Çatık kaşları yenilediğim pansumanda dolaşıyordu şimdi. Gözleri alınmış gibi mi bakıyor onun? “Cenk abi aradı Şehmus peşindeymiş.” Bakmadı ama bana. Bir şey söyleyeceğimi anladığı an çevirdiği kafasıyla Hareket eden ellerim havada kalınca, İlk defa kalbimin üstünde böylesine büyük bir ağırlık hissettim. Beni görmezden geldi.

*iyi okumalar dilerim. Seveceğinize eminim *

Alisa, babasıyla ettiği büyük bir kavgadan sonra bir inat uğruna şatafat dolu hayatını bir kenara bırakarak okuluna en yakın mahallede ev tutar. Fakat mahalleye ayak bastığı ilk andan itibaren ne mahalleyle ne de mahallenin abisiyle yıldızları uyuşur. |Mahalle kurgusudur|

Berdel`e kurban gitmiştim. Hiç tanımadığım, bilmediğim bir adamla evlendiriliyordum... "1 yıl, sadece 1 yıl sonra burdan herkesin seni bir ölü olarak sanması ile gideceksin." Bunu diyen bir ağaya ne kadar güvenilir ki Sevgiyi hiç tatmamış bir kız esir olduğu bir ağaya aşık olabilecek mi... Kalbi kırıklarla dolu 22 yaşında genç bir kız ve Mardin`in aşiret ağası. Berdele kurban gitmiş iki genç, iki deli yürek... Her genç kızın hayaliydi beyaz atlı prens, peki ya bu sadece hayallerden ibaret ise. Kuma kitabı değildir... Savaş ağa adlı hikayem ÇİLEM olarak değiştirilmiştir haberiniz olsun. İlk kitabı da Instagram hesabımda belirttiğim sitelerde vardır. Bakmak isteyen instagrama girebilir. Her cumartesi yeni bir bölümle yayındadır. 6 Eylül 2021 Telif hakları kesinlikle saklıdır.

`Foggy`e hoş geldin, merhaba demeyecek misin?` Her şey böyle başlamıştı. •∆• Alıntılar 👇🏻 "Zorunda değilim Kandemir. Duydun mu, zorunda değilim! Az önce sen söyledin, ne istersem onu yapabilirim. Şimdi burdan defolup gidiyorum. Sen de ister gelirsin, ister kalırsın." "Hiçbir yere gitmiyorsun, Ömür. Beni zor kullanmak zorunda bırakma. Bu senin görevin, Kılıç`ın görevi. Bir kere buraya girdiysen maç bitene kadar çıkamazsın. Anladın mı?" "Sikeyim Kılıç`ı!" Kolunun karnıma bıraktığı ağırlıktan kaçmaya çalışıyordum ama milim kıpırdamama izin vermiyordu. "Kara gözlerini de sikeyim!" Duraksadı. Ben de duraksadım. Neden böyle bir şey dediğimi bilmiyordum ama daha onunla tanışalı saatler olmuşken sanki yıllardır aklımın içinde gezinip duruyormuş gibi hissediyordum. Bu yüzden ona karşı bir filtrem yoktu. Şaşkınlıktan açık kalan ağzımı eğlence pırıltıları taşıyan gözlerinin dudaklarıma düşüşü nefesimi kestiğinde fark ettim. Dudaklarımda olan bakışlarını gözlerime çevirip yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Ben kimdim, o kimdi, şu an burda ne yapıyorduk unutmuştum. "Nesi varmış kara gözlerimin? Hım?" Konuşuyordu, görüyordum ama algılama işinde sıkıntı yaşıyordum şu an. Fısıltıyla sordum. "Ne?" "Diyorum ki, nesi varmış gözlerimin? Ah pardon, kara gözlerimin." •∆• kandemir: Yarından itibaren Foggy`e daha sık gelip gitmeye başlasan iyi edersin. Maçlarımı takip edecek, analiz yapacaksın. kandemir: Zaten sana dövüş öğreteceğim bilgisi çoktan amcana gitmiştir, onu da aradan çıkartırız. omurdilaygocmen: Ben ne anlarım dövüşten be? Analiz yapacaksın diyor bana. omurdilaygocmen: İstersen hakemlik de yapayım? He? omurdilaygocmen: Sanki görmedin tanıştığımız gün kaçıp gitmek istedim maç sırasında.

Yüzyılın kışı diyorlardı o seneki kışa... Yabani, bir kısrak gibi kişneyerek şahlanmış da şahlanmış alabildiğine hoyratça esiyordu poyrazı karayeli... Buzdan geceler hüküm sürerken, biri vardı yatağında ter döken. Onun adı anaydı... Yüreğine matem çökmüştü oğlu, her anacığım dediğinde. Ayağı taşa takılsa oğulların ve kızların, ne zaman anacığım deseler; her bir kelimenin hecesi kanatlanıp yol bulur ve anaların yüreğine konardı... Uyku tutmamış sabaha kadar, yasa bürünmüştü Edibe kadın. Oğlu, ateşler içinde "anacığım" diye inledikçe, anasının yüreğine kızıl oklar saplanmıştı. Biri daha vardı rüyasında kabuslar gören. Yaman`ı can evi, mahremi, sürekli kendisinden kaçıyordu... Sabah olup uyandığında bedeninde bir ağırlık vardı, elinde olsa yataktan hiç çıkmazdı. Emektar elleriyle gözlerini yokladı, gözleri hala ıslaktı. Bu yaşlarda neyin nesiydi? Sabaha kadar rüya görmüş ve rüyasında ağlamıştı ama gözlerindeki ıslaklık sanki gerçek gibiydi...

Sessizlik, bazen bir sesin yapabileceğinden çok daha fazla şey anlatıyor. Bir sandalye gıcırdıyor uzakta. Adım söylenmiyor, ama sıranın bana geldiğini biliyorum.

ℎ𝑒𝑟𝑘𝑒𝑠𝑖𝑛 𝑔𝑒𝑟𝑐𝑒𝑘 𝑏𝑖𝑟 𝑦𝑢𝑧𝑢 𝑣𝑎𝑟𝑑𝑖𝑟

Rüya, annesi evi terk ettiğinde hayatının ne yönde değişeceğinden pek emin değildi fakat okulunda düşman olduğu çocuk ile kardeş çıkmayı beklediğini de söyleyemezdi. Bir anda hayatına yeni giren iki abisi ve babası ile onu son yaptığıyla okula rezil eden ezeli düşmanı ailesi olmuştu. Okulunda ve evinde karşılaştığı zorluklarla nasıl baş edeceğini bilemeyen Rüya’yı yepyeni bir yol bekliyordu. Tüm bu yeniliklere alışması gerektiğinden bile emin olamayan Rüya’nın hayatının değiştiği yönün nasıl olduğunu görmek için onunla kızıl saçlı bir kara kedinin sırtında yolculuğa çıkmak ister misiniz? Emin olun ki pek bir keyifli olacak. Kızıl Saçlı Kara Kedi’nin yeni bölümleri her cuma akşamı yayımlanacaktır. Eğlence ve samimiyet dolu bir gerçek ailem hikayesi okumak isterseniz bu kitaba başlamanızı tavsiye ederim. Bol keyifli okumalar kara kedilerim.

Soğuk, katı ve acımasız bir Avcıydı. Tek arzusu intikamını aldığını bilerek yaşamak veya ölmekti. O yüzden ailesini öldürenleri öldürmedi. Onun yerine onları tam kalbinden kızlarını kaçırarak vurdu. Şimdi ailenin korkularından ve acılarından beslenerek kıza her türlü işkenceyi yapmanın heyecanlı olacağını düşünüyordu. Ayza ise yalnız, hayatta anne ve babasından başka kimsesi olmayan biri. Onun da istediği aşk. Hayatına girecek yakışıklı prensini bekliyor. Buz mavisi gözleri görünce istediğini bulduğunu sandı. Ta ki; Avcı’nın sözlerine kadar. “Sen benim Av’ımsın. Ben de senin Av’cın.” Dediğinde Ayza’nın tek yapabildiği gözünden yaş akıtmaktı. “Seni seviyorum ben. Her güzelim değişinde kalbimin ritmini bozuyorsun.” O acımasızca “Güzelim? Ağzımda beden bulmuş, bir cisim benim için. Çünkü sen benim; seveceğim kadın değil, öldüreceğim kadınsın…”dediğinde bile gözünü kırpmadan karşısındaki yaralamayı bilendi. Türk ve Amerikan iki gencin hikâyesi bu… Türkiye, Amerika arasında dönen bir intikam ve aşk… Aşkın beden bulmuş hali Alex. Aşkı için ölüme gidecek kız Ayza…

Kimsenin birbirinin arkasından konuşmadığı , herkesin birbirini kolladığı , birlikte eğlendiği, birlikte üzüldüğü , komşuluğun ölmediği, çocukların sabahtan akşama kadar sokakta oynadığı bir mahalle düşünün. Yakamoz Mahallesi .İşte bu güzel mahallenin birde güzel ruhlu bir tarih öğretmeni var : Ahu Yaman. Bu hikaye Ahu`nun hikayesi. Bize katılın, Ahu`nun hikayesini birlikte okuyalım. ____________________________________________________________________________________________________________ ``Bize gelen belgeye göre, Ahu hocanız farklı bir okula tayin edilecektir. Daha fazla karmaşa çıkarmanızı, kargaşa koparmanızı istemiyorum. Lütfen sakin olun ve derslerinizi dinlemeye devam edin. `` Burcu hocanın yaptığı açıklamadan sonra başımı önüme eğmiştim. Sınıfta ilk birkaç dakika süren sessizlik sonrasında Batuhan`ın gür sesi sınıfı doldurdu. ``Başka bir okula tayin edilecek öyle mi ? Ben zaten `` böyle bir hocayı bize nasıl verdiler? `` diye şaşırmıştım. Çünkü biz size göre iyi olan hiç bir şeyi hak etmiyoruz, değil mi? Biz kendilerinden hiç bir şey beklenmeyen çocuklarken o , bize istediğimiz her şey olabileceğini gösteren tek öğretmendi. Bizim için uğraştı. Siz ` liseyi bile bitiremeyecekler , nasılsa bunlardan bir şey olmaz. ` diye tüm kapıları kapatıp çıktığınızda , o bize ışığı gösterdi. `` Sizden de olur dedi. Şimdi bu öğretmeni bizden alacaklarını söylüyorsunuz ve diyorsunuz ki kargaşa çıkrtmayın, sakin kalın ; size inanan tek öğretmeni elinizden alıyoruz ama siz sessizce oturun diyorsunuz, öyle mi ? Öyle yağma YOK! Batuhan`ın tüm sınıfı inleten sesiyle gözümden bir damla yaş aktı. Okulda kalayım ya da gideyim, fark etmezdi artık. Ben başarmıştım , ben bu çocuklara kendi yüreğimdeki umutla yol göstermiştim. Benim çocuklarım başarmıştı artık vazgeçmeyeceklerdi ; kendileri için çabalayacaklardı...

Kaçtığımı sandığım şey geçmişim değildi. Sadece bir süre sessiz kalmıştı. Zaman herkes için ileri akar sanıyordum. Benim için durduğu anlar vardı. Sızdığı, geri döndüğü, nefesimi kestiği anlar… Bazı yüzler vardır;ama tanımadığını söyleyemezsin. Bazı bakışlar, yaşanmamış anıları hatırlatır. Ve bazı karşılaşmalar, tesadüf olamayacak kadar tanıdıktır. O an anladım. Bu bir yabancı değildi. Ama artık bildiğim kişi de değildi. Dokunmadık. Yaklaşmadık. Ama aramızda, kelimelere sığmayan bir şey vardı. Zaman bazen bir çizgi değildir. Bazen bir sırdır. Ve bazı hikâyeler, tam da zamanın ardında başlar.

Sümeyye Beyza yetimhanede büyümüş sevgi görmemiş bir kızdır. Birgün gerçek ailesi onu bulur. Bakalım şimdi neler olacak

Yolunu kaybeden yaprak, elbet birgün evini bulur... Rüzgar dindiğinde.

Kendi dünyalarından kopartılarak başka bir diyara sürüklenen sekiz kişi. Hepsi de iki diyarı birbirine bağlayan kukla. Hepsi kendi kaderinden kaçıyor. Bir filmin içine hapsedildiler. Herkesin izlediği film aslında gerçekten yaşanıyordu. Başka bir diyarda mücadele eden Dört prenses ve Dört prens. Hepsinin gücü farklı ama bilmiyorlar bile. Aileleri onları bir kukla gibi bir devlet kurmak için kullanıyor. Bunlara karşı çıkıp onların amacını gerçekleştirmemeye çalışıyorlar. Bir gece abisiyle izlediği filmi tekrar izler ve o gece kendini o filmde bulur . Açtığı gibi enerjisine hayran kaldığı, aşık olduğu, abisi ve ikizi olduğu kişilerle birlikte karşılaşan ve amansız bir mücadeleye giren Pera ile hikayemize hoş geldiniz.

"Bedende Ruh Yokken 84" 120 yapalım hadi de hadi bakalım beğenecek misiniz 50 olabilecekler mi?! Letter_Magic sorun beni niye engellemiş suikastçıya da sorun o da vardı eyi69 da vardı vardı vardı aklımda bunlar kaldı İlk Hikayem Olan Kabusum Şiir Deneme İle Karmaşık Yayında Umarım Beğenirsiniz Tek Bir Kitap Olsun Ki Görünme Fazlalaşsın Diye Diğer Kitaplar Oluşturulmadı @nisauthor ve @dunaydanmarsa355 kitap kapağını yapan canım kişi o Medine hanım hem de ücretsiz yaptı sağ olsun isterseniz sizde yaptırabilirsiniz İlk bölümler Güliz Ayla sonra Metin Arolat sonra Kayahan ve Erol Evgin sonra Emre Aydın ardından Sezen Aksu ve Ferdi Tayfur Edip Akbayram şarkıları vardır sıralama buna göre Benlik her zaman doğruyu tutturamaz bazen de Kusura Bakma seni yanlışa itekleye eğitim der o yüzden insan bir dur diyemez neden sorgulayamaz işte bu soruların cevapları akrostiş şiirlerle karainci Benlik Kusura Bakma kitabımın da Galiba tutukluk yaptı benim hikaye 15000 oldu taslakları gidince 10000 kalıyor 6 6 gidiyor olacak mıyım yine aynı sayıda kaldı bakalım kaç gün gidecek bu şekilde / sayemde ay/ki 1 rakam fazla yazmışım Şimdi eski bölümlerin akrostiş lerini paylaşıyorum 5 5 sonra 60 kişi görmüş olan bölümlere döneceğim Wattpadte: karainci_50 idim; 9 yılda, 93.900 okuma almıştı hikayem!... Tabi 200 bölüm vardı...(Şuan kaç olduğunu bilmiyorum ama 16.07.2024`de öyleydi) ( Şu an 1 sene geçti üç ay önce bir yazar canım baktı Şimdi ise can yazar baktı 100 kişi bakmış) Ben takip ettiğim hikayeleri akrostiş yaparak tanıtım yapıyorum Burada 607 2000 de olur ki olacak gibi çünkü hikayem okunmuyor ana sayfada olmadığı süreçte bölüm oldu hâlen dur demedi ama zaten yazmaya yaşamaya yaşatmaya devam ediyorum sonuçta kelimelerimi kişileri / geri döndüm 61 den devam bakalım onlar 120 olacak mı/ gerçi 607. bölüm olmadı ama 215 oldu İlk bölüm 120 olur mu Herkes, benliğini arar ama bulabilir mi?! Nüfus ettirebilir mi bedenine bakalım görelim!?

Yıllar önce birbirine bağlanmış iki yürek yanlış bir anlaşılmanın kurbanı olmuştu. Birbirini dinlemeyen iki insan kendini yılların yalnızlığına mahkum etmişti. Yalnış anlaşılmalar zamanla yerini pişmanlığa bırakır. Gerçekler bir bir gün yüzüne çıkar. Bir yanda buruk bir kalp bir yanda hayal kırıklığı. -Üstümüze kar yağıyordu. Omzuma kartopu yiyince karın etkisinden çıkıp kar topunun geldiği yöne baktım. Görüntü hiç şaşırtmıyordu. Elinde kartopuyla bana gülerek bakan bir adet Barış duruyordu karşımda."Öyle mi?"dedim. "Öyle." Sen görürsün bakışı atıp yere eğildiğim gibi elime biraz kar aldım ve ona şekil verme gereği bile duymadan kafasına attım. Daha doğrusu fırlattım. Attığım kartopundan son anda kurtulmuştu. "Bakıyorum da geçen seneye göre paslanmışsınız Melis Komutanım!"bu dediğine güldüm. "Orası hiç belli olmaz Barış Komutanım."dediğimde güldü.

İleride ki yapılan kendi cenaze törenime bakıyordum. Evet yanlış duymadınız kendi cenaze törenim. İşte böyle başlamıştı, 17 yaşında ki Hazal ölmüş, 25 yaşında yeni bir Clara gelmişti dünyaya...

Saint Éloïse Lisesi… Ayrıcalıklı olanların bir numaralı okulu.... İhtişamın, hırsın, sınıf farkının ve sırların hüküm sürdüğü, her adımın dikkatle atılması gereken seçkin muhteşem bir dünya. Burada bazı dostluklar sarsılmaz bir güçken, bir anlık yanlış güven tüm hayatı altüst edebilir. Zenginliğin büyüleyici cazibesi ile kıskançlığın yıkıcı gölgesi arasında, kuralların yalnızca güç sahipleri tarafından yazıldığı bu okulda; akıllı olmanın yetersiz olduğunu ayakta kalmak için cesur olmanın gerektiğini sana tüm acımasızlığıyla gösteren okul. Ve aşk… Kimi zaman sığınılacak tek liman, kimi zaman ise en tehlikeli tuzak olduğunu bizlere anlatan karakterler. Peki, bu hikâyede sen kimin tarafında olacaksın?

Bir bakış... Bir an... Ve o andan sonra verilen emir. "O kızı bulun." Yanlış olan bir şeyler vardı. Doğru olmayan ve can yakıcak olan şeyler. O gün bir kız sessizliğin içinden çekilip alındı. Ama hesaplanan, planlanan gerçekleşmedi. ▪️Tüm hakları tarafıma aittir.

“Üç yaşında kaçırıldı. Hafızasında silik hatıralardan başka bir şey yoktu. Gerçek ailesini, geçmişini, kim olduğunu bile unuttu. Ona öğretilen her şey mutlak gerçekti—ya da o öyle sanıyordu. Ama bir gün, hiç sormadığı sorular cevaplarını aramaya başladı. 22 yıl boyunca inandığı gerçekler sarsılınca, kendini tehlikeli bir oyunun içinde buldu. Peki, geçmiş onu kurtaracak mı, yoksa geri dönülmez bir karanlığa mı sürükleyecek?”

"Ne yani, kanka? Sadece tek bir gece kaçamak yapacağız. İnan, eşlerimizin ruhu bile duymaz." "Ben sadece bir şeyler içmeye gelirim, başka da olmaz."

Adaletin temsilcisi bir avukat ile şehrin en tehlikeli mafya babası… Bir dosyayla başlayan karşılaşma, ikisini de inkâr edemedikleri bir çekimin ortasına sürükler. Onların bilmediği tek şey: Sakladıkları karanlık sırların aynı noktada kesiştiğidir. Aşkın yasak, tehlikenin yakın olduğu bir dünyada, kim kimi koruyacak… ve gerçek ortaya çıktığında kim ayakta kalacak?

Her çiçek, gömülü bir sırla açar. Ölüm, bir son sanılırdı. Ama Murat ve Zeynep için ölüm, başka bir dünyanın kapısını araladı. Bazen, bir bahçe sadece bir bahçe değildir. Bazen, bir kapı açılır ve sizi tanımadığınız bir dünyanın ortasında bulursunuz. Zairgotola’nın gölgelerle örülü sarayında, yasla ve sırlarla büyüyen bir ulusun ortasında gözlerini açtılar. Onlar artık yalnızca misafir değildi; yalanla yazılmış kaderin mahkûmlarıydılar. Zeynep’in dudaklarından dökülen tek bir yalan, tüm gerçekliklerini değiştirdi. Ama bu bahçede hiçbir şey göründüğü gibi değildi. "Unutabilir misiniz? Yeniden tanıyabilir misiniz? Aynı anda hem geçmiş hem hiç yaşanmamış bir hikâyeye başlayabilir misiniz?"

İnsan her şeye alışır mı? Güçlü olmak bir tercih mi, mecburiyet mi? Susmak iyileştirir mi yoksa çürütür mü? İnsan en çok kendine ne zaman ihanet eder? Bazen en büyük yüzleşme: gitmek değil, artık eskisi gibi kalmamaktır..