[MAHALLE KURGUSU] ⤜→ Acıyla kavrulan yüreklerin deniziydi Karadeniz. Kavuşulamayan sevdaların deniziydi. Karadeniz’i, yüreği Karadeniz olanlar anlardı. Acıyla yoğrulmuş, ruhu ölmüş ama yaşayan bedenler anlardı. Anladım. O kadar iyi anladım ki bu deli Karadeniz’i, zamanla o bana baktı ben de kendini gördü, ben ona baktım onda kendimi gördüm. Hırçınlığımı, dize gelmez deli dalgalarımı, karanlık derinliğimi gördüm. Annemin verdiği sevgiyle dolup taşan gözlerim, görmez dediğim o deli dalgaları gördü. Küçükken annem ve babam varken Karadeniz gibi olmam diyen kendimin, Karadeniz’den daha hırçın olduğunu zamanlarını gördüm. Karadeniz oldum. Burada, yüreğimdeki bu acıyla yaşayabilmek için olunması gereken o asi, deli deniz oldum. Zamla bu deli dalgalarda yoğruldum. Işığımı, gülüşümü, sevgiyle parlayan gözlerimi, şefkatli ellerle dokunulan yüreğimi denizin derinlere gömdüm. Karadeniz’in ta kendisi oldum. Güneş saçlı, deniz gözlü annesinin o çok sevdiği Karadeniz’in dingin limanı değil, asi dalgalarıyla coşan karanlık gecesi oldum. ⤜→ ✉¹sâye`den posta: Sürmene`nin Gültepe mah. sıcacık arkadaşlık ve aile bağlarıyla, tüm neşe dolu anlarıyla sizleri bekliyor :)

Ben Hayat ismimin ta kendisi olmaya geldim ben bu hayatta bir Hayat Aksoy geçti dedittiricem Tabi bunları söylerken soy adımın ve hatta hayatımın değişeceğini bilmiyordum...

Düşmandan aşka mı? Güldürmeyin beni. Nefes kesici bir aşktan düşmana ile karşınızdayım...

"Zorla Sevda" - Kısa Özet Serra, kan davalarıyla yoğrulmuş bir mafya ailesinin asi ve güçlü kızıdır. Ağabeyi Kadir’in ölümünden sonra ailesi, iki düşman mafya arasında barış sağlamak için onu, kardeşinin katili olduğu söylenen Cemil Karabey ile zorla evlendirmeye karar verir. Serra için bu evlilik, bir mahkûmiyetten farksızdır. Ancak zamanla, Cemil’in sadece soğuk ve acımasız bir mafya varisi olmadığını, onun da kendi içinde savaşlar verdiğini fark eder. Bu evlilik sadece bir ateşkes değil, aynı zamanda yeni bir savaşın da başlangıcıdır. Serra, kendini Cemil’in karanlık dünyasında bulurken, hem kendi ailesinin hem de Cemil’in düşmanlarının entrikalarına karşı mücadele etmek zorunda kalır. Zorla başlayan bu evlilik, zamanla tutkulu bir aşka dönüşmeye başlarken, ikili geçmişin sırları ve ihanetiyle yüzleşir. Serra ve Cemil, düşmanlarına karşı birlikte savaşırken, aşklarının gerçekten kader mi yoksa bir lanet mi olduğunu keşfetmek zorunda kalacaklardır…

"Niye gitmeme izin vermiyorsun? Neden beni sana, kendini de bana mahkum ediyorsun? Bırak gideyim ne olursun?" Önünde diz çökmüş bir vaziyette yalvarıyordum artık. Belki bu, onunla adam akıllı ilk konuşmamızdı ve ben bitmiş bir haldeydim. Şu an kalkıp, kapıyı çarpıp çıksam her şey bitecekti sanki. Ama yapamıyordum. Buna ne gücüm vardı ne de inancım. Affedilmek istiyordum artık. Karşımda bana nefret kusan adam beni affetsin istiyordum. Ancak o zaman hayatıma devam edebilirdim. Son bir gayret kafamı kaldırıp gözlerinin içine baktım. Gözlerimdeki yaşlar görüşümü kısıtlasa da o buğulu kehribar gözleri görebiliyordum. Uzun zaman sonra ilk defa net bir şekilde gözlerimin içine bakıyordu. Bu durumdan cesaret alarak tekrar konuşmaya başladım. "Ben senin için neyim baba? Hiç mi değerim yok? Kimim ben!" "Katilsin! Karımın katili!" *** İdil, herkes gibi hatalar yapan sıradan bir kız çocuğuydu. Ama yaptığı tek bir hata kendi dahil etrafındaki herkesin hayatına mal oldu. Elinde kalan sadece annesine ait bir mezar, kendisinden nefret eden yarım kalmış bir aile ve asla silip atamadığı `katil` damgasıydı.

Asil`e gelen yarış teklifi onu ve ailesi bildiği arkadaşlarını tehlikeli ve tutku dolu yeni gizemli bir Fırtınaya ve teklifin sahibine (Barış Atltay) iter.

Bu Kitabın gerçek kişi veya kurumlarla bir ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür. Ben Dilvan... Dilvan TİMURAĞAOĞLU. Mardin Kızıl Tepede, Kikan aşireti adı altında yaşamaya çalışıyorum, Babamsız... Annem Meral TİMURAĞAOĞLU. Ankara`da doğup büyümüş babamla İstanbul`da tanışmışlar ve severek evlenmişler... Bu şehirde büyük bir sevgiyle yaşamışlar ve evliliklerinden 2 sene sonra abim Berzan TİMURAĞAOĞLU dünyaya gelmiş... Abimden 2 sene sonra da ben... Mardin`i çok seviyorum ama buralarda yaşayamam. Başıma ne geldiyse bu topraklarda geldi. Gitmek istedim hem de bir çok kez, ama ya dedem saçlarımdan sürüye sürüye geri getirdi ya da başıma bela ettikleri Erbani aşiretinden Aram MİRANOĞLU geri getirdi... Ben 10 yaşındayken dedelerimiz söz vermişler aşirete ve birbirlerine ben ve Aramı evlendireceklerine dair... Ben bunu ancak 18 yaşımda öğrendim...

Asi bir kız olan,erkek gibi davranış sergileyen yadigaril aşiretinin en küçük kızı olan Azad yadigaril ve kutlusoy ahiretini ortanca oğlu olan Barad kutlusoy`un kaderlerini birleşmesini konu alan bir kitap ile karşınızdayım töre ve berdel okurlarına tavsiye ederim

"Hayatımda açan ilk Çiçeksin sen. Tamda bu sebepten ben bu kapıyı çalar dururum." Gözlerimi açmaya cesaretim yoktu. Dışarıya hart hurt olan adam bana gelince şair oluyordu sanki. Böyle konuşmasın bana böyle bakmasın istiyordum. Sonra parmağının ucu değse ağzından çıkacak her kelimeyi merakla bekliyordum. Elimi göğsünden indirmeye çalıştığımda önce direndi sonra izin verdi. Bakışlarımı gözlerine kaldırmadım ki beni ikna edemesin. "Sağır birisinin kapısını sonsuza kadar çalsan ne olur Kutay?" Bir soru değildi bu. O da elbet farkındaydı ona söylemek istediklerimin. İncilerini gözüme sokarcasına güldü yine. Ayşem`inki gibi olmasada o küçük gamzeler belirdi dudaklarının kenarında. "Belki çöp atmaya çıkarsın be Çiçek. Bendeki bu umut var ya yapay çiçeği bile sulatır bana." 🌼🌼 "Bahar dalı narin olur be Çiçek. Bırak da ehil eller sevsin olmaz mı?"

Sokakta yaşanmış olaylar

Kavga ve yıkımmı arıyosunuz ... Onun vücut bulmuş haliyim . Yani ben ASİ...

Yaşamaktaki asıl hedef neydi tam olarak ? Başarı Güç Özgürlük Yoksa sadece hayatta kalmaya çalışmak mı ? Bütün amacı kendisini hayatta tutmaya çalışan bir kızın yaşama çabasıydı bu. Kendisini kral zannedenlerin aslında sadece bir piyon olduğu bir hayat.

...hemen yan odanın kapı aralığından içeriye baktım. Kloms ve Dren yoktu. Sadece 15-16 yaşlarında kitap okuyan bir çocuk vardı. İçeri giren kadın elinde ki iğne ile yavaş yavaş çocuğa ilerledi. Gölgesi çocuğun üzerine düştüğünde çocuk bakışlarını kadına kaldırdı. Kadın iğneyi kavrayarak hızla çocuğun ağzını kapadı ve şah damarının hemen yanına iğneyi sapladı. Gözleri kayan çocuğa kocaman büyümüş gözlerimle bakarken görevli kadın çocuğu kucağına aldı ve kapıya doğru yöneldi. Hızlı adımlarla odaya döndüm. Lanet olsun. Burada neler oluyor?

“O, herkesin baş belası. Benimse en büyük sınavım…” Nilsu, kurallara uyan, sessiz ve kendi halinde bir kızdı. Hayatı boyunca dikkat çekmemeye çalışmış, derslerine odaklanmış ve kendini korunaklı bir dünyada tutmuştu. Ta ki ateş yolları kesişene kadar… Ateş, okulun asi çocuğu, başına buyruk ve tehlikeli biriydi. Kimseye hesap vermez, hiçbir kurala uymazdı. Onun girdiği yerde karmaşa, peşinden de belalar eksik olmazdı. Ama ne olduysa, bir gün nilsu hayatına karıştı ve işler hiç beklenmedik bir hal aldı. Zıt dünyaların kesiştiği bu hikâyede, aşk ve tehlike iç içe geçiyor. Peki, bir baş belası ve bir kurallar kraliçesi gerçekten yan yana durabilir mi? Yoksa bu, en baştan kaybedilmiş bir savaş mı? “Kuralların yıkılmak içindir yaratıldı nilsu hanım” “Kalbim de kırman için mi yaratıldı peki?”

Hayatı bir işten ibaret olmasından sıkılan asi artık çabalamak kendini görmek istiyor. “Evren beni böyle yaratmasaydı, senin kaderin olmak isterdim.”