"On dakikaya oradayım." "Ben temiz demeden gelme. Kendini riske atma. Duydun mu beni? Lilya?" Cevap vermeden kulaklığıma basarak görüşmeyi sonlandırmıştım. Kanım kaynıyor, direksiyonu kavrayan avuçlarım kaşınıyordu. Ağzım kulaklarımda, keyfime ise diyecek yoktu. Bu gece beni hiçbir kuvvet pislerden uzak tutamazdı. Cengiz, art arda aramaya devam ediyordu. "Cengiz, keyfimin içine sıçtın kardeşim." "Lilya burada kıyım var. Sakın gelme. Göz açtırmıyorlar." "Söyle çocuklara hazır olsunlar. İşaretimle başlayacağız." "Güzelim sen beni neden anlamıyorsun? Yunuslar burada. Üç tane de ekip otosu var." Alana girmeden sigaramı yakmak için durmuştum. Önümdeki toprak yolun sonundaki polislerin mavi-kırmızı ışıklarına ve polislere rağmen bir umut heyecanla yarışı bekleyen kalabalığa bakıyordum. Sigaramdan son bir duman çekip yere atmıştım. Telsizden gelen, "Domino nerede kaldı?" sorularına yanıt vermemin zamanı gelmişti. AŞK, İHANET, DOSTLUK VE İLLEGAL İŞLERE DOYACAĞINIZ DOLUDİZGİN BİR MACERAYA HOŞGELDİNİZ! HAZIR MISINIZ? ÖYLEYSE BAŞLIYORUZ!

Anicca; Her şeyin hatta hayatın ve duyguların bile geçici olduğu ve değişime tabii olduğu anlamını taşır. Peki aşk; geçici ve değişime açık mıdır? Ya da hayat ve duygular gelip geçici midir? Bir bilinmeyen numara, bir platonik aşk ve sürekli bir kaçış... Genç adam; yalnızlığının, korkularının ve kaybolmuş kalbinin peşinden sürüklenirken, sırlar yüzeye çıkacak. Aşk, duyguların en karmaşık hissiydi. Duyguların en saf haliyle birleştiği yerdi. Kalbinin en derinlerinde küf tutmuş, bazen korkarak, bazen umutla beklediğin bir duyguydu. Bu kitap, gerçek bir hayat hikayesinden esinlenerek yazılmıştır. Ancak isimler, mekanlar, tarihler ve bazı olaylar gerçeği tamamen yansıtmamaktadır. Bu isimle çıkan ilk kitaptır. Tüm hakları saklıdır!

Bir yüzbaşı ve bir aşiret ağasının yolları Şırnak’ın topraklarında kesişti. Biri görevle, diğeri suskunluğuyla savaşıyordu. İki ayrı dünya, iki ayrı yemin… Ve aralarında, adı konmamış bir bağ vardı. Devletin sert gölgesiyle aşiretin susmayan sesi çatışırken, bir bakış her şeyi değiştirdi. “Meftun olduğum gözleri, küf yeşiliydi,” dedi adam. O an, ne emir kaldı ne kural. Bir dosya açıldı, geçmişle hesap kesildi, sadakat yeniden tanımlandı. Kimi zaman bir sorgu odasında, kimi zaman dağ yollarında yürüdüler. Ama asıl mücadele, kalplerinin sessizliğindeydi. Küf Yeşili, yasak bir yakınlığın, çözülmemiş sırların ve susarak anlatılan bir aşkın hikâyesi. Sınır çizgilerinin ötesinde, duyguların tam ortasında…

Yıllarını hapishanede tutsak olarak geçirmiş bir adamın ona aşık olması ne kadar büyük bir sorun olabilirdi? (...) Nereye gideceğimi bilmeden koşuyordum. Arkamdan bir silah sesi yükseldi. Lanet olsun! Bulmuştu işte beni. Çıkmaz bir sokağa girmiştim. Kaskatı kesilen bedenimi umursamadan, arkama baktığımda onu gördüm. Gözleri oldukça ürkünçtü. Aramızda tek nefeslik bir mesafe vardı. Çaresiz fısıltıyla, "Ne istiyorsun benden?" dediğimde konuşmak için araladı dudaklarını. "Seni istiyorum Elvin. Yalnızca seni..." ❗️Bölüm sayısının fazla olmasına takılmayın. İlk 30 bölüm çok kısa sahneler içeriyor.❗️ •Tüm hakları bana aittir. Kopyalanıp çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır!

"Bu şiir kitabı, aşkın en saf, en yakıcı ve en buruk hallerini dizelere döküyor. Özlemin gölgesinde, kalbin sessiz çığlıklarını, sevginin hem tatlı hem acı izlerini bulacaksınız. Her bir satır, kaybedilen bir anın, dokunulamayan bir hayalin ve yeniden yeşeren umudun yankısı. Aşk acısının derinliklerinde kaybolmaya, özlemin sızısında kendinizi bulmaya hazır mısınız?"

"Vesvâs: Son Yok" adlı kitabımdaki Zühre karakterinin hikayesidir. (Kan gömleğine yapışmıştı. Titreyen parmaklarımla kumaşın düğmelerini yırtarken, bir anlığına gözlerini açtı. Bakışı, ölümün bile geri çekileceği türdendi. “Dokunma!” dedi, sesi boğuk ama kesin. Sanki her hece bıçak sırtındaydı. “Yaran kötü.” dedim. “Eğer—” “Elini çek!” Bir an bile tereddüt etmeden söyledi. Ama ben çektim mi? Hayır. Diğer eliyle beni itti. Geriye doğru sendeledim düşmemek adına... Tam o anda gözüm, yırtılan gömleğin altından görünen tenine kaydı.Dövmeyle kaplı gövdesinden sanki nereye bakacağımı biliyormuşum gibi göğsündeki dövmeye takıldı gözlerim... Karanlık tenine kazınmış bir yılan… Ve o yılanın dişlerinin hemen altına kazınmış, kanla yazılmış gibi duran bir kelime: MÂRAN.) Herşey köyde, tek odalı bir evde o zamanlar bir çok yaşıtımın hayalini bile kurmaktan çekindiği üniversite hayatına atılımım ile başlamıştı... Fakat işler hiçte istediğim gibi gitmemişti. Okumak uğruna bir çok zorluktan geçtiğim, yıllardır hayalini kurduğum ve nihayetinde okumak için gittiğim o büyük şehirde, insan tacirlerinin eline düşeceğimi bilemezdim? Bu da yetmezmiş gibi dünyanın bir diğer tarafında, koca bir şehri esir almış eli kanlı çete üyelerinin bir taht uğruna yaptıkları güç yarışlarının içine düşeceğimi de bilemezdim? Brezilya... ` Çıkış Yok ` denilen labirenti andıran bu sokaklardan çıkmanın tek bir yolu vardı. En güçlüyü bulmak ve onu yönetmek... Söylendiği kadar kolay olmayacaktı. Bulduğum gizemli kitap ve beraberinde yaptığım büyü ile ödemem gereken bir bedel olduğunu geç farketmiştim. Başıma iyi şeyler gelmemişti. Bana hiç acımamışlardı. Kimseye acımamıştım... Öldürdüğüm insanlar ve uğruma öldürülenler... Ben Zühre... O kadının deyişiyle ansızın gökyüzünde belirip tüm dengeleri alt üst edecek; Kanlı Yıldız.

Gerçek ailem kurgusu,ama erkek versiyon… (B x b) vardır(!)

Bir bakış... Bir an... Ve o andan sonra verilen emir. "O kızı bulun." Yanlış olan bir şeyler vardı. Doğru olmayan ve can yakıcak olan şeyler. O gün bir kız sessizliğin içinden çekilip alındı. Ama hesaplanan, planlanan gerçekleşmedi. ▪️Tüm hakları tarafıma aittir.

Her bedenin benliğinin altında başka bir hikaye yatar. Her hikayenin bir acısı, Her acının bir zaafı vardır. Peki ya zaaflar öldürür mü? Zaaflarını gizleyen, kapalı perdelerin ardına saklayan, hâlâ çocuk olan yetişkinlerin hikayesi. Bir ajan merkezi tarafından çocukluğundan beri ajan olarak yetiştirilen Filiz, bir gün görevi için bir cinayet işler. Her şey yolundadır. Görevinin tamamlandığını sanıyordur. Ta ki iki yıl sonra öldürdüğü adamın çok daha karanlık işleri olduğunu öğrenene dek. İnsanların üzerinde deney yaptıklarını ve bu şekilde bir çeşit ilaç ürettiklerini öğrenen Filiz, ekibiyle birlikte bu çeteyi çökertmek için harekete geçer. Ama bu görevde aşkı bulacağından ve geçmişiyle yüzleşeceğinden habersizdir. "Ya şah sandığımız aslında sadece bir piyonsa?" ŞAH ve MAT Birbirinin kimsesi olmuş, kimsesiz çocukların hikayesi...

" bir savcı... Bir aşiret ağası... Urfa`nın kadim topraklarında, adalet ile aşk arasında sıkışıp kalan iki kalp. Hem geçmişten kaçıyorlar hemde kader onları tekrar tekrar birbirine bağlıyor. Birinin hukuk, diğerinin töresi var. Peki aşk hangisini yenecek ? "

Ruhefza; karanlık bir yetimhanede filizlenen bir canın, başkalarının yaşamını kurtarma pahasına verdiği savaşı anlatır. Hanne, küf ve pasın içinden çıkıp nefes olmaya ant içerken; Teoman, ölümü göze aldığı anda ona bağışlanan “Ruhefza’sını” aramaya başlar. Kaderleri kesiştiğinde; belki bu hayatları birleşecek, belki de gün olup dağılan iskambil kâğıtlarına işleyecektir.

Tecavüze uğrayıp bunu kaldıramadığı için intihar eden kardeşinin intikamını almak için yaşadığı şehirde mahsum bir hemşire rolünü oynamak zorunda olan EFSUN KAMAN aslında şehirde olan tüm sapıkları ve suçluları ortadan kaldırmaya yemin etmiş acımasız bir katildir

Mira karanlık bir sokakta kötü işlere bulaşır. Ama bu bulaştığı sorunun nereye gideceğini bilemez...

Ülkesini temsil etmek için Brezilya liginden ayrıldı ve şimdi Türkiye U-20 ligini domine etmek için sahaya adım atıyor. Azap Kangülü dünyanın en iyi oyuncusu olmak için dünyanın tüm oyuncularına meydan okuyarak kendini gösterecek mi yoksa gösteremeyecek mi?

İYİLİK HER ZAMAN MUTLULUĞU GETİRMEZ. BAZEN İYİLİK YAPMAK DA İNSANIN CANINI YAKAR... Açelya Yılmaz, çocukken kaçırıldığı geceden beri bir lanet yaşamaktadır. İyilik yaptığı her an, derisi yanar. Peki Gölge? Adını bile bilmediği için ona Gölge lakabını taktığı adam. Gerçek adını bile bilmediği adam, hayatını kontrol altına almıştır. Güç Gölge`nin elindedir. Bir gece Gölge, Açelya`dan yapılması imkansız bir şey ister: Poyraz Altun`u öldürmek. Yapmazsa sevdiğinin canı tehlikede. Yaparsa da Poyraz Altun`un canı tehilekede. Peki, Açelya neyi seçecek? Bir parti. Bir ihanet. Tehlikeli bir hikayeyi "Güneş Kızı" diye başlatan o lakap... Açelya kime güveneceğini bilmezken düşmanla müttefik arasındaki çizgi silinmeye başlar. Gerçekler karanlıktan sızarken, is kokusu her yere siner. Peki insan, sevdiklerini korumak için ne kadar ileri gidebilir? Ya da iyilik... Gerçeklerher zaman doğru mudur? Gelin hep beraber Açelya`nın macerasını okuyalım!

Tek gecelik ilişkiniz hocanız çıksa ne olurdu? ... Verdigi tutkuluğu öpücüğü sonlandırdı. Aldigı derin nefesleri genç kızin dudaklarına uflemekten çekinmedi. "Umarım her hocaya bu performansı sergilemiyorsundur." Onun sorduğu bu küstah soru karşısında gulumsemesini tutamadi. Nefeslerinin arasına konustu: "Her hocamla deliler gibi sevişmiyorum""

Terörle Mücadele Savcısı Hazan Hilal Türkoğlu Yüzbaşı Fırat Demir Korkmaz "Mevzu bahis vatan olduğunda her Türk bir askerdir." "Kitaptaki olayların gerçek kurum ve kuruluşlarla hiçbir ilişkisi yoktur. Herşey tamamen hayal ürünüdür."

Ailesi bildiği insanların gerçek ailesi olmadığını öğrenen nazlının hayatı bir anda alt üst olur. Ancak herşey bitti derken asıl herşey yeni başlar zaten babası bildiği adam babası olmadığı ortaya çıktığına göre gerçek babası kimdir? Acı insanı kaç kere yıkar kaç kere öldürür, sevdiğin insanlardan mı yoksa sevmeye mecbur bırakıldığın insanlarla mı yıkar hayat insanı? Nazlı artık bir kararın eşiğindedir. Nazlı ruhunun infazına mı karar verecek yoksa ruhunu serbest mi bırakacak?

William Primrose ve Elena Starlink, Astrum şehrinde tarihi Miradis kütüphanesinde gizemli bir kolye bulurlar. Bu kolye antik çağlardan kalma İgnis Lux isimli bir mühürdü. William ve Elena istemeden kolyeyi aktifleştirirler, ve böylece Astrum şehrin dört bir yanına dağılan ışık hüzmeleri meydana gelmiştir. Işık hüzmeleri insanları karanlık arzularını, kaybettikleri yakınlarını, ve hatta korkularını gün yüzüne çıkartmaktaydı. William ve Elena birlikte İgnis Lux kolyeyi kullanarak, ışık hüzmelerin peşine düşmüşlerdir, bir bir avlayarak tekrar kolyeye hapsetmeye başlarlar. Fakat işler öyle kolay gitmeyecekti, onları fark eden karanlık, William ve Elena`nın gerçek tehlikenin ışık hüzmeleri olmadığını anlayacaklardı. Bu milyonlarca yıllık bir kavganın yeniden başlamasıydı. Karanlık ve Aydınlığın kavgası, Lumigen ve Umbragen`in kavgası. "Işık ne iyiyi seçer ne de kötüyü dışlar; o yalnızca aydınlatır. Seçimi yapan kalptir."

❝Sanrılardan ibaretti sanki bütün yaşananlar... Boğazıma oturan o koca yumru, elimden kayıp giden, bir daha da sahip olamayacağım hayallerim, hayatımdı sanki... Ağlayamadım. Bağıramadım. Durduramadım. 26 yıllık yaşamımın, 7 yılında adım atmadığım şehirde, onun tarafından bir başıma bırakılmıştım. Son umudumda da dalından acımasızca koparılıp alınmış gibi hissediyordum... Varlığımdan nefret eden insanlarla doluydu etrafım. Kaçmak isteyip, kaçamadığım bir labirentin içimdeydim sadece. Karanlık yolumu aydınlatan tek bir mumum vardı. Cılız ateşi bir sağa, bir sola savrulurken, koşmam için umut olmuştu bana... Yoktu. Artık o da yoktu. Karanlığın ortasında bir başımaydım. "Sözler hiçbir zaman tutulmaz anne... tutulmaz. Dedim sana. Ben ne sevmeyi hak ediyorum, ne de sevilmeyi. O gün... o gün ölmesi gereken bendim. Bendim." Ucunda oturduğum kayalara içindeki nefreti döküyormuş gibi çarpan o hırçın dalgalar, sanki sesim olmaya çalışıyordu. Gök gürledi. Bulutlar ağladı... Göğsüme ince bir sızı yayıldı. "Beni sevdiğine inanmamıştım zaten..." Titreyen dudaklarımı zapt etmeye çalışırken, gözlerimi karşımdaki hırçın denize çevirdim. "...şayet sen bile sevmekten vazgeçtin." Karadeniz acımasızdı. Aldığını vermez, verdiğini de acımadan ellerinin arasından alırdı... sonra elinde avucunda bir şey kalmazdı. Almıştı. Hepsini ellerimin arasından çekip almıştı. Ben Güneş. Kolu kanadı acımadan koparılan, omuzlarına tonlarca yük konulan kadın.❞ 🌑 0 4 /0 3 /2 0 2 4 ALINMASI, KOPYALANMASI VE ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR 🖇 Written by: simaara 🪶

❝ Baron örgütü liderliğinde olan Kamer çetesi İtalya’ya da büyük bir vurgun yaptı. İtalya’da dün sabaha karşı, uyuşturucu kaçakçılığı ve silah ticareti yapılan bir depoda yangın çıktı. FBI ve polis ekiplerinden aldığımız bilgiye göre vurgunu yapan Baron örgütü liderliğinde olan Kamer çetesi olarak bilinmektedir. Kamer çetesi, yapmış olduğu kaçakçılık sonrası depoyu yakmışlardır! Çok sayıda ölü ve yaralı vardır! Kırmızı bültenle aranan Baron kod adlı örgüt ve çete kurucusu, tüm dünya tarafından aranmaktadır. Yaklaşık yedi yıldır aranan Baron’un henüz kimliği tespit edilememiştir. ❞ Bu kurguda geçen kişi ve olaylar tamamen hayal ürünüdür! Gerçekle hiçbir alakası yoktur. Bu kurguda geçen karakter ve kelimeler bir başka kurgudan alınmamıştır. Benzerlikle çalıntıyı karıştırmayın! Fikir şahsıma aittir! Başka kurgulara benzememektedir. Okudukça anlayacaksınız ne demek istediğimi, bunun bilincinde yorum yapmanız rica olunur!

Burası neresiydi? Etrafımdaki bu insanlar kimdi? Ben kimdim? Hafızasını silip gençleri toplayan bir örgüt en fazla ne kadar ileriye gidebilir?

Kaç kez öldüm? Kaç kez geri döndüm? Her seferinde biraz daha fazla acı, biraz daha az insanlık. Adım Atilla. Bir sabah gözlerimi açtığımda kendimi tanımadığım bir dünyada, tanımadığım bir bedende buldum. Ölüm döngüsüne hapsolmuşum. Kılıçla kesiyorlar, yakıyorlar, boğuyorlar, parçalıyorlar… Ve ben her seferinde aynı yere, aynı ana geri dönüyorum. Ama bu kez farklı bir şey var: Hatırlıyorum. Her ölümü, her çığlığı, her damla kanı hatırlıyorum. Abim yanımda öldü. Alya beni kurtarmaya çalışırken gözlerimin önünde eridi. Felix… Felix artık insan değil. Ve ben? Ben her döngüde biraz daha karanlığa gömülüyorum. Bu dünya beni kırmaya çalışıyor. Jutsu, Lilith, kristaller, yasak kitaplar, lanetli kılıçlar… Hepsi benim için burada. Hepsi beni sonsuza dek bu cehennemde tutmak için. Ama çok yakında öğrenecekler: Ölüm artık benim lanetim değil. Silahım. “Bir daha öldüğümde, bu sefer gülerek öleceğim. Çünkü bu kez sıra onlarda.” ⚠️ Uyarı: Bu hikâye sizi rahatsız edecek. Bazı bölümler okurken nefesiniz tutulacak. Bazı ölümlerden sonra kitabı kapatıp bir süre bakmak istemeyeceksiniz. Ama kapatamayacaksınız. Çünkü Atilla bir kez daha gözlerini açtığında, siz de onunla birlikte geri döneceksiniz. #darkfantasy #ölümdöngüsü #isekai #acımasız #kanveintikam Hazırsan, döngü başlıyor. Hoş geldin. Bu sefer kim ölecek?

Ikimizde katildik ama gercek katil hep bendim

Sadece kadınları öldüren bir seri katil ve seri katili arayan bir dedektif...