Bakışları yerdeydi. O konuşmadı, ben de konuşmadım. Yağmurun altında öylece oturduk içimizden anlaşır gibi. Burnumu bir kez daha çekip dudaklarımı araladım. "Nereden buldun beni?" Bakışları yerdeki su birikintisinde iken yağmurun biraz azalmasıyla cebinden çıkardığı paketle ilgileniyordu. Paketin içinden bir dal çıkarıp, dudaklarına götürüp yakışını seyrettim. İçine çektiği dumanı yavaşça ağzından verirken beni şaşırtan o cümleyi söyledi. "Seni bulmam için kaybetmem gerek Açelya." Sigarasının külünü silkeledikten sonra bir duman daha çekti içine. Yutkunurken hareket eden adem elmasına takıldı gözlerim. Dumanı üflerken elini uzatıp yumruk yaptığım elimi açtı ve tırnaklarımı batırdığımı fark etmediğim avcumu yavaşça okşadı. Hafif kanayan avcumdaki acıyı almak ister gibi tırnak izlerimin üzerinden geçti parmağıyla. Benim kendimde fark edemediğim şeyi nasıl oluyor da fark edebiliyordu? Rüzgârın esmesiyle burnuma kokusu geldi. Daldığım düşüncelerden hızla çıkardı bu mayhoşluk beni. Tam ağzımı açıp söylediğinin ne anlama geldiğini soracakken bunu anlamış gibi bir şey dememe izin vermeden konuştu. "Ben göremediğin her yerdeyim."

"Benden mi kaçıyorsun sen?" "Yooo ne alakası var ya." "Çok alakası var biliyor musun saysam bitmez." "Hiç sayma o zaman." diyip masum masum bakıp gülümsediğimde o da güldü. "Tam bir başa belasın." "Tatlı bir belayım değil mi?" "Sadece bana özel bir tatlı bela diyelim mi ona?"

Tatlış,soğuk,güzel,zeki bir kızın hayatını anlatıyor…

"Nereyadur ula Eluf!" Tamam, pekâlâ şimdi buradan başlarsak hiçbir şeyi anlamayabilirsiniz. O yüzden sizi Karadeniz`in hırçın dalgalarında boğulmadan önceki anlarımı anlatmakla başlamak istiyorum. Her şey en yakın arkadaşımın sevdiği adamla evlenmek istemesiyle başladı. Sorun elbette bu değildi, sorun arkadaşımın, kendisinden daha deli akrabalarıydı. Muhtemelen herkes Karadeniz`in ve Karadenizlinin inadını bilir, tanır belki de içinde yaşatır. Ben bir Karadenizli değildim ama arkadaşımdan iyi bilirdim. Şimdiki kocası, benim abim olan adama ve bana az çektirmemişti. Bu topraklara sürgün edildiğimizde bizim için her şey bir tık daha zorlaşmıştı zira arkadaşım evlenmek için gün almış, babaannesinin zoruyla gizli saklı yapılacak olan düğüne en az üç yüz kişi gelmiş, bunun sonucunda kendisinden daha deli abisine haber uçmuştu. Hani şu abimi bir kere gördüğünde hastanelik edecek kadar döven abisi. Abisinin onayı olmayan düğün babaannesinin onayıyla kıyılmaya durulurken abisinin baskın yapılacağı duyurulmuş ve sonuç olarak durumu benim kurtarmam gerekmişti. Topyekûn boşaltılan düğün yerinde tek başına kalıp oyalamak görevi de bana kalmıştı. Ve bir Karadenizli ile nasıl başa çıkılır bilmemekle birlikte, deliye dönmüş bir abiyle nasıl başa çıkacaktım onu da bilmiyordum. Sonuç olarak başıma örülen çorabın söküğünü nasıl bulacağımı da çözememiştim. ☸ Bu hikâyede yetişkin unsurlar bulunmaktadır, ona göre okunması önemle duyurulur. •Kitap kapağı tasarımı şahsıma aittir.•

Beyza, bir gün bilinmeyen bir numaradan gelen mesajla yine birileri tarafından kandırıldığını düşünüp yazan kişiyi ciddiye almaz. Bilinmeyen, ısrarla yazmaya devam edince yazdıklarından dolayı onun düşündüğü gibi biri olmadığını anlar. Beyza`nın mavilerine görür görmez vurulan Melih`se, en başından beri yazdıklarında ciddidir. Tek istediği Beyza`nın sandığı gibi biri olmadığına inanıp kendisine "Küçük Bir Şans" vermesidir. İnancından dolayı kalbi ve aklı arasında kalan genç bir kız. Aynı inanca sahip olan ama bu konuda sevdiği kadar güçlü olamayan genç bir erkek. Kader, farkında olmadan ikisini aynı gökyüzünün altında birleştirmiş, aşklarını bir çift mavi ve kahve hareye yazmıştı. MELİH: Kaldır başını ay yüzlü güzel. MELİH: İzin ver bakayım o gözlere. Gördüğüm günden beri aklımdan çıkmıyorlar. MELİH: Senin gözlerinde bir şey var. Baktıkça çoğalası geliyor insanın. Binlerce olası ve tekrar tekrar bakası... ... Kitabımın tüm hakları bana aittir. Kitappad`deki "Küçük Bir Şans" isimli ilk kitaptır :) Kitap kapağı: Gizemliyazardemir0 (Aldığım en tatlı hediyelerden biri oldu, teşekkür ederim 🤍) Başlangıç: 14.02.2025

“Değerli vatandaşlarımız, son günlerde ülkemizin 81 ilinde olağandışı vakalar yaşanmaktadır. Kamu sağlığını ve ulusal güvenliği tehdit eden bu durum karşısında, Anayasa’nın ilgili maddeleri gereği ülke genelinde Olağanüstü Hal ilan edilmiştir. Bu kapsamda alınan tedbirler: Tüm vatandaşlarımızın güvenliği için sokağa çıkma yasağı uygulanacaktır. Şehir giriş ve çıkışları kapatılmıştır. Bütün sağlık ve güvenlik birimlerimiz teyakkuz halindedir. Halkın panik yapmaması ve yetkililerin talimatlarına uyması hayati önem taşır. Yetkili makamlar dışında yapılan açıklamada itibar edilmemesi önemle rica olunur. Devletimiz kontrolü sağlamaktadır ve gerekli önlemler alınmaktadır.” ** Haberi aldığımızda evimizden çok uzaktaydık. Üstelik bir savaşın ortasında kalmıştık. Daha ne olduğunu anlamadan savaşmaya başlamış, sürekli kaçıyorduk. Buraya ilk geldiğim anda oluşan o his tamamen kayboldu. Şimdi elimdeki sopama yaslı şekilde etrafıma bakıyorum da ne oluyor tam olarak gerçekten?

Ülkelerinin gururu olan iki gencin aşk ve macera dolu hikâyesi.

Gece`nin gerçek ailesinden habersiz ve çok farklı bir hayat yaşaması. Başka bir hayat yaşarken bir anda ailesinin olduğu haberi geldi.

Babaları askerlik arkadaşı olan, çocukluklarını birlikte geçirmiş Betül ve Samet... Samet talihsiz bir kazayla babasını toprağa verip eski neşesini yitirdiğinde Betül`ün desteğiyle ayakta kalır. Ortaokul ve lise yıllarını aynı sınıflarda tamamlayan ikili, zaman ilerledikçe bağlarını yavaş yavaş koparmaya başlar. Bu durumdan oldukça hoşnutsuz olan Betül bir gün Samet`in karşısına geçip bunu yüzüne vurur. Samet`se artık çocuk olmadıklarını, görüşmelerinin dini açıdan uygun olmadığını söyler. Bazı gerçeklerin farkına varan Betül de kendini ondan uzak tutmaya başlar. Üniversiteye geçip ikisi de serpilip büyüdüğü vakitse, artık Samet için zor zamanlar başlamıştır. Bir yandan okulu, bir yandan çalışması gereken bir işi varken gönlünün sesine bir müddet daha kulak veremeyecektir.

Hayat bazen seni yalnız bırakır. Yalnızca kendinle kaldığın bir yerin ortasında. “Leyla Gibi” seni o yerden alıp kendi yolculuğuna çıkarıyor. Güçlenmek, vazgeçmek, yeniden başlamak… Belki de bu kitap, kendini hatırlamak isteyen herkes için.

ADANMIŞLAR fantastik dünyayı korumak ile yükümlü bir ekibin maceralarını anlatıyor.

Parla ve Asel, yoğun geçen üniversite döneminin ardından biraz kafa dağıtmak için bir kampa gitmeye karar verirler. Şehrin karmaşasından bir az uzaklaşıp, yıldızların altında hikâyeler anlatacakları, doğanın huzurunu hissedecekleri birkaç gün hayal ederler birlikte. Ancak bu kamp düşündükleri kadar masum değildir. İlk gece duydukları garip sesler, ormanda beliren gölgeler ve açıklanamayan olaylar, kampın sandıkları gibi güvenli olmadığını hissettirir. Zamanla, burada yalnız olmadıklarını fark ederler. Ama asıl korkutucu olan, onları izleyenlerin kim ya da ne olduğu değil bu kâbusun nasıl sona ereceğidir. Gerçekten güvende olduğundan emin misin? Bazen kaçmak, kalmaktan daha tehlikeli olabilir...

Soylular olarak geçen bu kişiler kimlerdi? Üst tabaka ünlülerin oluşturduğu bu grup Küçüklükten beri zorla birbiriyle arkadaşlık yapmak zorunda kalan çocuklar Hayatlarının çoğunu oyun oynamak yerine günün 7-8 saatini keman,İngilizce ,Fransızca , piyano gibi şeyler zorla yaptılırılan aktiviteler Ediz Ader Elvin Melisa Ader Berkan Efe Bektaş Milaz Ege Bektaş Ateş Bora Mevsin Alev Mevsin

Gerçekliğe Dönemeyenlere.... Roya İlkbahar krallığının varisidir ama kendi halkına göre oldukça farklı bir kişiliğe sahiptir. Roya bir gün krallığının kütüphanesinde daha önce girmediği bir bölümünde bir kitap bulur. Bu kitap onu Sisepia Diyarının lanetini bozması için hangi yolları seçeceğini söyler. Peki ya Roya Sisepia Diyarının lanetini bozabilecek mi?

Bir anda her şey değişebilir...

" `Sen papatya seversin` dedi genç adam. `Papatyaları seviyorsun ama kendini sevmiyorsun. Benim için kendini sev. Çünkü sen benim papatyamsın. Sen bir papatyasın.` Benden ne istediğini anlamak zor değildi. Önemli olan benim yapıp yapamayacağım. İsteği çoğu kişinin zaten hayatına oturmuş masum bir istekti. Gözlerime baktı. Ellerimi tuttu. Onu sevmem ve kendimi sevmem dışında başka bir şey istemiyordu. Ama ben daha sevgi ne demek onu bile bilmiyordum. Sahi nasıl sevilir? " Kendisini aynada her gördüğünde daha fazla nefret eden bir kız ve onu tırnak uçlarına kadar sevdirmek isteyen erkeğin hikayesi. Akın, kızın daha önce herkes tarafından kırılmış kalbini nasıl onaracak?

Kitapta küfür olacaktır... Benim GERÇEK ABİM olan şahıs benim hayranı olduğum birimiymiş?! HASS- Burdan da anladığınızı düşünüyorumm

` Abi ! ` arkasından gitmeye kalktım ama dış kapı şiddetle çarptı. Gözümden bir damla yaş daha aktı halıya doğru, ardından bir daha ve bir daha. Sırasıyla takip ettim gözümden acıyla düşen parçanın yerle bütünleşmesini. Daha fazla dayanamayıp yere yığıldım. Hıçkırıklarımı duyuyordum duvara sırtımı yasladım. Ellerimle dizlerimi sardım. Bir abim yoktu artık, acıyla yumdum gözümü gitmişti beni küçüğünü bırakıp gitmişti. Koluma birisi dokundu sıçradım. Gözlerim ağlamaktan kapanmıştı. Başımı kaldırdım abim mi gelmişti acaba, tabii dayanamaz, kıyamaz küçüğüne siniri geçince gelmiştir. Ama hüsrana uğradım, karşımda endişeyle bana bakan koyu kahveler vardı. Kendimi duvarın dibine bıraktım. Eliyle yüzümü kavradı, gözlerine bakmam için zorladı. Hani bir zamanlar tatlı gelen o renk şimdi acı geliyordu. Gözlerimi değdirdim acı kahvelerine. ` Aşkım korkutma beni ne oldu söyle ? ` Sadece yüzüne boş boş bakıyordum. Şu an karşımda sadece abimi istiyordum. Küçük çocuk gibi abimi istiyorum diye ağlayacaktım. ` Bebeğim yalvarırım lütfen konuş benimle korkuyorum. ` Bir damla yaş yeri boyladı, eliyle sildi geride kalan izi. Yüzümü çevirmeye çalıştım bırakmadı, bakmak istemiyordum ona hepsi onun suçuydu. Bu olanlar onun suçuydu, eğer gelip bana başkasını sevdiğini söyleseydi ben birlikte olmazdım onunla, abimi dinleyip yine abimin küçüğü olurdum. Ne olursa olsun abim affederdi beni, nasıl olsa küçük kardeşler hep hata yapar, abileri onları korur kollardı.

Benim kalbim ona, onun kalbi bana. Başkasına atamazdı bizim kalplerimiz.

"Eğer bir oyunun içine girersem, kuralları koymayı idrak ederim." Efser, henüz bir çocukken cezalandırılmış biriydi. Günahların kadını olmuştu. Hayatı doğduğu itibaren ona zehir edilmişti. Ancak o hayatının zehrini avuçlarında parçaladı. Ama bunun bir bedeli vardı. Efser bir avukattı. İnsanların hakları olanı vermeyi kendine layık gördü. Diğer üç arkadaşı ile kendisine bir yol çizdi. Hayatında sadece artık bu grup ve kız kardeşi Mavi vardı. Bu grubun karşılaştığı bir cinayet, onları bir yere sürükledi. Şimdi ise karşılaştıkları tehlikeli dört adamla anlaşma yapmak zorundalar.

Kalp akıl işi değildi. Kalbe söz geçiremezdin. Eğer sevdiyse, sevme diyemezsin. Dinlemezdi. Onu sevmek istememiştim ama en çok da onu sevmiştim. O ise beni hiç sevmemişti. Onun için çocukluğundan öylesine bir hatıraydım sadece. Nazlı`ydım ben. Nazlı Aladağ. Babasının Nazlı kızı. Annesinin baş belası. Abilerinin kıymetlisi. Onunsa hiçbir şeyi. Emre. Benim kalbimin en büyük yanlışı. ************ Hâlâ eski Naz`sın." "Değilim," dedim keskin bir tonla. Eski Nazlı severdi onu, çok aşıktı ona. "Çok zaman geçti üstünden. Büyüdüm ben." "Evet," dediğinde gözleri gözlerimi buldu. Gözlerimin içine bakarak konuştu. "Büyümüşsün." "Niye geldin?" Sesim istemsiz sitemli bir şekilde çıkmıştı. "Sıkılmıştın buralardan, öyle diyordun abime en son?" abime dediğim kısmı özellikle bastırmıştım. "Naz, sen bana sinirli misin?" "Ben sana niye sinirli olayım, Emre?" dedim kendimle çelişip, sinirli konuşurken. "Sen benim hayatımda mısın ki sana karşı herhangi bir duygu besleyeyim?" Şaşırmıştı. "Biz beraber büyüdük, Naz. Değil miyim hayatında?" "Değilsin!" dedim bir hışımla. "4 yıl oldu, Emre. 4 yıl. Öyle senin her yaz burada olmandan bahsetmiyorum ben. 4 yıldır hiç gelmedin sen. Arayıp sormadın bile. Sence sen benim hayatımda mısın?" ***

Oyun yeni başlıyor. Asıl başlangıç geri dönüş ile başlıyor. Gerçekliğe hoşgeldiniz çünkü asıl hikaye burada başlıyor. Kankırmızısı Ekibi; Ilgaz Kaya Tutku Kaya Cenk Solmaz Cansel Solmaz Kumsal Durmaz Afet Yıldırım Tulip Brown Mayıs Şimşek ve Selis Kandemir... Asıl hikayeleri yeni başlayan 9 genç. Bitiş zannettiğimiz noktada başlayan hikayelerinde ekip olabilecekler miydi? Asıl soru intikamlarını alabilecekler miydi? İntikam oyununa hoşgeldiniz sevgili okuyucular. Oyun daha yeni başlıyor. Artık tam anlamıyla Kankırmızısı evrenindesiniz...

Aslı`nın cehennemi olan okul bir gün birden cenneti hâline gelir...

0566... : Kedin, kedimi sıkıştırmış. Meyra: Ne? 0566... : Kedin diyorum, kedimi tekte düşürmüş. 0566... : Köşeye sıkıştırmış. 0566... : Namusuna göz dikmiş yani. . . . . 01.02.2025

Neslihan empati yeteneğiyle doğmuş bir kızdı. Anlayış onun göbek adıydı. Bu yüzden zamanında ebeveynlerinin boşanmasını, şimdi ise annesinin yeni ilişkisini anlayışla karşılayabiliyordu. Kardeşi Neva`nın aksine... **** Genç kız bütün kırgınlık ve yorgunluklarına kulaklarını tıkarken; Annesinin aşkına kulak verdi, Kız kardeşinin ergenlik sancılarına destek oldu, Ve Öztürk erkeklerine alışmaya baktı. Kısacası yeni hayatının düzenine alışmaya çalıştı. Bu düşündüğündende zor olabilirdi, bir sabah güne şakayıklarla başlamasaydı. ***** "Bir adın yok mu senin?"dedi yanımda tempoyla koşarken. Güldüm. "Neden çok mu merak ettin?" "Ben sana şakayıklarımı bile verdim. Sen adını mı söylemeyeceksin?" "Adımı küçümseme. Sana çok şey anlatırdı. " Önüme geçerek durdurdu beni. "Öyleyse dinlemeye değer olmalı."