbiyle verecek. 🦅 Luca De Santis: Mafyanın sert ve soğukkanlı varisi. Zeki, stratejik ve her zaman kontrolü elinde tutan biri. Ancak bu evlilikte tahmin edemediği bir şey var… Aşk. Bu evlilik, güç dengelerini değiştirirken, tutkunun ve tehlikenin sınırlarını zorlayacak. Luca’nın planında bir şey eksikti: Isabelle’in ruhunu ve kalbini fethetmek sandığından çok daha zor olacak. Ve bu savaştan galip çıkmak, artık sadece mafya kurallarıyla değil, kalplerinin derinliklerindeki arzularla da belirlenmeye başlayacak. Peki hangisi daha tehlikeli? Aileler arasındaki yıllarca süren çekişme mi, yoksa Luca ve Isabelle`in içlerindeki derin ve karmaşık duygular mı? "Kimse beni gül ve dikenleri konusunda uyarmadı." – Luca De Santis

Alisa, babasıyla ettiği büyük bir kavgadan sonra bir inat uğruna şatafat dolu hayatını bir kenara bırakarak okuluna en yakın mahallede ev tutar. Fakat mahalleye ayak bastığı ilk andan itibaren ne mahalleyle ne de mahallenin abisiyle yıldızları uyuşur. |Mahalle kurgusudur|

Barın: merak ettiğim bir şey var Barın: bunu daha önce sana hiç sormadım ama Barın: şimdi sormak istiyorum Barın: neden yüzüme bakmıyorsun (23.37) Barın: sadece sınıfa ilk girdiğim an uzun bir süre yüzüme baktın Barın: zaten ondan sonra hiç bakmadın Barın: saydım (23.40) Barın: bana üç saniyeden fazla bakmıyorsun Barın: bilseydim ilk gün sayardım bana ne kadar süre baktığını Barın: ama sonra farkettim ki (23.45) Barın: sadece bana böylesin Barın: diğerlerine istediğin kadar bakıyorsun Barın: ama bana gelince en fazla üç saniye sürüyor bakışların Barın: bugün Canere altı saniye baktın mesela (23.50) Barın: saydım Barın: Neden bana üç saniye? (23.52) Barın: merak ediyorum Beren (23.55) Barın: Neden bana bakmıyorsun (23.58) Barın: ya da bakamıyorsun? (00.00)

• ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Ana karakterlerimiz olan Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşıdır. Aynı zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Erkek karakterimiz olan Mirza’nın babası polistir. Ve bir gün tayini çıktığından dolayı, yaşadıkları yer olan Hakkari’den Ankara’ya göçmek durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden tam 15 yıl geçer. Ve artık çocuklar büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olur. Gülfem ise Ankara’da, yani çocukluk arkadaşı olan Mirza’nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesini kazanır. Gülfem aile büyüklerinin vasıtası ve ısrarları üzerine, Mirza ve onun ailesi ile yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi?

❗*Yaşanmışlıklardan alıntılarla yazılmış bir kurgudur* Bir ölüm, kaç hayata mâl olur? Bir yetime kaç el sarılır, hangi elin sıcaklığı gerçektir, hangi elin bileğine dikenlerden bir bileklik asılıdır? Kan nereye sıçrar, nerede iz bırakır? Ömür o vakit mi biter? Gönül o vakit mi ölür?

Karanlık bir gecede göl kıyısında başlayan sessizlik, yıllar sonra yeniden yankı bulur. Asel Mina ve arkadaşları, geçmişte yaşanan sarsıcı bir olayın gölgesinde yeniden bir araya gelir. Unutulmuş sanılan sorular, bir defterin tozlu sayfalarında tekrar can bulur. Sessizlik artık bir sığınak değil, bir tehlikedir. Her biri kendi sırlarını taşırken, geçmişin üzerindeki sis perdesi yavaş yavaş aralanır. Ama bazı gerçekler, ortaya çıktığında herkesi değiştirebilir. Bir ölüm. Bir sır. Ve artık kaçamayacakları bir gerçek. “Bazı sırlar insanın içinde sessizce oturmaz… Zamanla şekil değiştirir, büyür, keskinleşir. Ve bir gün en güvendiğin kişiden bir bıçak gibi çıkar.”

"Yeni Teğmen mi?" Arka tarafımdan gelen ses ile önümdeki tim oraya doğru bakmaya başladı. Albay biraz yana döndü ve bende tam arkamı döndüğüm sırada "Evet, yeni Teğmen." dedi. Döndüğümde ise gördüğüm zifir kara gözlerle durdum. Sadece durdum. İkimizin de gözleri birbirine kenetlenmişti. Olduğum yerde nefesim kesilmişti. Etraf üstüme üstüme geliyormuş gibiydi. Aynı rüyalarımda olduğu gibi. Hayalden bir el boğazımı sıkmaya başladığında kendimi zorladım ve esas duruş aldım. "Teğmen Güz Altan, Adana. Emredin komutanım!" "Üsteğmen Pars Kurter Karamanlı. Karal Timi`ne hoş geldin Teğmen!" Hoş mu gelmiştim bilmiyorum. Ne olacağını da bilmiyordum. Tek bildiğim şey bir daha asla eskisi gibi olmayacaktı. Şimdi önümde komutanım olarak duran kişi, benim lise yıllarımdı. Benim mutluluğum, sevincim, mutsuzluğum, hayal kırıklığımdı. Eskiden her şeyini bildiğim, her anımda yanımda olan kişiydi. Uzun zamandır ise birbirimize karşı sadece birer yabancıydık. 🦋

Diş hekimlerinden korkan Şafak, çektiği diş ağrısından kurtulmak için arkadaşının önerdiği diş hekimine randevu alır ancak diş hekimi Şafak`ın yanlış dişine tedavi uygular. Diş hekimlerinden korkan Şafak ve mesleğine aşık olan Gece`nin hikâyesi böyle başlar. ... Siz: Ya Allah belanızı şaapmasın ya Siz: Güvendik lan Siz: Ne diye kahpelik yapıyorsunuz? Siz: Erkek değil misiniz işte Siz: Hepiniz aynısınız! (17.45, görüldü) 05..: Kimsiniz? Siz: Ecelin! ... Siz: Dişçi 05..: Diş hekimi Siz: Zıkkım

Mezun olduktan sonra bir kafe işleten Nazlı, dükkan sahibinin onu çıkarmasıyla yeni bir dükkan arayışına girer. Bu süreçte çocukluk arkadaşıyla yaşayan Nazlı, arkadaşıyla evden de çıkmak zorunda kalırlar. Böylece yeni bir mahalleye taşınan ikiliyi yeni maceralar beklemektedir. “Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: ya bir insan yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir.” der Tolstoy. Bizim hikayemiz de böylece başlamış oldu.

Okul basketbol takımının gözdesi olan Deniz Uran Bayraç`ın, İlayda Akça`ya yıllar sonra itiraf ettiği aşkı ve yaşadıkları eğlenceli süreç.

"O sadece futbolcuların zihinlerine dokunacaktı. Ama biri, doğrudan onun kalbine temas etti..." Galatasaray`da stajyer psikolog olarak çalışmaya başlayan Aden`in işi, kendisine atanan oyuncuları dinlemek ve gözlemleyip en iyi performanslarına ulaşmalarını sağlamaktı. Ama Eren Elmalı`yla ilk göz göze geldikleri an, hiçbir seansa sığmayacak bir hikâye başladı. Gizli bakışlar, söylenmeyen cümleler, kaçarken yakınlaşan iki insan... Bu, bir aşk hikâyesi değil sadece. Bu, kendini tanımanın, birine temas etmenin ve kaçmaktan yorulan iki ruhun hikâyesi. Yavaş yavaş... Sessizce... Derinlemesine... Ve bu da tüm büyük hikâyeler gibi... Gizli bir pasla başladı.

Noksanın anlamı "EKSİKTİR!" Efnan`ın hayatı, hep yarım yamalak, noksan geçmişti. Gencecik bir kızdı, aklı hep çocukluğunda kalmıştı. Gerçi, yaşamak nedir bilmemiş, hayatın en büyük darbelerini, ailesinin "EKSİK" adı altında her defasında yüzüne vurulması ile yaşamış bir candan ibaretti. Onun adı NOKSAN`dı. Lakin yenilgilerinin hayatına dahil ettiği gerçekleri de vardı. `Geçmişin İzi!" Geçmişte yaşattığı gerçeği gün yüzüne çıkarmak isterken, EKSİK`le yolları kesişmişti. Onunla hiç ummadığı bir yolda karşılaşmış ve beraber yolculuk etmeye başlamışlardı. Bir kurşun, onaları birbirine bağlamıştı. Getirdiği gerçekler insanların yalanlarına tabi tutulmuştu. Adım Efnan. Anlamı; Cennette ki güzel gözlü kız demek. Kaderin bana yaşattığı şey... `NOKSANLIK!" Ardımı hiç bırakmamıştı... `Efnan Keleş `Berzan ŞahinKara @Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veyahut kopyalama işleminde. Yasal işleme başvurulacaktır.

Her şey asosyal birinin sosyal olma yolunda adım atmasıyla başladı. Birce Satürn`ün tek yerlisi isimli kullanıcı adıyla hikayeler paylaşmaya başlar. Ve bu hikayeler kendisi gibi asosyal olan birinin dikkatini çeker. Sorun bu kişinin mecazi anlamdaki cümlelerinin gerçek oluşundaydı.