Sevdiniz kişiyle sonsuza kadar olmak istersiniz ama illa bir olay olup birbirinizden uzaklaşırsınız... 4 ana karakterimizin lise zamanımda ayrılması ve aradan 9 yıl sonra bir olay sonucu bulmalarını anlatır İki yüzbaşı bir savcı ve bir diş doktorunun hikayesi

Efsun Nil Bilgen, her kızın yaptığı gibi sadece aşık olmuştu. Ama yalnış birine abisinin arkadaşına. Aşkını itraf etmeye cesaret ettiğin de beklemediği bir cevap almıştı. "Sen benim kardeşim gibisin Efsun." Peki reddedilişten 5 yıl sonra tekrar karşılaşsalar ne olur? O zaman okuyun ve öğrenin...

Buz gibi karların altında saklanan hisler, yok oldu düşünülen aşk ve tesadüf olmayan bir karşılaşma... Ama bilmiyorlar ki her kar erir... Kardelen yapılanın affı olmayacağı, aşkın bir gün ihanet edeceği, savaşın ortasında açığa çıkacak bir çiçek... Bazen yeni tanıştığın insan en derin acın çıkar. Kar tanesi kadar sessiz sanılan geçmiş, bir kurşun kadar gürültülü geçmiş ve bu geçmişte kalan iki kalp...

Roza derin bir nefes çekip fısıldayarak konuşmuştu. "Ben senin için kendimden bile vazgeçmişken, sen benden bile vazgeçmişsin. Ayıbım bana ahım sana kalsın." Diyerek odasına ilerleyip uyumuştu. Bazı acılar vardır ki insanın içine sessizce işler; ne bağırır ne çağırır ama her nefeste biraz daha derine iner. İki gencinki de öyleydi işte. Adını koyamadıkları bir boşlukta uyanıyorlardı her sabah; kalabalıklar arasından kaybolmuş bir yalnızlık gibi, kendi içinde susan bir çığlıkla... oysa başlarda her şey masumdu. Bir tebessümle başlayan yolculuk, bir çift gözde vadedilmiş cennet... Zannettiler ki, o elleri tutarken bırakmaz, gözler bakarken yalanlar söylenmez. Ama yanılmışlardı. Hem de en derininden. İhanet, bir yabancıdan gelseydi belki bu kadar yakmazdı içlerini. Ama sevdiği, güvendiği, gözünün içine bakıp "sana zara vermem" diyen... işte o kişilerdi, kalplerine en keskin hançeri saplayanlar. Geceler boyu onlarla kurdukları hayaller şimdi birer enkazdı. Sevda sandıkları şeyin altından yalanlar çıkmış, umutla ördükleri anıları şimdi sadece canlarını yakan hatırlatmalara dönüşmüştü. Ve o an anladı Dewran "Elini tuttuğum gün, kalbimi bıraktığımı biliyordum," dedi kendi kendine, gözlerini ufka dikmiş halde. "Meğer insan en çok, en çok güvendiği yerden yara alırmış." Sustu sonra. Çünkü bazı cümleler vardır, suskunluğun bile daha çok şey anlattığı... Ve bazı aşklar sadece acıyla hatırlanır. Aşkına ihanet edilmiş iki genç. İki yanan yürek ve bunlardan bağımsız olan diğer iki genç ile karşılaşırsa neler olur. Birbirinden bağımsız iki hikaye ama aynı acı...

“Ateş…” Üstüme yürüdüğünde korkuyla geriledim. Geri geri yürürken bir anda sırtım yatakla buluştuğunda hafif gülmüştü. Kalkmama izin vermemek için ağırlığını vermeden üstüme çıktı. “Sen, benim karımsın.” Yatağın üstündeki elime ulaşıp parmaklarımızı birbirine geçirdi. “Ne o adamın torunusun ne de o herifin kızısın, duydun mu? Sen benimsin. Benim karımsın.” “Bir yıl,” dedim, üstüne basa basa. “Bir yıllık karınım, sonrasında izimi dahil bulamayacaksın!” Sesli bir nefes verdiğinde söylediğim her bir kelime dudaklarımızı yaklaştırıyordu, ve ben karşısında nefesimi kontrol etmekte zorlanıyordum. “Göreceğiz bakalım bir yıl mı yoksa bir ömür mü?” Yüzüme iyice yaklaştığında gözlerimi sıkıca kapattım. “Seni gerçekten karım yapacağım günü iple çekiyorum,” dediği an sertçe yutkunmuştum. “İşte o gün, gerçekten benimle tanışmış olacaksın.”

Wattpad`de 2K olan kitabımı Siz de okuyun küçüklüğünde ailesinden zorla ayrılan ve üvey evlat olarak gelen, ailesinde başka bir şeyle karşılaşan ve yanlışlıkla bir mafyanın eline düşen bir macera Bence sen de oku

Instagram: azimet340 Küçük yaşta evinde çıkan yangında hem anne babasını, hem sesini kaybeden Gül. Kalan hayatını teyzesinin yanında dilsiz Gül olarak geçirirken mahallede tanıştığı Akın. Ve Gül`ün bir organ mafyasının eline düşmesi yüzünden önce ayrılan sonra birleşen hayatlar. Gül Akın`ı çarpan bir araçla öldü sanarken Akın Gül`ü organ mafyasının elinde öldü sanıyor. Aradığın, özlediğin, öldüğünü sandığın insanı bulduğunu bilmeden bulmak, ama tanıyamamak. Sevdiklerini kaybederken aklı git gel olmak. Çocukluğum ateş ortasında kaldı benim Alevler bedenimden geçti, ruhum yandı benim. Bir yudum su eti söndürürde, yanan ruhuma bir deniz yetmedi benim. Sessiz çığlığım gökleri bulurken aklım durdu ruhum delirdi benim.

Sevip de gösteremeyen ve bunu anlatamayan babalara ithafen, bir babanın ağzından yazılmış kitaptır. Hayatın zorluklarıyla baş başa kalmış bir durumda, tek ışığı kızı olan bir baba.

Kaderi birdi onların. Daha ilkokul çağında vuruldu Kaya Saygıner o yanağında iki koca çukur taşıyan ela gözlü kız çocuğuna. İki inatçı keçiydi onlar ne birbirlerinden vazgeçer ne de bir araya gelirlerdi. Büyüdüler, birbirlerinin en büyük zaafları oldular. Hatalar yaptılar. Yalanlar söylediler. Birbirlerine hasret kaldılar. Aşklarından yanıp tutuştular. Ama kaderleri birdi işte onların. Eninde sonunda dönüp varacakları liman yine aynıydı. Ya kabullenecekler ya da yüreklerini kavuran ateşte kül olup sonsuzluğa ereceklerdi.

En son ne zaman görmüştüm onu? 3 yıl? ya da 4? ‘’Bu bizim son görüşmemiz olacak Neva.’’ demişti Baran. Hayatımdan tamamen çıkıp giderken sadece bir cümle söylemekle yetinmişti. Altı kelime… Daha fazlasına gerek duymamıştı. Peki ya şimdi? Ne değişmişti? Beni ona hatırlatan neydi? Ansızın yanına çağırmasının bir sebebi olmalıydı. Sözünden döndürecek bir sebep.

• ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Ana karakterlerimiz olan Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşıdır. Aynı zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Erkek karakterimiz olan Mirza’nın babası polistir. Ve bir gün tayini çıktığından dolayı, yaşadıkları yer olan Hakkari’den Ankara’ya göçmek durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden tam 15 yıl geçer. Ve artık çocuklar büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olur. Gülfem ise Ankara’da, yani çocukluk arkadaşı olan Mirza’nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesini kazanır. Gülfem aile büyüklerinin vasıtası ve ısrarları üzerine, Mirza ve onun ailesi ile yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi?

Asker konulu bir kitaptır, kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Ruh, insanın dipsiz bir kuyusudur. Sen ruhunda dolaştığını sanırsın ama onun ne kadar derin olduğunun hiçbir zaman farkına varamazsın. Ta ki biri çıkıp orayı talan edene kadar. "Yanacaksınız, yakacaklar. Canınızın acımasını önemsemeyecekler." Parmaklarına sarılı urganı sertçe gerdi. Parmak boğumları giderek beyazlaşırken gözleri, alev topuna dönüşmüştü. "Nefesinizi kesecekler." İki farklı asker; Asena Eyşan Boduroğlu ve Mete Mert Çakır. Birbirlerinden haberi olmadan aynı göreve atanırsa en fazla ne olabilir ki? "Bugün bir tehdit mektubu aldım MMÇ`den gelmiş." *Tüm hakları saklıdır.*

Ben Kumru. Cihanın Şahı. Cihanın gönül davası. Cihanın hiç bulamadan kaybettiği. 3 yıl önce sonu gelmez gözyaşlarımı döke döke koşarak kaçtığım yere , bir daha dönmem dediğim gönül davama geri dönüyorum. Hemde gönlümden kopan küçük parçamla..

Çakıl taşları çıplak ayaklarıma temas ederken hissettiğim acı umurumda değildi. Bir elimi havaya kaldırıp başımı doğrulttum "Tıpkı Felix`inkiler gibi" Öyle miydi? Hayır, hayır diye geçirdim içimden "Hiç bir şey senin o Çillerinden parlak olamaz Felix."

ünlü oyuncu ve iş kadını olan leyal hazen erendiz girdiği hastaneden en yakın koruması olan milan sever ile ayrıldı . yakından çekilen fotoğraflar ile ağladığı kanısına varıldı . PEKİ ÜNLÜ OYUNCU VE İŞ KADININI AĞLAMASINA SEBEB OLAN OLAY NE ? O HASTANEYE GİRDİ VE ÇIKTIĞINDA NEDEN AĞLIYORDU ? • Göşteriş hayatımın her yerindeyken ben ortalarında sade kalmam mümkün değildi ...

Bir zamanlar kardeşten öte görülen dostluk, tek bir hatayla paramparça oldu. İkiz kardeşlerin liderliğinde büyüyen o bağ, dört gencin hapisle sınanmasıyla kırıldı. Geriye kalanlar ise hayatta kalmak için farklı yollara savruldu; kimisi karanlığa sürüklendi, kimisi kendi yaralarıyla savaştı. Aradan geçen yılların ardından kader, hepsini yeniden aynı noktada toplar. Ama artık hiçbir şey eskisi gibi değildir. Geçmişin yaraları, kırılan güvenler ve yarım kalan aşklar, onları yeniden sınar. Bu sadece bir buluşma değil; dostluğun, sadakatin, aşkın ve ikinci şansların acımasızca sınandığı bir hesaplaşmadır.

Kadının söyledikleri, anlattıkları duyguları hepsi gerçektir.. Adamın söyledikleri sadece kadının kalbinde hissettikleri ve hissetmek istedikleridir.. Bu ayrılık dolu aşk gerçek hayattan konu edinmiştir.. Kadın anlattı, ben yazdım. O sustu, ben dinledim. Kadın ve Adam tabirleri hoşumuza gitti diye kullanıldı. Bu hikaye iki gencin imkansız aşkı..

Bazı aşklar vardır kavuşması mahşere kalan belki de yapılan dualar kabul olur da bu Dünya `da kavuşmak nasip olur....

Çerçevenin içinde bir antik köy, birden fazla kişilik taşıyanların hikayeleriyle başlıyoruz. Karanlıklar ve aydınlıklar arasında sıkışıp kalmış bir ana karakterimiz ve onun etrafında dönen gizemli olaylarla dolu bir hikaye. Ana karakterimizin, geçmişindeki kayıplar ve duygusal acıları hikayenin tonunu şekillendirirken, yaşadığı olaylar ve karşılaştığı çatışmalar da onun iç dünyasında merak uyandıran bir gizemin başlangıcını oluşturuyor. Çölde bir serap gibi beliren Özlem`in varlığı, gerçeklik ve hayal arasında ince bir çizgiye işaret ediyor. Antik köyün eski taş duvarlarında yankılanan sessizlik, ana karakterin zihnindeki karmaşık düşüncelerle birleşerek okuyucuya atmosfer açısından zengin bir deneyim sunuyor. Geçmiş ve şimdiki zaman arasında gidip gelen bu karmaşık yapı, hikayenin ilerleyen safhalarında merak uyandıran bir yolculuğa dönüşecek gibi duruyor. Gizemlerle dolu bir dünyada başlayan bu hikaye, okuyucuyu içine çeken ve merakla dönüp her bir sayfayı yutmasını sağlayan bir başlangıç noktası oluşturuyor. Bu karmaşık dünyanın içindeki karakterler arasında dolaşırken, hikayenin ipuçlarını birleştirerek ana karakterin geçmişini ve geleceğini keşfetmeye başlayabilirsiniz. Yeni bölümler için düşünme modundayım.

*askeri kurgu* Annesi yüzünden hafızasını kaybetmek zorunda kalan Masal hiç tanımadığı birinin hayatı yaşamak zorunda kalır, kurduğu örgütün üyeleri bile ona ulaşamaz. İçinde hep bir boşluk ve anlamsızlık vardır. Annesinin ona verdiği hat üzeriden kendine sürekli mesaj atar ancak birşeyler ters gider. Mesaj attığı kişi kendi olduğu halde yanıt başka bir yerden gelmektedir bu duruma anlam veremese de konuşmayı sürdürmek için elinden geleni yapmaktadır. Masal: Bugün alt komşunun kızı balkonda dedikodu yaparken kafasına kedim düştü... Masal: Çok şükür kedime birşey olmadı Masal: Ama kız dengesini kaybedip düştü. Tek arkadaşım: Yanlış numaraya mesaj attınız herhalde diyeceğim ama kendi kendime mesaj göndermişim gibi gözüküyor? ¢ Asker kurgusudur... §

Bir tutulma aynı anda kaç hayatı etkileyebilir?. 💕 Gerçek miydi herşey yoksa yalan mı? Bir araç mıydım onun için yoksa gerçekten sevmişmiydi beni? 🖤 Vatan mı Aşk mı? Hangisini seçersem seçeyim kahrolan ben olacaktım..

İçimde biraz şiir birikti sana biraz ben vardım cümlelerde bir de adının saklı olduğu şiirlerim.

Hikâyemin hangi noktasındayım bilmiyorum ama orta yerinden okuyorsun beni. Bazı adımlar atılmalı, bazı yollar yürünmeli, bazı anlar yaşanmalıydı. Bazı insanlar gitmeli, bazılarıysa kalmalıydı. Hayat bir şekilde yolunu bulmalıydı. Bir şekilde akmaya devam etmeliydi. ☆☆☆☆ Elvin Erden düğün günü sevdiği adam tarafından karnında üç aylık bebeği ile terk edilince yaşadığı şokla kaza geçirir. Kader onu Poyraz Karaaslan ile karşılaştırınca bunun gideceği noktayı ikisi de kestiremez. Kimse bilmezdi ama bir hikâye bitmeliydi ki yeni bir hikâye başlayabilsin. Bu kimin hikâyesiydi?

Kendinden 16 yaş büyük bir adamla zorla evlendirilen Ilgın, nikahtan hemen önce ilk bulduğu fırsatta kaçar. Kaçmak için yardım istediği arabalardan hiç birisi durmaz. Birisi hariç. Deniz Bulut...

“Kumsal hadi mızıkçılık etme çekiyorum.” “Ya ben çekecektim fotoğrafı Allah’ın kıtı.” En son Deniz ve benim kavgama dayanamayan Ayla “Yeter be. Kumsal kırk yılın başında kız kıza bir fotoğrafımız olsun diye bu cahilleri tembihlemişim hadisene.”diye beni azarlayan Ayla’nın sözü bir bağırma sesiyle yarıda kesilmişti. “ALLAH BELANI VERSİN BATI!!!” diye resmen ciyakladı Deniz.