Mardin`di burası aşkların yarım kaldığı, suçları olmasa bile genç kızların töre uğruna evlendirildiği şehir.. Azad ile Dilan bu töreye kurban gitmişti, Azad sevdiği kadın ile evlenirken Dilan acı çekiyordu.. DİLAN KOZAN,Mardin`de güzelliği ile tanınmış Dilan KOZAN, diğer lakabı ile ŞEHRAZAT, Şehrazat özgürlüğüne düşkün demekti peki Dilan bu özgürlüğe ne zaman kavuşacaktı,evleneceği adam ailesinin veremediği sevgiyi de özgürlüğüde verebilecekmiydi.. Mardinin en ün sanmış Ağası AZAD ŞAHİN bu özgürlüğü sevdiği kadına verebilecekmiydi yada bu şehrin yarım kalan aşklarına mı dönüştürecekti aşkını.. "Dilan`ım çek vur beni ama bu herif ile gitme, eğerki gidersen ben o zaman ölürüm"... Gelin beraber Mardin töresi yüzünden evlenen bu iki gencin aşkını okuyalımm. Bence kitabımı beğeneceksiniz bi şans vermeyi unutmayınn😊

17 yaşında annesini kaybeden Arin kimsesiz kalması ile köylü ile evlendirilmesine karar verir. Ancak Diyarbakır`ın Ağalarından olan Hozan ağa kızın yaşlı birisi ile evlenmesini istemeyerek kızı oğluna ister.

“Benden kaçabilirsin sanıyorsun, ama adımların nereye giderse gitsin, gölgen yine bana ait. Adını bile fısıldamadan yaşayamam; sen, kendini unutsan bile bende kalacaksın.” Alpay Aras Demirkıran “Onun karanlığında boğulmakla, onsuz yaşayamamak arasında kaldım… ve galiba ikincisi daha korkutucu.” Simay Altan Gazeteci olan Simay, kimsenin cesaret edip eline alamadığı dosya üzerinde çalışmaya başlar. Bu dosya, kimsenin dokunmaya cesaret edemediği mafya patronu Alpay Aras Demirkıran’ın dosyasıdır. Bunun hayatındaki en büyük haber olacağını sanıyordu. Oysa bu, hayatını geri dönüşsüz bir şekilde çalacak adamla tanışmasının başlangıcıydı. Sigara dumanı, yağmur kokusu ve tehlikenin çekici yüzü… Simay, her adımda daha çok karanlığa çekiliyordu. Ve bazen, en büyük hata; gerçeği ararken, onu koruyacak olanın aynı zamanda seni mahvedecek kişi olmasıydı.

Her şeyini kaybetmişti. Ailesi tarafından reddedilmiş, sevdiği adam tarafından ihanete uğramış, karnında taşıdığı bebekle sokaklarda kalmıştı. Ama o yıkılmadı. Çisem`in hayatta kalma mücadelesi, yalnızca kendisi için değil, doğmamış çocuğu ve bu dünyanın hor gördüğü tüm "istenmeyenler" içindi. Bir ara sokakta başlayan tesadüf, onu sadece geçmişiyle değil, geleceğiyle de yüzleştirecekti. Bu bir kurtuluş hikâyesi değil. Bu, küllerinden doğmaya yemin etmiş bir kadının yeniden var olma hikâyesi.

"Bazı kız çocukları doğarken masallarla değil, yaralarla sarılır… Onların hikâyesi `bir varmış bir yokmuş`la değil, `hep yok sayıldım`la başlar."

“Doktor Lavin Kuvan Kulağa Ne Kadarda Hoş Geliyordu Ama 1 Senem Daha Vardı Üniversiteyi Bitirip Tamamen Doktor Olmama Ve Birde Asille Evlenmeme Yani Sanırım” (Süprizlerle Dolu Bir Karakter Aksiyon,Heyecan,Hız Tutkunluğu Ve Erkek Karakterimizle Olan Tutkulu Hayatını Anlatıyor) Asil Güray “Savcı Olmak İçin Yıllarımı Vermiştim Fakat Bir Çift Gözün Yargıçlığını Bile Yapamadım Evet Ben Asil Ve Bugün Lavinin Aşkını Çok Net Gördüm Ama Yapamazdım Biz Bu Yola Çıkamazdık.”( Ana Kızımızı Sadece Bir Peri Kızı Olarak Gören Asil Yavaş Yavaş Onun Hayatına Karıştığında Kendi Sırlarını da Ortaya Döker) (Yakınlaşma İçerir +1&) (Bu Hikayenin Bambaşka Olduğuna Emin Olun Sade Bir Doktor-Savcı Aşkı Yok Burada Süprizler,Bombalar,Heyecanlar Dolu Bir Hikaye) (Ters Köşelere Ve Delice İntikamlara Hazır Olun Bu Hikaye Ayaklarınızı Yerden Kesecek)

Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bor töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

Karşımda duran adama baktım. Çenemi iyice kaldırarak gözlerimi kehribar gözlerine diktim. Adem elması kavislenirken dudağımın kenarı yukarı doğru kalktı. "Ne oldu Akbora korktun mu?" O kendini bana daha çok yaklaştırırken konuşmaya devam ettim. "İnsanlara o kadar yargı dağıtıyorsun; gücün görücü usülü aldığın karına mı yetmedi?" Elleri saçlarımla buluştu. Parmakları sarı saçlarımın arasında gezinirken "Gücüm bir sana birde kızıma yetmiyor be Zifos." Elini yanağıma koydu. "Ya bir gün gözlerini benden çekersen? O zaman kahrolurum Berfin. Unutma, yağmur olmadan fırtınanın olması imkansız. Sen olmadan ben olamam."

Karanlığın içinde yolunu arayan bir ruh... Sare, yıllardır içinde saklı tuttuğu cesareti, kendi gölgesinden sıyrılarak bulmak zorunda. O evde sadece bir silüet gibi yaşamış olabilir, ama şimdi ilk defa kendi hikayesini yazmaya hazırlanıyor. Bir karar, bir kaçış, bir bilinmezlik... Ancak ışık, her gölgeye dokunmaz. Peki ya Sare`nin gölgesi? O, geçmişinin ağırlığından kurtulabilecek mi, yoksa geçmişi onu sonsuza dek esir mi alacak? Bir kadının kendini yeniden bulma hikâyesi... Bir yolculuk, özgürlüğe uzanan bir isyan... Ve gölgenin içindeki ışık.

Kimsesizliğine rağmen okuyup avukat olan bir kadın Tümen. Eski nişanlısının öldürülmesi onun üzerine kalır. Suçsuzluğunu kanıtlamak için başka bir avukattan yardım alır. Yardım aldığı avukatımız Sungur. Bakalım Sungur Tümenin suçsuzluğunu kanıtlayabilecek mi?

Ellerim kanlıydı. Ellerimde kan vardı. Bu ellerde ruhunu öldürmüş bir kadının kanı vardı. Görünmez olmuştum artık göremiyordum kendimi, hoş aynadaki yansımam her ne kadar tersini de söylese işime geliyordu belki. Sol tarafıma dönmeden önce kesik bir nefes verdim ve bakışlarımı kendini asmış olan adama çevirdim. Şey sanırım intihar etmiş...

Travmaları krizleri olan bir kız ve abilleri yıllardır kız kardeşini arayıp buluyor acilleri kız kardeşlerini iyileşirmeye çalışıyor

Belki klasik bir gerçek ailem kurgusudur belki de değildir.

Instagram: azimet340 Küçük yaşta evinde çıkan yangında hem anne babasını, hem sesini kaybeden Gül. Kalan hayatını teyzesinin yanında dilsiz Gül olarak geçirirken mahallede tanıştığı Akın. Ve Gül`ün bir organ mafyasının eline düşmesi yüzünden önce ayrılan sonra birleşen hayatlar. Gül Akın`ı çarpan bir araçla öldü sanarken Akın Gül`ü organ mafyasının elinde öldü sanıyor. Aradığın, özlediğin, öldüğünü sandığın insanı bulduğunu bilmeden bulmak, ama tanıyamamak. Sevdiklerini kaybederken aklı git gel olmak. Çocukluğum ateş ortasında kaldı benim Alevler bedenimden geçti, ruhum yandı benim. Bir yudum su eti söndürürde, yanan ruhuma bir deniz yetmedi benim. Sessiz çığlığım gökleri bulurken aklım durdu ruhum delirdi benim.

İnsan doğduğunda ya sahipsizdir, kimsesiz ya da güzel bir aileye sahiptir. Yasemin doğduğunda annesi tarafından ruhen terk edilmiş bir kız çocuguydu... Annesi varken annesizdi yasemin. İnanıyordu yasemin inançlı bir kızdı, şükür ediyor, mutlu olamaya çalışıyordu... . . Poyraz çocukluğunu yaşamamış, oyun oynayamadan, eğlenemeden büyümüş; delikanlı olmuş. Baba olmuş, ana olmuş poyraz ama çocuk olamamış, 10 yaşında babası şehit düşmüş, babasından emanet olan kardeşi için mücadele etmiş. Para kazanmak için sokaklarda geçirmiş yıllarını, erken büyümüş poyraz...

Bir uçurum Bir ölüm Bir intihar Bir oyun Ve İki Yabancı... Geçmişin hataları, geleceğin seçimleri, Verilen kayıplar, solup giden hayatlar, Örülen kader ağları, birleşen yollar. Yaralı yürekler, Kırık kalpler, Dostlar ve aşklar, İhanetler, pişmanlıklar. Peki ya son? Son... Son, belki de bu hikâyede en baştan belliydi.

Görev uğruna canını bile verebilen bir kız..eski nişanlısı yüzünden kimseye güvenmeyen bir adam. Bakalım ikisinin bir araya gelmesi onları mutlu edebilecek mi?

Bir Sevda, İki can, Gülbeste Mehir Erdem. Alparslan Bahadır Sönmez. *** Yıllar önce bir birleri ile askeriyede karşılaşan ikli, *** Tuğgeneral Alparslan Ve Eğitim gören Gülbeste. *** Yıllar sonra kendi ekibini kuran Gülbeste`ya Hiç beklemediği bir anda hiç beklemediği kişi tarafından iftira atılır. *** Bunun ağırlığı ile yüzleşmeye çalışan Gülbeste aynı zamanda geçmişimin kırıntıları yeniden canlanır. ***

…Aldatıldığımı öğrendiğim gün eve gittiğimde babamın beni başka bir adamla evlendireceğini öğrendim…İtalyan’ın en büyük Escobar baronunun ele başı Lucas Gallo…zorunlu evliliğin altında yatan sırlar ve hayatını bu evlilik uğruna kaybeden insanlar Bir gaddarın elindeydim ama bu işim sonu ilk geceden belliydi…

●Belirsiz dini bir Bilim Kurgu kitabıdır. *İlk 7 bölüm içinde anlatımı bölüm bölüm aksaklıklara uğramış yakın zamanda düzenlemeye almaya çalışacağım. Bunun bilincinde kitaba başlarsanız müteşekkir olurum. 8. Bölümde anlatım düzelecektir :) Betül Güney henüz 18`inde kendi hâline yaşayan bir genç kızdır. Günün birinde ne olduğunu anlayamadığı bir hastalığa tutulur. Doktor doktor gezmeleri hiçbir işe yaramaz ve kendisini devletin karantinası altında buluverir. Çaresizlik iliklerine kadar işlerken tek dayanağı umut ve dua olan bu genç kız için Yaradan tarafından hazırlanan bazı süprizler vardır. Üzüntüler ile sarılı olan küçük mutluluklar, bu genç kızın hayatını nereye kadar taşıyabilecektir? Dahası peşine takıp karantinaya sürüklediği bir avuç insan hayatına nasıl bir iz bırakacaktır? "Sorumlu olduğum ve olmadığım her şey için... " "Özür Dilerim, Özür Dilerim Betül..." *Burak Kahraman

Ceylan 19 yaşında hor görülmüş, ezilen, eziyet gören bir genç kız. Yaman öfkeli kalbi kırık bir adam. Yaman ceylana baktı, onun yaralarını iyleştirecekti ona yaşadığı tüm kötülükleri unutturacaktı. Kendi yaptığı kötülükleride.

"Eğer birinin gözyaşları kalbinize akıyorsa ondan gidemezsiniz..."     "Zemheriydi onun adı. Kaderimize yazılan yolun bekçisi... Bizi zorlu sınavlardan geçiren bazen savurup atan bazen de birbirimize kenetleyen zemheriydi..." Her seçim bir vazgeçiş değil miydi zaten? Her yol ayrımı bir son, Her yol ayrımı yeni bir yön değil miydi? Bizim seçimlerimizdi yol ayrımlarımız. Seçim yaptık. Kazandık sandık ama aslında kaybettik. En çok da kendimizi... *** Sevdiğiniz ölseydi siz yaşar mıydınız? Gavina, yaşarken ölmeyi seçti. Kaybettiği sadece sevdiği değildi. onunla birlikte kendini de kaybetti. Bir yol ayrımında buldu onu Toprak. Her şeye rağmen vazgeçmesin istedi. Nerden bilebilirdi ki onun için her şeyden vazgeçeceğini... Bir yol ayrımında tanıdı onu. Yıllar sonra buldu o kokuyu. Yağmur sonrasındaki toprak kokusu gibi... *** Bazen bir insanı bulmak, kendini kaybetmeyi göze almaktır… Toprak kokusu gibi siner yüreğe... Derin, sarsıcı ve suskun… Bazı izler silinmez, bazı aşklar anlatılmaz sadece yaşanır, sessizce. ©Tüm Haklar: Gavina TOMRİS © Tüm Hakları Saklıdır. Şiirler Şahsıma aittir. İlk yayın tarihi: Ocak 2023 Düzenlenme tarihi: Mayıs 2025 Bu kitap: Vaveyla`da ve Wattpad`de yayınlanmaktadır. Tam kapak hali ve karakter kartları için Pinterest: gavolina_ Instagram: gavolina_

Kitap karakterleri bana aittir lütfen izinsiz sahne kesip almayınız

Mahperi, kelimelerin büyüsün teslim olmuş,kendi dünyasında yaşayan ünlü bir yazar. Gökay ise sessizce ona hayran kalan, kelimelerle arası kadar cesareti de güçlü bir editör. Aynı fakültede yolları kesişse de, geçmişin gölgesinde birbirlerinden habersiz yürümüşlerdir yıllarca. Ama kader, edebiyatın en güzel oyunu oynar. Yolları bir yayınevinde yeniden kesiştiğinde yılların suskunluğu ve gizli aşklar su yüzüne çıkar. Bir yandan kelimelerle dokunan hikayeler, bir yandan sonelerden oluşan aşklar. Peki, geçmişin yaraları iyileşirken aşka dair söylenmemiş ne sözler kalacak? Aşkın ve hayallerin iç içe geçtiği bu büyülü yolculukta, Gökay ve Mahperi`nin hikayesi sizleri bekliyor.

Mardin, dillere destan Mardin.... Devran Kadırhan için canını gömdüğü toprak olan Mardin, Feryat olan mardin... Devran 6 yıl önce terketmişti bu şehri bu ülkeyi, 6 yıl önce can vermişti bu topraklara.... Yeniden dönmüştü memleketine hala kan kokan memlekete... 6 yıl önce gittiği bu topraklardan, berdelle yeniden mahkum olucaktı bu topraklara... Dendiği gibi "herşeyden kaçarsın, ama kaderinden kaçamazsın" devran bunu anlıyacaktı....