Yaşanan olaylar sebebiyle uçan kuşa güvenemez olduk.... Arkadaş sandığım kişi bir katilin oğluydu ve arkamdan iş çevirmenin peşindeydi.....bu kimdi? Arkadaşlar bir hata sonucu 3 ve 4. bölüm tam tersi yerde olmalıydı düzeltemedim o yüzden kusura bakmayın💗İyi okumalar.

Sadece telefondan bir numara sallayarak ona şaka yapmak istemiştim ve olaylar beklediğim ‘den kötü sonuçlar aldım …

Sabahları sessizlik severim ben. Ama bizim ev... sevmez. Kuş cıvıltısı, ayak sesleri, uzaklardan gelen mutfak telaşı... Sessizliğin üzerine ince ince serilen kaos örtüsü gibi. Alışıksın bir kere; Soner Konağı`nda huzur ancak tablolarda olur. Yatağımdan kalkarken telefonuma göz attım. Barış Abim`den tam dört arama. Aşağıda bir şeyler dönüyor belli ki. “Yine neyin peşindesin be abi,” dedim gülerek. Ama hayatımın değişiceni bilmiyordum. Belki gülmek yerine ağlardım...

Hani vardı bi yolu şuan yok koca bi boşluktayım yada ben öyle sanıyorum acı acı var peki hissediyor muyum ? Bilmiyorum soğuk çok soğuk karın beyaz bir çarşaf gibi üzerine serildiği ormanı aşmaya çalışıyordum peki yürüyor muyum yoksa aklımın bi oyunu mu bu. Acı nerde neden acımıyor. Daha fazla gidecek takatim yok sanki diz kapaklarıma çekiçle vurulmuş gibi serildim yere. peki ya gök yüzü o ağlıyormu yerime? Ağlayacak yaşım da yok . Ay var, kan kırmızı ay bulutların arasında kendini belli etmeye çalışır gibi çırpınan o koca ay . O da kanıyo ağlamıyor belki yerime ama kanıyo artık yoktu bi yolu olamazdı da zaten, olmasın da zaten ne yol, ne yaşam ölüm olsun artık yaşayacak gücüm yok, en azından ölmeye olsun...

Bazı geceler vardır... Ne tam mutlu olursun ne de tam üzgün. Kalbinin içinde bir ağırlık oturur ama adını koyamazsın. "Sessiz Çarpıntı", platonik duygularla örülü, sessiz gecelerimi içten içe büyüyen umutların hikayesi. umudunu kaybettiğini sandığım bir anda gelen bir " merhaba", kalbindeki yankı bulabilir mi? Bu hikaye, hiç söylenmeyenlerin, gizlice atılan bakışlarını ve sesi çıkarmadan sevmeyi öğrenen bir kızın iç dünyasını bir yolculuk... Çünkü bazen, en yüksek ses... kalbine sessiz çarpıntısındadır...

Siz hiç kan davası yüzünden evlendirildiniz mi? Yada babanız tarafından suçlandınız mı? Benim hayatım suçlanmakla geçti. Son bir doğum günü,bir hayatı değiştirir mi? Hem de bu olayın üstünü kapatmak.. Ben Buse Yıldız silahlara alışık,kurşunlarla dost olmuş biriyim.

1940’ların Anadolu’sunda, bir kadının kaderi sadece kendi yüreğiyle değil, soyun devamıyla da çizilir. Elvan, Anadolu’nun sert topraklarında, evin soyunu sürdürme yüküyle yaşayan bir kadındır. Peş peşe ölen oğulları ve gelenek baskısı, onu sevdiği kocasının ikinci bir kadınla evlenmesine razı kılar. Ama bu yeni gelin, sadece erkek çocuk vermek için gelen Dattîri Gelin’dir. Yıllardır oğul doğuramayan Elvan, kumasıyla aynı gün oğlan doğurur; kuması kendi çocuğu değil Elvan’ın oğlunu sahiplenir. Elvan ise yüreğindeki acıya rağmen ortalıkta kalan çocuğu sahiplenir ve her ikisine de annelik yapar. Sevda, fedakârlık ve kadının gücünün destansı hikâyesi sizi Anadolu köylerinin derin ve unutulmaz dünyasına taşır.

Yine beklentiler vardı... Sadece beklentiler. Nefret ediyordum bu sözcükten, "Beklenti"... İnsanlar, kendileri bile yapamayacağı şeyleri sizden bekler. Yapamazsanız beceriksizsinizdir. Halbuki sizden bekledikleri şeyleri kendileri bile yapamazlar

Durum Leyla ...

Sevgi ile büyütülen kızın sevgi ve kötülük arasında kalmışaşkı

Yazel Boza Ve Tehlikelerine Hazır Mısınız? Okudukça Okuyasınız Gelen O Kitap🔥 İyi Okumalar Dilerim, Umarım Beğenirsiniz... 🫧

"Benim için tek gerçek vardı. İntikam Sevgiye mutluluğa yer yoktu. Ama kader, en zayıf noktama dokundu, KALBİME."

2053`te geçen bir anayasanın kurbanı olan insanlar...

Doktor olup, arkadaşlarıyla gençliğini yaşayan Nehir`in kalbi bir süredir aşka kapalı, peki, üst kat komşusu kalbinin bu kapalı kapısını açabilecek mi?

"Serap, hayallerinin peşinden gitmeye cesaret eden 20 yaşında istanbul üniversitesi psikoloji bölümünün öğrencisidir. Ancak hayat, onun için beklenmedik sürprizler ve zorluklarla doludur. Aile baskısı, sorumluluklar ve staj deneyimi arasında, Serap kendi yolunu bulmaya çalışırken hem olgunlaşır hem de gerçek dünyayla yüzleşir."

aynı apartmanda yaşıyan bir kaç arkadaş ama dikkat edin hepsi birbirinden manyak

Ülkeyi yöneten, İmparatorluk` un kuralları altında yaşamak istemeyen Tunahan, T2024 adlı bir örgüt kurar. İmparatorluk` u bitirmek için gittikçe güçlenmeye çalışır. En büyük destekçisinin ailesi olması onun için daha da büyük bir avantajdır. Ancak bazı aile üyeleriyse kaçmak istediği geçmişin en büyük yaralarıdır. "Sevilmek ne demek? Uzun zamandır böyle bir duygu yaşamadığım için unuttum sanırım." -Kitaplarım her ayrıntılarıyla kurgudan ibarettir. İyi okumalar.

İnsan bazen sevdiğini bilmeden yaşar...

Beni bir kadının katili bildiler. Konuşmadım. Ne inkâr ettim, ne doğruladım. O suskunluk boynuma vurulan bir düğümdü. Kimi nefretle baktı, kimi korkuyla. Ama en çok o.. Gözlerinde adını bilmediğim ama yüreğimin tanıdığı bir şey taşıyan o kadın. Ben korumaya değil, unutturmaya geldi sandım. Oysa bilmedi; bende korumak, gölge olmaktı. Bilmedi; ben korudukça yandım. Hale.. Kelimeleriyle her gün kalbimi paramparça eden kadın.Bilmeden, içimi delik deşik eden bakışlarıyla, sevmeyi bilmeden en çok yakan. Onu ilk gördüğümde içinde bir kıvılcım vardı.Zamanla büyüdü. Yangın oldu. Ve ben, yangınına düştüm, söylemeden. Çünkü bazı sevdalar dilde değil, yürekte gizlenir. Benimkisi susarak sevmekti..Onu korudukça, kendime küsmekti. Bir ismi anmadım bu hikâyede. Ama o suskunlukta koca bir mezar saklıydı. Şimâl.. Adı herkesin dilinde yas, bense onu içime gömdüm.Çünkü bazı ölümler sadece toprağa değil, insana gömülür. Ben, o mezarın üstüne her gün bir kelime koydum.Ve susarak yaşadım. Sustuğum her şey bıçak gibi geri döndü.Beni sustuklarım öldürmedi.Ama her sustuğum kelime, beni biraz daha yalnız bıraktı.Herkes benden kaçtı.Bense kendime dönmeye mecburdum.Çünkü bazen insan, kendine en büyük cehennem olur. Ben Agir’im. Adım gibi ateş, elim gibi kor. Kimine göre bir katil, Kendime göre bir cehennem. Bu, bir aşk hikâyesi değil. Bu, susanların, susturulanların, unutturulmaya çalışılanların hikâyesi. Yasın sesi, sevdanın bedeli var bu satırlarda. Adını anmadığım bir geçmiş,Göz göze gelmeye cesaret edilemeyen bir gerçek. Ve hesabı kapanmamış bir ölüm var. Bu toprakta susturulan her çığlığın hesabı var. Ve ben,Her hesabı tek tek soracağım. Toprakla sustuğum günler bitti.Şimdi her adımım bir bedel,Her nefesim bir hesap.Kim ne ettiyse, Bu toprak onu unutmaz. Ben hiç unutmam..

Seni çok sevmiştim

SON GÜNEŞ “Aşk bazen düşman bildiğin bir kalpte saklıdır.” Yeraltı dünyasının en çok korkulan isimlerinden birinin oğlu Yener Avcı, hayatı boyunca karanlıkla iç içe yaşamış, güveni yalnızca silahına bırakmıştır. İlay Karahan ise adaletin simgesi olan bir savcının kızıdır; ilkeleri, değerleri ve doğru bildiklerinden asla şaşmayan güçlü bir kadın. Bir gün, tesadüf gibi görünen bir karşılaşma, ikisinin de hayatını geri dönülmez bir şekilde değiştirecektir. Ancak bu hikâyede kader yalnızca aşkı değil, geçmişin kanla yazılmış sırlarını da beraberinde getirir. Çünkü İlay’ın babası, Yener’in babasını yıllar önce hapse gönderen adamdır. Aşk ile intikam arasındaki çizgi giderek silinirken, gerçeği öğrenmek ikisi için de bir dönüm noktası olur. Şimdi soru şudur: Aşk mı kazanacak, yoksa karanlık mı galip gelecek?

Gece ve Zeynep adında iki arkadaş Paris`te yeni bi üniversiteye başlar bakalım burada başlarına neler gelecek

Bir uçurum Bir ölüm Bir intihar Bir oyun Ve İki Yabancı... Geçmişin hataları, geleceğin seçimleri, Verilen kayıplar, solup giden hayatlar, Örülen kader ağları, birleşen yollar. Yaralı yürekler, Kırık kalpler, Dostlar ve aşklar, İhanetler, pişmanlıklar. Peki ya son? Son... Son, belki de bu hikâyede en baştan belliydi.

Bulut sadece sevilmek istedi ne ailesi tarafından ne de sınıf tarafında sevildi Taki onun yanına biri oturana kadar

Hayalleri olan iki gencin berdel olması...