İki sokağın kavgaları

Bir kız yurdu düşünün. Ama sıradan bir kız yurdu değil. 5 tane kafadan çatlak Üniversite öğrencisi kızın bir araya geldiği bir yurt. Ve aynı odadalar. Herkesin odanın adını duyduğu anda ürperdiği yaka silktiği o oda. C-9. Bu 5 kızın absürt anları ve trajikomik anlarını okumaya hazır mısınız?

Siz: Heh olduu Naber kızz Numaranı yazana kadar canım çıktı bilinmi İnsan biraz düzgün yazar ya Neyse becerdim bir şekilde -görüldü- Siz: Görüldü demek haaa Cık cık cık Kız görüyorsun yazsanaaa Sarı civciv: Pardon? Bu bir şakaysa hiç komik değil Tam olarak kimsiniz Yanlış yazılmış bir numara… Yanlış kişiye atılan bir mesaj… Ve bütün hayatı değiştiren doğru bir karşılaşma. Peki ya bu yabancı numara aslında hiç ummadığı kadar yakınındaysa? Ve ya Esra’nın kalbini çalacak kişi, karşı evine taşınacak kadar yakın biriyse? Bazen kader, yanlış bir mesajla doğru kişiyi karşına çıkarır… Esra, arkadaşına yazdığını sanarak konuşmayı başlatır. Gerçeği öğrense de sohbet devam eder. Genelde mesajlaşma üzerine yazılmış kitaplarda, karşı tarafın kim olduğunu ilk fark eden hep kızdır. Ama bu kez, karşı tarafın kim olduğunu ilk fark eden erkek karakter olsa nasıl olur?

Dünya büyüler, yaratıklar ve efsanelerle dolu olabilir… ama kimse sana bunun bu kadar saçma olacağını söylemez. Fiyasko Ferit, uzaktan eğitimle büyücü olup hayaller kuran ama eline geçen tek şey hatalı büyüler ve patlayan mutfak aletleri olan talihsiz bir adamdır. Yanında keçiye dönüşen influencer vampir, travma yayan erkek medusa, sabıkalı cüce simsarı ve emekli istihbaratçı bir papağan vardır. Ve hepsi, yıkılmak üzere olan eski bir kulede kira ödeyemeden yaşamaya çalışır. Bir sabah Ferit, sadece serinlemek için gizemli bir yelpaze salladığında yanlışlıkla bir ejderha ve ondan daha tehlikeli bir kraliçeyi dünyaya çağırır. Artık büyü değil, düpedüz kaos başlamıştır. Yelpazenin ardındaki gizem, boyutların kapısını aralayabilir… Ama önce biri bu ekibi ayakta tutmayı becermelidir. Büyücünün Biri Beni Çeksin Bazen dünyanın sonu, sadece yanlış bir düğmeye basmaktır.

Bazı kahramanlar kılıç taşır. Bazıları kurşun yağdırır. Bizimkiler mi? Dürüm sarar, kahkaha atar, kürek sallar ve şehirleri yakar. Bu hikâye, kahkahaların kurşunlardan daha ölümcül olduğu bir şehri anlatıyor. İhanetle, kanla, ama hep bir kahkahayla yazılan bir hikâye bu. Tunahan... Şehrin en şakacı, en ölümcül, en kahkahalı tetikçisi. Yanında bomba manyağı Serdar, kürek sevdalısı Tosun ve strateji ustası Yusuf var. Ve tabii, gölgelerden sızan eski bir hayalet: Valeria. Aşk var mı? Var. İhanet var mı? Dibine kadar. Kahkaha var mı? LAN TABİİ Kİ VAR! Bu şehir kanla yazıldı. Dürümle taçlandı. Ve kahkahayla hüküm sürdü. Eğer hayatın seni köşeye sıkıştırdığı bir anda gülmeyi unutursan, sana bir dürüm fırlatacak ve kulağına fısıldayacaklar: > "Kahkaha atmayan şehirler çürümeye mahkumdur." Hoş geldin Dürüm Krallığı`na. Sana kahkahaların en kanlısını vaat ediyoruz. Ve unutma... Son gülen, en kanlı güler.

Bir erkek yurdunda kalan altı üniversite öğrencisi vardı. Dışarıdan bakıldığında hepsi sıradan, kendi halinde gençlerdi. Ama iş onlara gelince... hangi işe kalkışsalar mutlaka ellerine yüzlerine bulaşırdı. Hatta çoğu zaman, onlar hiçbir şey yapmasa bile bela sanki kapının altından sürünüp odaya girer, sıranın kendisine geldiğini söyler gibi içeri yerleşirdi. Kimi sınavdan kaçar gibi hayattan kaçardı, kimi hayatı bir oyun sanırdı. Biri sürekli uyur, biri sürekli konuşur, biri kaybolur, biri ortalığı ateşe verirdi. Ama hepsinin ortak noktası şuydu: Gülünecek hali bile dram kokan olayların tam göbeğinde, omuz omuza yaşayıp gitmeleri. Eğer okurken yüzünüzde istemsiz bir gülümseme belirecek olursa, muhtemelen ya bir yurtta kalmışsınızdır... ya da sizin de hayatınızdan hiç eksik olmayan, "ne yapacağını asla tahmin edemeyeceğiniz" o arkadaş grubunu siz de iyi bilirsiniz. İşte bu altı arkadaşın gerilimle kahkaha arasına sıkışmış hikayesine hoş geldiniz.

Sonunda eve gelebilmiştim. Ayakkabılarımı çıkardıktan sonra salona girdim. Çantamı koltuğa fırlattıktan sonra bileğimdeki tokayla saçlarımı topladım. "Göknil." diye seslendiğimde ses çıkmamıştı. Daha gelmediğini düşünerek odama ilerledim. Üstüme rahat bir şeyler giyerek yemek hazırlamaya karar verdim. Odamın önüne geldiğimde kapıyı açtım ve gördüğüm manzara beni çok büyük bir şoka soktu. "Bu ne?" dediğimde arkamdan bir ses bağırarak, "Şakalandın!" dedi. Bu ses Göknil`e aitti.

Bir gece ansızın gelen mesaj!? SEVDİĞİM ÇOÇUĞA YAZDIM. ..0927**:ya benim g*tüm bir tek numaranı bulmaya yetti yazmaya değil💪🤗 Not: okuyucuların isteğince yarı Textinge çevrilmiştir. 1- onsekiz bölüm arası tamamıyla Texting olarak ilerler. 💜Eğer texting sevmiyorsanız 19. bölümden de okumaya başlayabilirsiniz.

"Hani bana ?" Diye sordum. Hayat ise bana "kıyamam sana" demedi. "Kayboldun balca" demeyi seçti.

"Ben iyiyim Defne, korkma güzelim." Lise zamanı sevdiği çocuğa gizlice yazan kız ve zamanla gelişenler. Bir lise kurgusudur. Mizah ve bad(!)boyluk içerir. Küfür, nude vb. Olabilir dikkate alıp okuyun.

Ev sahibi bekar kişilere ev vermiyorsa ne mi olur.??? Mardin’den kaçarak İstanbul’a gelen Şilan sokak sokak bütçesine yetecek bir ev arar ama ne yazık ki bir türlü bütçesine yetecek bir ev bulamaz. En sonunda bir ev bulur ama ev sahibi bekarlara ev vermiyordur…….

UYARI: BU KITAP: TETİKLEYİCİ SAHNELER, FAZLA KÜFÜR KULLANIMI, DARK ROM-COM, CİNAYET, İHANET, RAHATSIZ EDİCİ UNSURLAR BARINDIRIR. YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR. _______ leyal atlı, bir gece sapık tarafından kovalanırken rastgele bir otele girdi. O otelin resepsiyonu aras, ona bir aşk verdi. ancak oraya çok nadir insan gidip geliyordu. __________ Siyah botlarımla su birikintilere basıyor, arkamdan gelen adama onu fark ettiğimi belli etmemeye çalışıyordum. O peşimdeyken evime gidemezdim. Ben sadece mimarlık okuyan yirmi iki yaşında bir kadındım, bir suçum yoktu. Evime gidersem, ev arkadaşım gül`ün de tehlikeye gireceği anlamına gelirdi. Yağmur şiddetini artırıyor, daha fazla tedirgin oluyordum. Kısa bir süre sonra karşıma hiç görmediğim küçük bir otel çıktı. Yanımda bir miktar param vardı, bu gece orada kalabilirdim. ______ "Bayan Marmelat," Yazar: isimsiz_198 (Wattpad uygulamasında da bulunur.)

üvey kardeşlik hikayesidir smt ve argo sözler fazlasıyla vardır aslında düşmanlık söz konusudur okumak isteyenler gelebilir

Toz pembe bir sabahın ılık esintisi gibi, hayaller uçuşuyor ruhumun derinliklerinde. Gözlerimi kapattığımda, pamuksu bulutların arasında süzülen kelebekleri görüyorum; kanatlarında umut saklı. Bir gül bahçesinin hafif esintiye karışan kokusu gibi, hayallerim de yüreğime huzur serpiyor. Her şey narin bir masalın sayfalarına işlenmiş gibi, ne fazla parlak ne de solgun… Toz pembe, düşlerimin rengi. Acının içinden süzülüp gelen ince bir ışık gibi, kaybolmuş ruhlara yol gösteren bir parıltı. Kim bilir, belki de bu hayaller, gerçeğe dönüşmek için bekliyordur… "Peki seni göre bilirmiyim" "Her zaman yanındayım zaten" Toz Pembe Hayaller`im ve ben bu dünyaya çok fazlayız.. Uyarı:Argo,küfür bulunmaktadır!

Genç arkadasların eglenceli hayatı.

Aynı kapının önünde durduğumuz da kızın bana olan samimi bakışları değişti ve bana anlam veremediğim bir şekide baktı. Galiba ikimizin akrıştırılma ihtimali onu sinirlendirmiş, üzmüş, endişelendirmişti. Odaya girdiğimiz de kocaman bir doktor odasında ayrı yerlere dağılmış dört aile gördüm. Karışmış beş çocuk vardı. Beş karıştırılmış çocuk... İki erkek, üç kız bebeğin hayatı değiştirilmişti bir 22 kasım gecesinde..

Dört yaşında, yalnız, sessiz ve hep kucakladığı bir ayıcıkla hayata tutunan minik bir kalp... Açelya`nın dünyasında oyun arkadaşları yoktu, örülü saçlar hayaldi, gülümsemelerse çok uzaktaydı. Yetimhanenin soğuk duvarları arasında, tek dostu kahverengi peluş ayısı Momo`ydu. Ta ki o gün parkta karşılaştığı o adamla göz göze gelene kadar. Şahin, soğukluğuyla tanınan genç bir adamken, bir çocuğun peltek sesiyle yeniden gülmeyi hatırladı. Korkut Ailesi`nin kalabalık ama sevgi dolu evinde, küçük bir kız için yer açıldı. Küçük adımlarla girilen büyük bir hikâye başladı. Bu kitap; Açelya`nın yuva buluşunu, Bir ailenin eksik parçasını tamamlayışını, Ve kalbin yalnızca kan değil, sevgiyle de bağ kurduğunu anlatıyor. Kimi zaman gözlerin dolacak, kimi zaman kalbin ısınacak. Ama en çok da şunu hissedeceksin: Aile, bazen kanla değil, kalple kurulur.

Aynı lise, iki düşman grup.. Minsung/Chanmin/Hyunlix/Jeongbin İdolleri cinselleştirmek yoktur, eğlenmek için yazıyorum sadece

"O gün kapıya bırakılan şey sadece bir sipariş değil, küçük bir mucizeydi." Bir hastalık, bir pastil ve başlayan bir aşk. Sizce tesadüf kimin oyunudur? Aşk bu oyunu bozar mı? Hayatımızdan bir sürü insan geçer, birileri geçer gider birileri ile bir bakışında kendine derin kuyular kazar. Vera`da bir bakışıyla o derin kuyuyu kazdı. Tahmin ettiğiniz gibi, kalbime. Bense ona giden yolu yürüdüğümü takılıp düştüğümde fark ettim. Hadi ama, aşık olan kim yerlerde yuvarlanmaz ki? "Eğer hemen buraya gelmezsen kaskına kaşındırıcı toz atarım Eymen! Beni delirtme! O elbisemi geri getir!" Şey, işte o ses. Benim hayatım. Sadece içinde harika göründüğü elbisesini alıp motor yağımın kapağını sıktım. Bana kıyamazdı değil mi? Eğer kıyarsa helvam fıstıklı olsun, teşekkürler.

Doğa ailenin sevilen tek kızıysa? Üvey olduğunu ögrendiginde napıcak yada yeni ailesi onu sevicek mi... Mardin mi! İşler kızışıyor! Hangi aileyi sevicek?...

Her işin acemiliği olurdu,peki ya damatlığın? İşte onun acemiliği hiç bir şeye benzemezdi. Yetimhanede büyümüş dört adam hiç sahip olamadıkları yuvayı kurmak için bir biriyle yarışa girer. Fakat önemli bir eksikleri vardı. Hayallerindeki o sıcak yuvayı kurmak için önce dişi birer kuş bulmaları gerekiyordu. Hiç beklemedikleri anda beklemedikleri şekilde aşk yüreklerine zembille inince acemilikte her işlerinde başlarına bela olmuştu. Dört acemi kendine yetemezken,kızların ağabeyleride acemi damat olma yolunda bh dörtlüyle başa baş yarışır vaziyetteydi. Kayınçolar acemi damatları alt edecek mi,yoksa o etiketi kendileride nişane gibi taşıyacak mı? Damatlar acemi olunca yol gösteren çok olur...

Derler ki, herkes kendi hikayesinin başrolüdür. Bu benim için geçerli değildi. Tanıdığım herkesin hayatında bir şekilde merkezdeydim; yol gösteren, tutunan, belki de kurtaran... kendi hayatımda ise sadece digurandım, sesim kısık repliklerim eksikti. Leyla, ailesiyle birlikte küçük ama sıcak bir mahallede yaşamaktadır. Bu hikaye, kendi hayatını bulmak isteyenlere, kendi değerini anlayabilen herkese.

Elif evde tek yaşayan bir liseli.Evinde cok sıkıldığı bir gün arkadaş armaya karar verir ve 3 tane liseli bulur...

Ben Erva. Hayatı koca bir yalan olan Erva... Bundan 16 yıl önce öldü bilinen, ailesinden ayrı kalmak zorunda kalan, hayatı tepetaklak olmuş ve herşeye rağmen günün sonunda ailesine kavuşmuş bir YAPBOZ PARÇASI🧩

Bir olay.. Telefonunu değiştirmek zorunda kalan kız.. Ve yanlış numaraya atılan bir mesaj.. Her şey o mesajla başladı..